Ten Drugi Rozdział opisuje dynastie synów Manu, którym przewodził Karusa.
Gdy Sudyumna przyjął vanaprasthę i odszedł do lasu, Vaivasvata Manu, pragnąc synów, wielbił Najwyższą Osobę Boga. Wskutek tego spłodził dziesięciu synów, takich jak Maharaja Iksvaku. Wszyscy oni byli niczym ich ojciec. Jeden z tych synów, Prsadhra, z mieczem w ręku spełniał obowiązek chronienia krów nocą. Stosując się do polecenia swego mistrza duchowego, stał w ten sposób przez całą noc. Pewnego razu, korzystając z mroku nocy, tygrys porwał z obory krowę. Gdy Prsadhra dowiedział się o tym, wziął miecz do ręki i podążył za tygrysem. Niestety, gdy ostatecznie zbliżył się do tygrysa, w ciemnościach nocy nie odróżnił krowy od tygrysa i zabił krowę. Z tego powodu jego mistrz duchowy rzucił na niego klątwę, by narodził się w rodzinie śudry. Lecz Prsadhra praktykował yogę mistyczną i poprzez bhakti-yogę wielbił Najwyższą Osobę Boga. Później dobrowolnie wszedł do płonącego lasu, opuszczając w ten sposób swe materialne ciało i powrócił do domu, z powrotem do Boga.
Kavi, najmłodszy syn Manu, był od samego dzieciństwa wielkim bhaktą Najwyższej Osoby Boga. Od syna Manu zwanego Karusa wywodzi się sekta ksatriyów, znanych jako Karusowie. Manu miał też syna o imieniu Dhrsta, z którego bierze swój początek inna sekta ksatriyów, którzy – chociaż narodzili się z osoby posiadającej cechy ksatriyów – zostali braminami. Od Nrgi, innego syna Manu, pochodzą synowie i wnukowie znani jako Sumati, Bhutajyoti i Vasu. Następnie z Vasu narodził się Pratika, a z niego Oghavan. W dynastii z nasienia Narisyanty, innego syna Manu, pojawi się kolejno Citrasena, Rksa, Midhvan, Purna, Indrasena, Vitihotra, Satyaśrava, Uruśrava, Devadatta i Agniveśya. Od ksatriyi zwanego Agniveśyą pochodzi sławna dynastia braminów, znana jako Agniveśyayana. W dynastii z nasienia Disty, innego syna Manu, narodził się Nabhaga, a od niego pochodzą kolejno: Bhalandana, Vatsapriti, Pramśu, Pramati, Khanitra, Caksusa, Vivimśati, Rambha, Khaninetra, Karandhama, Aviksit, Marutta, Dama, Rajyavardhana, Sudhrti, Nara, Kevala, Dhundhuman, Vegavan, Budha i Trnabindu. W ten sposób w dynastii tej narodziło się wielu synów i wnuków. Trnabindu miał córkę zwaną Ilavila, która wydała na świat Kuverę. Trnabindu miał także trzech synów o imionach Viśala, Śunyabandhu i Dhumraketu. Synem Viśali był Hemacandra, ojciec Dhumraksy, który miał syna Samyamę. Synami Samyamy byli Devaja i Krśaśva. Syn Krśaśvy, Somadatta, spełnił ofiarę Aśvamedha i wielbiąc Najwyższą Osobę Boga, Visnu, osiągnął najwyższą doskonałość powrotu do domu; do Boga.
09.02.03 Znaczenie: Osoba, która staje się virasana, podejmuje ślub stania przez całą noc z mieczem, by zapewnić krowom ochronę. Jako że Prsadhra został zaangażowany w ten sposób, jest rzeczą zrozumiałą, że nie miał dynastii. Z tego ślubu podjętego przez Prsadhrę możemy dokładniej zrozumieć, jak istotna jest ochrona krów. Jeden z synów ksatriyi podejmował ten ślub chronienia krów przed drapieżnymi zwierzętami – nawet w nocy. Cóż więc mówić o wysyłaniu krów do rzeźni? Jest to najbardziej grzeszny czyn w społeczeństwie ludzkim.
09.02.09 Znaczenie: Okazuje się, że Vasistha nie był wolny od tamo-guny, siły ignorancji. Jako kapłan rodzinny, czyli mistrz duchowy Prsadhry, Vasistha powinien potraktować obrazę Prsadhry bardzo lekko. Lecz zamiast tego Vasistha przeklął go, by został śudrą. Obowiązkiem kapłana rodzinnego nie jest rzucanie klątwy na ucznia, tylko udzielenie mu pomocy poprzez spełnienie jakiejś pokuty. Jednak Vasistha postąpił wprost przeciwnie. Dlatego Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura mówi, że był on durmati, czyli innymi słowy, nie był zbyt inteligentny.
