C-8 - Rozdział  XVII

 

Najwyższy Pan zgadza się zostać synem Aditi

 

 

Streszczenie rozdziału

 

    Jak zostanie wyjaśnione w tym rozdziale, Najwyższa Osoba Boga, będąc bardzo zadowolonym ze spełnionej przez Aditi ceremonii payo-vrata, pojawił się przed nią w pełni Swego bogactwa. Na prośbę Aditi Pan zgodził się zostać jej synem.

    Gdy przez 12 kolejnych dni Aditi wykonywała ceremonię payo-vrata, Pan, który z pewnością był bardzo z niej zadowolony, pojawił się przed nią z czterema rękami, ubrany w żółte szaty. Gdy tylko Aditi ujrzała przed sobą Najwyższą Osobę Boga, natychmiast podniosła się i przepełniona ekstatyczną miłością do Pana, padła na ziemię, by złożyć pełne szacunku pokłony. Jej gardło było ściśnięte z powodu ekstatycznych uczuć, a całe ciało drżało z powodu oddania. I chociaż chciała ofiarować Panu odpowiednie modlitwy, nie była w stanie nic uczynić, a zatem milczała przez pewien czas. Następnie, odczuwając ulgę i obserwując piękno Pana, ofiarowała Mu modlitwy. Najwyższa Osoba Boga, Dusza Najwyższa wszystkich żywych istot, był z niej bardzo zadowolony i zgodził się zostać jej synem, inkarnując jako pełna ekspansja. Sprawiły Mu już przyjemność wyrzeczenia Kaśyapy Muniego, tak więc zgodził się zostać ich synem i bronić półbogów. Pan obiecał jej to i następnie zniknął. Zgodnie z poleceniem Najwyższej Osoby Boga, Aditi zaangażowała się w służbę dla Kaśyapy Muniego, który będąc w samadhi mógł ujrzeć, że Pan był wewnątrz niego, w związku z czym umieścił swe nasienie w łonie Aditi. Pan Brahma, znany jako Hiranyagarbha, zorientował się, że Najwyższa Osoba Boga wszedł do łona Aditi, zatem ofiarował Panu modlitwy.

 

08.17.01   Śukadeva Gosvami rzekł: O królu, gdy Aditi otrzymała taką radę od swego męża, Kaśyapy Muniego, nie ociągając się ściśle postąpiła według jego instrukcja i w ten sposób spełniła rytualną ceremonię payo-vrata.

 

08.17.01   Znaczenie:      Aby uczynić postęp w czymkolwiek, a szczególnie zaś w życiu duchowym, trzeba ściśle przestrzegać bona fide instrukcji nauczyciela. Aditi uczyniła to, postępując dokładnie zgodnie z instrukcjami swego męża i guru. Jak potwierdzają nakazy wedyjskie, yasya deve para bhaktir yatha deve tatha gurau. Należy mieć całkowitą wiarę w guru, który pomaga uczniowi robić postęp w życiu duchowym. Gdy tylko uczeń myśli w sposób niezależny, lekceważąc instrukcje mistrza duchowego, doznaje niepowodzenia (yasyaprasadan na gatih kuto 'pi). Aditi bardzo dokładnie przestrzegała instrukcji swego męża i mistrza duchowego i w ten sposób odniosła sukces.

 

08.17.02-03   Aditi, z pełną, skupioną uwagą myślała o Najwyższej Osobie Boga i w ten sposób w pełni kontrolowała swój umysł i zmysły, przypominające gwałtowne konie. Umysł skoncentrowała na Najwyższym Panu, Vasudevie. I tak oto spełniła rytualną ceremonię, znaną jako payo-vrata.

 

08.17.02-03   Znaczenie:      Jest to proces bhakti yogi:

 

anyabhilasita-śunyam   jnana-karmady-anavrtam

anukulyena krsnanu-    śilanam bhaktir uttama

 

   "Transcendentalną, miłosną służbę dla Najwyższego Pana należy pełnić z życzliwością, bez pragnienia materialnego zysku czy też osiągnięcia korzyści poprzez czynności karmiczne lub filozoficzną spekulację. To nazywane jest czystą służbą oddania." Trzeba jedynie skupić się na lotosowych stopach Vasudevy, Krsny (sa vai manah krsna-padaravindayoh). Wówczas będziemy kontrolować umysł i zmysły i będziemy mogli w pełni zaabsorbować się służbą oddania dla Pana. Aby kontrolować umysł i zmysły, bhakta nie musi praktykować systemu hatha-yogi. Dzięki niezmieszanej służbie oddania dla Pana, jego umysł i zmysły są automatycznie kontrolowane.

