C-8 - Rozdział XII

Inkarnacja Mohini-murti oszałamia Pana Śivę

Streszczenie rozdziału

Rozdział ten opisuje oszołomienie Pana Śivy po ujrzeniu inkarnacji Mohini-murti Najwyższej Osoby Boga i jego późniejsze opamiętanie się.

Gdy Pan Śiva usłyszał o rozrywkach Najwyższej Osoby Boga, Hari, który przyjął postać atrakcyjnej kobiety, dosiadł swego byka i pojechał zobaczyć Pana. Zbliżył się do Jego lotosowych stóp w towarzystwie swej żony, Umy i swych sług, bhuta-ganów, czyli duchów. Złożył pokłony Najwyższemu Panu jako wszechprzenikającemu najwyższemu kontrolerowi stworzenia, Duszy Najwyższej, miejscu spoczynku każdego i całkowicie niezależnej przyczynie wszystkich przyczyn. Tak więc ofiarował modlitwy, dające prawdziwy opis Pana, zaś później wyraził swe pragnienie. Najwyższa Osoba Boga jest bardzo łaskawy dla Swych bhaktów. Dlatego też, aby spełnić pragnienie Swego bhakty, Pana Śivy, rozszerzył Swoją energię i ukazał się w postaci bardzo piękniej i atrakcyjnej kobiety. I nawet Pan Śiva był urzeczony, ujrzawszy tę formę. Później, dzięki łasce Pana, zapanował nad sobą. Wydarzenie to ukazuje, że każdy w tym materialnym świecie, znajdując się pod wpływem zewnętrznej energii Pana, jest urzeczony formą kobiety. Ale z drugiej strony, dzięki łasce Najwyższej Osoby Boga, można pokonać wpływ mayi. Dał temu dowód Pan Śiva, najwyższej kategorii bhakta Pana. Na początku został oczarowany, lecz później, dzięki lasce Pana, opanował się. W związku z tym stwierdza się, że tylko czysty bhakta potrafi powstrzymać się przed atrakcyjnymi cechami mayi. W innym przypadku, gdy żywa istota zostanie raz usidlona przez zewnętrzne cechy mayi, nie może ich pokonać. Otrzymawszy łaskę Najwyższego Pana, Pan Śiva okrążył Go wraz ze swą żoną, Bhavani i towarzyszami, duchami. Następnie odszedł do własnej siedziby. Śukadeva Gosvami kończy ten rozdział opisem transcendentalnych cech Uttamaśloki, Najwyższej Osoby Boga, stwierdzając, że Pana można wysławiać dziewięcioma rodzajami służby oddania, począwszy od śravanam kirtanam.

08.12.01-02  Śukadeva Gosvami powiedział: Najwyższa Osoba Boga, Hari, przyjmując postać kobiety oczarował demony, a półbogom umożliwił wypicie nektaru. Gdy Pan Śiva, który dosiada byka, usłyszał o tej rozrywce, udał się do miejsca, w którym przebywa Pan Madhusudana. Poszedł tam, by zobaczyć Pana w formie kobiety, a była z nim jego żona, Uma i towarzysze, duchy.

08.12.03  Najwyższa Osoba Boga z wielkim szacunkiem powitał Pana Śivę i Umę. Gdy Pan Śiva usiadł wygodnie, oddał Panu należną cześć i uśmiechając się, tak oto przemówił.

08.12.04  Pan Mahadeva rzekł: O główny półbogu pomiędzy półbogami, o wszechprzenikający Panie, mistrzu wszechświata, przez Swoją energię zostałeś przeobrażony w stworzenie. Jesteś źródłem i przyczyną działającą wszystkiego. Nie jesteś materialny. W istocie jesteś Duszą Najwyższą, czyli najwyższą siłą życia wszystkiego. Dlatego jesteś Parameśvarą, najwyższym nadzorcą wszystkich kontrolerów.

08.12.04 Znaczenie:  Najwyższa Osoba Boga, Visnu, przebywa w świecie materialnym jako sattva-guna-avatara. Pan Śiva jest tamo-guna-avatatrą, a Pan Brahma rajo-guna-avatarą, lecz choć Pan Visnu jest wśród nich, nie należy On do tej samej kategorii. Pan Visnu jest deva-devą, głównym miedzy wszystkimi półbogami. Ponieważ Pan Śiva znajduje się w tym materialnym świecie, obejmuje go energia Najwyższego Pana, Visnu. Dlatego Pan Visnu jest nazywany jagad-vyapi, "wszechprzenikającym Panem". Pana Śivę określa się czasem jako Maheśvara i wskutek tego ludziom, wydaje się, że jest on wszystkim. Lecz tutaj Pan Śiva nazywa Pana Visnu Jagad-iśa, "panem wszechświata." Pan Śiva jest czasem określany jako Viśveśvara, lecz tutaj zwraca się on do Pana Visnu jako do Jagan-mayi, co wskazuje na to, że nawet Viśveśvara znajduje się pod kontrolą Pana Visnu. Pan Visnu jest panem, wszechświata duchowego, a mimo to, jak stwierdza Bhagavad-gita (mayadhyaksena prakrtih suyate sacaracaram), kontroluje On także świat materialny. Pan Brahma i Pan Śiva są też czasami nazywani iśvarami, lecz najwyższym iśvarą jest Pan Visnu, Pan Krsna. Jak stwierdza Brahma-samhita, iśvarah paramah krsnah: Najwyższym Panem jest Krsna, Pan Visnu. Dzięki Panu Visnu wszystko w istnieniu działa właściwie. Andantara-stha-paramanu-cayantara-stham. Nawet paramanu, małe atomy, poruszają się dzięki temu, że obecny jest w nich Pan Visnu.

08.12.05  Zamanifestowane, niezamanifestowane, fałszywe ego i początek, utrzymywanie i unicestwianie tej manifestacji kosmicznej – wszystko to pochodzi z Ciebie, Najwyższej Osoby Boga. Lecz ponieważ Ty jesteś Prawdą Absolutną, najwyższą absolutną duszą, Najwyższym Brahmanem – nie istnieją w Tobie zmiany takie jak narodziny, śmierć i utrzymanie.

08.12.05 Znaczenie:  Według mantr wedyjskich, yato va imani bhutani jayante: wszystko jest emanacją Najwyższej Osoby Boga. Jak Sam Pan oznajmia w Bhagavad-gicie (7.4):

bhumir apo 'nalo vayuh kham mano buddhir eva ca

ahankara itiyam me bhinna prakrtir astadha

"Ziemia, woda, ogień, powietrze, eter, umysł, inteligencja i fałszywe ego – wszystkie (w liczbie ośmiu) są Moimi oddzielonymi energiami materialnymi." Innymi słowy, także składniki manifestacji kosmicznej składają się z energii Najwyższej Osoby Boga. Nie oznacza to jednak, że ponieważ składniki te pochodzą z Niego, nie jest On dłużej kompletny. Purnasya purnam adaya purnam evavaśisyate: "Ponieważ jest On kompletną całością, to chociaż emanuje z Niego wiele kompletnych jednostek, On pozostaje w całkowitej równowadze." Dlatego Pan jest nazywany avyaya, niewyczerpany. Jeśli nie zaakceptujemy Prawdy Absolutnej jako acintya-bhedabheda, jednocześnie jednej i odmiennej, nie będziemy mieli wyraźnej koncepcji Prawdy Absolutnej. Pan jest źródłem wszystkiego. Aham adir hi devanam: jest On pierwotną przyczyną wszystkich devów, czyli półbogów. Aham sarvasya prabhavah: wszystko emanuje z Niego. We wszystkich przypadkach – mianowniku, dopełniaczu, twierdzącym, negatywnym itd. – wszystko cokolwiek możemy sobie wyobrazić w całej tej manifestacji kosmicznej – jest w rzeczywistości Najwyższym Panem. Zatem w Jego przypadku nie zachodzi rozróżnienie w rodzaju: "To jest moje, a to należy do kogoś innego". Ponieważ jest On wszystkim, dlatego też jest nazywany avyaya – niezmiennym, niewyczerpanym. Ponieważ Najwyższy Pan jest avyaya, jest On Prawdą Absolutną, całkowicie duchowym Najwyższym Brahmanem.

