Oto streszczenie 22 Rozdziału: zachowanie Bali Maharajy zadowoliło Najwyższą Osobę Boga. Tak więc Pan ulokował go na planecie Sutala i tam, obdarzywszy go błogosławieństwami, zgodził się być jego odźwiernym.
Bali Maharaja był nadzwyczaj prawdomówny. Nie mogąc dotrzymać swej obietnicy, bardzo się obawiał, gdyż wiedział, że osoba, która zeszła ze ścieżki prawdomówności, nic nie znaczy w oczach społeczeństwa. Szlachetna osoba może cierpieć następstwa piekielnego życia, lecz bardzo obawia się zniesławienia za odstąpienie od prawdy. Bali Maharaja z wielką przyjemnością zgodził się przyjąć karę wyznaczoną mu przez Najwyższą Osobę Boga. W dynastii Bali Maharajy było wielu asurów, którzy z powodu swej wrogości do Pana Visnu osiągnęli przeznaczenie bardziej wzniosłe aniżeli wielu yoginów mistyków. Bali Maharaja pamiętał szczególnie determinację, którą w służbie oddania wykazał Prahlada Maharaja. Rozważywszy to wszystko zdecydował, że jako miejsce na trzeci krok Pana Visnu da w jałmużnie swą głowę. Bali Maharaja wziął pod uwagę także to, że aby zadowolić Najwyższą Osobę Boga, wielkie osobistości porzucają związki rodzinne i materialne posiadłości. Zaprawdę, dla zadowolenia Pana porzucają czasami nawet swoje życie, po to tylko, by zostać Jego osobistymi sługami. Podążając przeto śladami wcześniejszych acaryów i bhaktów, Bali Maharaja odczuł, że osiągnął sukces.
Gdy Bali Maharaja, zaaresztowany linami Varuny, ofiarowywał Panu modlitwy, pojawił się wówczas jego dziadek Prahlada Maharaja. Opisał on, jak Najwyższa Osoba Boga wyzwolił Bali Maharaję, podstępem pozbawiając go majątku. W obecności Prahlady Maharajy, Pan Brahma i żona Bali Maharajy, Vindhyavali, opisali supremację Najwyższego Pana. Ponieważ Bali Maharaja oddał wszystko Panu, więc modlili się o jego uwolnienie. Następnie Pan opisał w jaki sposób bogactwo w rękach niewielbiciela jest niebezpieczeństwem, podczas gdy bogactwo bhakty jest błogosławieństwem Pana. Wówczas będąc zadowolonym z Bali Maharajy, Najwyższy Pan ofiarował Swój dysk dla jego ochrony i obiecał, że z nim zostanie.
08.22.02 Znaczenie: Bali Maharaja mógł zrozumieć pretensje Pana Vamanadevy, który stanął po stronie półbogów i przyszedł do niego jako żebrak. Chociaż zamiarem Pana było oszukanie go, Bali Maharajy sprawiło przyjemność zrozumienie tego, jak Pan oszuka Swojego bhaktę, by wychwalać jego pozycję. Mówi się, że Bóg jest dobry, i jest to faktem. Czy oszukuje On czy nagradza, jest zawsze dobry. Dlatego Bali Maharaja nazwał Go Uttamaśloką. "Wasza Wysokość" – powiedział – "Jesteś zawsze sławiony najwyborniejszymi wersetami. Działając z ramienia półbogów, zamaskowałeś się, by mnie oszukać, mówiąc, że chcesz tylko trzy kroki ziemi, ale później rozprzestrzeniłeś Swoje ciało do takich rozmiarów, że dwoma krokami zająłeś cały wszechświat. Ponieważ działałeś z ramienia Swoich bhaktów, nie uważasz tego za oszustwo. Mniejsza o to. Mnie nie można uznać za bhaktę. Niemniej jednak, chociaż jesteś mężem bogini szczęścia, przyszedłeś do mnie, by żebrać, więc muszę zadowolić Cię najlepiej, jak potrafię. Proszę więc, nie sądź, że chciałem Cię oszukać; muszę spełnić swoją obietnicę. Mam jeszcze jedną rzecz – moje ciało. Zabrałeś moje bogactwo, ale mam jeszcze swoje ciało. Kiedy dla Twej przyjemności ofiaruję swe ciało, proszę, postaw Swój trzeci krok na mojej głowie." Ktoś mógłby zapytać, że skoro Pan zajął cały wszechświat dwoma krokami, to jak głowa Bali Maharajy mogłaby starczyć na Jego trzeci krok? Jednakże Bali Maharaja sądził, że właściciel bogactwa musi być czymś więcej niż samo bogactwo. Dlatego, chociaż Pan zawładnął wszystkimi jego posiadłościami, głowa Bali Maharajy, ich właściciela byłaby odpowiednim miejscem na trzeci krok Pana.