 

08.17.04   I wtedy, mój drogi królu, oryginalny Najwyższa Osoba Boga, ubrany w żółte szaty i trzymający w Swych czterech rękach konchę, dysk, buławę i kwiat lotosu, pojawił się przed Aditi.

 

08.17.05   Gdy Najwyższa Osoba Boga ukazał się oczom Aditi, przepełniła się ona transcendentalnym szczęściem tak, że natychmiast wstała, a później upadła na ziemię niczym kij, by złożyć Panu pełne szacunku pokłony.

 

08.17.06   Aditi stała w milczeniu ze złożonymi rękami, niezdolna ofiarować Panu modlitw. Z powodu transcendentalnego szczęścia jej oczy wypełniły się łzami i zjeżyły się włosy na jej ciele. Mogąc ujrzeć Najwyższą Osobę Boga twarzą w twarz, Aditi odczuwała ekstazę, a jej ciało ogarnęło drżenie.

 

08.17.07   O Maharajo Pariksicie, półbogini Aditi zaczęła drżącym głosem i z wielką miłością ofiarowywać Najwyższej Osobie Boga swe modlitwy. Wydawało się, jak gdyby piła swymi oczyma Najwyższego Pana, który jest mężem bogini szczęścia, odbiorcą radości wszystkich ceremonii ofiarnych oraz mistrzem i Panem całego wszechświata.

 

08.17.07   Znaczenie:      Po spełnieniu payo-vraty Aditi była pewna, że Pan pojawił się przed nią jako Rama-pati, mąż wszelkiej pomyślności, by ofiarować jej synom wszelkie bogactwa. Pod kierunkiem swego męża, Kaśyapy, spełniła yajnę payo-vrata i dlatego myślała o Panu jako o Yajna-patim. Widząc, że mistrz i Pan całego wszechświata ukazał się przed nią, by spełnić jej pragnienie, była w pełni zadowolona.

 

08.17.08   Bogini Aditi rzekła: O mistrzu i odbiorco przyjemności wszelkich ceremonii ofiarnych, o niezawodna i najsłynniejsza osobo, której imię, gdy intonowane, szerzy wszelką pomyślność! O oryginalny Najwyższa Osobo Boga, najwyższy kontrolerze, schronieniu wszystkich świętych miejsc, Ty jesteś schronieniem biednych, cierpiących żywych istot i pojawiłeś się, by zmniejszyć ich cierpienie. Proszę, bądź dla nas łaskawy i rozpowszechnij nasze szczęście.

 

08.17.08   Znaczenie:      Najwyższa Osoba Boga jest mistrzem tych, którzy spełniają śluby i wyrzeczenia, i to On właśnie obdarza ich błogosławieństwami. Dla bhakty Pan jest obiektem czci przez całe jego życie, gdyż Pan nigdy nie łamie Swych obietnic. Jak mówi w Bhagavad-gicie (9.31), kaunteya pratijanihi na me bhaktah pranaśyati: "O synu Kunti, obwieść to światu, że Mój wielbiciel nigdy nie ginie." Pan został tu określony jako acyuta, niezawodny, ponieważ opiekuje się On Swoimi bhaktami. Każdy, kto jest wrogi bhaktom, z pewnością zostanie pokonany dzięki łasce Pana. Pan jest źródłem wody Gangesu i dlatego nazwany jest tutaj tirtha-pada, co wskazuje na to, że wszystkie święte miejsca są u Jego lotosowych stóp, albo że wszystko, czego dotknie Swą stopą, staje się świętym miejscem. Na przykład Bhagavad-gita zaczyna się słowami dharma-ksetre kuru-ksetre. Ponieważ Pan był obecny na polu bitewnym Kuruksetra, stało się ono dharma-ksetrą, miejscem pielgrzymek. I dlatego Pandavowie, którzy byli nadzwyczaj religijni, mieli zapewnione zwycięstwo. Każde miejsce, w którym Pan zamanifestował Swoje rozrywki – jak Vrndavana czy Dvaraka – staje się świętym. Intonowanie świętego imienia Pana – Hare Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare / Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare – jest przyjemne dla ucha i obdarza wszelką pomyślnością osoby, które słuchają tego intonowania. Obecność Najwyższej Osoby Boga dała Aditi całkowitą pewność, że trudne warunki, w których znalazła się z powodu demonów, teraz się skończą.