08.12.06  Czyści bhaktowie czy też wielkie święte osoby, które pragną osiągnąć najwyższy cel w życiu i są całkowicie wolne od wszelkich materialnych pragnień zadowalania zmysłów, stale angażują się w transcendentalną służbę oddania dla Twoich lotosowych stóp.

08.12.06 Znaczenie:  Kiedy myślimy. "Jestem tym ciałem i wszystko, co ma z nim związek, jest moje", jesteśmy w świecie materialnym. Ato grha-ksetra-sutapta-vittair janasya moho 'yam aham mameti. Jest to symptomem materialnego życia. Osoba mająca materialistyczną koncepcję życia myśli, "To jest mój dom, to jest mój kraj, moja rodzina, moje państwo" i tak dalej. Lecz ci, którzy są munayah, świętymi osobami podążającymi w ślady Narady Muniego, angażują się po prostu w transcendentalną miłosną służbę oddania dla Pana, bez żadnych osobistych pragnień zadowalania zmysłów. Anyabhilasita-śunyam jnana-karmady-anavrtam. Jedyną troską takich świętych bhaktów, zarówno w tym życiu, jak i w następnym, jest służenie Najwyższej Osobie Boga. W ten sposób, ponieważ nie mają innych pragnień, oni również są absolutni. Będąc wolnymi od dualizmów materialnego pragnienia, są nazywani śreyas-kamah. Innymi słowy, nie są oni zainteresowani dharmą (religijnością), arthą (rozwojem ekonomicznym) czy kamą (zadowalaniem zmysłów). Tacy bhaktowie zainteresowani są jedynie moksą – wyzwoleniem. Ta moksa nie odnosi się do stania się jednym z Najwyższym, tak jak w przypadku filozofów Mayavadi. Caitanya Mahaprabhu wyjaśnił, że prawdziwa moksa oznacza przyjęcie schronienia u lotosowych stóp Osoby Boga. Pan wyraźnie wyjaśnia ten fakt instruując Sarvabhauma Bhattacaryę. Sarvabhauma Bhattacarya chciał poprawić słowo mukti-pade występujące w Śrimad-Bhagavatam, ale Caitanya Mahaprabhu powiedział mu, że nie ma żadnej potrzeby poprawiania jakiegokolwiek słowa ze Śrimad-Bhagavatam. Wyjaśnił, że mukti-pade odnosi się do lotosowych stóp Najwyższej Osoby Boga, Visnu, który obdarza mukti i dlatego jest nazywany Mukundą. Czysty bhakta nie jest zainteresowany rzeczami materialnymi. Nie dba o religijność, rozwój ekonomiczny czy zadowalania zmysłów. Jest zainteresowany jedynie służeniem lotosowym stopom Pana.

08.12.07  Mój Panie, jesteś Najwyższym Brahmanem, kompletnym we wszystkim. Będąc całkowicie duchowym, jesteś wieczny, wolny od materialnych sił natury i pełen transcendentalnego szczęścia. W rzeczywistości, nie istnieje dla Ciebie kwestia rozpaczy. Ponieważ jesteś najwyższą przyczyną, przyczyną wszystkich przyczyn, nic nie może istnieć bez Ciebie. My jednak różnimy się od Ciebie w związku z przyczyną i efektem, ponieważ w pewnym sensie przyczyna i efekt są czymś odmiennym. Jesteś pierwotną przyczyną stworzenia, manifestacji i unicestwienia i obdarzasz błogosławieństwem wszystkie żywe istoty. Jeśli chodzi o rezultaty swoich czynności każdy jest zależny od Ciebie, lecz Ty zawsze jesteś niezależny.

08.12.07 Znaczenie:  Najwyższa Osoba Boga mówi w Bhagavad-gicie (9.4):

maya tatam idam sarvam jagad avyakta-murtina

mat-sthani sarva-bhutani na caham tesv avasthitah

"W Swojej niezamanifestowanej formie przenikam cały wszechświat. Wszystkie istoty są we Mnie, lecz Ja nie jestem w nich." Mamy tu wyjaśnienie filozofii jednoczesnej jedności i odmienności, znanej jako acintya-bhedabheda. Wszystko jest Najwyższym Brahmanem, Osobą Boga, a jednak Najwyższa Osoba jest usytuowany odmiennie od wszystkiego. W rzeczywistości, ponieważ Pan jest usytuowany inaczej niż wszystko co materialne, jest On Najwyższym Brahmanem, najwyższą przyczyną, najwyższym kontrolerem. Iśvarah paramah krsnah sac-cid-ananda-vigrahah. Pan jest najwyższą przyczyną i Jego forma nie ma nic wspólnego z materialnymi siłami natury. Bhakta modli się: "Tak jak Twój bhakta jest całkowicie wolny od wszelkich pragnień, podobnie Wasza Wysokość jesteś również całkowicie wolnym od pragnień. Jesteś w pełni niezależny. Chociaż wszystkie żywe istoty są zaangażowane w służbę dla Ciebie, nie jesteś uzależniony od czyjejkolwiek służby. Mimo iż ten materialny świat został stworzony całkowicie przez Ciebie, wszystko zależy od Twojej sankcji. Jak oznajmia Bhagavad-gita, mattah smrtir jnanam apohanam ca: od Ciebie pochodzi pamięć, wiedza i zapomnienie. Niczego nie można dokonać niezależnie, a jednak Ty działasz niezależnie od służby pełnionej przez Twoje sługi. Jeśli chodzi o wyzwolenie, to żywe istoty uzależnione są od Twojej łaski, ale gdy Ty pragniesz obdarzyć je wyzwoleniem, nie jesteś od nikogo uzależniony. W rzeczywistości, dzięki Swej bezprzyczynowej łasce możesz obdarzyć wyzwoleniem każdego. Ci, którzy otrzymują Twoją łaskę, są nazywani krpa-siddha. Dotarcie do platformy doskonałości zajmuje wiele, wiele żywotów (bahunam janmanam ante jnanavan mam prapadyate). Niemniej jednak, dzięki Twojej łasce można osiągnąć doskonałość, nawet nie oddając się surowym wyrzeczeniom. Służba oddania powinna być niemotywowana i nieprzerwana (ahaituky apratihata yayatma suprasidati). Jest to stan niraśisah, czyli wolności od oczekiwania rezultatów. Czysty bhakta bez przerwy ofiarowuje Ci transcendentalną służbę miłości, niemniej jednak Ty możesz obdarzyć łaską każdego, nie będąc uzależnionym od jego służby."

