C-9 - Rozdział  I

 

Król Sudyumna staje się kobietą

 

 

Streszczenie rozdziału

 

    Rozdział ten opisuje, w jaki sposób Sudyumna stał się kobietą i jak dynastia Vaivasvaty Manu połączyła się z Soma-vamśą, dynastią wywodzącą się od księżyca.

    Na życzenie Maharajy Pariksita, Śukadeva Gosvami opowiedział o dynastii Vaivasvaty Manu, który poprzednio był królem Satyavratą, władcą Dravidy. Mówiąc o tej dynastii opisał też, jak Najwyższa Osoba Boga, leżąc na wodach zniszczenia, z wyrastającego ze Swego pępka lotosu zrodził Pana Brahmę. Z umysłu Pana Brahmy narodził się Marici, a jego synem był Kaśyapa. Kaśyapa spłodził z Aditi Vivasvana, od którego pochodzi Śraddhadeva Manu, zrodzony z łona Samjni. Żona Śraddhadevy, Śraddha urodziła dziesięciu synów; takich jak Iksvaku i Naga.

    Przed narodzinami Iksvaku, Śraddhadeva, czyli Vaivasvata Manu (ojciec Maharajy Iksvaku) nie miał syna, ale dzięki łasce wielkiego mędrca Vasisthy spełnił yajnę, by zadowolić Mitrę i Varunę. Wówczas, mimo iż Vaivasvata Manu chciał syna, to z powodu pragnienia swojej żony otrzymał córkę o imieniu Ila. Manu jednakże nie był usatysfakcjonowany córką. Z tego to względu, chcąc zadowolić Manu, wielki mędrzec Vasistha modlił się, by Ila przemieniła się w chłopca i Najwyższa Osoba Boga spełnił jego błagalną prośbę. I tak oto Ila stała się pięknym młodym mężczyzną, zwanym Sudyumną.

    Pewnego razu Sudyumna wybrał się wraz ze swoimi ministrami w podróż. U podnóża góry Sumeru znajduje się las zwany Sukumara i gdy tylko weszli do niego, wszyscy przemienili się w kobiety. Kiedy Maharaja Pariksit spytał Śukadevę Gosvamiego o przyczynę tej przemiany, Śukadeva Gosvami opisał, jak Sudyumna, zamieniany w kobietę, przyjął na swego męża Budhę, syna księżyca i miał syna o imieniu Pururava. Dzięki łasce Pana Śivy, Sudyumna otrzymał błogosławieństwo, że będzie żył miesiąc jako kobieta i miesiąc jako mężczyzna. W ten sposób Sudyumna odzyskał swoje królestwo i spłodził trzech bardzo religijnych synów zwanych Utkala, Gaya i Vimala. Następnie powierzył swe królestwo Pururavie i przyjął porządek życia vanaprasthy.

 

09.01.01   Król Pariksit powiedział: Mój panie, Śukadevo Gosvami, szczegółowo opisałeś wszystkie okresy różnych Manu i wspaniałe czyny, których w tych okresach dokonał Najwyższa Osoba Boga, posiadający nieograniczoną moc. Mam szczęście, że usłyszałem od ciebie o tym wszystkim.

 

09.01.02-03   Satyavrata – święty król Dravidadeśy, który dzięki łasce Najwyższego otrzymał wiedzę duchową pod koniec ostatniego milenium – stał się później, w następnym manvantarze [okresie Manu], Vaivasvatą Manu, synem Vivasvana. Wiedzę tę otrzymałem od ciebie. Dowiedziałem się również, że – jak już wyjaśniłeś – jego synami byli tacy królowie, jak Iksvaku.

 

09.01.04   O wielce szczęśliwy Śukadevo Gosvami, o wielki braminie, łaskawie opisz oddzielnie dynastie i cechy charakterystyczne wszystkich tych królów, gdyż zawsze chętnie słuchamy o takich tematach od ciebie.

 

09.01.05   Opowiedz nam łaskawie o zdolnościach wszystkich sławnych królów narodzonych w dynastii Vaivasvaty Manu – tych, którzy już przeminęli, tych, którzy mogą pojawić się w przyszłości i tych, którzy żyją obecnie.

 

09.01.06   Suta Gosvami rzekł: Tak poproszony przez Maharaję Pariksita na zgromadzeniu wszystkich uczonych w wiedzy wedyjskiej, Śukadeva Gosvami, największy znawca zasad religijnych, mówił dalej.

