04.16.01 Znaczenie: Tutaj słowo muni-coditah oznacza instrukcje otrzymane od wielkich mędrców i świętych osób. Chociaż Maharaja Prthu jedynie objął tron i nie przejawiał jeszcze w tym czasie swoich boskich mocy, recytatorzy, tacy jak suta, magadha i vandi, zrozumieli, że król Prthu był inkarnacją Boga. Zrozumieli to z instrukcji otrzymanych od wielkich mędrców i uczonych braminów. Instrukcje o inkarnacjach Boga musimy przyjmować od osób autoryzowanych. Nie możemy wymyślić sobie Boga. Jak oznajmia Narottama dasa Thakura, sadhu-śastra-guru: wszystkie sprawy duchowe należy sprawdzać z instrukcjami świętych osób, pism świętych i mistrza duchowego. Mistrzem duchowym jest ten, kto przestrzega instrukcji swoich poprzedników, mianowicie sadhu, czyli świętych osób. Bona fide mistrz duchowy nie mówi o niczym, o czym nie ma mowy w autoryzowanych pismach świętych. Zwykli ludzie muszą kierować się instrukcjami sadhu, śastr i guru. Stwierdzenia śastr i stwierdzenia bona fide sadhu czy guru nie mogą różnic się miedzy sobą.
Recytatorzy, tacy jak suta i magadha, byli całkowicie pewni, że król Prthu był inkarnacją Osoby Boga. Chociaż król odrzucił tego rodzaju pochwały, ponieważ w tym czasie nie przejawił jeszcze boskich cech, recytatorzy nie przestali go chwalić. Byli raczej zadowoleni z króla, który – chociaż naprawdę był inkarnacją Boga – był tak pokorny i zachwycający w swoich stosunkach z bhaktami. W związku z tym możemy zauważyć, że poprzednio (4.15.21) zostało wspomniane, że przemawiając do recytatorów, król Prthu uśmiechał się i był w przyjemnym nastroju. Musimy zatem nauczyć się od Pana czy Jego inkarnacji, jak stać się łagodnym i pokornym. Zachowanie króla tak bardzo zadowoliło recytatorów, że wskutek tego nie przestali go chwalić i nawet przepowiedzieli przyszłe dokonania króla, tak jak poinstruowali ich o tym sadhu i mędrcy.
04.16.02 Znaczenie: Słowo mayaya w tym wersecie oznacza "dzięki twojej bezprzyczynowej łasce." Filozofowie Mayavadi tłumacza słowo maya jako "złudzenie" albo "fałsz". Jest jednakże inne znaczenie mayi – to jest "bezprzyczynowa łaska". Są dwa rodzaje mayi – yogamaya i mahamaya. Mahamaya jest ekspansją yogamayi, i obie te maye są różnymi ekspansjami wewnętrznej mocy Pana. Jak oznajmia Bhagavad-gita, Pan pojawia się poprzez Swoje wewnętrzne moce (atma-maya). Powinniśmy zatem odrzucić wyjaśnienie Mayavada, że Pan pojawia się w ciele danym Mu przez zewnętrzną moc, energię materialną. Pan i Jego inkarnacje są w pełni niezależne i mogą pojawiać się gdziekolwiek i kiedykolwiek dzięki Swojej wewnętrznej mocy. Chociaż król Prthu narodził się z tzw. martwego ciała króla Veny, to, dzięki wewnętrznej mocy Pana, był on inkarnacją Najwyższej Osoby Boga. Pan może pojawić się w jakiejkolwiek rodzinie. Czasami pojawia się jako inkarnacja ryby (matsya-avatara) albo inkarnacja dzika(varaha-avatara). Zatem Pan jest całkowicie wolny i niezależny, aby pojawić się gdziekolwiek i kiedykolwiek poprzez Swoją wewnętrzną moc. Powiedziane jest, że Ananta, inkarnacja Pana, który ma nieograniczone usta, nie jest w stanie osiągnąć kresu w Swym wychwalaniu Pana, mimo iż Ananta opisuje Pana od czasów niepamiętnych. Więc cóż dopiero mówić o półbogach, takich jak Pan Brahma, Pan Śiva i inni? Powiedziane jest, że Pan jest śiva-virinci-nutam- zawsze wielbiony przez półbogów, takich jak Pan Śiva i Pan Brahma. Więc jeśli nawet półbogowie nie są w stanie znaleźć odpowiednich słów, aby wyrazić chwały Pana, to co dopiero mówić o innych? Zatem recytatorzy tacy jak suta i magadha nie czuli się kompetentni, aby mówić o królu Prthu.
