C-8 - Rozdział  XVI

 

Spełnianie procesu wielbienia Payo-vrata

 

 

Streszczenie rozdziału

 

    Z rozdziału tego dowiadujemy się, że ponieważ Aditi, matka półbogów, bardzo cierpiała, jej mąż, Kaśyapa Muni, powiedział jej, w jaki sposób powinna przestrzegać ślubów wyrzeczenia dla korzyści swych synów.

    Ponieważ w królestwie niebiańskim nie było widać półbogów, ich matka, Aditi, była bardzo zasmucona na skutek rozłąki z nimi. Pewnego dnia, po wielu, wielu latach, wielki mędrzec Kaśyapa wyszedł z transu medytacji i powrócił do swego aśramu. Zobaczył, że nie jest on tak piękny, jak wcześniej i zauważył, że jego żona była wielce zasmucona. W całym aśramie widział oznaki rozpaczy. Zatem wielki mędrzec zapytał swą żonę o pomyślność aśramu oraz o to, dlaczego ona sama wygląda tak smutno. Gdy Aditi zapewniła Kaśyapę Muniego o pomyślności aśramu, powiedziała mu, że rozpaczała z powodu nieobecności swych synów. Następnie poprosiła, by powiedział jej, jak jej synowie mogą powrócić i ponownie zająć swoje pozycje. Pragnęła dla nich wszelkiego szczęścia. Poruszony prośbą Aditi, Kaśyapa Muni poinstruował ją o filozofii samorealizacji, o różnicy między materią a duchem i o tym, jak pozostać niewzruszonym w obliczu materialnej straty. Lecz gdy zobaczył, że Aditi nie była zadowolona, nawet po otrzymaniu tych instrukcji, poradził jej wielbić Vasudevę, Janardanę. Zapewnił ją, że tylko Pan Vasudeva może ją zadowolić i spełnić wszystkie jej pragnienia. Kiedy Aditi wyraziła swoje pragnienie czczenia Pana Vasudevy, Kaśyapa Muni powiedział jej o procesie wielbienia, znanym jako payo-vrata, który spełnia się w ciągu dwunastu dni. Pan Brahma pouczył go, w jaki sposób poprzez ten proces zadowolić Pana Krsnę, i dlatego poradził swej żonie, by przestrzegała tego ślubu i jego regulujących zasad.

 

08.16.01   Śukadeva Gosvami powiedział: O królu, kiedy półbogowie, synowie Aditi, zniknęli z niebios, a ich miejsca zajęły demony, wówczas Aditi zaczęła rozpaczać, jakby nie mając obrońcy.

 

08.16.02   Po wielu, wielu dniach wielki i potężny mędrzec Kaśyapa Muni wyszedł z transu medytacji i powrócił do domu, gdzie zobaczył, że aśrama Aditi nie jest ani radosny, ani świąteczny.

 

08.16.03   O najlepszy z Kurów, kiedy Kaśyapa Muni został odpowiednio przyjęty i powitany, usiadł i tak oto przemówił do swej bardzo zasmuconej żony, Aditi.

 

08.16.04   O najszlachetniejsza, zastanawiam się, czy zaszło coś niepomyślnego, jeśli chodzi o zasady religijne, braminów i ogół ludzi, którzy podlegają kaprysom śmierci.

 

08.16.04   Znaczenie:      Wszyscy mieszkańcy tego materialnego świata mają wyznaczone sobie obowiązki. Dotyczy to szczególnie braminów, lecz odnosi się to także do ogółu ludzi, którzy podlegają kaprysom śmierci. Kaśyapa Muni zastanawiał się, czy nie zostały naruszone zasady regulujące, których celem jest zapewnienie każdemu pomyślności. W związku z tym przez siedem wersetów zadawał swoje pytania.

 

08.16.05   O moja żono, bardzo przywiązana do życia rodzinnego, jeśli w życiu rodzinnym właściwie przestrzegamy zasad religii, rozwoju ekonomicznego i zadowalania zmysłów, wówczas nasze działania są tak dobre, jak czynności transcendentalistów. Zastanawiam się, czy wystąpiły jakieś niezgodności w przestrzeganiu tych zasad.

 

08.16.05   Znaczenie:      W wersecie tym Kaśyapa Muni, mąż Aditi, zwrócił się do niej jako do grha-medhini, co oznacza "ta, która jest zadowolona z życia rodzinnego wiedzionego dla zadowalania zmysłów." Ci, którzy prowadzą życie rodzinne, gonią zazwyczaj za zadowalaniem zmysłów na polu działań spełnianych dla materialnych rezultatów. Tacy grha-medhi mają tylko jeden cel w życiu – zadowalanie zmysłów. Dlatego jest powiedziane, yan maithunadi-grhamedhi-sukham hi tuccham: życie rodzinne opiera się na zadowalaniu zmysłów i dlatego pochodzące z niego szczęście jest bardzo niewielkie. Niemniej jednak, proces wedyjski jest tak wszechstronny, że nawet w życiu rodzinnym można dostosować swoje czynności do regulujących zasad dharmy, arthy, kamy i moksy. Naszym celem powinno być osiągnięcie wyzwolenia, lecz ponieważ nie potrafimy od razu porzucić zadowalania zmysłów, dlatego śastra zawierają nakazy określające, w jaki sposób przestrzegać zasad religii, rozwoju ekonomicznego i zadowalania zmysłów. Jak wyjaśnia Śrimad-Bhagavatam (1.2.9), dharmasya hy apavargyasya nartho 'rthayopakalpate: "Wszelkie zajęcia zawodowe mają niewątpliwie służyć ostatecznemu wyzwoleniu. Nigdy nie powinno się ich spełniać dla materialnej korzyści." Ci, którzy wiodą życie rodzinne nie powinni myśleć, że celem religii jest udoskonalenie procesu rodzinnego zadowalania zmysłów. Celem życia rodzinnego także jest postęp w duchowym rozumieniu, dzięki któremu można ostatecznie osiągnąć wyzwolenie z materialnych szponów. Należy wieść życie rodzinne dążąc do zrozumienia ostatecznego celu życia (tattva-jijnasa). Wtedy jest ono tak dobre, jak życie yogina. Dlatego Kaśyapa Muni zapytał swą żonę, czy właściwie, zgodnie z zaleceniami śastr, wypełniała zasady religii, rozwoju ekonomicznego i zadowalania zmysłów. Gdy tylko odstępujemy od nakazów śastr, cel życia rodzinnego natychmiast gubi się w chaosie.

 

08.16.06   Zastanawiam się, czy to z powodu zbytniego przywiązania do członków swej rodziny nie zadbałaś o właściwe przyjęcie nie zaproszonych gości, którzy nie powitani odeszli.