08.12.08  Mój drogi Panie, Wasza Wysokość Sam jesteś przyczyną i skutkiem. Dlatego, chociaż wydajesz się być dwoma, jesteś bezwzględnie jednym. Tak jak nie ma różnicy między złotem złotych ozdób i złotem w kopalni, podobnie nie ma różnicy między przyczyną i skutkiem: obie te rzeczy są tym samym. Jedynie z powodu ignorancji ludzie wymyślają różnice i dualizmy. Jesteś wolny od materialnego zanieczyszczenia, a ponieważ jesteś przyczyną całego kosmosu i bez Ciebie nie może on istnieć, jest on skutkiem Twoich transcendentalnych cech. Tak więc nie da się obronić koncepcji, że Brahman jest prawdą, a świat fałszem.

08.12.08 Znaczenie:  Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura mówi, że żywe istoty są reprezentacjami marginalnej mocy Najwyższej Osoby Boga, podczas gdy przyjmowane przez nie rozmaite ciała są wytworami energii materialnej. Tak więc ciało jest uważane za materialne, a dusza za duchową. Jednakże źródłem ich obu jest ten sam Najwyższa Osoba Boga. Jak Pan wyjaśnia w Bhagavad-gicie (7.4-5):

bhumir apo 'nalo vayuh kham mano buddhir eva ca

ahankara itiyam me bhinna prakrtir astadha

apareyam itas tv anyam prakrtim viddhi me param

jiva-bhutam maha-baho yayedam dharyate jagat

"Ziemia, woda, ogień, powietrze, eter, umysł, inteligencja i fałszywe ego – wszystkie (w liczbie ośmiu) są Moimi oddzielonymi energiami materialnymi. Ale oprócz tej niższej natury, o potężny Arjuno, istnieje Moja wyższa energia, którą są wszystkie żywe istoty, wykorzystujące zasoby tej niższej, materialnej natury." Zatem zarówno materia, jak i żywe istoty są manifestacjami energii Najwyższego Pana. Ponieważ energia i źródło energii nie są czymś odmiennym i ponieważ zarówno energia materialna, jak i marginalna są energiami najwyższego źródła energii, Najwyższego Pana, to ostatecznie wszystko jest Najwyższą Osobą Boga. W związku z tym można podać przykład niestopionego złota i złota przetopionego w rozmaite ozdoby. Złoty kolczyk i złoto w kopalni różnią się jedynie jako przyczyna i skutek, w przeciwnym razie są tym samym. Vedanta-sutra opisuje, że Brahman jest źródłem wszystkiego. Janmady asya yatah. Wszystko zrodzone jest z Najwyższego Brahmana, z którego wszystko emanuje w postaci różnorodnych energii. Dlatego żadna z tych energii nie powinna być uważana za fałszywą. Rozróżnienie Mayavadich na Brahmana i mayę wynika jedynie z ignorancji.

Śrimad Viraraghava Acarya, w swej Bhagavata-candra-candrika w następujący sposób opisuje filozofię Vaisnava. Manifestacja kosmiczna została opisana jako sat i asat, jako cit i acit. Materia jest acit, a siła życia cit, lecz źródłem ich obu jest Najwyższa Osoba Boga, w którym nie ma różnicy między materią a duchem. Zgodnie z tą koncepcją, manifestacja kosmiczna – składająca się zarówno z materii, jak i ducha – nie jest niczym różnym od Najwyższej Osoby Boga. Idam hi viśvam bhagavan ivetarah: "Ta manifestacja kosmiczna jest także Najwyższą Osobą Boga, chociaż wydaje się być odmienną od Niego." W Bhagavad-gicie (9.4) Pan mówi:

maya tatam idam sarvam jagad avyakta-murtina

mat-sthani sarva-bhutani na caham tesv avasthitah

"W Swojej niezamanifestowanej formie przenikam cały wszechświat. Wszystkie istoty są we Mnie, lecz Ja nie jestem w nich." Tak więc, mimo iż ktoś może powiedzieć, że Najwyższa Osoba jest różny od manifestacji kosmicznej, w rzeczywistości tak nie jest. Pan mówi, maya tatam idam sarvam: "W Swoim bezosobowym aspekcie rozprzestrzeniam się w całym świecie." Dlatego ten świat nie jest niczym odmiennym od Niego. Różnica jest różnicą nazw. Na przykład, czy mówimy o złotych kolczykach czy złotych bransoletach czy naszyjnikach, wszystko to jest ostatecznie zlotem. W podobny sposób wszystkie różnorodne manifestacje materii i ducha są ostatecznie jednym w Najwyższej Osobie Boga. Ekam evadvitiyam brahma. Taka jest wersja wedyjska (Chandogya Upanisad 6.2.1). Istnieje jedność, ponieważ wszystko emanuje z Najwyższego Brahmana. Podawaliśmy już przykład, że w rzeczywistości nie ma różnicy miedzy złotym kolczykiem a złotem w kopalni. Jednak pod wpływem swej koncepcji Mayavada, filozofowie Vaiśesika stwarzają różnice. Mówią, brahma satyam jagan mithya: "Prawda Absolutna jest rzeczywista, a manifestacja kosmiczna jest fałszywa." Ale dlaczego jagat miałby być uważany za mithya? Jagat jest emanacją z Brahmana. Zatem jagat jest także prawdą.

Dlatego też Vaisnavowie nie uważają jagat za mithya; wszystko przyjmują za rzeczywistość mającą związek z Najwyższą Osobą Boga.

anasaktasya visayan yatharham upayunjatah

nirbandhah krsna-sambandhe yuktam vairagyam ucyate

prapancikataya buddhya hari-sambandhi-vastunah

mumuksubhih parityago vairagyam phalgu kathyate

"Rzeczy należy przyjmować dla służenia Panu, a nie dla osobistego zadowalania zmysłów. Jeśli przyjmujemy coś bez przywiązania i dlatego, że jest to związane z Krsną nasze wyrzeczenie jest nazywane yuktam vairagyam. Należy przyjmować wszystko, Co jest korzystne dla pełnienia służby dla Pana i nie odrzucać tego jako rzecz materialną." (Bhakti-rasamrta-sindhu 1.2.255-256) Nie należy odrzucać jagat twierdząc, że jest on mithya. Jest on prawdą, a tę prawdę realizuje się, gdy wszystko jest zaangażowane w służbę dla Pana. Kwiat przyjęty w celu osobistego zadowalania zmysłów jest materialny, ale gdy bhakta ofiarowuje ten sam kwiat Najwyższej Osobie Boga, wtedy kwiat ten jest duchowy. Pożywienie zjedzone i ugotowane dla siebie jest materialne. Lecz gdy zostanie przygotowane dla Najwyższego Pana, staje się duchowym prasada. Jest to kwestia realizacji. W rzeczywistości, wszystkiego dostarcza Najwyższa Osoba Boga, wszystko zatem jest duchowe. Ale ci, którzy nie są zaawansowani we właściwej wiedzy, dokonują rozróżnień z powodu wzajemnego oddziaływania trzech sił materialnej natury. Śrila Jiva Gosvami mówi w związku z tym, że choć słońce jest jedynym światłem, blask słoneczny, który przejawia się w siedmiu kolorach, i ciemność, która jest nieobecnością słońca, nie są rożne od słońca, gdyż bez obecności słońca takie zróżnicowanie nie może mieć miejsca. Z powodu rożnych stanów może istnieć rozmaita nomenklatura, ale wszystko to jest słońcem. Dlatego Purany mówią:

eka-deśa-sthitasyagner jyotsna vistarini yatha

parasya brahmanah śaktis tathedam akhilam jagat

"Tak jak blask ognia, znajdującego się w jednym miejscu, rozprzestrzenia się wszędzie, podobnie energie Najwyższej Osoby Boga, Parabrahmana, są rozprzestrzenione w całym wszechświecie." (Visnu Purana 1.22.53) Materialnie, możemy bezpośrednio dostrzec blask słoneczny, rozchodzący się w zależności od rożnych nazw i czynności, ale ostatecznie słońce jest jedno. Podobnie, sarvam khalv idam brahma: wszystko jest ekspansją Najwyższego Brahmana. Dlatego też Najwyższy Pan jest wszystkim i jest On jednym bez różnicy. Nic nie istnieje w oddzieleniu od Najwyższej Osoby Boga.