 

09.01.07   Śukadeva Gosvami kontynuował: O królu, pogromco swych wrogów, wysłuchaj, teraz ode mnie szczegółowego opisu dynastii Manu. Wyjaśnię, ile to możliwe, chociaż nie podobna powiedzieć wszystkiego na ten temat, mówiąc nawet przez setki lat.

 

09.01.08   Transcendentalna Najwyższa Osoba, Dusza Najwyższa wszystkich żywych istot będących w różnych statusach życia – wysokich i niskich – istniał pod koniec milenium, gdy nie było ani tego zamanifestowanego kosmosu, ani niczego innego poza Nim.

 

09.01.08   Znaczenie:      Zajmując właściwą pozycję, z której można opisać dynastię Manu, Śukadeva Gosvami rozpoczyna mówiąc, że gdy cały świat jest zatopiony, istnieje tylko Najwyższa Osoba Boga i nic innego. Teraz Śukadeva Gosvami opisze, jak Pan kolejno stwarza inne rzeczy.

 

09.01.09   O królu Pariksicie, z pępka Najwyższej Osoby Boga wyrósł złoty lotos, na którym narodził się Pan Brahma o czterech twarzach.

 

09.01.10   Z umysłu Pana Brahmy narodził się Marici, a z nasienia Mariciego z łona córki Maharajy Daksy pojawił się Kaśyapa. A jako syn Kaśyapy, z łona Aditi, narodził się Vivasvan.

 

09.01.11-12   O królu, najlepszy z dynastii Bharaty, z Vivasvana i Samjni narodził się Śraddhadeva Manu. Śraddhadeva Manu, pokonawszy swe zmysły, spłodził w łonie swojej żony, Śraddhy, dziesięciu synów. Synowie ci nosili imiona: Iksvaku, Nrga, Śaryati, Dista, Dhrsta, Karusaka, Narisyanta, Prsadhra, Nabhaga i Kavi.

 

09.01.13   Początkowo Manu nie miał synów. Dlatego też, aby otrzymał syna, wielki mędrzec Vasistha, który był bardzo potężny w duchowej wiedzy, spełnił ofiarę w celu zadowolenia półbogów Mitry i Varuny.

 

09.01.14   Podczas ofiary żona Manu, Śraddha (która przestrzegała ślubu utrzymywania się przy życiu pijąc jedynie mleko), zbliżyła się do kapłana spełniającego ofiarę, złożyła mu pokłony i błagalnie poprosiła o córkę.

 

09.01.15   Gdy główny kapłan powiedział: "Teraz ofiaruj obiatę," wówczas osoba zajmująca się obiatami wzięła oczyszczone masło, by je ofiarować. Następnie, przypomniawszy sobie prośbę żony Manu, złożyła ofiarę intonując słowo "vasat".

 

09.01.16   Manu rozpoczął tę ofiarę, aby otrzymać syna, ale ponieważ jego żona swą prośbą przekonała kapłana, narodziła się córka o imieniu Ila. Ujrzawszy córkę, Manu nie był zbyt usatysfakcjonowany. Tak więc rzekł do swego guru, Vasisthy, co następuje.

 

09.01.16   Znaczenie:      Ponieważ Manu nie miał potomstwa, ucieszył się z narodzin dziecka – mimo że była to córka – i nazwał ją Ila. Później jednak nie był zbyt zadowolony, że ma córkę a nie syna. Jako że nie miał dzieci, z pewnością bardzo ucieszył się z narodzin Ili, lecz, jego zadowolenie było chwilowe.

 

09.01.17   Mój panie, wszyscy jesteście ekspertami w intonowaniu mantr wedyjskich. Jak to się stało, że rezultat jest przeciwny do tego, którego pragnęliśmy? Jest to powód do rozpaczy. Mantry wedyjskie nie powinny przynosić odwrotnych skutków.