 

08.16.06   Znaczenie:      Obowiązkiem osoby wiodącej życie rodzinne jest przyjmowanie gości, nawet jeśli są oni jej wrogami. Kiedy w czyimś domu pojawia się gość, należy właściwie go przyjąć, wstając i ofiarowując mu miejsce do siedzenia. Zaleca się, grhe śatrum api praptam viśvastam akutobhayam: nawet jeśli w czyimś domu pojawia się wróg, należy go przyjąć w taki sposób, by gość ten zapomniał, iż gospodarz jest jego wrogiem. Należy właściwie przyjmować każdego, kto pojawi się w naszym domu, stosownie do pozycji, którą zajmujemy. Powinno się przynajmniej ofiarować miejsce do siedzenia i szklankę wody, aby nie wywołać w gościu niezadowolenia. Kaśyapa Muni zapytał Aditi, czy okazała ona brak szacunku takim gościom, czyli atithom. Słowo atithi odnosi się do tego, kto przychodzi bez zaproszenia.

 

08.16.07   Domy, z których goście odchodzą nie przyjęci nawet odrobiną wody, są niczym te nory na polu, będące legowiskami szakali.

 

08.16.07   Znaczenie:      Na polu znajdują się nory zrobione przez węże i myszy, lecz gdy są one bardzo duże, można przypuszczać, że mieszkają w nich szakale. Z pewnością nikt nie schroni się w takich domach. Tak więc domy istot ludzkich, w których atithi, niezaproszeni goście, nie sa właściwie przyjmowani, są niczym legowiska szakali.

 

08.16.08   O czysta i pomyślna niewiasto, kiedy opuściłem dom i udałem się do innych miejsc, czy byłaś w tak wielkim niepokoju, że nie ofiarowałaś w ogniu obiat z ghee?

 

08.16.09   Wielbiąc ogień i braminów, człowiek wiodący życie rodzinne może osiągnąć upragniony cel, jakim jest przebywanie na wyższych planetach, gdyż ogień ofiarny i braminów należy uważać za usta Pana Visnu, który jest Duszą Najwyższą wszystkich półbogów.

 

08.16.09   Znaczenie:      Zgodnie z systemem wedyjskim, ofiarę ogniową przeprowadza się w celu złożenia obiat z ghee, ziaren, owoców, kwiatów itd., tak aby Pan Visnu mógł z przyjemnością je spożyć. Pan mówi w Bhagavad-gicie (9.26):

 

patram puspam phalam toyam    yo me bhaktya prayacchati

tad aham bhakty-upahrtam    aśnami prayatatmanah

 

   "Jeśli ktoś z miłością i oddaniem złoży Mi liść, kwiat, owoc czy trochę wody w ofierze, przyjmę to." Dlatego wszystkie te składniki można złożyć w ogniu ofiarnym i Pan Visnu będzie zadowolony. Podobnie polecane jest brahmana-bhojana, żywienie braminów, kiedy bowiem bramini jedzą wystawny pokarm, pozostały – po yajni, jest to inny sposób jedzenia Samego Pana Visnu. Dlatego zasady wedyjskie polecają, aby w czasie każdego święta czy ceremonii składać obiaty w ogniu i rozdawać wśród braminów wystawne pożywienie. Przez spełnianie tego rodzaju czynności osoba prowadząca życie rodzinne może wznieść się na planety niebiańskie i temu podobne miejsca na wyższych systemach planetarnych.

 

08.16.10   O wspaniałomyślna pani, czy wszyscy twoi synowie mają się dobrze? Widząc twoją wyschniętą twarz, dostrzegam, że twój umysł nie jest spokojny. Jak to się stało?

 

08.16.11   Aditi rzekła: O mój szanowny mężu braminie, jeśli chodzi o braminów, krowy, religię i pomyślność innych ludzi – wszystko dobrze się układa. O panie domu, trzy zasady dharmy, arthy i kamy, kwitną w życiu rodzinnym, które w wyniku tego jest bardzo pomyślne.

 

08.16.11   Znaczenie:      W życiu rodzinnym można rozwinąć trzy zasady religii, postępu ekonomicznego i zadowalania zmysłów zgodnie z nakazami podanymi w śastrach, lecz aby osiągnąć wyzwolenie trzeba porzucić życie rodzinne i usytuować się w transcendentalnym, wyrzeczonym porządku życia. Kaśyapa Muni nie był w wyrzeczonym porządku życia. Dlatego raz zwrócono się tutaj do niego jako do bramina, a drugi raz jako do grhamedhi. Jego żona, Aditi, zapewniła go, że w życiu rodzinnym wszystko układało się dobrze, i że szanowano oraz chroniono braminów i krowy. Innymi słowy, nie było zakłóceń i życie rodzinne rozwijało się należycie.

 

08.16.12   O ukochany mężu, właściwie troszczyłam się o ognie, gości, sługi i żebraków. A ponieważ myślę ciągle o tobie, nie jest możliwe, aby pominięte zostały jakiekolwiek zasady religijne.

 

08.16.13   O mój panie, ponieważ jesteś Prajapatim i osobiście nauczasz mnie religijnych zasad, czy jest zatem możliwe, by nie spełniły się wszystkie moje pragnienia?

 

08.16.14   O synu Mariciego, ponieważ jesteś wielką osobistością, jesteś zatem jednakowy dla wszystkich demonów i półbogów, którzy narodzili się albo z twego ciała, albo z twojego umysłu i którzy posiadają jedną z trzech cech: sattva-gunę, rajo-gunę lub tamo-gunę. Lecz chociaż Najwyższa Osoba Boga, najwyższy kontroler, jest jednakowy wobec wszystkich żywych istot, to szczególną łaską darzy On bhaktów.

 

08.16.14   Znaczenie:      W Bhagavad-gicie (9.29) Pan mówi:

 

samo 'ham sarva-bhutesu    na me dvesyo 'sti na priyah

ye bhajanti tu mam bhaktya    mayi te tesu capy aham

 

Chociaż Najwyższa Osoba Boga jest jednakowy wobec wszystkich, szczególnie skłania się ku tym, którzy zaangażowani są w służbę oddania dla Niego. Pan mówi, kaunteya pratijanihi na me bhaktah pranaśyati: "O synu Kunti, obwieść to światu, że Mój bhakta nigdy nie ginie." W innym miejscu Krsna również mówi:

 

ye yatha mam prapadyante    tams tathaiva bhajamy aham

mama vartmanuvartante    manusyah partha sarvaśah

(Bg. 4.11)

 

W istocie, wszyscy na różne sposoby próbują sprawić przyjemność Najwyższej Osobie Boga, lecz Najwyższy Pan obdarza ich różnymi błogosławieństwami, odpowiednio do ich metod zbliżania się do Niego. Tak więc Aditi zwróciła się do swego męża mówiąc, że skoro nawet najwyższy kontroler darzy względami Swych bhaktów i skoro Indra, oddany syn Kaśyapy, miał kłopoty, zatem Kaśyapa powinien obdarzyć go swą łaską.

 

08.16.15   Dlatego, najszlachetniejszy panie, łaskawie obdarz względami swą służkę. Nasi konkurenci, demony, pozbawili nas teraz bogactwa i zabrali naszą siedzibę. Łaskawie zapewnij nam ochronę.