08.12.09  Ci, którzy znani są jako impersonalistyczni Vedantyści, uważają Cię za bezosobowego Brahmana. Inni, znani jako filozofowie Mimamsaka, uważają Cię za religię. Filozofowie Sankhya przyjmują Cię jako osobę transcendentalną, będącą ponad prakrti i purusą i kontrolującą nawet półbogów. Zwolennicy kodeksów służby oddania, znanych jako Pancaratry, uważają Cię za obdarzonego dziewięcioma różnymi mocami. A filozofowie Patanjala, zwolennicy Patanjali Muniego, przyjmują Cię jako najwyższego niezależnego Osobę Boga, którego nikt nie przewyższa ani któremu nikt nie dorównuje.

08.12.10  O mój Panie, ja, który uważany jestem za najlepszego z półbogów oraz Pan Brahma i wielcy rsi, którym przewodzi Marici, zrodziliśmy się z siły dobroci. Niemniej jednak oszałamia nas Twoja złudna energia i nie możemy zrozumieć, czym jest to stworzenie. A pomijając nas, cóż można powiedzieć o innych, jak demony i istoty ludzkie, które są pogrążone w niskich siłach materialnej natury [rajo-gunie i tamo-gunie]? Jakże oni poznają Ciebie?

08.12.10 Znaczenie:  Prawdę mówiąc, pozycji Najwyższej Osoby Boga nie potrafią zrozumieć nawet ci, którzy znajdują się w materialnej sile dobroci. Cóż zatem można powiedzieć o osobach usytuowanych w rajo-gunie i tamo-gunie, niskich cechach materialnej natury? Jak możemy nawet wyobrazić sobie Najwyższą Osobę Boga? Jest tylu filozofów próbujących zrozumieć Prawdę Absolutną, ale ponieważ znajdują się oni pod wpływem niskich cech materialnej natury i są ofiarami wielu nałogów, takich jak pijaństwo, jedzenie mięsa, zakazany seks i hazard, jak mogą oni pojąć Najwyższą Osobę Boga? W ich przypadku jest to niemożliwe. W dzisiejszych czasach jedyną nadzieją jest pancaratriki-vidhi, wypowiedziana przez Naradę Muniego. Dlatego Śrila Rupa Gosvami zacytował następujący werset pochodzący z Brahma-yamala:

śruti-smrti-puranadi- pancaratra-vidhim vina

aikantiki harer bhaktir utpatayaiva kalpate

"Służba oddania dla Pana, która lekceważy autoryzowaną literaturę wedyjską jak Upanisady, Purany i Narada-pancaratrę, jest jedynie niepotrzebnym zakłócaniem spokoju w społeczeństwie." (Bhakti-rasamrta-sindhu 1.2.101) Ci, którzy mają rozległą wiedzę i znajdują się w sile dobroci, przestrzegają instrukcji wedyjskich ze śruti i smrti i innych religijnych pism objawionych, włączając pancaratriki-vidhi. Bez takiego zrozumienia Najwyższej Osoby Boga, stwarza się tylko zakłócenie. W tym wieku Kali pojawiło się tak wielu guru, a ponieważ nie odwołują się oni do śruti-smrti-puranadi-pancaratrika-vidhi, stwarzają wielkie zakłócenie w świecie w kwestii zrozumienia Prawdy Absolutnej. Jednakże ci, którzy pod przewodnictwem odpowiedniego mistrza duchowego, przestrzegają pancaratriki-vidhi, mogą zrozumieć Prawdę Absolutną. Jest powiedziane, pancaratrasya krtsnasya vakta tu bhagavan svayam: system pancaratra, tak jak Bhagavad-gita, został wypowiedziany przez Najwyższą Osobę Boga. Vasudeva-śarana vidur anjasaiva: prawdę mogą zrozumieć tylko ci, którzy przyjęli schronienie u lotosowych stóp Vasudevy.

bahunam janmanam ante jnanavan mam prapadyate

vasudevah sarvam iti sa mahatma sudurlabhah

"Po wielu narodzinach i śmierciach, ten kto posiadł prawdziwą wiedzę, podporządkowuje się Mnie, znając Mnie jako przyczynę wszystkich przyczyn i wszystkiego, co jest. Taka wielka dusza jest czymś bardzo rzadkim." (Bg. 7.19) Jedynie ci, którzy podporządkowali się lotosowym stopom Vasudevy, mogą zrozumieć Prawdę Absolutną.

vasudeve bhagavati bhakti-yogah prayojitah

janayaty aśu vairagyam jnanam ca yad ahaitukam

"Przez pełnienie służby oddania dla Osoby Boga, Śri Krsny, osiąga się natychmiast bezprzyczynową wiedzę i obojętność wobec świata" (Bhag. 1.2.7) Dlatego Vasudeva, Bhagavan Śri Krsna, osobiście instruuje w Bhagavad-gicie:

sarva-dharman parityajya mam ekam śaranam vraja

"Porzuć wszelkie rodzaje religii i po prostu podporządkuj się Mnie." (Bg. 18.66)

bhaktya mam abhijanati yavan yaś casmi tattvatah

"Jedynie przez służbę oddania można poznać Mnie, Najwyższą Osobę Boga, takim jakim jestem." (Bg. 18.55) Nawet Pan Śiva czy Pan Brahma nie rozumieją właściwie Najwyższej osoby Boga, a co dopiero mówić o innych. Jednakże można poznać Go przez proces bhakti-yogi.

mayy asakta-manah partha yogam yunjan mad-aśrayah

asamśayam samagram mam yatha jnasyasi tac chrnu

(Bg. 7.1)

Jeśli ktoś oddaje się praktyce bhakti-yogi, przyjmując schronienie Vasudevy, Krsny, słuchając po prostu jak Vasudeva mówi o Sobie, można dowiedzieć się o Nim wszystkiego. W rzeczywistości można poznać Go całkowicie (samagram).

08.12.11  Mój Panie, jesteś uosobieniem najwyższej wiedzy. Wiesz wszystko o tym stworzeniu, jego początku, utrzymaniu i unicestwieniu. Wiesz też o wszystkich wysiłkach podejmowanych przez żywe istoty, z powodu których uwikłują się one w ten świat materialny bądź też są z niego wyzwalane. Tak jak powietrze wchodzi w bezkresne niebo, a także w ciała wszystkich ruchomych i nieruchomych żywych istot, podobnie Ty obecny jesteś wszędzie i dlatego jesteś znawcą wszystkiego.

