Rozdział ten opisuje, jak podczas ubijania oceanu mleka pojawiła się bogini szczęścia i jak przyjęła Pan Visnu na swego męża. Dalsza część tego rozdziału mówi o tym, że kiedy Dhanvantari ukazał się z naczyniem nektaru, wówczas demony natychmiast wyrwały mu je. Lecz Pan Visnu pojawił się jako inkarnacja Mohini, najpiękniejsza kobieta świata, aby po prostu oczarować demony i zachować nektar dla półbogów.
Gdy Pan Śiva wypił całą truciznę, zarówno półbogowie, jak i demony nabrali odwagi i powrócili do ubijania. W wyniku tego ubijania powstała najpierw krowa surabhi. Przyjęły ją wielkie święte osoby, aby z jej mleka otrzymywać oczyszczone masło i składać je w obiatach podczas wielkich ofiar. Później powstał koń o imieniu Uccaihśrava. Wziął go z kolei Bali Maharaja. Następnie pojawił się Airavata i inne słonie, które mogły udać się wszędzie, w każdym kierunku. Pojawiły się również słonice. Powstał także klejnot Kaustubha, który wziął Pan Visnu i umieścił go na swej piersi. Następnie powstał kwiat parijata i Apsary, najpiękniejsze kobiety wszechświata. Później pojawiła się bogini szczęścia, Laksmi. Półbogowie, wielcy mędrcy, Gandharvowie i inni z wielkim szacunkiem oddali jej cześć. Bogini szczęścia nie mogła znaleźć nikogo, kto mógłby zostać jej mężem. W końcu wybrała na swego mistrza Pana Visnu. Na miejsce wiecznego pobytu, Pan Visnu przeznaczył jej Swą pierś. Dzięki temu połączeniu Laksmi i Narayana, wszyscy tam obecni, włączając w to półbogów i ogół ludzi, byli bardzo zadowoleni. Jednakże zlekceważone przez boginię szczęścia demony były bardzo przygnębione. Wtedy to powstała Varuni, bogini picia, którą na polecenie Pana Visnu przyjęły demony. Wówczas demony i półbogowie, z nową energią, ponownie przystąpiły do ubijania. Tym razem pojawiła się częściowa inkarnacja Pana Visnu, nazywana Dhanvantari. Był on niezwykle piękny i niósł dzban z nektarem. Demony natychmiast wyrwały ten dzban z rąk Dhanvantariego i rzuciły się do ucieczki, zaś bardzo zasmuceni półbogowie przyjęli schronienie Visnu. Gdy demony zabrały Dhanvantariemu ten dzban, zaczęły walczyć między sobą. Półbogowie zaś, pocieszeni przez Pana Visnu, nie podjęli walki, lecz zachowali milczenie. A gdy demony toczyły między sobą walkę, pojawił się Sam Pan, jako inkarnacja Mohini, najpiękniejsza kobieta wszechświata.
08.08.01 Znaczenie: Krowa surabhi opisywana jest jako havirdhani, źródło masła. Masło, oczyszczone w procesie topienia, daje ghee, czyli klarowne masło, niezbędne przy spełnianiu wielkich ofiar rytualnych. Jak oznajmia Bhagavad-gita (18.5), yajna-dana-tapah-karma na tyajyam karyam eva tat: ofiara, dobroczynność i wyrzeczenie są niezbędne, by utrzymać doskonały spokój i pomyślność w społeczeństwie ludzkim. Yajna, spełnianie ofiar, jest rzeczą konieczną. Aby spełnić yajnę rzeczą absolutnie niezbędną jest oczyszczone masło, a żeby otrzymać oczyszczone masło, konieczne jest mleko. Produkcja mleka może istnieć wtedy, gdy jest wystarczająca ilość krów. Dlatego też Bhagavad-gita (18.44) poleca ochronę krów (krsi-go-raksya-vanijyam vaiśya-karma svabhava-jam).
08.08.02 Znaczenie: Krowy surabhi spotyka się zazwyczaj na planetach Vaikuntha. Jak opisuje Brahma-samhita, na Swej planecie, Goloka Vrndavanie, Pan Krsna zajmuje się pasieniem krów surabhi (surabhir abhipalayantam). Krowy te są ulubionymi zwierzętami Pana. Mogą one dawać nam tyle mleka, ile potrzebujemy i można doić je dowolną ilość razy. Innymi słowy, krowa surabhi może dawać mleko w nieograniczonych ilościach. Mleko jest konieczne do spełniania yajni. Mędrcy wiedzą, jak je wykorzystać, by wznieść ludzkie społeczeństwo do doskonałości życia. Ponieważ wszędzie w śastrach polecana jest ochrona krów, zatem brahmavadi zaopiekowali się krową surabhi, którą demony nie były zbytnio zainteresowane.