 

09.01.17   Znaczenie:      W tym wieku spełnianie yajni zostało zakazane, jako że nikt nie jest w stanie intonować mantr wedyjskich we właściwy sposób. Jeśli mantry wedyjskie są właściwie intonowane, wówczas musi zostać spełnione pragnienie, na rzecz którego wykonuje się ofiarę. Dlatego mantra Hare Krsna nazywana jest maha-mantrą, wielką, wzniosłą mantrą, będącą ponad wszystkimi innymi mantrami wedyjskimi, gdyż samo intonowanie maha-mantry Hare Krsna przynosi tak wiele korzystnych efektów. Śri Caitanya Mahaprabhu wyjaśnił (Śiksastaka 1):

 

ceto-darpana-marjanam bhava-maha-davagni-nirvapanam

śreyah-kairava-candrika-vitaranam vidya-vadhu-jivanam

anandambudhi-vardhanam prati-padam purnamrtasvadanam

sarvatma-snapanam param vijayate śri-krsna-sankirtanam

 

   "Chwała Śri Krsna sankirtana, który oczyszcza serce z wszelkiego brudu nagromadzonego przez lata i gasi ogień uwarunkowanego życia, powtarzających się narodzin i śmierci. Ten ruch sankirtana jest największym błogosławieństwem dla ludzkości, jako że szerzy promienie błogosławionego księżyca. Jest życiem wszelkiej transcendentalnej wiedzy. Zwiększa ocean transcendentalnego szczęścia i daje nam możliwość zasmakowania w pełni nektaru, którego jesteśmy zawsze spragnieni."

    Dlatego też najlepszym spełnianiem danej nam yajni jest sankirtana-yajna. Yajnaih sankirtana-prayair yajanti hi sumedhasah (Bhag. 11.5.32). Osoby inteligentne korzystają z największej yajni tego wieku poprzez zbiorowe intonowanie maha-mantry Hare Krsna. Gdy wiele osób intonuje razem mantrę Hare Krsna, nazywa się to sankirtana, i w wyniku takiej yajni na niebie pojawiaj się chmury (yajnad bhavati parjanyah). W tych dniach suszy ludzie mogą uwolnić się od niedostatku deszczu i pożywienia dzięki prostej metodzie yajni Hare Krsna. W rzeczywistości może to przynieść ulgę całemu ludzkiemu społeczeństwu. Obecnie w całej Europie i Ameryce panują susze i ludzie cierpią, lecz jeśli poważnie podejdą do tego ruchu świadomości Krsny, jeśli zaprzestaną swych grzesznych działań i będą intonować maha-mantrę Hare Krsna, wszelkie ich problemy bez trudu zostaną rozwiązane. Spełnianie innych procesów yajni jest utrudnione, gdyż nie ma wykształconych mędrców, którzy mogliby doskonale intonować mantry ani też nie jest możliwe zdobycie składników potrzebnych do spełniania yajni. Ponieważ społeczeństwo ludzkie jest zubożałe, a ludzie są pozbawieni wiedzy wedyjskiej i mocy do intonowania mantr wedyjskich, jedynym schronieniem jest maha-mantra Hare Krsna. Ludzie powinni być wystarczająco inteligentni, aby ją intonować. Yajnaih sankirtana-prayair yajanti hi sumedhasah. Ci, którzy mają otępiałe mózgi, nie mogą zrozumieć tego intonowania ani też go podjąć.

 

09.01.18   Wszyscy jesteście opanowani, o zrównoważonych umysłach i świadomi Prawdy Absolutnej. Na skutek pokut i wyrzeczeń jesteście całkowicie oczyszczeni z wszelkiego materialnego zanieczyszczenia Podobnie jak słowa półbogów, wasze słowa nigdy nie zawodzą. Jakże to możliwe, że nie spełniło się wasze postanowienie?

 

09.01.18   Znaczenie:      Z wielu pism wedyjskich dowiedzieliśmy się, że błogosławieństwo czy klątwa półbogów nigdy nie okazuje się fałszywa. Przez spełnianie pokut i wyrzeczeń, kontrolowanie zmysłów i umysłu oraz zdobycie całkowitej wiedzy o Prawdzie Absolutnej, oczyszczamy się zupełnie z materialnego skażenia Wówczas nasze słowa i błogosławieństwa nigdy nie zawodzą – podobnie jak słowa i błogosławieństwa półbogów.

 

09.01.19   Gdy najpotężniejszy-pradziadek Vasistha usłyszał te słowa Manu, zorientował się, że przyczyną niezgodności był kapłan. Zatem zwrócił się jak następuje do syna boga słońca.

 

09.01.20   Przyczyną tej niezgodności w celu jest odstąpienie twojego kapłana od oryginalnego zamiaru. Jednak poprzez mą własną moc dam ci dobrego syna.