 

08.16.15   Znaczenie:      Aditi, matka półbogów, błagała Kaśyapę Muniego, by zapewnił ochronę półbogom. Kiedy mówimy o półbogach, mamy na myśli także ich matkę.

 

08.16.16   Demony, nasi bardzo potężni wrogowie, zabrali nam bogactwo, piękno, sławę, a nawet siedzibę. W istocie zostaliśmy wygnani i toniemy w oceanie kłopotów.

 

08.16.17   O najlepszy z mędrców, najlepszy spośród tych, którzy przyznają pomyślne błogosławieństwa, proszę, rozważ naszą sytuację i obdarz moich synów błogosławieństwami, dzięki którym odzyskają to, co utracili.

 

08.16.18   Śukadeva Gosvami mówił dalej: Kiedy Aditi prosiła w ten sposób Kaśyapę Muniego, ten uśmiechnął się nieznacznie. "Niestety", powiedział, "jakże potężna jest złudna energia Pana Visnu, która cały świat wiąże uczuciem do dzieci!"

 

08.16.18   Znaczenie:      Kaśyapa Muni z pewnością wykazywał zrozumienie dla utrapienia swej żony, a jednak był zdumiony, że cały świat znajduje się pod wpływem przywiązania.

 

08.16.19   Kaśyapa Muni mówił dalej: Czym jest to materialne ciało, zrobione z pięciu elementów? Jest ono czymś odmiennym od duszy. W rzeczywistości dusza całkowicie różni się od elementów materialnych, z których zrobione jest ciało. Lecz z powodu cielesnego przywiązania, uważa się kogoś za męża czy syna. Przyczyną tych złudnych związków jest nieporozumienie.

 

08.16.19   Znaczenie:      Dusza (atma lub jiva) jest z pewnością odmienna od ciała, które jest kombinacją pięciu elementów materialnych. Jest to prosty fakt, lecz nie można go zrozumieć, jeśli nie ma się duchowego wykształcenia. Kaśyapa Muni spotkał swą żonę, Aditi, na planetach niebiańskich, lecz to samo błędne zrozumienie istnieje w całym wszechświecie, również na Ziemi. Istnieją rozmaite gatunki żywych istot, lecz wszystkie z nich, mniej lub bardziej, pozostają pod wrażeniem cielesnej koncepcji życia. Innymi słowy, wszystkie żywe istoty w tym materialnym świecie, w mniejszym lub większym stopniu, pozbawione są duchowego wykształcenia. Jednakże cywilizacja wedyjska oparta jest na duchowym wykształceniu i to duchowe wykształcenie jest szczególną podstawą, na której została oparta Bhagavad-gita, wypowiedziana do Arjuny. Na początku Bhagavad-gity Krsna pouczył Arjunę, że dusza jest odmienna od ciała.

 

dehino 'smin yatha dehe    kaumaram yauvanam jara

tatha dehantara-praptir    dhiras tatra na muhyati

 

   "Tak jak wcielona dusza bezustannie wędruje w tym ciele, od wieku chłopięcego, poprzez młodość aż do starości, podobnie przechodzi ona w inne ciało po śmierci. Zmiany takie nie zwodzą osoby zrównoważonej." (Bg. 2.13) Niestety, współczesnej cywilizacji ludzkiej całkowicie brak duchowego wykształcenia. Nikt nie rozumie swego własnego interesu, który leży w duszy, a nie w materialnym ciele. Wykształcenie oznacza wykształcenie duchowe. Ciężko pracować w cielesnej koncepcji życia, bez duchowego wykształcenia, znaczy żyć niczym zwierzę. Nayam deho deha-bhajam nr-loke kastan kaman arhate vid-bhujam ye (Bhag. 5.5.1). Ludzie, nie mając wiedzy dotyczącej duszy, pracują tak ciężko jedynie po to, by zdobyć wygody cielesne. Zatem żyją w bardzo niebezpiecznej cywilizacji, gdyż faktem jest, że dusza musi wędrować z ciała do ciała (tatha dehantara-praptih). Osoby pozbawione duchowego wykształcenia pozostają w głębokiej ignorancji, nie wiedząc, co stanie się z nimi po unicestwieniu obecnego ciała. Pracują jak ślepcy, kierowani przez ślepych przywódców. Andha yathandhair upaniyamanas te 'piśa-tantryam urudamni baddhah (Bhag. 7.5.31). Głupiec nie wie, że jest całkowicie w niewoli materialnej natury i że po śmierci ta materialna natura narzuci mu określony typ ciała, który będzie musiał zaakceptować. Nie wie, że chociaż w tym ciele może być bardzo ważnym człowiekiem, następnym razem, z powodu swych naznaczonych ignorancją działań w trzech siłach materialnej natury, może otrzymać ciało zwierzęcia lub drzewa. Dlatego ruch świadomości Krsny stara się dać wszystkim żywym istotom prawdziwe światło duchowej egzystencji. Zrozumienie tego ruchu nie jest czymś trudnym i ludzie muszą skorzystać z niego; gdyż to uchroni ich przed niebezpiecznym życiem, w którym brak rozwagi.

 

08.16.20   Moja droga Aditi, zaangażuj się w służbę oddania dla Najwyższej Osoby Boga, który jest panem wszystkiego, który potrafi ujarzmić wrogów każdego i który przebywa w każdym sercu. Tylko ta Najwyższa Osoba – Krsna, czyli Vasudeva – może obdarzyć każdego wszelkimi pomyślnymi błogosławieństwami, gdyż to On jest mistrzem duchowym wszechświata.

 

08.16.20   Znaczenie:      Tymi słowami Kaśyapa Muni próbował uspokoić swą żonę. Aditi odwołała się do swego materialnego męża. Jest to oczywiście dobre, lecz w istocie materialny krewny nie jest w stanie dla nikogo zrobić nic dobrego. Jeśli można uczynić coś dobrego, dokonuje tego Najwyższa Osoba Boga, Vasudeva. Dlatego Kaśyapa Muni poradził swojej żonie, Aditi, by zaczęła wielbić Pana Vasudevę, który przebywa w każdym sercu. On jest przyjacielem każdego i znany jest jako Janardana, gdyż może zabić wszystkich wrogów. Są trzy siły materialnej natury: dobroć, pasja i ignorancja, a ponad materialną naturą istnieje inna egzystencja, transcendentalna do tej materialnej natury, która jest nazywana śuddha-sattva. W świecie materialnym siła dobroci jest uważana za najlepszą, ale z powodu materialnego zanieczyszczenia nawet ją przytłaczają czasami siły pasji i ignorancji. Lecz kiedy wzniesiemy się ponad współzawodnictwo tych trzech sił natury materialnej i zaangażujemy się w służbę oddania, wówczas będziemy ponad nimi. Zajmując taką transcendentalną pozycję, jesteśmy usytuowani w czystej świadomości. Sattvam viśuddham vasudeva-śabditam (Bhag. 4.3.23). Ponad naturą materialną znajduje się stan określany mianem vasudeva, czyli stan wolności od materialnego zanieczyszczenia. Tylko z tej pozycji można dostrzec Najwyższą Osobę Boga, Vasudevę. Zatem stan vasudeva zaspokaja potrzebę duchową. Vasudevah sarvam iti sa mahatma sudurlabhah. Kiedy realizujemy Vasudevę, Najwyższą Osobę Boga, stajemy się najbardziej chwalebni.