Opiewając chwały Pana wzniosłymi wersetami, oczyszczamy się. Mimo iż nie jesteśmy w stanie ofiarować modlitw w odpowiedni sposób, naszym obowiązkiem jest czynić takie próby, aby się oczyścić. Nie znaczy to, że ponieważ Pan Brahma i Pan Śiva nie są w stanie odpowiednio chwalić Pana, to my powinniśmy zarzucić sławienie Go. Raczej, tak jak powiedział Prahlada Maharaja, każdy powinien sławić Pana odpowiednio do swoich możliwości. Jeśli jesteśmy szczerymi i poważnymi bhaktami, Pan da nam inteligencję, abyśmy mogli ofiarować Mu modlitwy w odpowiedni sposób.
04.16.03 Znaczenie: Bez względu na to, jakim jest ktoś ekspertem, nikt nigdy nie jest w stanie opisać chwał Pana w pełni. Niemniej jednak osoby sławiące poczynania Pana powinny starać się robić to dobrze, jak to tylko możliwe. Wysiłek taki zadowoli Najwyższą Osobę Boga. Pan Caitanya poradził Swoim zwolennikom, aby wszędzie szerzyli przekaz Pana Krsny. Skoro przekazem tym jest zasadniczo Bhagavad-gita, obowiązkiem nauczających jest studiowanie Bhagavad-gity, tak jak jest ona rozumiana w sukcesji uczniów i wyjaśniona przez wielkich mędrców i uczonych bhaktów. Kiedy przekazujemy ją zwykłym ludziom, powinniśmy mówić zgodnie z naszymi poprzednikami jak sadu, guru i śastry. Ten proces jest najłatwiejszą metodą chwalenia Pana. Jednakże prawdziwą metodą jest służba oddania, gdyż przez służbę oddania można zadowolić Najwyższą Osobę Boga po prostu kilkoma słowami. A bez służby oddania nawet tony ksiąg nie są w stanie zadowolić Pana. Nawet jeśli głosiciele świadomości Krsny mogą nie być w stanie opisać chwał Pana, to jednak mogą oni udawać się wszędzie i prosić ludzi, aby intonowali Hare Krsna.
04.16.04 Znaczenie: Werset ten wspaniale opisuje obowiązek króla czy głowy państwa. Obowiązkiem głowy państwa jest dopilnowanie, by ludzie ściśle przestrzegali religijnego życia. Król powinien również bardzo surowo karać ateistów. Innymi słowy, król czy osoba stojąca na czele rządu nigdy nie powinien wspierać ateistów czy bezbożny rząd. Jest to sprawdzianem dobrego rządu. W imię świeckiego rządu król czy głowa państwa pozostaje neutralnym i pozwala ludziom angażować się we wszelkiego rodzaju bezbożne czynności. Ludzie w takim państwie nie mogą być szczęśliwi, pomimo wszelkiego ekonomicznego rozwoju. Jednakże w tym wieku Kali nie ma pobożnych królów. Zamiast tego, na głowy państwa wybierani są rozbójnicy i złodzieje. Ale jak ludzie mogą być szczęśliwi bez religii czy świadomości Boga? Rozbójnicy ci ściągają podatki od obywateli dla własnego zadowalania zmysłów, a w przyszłości ludzie będą tak bardzo nękani, że – według Śrimad-Bhagavatam – będą opuszczali swoje domy i kraj i szukali schronienia w lesie. Jednakże w Kali-yudze demokratyczne rządy mogą przejąć osoby świadome Krsny. Gdyby to nastąpiło, wówczas można by uszczęśliwić ogół ludzi.
