04.17.05 Znaczenie: Istnieją cztery Vaisnava sampradaye (systemy) sukcesji uczniów. Jedna sampradaya wywodzi się od Pana Brahmy, jedna od bogini fortuny, jedna od Kumarów (którym przewodzi Sanat-kumara) i jedna od Pana Śivy. Cztery systemy sukcesji uczniów istnieją nadal. Jak pokazał król Prthu, ten kto poważnie myśli o otrzymaniu transcendentalnej wiedzy wedyjskiej, musi przyjąć guru, czyli mistrza duchowego, w jednej z tych czterech sukcesji uczniów. Jest powiedziane, że w Kali-yudze dopóki nie przyjmiemy mantry od jednej z tych sampradayi, dopóty ta tzw. mantra nie będzie działać. Powstało wiele nieautoryzowanych sampradayi, które zwodzą ludzi, dając im nieautoryzowane mantry. Dranie z tych tzw. sampradayi nie przestrzegają zasad i nakazów wedyjskich. Chociaż oddają się wszelkiego rodzaju grzesznym czynom, mimo to proponują ludziom mantry i w ten sposób ich zwodzą. Jednak inteligentne osoby wiedzą, że takie mantry nigdy nie dadzą pozytywnego rezultatu i dlatego też nigdy nie popierają takich parweniuszowskich grup duchowych. Ludzie powinni z wielką ostrożnością podchodzić do tych nonsensownych tzw. sampradayi. W tym wieku, aby uzyskać jakieś udogodnienia w zadowalaniu zmysłów, nieszczęśliwi ludzie przyjmują mantry od tych tzw. sampradayi. Jednak Prthu Maharaja sam dał przykład pokazując, że wiedzę należy przyjąć od bona fide sampradayi. Dlatego właśnie Prthu Maharaja przyjął na swego mistrza duchowego Sanat-kumarę.
04.17.06-07 Znaczenie: Pan Krsna znany jest również jako avatari, co znaczy "Ten, z którego emanują wszystkie inkarnacje". W Bhagavad-gicie (10.8) Pan mówi: aham sarvasya prabhavo mattah sarvam pravartate- "Ja jestem źródłem wszystkich światów duchowych i materialnych. Wszystko ze Mnie emanuje." Zatem Pan Krsna jest źródłem pojawiania się każdej żywej istoty. A jeśli chodzi o ten świat, materialny, to Pan Brahma, Pan Visnu i Pan Śiva są inkarnacjami Krsny. Te trzy inkarnacje Krsny zwane są guna-avatarami. Tym materialnym światem zarządzają trzy siły natury materialnej, a Pan Visnu, Pan Brahma i Pan Śiva opiekują się odpowiednio siłami dobroci, pasji i ignorancji. Maharaja Prthu także jest inkarnacją tych cech Pana Krsny, poprzez które włada się uwarunkowanymi duszami.
W tym wersecie bardzo istotne jest słowo adhoksaja, znaczące "poza percepcją materialnych zmysłów". Najwyższej Osoby Boga nie można zrozumieć poprzez umysłową spekulację; dlatego osoby o ubogim zasobie wiedzy nie mogą zrozumieć Najwyższej Osoby Boga. I ponieważ w oparciu o moc materialnych zmysłów można rozwinąć jedynie koncepcję bezosobową, Pan znany jest jako Adhoksaja.
04.17.08 Znaczenie: Rozmowy krsna-katha, czyli tematy o Panu Krsnie lub Jego inkarnacjach, są tak inspirujące duchowo, że mówca i słuchacz nigdy nie czują wyczerpania. Taka jest natura duchowych rozmów. Faktycznie przekonaliśmy się, że słuchanie rozmów między Vidura a Maitreyą nigdy nie wywołuje przesytu. Obaj oni są bhaktami i im bardziej Vidura dopytuje, tym chętniej Maitreya mówi. Oznaką duchowej rozmowy jest to, że nikt nie czuje się zmęczony. Tak więc, gdy wielki mędrzec Maitreya usłyszał pytania Vidury, nie był zdegustowany, ale raczej czuł się zachęcony, by mówić dalej.