    Jak potwierdza Bhagavad-gita Paramatma (Vasudeva) przebywa w każdym sercu. Pan mówi:

 

tesam satata-yuktanam    bhajatam priti-purvakam

dadami buddhi-yogam tam    yena mam upayanti te

 

   "Tym, którzy zawsze są Mi oddani i z miłością Mnie wielbią, Ja daję inteligencję, która do Mnie ich prowadzi." (Bg. 10.10)

 

iśvarah sarva-bhutanam hrd-deśe 'rjuna tisthati

 

   "Najwyższy Pan przebywa w każdym sercu, o Arjuno." (Bg. 18.61)

 

bhoktaram yajna-tapasam    sarva-loka-maheśvaram

suhrdam sarva-bhutanam    jnatva mam śantim rcchati

 

   "Osoba w pełni świadoma Mnie, znając Mnie jako ostateczny cel wszelkich ofiar i wyrzeczeń, Najwyższego Pana wszystkich planet i półbogów oraz przyjaciela i dobroczyńcę wszystkich żywych istot, osiąga pokój i wolność od wszelkich nieszczęść i cierpień materialnych." (Bg. 5.29)

    Kiedy znajdujemy się w kłopotliwej sytuacji, przyjmijmy schronienie u lotosowych stóp Vasudevy, Krsny, który daje bhakcie inteligencję, pomocną do pokonywania wszelkich trudności i powrotu do domu, z powrotem do Boga. Kaśyapa Muni poradził swej żonie, by szukała schronienia u Lotosowych stóp Vasudevy, Krsny, a wtedy wszelkie jej problemy zostaną bez trudu rozwiązane. Tak więc Kaśyapa Muni był idealnym mistrzem duchowym. Nie był tak głupi, by przedstawiać siebie jako wzniosłą osobę, tak dobrą jak Bóg. Był on rzeczywiście bona fide guru, ponieważ radził swej żonie, by szukała schronienia u lotosowych stóp Vasudevy. Kto szkoli swoich podwładnych czy uczniów w wielbieniu Vasudevy, jest prawdziwie bona fide mistrzem duchowym. W związku z tym bardzo ważne jest słowo jagad-gurum. Kaśyapa Muni nie uznał się obłudnie za jagad-guru, chociaż w istocie nim był, będąc orędownikiem sprawy Vasudevy. W rzeczywistości, jak wyraźnie tu oznajmiono, Vasudeva jest jagad-guru (vasudevam jagad-gurum). Kto głosi nauki Vasudevy, Bhagavad-gitę, jest tak dobry jak vasudevam jagad-gurum. Lecz gdy ktoś nie uczy tych instrukcji – takimi jakimi są – a oświadcza, że jest jagad-guru, jedynie oszukuje ludzi. Krsna jest jagad-guru i za jagad-guru może zostać uznany ten, kto z ramienia Krsny głosi nauki Krsny takimi, jakimi one są. Kto stwarza własne teorie, nie może być przyjęty; osoba taka obłudnie zostaje jagad-guru.

 

08.16.21   Najwyższa Osoba Boga, który jest bardzo miłosierny dla nieszczęśliwych, spełni wszystkie twoje pragnienia, gdyż służba oddania pełniona dla Niego jest niezawodna. Wszelkie metody poza służbą oddania są bezużyteczne. Takie jest moje zdanie.

 

08.16.21   Znaczenie:      Istnieją trzy kategorie ludzi, określane jako akama, moksa-kama i sarva-kama. Kto próbuje uzyskać wyzwolenie ze świata materialnego, jest nazywany moksa-kama. Kto w jak największym stopniu pragnie cieszyć się tym materialnym światem, jest określany jako sarva-kama. Zaś ten, kto spełnił wszystkie swoje pragnienia i nie ma już więcej materialnych pragnień, jest nazywany akama. Bhakta nie ma pragnień. Sarvopadhi-vinirmuktam tat-paratvena nirmalam. Jest oczyszczony i wolny od materialnych pragnień. Moksa-kami pragnie osiągnąć wyzwolenie poprzez połączenie się z egzystencją Najwyższego Brahmana, i z powodu tego pragnienia wtopienia się w egzystencję Pana, nie jest on jeszcze czysty. A skoro ci, którzy pragną wyzwolenia, nie są czyści, to co mówić o karmitach mających tak wiele pragnień do spełnienia? Niemniej jednak śastra mówią:

 

akamah sarva-kamo va    moksa-kama udara-dhih

tivrena bhakti-yogena    yajeta purusam param

 

   "Osobą inteligentną jest tylko ten, kto wielbi Pana Krsnę, Najwyższą Osobę Boga, pełniąc transcendentalną miłosną służbę; bez względu na to, czy pragnie wszystkiego, czy nie pragnie niczego, czy też chce się połączyć z egzystencją Pana." (Bhag. 2.3.10)

    Kaśyapa Muni zobaczył, że jego żona, Aditi, miała pewne materialne pragnienia związane z pomyślnością jej synów, lecz mimo to poradził jej pełnić służbę dla Najwyższej Osoby Boga. Innymi słowy, każdy, bez względu na to, czy jest karmitą, jnanim, yoginem, czy bhaktą, powinien niezmiennie przyjmować schronienie u lotosowych stóp Vasudevy i pełnić transcendentalną służbę miłości dla Niego, tak aby wszystkie jego pragnienia zostały należycie spełnione. Krsna jest dina-anukam-pana: jest bardzo miłosierny dla wszystkich. Dlatego też, jeżeli ktoś chce spełnić swoje materialne pragnienia, Krsna mu pomaga. Czasami, oczywiście, gdy bhakta jest bardzo szczery, Pan odmawia spełnienia jego materialnych pragnień – co jest Jego szczególną łaską – i bezpośrednio obdarza bhaktę czystą, niezmieszaną służbą oddania. W Caitanya-caritamrta (Madhya 22.38-39) powiedziane jest:

 

krsna kahe, --- 'ama bhaje, mage visaya-sukha

amrta chadi' visa mage, --- ei bada murkha

 

ami --- vijna, ei murkhe 'visaya' kene diba?

sva-caranamrta diya 'visaya' bhulaiba

 