04.16.05 Znaczenie: Półbogowie odpowiedzialni za różne administracyjne czynności, które utrzymują ten świat, są jedynie asystentami Najwyższej Osoby Boga. Kiedy inkarnacja Boga zstępuje na tę planetę, przyłączają się do Niego wszyscy półbogowie, tacy jak bóg Słońca, bóg Księżyca czy król niebios, Indra. Zatem inkarnacja Boga jest w stanie działać jako administracyjni półbogowie, aby utrzymać systemy planetarne w porządku. Ochrona tej ziemskiej planety zależy od właściwych opadów deszczu i jak oznajmia Bhagavad-gita i inne pisma święte, ofiary spełniane są dla zadowolenia tych półbogów, którzy odpowiedzialni są za opady deszczu.
annad bhavanti
bhutani parjanyad anna-sambhavah
yajnad bhavati
parjanyo yajnah karma-samudbhavah
"Wszystkie żyjące ciała utrzymują się przy życiu spożywając ziarno, ziarno z deszczu powstaje, deszcz ze spełnienia yajni [ofiary], a yajna z pełnienia nakazanych obowiązków.” (Bg. 3.14)
Zatem konieczne jest właściwe spełnianie yajni, ofiary. Jak wspomina tutaj ten werset, król Prthu sam nakłaniał wszystkich swoich obywateli, by angażowali się w takie ofiarne czynności, tak aby nie było niedostatku czy niedoli. Jednakże w Kali-yudze, w tzw. państwie świeckim, stanowiska wykonawcze w rządzie zajmują tzw. królowie czy prezydenci, którzy wszyscy są głupcami i draniami, nie zdającymi sobie sprawy z zawiłości naturalnych przyczyn i nieświadomi zasad ofiary. Tacy dranie jedynie układają różnego rodzaju plany, które zawsze zawodzą i w konsekwencji ludzie cierpią na skutek zakłóceń. Aby przeciwdziałać tej sytuacji śastry radzą:
hare nama harer nama harer
namaiva kevalam
kalau nasty eva nasty eva
nasty eva gatir anyatha
Aby przeciwdziałać tej nieszczęsnej sytuacji w rządzie, ogół ludzi powinien intonować maha-mantrę: Hare Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare / Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare.
04.16.06 Znaczenie: Werset ten wspaniale tłumaczy proces egzekwowania podatków. Ściąganie podatków nie ma służyć zadowalaniu zmysłów tzw. szefów administracji. Dochody podatkowe powinny być rozdzielane wśród obywateli w czasach niedostatku, w razie nagłej potrzeby, takiej jak klęska głodu czy powódź. Nigdy nie powinny być rozdzielane pomiędzy urzędników rządowych, w postaci wysokich płac czy różnych innych uposażeń. Jednakże w Kali-yudze sytuacja obywateli jest straszna, ponieważ podatki ściągane są w tak wielu różnych postaciach i przeznaczane są na zapewnienie osobistych komfortów administratorom.
Bardzo właściwy w tym wersecie jest przykład słońca. Słońce oddalone jest o wiele milionów mil od Ziemi i mimo iż w rzeczywistości nie dotyka Ziemi, jest w stanie rozdzielić glebę dla całej planety przez pobieranie wody z mórz i oceanów i również jest w stanie użyźnić glebę przez rozdzielanie wody w sezonie deszczowym. Jako idealny król, król Prthu prowadził wszystkie te sprawy w wiosce i państwie tak biegle jak słońce.
04.16.07 Znaczenie: Król Prthu został tutaj porównany do planety Ziemi, jeśli chodzi o jego cechę tolerancji. Ziemia zawsze jest deptana przez ludzi i zwierzęta, a mimo to daje im pożywienie, produkując zboża, owoce i warzywa. Jako idealny król, Maharaja Prthu został porównany do planety Ziemi, gdyż mimo iż pewni obywatele mogą gwałcić prawa i przepisy państwa, będzie on tolerancyjny i będzie utrzymywał ich, dostarczając im owoce i zboża. Innymi słowy, obowiązkiem króla jest dbanie o wygody obywateli, nawet kosztem swoich osobistych wygód. Jednakże nie jest tak w Kali-yudze, gdyż w Kali-yudze królowie i głowy państwa używają życia, wykorzystując w tym celu podatki zebrane od obywateli. Takie niesłuszne opodatkowania sprawiają, że ludzie stają się nieuczciwi i na tak wiele różnych sposobów starają się oni ukryć swoje dochody. Ostatecznie państwo nie będzie w stanie zbierać podatków i wskutek tego nie będzie mogło sprostać ogromnym militarnym i administracyjnym wymogom. Wszystko się załamie i w całym państwie będzie panował chaos i niepokój.