 

09.01.21   Śukadeva Gosvami rzekł: O królu Pariksicie, podjąwszy tę decyzję, najsławniejszy i najpotężniejszy Vasistha ofiarował modlitwy Najwyższej Osobie, Visnu, by przeobrazić Ilę w mężczyznę.

 

09.01.22   Najwyższa Osoba Boga, najwyższy kontroler, będąc zadowolony z Vasisthy, przyznał mu błogosławieństwo, którego ten pragnął. I tak Ila została przemieniona w bardzo pięknego mężczyznę o imieniu Sudyumna.

 

09.01.23-24   O królu Pariksicie, pewnego razu ów bohater, Sudyumna, w towarzystwie kilku ministrów i towarzyszy, jadąc na koniu sprowadzonym z Sindhupradeśy, pojechał do lasu na polowanie. Miał na sobie zbroję, zdobiły go łuki i strzały i był bardzo piękny. Ścigając i zabijając zwierzęta, dotarł do północnej części lasu.

 

09.01.25   Tam, na północy, u podnóża góry Meru, jest las zwany Sukumara, w którym Pan Śiva zawsze oddaje się rozkoszom z Umą. Sudyumna wjechał do tego lasu.

 

09.01.26   O królu Pariksicie, gdy tylko Sudyumna – ekspert w pokonywaniu wrogów – wkroczył do lasu, spostrzegł, że on sam przemienił się w kobietę, a jego koń w klacz.

 

09.01.27   Gdy ludzie w jego orszaku także zauważyli, że ich tożsamość uległa przeobrażeniu i zmienna się ich płeć, wszyscy posmutnieli i tylko spoglądali jeden na drugiego.

 

09.01.28   Maharaja Pariksit powiedział: O najpotężniejszy braminie, dlaczego to miejsce obdarzone było taką mocą i kto sprawił, że było tak potężne? Odpowiedz łaskawie na to pytanie, gdyż bardzo chętnie posłucham o tym.

 

09.01.29   Śukadeva Gosvami odpowiedział: Pewnego razu – chcąc zobaczyć Pana Śivę – przybyły do tego lasu wielkie święte osoby, ściśle przestrzegające duchowych zasad i nakazów. Swoim blaskiem rozproszyły wszelką ciemność we wszystkich kierunkach.

 

09.01.30   Gdy bogini Ambika ujrzała wielkie święte osoby, bardzo się zawstydziła, gdyż była wtedy naga. Natychmiast wstała z kolan swego męża i próbowała zasłonić swe piersi.

 

09.01.31   Widząc Pana Śivę i Parvati zajętych sprawami seksualnymi, wszyscy wielcy święci natychmiast zaniechali posuwania się dalej i odeszli do aśramu Nara-Narayana

 

09.01.32   Następnie, po prostu dla zadowolenia swej żony, Pan Śiva rzekł: "Każdy osobnik płci męskiej, który wejdzie do tego lasu, natychmiast zmieni płeć na żeńską."

 

09.01.33   Od tej pory żaden osobnik płci męskiej nie wszedł do tego lasu, lecz teraz król Sudyumna, przemieniony w kobietę, zaczął wędrować ze swoimi towarzyszami z jednego lasu do drugiego.

 

09.01.33   Znaczenie:       Bhagavad-gita (2.22) mówi:

 

vasamsi jirnani yatha vihaya

navani grhnati naro 'parani

tatha sarirani vihaya jirnany

anyani samyati navani dehi

 

  "Tak jak człowiek zakłada nowe ubrania, zdejmując stare, podobnie dusza przyjmuje nowe materialne ciała, porzucając stare i zużyte."

   Ciało jest po prostu jak ubranie i tutaj znajdujemy na to dowód. Sudyumna i jego towarzysze byli płci męskiej, co oznacza, że ich dusze były okryte męskim ubraniem, ale teraz stali się kobietami, co znaczy, że ich ubranie się zmieniło. Dusza jednakże pozostaje tą samą. Jest powiedziane, że przez nowoczesny zabieg medyczny można przemienić osobnika płci męskiej w osobnika płci żeńskiej i odwrotnie. Jednakże ciało nie ma związku z duszą. Ciało ulegnie zmianie, w tym życiu lub w następnym. Dlatego też ten, kto posiada wiedzę o duszy i wie, jak dusza transmigruje z jednego ciała do drugiego, nie zwraca uwagi na ciało, które jest jedynie okrywającym duszę ubraniem. Panditah sama-darśinah. Taka osoba widzi duszę, która jest integralną cząstką Najwyższego Pana. Dlatego jest ona sama-darśi osobą uczoną.