08.08.05 Znaczenie: Imiona tych ośmiu słoni brzmią następująco:
1. Airavana,
2. Pundarika,
3. Vamana,
4. Kumuda,
5. Anjana,
6. Puspadanta,
7. Sarvabhauma i
8. Supratika.
08.08.08 Znaczenie: Śri oznacza bogactwo. Krsna jest właścicielem wszelkich bogactw.
bhoktaram yajna-tapasam
sarva-loka-maheśvaram
suhrdam sarva-bhutanam jnatva
mam śantim rcchati
Tę formułę pokoju daje światu Bhagavad-gita (5.29). Kiedy ludzie dowiedzą się, że Najwyższy Pan, Krsna jest najwyższym podmiotem radości, najwyższym właścicielem i najbardziej zaufanym, życzliwym przyjacielem wszystkich żywych istot, wówczas pokój i pomyślność zapanuje na całym świecie. Niestety, uwarunkowane dusze, umieszczone przez zewnętrzną energię Pana pod wpływem złudzenia, pragną walczyć pomiędzy sobą i to zakłóca pokój. Wstępnym warunkiem utrzymania pokoju jest ofiarowanie Najwyższej Osobie Boga całego bogactwa podarowanego przez Śri, boginię szczęścia. Każdy powinien zrzec się swych fałszywych roszczeń do władania dobrami świata i ofiarować wszystko Krsnie. Tego naucza ruch świadomości Krsny.
08.08.09 Znaczenie: Kto w tym świecie nie pragnie bogactwa, piękna i szacunku społecznego, który z tych rzeczy wypływa? Ludzie pragną zazwyczaj materialnej przyjemności, materialnego bogactwa i towarzystwa członków arystokratycznej rodziny (bhogaiśvarya-prasaktanam). Materialna przyjemność wymaga pieniędzy, piękna i wynikającego z tego poważania, a wszystko to można osiągnąć dzięki łasce bogini szczęścia. Jednakże bogini szczęścia nigdy nie jest sama. Jak zaznaczono w poprzednim wersecie słowem bhagavat-para, należy ona do Najwyższej Osoby Boga i tylko On się nią cieszy. Jeśli ktoś pragnie uzyskać względy bogini szczęścia, matki Laksmi, musi trzymać ją wraz z Narayanem, ponieważ z natury jest ona bhagavat-para. Bhaktowie, którzy bezustannie służą Narayanowi (narayana-parayana), mogą bez wątpienia z łatwością zdobyć jej łaskę. Lecz materialiści, którzy pragną uzyskać jej względy jedynie z myślą o własnej przyjemności, są sfrustrowani. Ich postępowanie nie jest roztropne. Na przykład słynny demon Ravana chciał zabrać Ramacandrze Laksmi, Sitę, i w ten sposób odnieść zwycięstwo, lecz rezultat był wręcz przeciwny. Ramacandra oczywiście siłą odebrał Sitę i pokonał Ravanę wraz z całym jego materialnym cesarstwem. Każdy, włączając w to istoty ludzkie, pragnie bogini szczęścia, lecz powinniśmy zrozumieć, że jest ona wyłączną własnością Najwyższej Osoby Boga. Nie możemy osiągnąć łaski bogini szczęścia, jeśli nie modlimy się zarówno do niej, jak i do najwyższego podmiotu radości, Osoby Boga.
08.08.11 Znaczenie: Do wszystkich rytualnych ceremonii spełnianych zgodnie z wedyjskimi wskazówkami, potrzebne jest panca-gavya, czyli pięć produktów otrzymywanych od krowy: mleko, jogurt, ghee, łajno i uryna. Uryna i łajno krowie są nieskażone, a skoro nawet uryna i nawóz krowi mają duże znaczenie, to można sobie wyobrazić, jak wielkie znaczenie mają te zwierzęta dla cywilizacji ludzkiej. Dlatego też Najwyższa Osoba Boga wyraźnie zaleca go-raksyę, czyli ochronę krów. Cywilizowani ludzie przestrzegający systemu varnaśrama, zwłaszcza zaś ci, którzy należą do warstwy vaiśyów, czyli trudnią się rolnictwem i handlem, muszą chronić krowy. Niestety, ponieważ wszyscy ludzie w Kali-yudze są mandah, niegodziwi i sumanda-matayah, zwiedzeni przez fałszywe koncepcje życia, dlatego zabijają tysiące krów. Zatem nie osiągają oni szczęścia w duchowej świadomości, a natura niepokoi ich na tak wiele sposobów, zwłaszcza częstymi wojnami międzynarodowymi i nieuleczalnymi chorobami, jak np. rak. Dopóki społeczeństwo ludzkie będzie pozwalało na regularne zabijanie krów w rzeźniach, dopóty nie będzie pokoju i pomyślności.
