Świadomość Kryszny w domu
Życie duchowe, podobnie jak życie materialne, wymaga praktycznego
działania. Różnica polega na tym, że czynności materialne wykonujemy dla
korzyści własnej lub dla dobra tych, których uważamy za swoich bliskich,
czynności duchowe spełniamy z kolei dla korzyści Pana Kryszny zgodnie ze
wskazówkami pism świętych pod kierunkiem guru. Przyjęcie przewodnictwa pism
świętych i guru jest rzeczą najważniejszą. W Bhagavad-gicie Kryszna
stwierdza, że osoba, która nie stosuje się do zaleceń pism świętych, nie będzie
szczęśliwa i nie osiągnie najwyższego celu życia – powrotu do domu, do
Boga. A to, jak stosować się do wskazówek pism świętych w służbie dla
Pana, może nam wyjaśnić prawdziwy mistrz duchowy. Nie sposób uczynić postępu
duchowego bez przestrzegania instrukcji guru należącego do autoryzowanej
sukcesji uczniów, która wywodzi się od samego Kryszny. Przedstawiony tutaj
ogólny zarys ponadczasowych praktyk bhakti-jogi oparty jest na naukach
najwybitniejszego mistrza duchowego i propagatora świadomości Kryszny
w naszych czasach,. Śri Śrimad A.C. Bhaktivedanty Swamiego Prabhupady,
założyciela-acaryi Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kryszny [ISKCON –
skrót od pierwszych liter angielskiej nazwy ruchu, przyp. tłum.].
Celem
wiedzy duchowej jest zbliżenie nas do Boga, czyli do Kryszny.
W Bhagavad-gicie (18.55) Najwyższy Pan mówi: bhaktya mam abhijanati.
"Poznać Mnie można tylko dzięki służbie oddania". Wiedza umożliwia
nam podjęcie właściwego działania. Sama teoria ma niewielką wartość.
Przeznaczeniem
wiedzy duchowej jest kierowanie nami we wszystkich aspektach życia, powinniśmy
więc ułożyć je w taki sposób, byśmy mogli stosować się do nauk Kryszny na
tyle, na ile to możliwe. Należy próbować dać z siebie wszystko, a nie
ograniczać się do tego, co jest dla nas wygodne. Wówczas będziemy mogli wznieść
się do transcendentalnego stanu bycia świadomym Kryszny nawet wtedy, gdy mieszkamy
z dala od świątyni.
Intonowanie mantry Hare Kryszna
Pierwszą
zasadą w służbie oddania jest intonowanie maha-mantry Hare Kryszna:
Hare
Kryszna, Hare Kryszna, Kryszna Kryszna, Hare Hare
Hare
Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare
Można
intonować te święte imiona Pana zawsze i wszędzie, ale najlepiej robić to
regularnie, o stałej porze. Najbardziej korzystne są wczesne godziny
ranne.
Istnieją
dwa sposoby intonowania. Pierwszym jest śpiewanie mantry w grupie, co
nazywa się kirtanem. Drugim jest powtarzanie mantry dla samego siebie, co
określane jest mianem japa (dosłownie: "mówić po cichu"). Powinniśmy
skoncentrować się na słuchaniu świętych imion, wymawiać je wyraźnie i z
uwagą. Jeśli umysł zacznie gdzieś wędrować, należy sprowadzić go z powrotem,
by słuchał dźwięku świętych imion Pana. Intonowanie jest modlitwą do Kryszny,
która znaczy: "O energio Pana [Hare], o wszechatrakcyjny Panie
[Kryszna], o Najwyższy Podmiocie Radości [Rama], proszę, zaangażuj mnie
w służbę dla Ciebie". Z im większą uwagą i szczerością
powtarzamy te imiona Boga, tym większy uczynimy postęp w życiu duchowym.
Bóg
jest wszechpotężny i wszechmiłosierny. Łaskawie sprawił, że intonowanie
Jego świętych imion, które wyposażył we wszystkie swe moce, jest bardzo łatwe.
Nie ma różnicy między imionami Boga a Nim samym. Oznacza to, że gdy
powtarzamy święte imiona Kryszny i Ramy, znajdujemy się
w bezpośrednim Kiedy intonujemy sami, najlepiej robić to na koralach
medytacyjnych (które można nabyć w świątyni pod jednym z adresów
podanych na początku tej książki). Nie tylko ułatwi to skupienie uwagi na
świętym imieniu, ale pomoże również w liczeniu, ile razy dziennie
wypowiadamy mantrę. Każdy sznur składa się ze 108 małych korali i jednego
dużego, który stanowi "główkę". Rozpoczynamy na koralu sąsiadującym
z "główką" i łagodnie obracamy go między kciukiem
a palcem środkowym prawej ręki, wypowiadając całą mantrę Hare Kryszna.