04.16.08 Znaczenie: Król Prthu został tutaj odpowiednio porównany do słońca i półboga Indry. Król Indra z planet niebiańskich jest odpowiedzialny za rozprowadzanie wody na Ziemi i na innych systemach planetarnych. Zostało tutaj powiedziane, że kiedy Indra nie wywiązał się właściwie ze swojego obowiązku, król Prthu osobiście zapewnił rozdział deszczu. Czasami król niebios, Indra, złościł się na mieszkańców Ziemi, jeśli nie starali się go zadowolić ofiarami. Jednakże król Prthu, będąc inkarnacją Najwyższej Osoby Boga, nie był uzależniony od łaski niebiańskiego króla. Werset ten przepowiada, że jeśli będzie niedobór deszczu, król Prthu będzie w stanie przeciwdziałać temu brakowi dzięki swoim boskim mocom. Moce takie przejawił również Pan Krsna, kiedy był obecny we Vrndavanie. Kiedy król Indra bezustannie, prze siedem dni, zalewał Vrndavanę strumieniami deszczu, Krsna ochronił mieszkańców Vrndavany, podnosząc wzgórze Govardhana i trzymając je nad ich głowami niczym wielki parasol. Dlatego Pan Krsna jest znany jako Govardhana-dhari.
04.16.10 Znaczenie: Każdy element materialny ma swoje przewodnie bóstwo, a Varuna, czyli Praceta, jest przewodnim bóstwem mórz i oceanów. Z zewnętrznego wyglądu morza i oceany są pozbawione życia, ale osoba zaznajomiona z morzem wie, iż wewnątrz wód istnieje różnorodność życia. Królem podwodnego królestwa jest Varuna. Tak jak nikt nie jest w stanie zrozumieć, co dzieje się pod powierzchnią morza, tak nikt nie był w stanie zrozumieć, jaką politykę stosował król Prthu, aby wszystko uczynić pomyślnym. W istocie ścieżka dyplomacji króla Prthu była bardzo poważna. Mógł osiągnąć sukces dzięki temu, że był skarbnicą nieograniczonych godnych wychwalania zalet.
W wersecie tym bardzo ważne jest słowo upagupta-vittah. Wskazuje ono na to, że nikt nie znał rozmiarów bogactw króla Prthu, które ten trzymał w ukryciu. Idea jest taka, aby nie tylko król, ale każdy trzymał swoje ciężko zarobione pieniądze w ukryciu, aby w odpowiednim czasie wydać je na dobre, praktyczne cele. Jednakże w Kali-yudze król czy rząd nie ma dobrze chronionego skarbu; jedynym środkiem obiegu jest waluta zrobiona z papieru. Więc w czasach niedoli rząd w sztuczny sposób powoduje inflację waluty po prostu drukując papiery. Działanie takie w sztuczny sposób podnosi ceny towarów, a ogólna sytuacja obywateli staje się bardzo niepewną. Zatem trzymanie pieniędzy w ukryciu jest starą praktyką, gdyż widzimy, iż istniała nawet za panowania Maharajy Prthu. Tak jak król ma prawo trzymać swój skarb w ukryciu, tak również ludzie powinni ukrywać swoje indywidualne zarobki. W postępowaniu takim mnie ma nic złego. Głównie chodzi o to, aby każdy został wyszkolony w systemie varnaśrama-dharmy, tak aby pieniądze były wydawane jedynie na dobre cele i na nic innego.
04.16.11 Znaczenie: Drewno arani jest rodzajem opału, którego używa się do rozniecania ognia poprze pocieranie. Podczas spełniania ofiar można z niego rozpalić ogień. Mimo iż król Prthu narodził się ze swego martwego ojca, był niczym ogień. Tak jak niełatwo jest zbliżyć się do ognia, tak wrogowie króla Prthu nie będą w stanie do niego przystąpić, mimo iż będzie się zdawało, iż są blisko niego.
04.16.13 Znaczenie: Są to cechy bezstronnego władcy. Obowiązkiem władcy jest karanie przestępców i ochrona niewinnych. Król Prthu był tak neutralny, że jeśli jego syn był winnym, karał go bez wahania. Z drugiej strony, jeśli syn jego wroga był niewinny, nie snuł żadnych intryg, aby go ukarać.
04.16.14 Znaczenie: Chociaż tereny podbiegunowe nie są dostępne wizji zwykłych osób, słońce świeci tam bez przeszkód. Tak jak nikt nie może przeszkodzić temu, by blask słońca przenikał cały wszechświat, tak nikt nie będzie mógł powstrzymać wpływu i władania króla Prthu, które pozostały niezakłócone do końca jego życia. Wniosek jest taki, że bóg Słońca i blask słoneczny nie mogą być rozdzieleni i podobnie nierozłącznymi byli król Prthu i jego władcza siła. Bez przeszkód panował nad wszystkimi. Tak więc króla tego i jego władczej mocy nie można było rozdzielić.
