Rozdział ten opisuje, w jaki sposób Sudyumna stał się kobietą i jak dynastia Vaivasvaty Manu połączyła się z Soma-vamśą, dynastią wywodzącą się od księżyca.
Na życzenie Maharajy Pariksita, Śukadeva Gosvami opowiedział o dynastii Vaivasvaty Manu, który poprzednio był królem Satyavratą, władcą Dravidy. Mówiąc o tej dynastii opisał też, jak Najwyższa Osoba Boga, leżąc na wodach zniszczenia, z wyrastającego ze Swego pępka lotosu zrodził Pana Brahmę. Z umysłu Pana Brahmy narodził się Marici, a jego synem był Kaśyapa. Kaśyapa spłodził z Aditi Vivasvana, od którego pochodzi Śraddhadeva Manu, zrodzony z łona Samjni. Żona Śraddhadevy, Śraddha urodziła dziesięciu synów; takich jak Iksvaku i Naga.
Przed narodzinami Iksvaku, Śraddhadeva, czyli Vaivasvata Manu (ojciec Maharajy Iksvaku) nie miał syna, ale dzięki łasce wielkiego mędrca Vasisthy spełnił yajnę, by zadowolić Mitrę i Varunę. Wówczas, mimo iż Vaivasvata Manu chciał syna, to z powodu pragnienia swojej żony otrzymał córkę o imieniu Ila. Manu jednakże nie był usatysfakcjonowany córką. Z tego to względu, chcąc zadowolić Manu, wielki mędrzec Vasistha modlił się, by Ila przemieniła się w chłopca i Najwyższa Osoba Boga spełnił jego błagalną prośbę. I tak oto Ila stała się pięknym młodym mężczyzną, zwanym Sudyumną.
Pewnego razu Sudyumna wybrał się wraz ze swoimi ministrami w
podróż. U podnóża góry Sumeru znajduje się las zwany Sukumara i gdy tylko
weszli do niego, wszyscy przemienili się w kobiety. Kiedy Maharaja Pariksit
spytał Śukadevę Gosvamiego o przyczynę tej przemiany, Śukadeva Gosvami opisał,
jak Sudyumna, zamieniany w kobietę, przyjął na swego męża Budhę, syna księżyca
i miał syna o imieniu Pururava. Dzięki łasce Pana Śivy, Sudyumna otrzymał
błogosławieństwo, że będzie żył miesiąc jako kobieta i miesiąc jako mężczyzna.
W ten sposób Sudyumna odzyskał swoje królestwo i spłodził trzech bardzo
religijnych synów zwanych Utkala, Gaya i Vimala. Następnie powierzył swe
królestwo Pururavie i przyjął porządek życia vanaprasthy.
09.01.08 Znaczenie: Zajmując właściwą pozycję, z której można opisać dynastię Manu, Śukadeva Gosvami rozpoczyna mówiąc, że gdy cały świat jest zatopiony, istnieje tylko Najwyższa Osoba Boga i nic innego. Teraz Śukadeva Gosvami opisze, jak Pan kolejno stwarza inne rzeczy.
09.01.16 Znaczenie: Ponieważ Manu nie miał potomstwa, ucieszył się z narodzin dziecka – mimo że była to córka – i nazwał ją Ila. Później jednak nie był zbyt zadowolony, że ma córkę a nie syna. Jako że nie miał dzieci, z pewnością bardzo ucieszył się z narodzin Ili, lecz, jego zadowolenie było chwilowe.
09.01.17 Znaczenie: W tym wieku spełnianie yajni zostało zakazane, jako że nikt nie
jest w stanie intonować mantr wedyjskich
we właściwy sposób. Jeśli mantry wedyjskie
są właściwie intonowane, wówczas musi zostać spełnione pragnienie, na rzecz
którego wykonuje się ofiarę. Dlatego mantra
Hare Krsna nazywana jest maha-mantrą,
wielką, wzniosłą mantrą, będącą
ponad wszystkimi innymi mantrami wedyjskimi,
gdyż samo intonowanie maha-mantry Hare
Krsna przynosi tak wiele korzystnych efektów. Śri Caitanya Mahaprabhu wyjaśnił
(Śiksastaka 1):
ceto-darpana-marjanam bhava-maha-davagni-nirvapanam
anandambudhi-vardhanam prati-padam purnamrtasvadanam
sarvatma-snapanam param vijayate śri-krsna-sankirtanam
"Chwała Śri Krsna sankirtana, który oczyszcza serce z wszelkiego brudu nagromadzonego przez lata i gasi ogień uwarunkowanego życia, powtarzających się narodzin i śmierci. Ten ruch sankirtana jest największym błogosławieństwem dla ludzkości, jako że szerzy promienie błogosławionego księżyca. Jest życiem wszelkiej transcendentalnej wiedzy. Zwiększa ocean transcendentalnego szczęścia i daje nam możliwość zasmakowania w pełni nektaru, którego jesteśmy zawsze spragnieni."