08.22.03 Znaczenie: Chociaż Bali Maharaja całkowicie podporządkował się Najwyższej Osobie Boga, nie mógł tolerować zniesławienia z powodu oszukania bramina-brahmacarina. Będąc bardzo wrażliwym na punkcie swojej reputacji, głęboko zastanawiał się nad tym, jak nie dopuścić do tego, by go zniesławiono. Dlatego Pan udzielił mu dobrej rady, by zapobiegł zniesławieniu ofiarowując swoją głowę. Vaisnava nie obawia się żadnej kary. Narayana-parah sarve na kutaścana bibhyati (Bhag. 6.17.28).
08.22.04 Znaczenie: Bhakta uważa karę wymierzoną przez Najwyższą Osobę Boga za największą łaskę.
tat te 'nukampam susamiksamano
bhunjana evatma-krtam vipakam
hrd-vag-vapurbhir vidadhan
namas te
jiveta yo mukti-pade sa
daya-bhak
"Ten, kto poszukuje Twojego współczucia i w ten sposób toleruje wszelkiego rodzaju niepomyślne okoliczności wywołane karmą za jego przeszłe czyny, kto zawsze pełni służbę oddania dla Ciebie swoim umysłem, słowami i ciałem, i kto zawsze składa Ci pokłony – z pewnością jest bona fide kandydatem do wyzwolenia". (Bhag. 10.14.8) Bhakta wie, że tak zwana kara wymierzona przez Najwyższą Osobę Boga jest tylko Jego łaską, mającą na celu skorygowanie go i naprowadzenie na właściwą drogę. Dlatego też kary wymierzonej przez Najwyższą Osobę Boga nie można porównać nawet z największym dobrodziejstwem przyznanym przez naszego materialnego ojca, matkę, brata czy przyjaciela.
08.22.05 Znaczenie: Bali Maharaja uważał, że Najwyższa Osoba Boga jest większym przyjacielem demonów niż półbogów. W tym materialnym świecie, im więcej ktoś zdobywa materialnych posiadłości, tym bardziej staje się ślepym na życie duchowe. Półbogowie są bhaktami Pana ze względu na materialne posiadłości, lecz chociaż pozornie Najwyższa Osoba Boga nie jest po stronie demonów, to zawsze działa On jako osoba im życzliwa, pozbawiając je pozycji przynoszących fałszywy prestiż. Fałszywy prestiż zwodzi, więc Najwyższa Osoba Boga zabiera ich pozycję pełną fałszywego prestiżu, okazując im w ten sposób Swoją szczególną życzliwość.
08.22.06-07 Znaczenie: Bali Maharaja docenił łaskę, którą Pan obdarzył nie tylko jego, lecz również wiele innych demonów. Ponieważ łaska ta rozdzielana jest liberalnie, Najwyższy Pan jest nazywany wszechmiłosiernym. Bali Maharaja był naprawdę w pełni podporządkowanym bhaktą, ale nawet niektóre demony, które wcale nie były bhaktami, lecz po prostu wrogami Pana, osiągnęły tę samą wzniosłą pozycję, którą zdobywa wielu yoginów mistyków. Tak więc Bali Maharaja mógł zrozumieć, że za wymierzoną mu przez Pana karą krył się jakiś cel. Przeto nie był ani nieszczęśliwy, ani też zawstydzony z powodu niezręcznej sytuacji, w której postawił go Najwyższa Osoba Boga.
08.22.08 Znaczenie: Czysty bhakta, taki jak Prahlada Maharaja, nigdy nie porzuca schronienia Najwyższej Osoby Boga, by przyjąć schronienie kogokolwiek innego, nawet jeśli znajduje się w sytuacji, w której jest dręczony na wiele sposobów. Czysty bhakta nigdy nie narzeka na łaskę Najwyższej Osoby Boga. Żywym tego przykładem jest Prahlada Maharaja. Analizując życie Prahlady Maharajy widzimy, jak srogo był on nękany przez własnego ojca, Hiranyakaśipu, a mimo to nawet w najmniejszym stopniu nie odwrócił swojej uwagi od Pana. Bali Maharaja; idąc w ślady swojego dziadka, Prahlady Maharajy, pozostał niezachwiany w swym oddaniu dla Pana, mimo wymierzonej mu przez Pana kary.