04.17.09 Znaczenie: Znajdujemy tutaj informację o wyborze króla przez braminów. Według systemu varnaśrama bramini uważani są za głowę społeczeństwa i dlatego zajmują wyższą pozycję społeczną. Varnaśrama-dharma, podział na cztery varny i cztery aśramy, zaprojektowany jest w sposób bardzo naukowy. Jak oznajmia Bhagavad-gita, varnaśrama-dharma nie jest instytucją stworzoną przez człowieka, lecz przez Boga. To opowiadanie wyraźnie wskazuje, że bramini zwykli kontrolować władzę królewską. Gdy panował zły król, taki jak Vena, bramini zabijali go przez swe moce bramińskie i wybierali odpowiedniego władcę, analizując jego kwalifikacje. Innymi słowy, bramini, inteligentni ludzie lub wielcy mędrcy kontrolowali siły monarchiczne. Tutaj mamy wskazówkę, że bramini wprowadzili na tron króla Prthu, jako opiekuna obywateli. Obywatele, wychudzeni na skutek głodu, przyszli do króla i powiadomili go, że należy podjąć niezbędne środki zaradcze. Struktura varnaśrama-dharmy była tak wspaniała, że bramini kierowali głowa państwa, a głowa państwa zapewniała ochronę obywatelom. Ksatriyowie zajmowali się ochroną ogółu ludzi, a pod opieka ksatriyów vaiśyowie chronili krowy oraz wytwarzali i rozdzielali zboże. Śudrowie, grupa robotników, pomagali trzem wyższym grupom pracą swych rąk. Tak wygląda doskonały system społeczny.
04.17.10-11 Znaczenie: Obowiązkiem króla jest dopilnowanie, by każdy z porządków społecznych – bramin, ksatriya, vaiśya i śudra – miał pełne zatrudnienie w państwie. Tak jak obowiązkiem braminów jest wybranie odpowiedniego króla, tak obowiązkiem króla jest dopilnowanie, by wszystkie varny (bramin, ksatriya, vaiśya i śudra) były całkowicie zaangażowane w swoje odpowiednie obowiązki zawodowe. Zostało tu pokazane, że chociaż ludziom wolno było spełniać swe obowiązki, mimo to nie byli oni zatrudnieni. I chociaż nie byli leniwi, to i tak nie mogli wyprodukować wystarczającej ilości pożywienia, by zaspokoić swój głód. Gdy ludzie są w ten sposób trapieni, powinni udać się do szefa rządu i prezydent czy król powinien podjąć natychmiastowe działanie, by uśmierzyć ich niedolę.
04.17.13 Znaczenie: Król Prthu odkrył przyczynę braku zbóż jadalnych. Zrozumiał, że nie był to błąd ludzi, gdyż nie byli oni leniwi w wypełnianiu swoich obowiązków. To raczej Ziemia nie wytwarzała wystarczającej ilości ziarna. Świadczy to o tym, że jeśli wszystko jest właściwie zarządzone, Ziemia może dać odpowiednie plony, ale czasem – z różnych względów – Ziemia może odmówić produkowania pożywienia zbożowego. Teoria mówiąca, że przyczyną niedostatku zbóż jest wzrost populacji, nie jest teorią zbyt trafną. Są inne przyczyny, które umożliwiają Ziemi obfitą produkcję, albo też ją wstrzymują. Król Prthu odkrył rzeczywiste powody i natychmiast przedsięwziął niezbędne kroki.