Następnie powtarzamy to samo na kolejnym koralu. W ten sposób powtarzamy
mantrę na każdym ze 108 korali, aż dojdziemy do "główki". To liczone
jest jako jedna runda. Potem, bez mantrowania na "główce", odwracamy
korale i zaczynamy drugą rundę od korala, na którym intonowaliśmy ostatnią
mantrę.
Inicjowani
bhaktowie obiecują mistrzowi duchowemu, że będą codziennie powtarzać co najmniej
szesnaście rund mantry Hare Kryszna. Lecz nawet jeśli jesteś w stanie
mantrować tylko jedną rundę dziennie, postaraj się robić to regularnie. Gdy
czujesz, że możesz mantrować więcej, zwiększ liczbę rund i nigdy nie
schodź poniżej tej liczby. Możesz powtarzać więcej rund, niż sobie ustaliłeś,
lecz nie mniej. (Pamiętaj, że korale są uświęcone i nigdy nie powinny
dotykać ziemi czy być trzymane w nieczystym miejscu. Najlepiej nosić je
w specjalnym woreczku.)
Z pewnością przekonasz się, że kirtan
i intonowanie na koralach dają najlepsze rezultaty, gdy wykonuje się je
przed ołtarzem. Kryszna i Jego czyści bhaktowie są tak łaskawi, że możemy
Ich czcić za pośrednictwem zdjęć czy obrazków, na których są przedstawieni.
Obowiązuje tu podobna zasada jak przy wysyłaniu listu: nie można wysłać listu
wrzucając go do jakiejkolwiek skrzynki; należy umieścić go w skrzynce
autoryzowanej przez pocztę. Nie możemy sami wyobrazić sobie Boga i czcić
ten fikcyjny wizerunek, ale możemy czcić autoryzowany Jego obraz i wówczas
Kryszna zaakceptuje nasze czczenie.
Ustawienie
w domu ołtarza jest równoznaczne z uznaniem Pana i Jego czystych
bhaktów za najbardziej szanowanych gości. Gdzie powinniśmy ustawić ołtarz?
A gdzie posadziłbyś gościa? Najlepiej w czystym, dobrze oświetlonym
i wolnym od domowych zakłóceń miejscu. Obrazek przedstawiający postać
Kryszny może stać na wiszącej na ścianie półce, na obramowaniu kominka, na
stojącym w rogu pokoju stole czy też na półce z książkami. Gdy
usadowisz już gościa, nie ignorujesz go; dla siebie również znajdziesz
odpowiednie miejsce. Nie umieszczaj więc ołtarza w miejscu niedostępnym.
Co
powinno znajdować się na ołtarzu? Oto jego podstawowe elementy:
1.
Zdjęcie Śrila Prabhupady.
2.
Obrazek Pana Caitanyi i Jego towarzyszy.
3.
Obrazek Śri Śri Radhy i Kryszny.
Dodatkowo
możesz przykryć ołtarz materiałem i postawić na nim kubeczki na wodę
(jeden przed każdym obrazkiem). Możesz też mieć świecznik, specjalny talerz do
ofiarowywania pożywienia, mały dzwoneczek, kadzidła, podstawkę na kadzidła
i świeże kwiaty, które można postawić w wazonach albo po prostu
położyć przed każdym z obrazków Jeśli chciałbyś wprowadzić wyższy standard
czczenia Bóstw, zapytaj o to któregoś z bhaktów ISKCON-u lub napisz
na adres świątyni.
Pierwszą
osobą, którą czcimy na ołtarzu, jest mistrz duchowy. Nie jest on jednak Bogiem,
lecz Jego najdroższym sługą i dlatego Pan obdarzył go szczególną mocą.
Mistrz duchowy jest ogniwem łączącym ucznia z Bogiem i uczy go
procesu bhakti-jogi. To ambasador Boga w świecie materialnym. Ambasadora
traktuje się z szacunkiem należnym prezydentowi, a jego słowa są
równie autorytatywne jak słowa prezydenta. Na podobnej zasadzie powinniśmy
czcić mistrza duchowego tak samo, jak czcilibyśmy Boga i szanować jego
słowa jak słowa samego Boga.