08.22.09 Znaczenie: Najwyższa Osoba Boga, Krsna, radzi, sarva-dharman parityajya mam ekam śaranam vraja: "Porzuć wszelkiego rodzaju religie i po prostu podporządkuj się Mnie". Zwykły człowiek nie docenia takiej wypowiedzi Najwyższej Osoby Boga, gdyż myśli on, że w przeciągu życia jego rodzina, społeczeństwo, kraj, ciało i krewni są wszystkim. Dlaczego miałby porzucać którąkolwiek z tych rzeczy i przyjmować schronienie Najwyższej Osoby Boga? Ale z zachowania wielkich osobistości, takich jak Prahlada Maharaja i Bali Maharaja, dowiadujemy się, że podporządkowanie się Panu jest działaniem odpowiednim dla inteligentnej osoby. Prahlada Maharaja przyjął schronienie Visnu wbrew woli swego ojca. Podobnie, Bali Maharaja przyjął schronienie Vamanadevy wbrew życzeniu swego mistrza duchowego, Śukracaryi, i wszystkich czołowych demonów. Ludzie mogą być zaskoczeni, że bhaktowie, tacy jak Prahlada Maharaja i Bali Maharaja, szukali schronienia u wroga, porzucając naturalny pociąg do rodziny i ogniska domowego. W związku z tym Bali Maharaja wyjaśnia, że ciało, wokół którego skupiają się wszelkie materialne działania, jest także elementem obcym. Mimo iż chcemy utrzymać ciało zdatnym i pomocnym w naszych działaniach, to nie może ono wiecznie istnieć. Chociaż ja jestem duszą, która jest wieczna, to – zgodnie z prawami natury – po używaniu tego ciała przez pewien czas muszę przyjąć inne ciało (tatha dehantara-praptih) – o ile nie wykonałem przy użyciu tego ciała jakiejś służby mającej na celu uczynienie postępu w służbie oddania. Ciało nie powinno być wykorzystywane w żadnym innym celu. Musimy wiedzieć, że jeżeli używamy ciała w jakimkolwiek innym celu, tracimy po prostu czas, ponieważ jak tylko nadejdzie odpowiednia chwila, dusza automatycznie opuści ciało.
Jesteśmy bardzo zainteresowani społeczeństwem, przyjaźnią i miłością, ale czym są te rzeczy? Ci w przebraniach przyjaciół i krewnych są jedynie rabusiami ciężko zarobionych pieniędzy zwiedzionej duszy. Każdy jest przywiązany do swojej żony i ma do niej słabość, ale czym jest ta żona? Żona nazywana jest stri, co znaczy "ta, która zwiększa materialne potrzeby". Gdy ktoś żyje bez żony, jego materialne wymagania są mniejsze. Gdy tylko ktoś żeni się i jest związany z żoną, jego materialne potrzeby wzrastają.
pumsah striya mithuni-bhavam etam
tayor mitho hrdaya-granthim ahuh
ato grha-ksetra-sutapta-vittair
janasya moho 'yam aham mameti
"Atrakcja pomiędzy mężczyzną a kobietą jest podstawową zasadą materialnej egzystencji. W oparciu o to błędne zrozumienie, które związuje serce kobiety i mężczyzny, ulegamy urokowi tego ciała, domu, posiadłości, dzieci, krewnych i bogactwa. W ten sposób zwiększamy złudzenia życia i myślimy w kategoriach "ja i moje.'" (Bhag. 5.5.8) Przeznaczeniem ludzkiego życia jest samorealizacja, a nie gromadzenie zbytecznych rzeczy. W rzeczywistości, żona powoduje zwiększenie ilości niepotrzebnych rzeczy. Jeżeli życie, dom i wszystko, co posiadamy nie jest właściwie wykorzystane w służbie dla Pana, staje się to źródłem materialnego stanu ciągłego cierpienia na skutek trojakiego rodzaju niedoli (adhyatmika, adhibhautika i adhidaivika). Niestety, w społeczeństwie ludzkim nie ma instytucji, która zapewniałaby edukację w tym przedmiocie. Ludzie utrzymywani są w ignorancji, jeśli chodzi o cel życia, i w ten sposób toczy się ciągła walka o egzystencję. Mówimy o "przetrwaniu najlepiej przystosowanych", ale nikt nie przeżyje, gdyż nikt nie jest wolny w materialnych warunkach.