04.17.14 Znaczenie: Tak jak matka daje narodziny różnym dzieciom, zarówno osobnikom męskim, jak i żeńskim, tak łono matki-Ziemi wytwarza wszelkiego rodzaju żywe istoty o różnych kształtach. Zatem matka-Ziemia może przyjąć niezliczone formy. W tym czasie, chcąc uniknąć gniewu króla Prthu, przyjęła ona postać krowy. Jako że nigdy nie należy zabijać krowy, matka-Ziemia pomyślała, że rozsądnie będzie przyjąć postać krowy, by uniknąć strzał króla Prthu. Jednakże król Prthu przejrzał to i dlatego nie przestał ścigać Ziemi, która przyjęła postać krowy.
04.17.18 Znaczenie: Ziemia pod postacią krowy określiła króla Prthu jako dharma-jna, co odnosi się do osoby znającej zasady religii. Zasady religii nakazują, że król czy ktokolwiek inny musi zapewnić wszelką opiekę kobiecie, krowie, dziecku, braminowi i starcowi. Z tego to względu matka-Ziemia przybrała postać krowy. Była ona także kobietą. W ten sposób apelowała do króla jako do osoby znającej zasady religii. Zasady religijne mówią, że nie należy zabijać tego, kto się poddał. Ziemia przypomniała królowi Prthu, że był on nie tylko inkarnacją Boga, lecz znajdował się także na pozycji króla Ziemi. Tak więc jego obowiązkiem było wybaczenie jej.
04.17.19 Znaczenie: Ziemia apelowała do króla na dwa sposoby. Król, który zna zasady religii, nie może zabić nikogo, kto nie popełnił grzesznych czynów. A poza tym nie należy zabijać kobiety – nawet jeśli dopuściła się ona jakichś grzechów. Ponieważ Ziemia była niewinna i była także kobietą, król nie powinien jej zabijać.
04.17.21 Znaczenie: Poniżej całego systemu planetarnego mieści się woda garbha. Na wodzie tej leży Pan Visnu, a z Jego pępka wyrasta łodyga lotosu. Wszystkie planety w naszym wszechświecie unoszą się w powietrzu podtrzymywane przez łodygę lotosu. Kiedy jakaś planeta ulega zniszczeniu, wpada do wody garbha. Dlatego też Ziemia ostrzegła króla Prthu, że niszcząc ją nic nie osiągnie. I w jaki sposób uratuje siebie i swych poddanych po zatonięciu w wodzie garbha? Innymi słowy, przestrzeń kosmiczną można porównać do oceanu powietrza, na którym pływa każda z planet, tak jak statek czy wyspa pływają na oceanie. Czasami planety nazywane są dvipa, czyli wyspami, a czasem – łodziami. W ten sposób Ziemia pod postacią krowy przy tej okazji objaśniła częściowo manifestację kosmiczną.
04.17.22 Znaczenie: Planeta Ziemia w postaci krowy poprosiła, by król wziął pod uwagę, że nie tylko była ona kobietą, ale była też niewinna i bezgrzeszna. W ten sposób dowodziła, ze nie należy jej zabijać. Poza ty, zwróciła ona uwagę na to, że ponieważ król był religijny, nie powinien łamać religijnych zasad, które zakazują zabijania kobiet. W odpowiedzi na to Maharaja Prthu oznajmił jej, że po pierwsze nie posłuchała ona jego poleceń. To był jej pierwszy grzeszny czyn. A po drugie oskarżył ją, że przyjęła swój udział w yajnach (ofiarach), ale nie dała w zamian wystarczającej ilości zbóż.
04.17.23 Znaczenie: Krowa je na pastwisku zieloną trawę i napełnia swe wymię odpowiednią ilością mleka, tak by pasterze mogli ją wydoić. Yajne (ofiary) są spełniane, by wytworzyć wystarczające chmury, które wyleją wodę na całą Ziemię. Słowo payah może odnosić się zarówno do mleka, jak i do wody. Będąc jednym z półbogów, planeta Ziemia brała swój udział z yajni – tzn. jadła zielona trawę – lecz nie dawała w zamian dostatecznej ilości pożywienia zbożowego – czyli nie napełniała swych wymion mlekiem. Dlatego też Prthu Maharaja miał prawo grozić jej karą za jej przewinienie.