   "Krsna mówi, 'Jeśli ktoś angażuje się w transcendentalną służbę miłości dla Mnie, lecz jednocześnie pragnie bogactwa materialnej przyjemności, to jest on bardzo, bardzo głupi. W rzeczywistości jest on niczym osoba, która odrzuca ambrozję, by pić truciznę. Ponieważ jestem bardzo inteligentny, dlaczego miałbym dać temu głupcowi materialne szczęście? Zamiast tego nakłonię go do przyjęcia nektaru, jakim jest schronienie u Moich lotosowych stóp, i spowoduję, że zapomni on o złudnej przyjemności materialnej.' " Jeśli bhakta utrzymuje jakieś materialne pragnienie, a w tym samym czasie bardzo szczerze pragnie zaabsorbować się lotosowymi stopami Krsny, Krsna może bezpośrednio obdarzyć go niezmieszaną służbą oddania i zabrać wszystkie jego materialne pragnienia i posiadłości. Jest to szczególną łaską Pana dla bhaktów. W przeciwnym razie, gdy ktoś podejmuje służbę oddania dla Krsny, lecz wciąż ma do spełnienia materialne pragnienia, może się od nich uwolnić, jak zrobił to Dhruva Maharaja, ale może to zająć trochę czasu. Kiedy jednak bardzo szczery bhakta pragnie tylko lotosowych stóp Krsny, Krsna bezpośrednio umieszcza go na pozycji śuddha-bhakti, niezmieszanej służby oddania.

 

08.16.22   Śrimati Aditi rzekła: O braminie, wskaż mi zasady regulujące, dzięki którym mogę wielbić najwyższego pana świata, tak aby był On ze mnie zadowolony i spełnił wszystkie moje pragnienia.

 

08.16.22   Znaczenie:      Mówi się, "Człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi". Tak więc ktoś może pragnąć wielu rzeczy, lecz jeśli tych pragnień nie spełni Najwyższa Osoba Boga, to nie będą one spełnione. Spełnianie pragnień jest nazywane satya-sankalpa. Tutaj to słowo satya-sankalpa jest bardzo istotne. Aby spełnić wszystkie swoje pragnienia, Aditi zdała się na łaskę swojego męża, by udzielił jej wskazówek pomocnych przy wielbieniu Najwyższej Osoby Boga. Na początku uczeń musi postanowić, że powinien wielbić Najwyższego Pana, a wtedy mistrz duchowy da mu właściwe wskazówki. Tak jak pacjent nie może żądać od lekarza przepisania określonego rodzaju lekarstwa, podobnie nie można rozkazywać mistrzowi duchowemu. Od tego zaczyna się wielbienie Najwyższej Osoby Boga. Jak potwierdza Bhagavad-gita (7.16):

 

catur-vidha bhajante mam    janah sukrtino 'rjuna

arto jijnasur artharthi    jnani ca bharatarsabha

 

   "O najlepszy spośród Bharatów, cztery rodzaje pobożnych ludzi podejmują służbę oddania dla Mnie: strapieni, pragnący bogactw, ciekawi i ci, którzy poszukują wiedzy o Absolucie." Aditi była arta, osobą strapioną. Była bardzo zasmucona, gdyż jej synowie, półbogowie, zostali pozbawieni wszystkiego. Dlatego pod kierunkiem swego męża, Kaśyapy Muniego, chciała przyjąć schronienie Najwyższej Osoby Boga.

 

08.16.23   O najlepszy z braminów, łaskawie poucz mnie o doskonałej metodzie wielbienia Najwyższej Osoby Boga w służbie oddania, którą bardzo szybko będę mogła zadowolić Pana, tak aby wyratował mnie i moich synów z tej najbardziej niebezpiecznej sytuacji.

 

08.16.23   Znaczenie:      Czasami mało inteligentni ludzie pytają, czy aby otrzymać instrukcje o służbie oddania w celu uczynienia postępu duchowego, konieczne jest zbliżenie się do guru. Tutaj mamy odpowiedź – w istocie nie tylko tutaj, lecz również w Bhagavad-gicie, gdzie Arjuna przyjmuje Krsnę na swojego guru (śisyas te 'ham śadhi mam tvam prapannam). Vedy także instruują, tad-vijnanartham sa gurum evabhigacchet: jeśli poważnie chcemy uczynić postęp w życiu duchowym, musimy przyjąć guru, aby otrzymać właściwe przewodnictwo. Pan mówi, że należy wielbić acaryę, który jest reprezentantem Najwyższej Osoby Boga (acaryam mam vijaniyat). Bardzo ważnym jest zrozumienie tego. Caitanya-caritamrta mówi, że guru jest manifestacją Najwyższej Osoby Boga. Dlatego, opierając się na dowodach podanych w śastrach i praktycznym zachowaniu bhaktów, należy przyjąć guru. Aditi przyjęła męża za swojego guru, tak aby pokierował nią, by wielbiąc Najwyższego Pana czyniła postęp w duchowej świadomości, służbie oddania.

 

08.16.24   Śri Kaśyapa Muni powiedział: Kiedy pragnąłem potomstwa, zadałem pytania Panu Brahmie, narodzonemu z kwiatu lotosu. Teraz wyjaśnię ci ten sam proces, o którym pouczył mnie Pan Brahma, a który zadowala Keśavę, Najwyższą Osobę Boga.

 

08.16.24   Znaczenie:      Tutaj znajdujemy dalsze wyjaśnienie procesu służby oddania. Kaśyapa Muni pragnął poinstruować Aditi o tym samym sposobie zadowolenia Najwyższej Osoby Boga, który polecił mu Brahma. Jest to cenna rzecz. Guru nie wymyśla nowego procesu w celu instruowania swojego ucznia. Uczeń otrzymuje od guru autoryzowany proces uzyskany przez tego guru od jego guru. Jest to określane mianem systemu sukcesji uczniów (evam parampara praptam imam rajarsayo viduh). Jest to bona fide wedyjski system otrzymywania procesu służby oddania, poprzez który zadowalamy Najwyższą Osobę Boga. Dlatego rzeczą zasadnicza jest zbliżenie się do bona fide guru, czyli mistrza duchowego. Bona fide mistrzem duchowym jest ten, kto otrzymał łaskę swego guru, który z kolei jest bona fide, gdyż uzyskał łaskę swego guru. Jest to nazywane systemem parampara. Jeśli nie przestrzegamy tego systemu parampara, intonowanie mantry, którą otrzymujemy, będzie daremne. W dzisiejszych czasach jest tak wielu guru szubrawców, którzy wymyślają własne mantry jako proces prowadzący do postępu materialnego, a nie duchowego. Jednak mantra nie da pomyślnego wyniku, jeśli jest wymyślona. Mantry i proces służby oddania mają szczególną moc, jeśli pochodzą od osoby autoryzowanej.

 

08.16.25   W dwa jasne tygodnie miesiąca Phalguna [luty i marzec] należy przez dwanaście dni, kończących się Dvadaśi, przestrzegać ślubu pożywiania się jedynie mlekiem i z całkowitym oddaniem należy wielbić lotosookiego Najwyższą Osobę Boga.