08.22.11 Znaczenie: Bali Maharaja docenił działanie Najwyższej Osoby Boga, chociaż wszyscy członkowie demonicznych rodzin – z wyjątkiem Prahlady Maharajy i Bali Maharajy – uważali Visnu za swego wiecznego, tradycyjnego wroga. Jak opisał Bali Maharaja, w rzeczywistości Pan Visnu nie był wrogiem rodziny, lecz jej najlepszym przyjacielem. Zasada tej przyjaźni została już podana. Yasyaham anugrhnami harisye tad-dhanam śanaih: Pan wyświadcza bhakcie specjalną przysługę, zabierając wszystkie jego materialne bogactwa. Bali Maharaja docenił to postępowanie Pana. Dlatego też powiedział, daivena nitah prasabham tyajita-śrih: "To po to postawiłeś mnie w tej sytuacji, by doprowadzić mnie na właściwą platformę wiecznego życia."
W rzeczywistości, każdy powinien obawiać się tzw. społeczeństwa, przyjaźni i miłości, dla których tak ciężko pracuje dniami i nocami. Jak oznajmił Bali Maharaja, janad bhitah, każdy bhakta w świadomości Krsny powinien zawsze obawiać się zwykłego człowieka dążącego do osiągnięcia materialnej pomyślności. Osoba taka opisana jest jako pramatta, szaleniec goniący za błędnym ognikiem. Tacy ludzie nie wiedzą, że po ciężkiej walce o życie trzeba zmienić ciało, nie mając żadnej pewności co do tego, jaki rodzaj ciała otrzymamy następnie. Ci, którzy są całkowicie umocnieni w filozofii świadomości Krsny i, co za tym idzie, znają cel życia, nigdy nie podejmą działań materialistycznego wyścigu psów. Ale jeśli zdarzy się, że szczery bhakta upadnie, Pan koryguje go i ratuje przed ześlizgnięciem się w najciemniejszy region piekielnego życia.
adanta-gobhir viśatam tamisram
punah punaś carvita-carvananam
(Bhag 7.5.30)
Materialistyczne życie jest niczym więcej jak tylko wielokrotnym żuciem tego, co już zostało przeżute. Chociaż nie ma żadnego pożytku z takiego życia, ludzie są w nim rozmiłowani z powodu niekontrolowanych zmysłów. Nunam pramattah kurute vikarma. Mając niekontrolowane zmysły, ludzie są całkowicie zaangażowani w grzeszne działania, z powodu których otrzymują ciała pełne cierpienia. Bali Maharaja docenił to, że Pan wybawił go z takiego oszałamiającego życia w ignorancji. Dlatego powiedział, że jego inteligencja została przytępiona. Stabdha-matir na budhyate. Nie mógł pojąć, jak Najwyższa Osoba Boga faworyzuje Swoich bhaktów, przemocą zatrzymując ich materialistyczne działania.
08.22.14 Znaczenie: Ponieważ Bali Maharaja został zaaresztowany przez Pana Vamanadevę, z pewnością zasługiwał na miano przestępcy. Bali Maharaja poważnie sądził, że znieważył Najwyższą Osobę Boga. Prahlada Maharaja niewątpliwie nie pochwalał tego, dlatego Bali Maharaja był zawstydzony i zwiesił głowę.
08.22.16 Znaczenie: Jak jest powiedziane, yasyaham anugrhnami harisye tad-dhanam śanaih (Bhag. 10.88.8). To dzięki łasce Pana otrzymuje się wszelkie materialne bogactwo, ale jeśli takie materialne bogactwo powoduje, że ktoś nadyma się i zapomina o procesie samorealizacji, Pan z pewnością odbiera całe to bogactwo. Pan obdarza bhaktę łaską, pomagając mu poznać jego konstytucjonalną pozycję. W tym celu Pan jest zawsze gotów pomóc bhakcie na wszelkie sposoby. Ale materialne bogactwo jest czasami niebezpieczne, ponieważ odwraca naszą uwagę ku fałszywemu prestiżowi, wywierając na nas wrażenie, że jesteśmy właścicielami i panami wszystkiego, co znajduje się w zasięgu naszego wzroku, chociaż w rzeczywistości tak nie jest. Aby uchronić bhaktę od takiego błędnego zrozumienia, Pan – okazując Swą szczególną łaskę – czasami zabiera wszystkie jego materialne posiadłości. Yasyaham anugrhnami harisye tad-dhanam śanaih.
