Jak zostanie wyjaśnione w tym rozdziale, Najwyższa Osoba Boga, będąc bardzo zadowolonym ze spełnionej przez Aditi ceremonii payo-vrata, pojawił się przed nią w pełni Swego bogactwa. Na prośbę Aditi Pan zgodził się zostać jej synem.
Gdy przez 12 kolejnych dni Aditi wykonywała ceremonię payo-vrata, Pan, który z pewnością był bardzo z niej zadowolony, pojawił się przed nią z czterema rękami, ubrany w żółte szaty. Gdy tylko Aditi ujrzała przed sobą Najwyższą Osobę Boga, natychmiast podniosła się i przepełniona ekstatyczną miłością do Pana, padła na ziemię, by złożyć pełne szacunku pokłony. Jej gardło było ściśnięte z powodu ekstatycznych uczuć, a całe ciało drżało z powodu oddania. I chociaż chciała ofiarować Panu odpowiednie modlitwy, nie była w stanie nic uczynić, a zatem milczała przez pewien czas. Następnie, odczuwając ulgę i obserwując piękno Pana, ofiarowała Mu modlitwy. Najwyższa Osoba Boga, Dusza Najwyższa wszystkich żywych istot, był z niej bardzo zadowolony i zgodził się zostać jej synem, inkarnując jako pełna ekspansja. Sprawiły Mu już przyjemność wyrzeczenia Kaśyapy Muniego, tak więc zgodził się zostać ich synem i bronić półbogów. Pan obiecał jej to i następnie zniknął. Zgodnie z poleceniem Najwyższej Osoby Boga, Aditi zaangażowała się w służbę dla Kaśyapy Muniego, który będąc w samadhi mógł ujrzeć, że Pan był wewnątrz niego, w związku z czym umieścił swe nasienie w łonie Aditi. Pan Brahma, znany jako Hiranyagarbha, zorientował się, że Najwyższa Osoba Boga wszedł do łona Aditi, zatem ofiarował Panu modlitwy.
08.17.01 Znaczenie: Aby uczynić postęp w czymkolwiek, a szczególnie zaś w życiu duchowym, trzeba ściśle przestrzegać bona fide instrukcji nauczyciela. Aditi uczyniła to, postępując dokładnie zgodnie z instrukcjami swego męża i guru. Jak potwierdzają nakazy wedyjskie, yasya deve para bhaktir yatha deve tatha gurau. Należy mieć całkowitą wiarę w guru, który pomaga uczniowi robić postęp w życiu duchowym. Gdy tylko uczeń myśli w sposób niezależny, lekceważąc instrukcje mistrza duchowego, doznaje niepowodzenia (yasyaprasadan na gatih kuto 'pi). Aditi bardzo dokładnie przestrzegała instrukcji swego męża i mistrza duchowego i w ten sposób odniosła sukces.
08.17.02-03 Znaczenie: Jest to proces bhakti yogi:
anyabhilasita-śunyam
jnana-karmady-anavrtam
anukulyena krsnanu- śilanam bhaktir
uttama
"Transcendentalną, miłosną służbę dla Najwyższego Pana należy pełnić z życzliwością, bez pragnienia materialnego zysku czy też osiągnięcia korzyści poprzez czynności karmiczne lub filozoficzną spekulację. To nazywane jest czystą służbą oddania." Trzeba jedynie skupić się na lotosowych stopach Vasudevy, Krsny (sa vai manah krsna-padaravindayoh). Wówczas będziemy kontrolować umysł i zmysły i będziemy mogli w pełni zaabsorbować się służbą oddania dla Pana. Aby kontrolować umysł i zmysły, bhakta nie musi praktykować systemu hatha-yogi. Dzięki niezmieszanej służbie oddania dla Pana, jego umysł i zmysły są automatycznie kontrolowane.
08.17.07 Znaczenie: Po spełnieniu payo-vraty Aditi była pewna, że Pan pojawił się przed nią jako Rama-pati, mąż wszelkiej pomyślności, by ofiarować jej synom wszelkie bogactwa. Pod kierunkiem swego męża, Kaśyapy, spełniła yajnę payo-vrata i dlatego myślała o Panu jako o Yajna-patim. Widząc, że mistrz i Pan całego wszechświata ukazał się przed nią, by spełnić jej pragnienie, była w pełni zadowolona.