04.17.24 Znaczenie: Kiedy Pan Brahma stworzył wszystkie planety we wszechświecie, stworzył też nasiona różnorodnych zbóż, ziół, roślin i drzew. Gdy chmury dają wystarczającą ilość wody, nasiona owocują i produkują owoce, zboża, warzywa itd. Prthu Maharaja swym własnym przykładem pokazuje, że kiedykolwiek brakuje pożywienia, szef rządu powinien poczynić kroki, by zbadać, dlaczego produkcja pożywienia została wstrzymana i co należy zrobić, by poprawić sytuację.
04.17.25 Znaczenie: Tutaj znajdujemy wskazówkę, w jaki sposób rząd może wprowadzić jedzenie krowiego mięsa. Zasygnalizowano tutaj, że w rzadkich przypadkach, gdy nie ma wystarczającej ilości zbóż, rząd może zezwolić na jedzenie mięsa. Jednakże, gdy jest wystarczająca ilość pożywienia, rząd nie powinien pozwolić na jedzenie krowiego mięsa tylko po to, by zadowolić wybredny język. Innymi słowy, w rzadkich przypadkach, gdy ludzie cierpią z powodu braku zbóż, można zezwolić na jedzenie mięsa, ale w innym razie – nie. Rząd nigdy nie powinien zezwalać na utrzymywanie rzeźni i niepotrzebne zabijanie zwierząt w celu zadowolenia języka.
Jak opisano w poprzednim wersecie, krowy i inne zwierzęta powinny mieć zapewnioną wystarczającą ilość trawy do jedzenia. Jeśli pomimo otrzymywania dostatecznej ilości trawy krowa nie daje mleka i występuje dotkliwy brak pożywienia, wówczas można wykorzystać taką jałową krowę, by nakarmić głodne masy ludzkie. Zgodnie z zasadą konieczności, społeczeństwo ludzkie musi przede wszystkim próbować wyprodukować pożywienie zbożowe i warzywa, ale jeśli to się nie powiedzie, wówczas można wydać zezwolenie na jedzenie mięsa. W innym wypadku nie. W społeczeństwie ludzkim zbudowanym tak jak obecnie, na całym świecie jest dostateczna produkcja zbóż. Dlatego też nie możemy popierać otwierania rzeźni. Niektóre narody mają taki nadmiar zboża, że czasami jego nadwyżki wyrzucają do morza, a czasami rząd zakazuje dalszej produkcji zboża. Wniosek jest taki, że Ziemia wytwarza dostateczną ilość zboża, aby nakarmić całą populację, ale jego rozdział jest ograniczony przepisami handlowymi i pragnieniem zysku. Wskutek tego na niektórych obszarach brakuje zboża, a na innych jest ono produkowane w nadmiarze. Gdyby na Ziemi był jeden rząd, który kierowałby dystrybucją zboża, wówczas nie istniałaby kwestia niedostatku, nie byłoby potrzeby otwierania rzeźni i wysuwania fałszywych teorii o przeludnieniu.
