W tym Ósmym Rozdziale opisani są potomkowie Rohity. W dynastii Rohity był król o imieniu Sagara, którego dzieje zostały opisane w związku z Kapiladevą i zagładą synów Sagary.
Syn Rohity zwany był Haritą, a synem Harity był Campa, który wybudował miasto znane jako Campapuri. Synem Campy był Sudeva, synem Sudevy – Vijaya, synem Vijayi – Bharuka, zaś synem Bharuki był Vrka. Bahukę, syna Vrki, bardzo niepokoili wrogowie, dlatego też wraz ze swą żoną opuścił dom i udał się do lasu. Gdy tam zmarł, jego żona, chcąc postąpić zgodnie z zasadami sati, zamierzała umrzeć wraz ze swym mężem, ale gdy właśnie miała to zrobić; mędrzec o imieniu Aurva zorientował się, że była w ciąży i zabronił jej spełnienia tego rytuału. Inne żony Bahuki dodały trucizny do jej jedzenia; niemniej jednak jej syn się urodził – razem z trucizną. Dlatego został nazwany Sagarą (sa znaczy "z", a gara znaczy "trucizna"). Król Sagara, stosując się do wskazówek Aurvy, wprowadził na drogę poprawy wiele klanów, łącznie z Yavanami, Śakami, Haihayami Barbarami. Król nie zabił ich, lecz zreformował: Następnie, znowu zgodnie z instrukcjami Aurvy, król Sagara spełniał ofiary aśvamedha. Jednak Indra, król niebios, ukradł konia potrzebnego do spełnienia takiej ofiary. Król Sagara miał dwie żony o imionach Sumati i Keśini. Poszukując konia synowie Sumati rozkopali ziemię na dużym obszarze i w ten sposób wykopali rów, który później otrzymał nazwę Oceanu Sagara. W trakcie tych poszukiwań natknęli się na wielką osobistość Kapiladevę i pomyśleli, że to On ukradł konia. Myśląc w taki obraźliwy sposób, zaatakowali Go i zostali spaleni na popiół. Keśini, druga żona króla Sagary, miała syna nazywanego Asamanjasa, którego syn Amśuman wybrał się później na poszukiwania konia i wybawił swych wujów. Zbliżywszy się do Kapiladevy; Amśuman ujrzał zarówno konia przeznaczonego na ofiarę, jak też stos popiołów. Amśuman bardzo zadowolił Kapiladevę, ofiarowując swe modlitwy i wówczas Kapiladeva oddał mu konia. Jednak, mimo iż otrzymał konia z powrotem, Amśuman nadal stał przed Kapiladevą, który zrozumiał, że modli się on o wyzwolenie swoich przodków. Tak więc udzielił mu instrukcji mówiącej, że można ich wybawić przy pomocy wody Gangesu. Wówczas Amśuman złożył Kapiladevie pełne szacunku pokłony, okrążył Go i opuścił to miejsce, zabierając ze sobą ofiarnego konia. Gdy król Sagara zakończył swą yajnę, przekazał królestwo Amśumanowi i stosując się do rady Aurvy, osiągnął zbawienie.
09.08.11 Znaczenie: Materialne ciało jest kombinacją ziemi, wody, ognia, powietrza i eteru. Ogień już jest obecny w ciele i mamy praktyczne doświadczenie tego, że ciepło tego ciała czasami wzrasta, a czasami maleje. Ogień w ciałach synów Sagary Maharajy stał się tak gorący, że spalił ich wszystkich na popiół. Przyczyną zwiększenia się żaru ognia było ich niewłaściwe zachowanie wobec wielkich osobistości. Takie złe zachowanie nazywa się mahad-vyatikrama. Spłonęli w ogniu swoich własnych ciał, gdyż znieważyli wielką osobistość.
09.08.13 Znaczenie: Osoba wzniesiona na pozycję transcendentalną (brahma-bhuta) jest zawsze radosna (prasannatma). Nie ulega wpływowi fałszywego rozróżnienia na dobre i złe w tym materialnym świecie. Dlatego taka wzniosła osoba jest samah sarvesu bhutesu; oznacza to, że jest jednakowa wobec każdego, nie rozróżniając na wroga i przyjaciela. Będąc na platformie absolutnej i wolną od materialnego zanieczyszczenia, osoba taka nazywana jest paratma-bhuta lub brahma-bhuta. Pan Kapila wcale nie rozgniewał się na synów Sagary Maharajy; raczej, spłonęli na popiół w ogniu swych własnych ciał.
09.08.17 Znaczenie: Asamanjasa był jati-smara – dziki swej mocy mistycznej nie zapomniał swej poprzedniej świadomości; tak więc mógł przywrócić do życia martwą osobę. Manifestując zdumiewające czyny dotyczące martwych dzieci, niewątpliwie przyciągnął uwagę króla i ogółu ludzi. A później natychmiast opuścił to miejsce.