Istnieją
zasadniczo dwa rodzaje guru: instruujący oraz inicjujący. Każdy, kto podejmuje
proces bhakti-jogi dzięki kontaktowi z ISKCON-em, ma ogromny dług
wdzięczności wobec Śrila Prabhupady. Zanim w roku 1965 opuścił on Indie,
aby głosić świadomość Kryszny poza ich granicami, prawie nikt oprócz Hindusów
nie wiedział o czystej służbie oddania dla Kryszny. Dlatego każdy, kto
dowiedział się o tym procesie z książek Śrila Prabhupady,
z czasopisma Back to Godhead, z jego kaset czy dzięki kontaktowi ż
jego zwolennikami, powinien okazywać mu szacunek. Jako założyciel
i duchowy przywódca Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kryszny jest
on instruującym guru dla nas wszystkich.
W
miarę czynienia postępu w bhakti-jodze możesz w końcu zapragnąć przyjąć
inicjację. Przed swym odejściem z tego świata w roku 1977 Śrila
Prabhupada autoryzował system, w oparciu o który kwalifikowani
bhaktowie kontynuują jego pracę i inicjują uczniów. Obecnie jest
w ISKCON-ie wielu mistrzów duchowych. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak
można się z nimi skontaktować, by uzyskać duchowe przewodnictwo, spytaj
bhaktę z najbliższej świątyni lub napisz do jednej ze świątyń wymienionych
na początku książki.
Drugim
obrazkiem na ołtarzu powinien być wizerunek panca-tattvy, czyli Pana Caitanyi
i Jego czterech głównych towarzyszy. Caitanya Mahaprabhu to inkarnacja
Kryszny, który zstąpił w erze nowożytnej jako swój wielbiciel, aby nauczyć
nas, jak podporządkować się Bogu dzięki intonowaniu Jego świętych imion
i wykonywaniu innych czynności składających się na proces bhakti-jogi. Pan
Caitanya jest najbardziej miłosierną inkarnacją. Sprawił On, że każdy
z łatwością może osiągnąć miłość do Boga, jeśli intonuje mantrę Hare
Kryszna.
Na ołtarzu stawia się też obrazek
Najwyższego Pana Śri Kryszny z Jego wieczną towarzyszką, Śrimati
Radharani. Śrimati Radharani to duchowa moc Kryszny. Jest Ona uosobieniem
służby oddania i bhaktowie zawsze przyjmują w Niej schronienie, aby
nauczyć się, jak służyć Krysznie.
W
jaki sposób ustawić obrazki? Z lewej strony powinno stać zdjęcie Śrila
Prabhupady, z prawej obrazek Pana Caitanyi i Jego towarzyszy,
a w środku, nieco z tyłu, na małym podwyższeniu obrazek Radhy
i Kryszny. Jeśli to możliwe, powinien on być trochę większy od dwóch pozostałych.
Można go też powiesić na ścianie, trochę wyżej niż stojące obrazki.
Ołtarz
sprząta się codziennie rano. Przy wielbieniu Bóstw czystość jest zasadniczym
wymogiem. Nie zaniedbałbyś przecież sprzątania pokoju ważnego gościa,
a zrobienie w domu ołtarza jest równoznaczne z zaproszeniem
Kryszny i Jego czystych bhaktów. Jeśli masz naczynka z wodą, to
codziennie je przepłucz i napełnij świeżą wodą. Kwiaty w wazonach
należy zmieniać, gdy tylko zaczną więdnąć, a jeśli po ofiarowaniu
kładziesz je przed obrazkami, zmieniaj je codziennie. Przynajmniej raz dziennie
ofiarowuje się kadzidło.
Dzięki swym duchowym i niepojętym
energiom Kryszna może przemienić materię w ducha. Żelazny pręt umieszczony
w ogniu w krótkim czasie rozgrzewa się do czerwoności i nabiera
cech ognia. W ten sam sposób pożywienie, które z miłością
i oddaniem przygotujemy dla Kryszny i ofiarujemy Mu, zostaje
całkowicie uduchowione. Takie pożywienie nazywa się prasadam, co znaczy
"łaska Pana".