04.17.26 Znaczenie: W rzeczywistości konstytucjonalną formą planety Ziemi jest forma kobieca i w związku z tym powinna ona być chroniona przez króla. Jednak Prthu Maharaja utrzymuje, że jeśli obywatel państwa – czy to mężczyzna, kobieta, czy też eunuch – nie ma współczucia dla swych bliźnich, wtedy on czy ona może zostać zabity przez króla i takiego zabójstwa nigdy nie należy uważać za rzeczywiste zabijanie. Jeśli chodzi o zakres działań duchowych, to kiedy bhakta jest zadowolony w sobie i nie naucza chwał Krsny, nie jest uznawany za bhaktę pierwszej klasy. Ten, kto próbuje nauczać, kto czuje współczucie dla niewinnych osób nieposiadających wiedzy o Krsnie, jest bhaktą wyższej klasy. Prahlada Maharaja, w swej modlitwie do Pana, powiedział, że on sam nie jest zainteresowany wyzwoleniem z tego materialnego świata. Właściwie nie chce wyzwolenia z tego materialnego stanu, dopóki nie zostaną wyzwolone wszystkie upadłe dusze. Nawet w sprawach materialnych, jeśli kogoś nie obchodzi dobro innych, to należy uznać, iż jest on potępiony przez Osobę Boga lub Jego inkarnację jak Prthu Maharaja.
04.17.27 Znaczenie: Ziemia oznajmiła królowi Prthu, że jeśli ją zniszczy, wówczas wszyscy, zarówno on, jak i jego poddani, wpadną do wód oceanu garbha. Teraz król Prthu odpowiada na ten argument. Chociaż przez swe moce mistyczne Ziemia przybrała postać krowy, by wybawić się od śmierci z rąk króla, król wiedział o tym i nie wahałby się pociąć jej na kawałki tak małe, jak ziarna zbóż. Jeśli zaś chodzi o zniszczenie obywateli, Maharaja Prthu twierdził, że mógł utrzymać wszystkich przez swe własne moce mistyczne. Nie potrzebował pomocy planety Ziemi. Jako inkarnacja Pana Visnu, Prthu Maharaja posiadał moc Sankarsany, którą naukowcy tłumaczą jako siłę grawitacji. Najwyższa Osoba Boga bez żadnej podpory utrzymuje w przestrzeni miliony planet. Podobnie, Prthu Maharaja nie miałby żadnego problemu z utrzymaniem w przestrzeni wszystkich swych obywateli i siebie samego bez pomocy planety Ziemi. Pan znany jest jako Yogeśvara, mistrz wszelkich mocy mistycznych. Zatem król poinformował planetę Ziemię, by nie martwiła się, że pozostanie on bez jej pomocy.
04.17.28 Znaczenie: Najwyższa Osoba Boga jest uosobioną śmiercią dla niegodziwców i najwyższym ukochanym Panem dla bhaktów. W Bhagavad-gicie (10.34) Pan mówi: mrtyuh sarva-haraś caham – "Ja jestem pochłaniającą wszystko śmiercią." Pozbawieni wiary ateiści, którzy zaprzeczają pojawieniu się Boga, zostaną wyzwoleni przez Najwyższą Osobę Boga, gdy Ten pojawi się przed nimi jako śmierć. Na przykład, Hiranyakaśipu wyzwał autorytet Najwyższej Osoby Boga i Pan stawił się przed nim w formie Nrsimhadevy i zabił go. Podobnie, planeta Ziemia ujrzała Maharaję Prthu jako uosobioną śmierć i jednocześnie widziała go w nastroju uosobionego gniewu. Dlatego zaczęła drżeć. W żadnym wypadku nie możemy wyzywać autorytetu Najwyższej Osoby Boga. Lepiej poddać się Mu i przez cały czas być pod Jego opieką.