08.17.08 Znaczenie: Najwyższa Osoba Boga jest mistrzem tych, którzy spełniają śluby i wyrzeczenia, i to On właśnie obdarza ich błogosławieństwami. Dla bhakty Pan jest obiektem czci przez całe jego życie, gdyż Pan nigdy nie łamie Swych obietnic. Jak mówi w Bhagavad-gicie (9.31), kaunteya pratijanihi na me bhaktah pranaśyati: "O synu Kunti, obwieść to światu, że Mój wielbiciel nigdy nie ginie." Pan został tu określony jako acyuta, niezawodny, ponieważ opiekuje się On Swoimi bhaktami. Każdy, kto jest wrogi bhaktom, z pewnością zostanie pokonany dzięki łasce Pana. Pan jest źródłem wody Gangesu i dlatego nazwany jest tutaj tirtha-pada, co wskazuje na to, że wszystkie święte miejsca są u Jego lotosowych stóp, albo że wszystko, czego dotknie Swą stopą, staje się świętym miejscem. Na przykład Bhagavad-gita zaczyna się słowami dharma-ksetre kuru-ksetre. Ponieważ Pan był obecny na polu bitewnym Kuruksetra, stało się ono dharma-ksetrą, miejscem pielgrzymek. I dlatego Pandavowie, którzy byli nadzwyczaj religijni, mieli zapewnione zwycięstwo. Każde miejsce, w którym Pan zamanifestował Swoje rozrywki – jak Vrndavana czy Dvaraka – staje się świętym. Intonowanie świętego imienia Pana – Hare Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare / Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare – jest przyjemne dla ucha i obdarza wszelką pomyślnością osoby, które słuchają tego intonowania. Obecność Najwyższej Osoby Boga dała Aditi całkowitą pewność, że trudne warunki, w których znalazła się z powodu demonów, teraz się skończą.
08.17.09 Znaczenie: W Caitanya-caritamrta (Adi 2.117) jest powiedziane:
iha ha-ite krsne lage
sudrdha manasa
Każdy, kto próbuje stać się w pełni świadomym Krsny, musi poznać chwały Pana na tyle, na ile są one możliwe do zrozumienia. Tutaj Aditi napomyka o tych chwałach. Ten wszechświat jest niczym innym, jak tylko zewnętrzną energią Pana. Potwierdza to Bhagavad-gita (9.4): maya tatam idam sarvam. Cokolwiek widzimy w tym wszechświecie, jest zaledwie ekspansją mocy Najwyższej Osoby Boga, tak jak blask słoneczny i ciepło w całym wszechświecie są ekspansjami słońca. Kiedy ktoś podporządkowuje się Najwyższej Osobie Boga, przekracza on wpływ złudnej energii, gdyż Najwyższy Pan, wiedząc o wszystkim i przebywając w sercu każdego – szczególnie w sercu bhakty – daje tej osobie inteligencję, dzięki której z pewnością nie ulegnie ona złudzeniu.
08.17.12 Znaczenie: Najwyższa Osoba Boga, znajdując się w sercu każdego, a szczególnie w sercach Swych bhaktów, zawsze jest gotów pomóc bhaktom w nieszczęściu. Ponieważ wie On wszystko, wie zatem, jak należy pokierować sprawami i robi to, co jest potrzebne, by uśmierzyć cierpienie Swego bhakty.
08.17.16 Znaczenie: Gdy jakaś osoba cieszy się życzliwością braminów i Vaisnavów, nikt nie może jej pokonać. Kiedy ktoś jest chroniony przez bramina, nie ingeruje wówczas nawet Najwyższa Osoba Boga. Jest powiedziane, go-brahmana-hitaya ca. Główną skłonnością Pana jest obdarzenie wszelkimi błogosławieństwami krów i braminów. Dlatego też, jeśli ktoś pozyskał życzliwość braminów, wówczas ani Pan, ani nikt inny nie staje na przeszkodzie szczęściu takiej osoby.