08.22.17 Znaczenie: Słowa ko vicaste gatim atmano yatha wskazują na to, że gdy ktoś jest nadęty fałszywym prestiżem z powodu posiadania materialnego bogactwa, to z pewnością zaniedbuje on cel samorealizacji. Tak wygląda sytuacja współczesnego świata. Z powodu tzw. naukowych usprawnień w zakresie materialnego bogactwa, ludzie całkowicie porzucili ścieżkę samorealizacji. Praktycznie nikt nie jest zainteresowany Bogiem, swoim związkiem z Bogiem, czy też tym, w jaki sposób należy działać. Współcześni ludzie zapomnieli całkowicie o tych sprawach, gdyż szaleją za materialnymi posiadłościami. Jeśli tego rodzaju cywilizacja będzie nadal istniała, nadejdzie wkrótce czas, gdy Najwyższa Osoba Boga zabierze wszelkie materialne bogactwa. I wówczas ludzie odzyskają zdrowy rozsądek.
08.22.19 Znaczenie: Chociaż Pan Brahma przemawiał, musiał zamilknąć ponieważ żona Bali Maharajy, Vindhyavali, będąc bardzo poruszoną i przestraszoną, chciała coś powiedzieć.
08.22.20 Znaczenie: Żona Bali Maharajy, będąc najbardziej inteligentną, poparła zaaresztowanie swego męża i zarzuciła mu brak inteligencji, gdyż przypisywał sobie prawo do posiadania własności Pana. Tego rodzaju twierdzenie jest oznaką demonicznego życia. Chociaż półbogowie – będący wyznaczonymi przez Pana urzędnikami do zarządzania – są przywiązani do materialistycznej przyjemności, to nigdy nie utrzymują oni, że są właścicielami wszechświata, gdyż wiedzą, że prawdziwym właścicielem wszystkiego jest Najwyższa Osoba Boga. To jest kwalifikacją półbogów. Ale demony, zamiast zaakceptować wyłączne prawo własności Najwyższej Osoby Boga, twierdzą, że same są właścicielami wszechświata przez nacjonalistyczne wytyczanie granic. Mówią oni: "Ta część jest moja, a tamta wasza. Tę część mogę dać w darze, a tę zatrzymam dla własnej przyjemności." Wszystkie te koncepcje są demoniczne. Opisuje to Bhagavad-gita (16.13): idam adya maya labdham imam prapsye manoratham. "Do tej pory zdobyłem tyle pieniędzy i ziemi. Teraz muszę zwiększać to coraz bardziej. W ten sposób stanę się największym właścicielem wszystkiego. Kto może ze mną współzawodniczyć?" Wszystkie te koncepcje są demoniczne.
Żona Bali Maharajy obwiniała swego męża mówiąc, że chociaż Najwyższa Osoba Boga zaaresztował go, okazując mu nadzwyczajną łaskę, i chociaż Bali Maharaja ofiarował Najwyższemu Panu swe ciało, by postawił On na nim Swój trzeci krok, to nadal był w ciemnościach ignorancji. W rzeczywistości ciało to nie należało do niego, lecz z powodu swej zadawnionej demonicznej mentalności, nie mógł on tego zrozumieć. Sądził, że ponieważ został zniesławiony z powodu niemożności spełnienia swojej obietnicy dania jałmużny i ponieważ to ciało było jego własnością, więc uwolni się od zniesławienia, ofiarowując swoje ciało. Ale w rzeczywistości ciało nie należy do nikogo prócz Najwyższej Osoby Boga, który je daje. Jak oznajmia Bhagavad-gita (18.61):
iśvarah sarva-bhutanam hrd-deśe 'rjuna tisthati
bhramayan sarva-bhutani yantrarudhani mayaya
Pan przebywa w głębi serca każdego i odpowiednio do materialnych pragnień żywej istoty, ofiarowuje On – za pośrednictwem materialnej energii – określony rodzaj maszyny, czyli ciała. W rzeczywistości, ciało to nie należy do żywej istoty; należy ono do Najwyższej Osoby Boga. Wobec tego, jak Bali Maharaja mógł twierdzić, że to ciało było jego własnością?