04.17.29 Znaczenie: Gdy król Prthu wydał swe królewskie rozporządzenie, planeta Ziemia, która przyjęła postać krowy, zrozumiała, że król był bezpośrednio upełnomocnioną inkarnacją Najwyższej Osoby Boga. Wskutek tego król znał wszystko -–przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Planeta Ziemia nie mogła go więc oszukać. Ziemia została oskarżona o ukrywanie nasion wszystkich ziół i zbóż, dlatego więc teraz przygotowuje się, by wyjaśnić, w jaki sposób można je ponownie odsłonić. Ziemia wiedziała, że król był na nią bardzo rozgniewany i rozumiała, że dopóki nie uśmierzy jego gniewu, dopóty nie będzie możliwe przedstawienie mu pozytywnego programu. Dlatego tez na początku swej mowy bardzo pokornie przedstawiła siebie jako integralną cząstkę ciała Najwyższej Osoby Boga. Wyszła z założenia, że różnorodne cielesne formy zamanifestowane w fizycznym świecie są jedynie rozmaitymi integralnymi cząstkami najwyższego, gigantycznego ciała. Jest powiedziane, że niższe systemy planetarne są integralnymi cząstkami nóg Pana, podczas gdy wyższe systemy planetarne są integralnymi cząstkami Jego głowy. Pan stwarza ten świat materialny przez Swą energie zewnętrzną, ale ta zewnętrzna energia w pewnym sensie jest z Nim tożsama. A jednak jednocześnie Pan nie jest bezpośrednio zamanifestowany w energii zewnętrznej, ale jest zawsze usytuowany w energii duchowej. Jak oznajmia Bhagavad-gita (9.10), mayadhyaksena prakrtih: natura materialna działa pod nadzorem Pana. Tak więc Pan nie jest przywiązany do energii zewnętrznej, a w tym wersecie określany jest jako guna-atma, źródło trzech sił natury materialnej. Bhagavad-gita (13.15) oświadcza: nirgunam guna-bhoktr ca – chociaż Pan nie jest przywiązany do energii zewnętrznej, tym niemniej jest jej panem. W odniesieniu do tego bardzo łatwo jest zrozumieć filozofię Pana Caitanyi, utrzymującą, że Pan jest równocześnie jednym ze Swym stworzeniem i różnym od niego (acintya-bhedabheda-tattva). Planeta Ziemia wyjaśnia, że choć Pan jest przywiązany do energii zewnętrznej, to jest On nirdhuta – całkowicie wolny od działań energii zewnętrznej. Pan zawsze jest usytuowany w Swej energii wewnętrznej. Dlatego werset ten mówi: svarupa-anubhavena. Pan pozostaje całkowicie w Swej potencji wewnętrznej, a mimo to posiada pełna wiedzę zarówno o energii zewnętrznej, jak i wewnętrznej, podobnie jak Jego bhakta pozostaje zawsze na pozycji transcendentalnej, bezustannie służąc Panu bez przywiązywania się do materialnego ciała. Śrila Rupa Gosvami mówi, że bhakta stale pełniący służbę oddania dla Pana jest zawsze wyzwolony, bez względu na swoje materialne położenie. Skoro bhakta może pozostać transcendentalny to z pewnością Najwyższa Osoba Boga może przebywać w Swej mocy wewnętrznej, nie będąc przywiązanym do mocy zewnętrznej. Nie powinniśmy mieć trudności ze zrozumieniem tej sytuacji. Tak jak bhakta nigdy nie jest oszołomiony z powodu swego materialnego ciała, podobnie Pan nigdy nie ulega dezorientacji pod wpływem zewnętrznej energii tego materialnego świata. Bhakta nigdy nie jest skrępowany przez materialne ciało, chociaż przebywa w tym fizycznym ciele, które działa zależnie od tak wielu materialnych okoliczności, tak jak istnieje pięć rodzajów powietrza funkcjonującego wewnątrz ciała i tak wiele narządów – ręce, nogi, język, genitalia, odbyt itd. – z których każdy działa w inny sposób. Dusza, żywa istota, posiadająca pełną wiedzę o swej pozycji, zawsze mantruje Hare Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare/ Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare i zajmuje się czynnościami ciała. Chociaż Pan jest powiązany ze światem materialnym, zawsze przebywa On w Swojej energii duchowej i nigdy nie jest przywiązany do działań świata materialnego. Jeśli zaś chodzi o materialne ciało, to istnieje sześć "fal", czyli znamiennych materialnych stanów: głód, pragnienie, rozpacz, oszołomienie, starość i śmierć. Dusza wyzwolona nigdy nie przejmuje się tymi sześcioma materialnymi oddziaływaniami. Najwyższa Osoba Boga, bodąc wszechmocnym Panem wszystkich energii, ma pewien związek z energią zewnętrzną, ale nigdy nie podlega wzajemnym oddziaływaniom energii zewnętrznej w tym materialnym świecie.