Jedzenie
prasadam jest bardzo ważnym elementem bhakti-jogi. Praktykowanie innych
rodzajów jogi wymaga sztucznego kontrolowania zmysłów, ale bhakti-jogin może
zająć je różnorodnymi i przyjemnymi czynnościami duchowymi, takimi jak np.
smakowanie wybornych potraw ofiarowanych Krysznie. Tym sposobem zostają one
stopniowo uduchowione i pełniąc służbę oddania dostarczają bhakcie coraz
większej duchowej przyjemności. Taka przyjemność daleko przewyższa wszelkie
doznania materialne.
Pan
Caitanya powiedział o prasadam: "Wszyscy już wcześniej kosztowali
tych potraw. Teraz jednak, gdy zostały one przygotowane dla Kryszny
i ofiarowane Mu z miłością i oddaniem, nabrały nadzwyczajnych
smaków i zapachów. Spróbujcie ich tylko, a zobaczycie, że jest to coś
zupełnie innego! Pomijając już smak, sam zapach sprawia przyjemność umysłowi
i wąchając je zapominamy o wszelkich innych zapachach. Możemy więc
zrozumieć, że duchowy nektar ust Kryszny musiał dotknąć tych zwykłych potraw
i użyczyć im swych transcendentalnych cech".
Jedzenie
pożywienia ofiarowanego wcześniej Krysznie jest doskonałością wegetarianizmu.
Samo bycie wegetarianinem nie wystarcza; niektóre zwierzęta też są
wegetarianami. Gdy jednak wzniesiemy się na poziom wyższy niż wegetarianizm
i będziemy jedli tylko prasadam, jedzenie pomoże nam w osiągnięciu
celu ludzkiego życia – w rozbudzeniu oryginalnego związku duszy z Bogiem.
W Bhagavad-gicie Pan Kryszna mówi, że ten, kto spożywa pokarm, który nie
został najpierw ofiarowany Bogu, będzie cierpiał z powodu następstw karmy.
Zanim kupimy produkty, z których
później przygotujemy pożywienie, musimy wiedzieć, co możemy ofiarować,
a czego nie. Mówi o tym Pan Kryszna w Bhagavad-gicie. Przyjmuje
On potrawy z warzyw, produktów mlecznych, owoców, orzechów i ziarna. Nie
można ofiarowywać Mu mięsa, ryb i jajek. Zabronione są także niektóre
produkty wegetariańskie; jak np. czosnek i cebula. (Zastąpić je może
asafetida, dostępna w niektórych sklepach). To samo dotyczy kawy czy
herbaty z zawartością kofeiny. Jeśli lubisz te napoje, to używaj kawy
bezkofeinowej oraz herbat ziołowych lub owocowych.
Robiąc
zakupy bądź świadom tego, że niektóre produkty mogą zawierać mięso, ryby czy
jajka pod różnymi postaciami. Stąd też zanim dokonasz zakupu jakiegoś produktu,
uważnie zapoznaj się z jego składem. Na przykład niektóre jogurty
i śmietany zawierają żelatynę, którą otrzymuje się z rogów, kopyt
i kości zabitych zwierząt. Upewnij się też, że ser, który kupujesz, nie
zawiera podpuszczki (enzymu uzyskiwanego z żołądków zabitych cieląt).
Jeśli nie możesz tego sprawdzić, zachowaj ostrożność. Dobrym rozwiązaniem
byłoby robienie sera samemu.
Należy unikać pożywienia, które
przygotowane było przez niebhaktów. Subtelne prawa natury działają w taki
sposób, że nie tylko czynności kucharza podczas gotowania, ale także stan jego
świadomości wpływają na jedzenie, które przygotowuje. Tak więc za pośrednictwem
pożywienia kucharz wywiera wpływ na twoją świadomość. Działa to na podobnej
zasadzie, jak w przypadku artysty, który poprzez swe dzieło wpływa na
widza. Jeśli zatem spożywasz pokarm przygotowany przez niebhaktę, np.
pracownika jakiegoś zakładu gastronomicznego, to z pewnością wchłoniesz
pewną dozę materializmu i karmy. Dlatego w miarę możliwości należy
używać jedynie świeżych, jak najmniej przetworzonych, naturalnych produktów.
Przy
gotowaniu najważniejsza jest czystość. Nie można ofiarować Bogu czegoś, co nie
jest czyste. Stąd też wymóg utrzymywania w kuchni wzorowego porządku.
