04.15.02 Znaczenie: Metoda przyjęta przez wielkich
mędrców i uczonych, posiadających znajomość wiedzy wedyjskiej, był doskonała.
Dopilnowali, aby król Vena najpierw zrodził Bahukę, opisanego w poprzednim
rozdziale i w ten sposób usunęli wszelkie reakcje grzesznych czynów króla.
Kiedy ciało króla Veny zostało w ten sposób oczyszczone, wyszła z niego postać
męska i żeńska i wielcy mędrcy domyślili się, że była to ekspansja Pana Visnu.
Ekspansja ta oczywiście nie była visnu-tattvą,
ale szczególnie upełnomocnioną ekspansją Pana Visnu zwaną aveśa.
04.15.03 Znaczenie: Wyraźnie zaznaczono tutaj znaczenie tego, iż bogini fortuny nigdy nie jest oddzielona od Pana. Bogini fortuny cieszy się wielką sympatią ludzi z tego materialnego świata, którzy pragną jej łaski w postaci bogactw. Powinni oni jednakże wiedzieć, że bogini fortuny jest nierozłączna od Pana Visnu. Materialiści powinni zrozumieć, iż bogini fortuny należy czcić razem z Panem Visnu i nie należy uważać jej za postać oddzielną. Aby utrzymać swoje materialne bogactwo, materialiści poszukujący łaski bogini fortuny muszą czcić Laksmi razem z Panem Visnu. Jeśli materialista przyjmuje taktykę Ravany, który pragnął oddzielić Sitę od Pana Ramacandry, to ten proces rozdzielenia zniszczy jego. Osoby bardzo bogate, które zyskały łaskę bogini fortuny w tym świecie, musza zaangażować swoje pieniądze w służbę dla Pana. W ten sposób bez przeszkód będą mogły utrzymać swoją dostatnią pozycję.
04.15.04 Znaczenie: Inkarnacje Najwyższej Osoby Boga są różnego typu. W śastrach jest powiedziane, że Garuda (nosiciel Pana Visnu) oraz Pan Śiva i Ananta są wszyscy bardzo potężnymi inkarnacjami aspektu Brahmana Pana. Podobnie, Śacipati, czyli Indra, król niebios, jest inkarnacją aspektu pożądania Pana. Aniruddha jest inkarnacją umysłu Pana. Podobnie, król Prthu jest inkarnacją władczej siły Pana. W ten sposób święte osoby i wielcy mędrcy przepowiedzieli przyszłe czynności króla Prthu, o którym już powiedziano, że był częściową inkarnacją pełnej ekspansji Pana.
04.15.06 Znaczenie: W Bhagavad-gicie Pan mówi, że kiedykolwiek widzimy jakąś niezwykłą siłę, powinniśmy wnioskować, że jest to jakaś szczególna częściowa reprezentacja Najwyższej Osoby Boga. Jest niezliczona liczba takich osób, ale nie wszystkie z nich są bezpośrednio visnu-tattva pełnymi ekspansjami Pana. Wiele spośród żywych istot zalicza się do śakti-tattv. Takie inkarnacje, upełnomocnione dla określonego celu, są znane jako śaktyaveśa-avatary. Takim śaktyaveśa-avatarem był król Prthu. Podobnie, Arci, żona króla Prthu, była śaktyaveśa-avatarem bogini fortuny.
04.15.09-10 Znaczenie: Istnieje system, poprzez który można rozpoznać inkarnację Najwyższej Osoby Boga. Dzisiaj stało się modą, że za inkarnację Boga przyjmuje się jakiegokolwiek drania, ale z wydarzenia tego widzimy, że Pan Brahma osobiście przestudiował ręce i stopy króla Prthu, szukając szczególnych znaków. W swoich przepowiedniach uczeni mędrcy-bramini przyjęli Prthu Maharaję za pełną częściową ekspansję Pana. Jednakże, kiedy na planecie tej obecny był Pan Krsna, pewien król ogłosił siebie Vasudevą i Pan Krsna go zabił. Zanim przyjmiemy kogoś za inkarnację Boga, powinniśmy sprawdzić jego tożsamość w oparciu o symptomy wspomniane w śastrach. Jeśli ktoś nie wykazuje tych symptomów, a podaje się za inkarnację Boga, powinien być za to zabity przez autorytety.