04.17.30 Znaczenie: Tutaj planeta Ziemia okazuje przed Panem symptomy całkowitego podporządkowania. Jest powiedziane, że nikt nie może ochronić osoby, którą Krsna chce zabić i nikt nie może zabić osoby, którą Krsna chroni. Ponieważ Pan gotów był zabić planetę Ziemię, nie było nikogo, kto mógłby zapewnić jej ochronę. My wszyscy jesteśmy chronieni przez Pana i dlatego wszyscy powinniśmy się Mu podporządkować. W Bhagavad-gicie (18.66) Pan poucza:
sarva-dharman parityajya mam
ekam śaranam vraja
aham tvam sarva-papebhyo
moksayisyami ma śucah
"Porzuć wszelkie rodzaje religie i po prostu podporządkuj się Mnie. Ja wyzwolę cię od wszelkich następstw grzechów. Nie lękaj się więc."
Śrila Bhaktivinoda Thakura śpiewa: "Mój drogi Panie, wszystko co mam – nawet mój umysł, centrum wszelkich materialnych potrzeb, mianowicie mój dom, ciało i wszystko co z nim związane – teraz podporządkowuję Tobie. Teraz masz całkowitą niezależność, by zrobić cokolwiek zachcesz. Jeśli chcesz, możesz mnie zabić, jeśli chcesz, możesz mnie chronić. W każdym razie jestem Twym wiecznym sługą i masz wszelkie prawo zrobić cokolwiek zechcesz."
04.17.31 Znaczenie: Planeta Ziemia dowodzi, że ten, kto stwarza, bez wątpienia może także unicestwić, jeśli ma na to ochotę. Pyta ona, dlaczego Pan miałby ją zabić, skoro gotów jest chronić każdego. Przede wszystkim, to właśnie Ziemia jest miejscem spoczynku wszystkich innych żywych istot i to właśnie Ziemia produkuje dla nich zboże.
04.17.32 Znaczenie: Bóg jest jeden, ale rozprzestrzenia się w szereg energii – energię materialną, energię duchową, energię marginalną itd. Dopóki ktoś nie cieszy się względami i nie jest szczególnie obdarzony łaską, dopóty nie rozumie, w jaki sposób jeden Najwyższa Osoba Boga działa poprzez Swe różne energie. Żywe istoty także są marginalną energią Najwyższej Osoby Boga. Brahma jest również jedną z tych żywych istot, ale jest on szczególnie upełnomocniony przez Najwyższą Osobę Boga. Chociaż utrzymuje się, że Brahma jest stwórcą tego wszechświata, to w rzeczywistości ostatecznym stwórcą jest Najwyższa Osoba Boga. W tym wersecie istotne jest słowo mayaya. Maya znaczy "energia". Pan Brahma nie jest źródłem energii, lecz jedną z manifestacji energii Pana. Innymi słowy, Pan Brahma jest tylko instrumentem. Chociaż czasami plany wydają się być sprzeczne, za wszelkim działaniem istnieje plan ostateczny. Ten, kto ma doświadczenie i cieszy się względami Pana, rozumie, że wszystko przebiega z najwyższym planem Pana.
04.17.33 Znaczenie: Wszelkie działania rozpoczynają się wraz ze stworzeniem totalnej energii, mahat-tattvy. Następnie, przez poruszenie trzech gun, stwarzane są elementy fizyczne, jak również umysł, ego i kontrolerzy zmysłów. Wszystko to jest tworzone przez niepojętą energię Pana, jedno po drugim. We współczesnej elektronice mechanik może – naciskając tylko jeden guzik – wywołać łańcuch reakcji elektronicznych, dzięki którym wykonywanych jest tak wiele działań jedno po drugim. Podobnie, Najwyższa Osoba Boga naciska guzik stworzenia i różne energie tworzą materialne elementy oraz różnych kontrolerów elementów fizycznych, a wynikające z tego wzajemne oddziaływania przebiegają zgodnie z niepojętym planem Najwyższej Osoby Boga.