Zanim wejdziesz do kuchni, zawsze dokładnie umyj ręce. Nie próbuj potraw, które
gotujesz, jako że przyrządzasz posiłek dla przyjemności Kryszny, a nie dla
siebie. Niewielką ilość każdej z ugotowanych potraw nałóż na talerz czy
tacę przeznaczone specjalnie dla Kryszny; nikt oprócz Pana nie powinien jeść z tych
talerzy Najprostszym sposobem ofiarowania pożywienia jest po prostu modlenie
się: "Mój drogi Panie, przyjmij, proszę, to pożywienie"
i trzykrotne powtórzenie następujących mantr (w trakcie dzwoni się
dzwoneczkiem):
1.
Modlitwa do Śrila Prabhupady:
nama
om visnu-padaya krsna-presthaya bhu-tale
śrimate
bhaktivedanta-svamin iti namine
namas
te sarasvate deve gaura-vani-pracarine
nirviśesa-śunyavadi-paścatya-deśa-tarine
"Kłaniam
się z szacunkiem Śri Śrimad A.C. Bhaktivedancie Swamiemu Prabhupadzie,
który jest bardzo drogi Panu Krysznie, ponieważ przyjął schronienie u Jego
lotosowych stóp. Składam pokłon tobie, mistrzu duchowy, sługo Bhaktisiddhanty
Sarasvati Goswamiego. Łaskawie szerzysz misję Caitanyadevy i wyzwalasz
zachodnie kraje przesiąknięte impersonalizmem i filozofią pustki".
2.
Modlitwa do Pana Caitanyi:
namo
maha-vadanyaya krsna-prema-pradaya te
krsnaya
krsna-caitanya-namne gaura-tvise namah
"O
najbardziej wspaniałomyślna inkarnacjo! Ty jesteś samym Kryszną, który pojawił
się jako Śri Kryszna Caitanya Mahaprabhu. Masz złotawy kolor Śrimati Radharani
i wszędzie rozdajesz miłość do Kryszny. Z szacunkiem kłaniam się
Tobie".
3.
Modlitwa do Pana Kryszny:
namo
brahmanya-devaya go-brahmana-hitaya ca
jagad-dhitaya
krsnaya govindaya namo namah
"Kłaniam
się z szacunkiem Panu Krysznie, który jest Bóstwem wielbionym przez
wszystkich braminów, który jest życzliwy krowom i braminom, i który
jest dobroczyńcą całego świata. Składam pokłon Bogu, Najwyższej Osobie, znanemu
jako Kryszna i Govinda".
Pamiętaj,
że prawdziwym celem przygotowania i ofiarowania Panu pożywienia jest
okazanie Mu oddania i wdzięczności. Kryszna przyjmuje twoje oddanie,
a nie fizyczne składniki, które ofiarowujesz. Bóg jest kompletny sam
w sobie – niczego nie potrzebuje – ale ponieważ jest niezwykle łaskawy,
pozwala nam ofiarować sobie pożywienie, abyśmy mogli rozbudzić w sobie
miłość do Niego.
Po
trzykrotnym powtórzeniu każdej z tych modlitw odczekaj przynajmniej pięć
minut, aby pozwolić Krysznie przyjąć to, co dla Niego przygotowałeś.
Ofiarowanie zakończ modlitwą do Śrila Prabhupady. Następnie przełóż potrawy
z talerza Kryszny i umyj naczynia oraz sztućce, które użyte były do
ofiarowania. Teraz ty i twoi goście możecie zasiąść do prasadam. Gdy jesz,
spróbuj docenić duchową wartość pożywienia. Pamiętaj, że ponieważ Kryszna je
przyjął, nie jest ono różne od Niego, tak więc gdy je spożywasz, oczyszczasz
się.
Dzięki
łasce Pana to, co ofiarowujesz na ołtarzu, staje się prasadam. Kwiaty,
kadzidło, woda, pożywienie – wszystko, co ofiarowujesz Panu dla Jego
przyjemności – zostaje uduchowione. Pan wnika w ofiarowane elementy
i dzięki temu to, co pozostaje, jest z Nim tożsame. Powinieneś zatem
nie tylko traktować ofiarowane składniki z najgłębszym szacunkiem, ale
także rozdawać je innym. Rozdawanie prasadam jest istotną częścią procesu
czczenia Bóstw.
Kto naprawdę chce czynić postęp
w świadomości Kryszny, musi unikać następujących czterech grzesznych
czynności:
1.