04.16.16 Znaczenie: Istotne jest słowo vrddha-sevakah. Vrddha oznacza "starcy." Są dwa rodzaje starców: jeden jest starcem ze względu na swój wiek, a drugi ze względu na swoją wiedzę. Sanskryckie słowo wskazuje, że można być starszym dzięki zaawansowaniu w wiedzy. Król Prthu otaczał braminów wielkim szacunkiem i ochroną. Chronił również osoby zaawansowane wiekiem. Jeśli król postanowił coś zrobić, nikt nie był w stanie go powstrzymać. To zwane jest drdha-sankalpa, czyli drdha-vrata.
04.16.17 Znaczenie: Uczony człowiek traktuje wszystkie kobiety poza swą żona jak matkę, na własność innych patrzy jak na śmiecie na ulicy, a innych traktuje tak, jak traktowałby samego siebie. Jak opisuje Canakya Pandita, są to symptomy osoby uczonej. Taki powinien być wzór wykształcenia. Wykształcenie nie znaczy jedynie posiadanie akademickich stopni. To, czego nauczyliśmy się, musimy przejawiać w swoim osobistym życiu. Przykład tych cech uczoności widzimy w życiu króla Prthu. Mimo iż był królem, uważał się za sługę wielbicieli Pana. Zgodnie z etykietą wedyjską, król natychmiast powinien ofiarować swe miejsce bhakcie, który pojawił się w jego pałacu. Bardzo ważne jest słowo brahma-vadinam. Brahma-vadi odnosi się do bhaktów Pana. Brahman, Paramatma i Bhagavan są różnymi określeniami Najwyższego Brahmana, a Najwyższym Brahmanem jest Pan Krsna. Przyjmuje to Arjuna (param brahma param dhama) w Bhagavad-gicie (10.12). Zatem słowo brahma-vadinam odnosi się do bhaktów Pana. Państwo zawsze powinno służyć wielbicielom Pana, a idealne państwo powinno być zarządzane zgodnie z instrukcjami wielbicieli. Król Prthu jest wielce chwalony za przestrzeganie tej zasady.
04.16.18 Znaczenie: Słowo dehinam odnosi się do istot wcielonych. Żywe istoty są wcielone w różnych formach, których liczba wynosi 8 400 000 gatunków. Wszystkie te istoty król traktował w ten sam sposób, jak traktował samego siebie. W tym wieku jednakże tzw. królowie i prezydenci nie traktują wszystkich żywych istot jak siebie. Większość z nich to mięsożercy, a nawet jeśli sami nie żywią się mięsem i pozują na religijnych i pobożnych, mimo to pozwalają na rzeź krów w swoim państwie. Tacy grzeszni przywódcy państwowi w rzeczywistości nigdy nie cieszą się popularnością. Innym ważnym słowem w tym wersecie jest mukta-sanga-prasangah, które wskazuje, że król zawsze obcował z wyzwolonymi osobami.
04.16.19 Znaczenie: Recytatorzy tych modlitw opisują transcendentalne cechy Maharajy Prthu. Cechy te zostały podsumowane słowami saksad bhagavan. To wskazuje na to, że Maharaja Prthu jest bezpośrednio Najwyższą Osobą Boga i dlatego posiada nieograniczone zalety. Będąc inkarnacją Najwyższej Osoby Boga, Maharaja Prthu posiadał niezrównane cechy. Najwyższa Osoba Boga posiada w pełni sześć rodzajów bogactw i król Prthu był również tak upełnomocniony, że mógł przejawić tych sześć bogactw Najwyższej Osoby Boga w pełni.