 

08.16.25   Znaczenie:      Wielbienie z oddaniem Najwyższego Pana Visnu oznacza przestrzeganie arcana-margi.

 

śravanam kirtanam visnoh    smaranam pada-sevanam

arcanam vandanam dasyam    sakhyam atma-nivedanam

 

Należy zainstalować Bóstwo Pana Visnu czy Krsny i wielbić Je przez staranne ubieranie Go, ozdabianie girlandami z kwiatów i ofiarowywanie wszelkiego rodzaju gatunków owoców, kwiatów i gotowanego pożywienia, przygotowanego starannie z ghee, cukru i ziaren. Należy również, zgodnie z zaleceniami, ofiarowywać ogień, kadzidło itd., dzwoniąc podczas ofiarowywania dzwoneczkiem. Jest to nazywane wielbieniem Pana. Werset ten polecił przestrzeganie ślubu żywienia się jedynie mlekiem. Jest to określane mianem payo-vrata. Tak jak zazwyczaj w Ekadaśi wykonujemy służbę oddania nie jedząc ziaren, tak na ogół poleca się, by w Dvadaśi nie spożywać niczego, z wyjątkiem mleka. Payo-vratę i służbę oddania arcana dla Najwyższego Pana należy pełnić z postawą czystego oddania (bhaktya). Bez bhakti nie można wielbić Najwyższej Osoby Boga. Bhaktya mam abhijanati yavan yaś casmi tattvatah. Jeśli chcemy poznać Najwyższą Osobę Boga i mieć z Nim bezpośredni kontakt – wiedząc co pragnie jeść i w jaki sposób Go zadowolić – musimy podjąć proces bhakti. Jak polecił to również ten werset, bhaktya paramayanvitah: powinniśmy być przepełnieni niezmieszaną służbą oddania.

 

08.16.26   Jeśli dostępna jest ziemia wykopana przez dzika, wówczas podczas nowiu należy pokryć nią swe ciało, a następnie wykąpać się w nurcie rzeki. Kpiąc się należy intonować tę oto mantrę.

 

08.16.27   O matko Ziemio, Najwyższa Osoba Boga podniósł cię, przyjąwszy formę dzika, ponieważ pragnęłaś jakiegoś miejsca, gdzie mogłabyś przebywać. Modlę się do ciebie, abyś łaskawie zniszczyła wszelkie reakcje mojego grzesznego życia. Składam ci moje pełne szacunku pokłony.

 

08.16.28   Później należy spełniać swoje codzienne duchowe obowiązki, a następnie, z wielką uwagą, czcić Bóstwo Najwyższej Osoby Boga, jak również ołtarz, słońce, wodę, ogień i mistrza duchowego.

 

08.16.29   O Najwyższa Osobo Boga, najpotężniejszy ze wszystkich, Ten który mieszkasz w każdym sercu i w którym przebywają wszyscy, o świadku wszystkiego, o Vasudevo, najwyższa i wszechprzenikająca osobo, składam Ci pełne szacunku pokłony.

 

08.16.30   Składam pełne szacunku pokłony Tobie, Najwyższej Osobie. Będąc bardzo subtelnym, nigdy nie jesteś widoczny dla materialnych oczu. Jesteś znawcą dwudziestu czterech elementów i jesteś twórcą systemu sankhya-yogi.

 

08.16.30   Znaczenie:      Catur-vimśad-guna, w skład 24 elementów wchodzą:

5 elementów wulgarnych (ziemia, woda, ogień, powietrze i eter),

3 elementy subtelne (umysł, inteligencja i fałszywe ego),

10 zmysłów (5 zmysłów działania i 5 zmysłów do zdobywania wiedzy),

5 obiektów zmysłów oraz

zanieczyszczona świadomość.

Jest to przedmiot sankhya-yogi, którą zapoczątkował Pan Kapiladeva. Tę sankhya-yogę jeszcze raz przedłożył inny Kapila, lecz był on ateistą i jego system nie jest uznawany za bona fide.

 

08.16.31   Składam pełne szacunku pokłony Tobie, Najwyższej Osobie Boga, który masz dwie głowy [prayaniya i udayaniya], trzy nogi [savana-traya], cztery rogi [cztery Vedy] i siedem rąk [siedem chand, takich jak Gayatri]. Składam pokłony Tobie, którego sercem i duszą są trzy rytuały wedyjskie [karma-kanda, jnana-kanda i upasana-kanda] i który rozprzestrzeniasz je w formie ofiary.

 

08.16.32   Składam pełne szacunku pokłony Tobie, Panu Śivie, czyli Rudrze, który jesteś zbiornikiem wszelkiej mocy, wszelkiej wiedzy i panem każdego.

 

08.16.32   Znaczenie:      Mamy tu podany system składania pokłonów ekspansji czy inkarnacji Pana. Pan Śiva jest inkarnacją ignorancji, jednej z materialnych sił natury.

 

08.16.33   Składam pełne szacunku pokłony Tobie, usytuowanemu jako Hiranyagarbha, źródło życia, Dusza Najwyższa każdej żywej istoty. Z Ciebie bierze początek bogactwo wszelkiej mocy mistycznej. Składam Ci pełne szacunku pokłony.

 

08.16.34   Składam pełne szacunku pokłony Tobie, który jesteś pierwotnym Osobą Boga, świadkiem w każdym sercu i inkarnacją Nara-Narayana Rsiego w formie istoty ludzkiej. O Osobo Boga, Tobie składam pełne szacunku pokłony.

 

08.16.35   Mój Panie, składam pełne szacunku pokłony Tobie, który jesteś ubrany w żółte szaty, którego odcień ciała przypomina klejnot marakata i pod którego pełną kontrolą znajduje się bogini szczęścia. O mój Panie Keśavo, składam Ci pełne szacunku pokłony.

 

08.16.36   O najchwalebniejszy i najczcigodniejszy Panie, najlepszy spośród obdarzających błogosławieństwami, Ty możesz spełnić pragnienia każdego. Dlatego ci, którzy są rozważni, dla własnego dobra wielbią kurz z Twoich lotosowych stóp.

 

08.16.37   Wszyscy półbogowie, jak również bogini szczęścia, pełnią służbę dla Jego lotosowych stóp. Zaprawdę poważają oni aromat tych lotosowych stóp. Oby Najwyższa Osoba Boga był ze mnie zadowolony.

 

08.16.38   Kaśyapa Muni mówił dalej: Należy wielbić Keśavę, Hrsikeśę, Krsnę, Najwyższą Osobę Boga, intonując wszystkie te mantry, witając Najwyższą Osobę Boga z wiarą i oddaniem i ofiarowując Mu parafernalia kultu [takie jak padya i arghya].

 

08.16.39   Na początku bhakta powinien intonować dvadaśaksara-mantrę i ofiarowywać girlandy z kwiatów, kadzidło itd. Po takim wielbieniu Pana, trzeba Go wykąpać w mleku i ubrać w odpowiednie szaty, nałożyć świętą nić i ozdoby. Ofiarowawszy Panu wodę do obmycia stóp, należy Go ponownie wielbić pachnącymi kwiatami, kadzidłem i innymi parafernaliami.