Jedzenia mięsa, ryb i jajek. Pożywienie to przesiąknięte jest pasją
i ignorancją, dlatego też nie można ofiarować go Panu. Osoba jedząca te
rzeczy bierze udział w zadawaniu gwałtu bezradnym zwierzętom i w ten
sposób zatrzymuje swój postęp duchowy.
2.
Hazardu. Hazard w nieunikniony sposób wywołuje w nas niepokój oraz
zwiększa chciwość, zazdrość i gniew.
3.
Stosowania środków odurzających i używek. Narkotyki, alkohol, papierosy,
a także napoje i inne produkty spożywcze zawierające kofeinę otępiają
umysł, nadmiernie pobudzają zmysły i uniemożliwiają zrozumienie czy
przestrzeganie zasad bhakti-jogi.
4.
Nielegalnego seksu. Dotyczy to wszelkich stosunków seksualnych poza
małżeństwem, jak również w małżeństwie, jeśli nie mają na celu prokreacji.
Uprawianie seksu dla przyjemności zmusza nas do utożsamiania się z ciałem
i trzyma nas z dala od świadomości Kryszny. Pisma objawione mówią, że
seks jest najpotężniejszą z sił, które więżą nas w świecie
materialnym. Osoba pragnąca postępu w świadomości Kryszny powinna
zminimalizować życie seksualne lub całkowicie je porzucić.
Każdy musi wykonywać jakąś pracę, ale
jeśli pracuje tylko dla siebie, dotkną go następstwa tego działania. Pan mówi
w Bhagavad-gicie (3.9): "Pracę należy wykonywać jako ofiarę dla Visnu
(Kryszny). W przeciwnym razie przywiązuje nas ona do świata
materialnego".
Nie
musisz zmieniać zawodu – chyba że pracując wykonujesz jakieś grzeszne
czynności, jak to jest w przypadku rzeźnika czy kelnera. Jeśli jesteś
pisarzem, pisz dla Kryszny; jeśli jesteś artystą, twórz dla Kryszny; jeśli
pracujesz jako sekretarz czy sekretarka, pisz na maszynie dla Kryszny. Gdy masz
wolny czas, możesz też bezpośrednio pomagać w świątyni. Możesz również
ofiarować część owoców swej pracy, oddając pewien procent zarobków świątyni, aby
pomóc w jej utrzymaniu i w propagowaniu świadomości Kryszny.
Niektórzy bhaktowie mieszkający poza świątynią kupują książki traktujące
o świadomości Kryszny i rozprowadzają je wśród przyjaciół
i znajomych, lub też wykonują różne prace w świątyni. Bhaktowie
często spotykają się w domach, gdzie śpiewają, czczą Bóstwa
i studiują książki. Skontaktuj się z najbliższą świątynią, aby
dowiedzieć się, czy są takie programy w pobliżu twego miejsca
zamieszkania.
W służbie oddania istnieje wiele innych
praktyk, które mogą ci pomóc w rozwijaniu świadomości Kryszny. Poniżej
wymieniamy dwie szczególnie istotne:
Studiowanie
literatury. Śrila Prabhupada poświęcił sporo czasu na tłumaczenie
i objaśnianie książek, np. Śrimad
Bhagavatam i Bhagavad-gity. Słuchanie (lub też czytanie) słów
samozrealizowanego nauczyciela jest podstawową zasadą życia duchowego.
Przeznacz zatem codziennie trochę czasu na czytanie książek Śrila Prabhupady.
Przebywanie
w towarzystwie bhaktów. Ruch Hare Kryszna został założony przez Śrila
Prabhupadę po to, by dać ludziom możliwość obcowania z wielbicielami Pana.
Jest to najlepszy sposób na rozwinięcie wiary w proces świadomości Kryszny
i nabranie entuzjazmu w służbie oddania. I na odwrót –
utrzymywanie zażyłych stosunków z niewielbicielami spowalnia postęp
duchowy. Staraj się więc odwiedzać najbliższy ośrodek ruchu tak często, jak to
możliwe.
Piękno świadomości Kryszny polega na
tym, że możesz jej wziąć tyle, na ile jesteś gotowy. Sam Kryszna obiecuje
w Bhagavad-gicie (2.40): "Wysiłek ten nie pójdzie na marne,
a mały postęp na tej ścieżce chroni od największego
niebezpieczeństwa". Zastosuj więc świadomość Kryszny w swym
codziennym życiu, a z pewnością odniesiesz korzyść.
Hare
Kryszna!