Tak więc Vindhyavali, inteligentna żona Bali Maharajy, modliła się, by jej mąż został uwolniony dzięki bezprzyczynowej łasce Pana. Inaczej bowiem, Bali Maharaja był jedynie bezwstydnym demonem, opisanym szczególnie jako tyakta-hriyas tvad-avaropita-kartr-vadah, głupia osoba przypisująca sobie prawo do posiadania własności Najwyższej Osoby. W obecnym wieku, Kali-yudze, wzrosła liczba takich pozbawionych wstydu ludzi, będących agnostykami nie wierzącymi w istnienie Boga. Tak zwani naukowcy, filozofowie i politycy, próbując przeciwstawić się autorytetowi Najwyższej Osoby Boga, wytwarzają plany zniszczenia świata. Nie mogą oni zrobić nic dobrego dla świata i niestety, z powodu Kali-yugi, pogrążyli świat w chaosie. Zatem ruch świadomości Krsny jest niezwykle potrzebny dla dobra niewinnych ludzi poruszonych przez propagandę takich demonów. Jeśli pozwoli im się na dalsze utrzymywanie obecnego status-quo, ludzie z pewnością będą coraz bardziej cierpieć pod przewodnictwem tych demonicznych agnostyków.
08.22.21 Znaczenie: Gdy Pan Brahma ujrzał, że Prahlada Maharaja i Vindhyavali zbliżyli się już do Pana, by prosić o łaskę dla Bali Maharajy, przyłączył się do nich i w oparciu o światowe rozważania opowiedział się za uwolnieniem Bali Maharajy.
08.22.23 Znaczenie: W Bhagavad-gicie (9.26) jest powiedziane:
tad aham bhakty-upahrtam
aśnami prayatatmanah
Najwyższa Osoba Boga jest tak łaskawy, że jeśli jakaś prosta osoba, z oddaniem i bez obłudy, ofiaruje u lotosowych stóp Pana trochę wody, kwiat, owoc lub liść, Pan przyjmuje to. Później bhakta jest promowany na Vaikunthę, do świata duchowego. Brahma skierował uwagę Pana na to i poprosił, by uwolnił On Bali Maharaję, który cierpiał będąc związanym linami Varuny, i który oddał już wszystko, łącznie z trzema światami i wszystkim, co posiadał.
08.22.24 Znaczenie: Cywilizacja, która z powodu materialnego postępu stała się bezbożną, jest nadzwyczaj niebezpieczna. Z powodu wielkiego bogactwa materialista staje się tak dumny, że nie zważa na nikogo i odmawia nawet uznania autorytetu Najwyższej Osoby Boga. Rezultat takiej mentalności bez wątpienia jest bardzo niebezpieczny. Aby okazać szczególną życzliwość, Pan dla przykładu czasami karze kogoś, tak jak Bali Maharaję, który został teraz pozbawiony wszystkich swoich posiadłości.
08.22.25 Znaczenie: Najwyższa Osoba Boga jest całkowicie niezależny. Tak więc nie zawsze jest prawdą to, że utracenie przez żywą istotę całego bogactwa jest oznaką łaski Najwyższego Pana. Pan może postępować tak jak chce. Może On odebrać komuś bogactwo albo może tego nie zrobić. Jest wiele rodzajów form życia i Pan traktuje je odpowiednio do okoliczności, jak Mu się podoba. Na ogół wiadomo, że ludzka forma życia jest obarczona wielką odpowiedzialnością.