Słowo kuta-stha, znaczące "bez zmiany", jest bardzo ważne. Są dwa rodzaje żywych istot – nitya-mukta i nitya-baddha. Nitya-mukta nigdy nie zapomina o swojej pozycji jako wiecznego sługi Najwyższej Osoby Boga. Ten, kto nie zapomina tej pozycji i wie, iż jest integralną cząstką Najwyższego Pana, jest nitya-mukta. Taka żywa istota nitya-mukta reprezentuje Duszę Najwyższą jako Jego ekspansja. Jak oznajmiają Vedy, nityo nityanam. A więc żywa istota nitya-mukta wie, iż jest ekspansją najwyższego nitya, czyli wiecznej Najwyższej Osoby Boga. Będąc na takiej pozycji, patrzy na ten materialny świat w odmienny sposób. Żywa istota, która jest nitya-baddha, czyli wiecznie uwarunkowaną, widzi materialne różnorodności jako rzeczywiście różne od siebie nawzajem. W związku z tym powinniśmy pamiętać, że wcielenie uwarunkowanej duszy jest uważane jak gdyby za odzienie. Ktoś może ubierać się w odmienny sposób, ale człowiek naprawdę wykształcony nie bierze pod uwagę ubrania. Jak oznajmia Bhagavad-gita (5.18):
vidya-vinaya-sampanne brahmane
gavi hastini
śuni caiva śvapake ca panditah
sama-darśinah
"Pokorny mędrzec, dzięki cnocie prawdziwej wiedzy, widzi jednakowo uczonego i łagodnego bramina, krowę, słonia, psa i osobę żywiącą się psami [pariasa]."
Zatem uczony człowiek nie patrzy na ubranie, które zewnętrznie przykrywa żywą istotę, ale widzi czystą duszę w środku pośród różnorodności okryć i wie, że różnorodność tych okryć jest tworem niewiedzy (avidya-racitam). Będąc śaktyaveśa-avatarem, upełnomocnionym przez Najwyższą osobę Boga, Prthu Maharaja nie zmienił swej duchowej pozycji i wskutek tego nie było możliwe, aby patrzył na ten materialny świat jako na rzeczywistość.
04.16.20 Znaczenie: Słowo yatharkah w tym wersecie wskazuje na to, że słońce nie znajduje się w jednym położeniu, ale obraca się w swojej własnej orbicie, która została ustanowiona przez Najwyższą Osobę Boga. Jest to potwierdzone w Brahma-samhicie i również w innych częściach Śrimad-Bhagavatam. W 5 Canto Śrimad-Bhagavatam jest powiedziane, że słońce kręci się w swojej własnej orbicie z prędkością 16 000 mil na sekundę. Podobnie, Brahma-samhita oznajmia, yasyajnaya bhramati sambhrta-kala-cakrah: słońce obraca się w swojej własnej orbicie zgodnie z rozkazem Najwyższej Osoby Boga. Wniosek jest taki, że słońce nie jest umieszczone w jednym miejscu. Jeśli chodzi o Maharaję Prthu, to zostało wspomniane, że jego władza rozprzestrzeniała się na cały świat. Góry Himalaje, z których najpierw widoczny jest wschód słońca, są zwane udayacala albo udayadri. Zostało tutaj wspomniane, że rządy Maharajy Prthu nad światem obejmowały nawet góry Himalaje i rozciągały się do granic wszystkich oceanów i mórz. Innymi słowy, cała planeta była pod jego panowaniem.
Innym ważnym słowem w tym wersecie jest naradeva. Jak opisały poprzednie wersety, kwalifikowany król – czy to król Prthu czy jakikolwiek inny król, który zarządza państwem jako idealny władca – powinien być uważany za Boga w formie ludzkiej. W kulturze wedyjskiej król był honorowany jak Najwyższa Osoba Boga, ponieważ reprezentuje Narayana, który zapewnia ochronę obywatelom. Dlatego jest on natha, czyli właścicielem. Nawet Sanatana Gosvami oddawał szacunek Nawab Hussainowi Shah jako naradevie, mimo iż Nawab był muzułmaninem. Zatem król albo przywódca rządowy musi być tak kompetentny we władaniu państwem, aby obywatele czcili go jako Boga w ludzkiej formie. Jest to doskonała pozycja dla przywódcy jakiegokolwiek rządu czy państwa.
04.16.21 Znaczenie: Jeśli chodzi o sławę, to król Prthu jest już znany jako inkarnacja Najwyższej Osoby Boga. Słowo adi-rajam oznacza "oryginalny król". Oryginalnym królem jest Narayana, czyli pan Visnu. Ludzie nie wiedzą, że oryginalny król, czyli Narayana, jest rzeczywistym obrońcą wszystkich żywych istot. Jak stwierdzają Vedy: eko bahunam yo vidadhati kaman (Katha Upanisad 2.2.13). W rzeczywistości Najwyższa Osoba Boga utrzymuje wszystkie żywe istoty. Król, czyli naradeva, jest Jego reprezentantem. W taki razie obowiązkiem króla jest osobiste nadzorowanie bogactw dla utrzymania wszystkich żywych istot. Jeśli to robi, będzie szanowany niczym Narayana. Jak wspomniano w tym wersecie (tad-yaśah), Maharaja Prthu cieszył się w rzeczywistości sławą Najwyższej Osoby Boga, ponieważ istotnie władał światem w takim charakterze.