04.15.16 Znaczenie: Wszyscy półbogowie obdarowali króla Prthu różnego rodzaju darami. Hari, inkarnacja Najwyższej Osoby Boga, znany na planetach niebiańskich jako Upendra, podarował królowi dysk Sudarśana. Należy wiedzieć, że ten dysk Sudarśana nie jest dokładnie tego samego typu co dysk Sudarśana używany przez Osobę Boga, Krsnę, czyli Visnu. Ponieważ Maharaja Prthu był częściową reprezentacja siły Najwyższej Osoby Boga, podarowany mu dysk Sudarśana reprezentował częściową moc oryginalnego dysku Sudarśana.
04.15.18 Znaczenie: Werset ten opisuje, że pantofle króla posiadały mistyczne moce (paduke yogamayyau). Tak więc, kiedy król wkładał swoje stopy w te pantofle, natychmiast niosły one go tam, gdzie zapragnął. Yogini mistycy mogą przenosić się z miejsca na miejsce, zgodnie ze swymi pragnieniami. Podobną moc miały pantofle króla Prthu.
04.15.22 Znaczenie: Wszystkie pochwały i modlitwy wypowiedziane przez sutę, magadhę i vandi, tłumaczyły boskie cechy Maharajy Prthu, gdyż był on śaktyaveśa inkarnacją Najwyższej Osoby Boga. Ponieważ jednak cechy te jeszcze się nie zamanifestowały, król Prthu zapytał bardzo pokornie, dlaczego bhaktowie chwalą go tymi wzniosłymi słowami. Nie chciał, aby ktokolwiek ofiarowywał modlitwy czy chwalił go, jeśli naprawdę nie posiadał tych cech, o których mówili. Ofiarowanie modlitw było z pewnością właściwe, gdyż był on inkarnacją Boga, ale ostrzegł on, że nie należy nikogo przyjmować za inkarnację Osoby Boga, jeśli osoba ta nie posiada boskich cech. W obecnych czasach jest tak wiele tzw. inkarnacji Osoby Boga, ale są to jedynie głupcy i łotry, których ludzie przyjmują za inkarnacje Boga, pomimo tego, że nie posiadają boskich cech. Król Prthu pragnął, aby w przyszłości jego prawdziwe cechy uzasadniły te słowa pochwały. Mimo iż nie było błędu w ofiarowanych modlitwach, Prthu Maharaja sygnalizował, że modlitw takich nie należy ofiarowywać osobie niekompetentnej, która podaje się za inkarnację Najwyższej Osoby Boga.
04.15.23 Znaczenie: Szlachetni bhaktowie Najwyższej Osoby Boga doskonale wiedzą, kto jest Bogiem, a kto Nim nie jest. Niewielbiciele impersonaliści jednakże, którzy nie mają pojęcia, kim jest Bóg i którzy nigdy nie ofiarowują modlitw Najwyższej Osobie Boga, zawsze są skorzy przyjąć za Boga jakąś istotę ludzką i jej ofiarowywać tego typu modlitwy. Taka jest różnica pomiędzy bhaktą a demonem. Demony wymyślają swoich własnych bogów, czy demon sam podaje się za Boga, idąc za przykładem Ravany czy Hiranyakaśipu. Chociaż Prthu Maharaja był rzeczywiście inkarnacją Najwyższej Osoby Boga, odrzucił te modlitwy, ponieważ cechy Najwyższej Osoby Boga jeszcze się w nim nie zamanifestowały. Chciał podkreślić, że ten, kto naprawdę nie posiada tych cech, nie powinien usiłować angażować swych zwolenników i wielbicieli w ofiarowanie mu pochwał, nawet jeśli cechy te mogłyby zamanifestować się w nim w przyszłości. Jeśli człowiek, który w rzeczywistości nie posiada cech wielkiej osoby, angażuje swoich zwolenników, aby chwalili go, oczekując, że cechy te rozwiną się w nim w przyszłości, to ten rodzaj pochwały jest w rzeczywistości zniewagą.
04.15.24 Znaczenie: Prthu Maharaja był inkarnacją Najwyższej Osoby Boga, tak jak poświadczył to już Pan Brahma i inni półbogowie, kiedy ofiarowali królowi wiele niebiańskich darów. Lecz ponieważ dopiero co został ukoronowany, nie mógł jeszcze zamanifestować swoich boskich cech w działaniu. Dlatego nie był skłonny przyjąć pochwał bhaktów. Tzw. inkarnacje Boga powinny wyciągnąć zatem nauki z zachowania króla Prthu. Demony bez boskich cech nie powinny przyjmować fałszywych pochwał od swoich zwolenników.