 

08.16.39   Znaczenie:      Dvadaśaksara-mantrą jest om namo bhagavate vasudevaya. Wielbiąc Bóstwo należy lewą ręką dzwonić dzwoneczkiem i ofiarowywać padyę, arghyę, vastrę, gandhę, malę, abharanę, bhusanę itd. W ten sposób trzeba wykąpać Pana w mleku, ubrać Go i ponownie wielbić wszystkimi parafernaliami.

 

08.16.40   Jeśli można pozwolić sobie na to, powinno się ofiarować Bóstwu ryż przedniej jakości ugotowany w mleku z oczyszczonym masłem i melasą. Intonując tę samą pierwotną mantrę, należy to wszystko ofiarować w ogniu.

 

08.16.41   Vaisnavie należy ofiarować całe prasada lub jego część, a później samemu trochę zjeść. Po tym należy ofiarować Bóstwu acamana, następnie orzech betel, a później znowu wielbić Pana.

 

08.16.42   Potem półgłosem sto osiem razy należy powiedzieć mantrę i ofiarować Panu modlitwy pochwalne. Następnie należy okrążyć Pana i na końcu, z wielką przyjemnością i satysfakcją złożyć pokłony, upadając prosto niczym kij [dandavat].

 

08.16.43   Dotknąwszy swej głowy wszystkimi ofiarowanymi Panu kwiatami i wodą, należy rzucić je w święte miejsce. Następnie powinno się nakarmić słodkim ryżem przynajmniej dwóch braminów.

 

08.16.44-45   Powinno się doskonale uhonorować godnych szacunku braminów, których się nakarmiło, a następnie – otrzymawszy ich pozwolenie – wraz z przyjaciółmi i krewnymi samemu zjeść prasada. W czasie tej nocy należy ściśle przestrzegać celibatu, a nadchodzącego ranka, po wzięciu kąpieli, powinno się czysto i z uwagą wykąpać w mleku Bóstwo Visnu i wielbić Je zgodnie ze szczegółowo podanymi wcześniej metodami.

 

08.16.46   Należy przestrzegać tego ślubu wielbiąc Pana Visnu z wielką wiarą i oddaniem i utrzymując się przy życiu jedynie dzięki piciu mleka. Należy również, jak wspomniano o tym wcześniej, składać obiaty w ogniu i karmić braminów.

 

08.16.47   W ten sposób należy przestrzegać tego payo-vrata, aż minie dwanaście dni, każdego dnia wielbiąc Pana, wypełniając ustalone obowiązki, dokonując ofiar i karmiąc braminów.

 

08.16.48   Poczynając od pratipat, aż do trzynastego dnia następnego jasnego księżyca [śukla-trayodaśi], należy zachowywać całkowity celibat, spać na podłodze, kąpać się trzy razy dziennie i tak wypełniać ten ślub.

 

08.16.49   W okresie tym nie należy prowadzić zbędnych rozmów o materialnych rzeczach czy poruszać tematów dotyczących zadowalania zmysłów. Należy być całkowicie wolnym od zazdrości wobec wszystkich żywych istot oraz być czystym i prostym bhaktą Pana Vasudevy.

 

08.16.50   Później, przestrzegając – z pomocą braminów znających śastra – wskazówek zawartych w śastrach, trzynastego dnia księżyca należy wykąpać Pana Visnu w pięciu substancjach [mleku, jogurcie, ghee, cukrze i miodzie].

 

08.16.51-52   Pozbywając się nawyku skąpstwa, jakim jest niewydawanie pieniędzy, należy zaaranżować okazałe wielbienie Najwyższej Osoby Boga, Visnu, który przebywa w sercu każdej żywej istoty. Z wielką uwagą powinno się przygotować obiatę z ziaren ugotowanych w ghee i mleku, a także trzeba intonować mantrę Purusa-sukta. Ofiarowywane pożywienie powinno mieć różnorodność smaków. W ten sposób należy wielbić Najwyższą Osobę Boga

 

08.16.53   Powinno się zadowolić mistrza duchowego [acaryę], który bardzo dobrze zna literaturę wedyjską a także pomagających mu kapłanów [znanych jako hota, udgata, adhvaryu i brahma]. Należy sprawić im przyjemność ofiarowując im ubrania, ozdoby i krowy. Jest to ceremonia nazywana visnu-aradhana, czyli wielbienie Pana Visnu.

 

08.16.54   O najbardziej pomyślna niewiasto, wszystkie te ceremonie należy spełniać pod kierunkiem uczonych acaryów i powinno się zadowolić ich oraz ich kapłanów. Rozdając prasada, należy usatysfakcjonować również braminów i innych, którzy się tam zgromadzili.

 

08.16.55   Powinno się zadowolić mistrza duchowego i pomagających mu kapłanów, dając im ubrania, ozdoby, krowy, a także pewne wsparcie pieniężne. A poprzez rozdawanie prasada należy sprawić przyjemność każdej obecnej tam osobie, włączając w to nawet najpośledniejszych z ludzi, candali [tych, którzy jedzą psie mięso].

 

08.16.55   Znaczenie:      W systemie wedyjskim, jak polecono tutaj, prasada rozdaje się nie rozróżniając na tych, którzy mogą je wziąć i tych, którzy nie mogą. Bez względu na to, czy ktoś jest braminem, śudrą, vaiśyą, czy ksatriyą, czy nawet najmarniejszym z ludzi, candalą, trzeba go zaprosić, aby spożył prasada. Jednakże kiedy prasada jedzą candalowie, grupa niższa czy biedniejsza, nie znaczy to, że stali się oni Narayanem lub Visnu. Narayana przebywa w każdym sercu, lecz nie oznacza to, że Narayana jest candalą lub człowiekiem biednym. Filozofia Mayavada akceptująca ubogiego człowieka jako ubogiego Narayana, jest najbardziej zazdrosnym i ateistycznym ruchem w kulturze wedyjskiej. Trzeba całkowicie wyzbyć się takiego nastawienia. Każdy powinien mieć możliwość jedzenia prasada, lecz to nie znaczy, że każdy ma prawo stać się Narayanem.

 

08.16.56   Visnu-prasada trzeba rozdawać wśród wszystkich, włączając w to człowieka biednego, ślepego, niewielbiciela i niebramina. Następnie ten, kto spełnia yajnę, wiedząc, że Pan Visnu jest bardzo zadowolony, gdy każdy zostanie wspaniale nakarmiony visnu-prasada, powinien sam je spożyć, wraz ze swymi przyjaciółmi i krewnymi.

 

08.16.57   Ceremonię tę przy akompaniamencie tańców, śpiewu, grania na bębnie, intonowania modlitw i wszechpomyślnych mantr oraz recytacji Śrimad-Bhagavatam należy kontynuować każdego dnia, od pratipat do trayodaśi. W ten sposób należy wielbić Najwyższą Osobę Boga.