 

08.17.09   Mój Panie, Ty jesteś wszechprzenikającą formą kosmiczną, całkowicie niezależnym stwórcą, Ty utrzymujesz i niszczysz ten wszechświat. Chociaż angażujesz Swą energię w materię, zawsze usytuowany jesteś w Swej oryginalnej formie i nigdy nie upadasz z tej pozycji, gdyż Twoja wiedza jest niezawodna i zawsze odpowiednia do każdej sytuacji. Nigdy nie oszałamia Cię złudzenie. Mój Panie, pozwól, że złożę Ci pełne szacunku pokłony.

 

08.17.09   Znaczenie:      W Caitanya-caritamrta (Adi 2.117) jest powiedziane:

 

siddhanta baliya citte na kara alasa

iha ha-ite krsne lage sudrdha manasa

 

Każdy, kto próbuje stać się w pełni świadomym Krsny, musi poznać chwały Pana na tyle, na ile są one możliwe do zrozumienia. Tutaj Aditi napomyka o tych chwałach. Ten wszechświat jest niczym innym, jak tylko zewnętrzną energią Pana. Potwierdza to Bhagavad-gita (9.4): maya tatam idam sarvam. Cokolwiek widzimy w tym wszechświecie, jest zaledwie ekspansją mocy Najwyższej Osoby Boga, tak jak blask słoneczny i ciepło w całym wszechświecie są ekspansjami słońca. Kiedy ktoś podporządkowuje się Najwyższej Osobie Boga, przekracza on wpływ złudnej energii, gdyż Najwyższy Pan, wiedząc o wszystkim i przebywając w sercu każdego – szczególnie w sercu bhakty – daje tej osobie inteligencję, dzięki której z pewnością nie ulegnie ona złudzeniu.

 

08.17.10   O nieograniczony, gdy Wasza Wysokość jesteś zadowolony, wówczas z łatwością można osiągnąć życie tak długie, jak życie Pana Brahmy, ciało czy to na wyższych, niższych czy środkowych systemach planetarnych, bezgraniczne bogactwo materialne, religię, rozwój ekonomiczny i zadowalanie zmysłów, pełnię wiedzy transcendentalnej i osiem doskonałości yogi, więc cóż dopiero mówić o takich błahych dokonaniach, jak pokonanie swoich rywali.

 

08.17.11   Śukadeva Gosvami rzekł: O królu Pariksicie, najlepszy z dynastii Bharaty, kiedy Aditi wielbiła w ten sposób lotosookiego Pana, Duszę Najwyższą wszystkich żywych istot, odpowiedział On jak następuje.

 

08.17.12   Najwyższa Osoba Boga rzekł: O matko półbogów, zrozumiałem już twoje długo pielęgnowane pragnienie pomyślności dla twych synów, których wrogowie pozbawili wszystkich bogactw i wygnali z ich siedziby.

 

08.17.12   Znaczenie:      Najwyższa Osoba Boga, znajdując się w sercu każdego, a szczególnie w sercach Swych bhaktów, zawsze jest gotów pomóc bhaktom w nieszczęściu. Ponieważ wie On wszystko, wie zatem, jak należy pokierować sprawami i robi to, co jest potrzebne, by uśmierzyć cierpienie Swego bhakty.

 

08.17.13   O Devi, o bogini, wiem, że pragniesz odzyskać swych synów, by być razem z nimi i oddawać Mi cześć po zwyciężeniu wrogów w bitwie i odzyskaniu swojej siedziby i bogactw.

 

08.17.14   Chcesz zobaczyć żony demonów rozpaczające nad śmiercią swych mężów, gdy demony te, wrogowie twych synów, zostaną zabite w bitwie przez półbogów, którym przewodzi Indra.

 

08.17.15   Chcesz, by twoi synowie odzyskali swą utraconą sławę i bogactwo i by ponownie, jak do tej pory, żyli na swej niebiańskiej planecie.

 

08.17.16   O matko półbogów, Moim zdaniem niemal wszyscy przywódcy demonów są teraz nie do pokonania, gdyż chronią ich bramini, którym zawsze sprzyja Najwyższy Pan. Tak więc wystąpienie teraz przeciwko nim nie będzie wcale źródłem szczęścia.