08.12.11 Znaczenie:  Jak oznajmia Brahma-samhita:

eko 'py asau racayitum jagad-anda-kotim

yac-chaktir asti jagad-anda-caya yad-antah

andantara-stha-paramanu-cayantara-stham

govindam adi-purusam tam aham bhajami

"Wielbię Osobę Boga, Govindę, który, jedną ze Swych pełnych części, przenika egzystencję każdego wszechświata i każdej atomowej cząstki i w ten sposób nieograniczenie, w całym materialnym stworzeniu, manifestuje Swą nieskończoną energię." (Bs. 5.35)

ananda-cinmaya-rasa-pratibhavitabhis

tabhir ya eva nija-rupataya kalabhih

goloka eva nivasaty akhilatma-bhuto

govindam adi-purusam tam aham bhajami

"Wielbię Govindę, pierwotnego Pana, który przebywa w Swym własnym królestwie, Goloce, wraz z Radhą, przypominającą Jego duchową postać i ucieleśniającą ekstatyczną moc [hladini]. Ich towarzyszkami są Jej powiernice, które uosabiają rozwinięcie Jej cielesnej formy i które są przepełnione wiecznie szczęśliwą duchową rasą." (Bs 5.37)

Chociaż Govinda jest zawsze obecny w Swej siedzibie (goloka eva nivasati), jest jednocześnie obecny wszędzie. Nic nie pozostaje Mu nieznanym i niczego nie można przed Nim ukryć. Podany tu przykład porównuje Pana do powietrza, które obecne jest w bezkresnym niebie i w każdym ciele, ale mimo to jest różne od wszystkiego.

08.12.12  Mój Panie, widziałem wszelkiego rodzaju inkarnacje, jakie ukazałeś przez Swe transcendentalne cechy. A ponieważ teraz pojawiłeś się jako piękna młoda kobieta, pragnę zobaczyć tę formę Waszej Wysokości.

08.12.12 Znaczenie:  Kiedy Pan Śiva zbliżył się do Pana Visnu, Pan Visnu zapytał go o cel jego przybycia. Teraz Pan Śiva wyjawia swoje pragnienie. Chciał on zobaczyć ostatnią inkarnację, Mohini-murti, w której pojawił się Pan Visnu, by rozdzielić nektar uzyskany z ubijania oceanu mleka.

08.12.13  Mój Panie, przybyliśmy tutaj pragnąc ujrzeć tę formę Waszej wysokości, którą ukazałeś demonom, aby je całkowicie zauroczyć i w ten sposób umożliwić półbogom wypicie nektaru. Gorąco pragnę ujrzeć tę formę.

08.12.14  Śukadeva Gosvami powiedział: Kiedy Pan Śiva, który nosi w swym ręku trójząb, tak oto poprosił Pana Visnu, On uśmiechnął się z powagą i odpowiedział mu w ten sposób.

08.12.14 Znaczenie:  Najwyższą Osobą Boga, Visnu, słynie jako Yogeśvara. Yatha yogeśvarah krsnah. Yogini mistycy pragną zdobyć pewne moce przez praktykowanie systemu yogi, ale Krsna, Najwyższa Osoba Boga, znany jest jako Najwyższy Pan wszelkich mocy mistycznych. Pan Śiva chciał ujrzeć Mohini-murti, która urzekła cały świat i Pan Visnu poważnie myślał o tym, w jaki sposób zauroczyć również Pana Śivę. Dlatego zostało tu użyte słowo bhava-gambhiram. Durgadevi, która jest żoną Giriśy, czyli Pana Śivy, reprezentuje złudną energię materialną. Durgadevi nie potrafiła zniewolić umysłu Pana Śivy. Ale teraz, kiedy Pan Śiva pragnął zobaczyć kobiecą formę Pana Visnu, On, dzięki swej mistycznej mocy przyjmie formę, która zauroczy nawet Pana Śivę. Dlatego Pan Visnu był poważny i jednocześnie uśmiechał się.

08.12.15  Najwyższa Osoba Boga powiedział: Gdy demony zabrały dzban z nektarem, przyjąłem postać pięknej kobiety, aby je oszołomić, bezpośrednio je oszukując i w ten sposób zadziałać w interesie półbogów.

08.12.15 Znaczenie:  Kiedy Najwyższa Osoba Boga przyjął postać pięknej kobiety, Mohini-murti, demony były z pewnością oczarowane, ale obecni tam półbogowie – nie. Innymi słowy, tych, którzy zachowują demoniczną mentalność, oszałamia piękno kobiety, lecz osoby zaawansowane w świadomości Krsny, czy nawet te na platformie dobroci, nie są zdezorientowane. Najwyższa Osoba Boga wiedział, że ponieważ Pan Śiva nie jest zwykła osobą, nie może go oszołomić nawet najwspanialsza kobieta. Sam Kupidyn próbował wzbudzić w Panu Śivie pożądliwe pragnienia w obecności Parvati, ale Pan Śiva nigdy nie był poruszony. To gorejący ogień z oczu Pana Śivy obrócił Kupidyna w popiół. Dlatego Pan Visnu musiał się dobrze zastanowić nad tym, jaki rodzaj pięknej formy oszołomiłby nawet Pana Śivę. Zatem uśmiechnął się poważnie, jak oznajmił to poprzedni werset (prahasya bhava-gambhiram). Na ogół piękna kobieta nie potrafi wzbudzić w Panu Śivie pożądania, lecz Pan Visnu zastanowił się, czy istnieje jakaś forma kobiety, która mogłaby go oczarować.

08.12.16  O najlepszy pośród półbogów, pokażę ci teraz Moją formę, którą niezmiernie wysoko cenią sobie osoby pożądliwe. Skoro chcesz ją zobaczyć, objawię ją w twej obecności.

08.12.16 Znaczenie:  To, że Pan Śiva pragnął ujrzeć Pana Visnu ukazującego najbardziej atrakcyjną i najpiękniejszą postać kobiety, było z pewnością sprawą żartobliwą. Pan Śiva wiedział, że nie mogła go zaagitować żadna tzw. piękna kobieta. "Mogła oszołomić Daityów". Pomyślał," ale skoro nawet półbogowie nie byli poruszeni, to cóż mówić o mnie, najlepszym z półbogów?" Lecz ponieważ Pan Śiva pragnął zobaczyć Pana Visnu w postaci kobiety, Pan Visnu postanowił odegrać rolę kobiety i pokazać mu formę, która natychmiast pogrążyłaby go w oceanie pożądliwych pragnień. Wskutek tego Pan Visnu powiedział Panu Śivie: "Pokażę ci Moją postać kobiety, a jeśli ogarną cię pożądliwe pragnienia, nie wiń Mnie." Atrakcyjne cechy kobiety wysoko cenią sobie ci, którzy są pod wpływem pożądliwych pragnień. Ale bardzo trudno jest oszołomić osoby będące ponad takimi pragnieniami, które są na platformie świadomości Krsny. Niemniej jednak, dzięki najwyższemu pragnieniu Osoby Boga, wszystko jest możliwe. Miała to być próba, której celem było wykazanie, czy Pan Śiva może pozostać nieporuszonym.

08.12.17  Śukadeva Gosvami mówił dalej: Po wypowiedzeniu tych słów, Najwyższa Osoba Boga Visnu, natychmiast zniknął, a Pan Śiva pozostał tam wraz z Umą, szukając Go wszędzie swymi ruchliwymi oczami.