09.02.14 Znaczenie: W Bhagavad-gicie (4.9) Pan mówi
janma karma ca me divyam evam
yo vetti tattvatah
tyaktva deham punar janma
naiti mam eti so 'rjuna
"Kto zna transcendentalną naturę Mojego pojawiania się i Moich czynów, ten, opuściwszy to ciało, nigdy nie rodzi się ponownie w tym świecie materialnym, ale osiąga Moją wieczną siedzibę, o Arjuno." Z powody swojej karmy Prsadhra został obrzucony klątwą, by w następnym życiu narodził się jako śudra, ale ponieważ podjął święte życie – szczególnie przez bezustanną koncentrację umysłu na Najwyższej Osobie Boga – stał się czystym bhaktą. Po porzuceniu swego ciała w ogniu, natychmiast, na skutek swojej pozycji oddania, osiągnął świat duchowy. Wspomina o tym Bhagavad-gita (mam eti). Służba oddania spełniana przez myślenie o Najwyższej Osobie Boga ma tak wielką moc, że chociaż Prsadhra został przeklęty, uniknął strasznej konsekwencji stania się śudrą i zamiast tego powrócił do domu, z powrotem do Boga. Jak oznajmia Brahma-samhita (5.54):
bandhanurupa-phala-bhajanam atanoti
karmani nirdahati kintu ca bhakti-bhajam
govindam adi-purusam tam aham bhajami
Ci, którzy pełnią służbę oddania, nie ulegają wpływowi rezultatów swych materialnych działań. Natomiast wszyscy inni – od najmniejszego mikroba aż po króla niebios, Indrę – podlegają prawom karmy. Czysty bhakta, bezustannie pełniący służbę dla Pana, nie podlega tym prawom.
09.02.17 Znaczenie: Zostało tutaj powiedziane, ksatram brahma-bhuyam gatam ksitau: chociaż Dharstowie należeli do grupy ksatriyów, przemienili się w braminów. Jest to wyraźny dowód potwierdzający następujące oznajmienie Narady (Bhag. 7.11.35):
yasya yal laksanam proktam
pumso varnabhivyanjakam
yad anyatrapi
drśyeta tat tenaiva vinirdiśet
Jeśli w ludziach z jednej grupy znajdujemy cechy innej grupy, to powinni być klasyfikowani w oparciu o ich cechy, symptomy, a nie na podstawie grupy czy rodziny, w której przyszli na świat. Narodziny nie mają żadnego znaczenia; cała literatura wedyjska kładzie nacisk na cechy danej osoby.
09.02.21 Znaczenie: Agniveśya był także znany jako Kanina i Jatukarnya.
09.02.23-24 Znaczenie: Jeden z synów Manu stał się ksatriyą, inny braminem, a jeszcze inny vaiśyą. Jest to potwierdzeniem stwierdzenia Narady Muniego: yasya yal laksanam proktam pumso varnabhivyanjakam (Bhag. 7.11.35). Należy zawsze pamiętać, że braminów; ksatriyów i vaiśyów nie powinno się nigdy uważać za członków danej kasty na podstawie narodzin. Bramin może zmienić się w ksatriyę, a ksatriya w bramina. Podobnie bramin czy ksatriya może zmienić się w vaiśyę, a vaiśya w bramina czy ksatriyę. Potwierdza to Bhagavad-gita (catur-varnyam maya srstam guna-karma-vibhagaśah). Więc braminem, ksatriyą czy vaiśyą nigdy nie jest się z urodzenia, tylko dzięki cechom. Bramini są bardzo potrzebni i dlatego też w ruchu świadomości Krsny próbujemy wyszkolić braminów, by pokierowali społeczeństwem ludzkim. Ponieważ obecnie brakuje braminów, mózg społeczeństwa ludzkiego jest zatracony. Jako że praktycznie każdy jest śudrą, w obecnej chwili nikt nie może skierować członków społeczeństwa na właściwą ścieżkę, dzięki której można osiągnąć doskonałość w życiu.
09.02.28 Znaczenie: Ofiara spełniana przez Maruttę zadowoliła każdego, szczególnie zaś braminów i ksatriyów. Bramini zainteresowani są otrzymaniem swego udziału za spełnianie funkcji kapłanów, a ksatriyowie – piciem. Tak więc wszyscy byli zadowoleni ze swych różnych zajęć.