Słowniczek

 

Acarya – mistrz duchowy, który naucza własnym przykładem.
Adhira – osoba ulegająca materialnemu złudzeniu.
Akarma – działanie, które pozwala uwolnić się z kręgu narodzin i śmierci.
Amara – nieśmiertelny.
Ananda – jeden z aspektów Najwyższego Pana; aspekt szczęścia.
Ananta – nieograniczony, nieskończony.
Anumana – wiedza indukcyjna.
Apapa-viddha – czysty, nieskażony.
Apara prakrti – niższa energia Pana.
Apauruseya – to, co nie pochodzi od nikogo z tego świata.
Arca-vigraha – postać, w której Pan pozwala się czcić swym bhaktom.
Asura – demon; niebhakta.
Atma – dusza.
Atma-ha – zabójca duszy.
Avidya – niewiedza.
Avyakta – stadium stworzenia, w którym nic nie jest przejawione.
Bhagavan – posiadacz wszelkich bogactw.
Bhaktowie – wielbiciele Śri Kryszny.
Brahmajyoti – blask ciała Najwyższego Pana, który oświetla świat duchowy.
Bramin – osoba obeznana z Wedami, która zna ostateczny cel życia i może nauczać innych; pierwsza z czterech warstw społecznych.
Buddha – uczony
Cit – jeden z aspektów Najwyższego Pana; aspekt wiedzy.
Dhira – osoba, która nie ulega materialnemu złudzeniu.
Dvija-bandhu – człowiek pochodzący z rodziny bramińskiej, ale pozbawiony cech bramina.
Guru – mistrz duchowy.
Iśavasya – koncepcja, w myśl której w centrum wszelkich działań należy stawiać Boga.
Jiva-śakti – żywa energia; żywa istota.
Jnana – kultywowanie wiedzy.
Joga-bhrasta – ten, kto zboczył ze ścieżki samorealizacji.
Kanistha-adhikari – osoba na najniższym poziomie zrozumienia Boga.
Karma – działanie zgodne z obowiązkiem przypisanym danej osobie w pismach świętych.
Karma-bandhana – działanie, które przywiązuje wykonawcę do świata materialnego.
Karma-joga – ofiarowywanie rezultatów pracy Krysznie.
Karmi – ten, kto pracuje dla zadowolenia własnych zmysłów.
Ksatriya – osoba pełniąca obowiązki administracyjne lub wojskowe; druga z czterech warstw społecznych.
Madbyama-adhikari – osoba na środkowym poziomie zrozumienia Boga.
Maha-bhagavata – wielka osoba; ten, kto widzi związek wszystkiego z Najwyższym Panem.
Maya – złudzenie; zapomnienie o swoim związku z Kryszną; także iluzoryczna energia Najwyższego Pana.
Mayayapahrta-jnani – ten, kto uważa siebie samego za Boga.
Mrtyuloka – dosłownie "miejsce śmierci"; tym mianem określa się świat materialny.
Mudha – głupi osioł.
Naiskarma – zob. akarma.
Naradhama – najniższy z ludzi.
Nirguna – "pozbawiony cech"; termin używany na określenie Najwyższego Pana, który nie ma żadnych cech materialnych.
Parabrahman – Najwyższy Duch.
Parampara – sukcesja uczniów.
Para prakrti – wyższa energia Pana.
Pitowie – przodkowie.
Prana-vayu – obieg różnych rodzajów powietrza w ciele.
Prasada – pokarm uduchowiony w akcie ofiarowania go Krysznie.
Pratyaksa – dowód bezpośredni; postrzeganie bezpośrednie.
Sac-cid-ananda-vigraha – pełne ujęcie tożsamości Pana; wieczna postać Pana pełna wiedzy i szczęścia.
Saguna – obdarzony cechami.
Sat – jeden z aspektów Najwyższego Pana; aspekt wieczności.
Śrimat – zob. vaiśya.
Śruti – wiedza nabyta dzięki słuchaniu.
Śuci – zaawansowany duchowo bramin.
Śuddha – nieskażony.
Śudra – osoba niezbyt inteligentna, zdolna tylko do prostych prac; czwarta warstwa społeczna.
Śukra – wszechmocny.
Tri-pad-vibhuti – natura duchowa; trzy czwarte całej energii Pana.
Uttama-adhikari – osoba na najwyższym poziomie zrozumienia Boga.
Vaikunthaloki – planety nieba duchowego.
Vaiśya – osoba zajmująca się pracą na roli bądź hodowlą krów; trzecia warstwa społeczna.
Varnaśrama – ustrój społeczny oparty na podziale na cztery warstwy społeczne i cztery etapy życia duchowego.
Weda – wiedza.
Wedy – oryginalne pisma objawione, których nauki wypowiedział sam Pan.
Weda-weda-rata – ten, kto nadaje Wedom własną interpretację.
Vidya – wiedza.
Vikarma – działanie stanowiące nadużycie naszej wolności.
Visnu-tattva – pełna ekspansja Najwyższego Pana.