purusah prakrti-stho hi
bhunkte prakrti-jan gunan
karanam guna-sango 'sya
sad-asad-yoni-janmasu
"W taki oto sposób podąża żywa istota ścieżkami życia w tym materialnym świecie, ciesząc się trzema siłami natury. Tak oto doświadcza dobra i zła pośród różnych gatunków, a przyczyną tego jest jej obcowanie z naturą materialną." (Bg. 13.22) Po takim krążeniu w cyklu narodzin i śmierci przez wiele, wiele form życia, żywa istota otrzymuje szansę przyjęcia formy ludzkiej. Dlatego każda ludzka istota, szczególnie zaś ta, która należy do cywilizowanego narodu czy kultury, musi być niezwykle odpowiedzialna w swych działaniach. Nie powinna narażać się na ryzyko zdegradowania w następnym życiu. Ponieważ ciało zmieni się (tatha dehantara-praptir), powinniśmy być nadzwyczaj ostrożni. Celem świadomości Krsny jest dopilnowanie, by życie zostało wykorzystane we właściwy sposób. Głupia żywa istota deklaruje wolność od wszelkiej kontroli, lecz w rzeczywistości nie jest wolna; całkowicie kontrolowana jest przez materialną naturę. Dlatego też w działaniach swego życia musi być jak najbardziej ostrożna i odpowiedzialna.
08.22.26 Znaczenie: Gdy ktoś, pomimo posiadania wszystkich tych bogactw, nie staje się dumnym, oznacza to, że jest on w pełni świadomy tego, że wszystkie jego bogactwa są wynikiem łaski Najwyższej Osoby Boga. Dlatego też angażuje wszystkie swoje posiadłości w służbę dla Pana. Bhakta wie bardzo dobrze, że wszystko – nawet jego ciało – należy do Najwyższego Pana. Jeśli ktoś żyje doskonale w takiej świadomości Krsny, należy wnioskować, że cieszy się on szczególną życzliwością Najwyższej Osoby Boga. Wniosek jest taki, że utraty swego bogactwa nie należy uważać za szczególną łaskę Pana. Jeśli ktoś utrzymuje swoje bogactwo, ale nie popada niepotrzebnie w dumę, błędnie uważając się za właściciela wszystkiego, jest to szczególną łaską Pana.
08.22.27 Znaczenie: Bhaktowie tacy jak Dhruva Maharaja, który otrzymał nieograniczone materialne bogactwa, cieszą się specjalną łaską Najwyższej Osoby Boga. Pewnego razu Kuvera zapragnął obdarzyć Dhruvę Maharaję jakimś błogosławieństwem, ale chociaż Dhruva Maharaja mógł zażyczyć sobie wszelkiego materialnego bogactwa, to zamiast tego poprosił Kuverę o to, by nadal mógł pełnić swą służbę dla Najwyższej Osoby Boga. Kiedy bhakta jest umocniony w swej służbie oddania, to nie ma potrzeby, by Pan odebrał mu materialne bogactwa. Najwyższa Osoba Boga nigdy nie zabiera materialnego bogactwa osiągniętego dzięki służbie oddania, chociaż czasami zabiera bogactwa zyskane dzięki spełnianiu pobożnych czynów. Czyni to, aby pozbawić bhaktę dumy, lub aby dać mu lepszą pozycję w służbie oddania. Gdy jakiś szczególny bhakta jest przeznaczony do nauczania, lecz nie rezygnuje z życia rodzinnego czy materialnych bogactw, by podjąć służbę dla Pana, Pan z całą pewnością zabierze jego materialne bogactwa i usytuuje go w służbie oddania. W ten sposób czysty bhakta w pełni zaangażuje się w propagowanie świadomości Krsny.
08.22.28 Znaczenie: W tym wersecie bardzo ważne są słowa sidann api na muhyati. Czasami, pełniąc służbę oddania, bhakta napotyka przeciwności. W nieszczęściu każdy rozpacza i pogrąża się w smutku, ale bhakta – dzięki łasce Najwyższej Osoby Boga – będąc nawet w najgorszych warunkach może zrozumieć, że Najwyższa Osoba Boga poddaje go surowemu egzaminowi. Bali Maharaja zdał wszystkie takie egzaminy, jak wyjaśnią kolejne wersety.
08.22.29-30 Znaczenie: Bali Maharaja zdał ciężki test, któremu poddał go Najwyższa Osoba Boga. Jest to kolejny dowód łaski Pana dla Jego bhakty. Czasami Najwyższa Osoba Boga stawia bhaktę w obliczu srogich testów, które niemalże przekraczają granice wytrzymałości. Trudno nawet żyć w warunkach, które zostały narzucone Bali Maharajy. To, że Bali Maharaja zniósł wszystkie te srogie testy i wyrzeczenia, jest łaską Najwyższego Pana. Pan z pewnością docenia cierpliwość bhakty i zostaje ona upamiętniona w celu przyszłego gloryfikowania bhakty. To nie był jakiś zwyczajny test. Jak opisuje ten werset, mało kto mógłby przeżyć taki test, ale dla przyszłej chwały Bali Maharajy, jednego z mahajanów, Najwyższa Osoba Boga nie tylko poddał go testowi, ale także dał mu siłę, by mógł tolerować takie przeciwności. Pan jest tak łaskawy dla Swojego bhakty, że stawiając go przed tak ciężką próbą, daje mu także siłę, by pozostał tolerancyjnym i nadal był wspaniałym bhaktą.