 

09.01.34   Sudyumna został przemieniony w najlepszą z pięknych kobiet, które wzbudzają pragnienie seksualne, i otoczony był innymi kobietami. Ujrzawszy tę piękną kobietę, kręcącą się w pobliżu jego aśramu, Budha, syn księżyca, natychmiast zapragnął się nią cieszyć.

 

09.01.35   Ta piękna kobieta także zapragnęła przyjąć na swego męża Budhę, syna króla księżyca. Tak więc Budha spłodził w jej łonie syna zwanego Pururavą.

 

09.01.36   Słyszałem z wiarygodnych źródeł, że gdy król Sudyumna, syn Manu, w ten sposób stał się kobietą, przypomniał sobie swego rodzinnego mistrza duchowego, Vasisthę.

 

09.01.37   Ujrzawszy żałosny stan Sudyumny, Vasistha bardzo się zasmucił. Pragnąc, by Sudyumna odzyskał swą męskość, zaczął ponownie wielbić Pana Śankarę [Śivę].

 

09.01.38-39   O królu Pariksicie, Pan Śiva był zadowolony z Vasisthy. Dlatego, by go usatysfakcjonować i dotrzymać słowa danego Parvati, Pan Śiva powiedział tej znakomitej osobie: "Twój uczeń, Sudyumna, przez jeden miesiąc może być mężczyzną, a w następnym miesiącu kobietą. W ten sposób może władać światem, jak tego pragnie."

 

09.01.38-39   Znaczenie:      W związku z tym znaczące jest słowo gotrajah. Bramini na ogół działają jako mistrzowie duchowi dwóch dynastii. Jedną jest ich sukcesja uczniów, a drugą – dynastia narodzona z ich nasienia. Jedni i drudzy potomkowie należą do tej samej dynastii. W systemie wedyjskim widzimy czasami, że zarówno bramini jak i ksatriyowie, a nawet vaiśyowie, wchodzą w skład sukcesji uczniów tych samych rsich. Ponieważ gotra i dynastia są jednym, więc nie ma różnicy między uczniami a rodziną zrodzoną z nasienia. W społeczeństwie indyjskim system ten panuje nadal, szczególnie w odniesieniu do małżeństwa, dla którego obliczana jest gotra. Tutaj słowo gotrajah odnosi się do osób narodzonych w tej samej dynastii, bez względu na to, czy są to uczniowie czy też członkowie rodziny.

 

09.01.40   Zatem dzięki fasce mistrza duchowego, Sudyumna, zgodnie ze słowami Pana Śivy, co drugi miesiąc odzyskiwał swą upragnioną męskość i w ten sposób władał królestwem, mimo iż obywatele nie byli z tego zadowoleni.

 

09.01.40   Znaczenie:      Obywatele mogli się zorientować, że król co drugi miesiąc przemieniał się w kobietę i dlatego nie mógł wypełniać swych królewskich obowiązków. Zatem nie byli zbyt usatysfakcjonowani.

 

09.01.41   O królu, Sudyumna miał trzech bardzo pobożnych synów, Utkalę, Gayę i Vimalę, którzy zostali królami Daksina-pathy.

 

09.01.42   Następnie, gdy nadszedł właściwy czas – kiedy Sudyumna, król świata, osiągnął odpowiedni wiek – oddał cale królestwo swemu synowi Pururavie i udał się do lasu.

 

09.01.42   Znaczenie:      Zgodnie z systemem wedyjskim, gdy osoba objęta instytucją varny i aśramu osiągnie wiek lat pięćdziesięciu, musi porzucić swe życie rodzinne (pancaśad urdhvam vanam vrajet). Zatem Sudyumna zastosował się do nakazów varnaśramy, opuścił królestwo i udał się do lasu, by udoskonalić swoje życie duchowe.

 

W ten sposób Bhaktivedanta kończy objaśnienia do 1-go Rozdziału 9-go Canto Śrimad-Bhagavatam, zatytułowanego

"Król Sudyumna staje się kobietą "