08.12.18  Następnie w pobliskim przyjemnym lesie, pełnym drzew o czerwonawo-różowych liściach i różnorodnych kwiatów, Pan Śiva ujrzał piękną kobietę, bawiącą się piłką. Biodra miała przykryte błyszczącym sari i ozdobione pasem.

08.12.19  Ponieważ piłka upadła na ziemię i odbijała się, gdy bawiła się nią, Jej piersi trzęsły się, a z powodu ich ciężaru i ciężkich girland z kwiatów, wydawało się, że Jej talia niemalże łamie się przy każdym kroku, gdy Jej dwie delikatne stopy, czerwonawe niczym koral, poruszały się tu i tam.

08.12.20  Twarz tej kobiety zdobiły duże, piękne, niespokojne oczy, które poruszały się, gdy piłka odbijała się od Jej rąk tu i tam. Dwa lśniące kolczyki w uszach dekorowały Jej promienne policzki niczym niebieskie refleksy, a rozrzucone na twarzy włosy dodawały Jej jeszcze więcej piękna, gdy patrzyło się na Nią.

08.12.21  Gdy bawiła się piłką, sari okrywające Jej ciało rozluźniło się, a włosy rozwiały. Próbowała je związać Swą śliczną lewą ręką, w tym samym czasie bawiąc się piłką i uderzając ją prawą ręką. Było to tak pociągające, że w ten sposób Najwyższy Pan, poprzez Swą wewnętrzną moc, oczarował wszystkich.

08.12.21 Znaczenie:  W Bhagavad-gicie (7.14) jest powiedziane, daivi hy esa guna-mayi mama maya duratyaya: zewnętrzna moc Najwyższej Osoby Boga jest niezwykle silna. W rzeczywistości, każdy jest zupełnie urzeczony jej działaniami. Ta zewnętrzna moc nie mogła oczarować Pana Śambhu (Śivy), lecz ponieważ Pan Visnu chciał zniewolić również jego, ukazał Swą moc wewnętrzną w taki sposób, aby działała jak Jego moc zewnętrzna, która urzeka zwykłe żywe istoty. Pan Visnu potrafi oczarować każdego, nawet osobę tak potężną, jak Pan Śambhu.

08.12.22  Gdy Pan Śiva przyglądał się tej pięknej, bawiącej się piłką kobiecie, Ona czasami spoglądała na niego, uśmiechając się lekko i nieśmiało. Kiedy tak patrzył na Nią, a Ona przyglądała się jemu, zapomniał o sobie a także o Umie, swojej najpiękniejszej żonie, jak również o znajdujących się w pobliżu towarzyszach.

08.12.22 Znaczenie: Materialna niewola tego świata polega na tym, że piękna kobieta może oczarować przystojnego mężczyznę, a ten przystojny mężczyzna może oczarować piękną kobietę. Tak wyglądają sprawy, które zaczęły się, gdy Pan Śiva przyglądał się pięknej, bawiącej się piłką dziewczynie. W tego rodzaju działaniach bardzo duży wpływ wywiera Kupidyn. Gdy obie strony poruszają brwiami i przyglądają się sobie, coraz bardziej wzrastają ich pożądliwe pragnienia. Taka wymiana pożądliwych pragnień miała miejsce między Panem Śivą a tą piękną kobietą, chociaż obok znajdowała się Uma i towarzysze Pana Śivy. Na tym polega atrakcja między mężczyzną i kobietą w świecie materialnym. Pan Śiva powinien znajdować się ponad tego rodzaju powabami, ale padł ofiarą urzekającej mocy Pana Visnu. Rsabhadeva w ten oto sposób wyjaśnia naturę pożądliwej atrakcji:

pumsah striya mithuni-bhavam etam

tayor mitho hrdaya-granthim ahuh

ato grha-ksetra-sutapta-vittair

janasya moho 'yam aham mameti

"Atrakcja między mężczyzną i kobietą jest podstawową zasadą materialnej egzystencji. Z powodu tej błędnej koncepcji, która wiąże serca mężczyzny i kobiety, rozwija się atrakcję do swego ciała, domu, własności, dzieci, krewnych i majątku. W ten sposób zwiększamy swoje życiowe złudzenia i myślimy kategoriami "ja i moje"'. (Bhag. 5.5.8) Kiedy mężczyzna i kobieta wymieniają uczucia pożądania, oboje zostają oszukani, a zatem na różne sposoby stają się więźniami tego materialnego świata.

08.12.23  Gdy piłka odbiła się od Jej ręki i upadła w pewnej odległości, kobieta zaczęła ją gonić, lecz gdy Pan Śiva przyglądał się temu, podmuch wiatru porwał nagle okrywającą ją delikatną szatę i pas.

08.12.24  I tak Pan Śiva ujrzał tę kobietę, której każda część ciała była pięknie ukształtowana. Ona również patrzyła na niego. Myśląc zatem, że była nim urzeczona, sam poczuł do Niej niezmierny pociąg.

08.12.24 Znaczenie:  Pan Śiva przyglądał się każdej części ciała tej kobiety, a Ona również patrzyła na niego niespokojnymi oczyma. Śiva pomyślał zatem, że Ona też poczuła do niego atrakcję i pragnął Jej teraz dotknąć.

08.12.25  Pan Śiva, którego ogarnęły pożądliwe pragnienia cieszenia się tą kobietą, z Jej powodu stracił zdrowy rozsądek i tak oszalał, że nawet w obecności Bhavani nie wahał się do Niej zbliżyć.

08.12.26  Ta piękna kobieta już była naga, a kiedy ujrzała zbliżającego się do Niej Pana Śivę, zawstydziła się bardzo. Uśmiechała się nadal, ale kryła się między drzewami, nie pozostając w jednym miejscu.

08.12.27  Gdy Pan Śiva, którego zmysły zostały poruszone, padł ofiarą pożądliwych pragnień, zaczął podążać za Nią, tak jak pożądliwy słoń goni za słonicą.

08.12.28  Pan Śiva bardzo szybko dogonił Ją, złapał za warkocz, przyciągnął do siebie i objął ramionami, chociaż Ona nie miała na to ochoty.

08.12.29-30  Objęta przez Pana Śivę jak słonica przez słonia, kobieta, która miała rozrzucone włosy, wiła się niczym wąż. O królu, ta kobieta o szerokich biodrach był kobietą yogamayi, ukazaną przez Najwyższą Osobę Boga. Jakimś sposobem uwolniła się z czułego uścisku Pana Śivy i uciekła.

08.12.31  Pan Śiva, jak gdyby nękany przez wroga w postaci pożądliwych pragnień, podążył ścieżką Pana Visnu, który działa zdumiewająco i który przyjął formę Mohini.

08.12.31 Znaczenie: Pan Śiva nie może paść ofiarą mayi. Dlatego też należy zrozumieć, że nękała go w ten sposób wewnętrzna moc Pana Visnu. Pan Visnu, za pośrednictwem Swych rozmaitych mocy, może spełniać wiele cudownych czynności.

parasya śaktir vividhaiva śruyate

svabhaviki jnana-bala-kriya ca

(Śvetaśvatara Upanisad 6.8)

Najwyższy Pan ma różnorodne moce, przez które może działać niezwykle skutecznie. Nie musi się nawet zastanawiać, by zrobić coś doskonale. Skoro Pan Śiva był nękany przez kobietę, należy zatem zrozumieć, że dokonała tego nie kobieta, lecz Sam Pan Visnu.