08.22.31 Znaczenie: Jest to łaską Najwyższej Osoby
Boga. Nawet jeśli Pan zabiera bhakcie jego materialne bogactwo, to natychmiast
ofiarowuje mu pozycję, o której nie mogą marzyć nawet półbogowie. W historii służby oddania istnieje wiele
przykładów na to. Jednym z nich jest bogactwo Sudama Vipry. Sudama Vipra
cierpiał dotkliwie materialny niedostatek, ale nie był tym zaniepokojony i nie
zboczył ze ścieżki służby oddania. Zatem ostatecznie otrzymał wzniosłą pozycję
dzięki łasce Pana Krsny. Bardzo znaczące jest tutaj słowo mad-aśrayah. Ponieważ Pan chciał przyznać Bali Maharajy wysoką
pozycję Indry, półbogowie w naturalny sposób mogli zapałać w stosunku do niego
zawiścią i walczyć, by zachwiać jego pozycję. Ale Najwyższa Osoba Boga zapewnił
Bali Maharaję, że zawsze będzie go chronił (mad-aśrayah).
08.22.32 Znaczenie: Viśvakarma jest inżynierem czy architektem zabudowań pałacowych na planetach niebiańskich. Skoro zatem skonstruował on kwatery mieszkalne Bali Maharajy, więc budynki i pałace na planecie Sutala musiały co najmniej równać się tym z planet niebiańskich. Dodatkową zaletą miejsca wyznaczonego Bali Maharajy było to, że nie będą go niepokoić żadne zewnętrzne niedole. Ponadto, nie będą mu dokuczać cierpienia umysłowe czy cielesne. Są to niezwykłe właściwości planety Sutala, na której będzie żył Bali Maharaja.
W literaturze wedyjskiej znajdujemy opisy wielu różnych planet, na których jest wiele pałaców, setki i tysiące razy lepszych od tych, które spotykamy na tej planecie Ziemi. Gdy mówimy o pałacach, naturalnie zawiera się w tym pojęcie wielkich miast i miasteczek. Niestety, gdy współcześni naukowcy próbują badać inne planety, widzą tam jedynie skały i piasek. Oczywiście, mogą wybierać się na swoje nic nie znaczące wycieczki, ale studenci literatury wedyjskiej nigdy nie będą im wierzyć ani nie przyznają żadnej zasługi za przeprowadzenie badań na innych planetach.
08.22.33
Znaczenie: Bali
Maharaja został przeniesiony z planety niebiańskiej na planetę Sutala, która
jest setki razy lepsza od nieba, o czym świadczą słowa svargibhih prarthyam. Gdy Najwyższa Osoba Boga zabiera Swemu
bhakcie materialne bogactwo, nie oznacza to, że doprowadza go do ubóstwa; Pan
raczej promuje go na wyższą pozycję. Najwyższa Osoba Boga nie poprosił Bali
Maharajy, by rozstał się z członkami swojej rodziny. Zamiast tego, Pan pozwolił
mu pozostać z członkami rodziny (jnatibhih
parivaritah).
08.22.36 Znaczenie: Pan zapewnił Bali Maharaję, że otrzyma wszelkie poparcie i na koniec zagwarantował mu ochronę przed skutkami złego towarzystwa demonów. Bali Maharaja z pewnością został wzniosłym bhaktą, ale odczuwał pewien niepokój, gdyż jego otoczenia nie cechowało czyste oddanie. Dlatego Najwyższa Osoba Boga zapewnił go, że jego demoniczna mentalność zostanie zniszczona. Innymi słowy, obcowanie z bhaktami pokonuje demoniczną mentalność.
satam prasangan mama virya-sarimido
bhavanti hrt-karna-rasayanah kathah
(Bhag. 3.25.25)
Kiedy demon przebywa z bhaktami zaangażowanymi w gloryfikowanie Najwyższej Osoby Boga, stopniowo staje się on czystym bhaktą.