08.17.23 Znaczenie: Pożar leśny wybucha wtedy, gdy poruszane wiatrem dwa kawałki drewna ocierają się o siebie. Lecz w rzeczywistości ogień nie należy ani do wiatru, ani do drewna; jest zawsze różny od nich obu. Podobnie tutaj należy zrozumieć, że związek Kaśyapy Muniego i Aditi nie przypominał stosunku seksualnego zwykłych ludzkich istot. Najwyższa Osoba Boga nie ma nic wspólnego z ludzkimi wydzielinami uwalnianymi w czasie stosunku seksualnego. Jest On zawsze całkowicie z dala od takich materialnych kombinacji.
Pan mówi w Bhagavad-gicie (9.29), samo 'ham sarva-bhutesu: "Wszystkich traktuję na równi." Niemniej jednak, aby chronić bhaktów i zabić demony, które są elementem zakłócającym, Pan wszedł do łona Aditi. Tak więc jest to transcendentalną rozrywką Pana. Nie należy tego błędnie pojmować. Nie powinniśmy myśleć, że Pan stał się synem Aditi, tak jak zwykłe dziecko rodzi się w wyniku stosunku seksualnego między mężczyzną i kobietą.
W tym miejscu, w tych dniach kontrowersji, właściwym może być także wyjaśnienie pochodzenia życia. Siła życia żywej istoty – dusza – jest czymś odmiennym od jajeczka i nasienia ludzkiej istoty. Chociaż uwarunkowana dusza nie ma nic wspólnego z komórkami rozrodczymi mężczyzny i kobiety, to na skutek swego działania jest umieszczana w odpowiednich warunkach (karmana daiva-netrena). Jednak życie nie jest produktem dwóch wydzielin, lecz jest niezależne od wszelkich materialnych elementów. Jak szczegółowo opisuje Bhagavad-gita, żywa istota nie podlega żadnym materialnym oddziaływaniom. Nie może zostać spalona przez ogień, pocięta ostrą bronią, zmoczona przez wodę ani też wysuszona przez powietrze. Jest ona całkowicie odmienna od elementów fizycznych, ale za wyższym zrządzeniem jest w nich umieszczana. Nigdy nie ma kontaktu z materią (asango hy ayam purusah), ale ponieważ umieszczana jest w materialnych warunkach, musi więc cierpieć z powodu oddziaływań sił natury materialnej.
purusah prakrti-stho hi
bhunkte prakrti-jan gunan
karanam guna-sango 'sya
sad-asad-yoni-janmasu
"W taki oto sposób żywa istota podąża ścieżkami życia w tym materialnym świecie, ciesząc się trzema siłami natury. Tak oto doświadcza dobra i zła pośród różnych gatunków, a przyczyną tego jest jej obcowanie z naturą materialną." (Bg. 13.22) Żywa istota, chociaż jest z dala od elementów materialnych, zostaje umieszczona w materialnych warunkach i tak oto musi odbierać reakcje materialnych działań.
08.17.24 Znaczenie: Najwyższa Osoba Boga znajduje się wszędzie (andantara-stha-paramanu-cayantara-stham). Dlatego, gdy ktoś intonuje Jego transcendentalne imiona – Hare Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare / Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare – to takim sankirtanem automatycznie zadowala Najwyższą Osobę Boga. Nie jest tak, że Najwyższa Osoba Boga jest nieobecny; On jest tam obecny. Kiedy bhakta wypowiada transcendentalne imię, ten dźwięk nie jest materialny. Dlatego Najwyższa Osoba Boga jest z pewnością w naturalny sposób zadowolony. Bhakta wie, że Pan jest obecny wszędzie, i że można Mu sprawić przyjemność intonując po prostu Jego święte imię.
08.17.27 Znaczenie: Czasami czynnik czasu opisywany jest jako kala-strota, fale czasu. Wszystko w tym materialnym świecie znajduje się w obrębie czynnika czasu i jest unoszone przez fale atrakcji, które reprezentują Najwyższą Osobę Boga.