08.12.32  Tak jak oszalały słoń podąża za słonicą, która może zajść w ciążę, podobnie Pan Śiva biegł za piękną kobietą i uwolnił nasienie, chociaż jego uwolnienie nasienia nigdy nie jest daremne.

08.12.33  Wszędzie, o królu, gdzie tylko na powierzchnie kuli ziemskiej upadło nasienie tej wielkiej osoby, Pana Śivy, powstały później kopalnie złota i srebra.

08.12.33 Znaczenie:  Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura komentuje, że ci, którzy szukają złota i srebra, mogą wielbić Pana Śivę, aby uzyskać materialne bogactwo. Pan Śiva żyje pod drzewem bael i nie buduje nawet domu, w którym mógłby mieszkać. Ale choć on sam jest pozornie ubogi, czasami jego wielbiciele opływają w srebro i złoto. Maharaja Pariksit później pyta o to, a Śukadeva Gosvami wyjaśnia.

08.12.34  Biegnąc za Mohini, Pan Śiva udał się wszędzie – opodal brzegów rzek i jezior, gór, lasów, ogrodów i miejsc, w których żyli wielcy mędrcy.

08.12.34 Znaczenie: Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura zaznacza, że Mohini-murti zaciągnęła Pana Śivę do tak wielu miejsc, a zwłaszcza tam, gdzie przebywali wielcy mędrcy, by pokazać im, że ich Pan Śiva oszalał z powodu pięknej kobiety. Zatem, mimo iż wszyscy oni byli wielkimi mędrcami i świętymi osobami, nie powinni myśleć, że są wolni, lecz powinni pozostać nadzwyczaj ostrożni wobec pięknych kobiet. W obecności pięknej kobiety nikt nie powinien uważać się za osobę wyzwoloną. Śastra zalecają:

matra svasra duhitra va naviviktasano bhavet

balavan indriya-gramo vidvamsam api karsati

"Mężczyzna nie powinien przebywać w odosobnionym miejscu z kobietą, nawet jeśli jest ona jego własna matką, siostrą czy córką, gdyż zmysły są tak nieposkromienie potężne, że nawet osoba uczona i bardzo zaawansowana może być zaniepokojona w obecności kobiety." (Bhag. 9.19.17)

08.12.35  O Maharajo Pariksicie, najlepszy z królów, gdy Pan Śiva całkowicie uwolnił nasienie, mógł zrozumieć, że sam padł ofiarą złudzenia stworzonego przez Najwyższą Osobę Boga. Powstrzymał się zatem przed wszelką dalszą mayą.

08.12.35 Znaczenie: Kiedy ktoś zostanie poruszony przez pożądliwe pragnienia na widok kobiety, pragnienia te zwiększają się coraz bardziej, lecz gdy w czasie stosunku seksualnego uwolnione zostanie nasienie, wtedy pożądliwe pragnienia słabną. Ta sama zasada zadziałała w przypadku Pana Śivy. Zwabiła go piękna kobieta, Mohini-murti, ale gdy całkowicie uwolnił nasienie, odzyskał rozsądek i zrozumiał, że został oszukany, gdy tylko ujrzał kobietę w lesie. Jeśli ktoś został wyszkolony, by poprzez przestrzeganie celibatu chronić swe nasienie, w naturalny sposób nie pociąga go piękno kobiety. Jeśli ktoś może pozostać brahmacarinem, unika wielu kłopotów materialnej egzystencji. Materialna egzystencja, oznacza czerpanie przyjemności ze związku seksualnego (yan maithunadi-grhamedhi-sukham). Gdy ktoś ma wiedzę na temat życia seksualnego i jest wyszkolony, by chronić swe nasienie, zostaje ocalony od niebezpieczeństwa materialnej egzystencji.

08.12.36  Tak więc Pan Śiva mógł zrozumieć własną sytuację i pozycję Najwyższej Osoby Boga, który ma nieograniczone moce. Zrozumiawszy to, wcale nie był zdziwiony cudownym sposobem w jaki Pan Visnu podziałał na niego.

08.12.36 Znaczenie:  Najwyższa Osoba Boga słynie jako wszechpotężny, gdyż w żadnym działaniu nikt Go nie może przewyższyć. W Bhagavad-gicie (7.7) Pan mówi, mattah parataram nanyat kincid asti dhananjaya: "O zdobywco bogactw, nie ma prawdy wyższej ode Mnie." Nikt nie może być równy Panu lub potężniejszy od Niego, gdyż On jest mistrzem każdego. Jak stwierdza Caitanya-caritamrta (Adi 5.142), ekale iśvara krsna, ara saba bhrtya. Najwyższa Osoba Boga, Krsna, jest jedynym panem każdego, włączając w to nawet Pana Śivę, a co dopiero mówić o innych. Pan Śiva był już świadomy najwyższej mocy Pana Visnu, ale kiedy rzeczywiście został wprawiony w oszołomienie, był dumny, że ma tak wspaniałego mistrza.

08.12.37  Pan Visnu [Madhusudana] był bardzo zadowolony widząc, że Pan Śiva nie jest wzburzony ani zawstydzony. Zatem ponownie przyjął Swą pierwotną formę i tak oto przemówił.

08.12.37 Znaczenie:  Chociaż moc Pana Visnu zdumiała Pana Śivę, nie był on zawstydzony. Właściwie był dumny, że Pan Visnu pokonał go. Przed Najwyższą Osobą Boga niczego nie można ukryć, ponieważ jest On w każdym sercu. W rzeczywistości Pan mówi w Bhagavad-gicie (15.15), sarvasya caham hrdi sannivisto mattah smrtir jnanam apohanam ca: "Ja przebywam w każdym sercu i ode Mnie pochodzi pamięć, wiedza i zapomnienie." Wszystko to zdarzyło się pod nadzorem Najwyższej Osoby Boga i dlatego nie było powodu do zmartwienia i wstydu. Chociaż nikt nie pokonał nigdy Pana Śivy, to gdy pokonał go Pan Visnu, Pan Śiva był dumny, że ma tak chwalebnego i potężnego mistrza.

08.12.38  Najwyższa Osoba Boga powiedział: O najlepszy z półbogów, chociaż Moja moc, która przyjęła formę kobiety, aż nadto cię nękała, ty zachowałeś swą niewzruszoną pozycję. Niech więc sprzyja ci wszelkie szczęście.

08.12.38 Znaczenie:  Ponieważ Pan Śiva jest najlepszym z półbogów, jest zatem najlepszym ze wszystkich bhaktów (vaisnavanam yatha śambhuh). Dlatego Najwyższa Osoba Boga pochwalił jego wzorowy charakter i udzielił mu Swego błogosławieństwa, mówiąc: "Niech sprzyja ci wszelkie szczęście." Kiedy bhakta staje się odrobinę dumny, wtedy Najwyższy Pan ukazuje czasem Swoją najwyższą moc, by rozwiać niezrozumienie bhakty. Gdy moc Pana Visnu dostatecznie dokuczyła Panu Śivie, ten ponownie powrócił do swego normalnego niewzruszonego stanu. Taka jest pozycja bhakty. Bhakta nie powinien być poruszony w żadnej sytuacji, nawet w obliczu najgorszych przeciwności losu. Jak potwierdza Bhagavad-gita (6.22), yasmin sthito na duhkhena gurunapi vicalyate: dzięki swej całkowitej wierze w Najwyższą Osobę Boga, bhakta nigdy nie jest poruszony, nawet w największych nieszczęściach. Ten brak dumy możliwy jest jedynie dla bhaktów pierwszej klasy, do których zalicza się Pan Śambhu.