Dlatego też najlepszym spełnianiem danej nam yajni jest sankirtana-yajna. Yajnaih sankirtana-prayair yajanti hi sumedhasah (Bhag. 11.5.32). Osoby inteligentne korzystają z największej yajni tego wieku poprzez zbiorowe intonowanie maha-mantry Hare Krsna. Gdy wiele osób intonuje razem mantrę Hare Krsna, nazywa się to sankirtana, i w wyniku takiej yajni na niebie pojawiaj się chmury (yajnad bhavati parjanyah). W tych dniach suszy ludzie mogą uwolnić się od niedostatku deszczu i pożywienia dzięki prostej metodzie yajni Hare Krsna. W rzeczywistości może to przynieść ulgę całemu ludzkiemu społeczeństwu. Obecnie w całej Europie i Ameryce panują susze i ludzie cierpią, lecz jeśli poważnie podejdą do tego ruchu świadomości Krsny, jeśli zaprzestaną swych grzesznych działań i będą intonować maha-mantrę Hare Krsna, wszelkie ich problemy bez trudu zostaną rozwiązane. Spełnianie innych procesów yajni jest utrudnione, gdyż nie ma wykształconych mędrców, którzy mogliby doskonale intonować mantry ani też nie jest możliwe zdobycie składników potrzebnych do spełniania yajni. Ponieważ społeczeństwo ludzkie jest zubożałe, a ludzie są pozbawieni wiedzy wedyjskiej i mocy do intonowania mantr wedyjskich, jedynym schronieniem jest maha-mantra Hare Krsna. Ludzie powinni być wystarczająco inteligentni, aby ją intonować. Yajnaih sankirtana-prayair yajanti hi sumedhasah. Ci, którzy mają otępiałe mózgi, nie mogą zrozumieć tego intonowania ani też go podjąć.
09.01.18 Znaczenie: Z wielu pism wedyjskich dowiedzieliśmy się, że błogosławieństwo czy klątwa półbogów nigdy nie okazuje się fałszywa. Przez spełnianie pokut i wyrzeczeń, kontrolowanie zmysłów i umysłu oraz zdobycie całkowitej wiedzy o Prawdzie Absolutnej, oczyszczamy się zupełnie z materialnego skażenia Wówczas nasze słowa i błogosławieństwa nigdy nie zawodzą – podobnie jak słowa i błogosławieństwa półbogów.
09.01.33 Znaczenie: Bhagavad-gita (2.22) mówi:
vasamsi jirnani yatha vihaya
navani grhnati naro 'parani
tatha sarirani vihaya jirnany
anyani samyati navani dehi
"Tak jak człowiek zakłada nowe ubrania, zdejmując stare, podobnie dusza przyjmuje nowe materialne ciała, porzucając stare i zużyte."
Ciało jest po prostu jak ubranie i tutaj znajdujemy na to dowód. Sudyumna i jego towarzysze byli płci męskiej, co oznacza, że ich dusze były okryte męskim ubraniem, ale teraz stali się kobietami, co znaczy, że ich ubranie się zmieniło. Dusza jednakże pozostaje tą samą. Jest powiedziane, że przez nowoczesny zabieg medyczny można przemienić osobnika płci męskiej w osobnika płci żeńskiej i odwrotnie. Jednakże ciało nie ma związku z duszą. Ciało ulegnie zmianie, w tym życiu lub w następnym. Dlatego też ten, kto posiada wiedzę o duszy i wie, jak dusza transmigruje z jednego ciała do drugiego, nie zwraca uwagi na ciało, które jest jedynie okrywającym duszę ubraniem. Panditah sama-darśinah. Taka osoba widzi duszę, która jest integralną cząstką Najwyższego Pana. Dlatego jest ona sama-darśi osobą uczoną.
09.01.38-39 Znaczenie: W związku z tym znaczące jest słowo gotrajah. Bramini na ogół działają jako mistrzowie duchowi dwóch dynastii. Jedną jest ich sukcesja uczniów, a drugą – dynastia narodzona z ich nasienia. Jedni i drudzy potomkowie należą do tej samej dynastii. W systemie wedyjskim widzimy czasami, że zarówno bramini jak i ksatriyowie, a nawet vaiśyowie, wchodzą w skład sukcesji uczniów tych samych rsich. Ponieważ gotra i dynastia są jednym, więc nie ma różnicy między uczniami a rodziną zrodzoną z nasienia. W społeczeństwie indyjskim system ten panuje nadal, szczególnie w odniesieniu do małżeństwa, dla którego obliczana jest gotra. Tutaj słowo gotrajah odnosi się do osób narodzonych w tej samej dynastii, bez względu na to, czy są to uczniowie czy też członkowie rodziny.
09.01.40 Znaczenie: Obywatele mogli się zorientować, że król co drugi miesiąc przemieniał się w kobietę i dlatego nie mógł wypełniać swych królewskich obowiązków. Zatem nie byli zbyt usatysfakcjonowani.
09.01.42 Znaczenie: Zgodnie z systemem wedyjskim, gdy osoba objęta instytucją varny i aśramu osiągnie wiek lat pięćdziesięciu, musi porzucić swe życie rodzinne (pancaśad urdhvam vanam vrajet). Zatem Sudyumna zastosował się do nakazów varnaśramy, opuścił królestwo i udał się do lasu, by udoskonalić swoje życie duchowe.