04.16.23 Znaczenie: Porównanie tak potężnego króla jak Prthu do lwa jest zupełnie stosowne. W Indiach królowie ksatriyowie nadal są zwani singh, co oznacza "lew". Jeśli rozbójnicy i inni demoniczni ludzie w państwie nie obawiają się przywódcy, który włada królestwem mocną ręką, państwo nie zazna spokoju ani pomyślności. Najbardziej godną pożałowania rzeczą jest sytuacja, gdy głową państwa zostaje kobieta, a nie podobny lwu król. Uważa się, że ludzie takiego państwa są bardzo nieszczęśliwi.
04.16.25 Znaczenie: Słowo vidanti odnosi się do tego, który wie coś albo cieszy się czymś. Kiedy ktoś zostanie właściwie poinstruowany przez mistrza duchowego i rozumie transcendentalne szczęście, cieszy się życiem. Jak oznajmia Bhagavad-gita (18.54), brahma-bhutah prasannatma na śocati na kanksati. Kiedy ktoś osiąga platformę Brahmana, nie pragnie niczego ani nie rozpacza. W istocie uczestniczy on w transcendentalnej, pełnej szczęścia radości. Chociaż król Prthu był inkarnacją Visnu, niemniej jednak nauczał ludzi w swoim królestwie, aby przyjmowali instrukcje od mistrza duchowego, który reprezentuje sukcesję uczniów. W ten sposób można osiągnąć szczęście i cieszyć się radosnym życiem nawet w tym materialnym świecie. Słowo vidanti w tym wersecie czasami tłumaczy się jako "zrozumienie". Zatem, kiedy ktoś rozumie Brahmana, najwyższe źródło wszystkiego, cieszy się radosnym życiem.
04.16.26 Znaczenie: Fałszywe reklamowanie siebie samego i w ten sposób cieszenie się tzw. sławą jest swego rodzaju próżnością. Maharaja Prthu słynął wśród ludzi z powodu swoich bohaterskich czynów. Nie musiał w sposób fałszywy się reklamować. Rzeczywistej sławy nie można zataić.
04.16.27 Znaczenie: W czasach Maharajy Prthu światem zarządzał jeden cesarz, mimo iż było wiele podległych państw. Tak jak w różnych częściach świata jest wiele narodów zjednoczonych, tak w dawnych czasach cały świat był zarządzany przez wiele państw, ale był jeden najwyższy cesarz, który był ponad wszystkimi podrzędnymi państwami. Gdy tylko pojawiły się jakieś rozbieżności w utrzymywaniu systemu varnaśrama, cesarz natychmiast przejmował władzę nad małymi państwami.
Słowo utpatita-loka-śalyah wskazuje, że Maharaja Prthu całkowicie uwolnił obywateli od wszelkich niedoli. Słowo śalya oznacza "kłujące ciernie". Jest wiele rodzajów takich cierni i niedoli, które klują obywateli państwa, ale wszyscy kompetentni władcy, aż do czasów panowania Maharajy Yudhisthiry, uwalniali obywateli od wszelkich niedoli. Powiedziane jest, że podczas władzy Maharajy Yudhisthiry nie było nawet nadmiernego zimna czy upałów i obywatele nie cierpieli od żadnego umysłowego niepokoju. Jest to wzorem dobrego rządu. Właśnie taki spokojny i pomyślny rząd, pozbawiony niepokoju, został ustanowiony przez Maharaję Prthu. Wskutek tego czynności Maharajy Prthu sławili wszyscy mieszkańcy zarówno świętych, jak i demonicznych planet. Osoby czy narody pragnące rozszerzyć swój wpływ na cały świat, powinny zwrócić uwagę na tę rzecz. Jeśli ktoś jest w stanie całkowicie uwolnić obywateli od trojakich niedoli, wtedy może aspirować do tego, aby władać nad całym światem. Nie należy aspirować do tego, aby osiągnąć władzę z jakichś politycznych czy dyplomatycznych względów.