08.08.14 Znaczenie: Werset ten opisuje boginię szczęścia, Laksmi, jako śriyam, co oznacza, że posiada ona sześć bogactw: zamożność, siłę, wpływ, piękno, wiedzę i wyrzeczenie. Bogactwa te uzyskuje się od bogini szczęścia. Tutaj określono Laksmi mianem devi, bogini, ponieważ na Vaikunthach dostarcza ona wszelkich bogactw Najwyższej Osobie Boga i Jego bhaktom, którzy w ten sposób cieszą się naturalnym życiem na planetach Vaikuntha. Najwyższa Osoba Boga jest zadowolony ze Swej żony, bogini szczęścia, która trzyma w ręku kwiat lotosu. Werset ten opisuje Laksmi jako sati, doskonale wierną, gdyż nigdy nie odwraca swej uwagi od Najwyższej Osoby Boga ku komukolwiek innemu.
08.08.15 Znaczenie: Gdy Bóstwo kąpane jest w ceremonii abhiseka, w której używa się różnych płynów, jak mleko, miód, jogurt, ghee, a także nawóz i urynę krowią, zgodnie ze zwyczajem dostarcza się Mu wówczas żółtych szat. W ten sposób ceremonię abhiseka bogini szczęścia przeprowadzono zgodnie z formalnymi zasadami wedyjskimi.
08.08.17 Znaczenie: Bogini fortuny, matka Laksmi, uznała ocean mleka za swego ojca, lecz stale przebywa na piersi Narayana. Obdarza ona błogosławieństwami nawet Pana Brahmę i pozostałe żywe istoty w tym materialnym świecie, a jednak jest transcendentalna do wszystkich materialnych cech. Choć wydawało się, że narodziła się z oceanu mleka, natychmiast udała się na swe wieczne miejsce na piersi Narayana.
08.08.19 Znaczenie: Zrodzona z oceanu mleka bogini szczęścia, Laksmidevi, była córką oceanu. Wolno jej zatem było wybrać sobie męża podczas ceremonii svayamvara. Poddała badaniu każdego z kandydatów, lecz nie mogła znaleźć nikogo, kto byłby odpowiednio kwalifikowany, by zostać jej schronieniem. Innymi słowy, nikt z tego materialnego świata nie może zająć miejsca naturalnego męża Laksmi, Narayana.
08.08.20 Znaczenie: Widzimy tutaj próbę znalezienia najwyższego kontrolera, czyli iśvary. Każdego można uznać za iśvarę, czyli kontrolera, lecz mimo to tacy kontrolerzy są nadzorowani przez innych. Na przykład, ktoś może poddać się srogim wyrzeczeniom, lecz mimo to podlega kontroli gniewu. Na podstawie badawczych analiz przekonujemy się, że każdy jest przez coś kontrolowany. Dlatego tez nikt, z wyjątkiem Najwyższej Osoby Boga, Krsny, nie może być prawdziwym kontrolerem. Potwierdzają to śastra. Iśvarah paramah krsnah: najwyższym kontrolerem jest Krsna. Krsna nigdy nie podlega niczyjej kontroli, ponieważ On jest kontrolerem każdego (sarva-karana-karanam).
08.08.21 Znaczenie: Bardzo istotne jest w tym wersecie stwierdzenie, dharmah kvacit tatra na bhuta-sauhrdam. Możemy rzeczywiście przekonać się, że jest wielu wyznawców hinduizmu, muzułmanów, chrześcijan, buddystów i ludzi religijnych z innych kultów, którzy skrupulatnie stosują się do obowiązujących ich zasad religijnych, lecz nie są oni jednakowo ustosunkowani do wszystkich żywych istot. Choć utrzymują, że są bardzo religijni, w istocie zabijają biedne zwierzęta. Tego rodzaju religia nie ma znaczenia. Śrimad-Bhagavatam (1.2.8) mówi:
dharmah svanusthitah pumsam
visvaksena-kathasu yah
notpadayed yadi ratim śrama
eva hi kevalam
Ktoś może być wielkim ekspertem w przestrzeganiu zasad religijnych obowiązujących w jego sekcie, lecz jeśli nie ma skłonności do kochania Najwyższej Osoby Boga, to stosowanie tych zasad jest jedynie stratą czasu. Musimy rozwinąć uczucie miłości do Vasudevy (vasudevah sarvam iti sa mahatma sudurlabhah). Dowodem na to, że ktoś jest bhaktą, jest to, że jest on przyjacielem każdego (suhrdam sarva-bhutanam). Bhakta nigdy nie pozwoli, aby w imię religii zabijać biedne zwierzę. Na tym polega różnica między osobą na pozór religijną, a bhaktą Najwyższej Osoby Boga.