 

08.17.16   Znaczenie:      Gdy jakaś osoba cieszy się życzliwością braminów i Vaisnavów, nikt nie może jej pokonać. Kiedy ktoś jest chroniony przez bramina, nie ingeruje wówczas nawet Najwyższa Osoba Boga. Jest powiedziane, go-brahmana-hitaya ca. Główną skłonnością Pana jest obdarzenie wszelkimi błogosławieństwami krów i braminów. Dlatego też, jeśli ktoś pozyskał życzliwość braminów, wówczas ani Pan, ani nikt inny nie staje na przeszkodzie szczęściu takiej osoby.

 

08.17.17   A mimo to, o bogini Aditi, ponieważ zadowoliłaś Mnie spełnianiem swego ślubu, muszę znaleźć jakiś sposób, by okazać ci łaskę, jako że wielbienie Mnie nigdy nie jest daremne, lecz z pewnością daje upragniony rezultat, odpowiednio do tego, na co ktoś zasługuje.

 

08.17.18   Aby ochronić swych synów, modliłaś się do Mnie i wielbiłaś Mnie należycie, spełniając wielką ceremonię payo-vrata. Z powodu wyrzeczeń Kaśyapy Muniego, zgodzę się zostać twoim synem i w ten sposób chronić twych pozostałych synów.

 

08.17.19   Zawsze myśląc o Mnie, jako usytuowanym w ciele twego męża, Kaśyapy, czcij swego męża, który oczyścił się przez swe wyrzeczenie.

 

08.17.20   O pani, nawet gdyby ktoś pytał, nie powinnaś nikomu wyjawić tego faktu. Rzeczy bardzo poufne zostają uwieńczone sukcesem, jeśli trzymane są w tajemnicy.

 

08.17.21   Śukadeva Gosvami rzekł: Najwyższa Osoba Boga przemówił w ten sposób i zniknął. Aditi, otrzymawszy niezmiernie cenne błogosławieństwo, że Pan pojawi się jako jej syn, uważała siebie za bardzo szczęśliwą i z wielkim oddaniem zbliżyła się do swego męża.

 

08.17.22   Gdy Kaśyapa Muni, którego wizja nigdy nie jest mylna, był pogrążony w medytacyjnym transie, ujrzał, że weszła w niego pełna część Najwyższej Osoby Boga.

 

08.17.23   O królu, tak jak wiatr powoduje tarcie między dwoma kawałkami drewna i tym sposobem wywołuje ogień, tak Kaśyapa Muni, który znajdował się na transcendentalnej pozycji, będąc całkowicie zaabsorbowany Najwyższą Osobą Boga, przeniósł swą moc do łona Aditi.

 

08.17.23   Znaczenie:      Pożar leśny wybucha wtedy, gdy poruszane wiatrem dwa kawałki drewna ocierają się o siebie. Lecz w rzeczywistości ogień nie należy ani do wiatru, ani do drewna; jest zawsze różny od nich obu. Podobnie tutaj należy zrozumieć, że związek Kaśyapy Muniego i Aditi nie przypominał stosunku seksualnego zwykłych ludzkich istot. Najwyższa Osoba Boga nie ma nic wspólnego z ludzkimi wydzielinami uwalnianymi w czasie stosunku seksualnego. Jest On zawsze całkowicie z dala od takich materialnych kombinacji.

    Pan mówi w Bhagavad-gicie (9.29), samo 'ham sarva-bhutesu: "Wszystkich traktuję na równi." Niemniej jednak, aby chronić bhaktów i zabić demony, które są elementem zakłócającym, Pan wszedł do łona Aditi. Tak więc jest to transcendentalną rozrywką Pana. Nie należy tego błędnie pojmować. Nie powinniśmy myśleć, że Pan stał się synem Aditi, tak jak zwykłe dziecko rodzi się w wyniku stosunku seksualnego między mężczyzną i kobietą.

    W tym miejscu, w tych dniach kontrowersji, właściwym może być także wyjaśnienie pochodzenia życia. Siła życia żywej istoty – dusza – jest czymś odmiennym od jajeczka i nasienia ludzkiej istoty. Chociaż uwarunkowana dusza nie ma nic wspólnego z komórkami rozrodczymi mężczyzny i kobiety, to na skutek swego działania jest umieszczana w odpowiednich warunkach (karmana daiva-netrena). Jednak życie nie jest produktem dwóch wydzielin, lecz jest niezależne od wszelkich materialnych elementów. Jak szczegółowo opisuje Bhagavad-gita, żywa istota nie podlega żadnym materialnym oddziaływaniom. Nie może zostać spalona przez ogień, pocięta ostrą bronią, zmoczona przez wodę ani też wysuszona przez powietrze. Jest ona całkowicie odmienna od elementów fizycznych, ale za wyższym zrządzeniem jest w nich umieszczana. Nigdy nie ma kontaktu z materią (asango hy ayam purusah), ale ponieważ umieszczana jest w materialnych warunkach, musi więc cierpieć z powodu oddziaływań sił natury materialnej.