04.17.34 Znaczenie: Opis ten odnosi się do czasów, gdy Krsna pojawił się jako najwznioślejszy dzik, Varaha i ocalił Ziemię, która utonęła w wodzie Oceanu Garbhodaka. Wówczas Pan, w formie pierwotnego dzika, oswobodził Ziemię.
04.17.35 Znaczenie: Pan znany jest jako Dharadhara, co znaczy "Ten który jako inkarnacja dzika utrzymuje na Swych kłach planetę Ziemię". Tak oto planeta Ziemia, w postaci krowy, opisuje sprzeczne czyny Pana. Chociaż niegdyś uratował On Ziemię, to teraz chce wywrócić tę Ziemię, która jest jak łódź na wodzie. Nikt nie może zrozumieć czynów Pana. Czasami, z powodu ubogiego zasobu wiedzy, istoty ludzkie myślą, że czyny Pana są sprzeczne.
04.17.36 Znaczenie: Czyny Najwyższej Osoby Boga w Jego różnorodnych formach i inkarnacjach zawsze są niezwykle i zdumiewające. Maleńka ludzka istota nie jest w stanie ocenić celu i planów takich czynów, dlatego też Śrila Jiva Gosvami powiedział, że jeśli nie przyjmiemy, iż czyny Pana są niepojęte, nie będziemy mogli ich wyjaśnić. Pan istnieje wiecznie jako Krsna, Najwyższa Osoba Boga, na Goloce Vrndavanie. Jednocześnie rozprzestrzenia się także w niezliczone formy, poczynając od Pana Ramy, Pana Nrsimhy, Pana Varahy i wszystkich inkarnacji pochodzących bezpośrednio z Sankarsany. Sankarsana jest ekspansją Baladevy, a Baladeva jest pierwszą manifestacją Krsny. Tak więc wszystkie te inkarnacje znane są jako kala.
Słowo iśvaranam odnosi się do wszystkich Osób Boga. Jak oznajmia Brahma-samhita (5.39): ramadi-murtisu kala-niyamena tisthan. Śrimad-Bhagavatam potwierdza, że wszystkie inkarnacje są częściowymi ekspansjami (czyli kala) Najwyższej Osoby Boga. Jednakże pierwotną Najwyższą Osobą Boga jest Krsna. Nie należy przyjmować, że liczba mnoga słowa iśvaranam oznacza, że istnieje wielu Bogów. W rzeczywistości jest jeden Bóg, ale istnieje On wiecznie i rozprzestrzenia się w niezliczone formy i działa na różne sposoby. Czasami to wszystko oszałamia prostego człowieka, który uznaje takie działania za sprzeczne, ale nie są one sprzeczne. Za wszystkimi czynami Pana jest wielki plan.
Dla naszej orientacji mówi się czasami, że Pan przebywa zarówno w sercu złodzieja, jak też pana domu, ale Dusza Najwyższa w sercu złodzieja dyktuje: "Idź i ukradnij coś z tego właśnie domu", a jednocześnie Pan mówi do pana domu: "Strzeż się teraz złodziei i włamywaczy." Te instrukcje dawane różnym osobom wydają się być sprzeczne, ale należy wiedzieć, że Dusza Najwyższa, Najwyższa Osoba Boga, ma pewien plan i nie powinniśmy uważać takich czynów za sprzeczne. Najlepszym sposobem działania jest szczere podporządkowanie się Najwyższej Osobie Boga i życie w spokoju pod Jego ochroną.