Widzimy, że w przeszłości było wielu wielkich bohaterów, lecz nie udało się im wymknąć z okrutnych rąk śmierci. Nawet największy bohater nie może umknąć mocy rządów Krsny, Najwyższej Osoby Boga, kiedy przychodzi On jako śmierć. Opisuje to Sam Krsna: mrtyuh sarva-haraś caham. Pan, pojawiając się jako śmierć, zabiera tzw. potęgę bohatera. Nawet Hiranyakaśipu nie mógł zostać uratowany, gdy Nrsimhadeva pojawił się przed nim jako śmierć. Nasza materialna siła jest niczym wobec mocy Najwyższej Osoby Boga.
08.08.23 Znaczenie: Najwyższa Osoba Boga, Mukunda, jest samowystarczalny. Ponieważ jest On całkowicie niezależny, nie potrzebował wsparcia czy towarzystwa Laksmidevi. Niemniej jednak, Laksmidevi, bogini szczęścia, przyjęła Go na męża.
08.08.25 Znaczenie: Zgodnie z pragnieniem Laksmidevi, bogini szczęścia, Najwyższa Osoba Boga uczynił Swą pierś miejscem jej stałego pobytu, tak aby swym spojrzeniem mogła obdarzyć łaską każdego, włączając to półbogów i zwykłe istoty ludzkie. Innymi słowy, ponieważ bogini szczęścia przebywa na piersi Narayana, naturalnie widzi każdego bhaktę, który Go wielbi. Widząc, że bhakta zajmuje życzliwą postawę wobec służby oddania dla Narayana, jest oczywiście skłonna pobłogosławić go wszelkimi bogactwami. Karmici próbują zdobyć życzliwość i łaskę Laksmi, ale ponieważ nie są bhaktami Narayana, ich bogactwo jest zmienne. Bogactwo bhaktów przywiązanych do służenia Narayanowi nie jest podobne bogactwu karmitów. Bogactwo bhaktów jest trwałe, jak bogactwo Samego Narayana.
08.08.34 Znaczenie: Śri Madhvacarya zauważa:
tesam satyac
calanartham harir dhanvantarir vibhuh
samartho 'py asuranam
tu sva-hastad amucat sudham
Dhanvantari, który niósł dzban z nektarem, był pełną inkarnacją Najwyższej Osoby Boga. Lecz choć był bardzo silny, asury potrafiły wyrwać mu z rąk dzban nektaru.
08.08.38 Znaczenie: Jest to symptomem demonów. Niewielbiciele pragną przede wszystkim czerpać przyjemność z zadowalania własnych zmysłów, podczas gdy dla bhaktów najważniejszą rzeczą jest zadowolenie Pana. Na tym polega różnica między niewielbicielem a bhaktą. W tym materialnym świecie ludzie nieustannie walczą, kłócą się, współzawodniczą i prowadzą pomiędzy sobą wojny, ponieważ w większości są niewielbicielami i myślą tylko o doznawaniu przyjemności i zadowoleniu własnych zmysłów. Dlatego też, dopóki takie demony nie staną się świadome Krsny i nie nauczą się sprawiać przyjemność Panu, nie może być mowy o pokoju w społeczeństwie ludzkim, czy jakimkolwiek innym – nawet w społeczeństwie półbogów. Jednakże półbogowie i bhaktowie zawsze podporządkowują się lotosowym stopom Pana, a zatem On stale pragnie zaspokajać ich ambicje. Podczas gdy demony walczą o zadowolenie własnych zmysłów, bhaktowie pełnią służbę oddania, by zadowolić zmysły Pana. Członkowie ruchu świadomości Krsny muszą być tego świadomi, a wówczas ich nauczanie świadomości Krsny odniesie sukces.
08.08.39-40 Znaczenie: Pragnąć otrzymać nektar, te spośród demonów, które miały mniejszą moc, wypowiedziały się na korzyść półbogów. Słabsi Daityowie naturalnie opowiedzieli się po stronie półbogów po to, by powstrzymać silniejszych Daityów od wypicia nektaru, bez uprzedniego rozdzielenia go. W ten sposób, gdy tak zabraniali sobie nawzajem wypicia nektaru, powstała między nimi niezgoda i niepokój.
08.08.41-46 Znaczenie: Ponieważ Najwyższy Pan, chcąc wzbudzić w demonach pożądanie, przyjął postać kobiety, zatem został tu podany opis Jej doskonałego piękna.