09.08.21 Znaczenie:
iccha-dvesa-sammutthena
dvandva-mohena bharata
sarva-bhutani sammoham sarge
yanti parantapa
"O potomku Bharaty [Arjuno), pogromco nieprzyjaciół, wszystkie żywe istoty rodzą się w złudzeniu, opanowane dualizmem pożądania i nienawiści." (Bg. 7.27) Wszystkie żywe istoty w tym materialnym świecie znajdują się pod wpływem trzech sił natury materialnej. Nawet Pan Brahma jest w gunie dobroci. Podobnie, półbogowie są na ogół w gunie pasji, a żywe istoty niższe od półbogów, takie jak istoty ludzkie i zwierzęta, są w gunie ignorancji lub w mieszance dobroci, pasji i ignorancji: Zatem Amśuman chciał wyjaśnić, że ponieważ jego wujowie – którzy spłonęli na popiół – byli pod wpływem sił natury, nie mogli zrozumieć Pana Kapiladevy. Modlił się: "Ponieważ jesteś poza zasięgiem bezpośredniej i pośredniej inteligencji nawet Pana Brahmy, więc dopóki Wasza Wysokość nie oświeci nas, nie będziemy mogli Cię zrozumieć."
athapi te deva padambuja-dvaya-
prasada-leśanugrhita eva hi
janati tattvam bhagavan-mahimno
na canya eko 'pi ciram vicinvan
"Mój Panie; jeśli ktoś jest obdarzony choćby małym śladem łaski Twych lotosowych stóp, może zrozumieć wielkość Twojej osobowości. Lecz ci, którzy spekulują chcąc poznać Najwyższą Osobę Boga, nie są w stanie Cię poznać, mimo iż oddają się wieloletnim studiom nad Vedami." (Bhag. 10.14.29) Pana, Najwyższą Osobę Boga, może zrozumieć tylko ten, kto cieszy się Jego względami. Inni nie mogą Go pojąć.
09.08.22 Znaczenie: Dopóki nie jesteśmy usytuowani w transcendentalnej, miłosnej służbie dla Pana, dopóty nie możemy zrozumieć Najwyższej Osoby Boga. Pan przebywa w każdym sercu. Jednakże, ponieważ uwarunkowane dusze znajdują się pod wpływem natury materialnej, mogą postrzegać jedynie działania i reakcje tej natury, lecz nie dostrzegają Najwyższej Osoby Boga. Dlatego też należy oczyścić się wewnętrznie i zewnętrznie:
apavitrah pavitro
va sarvavastham gato 'pi va
yah smaret
pundarikaksam sa bahyabhyantarah
śucih
Aby utrzymać czystość zewnętrzną, powinniśmy kąpać się trzy razy dziennie. Jeśli chodzi o czystość wewnętrzną; musimy oczyszczać serce poprzez intonowanie mantry Hare Krsna. Członkowie ruchu świadomości Krsny zawsze muszą przestrzegać tej zasady (bahyabhantarah śucih). Wtedy, pewnego dnia, możliwe będzie ujrzenie Najwyższej Osoby Boga twarzą w twarz.
09.08.23 Znaczenie: Słowo svabhava odnosi się do czyjejś własnej duchowej natury, czyli oryginalnej, konstytucjonalnej pozycji. Żywa istota usytuowana na tej oryginalnej pozycji, nie podlega działaniu sił natury materialnej. Sa gunan samatityaitan brahma-bhuyaya kalpate (Bg. 14.26). Gdy tylko ktoś uwalnia się spod wpływu trzech sił natury materialnej, usytuowany jest na platformie Brahmana. Żywym przykładem takich osób są czterej Kumarowie i Narada. Takie autorytety z natury rozumieją pozycję Najwyższej Osoby Boga, ale uwarunkowana dusza, nie uwolniona od wpływu natury materialnej, nie jest w stanie zrealizować Najwyższego. Dlatego w Bhagavad-gicie (2.45) Krsna radzi Arjunie, traigunya-visaya veda nistraigunyo bhavarjuna: trzeba wznieść się ponad wpływ trzech sił natury materialnej. Osoba pozostająca pod wpływem trzech sił natury materialnej nie jest w stanie zrozumieć Najwyższej Osoby Boga.
09.08.24 Znaczenie: Śrila Yamunacarya wyrecytował ten werset w swoim Stotra-ratnie (43):
bhavantam evanucaran nirantarah
praśanta-nihśesa-manorathantarah
kadaham aikantika-nitya-kinkarah
praharsayisyami sanatha-jivitam
"Dzięki bezustannej służbie dla Ciebie uwalniamy się od wszelkich materialnych pragnień i osiągamy całkowity spokój. Kiedy będę zaangażowany jako Twój stały, wieczny sługa i zawsze będę czuł się szczęśliwy, że mam tak odpowiedniego pana?"
Manorathenasati dhavato
bahih: ten, kto działa na platformie mentalnej musi zejść na platformę
czynności materialnych. Jednakże, Najwyższa Osoba Boga i Jego czysty bhakta są
całkowicie wolni od materialnego zanieczyszczenia. Dlatego Pan jest określany
jako praśanta, całkowicie spokojny,
wolny od niepokojów materialnej egzystencji. Najwyższy Pan nie ma materialnego
imienia czy formy; tylko głupiec sądzi, że imię i forma Pana są materialne (avajananti mam mudha manusim tanum aśritam). Tożsamością Najwyższego Pana jest to,
że jest On oryginalną osobą. Niemniej jednak ci, których wiedza jest uboga,
myślą, że Pan nie posiada formy. Pan nie posiada formy w sensie materialnym,
ale ma On Swą formę transcendentalną (sac-cid-ananda-vigraha).