 

08.16.58   Jest to religijna ceremonia rytualna znana jako payo-vrata, poprzez którą można wielbić Najwyższy Osobę Boga. Informację tę otrzymałem od Brahmy, mego dziadka, a teraz ze wszystkimi szczegółami opisałem ją tobie.

 

08.16.59   O najszczęśliwsza niewiasto, umacniając swój umysł w dobrym nastroju, spełniaj ten proces payo-vrata i w ten sposób oddawaj cześć niewyczerpanemu Najwyższej Osobie Boga, Keśavie.

 

08.16.60   Ta payo-vrata słynie również jako sarva-yajna. Innymi słowy, wykonując tę ofiarę, automatycznie spełnia się wszystkie inne ofiary. Spośród wszystkich ceremonii rytualnych została ona uznana za najlepszą. O szlachetna niewiasto, jest ona istotą wszystkich wyrzeczeń oraz procesem dawania jałmużny i sprawiania przyjemności najwyższemu kontrolerowi.

 

08.16.60   Znaczenie:      Aradhananam sarvesam visnor aradhanam param. Słowa te wypowiedział Pan Śiva do Parvati. Wielbienie Pana Visnu jest i najwyższym procesem kultu. A teraz całkowicie opisano, jak wielbi się Pana Visnu w tej ceremonii payo-vrata. Ostatecznym celem życia jest zadowolenie Pana Visnu przez varnaśrama-dharmę. Celem wedyjskich zasad czterech varn, i czterech aśramów jest wielbienie Visnu (visnur aradhyate pumsam nanyat tat-tosa-karanam). Ruch świadomości Krsny jest również visnu-aradhanam, czyli wielbieniem Pana Visnu, stosownie do epoki. Dawno, dawno temu na planetach niebiańskich Kaśyapa Muni opisał tę payo-vrata metodę visnu-aradhanam swojej żonie, Aditi. I ten sam proces jest bona fide nawet teraz na Ziemi. Procesem akceptowanym przez ruch świadomości Krsny, zwłaszcza dla tego wieku Kali, jest otwieranie setek i tysięcy świątyń Visnu (świątyń Radna-Krsny, Jagannatha, Balaramy, Sita-Ramy, Gaura-Nitai i tak dalej). Spełnianie zalecanego czczenia w takich świątyniach Visnu i tym sposobem wielbienie Pana, jest równie dobre jak wypełnianie poleconej tu ceremonii payo-vrata. Ceremonię payo-vrata spełnia się od pierwszego do trzynastego dnia dwóch jasnych tygodni księżyca, lecz w naszym ruchu świadomości Krsny w każdej świątyni wielbimy Pana Visnu zgodnie z 24-godzinnym planem, obejmującym angażowanie się w kirtan, intonowanie maha-mantry Hare Krsna, ofiarowywanie Panu Visnu smacznego pożywienia i rozdawanie go wśród Vaisnavów i innych. Są to działania autoryzowane. Jeśli członkowie ruchu świadomości Krsny pozostaną wierni tym zasadom, osiągną ten sam rezultat, jaki otrzymuje się spełniając ceremonię payo-vrata. Zatem ruch świadomości Krsny zawiera w sobie istotę wszelkich pomyślnych działań, takich jak spełnianie yajni, dawanie jałmużny, przestrzeganie vrat i oddawanie się wyrzeczeniom. Członkowie tego ruchu powinni bezzwłocznie i szczerze przestrzegać procesów już poleconych. Oczywiście, celem ofiary jest zadowolenie Pana Visnu. Yajnaih sankirtana-prayair yajanti hi sumedhasah: w Kali-yudze, ci, którzy są inteligentni, pełnią sankirtana yajnę. Należy skrupulatnie przestrzegać tego procesu.

 

08.16.61   Jest to najlepszy proces zadowolenia transcendentalnego Najwyższej Osoby Boga, słynącego jako Adhoksaja. Jest to najlepsza ze wszystkich regulujących zasad, najlepsze wyrzeczenie, najlepszy proces dobroczynny i najlepszy proces ofiary.

 

08.16.61   Znaczenie:    Najwyższy Pan mówi w Bhagavad-gicie (18.66):

 

sarva-dharman parityajya    mam ekam śaranam vraja

aham tvam sarva-papebhyo    moksayisyami ma śucah

 

   "Porzuć wszelkie rodzaje religii i po prostu podporządkuj się Mnie. Ja wyzwolę cię od wszelkich następstw grzechów. Nie lękaj się więc." Jeśli nie zadowolimy Najwyższej Osoby Boga zgodnie z Jego wymaganiami, nasze działania nie przyniosą żadnego dobrego rezultatu.

 

dharmah svanusthitah pumsam    visvaksena-kathasu yah

notpadayed yadi ratim    śrama eva hi kevalam

 

   "Zajęcia zawodowe, które spełnia się odpowiednio do własnej pozycji, są po prostu daremnym trudem, jeśli nie wzbudzają sobą atrakcji do przekazu Osoby Boga." (Bhag. 1.2.8) Jeśli ktoś nie jest zainteresowany zadowoleniem Pana Visnu, Vasudevy, wszystkie jego tzw. pomyślne czynności są bezowocne. Moghaśa mogha-karmano mogha-jnana vicetasah: ponieważ jest on oszołomiony, zawodzą jego nadzieje, krzyżują się jego plany, a jego wiedza zostaje zniweczona. W związku z tym Śrila Viśvanatha Cakravarti zauważa, napumsakam anapumsakenety-adinaikatvam. Nie można zrównać potężnego i bezsilnego. Wśród współczesnych Mayavadich modne stało się powiedzenie, że cokolwiek robimy, czy jakąkolwiek ścieżką podążamy, jest to właściwe. Lecz wszystkie te oznajmienia są głupie. Tutaj stanowczo stwierdzono, że jest to jedyna metoda osiągnięcia sukcesu w życiu. Iśvara-tarpanam vina sarvam eva viphalam. Jeśli Pan Visnu nie jest zadowolony, wszystkie nasze pobożne czyny, ceremonie rytualne i yajne są jedynie pokazem i nie mają żadnej wartości. Niestety, głupcy nie znają tego sekretu życia. Na te viduh svartha-gatim hi visnum. Nie wiedzą że prawdziwy interes własny kończy się zadowoleniem Pana Visnu.

 

08.16.62   Dlatego moja droga szlachetna niewiasto, pełnij ten rytualny ślub, ściśle przestrzegając regulujących zasad. Poprzez ten proces zadowolisz wkrótce Najwyższą Osobę i On spełni wszystkie twoje pragnienia.

 

W ten sposób Bhaktivedanta kończy objaśnienia do 16-go Rozdziału 8-go Canto Śrimad-Bhagavatam, zatytułowanego

" Spełnianie procesu wielbienia Payo-vrata."