08.12.39  Mój drogi Panie Śambhu, w tym materialnym świecie, któż z wyjątkiem ciebie, może pokonać Moją złudną energię? Zazwyczaj ludzie są przywiązani do przyjemności zmysłowej i pokonani są przez jej wpływ. W rzeczywistości, bardzo trudno jest im pokonać wpływ materialnej, natury.

08.12.39 Znaczenie:  Z trzech głównych półbogów – Brahmy, Visnu i Maheśvary – wszyscy, z wyjątkiem Visnu, znajdują się pod wpływem mayi. W Caitanya-caritamrta zostali oni opisani jako mayi, co oznacza "pod wpływem mayi ". Lecz mimo iż Pan Śiva obcuje z mayą, nie znajduje się pod jej wpływem. Maya działa na żywe istoty, ale Pan Śiva nie jest pod jej wpływem, chociaż pozornie z nią obcuje. Innymi słowy, maya rządzi wszystkimi żywymi istotami w tym materialnym świecie, z wyjątkiem Pana Śivy. Dlatego też Pan Śiva nie jest ani visnu-tattvą, ani jiva-tattvą, ale pomiędzy nimi.

08.12.40  Materialna, zewnętrzna energia [maya], która współpracuje ze Mną w stwarzaniu i która zamanifestowana jest w trzech siłach natury, nie będzie w stanie już dłużej cię oszałamiać.

08.12.40 Znaczenie: Wraz z Panem Śivą była tam również jego żona, Durga. Durga współpracuje z Najwyższą Osobą Boga w tworzeniu manifestacji kosmicznej. Pan mówi w Bhagavad-gicie (9.10), mayadhyaksena prakrtih suyate sacaracaram: "Ta materialna natura [prakrti] działa pod Moją kontrolą, o synu Kunti, i ona to stwarza wszelkie ruchome i nieruchome istnienie." Prakrti to Durga.

srsti-sthiti-pralaya-sadhana-śaktir eka

chayeva yasya bhuvanani bibharti durga

Cały kosmos jest tworzony przez Durgę we współpracy Panem Visnu w formie kala, czasu. Sa iksata lokan nu srja. Sa imal lokan asrjata. Taka jest wersja Ved. (Aitareya Upanisad 1.1.1-2). Tak się składa, że maya jest żoną Pana Śivy, a zatem przebywa on w towarzystwie mayi. Ale tutaj Pan Visnu zapewnia Pana Śivę, że ta maya nie będzie w stanie dłużej go urzekać.

08.12.41  Śukadeva Gosvami powiedział: O królu, pochwalony w ten sposób przez Najwyższą Osobę Boga, który na Swej piersi nosi znak Śrivatsa, Pan Śiva okrążył Go. Następnie, otrzymawszy Jego pozwolenie, powrócił wraz ze swymi towarzyszami do swej siedziby, Kailasy.

08.12.41 Znaczenie:  Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura zauważa, że gdy Pan Śiva składał pokłony Panu Visnu, On wstał i objął go. Dlatego użyto tu słowa śrivatsankena. Znak Śrivatsa zdobi pierś Pana Visnu, kiedy więc Pan Visnu objął Pana Śivę – czasie gdy ten Go okrążał – znak Śrivatsa dotknął piersi Pana Śivy.

08.12.42  O potomku Maharajy Bharaty, następnie Pan Śiva w radosnym uniesieniu zwrócił się do swej żony, Bhavani, którą wszystkie autorytety przyjmują za moc Pana Visnu.

08.12.43  Pan Śiva rzekł: O Bogini, zobaczyłaś teraz iluzoryczną energię Najwyższej Osoby Boga, który jest nienarodzonym panem każdego. Jego energia zwiodła nawet mnie, chociaż jestem jedną z głównych ekspansji Jego Wysokości. Cóż zatem można powiedzieć o tych, którzy są całkowicie zależni od mayi?

08.12.44  Kiedy po tysiącu lat zakończyłem spełnianie mistycznej yogi, zapytałaś mnie, o kim medytowałem. Otóż, tutaj jest ta Najwyższa Osoba, do której nie ma dostępu czas i którego nie mogą zrozumieć Vedy.

08.12.44 Znaczenie: Wieczny czas obecny jest wszędzie, ale nie może wkroczyć do królestwa Boga. Vedy też nie mogą zrozumieć Najwyższej Osoby Boga. Jest to oznaką wszechmocy, wszechobecności i wszechwiedzy Pana.

08.12.45  Śukadeva Gosvami powiedział: Mój drogi królu, osoba, która trzymała na Swym grzbiecie wielka górę, aby ubić ocean mleka, jest tym samym Najwyższą Osobę Boga, słynącym jako Śarngadhanva. Opisałem ci teraz jego męstwo.

08.12.46  Wysiłek tego, kto bezustannie słucha lub opisuje to opowiadanie o ubijaniu oceanu mleka, nigdy nie jest daremny. W rzeczywistości, intonowanie o chwałach Najwyższej Osoby Boga jest jedynym sposobem zniszczenia wszelkich cierpień w tym materialnym świecie.

08.12.47  Przyjmując postać pięknej kobiety i w ten sposób oszałamiając demony, Najwyższa Osoba Boga rozdzielił wśród Swych bhaktów, półbogów, nektar powstały z ubijania oceanu mleka. Temu Najwyższej Osobie Boga, który zawsze spełnia pragnienia Swoich bhaktów, składam pełne szacunku pokłony.

08.12.47 Znaczenie: Najwyższa Osoba Boga w tym opowiadaniu o ubijaniu oceanu mleka, udzielił wyraźnej instrukcji. Chociaż jest On jednakowy dla każdego, powodowany naturalnym uczuciem, sprzyja Swym bhaktom. Pan mówi w Bhagavad-gicie (9.29):

samo 'ham sarva-bhutesu na me dvesyo 'sti na priyah

ye bhajanti tu mam bhaktya mayi te tesu capy aham

"Nie ma we Mnie nienawiści do nikogo ani też nie jestem stronniczy w stosunku do nikogo. Wszystkich traktuję na równi. Lecz jeśli ktoś w oddaniu pełni służbę dla Mnie, ten jest Mi przyjacielem, jest we Mnie i ja również jestem jego przyjacielem." Ta stronniczość Najwyższej Osoby Boga jest rzeczą naturalną. Rodzice troszczą się o swoje dzieci nie z powodu stronniczości, lecz odwzajemniając ich miłość. Dzieci polegają ma uczuciu ojca, a ojciec z miłością je utrzymuje. Podobnie, ponieważ bhaktowie nie znają niczego poza lotosowymi stopami Pana, Pan jest zawsze gotów zapewnić im ochronę i spełnić ich pragnienia. Dlatego mówi On, kaunteya pratijanihi na me bhaktah pranaśyati: "O synu Kunti, obwieść to światu, że Mój bhakta nigdy nie ginie."

W ten sposób Bhaktivedanta kończy objaśnienia do 12-go Rozdziału 8-go Canto Śrimad-Bhagavatam, zatytułowanego

" Inkarnacja Mohini-murti oszałamia Pana Śivę."