 

purusah prakrti-stho hi    bhunkte prakrti-jan gunan

karanam guna-sango 'sya    sad-asad-yoni-janmasu

 

   "W taki oto sposób żywa istota podąża ścieżkami życia w tym materialnym świecie, ciesząc się trzema siłami natury. Tak oto doświadcza dobra i zła pośród różnych gatunków, a przyczyną tego jest jej obcowanie z naturą materialną." (Bg. 13.22) Żywa istota, chociaż jest z dala od elementów materialnych, zostaje umieszczona w materialnych warunkach i tak oto musi odbierać reakcje materialnych działań.

 

08.17.24   Gdy Pan Brahma zorientował się, że Najwyższa Osoba Boga przebywa teraz w łonie Aditi, zaczął ofiarowywać Panu modlitwy recytując transcendentalne imiona.

 

08.17.24   Znaczenie:      Najwyższa Osoba Boga znajduje się wszędzie (andantara-stha-paramanu-cayantara-stham). Dlatego, gdy ktoś intonuje Jego transcendentalne imiona – Hare Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare / Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare – to takim sankirtanem automatycznie zadowala Najwyższą Osobę Boga. Nie jest tak, że Najwyższa Osoba Boga jest nieobecny; On jest tam obecny. Kiedy bhakta wypowiada transcendentalne imię, ten dźwięk nie jest materialny. Dlatego Najwyższa Osoba Boga jest z pewnością w naturalny sposób zadowolony. Bhakta wie, że Pan jest obecny wszędzie, i że można Mu sprawić przyjemność intonując po prostu Jego święte imię.

 

08.17.25   Pan Brahma rzekł: O Najwyższa Osobo Boga, wszelka chwała Tobie, którego wychwalają wszyscy i którego wszystkie czyny są niezwykłe. Tobie składam pełne szacunku pokłony, o Panie transcendentalistów, kontrolerze trzech sił natury. Raz za razem składam Ci pełne szacunku pokłony.

 

08.17.26   Składam pełne szacunku pokłony Tobie, wszechprzenikającemu Panu Visnu, który wszedłeś w głębię serc wszystkich żywych istot. Wszystkie trzy światy spoczywają wewnątrz Twego pępka, a mimo to jesteś poza nimi. Poprzednio ukazałeś się jako syn Prśni. Składam pełne szacunku pokłony Tobie, najwyższemu stwórcy, którego można zrozumieć tylko poprzez wiedzę wedyjską.

 

08.17.27   O mój Panie, Ty jesteś początkiem, manifestacją i ostatecznym rozwiązaniem trzech światów. Vedy wychwalają Ciebie jako zbiornik nieograniczonych mocy, Najwyższą Osobę. O mój Panie, tak jak fale przyciągają gałęzie i liście, które wpadły do głębokiej wody, tak Ty, najwyższy czynnik wiecznego czasu, przyciągasz wszystko w tym wszechświecie.

 

08.17.27   Znaczenie:      Czasami czynnik czasu opisywany jest jako kala-strota, fale czasu. Wszystko w tym materialnym świecie znajduje się w obrębie czynnika czasu i jest unoszone przez fale atrakcji, które reprezentują Najwyższą Osobę Boga.

 

08.17.28   Mój Panie, Ty jesteś oryginalnym stwórcą wszystkich żywych istot, ruchomych i nieruchomych, i jesteś także stwórcą Prajapatich. O mój Panie, tak jak łódź jest jedyną nadzieją dla osoby tonącej w wodzie, podobnie Ty jesteś jedynym schronieniem dla półbogów, którzy są teraz pozbawieni swojej niebiańskiej pozycji.

 

W ten sposób Bhaktivedanta kończy objaśnienia do 17-go Rozdziału 8-go Canto Śrimad-Bhagavatam, zatytułowanego

"Najwyższy Pan zgadza się zostać synem Aditi."