C-10 - Rozdział  VIII

 

Pan Krsna ukazuje w Swych ustach formę kosmiczną

 

 

Streszczenie rozdziału

 

    Oto podsumowanie Ósmego Rozdziału. Rozdział ten opisuje ceremonię nadania imienia Krsnie. Opisuje również to, jak raczkował, bawił się z krowami, jadł ziemię i ponownie ukazał formę kosmiczną Swej matce.

    Pewnego dnia Vasudeva posłał po Gargamuniego, kapłana rodzinnego yadu-vamśy, tak więc Gargamuni udał się do domu Maharajy Nandy, który przywitał go wspaniale i poprosił, aby nadał imiona Krsnie i Balaramie. Oczywiście Gargamuni przypomniał Maharajy Nandzie, że Kamsa poszukiwał syna Devaki. Powiedział, że gdyby przeprowadzono tę ceremonię bardzo uroczyście, nie uszłaby ona uwadze Kamsy, który wówczas mógłby snuć podejrzenia, że Krsna jest synem Devaki. Wskutek tego Nanda Maharaja poprosił Gargamuniego, by dokonał tej ceremonii bez niczyjej wiedzy i ten tak uczynił. Ponieważ Balarama, syn Rohini, zwiększa transcendentalne szczęście innych, Jego imię brzmi Rama, a z powodu Swej niezwykłej mocy, nazywany jest Baladevą. Przyciąga Yadu, aby przestrzegali Jego instrukcji i wskutek tego nazywany jest Sankarsaną. Krsna, syn Yaśody, poprzednio pojawiał się przyjmując wiele innych kolorów, takich jak biały, czerwony i żółty, a teraz przyjął kolor czarny. Ponieważ czasami był synem Vasudevy, Jego imię jest Vasudeva. Ma On wiele różnych imion, odpowiadających Jego różnym czynom i cechom. Po udzieleniu Nandzie Maharajy takich informacji i spełniwszy ceremonię nadania imienia, Gargamuni poradził Nandzie, by troskliwie chronił swego syna, a następnie odszedł.

    Śukadeva Gosvami opisał następnie, jak dwoje dzieci raczkowało, spacerowało na Swych małych nóżkach, bawiło się z krowami i cielętami, kradło masło i inne produkty mleczne i rozbijało naczynia na masło. W ten sposób opisał wiele psotliwych czynności Krsny i Balaramy. Najwspanialsze z tego typu wydarzeń miało miejsce wówczas, kiedy towarzysze zabaw Krsny poskarżyli matce Yaśodzie, że Krsna jadł ziemię. Matka Yaśoda chciała otworzyć usta Krsny, aby sprawdzić to i skarcić Go. Czasami przyjmowała pozycję karcącej matki, a w następnej chwili pogrążała się w matczynej miłości. Po opisaniu tego wszystkiego Maharajy Pariksitowi, Śukadeva Gosvami, na prośbę Maharajy Pariksita, chwalił szczęście matki Yaśody i Nandy. Nanda i Yaśoda byli poprzednio Droną i Dharą, i z polecenia Pana Brahmy przyszli na tę Ziemię, aby mieć za swego syna Najwyższą Osobę Boga.

 

10.08.01   Śukadeva Gosvami powiedział: O Maharajo Pariksicie, następnie Vasudeva zainspirował Gargamuniego, kapłana dynastii Yadu – bardzo zaawansowanego w wyrzeczeniu i pokucie – by odwiedził Nandę Maharaję w jego domu.

 

10.08.02   Nanda Maharaja był tak zadowolony z wizyty Gargamuniego, że powstał i przywitał go ze złożonymi rękami. Chociaż ujrzał go na własne oczy, mógł ocenić, że Gargamuni był adhoksaja, to znaczy, nie był zwykłą osobą postrzegalną materialnymi zmysłami.

 

10.08.03   Po odpowiednim przyjęciu Gargamuniego jako gościa i wygodnym usadowieniu go, Nanda Maharaja uprzejmie i pokornie przemówił do niego w ten sposób: Drogi panie, ponieważ jesteś bhakta jesteś kompletny pod każdym względem. Jednakże moim obowiązkiem jest służenie tobie. Łaskawie rozkazuj mi. Cóż mogę dla ciebie uczynić?

 

10.08.04   O mój panie, o wielki bhakto, osoby takie jak ty podróżują z miejsca na miejsce nie dla własnej korzyści, lecz ze względu na małodusznych grhasthów [osoby żyjące w rodzinie]. Nie mają żadnego innego powodu, by wędrować po różnych miejscach.

 

10.08.04   Znaczenie:      Jak w rzeczywistości oznajmił już to Nanda Maharaja, Gargamuni – będąc bhaktą – nie miał żadnych potrzeb. Podobnie, również Krsna nie ma żadnych potrzeb, kiedy przychodzi tutaj, gdyż jest purna, atmarama. Niemniej jednak, zstępuje do tego materialnego świata, by chronić bhaktów i niszczyć złoczyńców (paritranaya sadhunam vinaśaya ca duskrtam). Jest to misja Najwyższej Osoby Boga i również bhaktowie mają taką samą misję. Tego, kto wypełnia tę misję para-upakara, prowadząc działalność dobroczynną dla ogółu ludzi, Krsna, Najwyższa Osoba Boga, uznaje za bardzo drogiego Sobie (na ca tasman manusyesu kaścin me priyakrttamah). para-upakara zalecił również Śri Caitanya Mahaprabhu, szczególnie mieszkańcom Indii:

 

bharata-bhumite haila manusya-janma yara

janma sarthaka kari' kara para-upakara

 

   "Ten, kto narodził się jako istota ludzka na ziemi Indii [Bharatavarsy], powinien uczynić swe życie sukcesem i działać dla korzyści wszystkich innych ludzi." (Cc. Adi 9.41) Mówiąc ogólnie, obowiązkiem czystego bhakty Vaisnavy jest działanie dla korzyści innych.

    Nanda Maharaja domyślił się, że Gargamuni przybył w tym celu, a jego obowiązkiem było teraz działanie zgodnie z radą Gargamuniego. Toteż powiedział "Proszę, powiedz mi, jaki jest mój obowiązek." Taką postawę powinien przyjąć każdy, szczególnie gospodarz domu. Społeczeństwo varnaśrama zorganizowane jest w ośmiu podziałach: bramin, ksatriya, vaiśya, śudra, brahmacarya, grhastha, vanaprastha i sannyasa. Nanda Maharaja przedstawił się jako grhinam, gospodarz domu. Brahmacari w rzeczywistości nie ma żadnych potrzeb, ale grhi gospodarze domu, zaangażowani są w zadowalanie zmysłów. Jak oznajmia Bhagavad-gita (2.44), bhogaiśvarya-prasaktanam tayapahrta-cetasam. Każdy przybył do tego materialnego świata w celu zadowalania zmysłów, a pozycja tych, którzy są zbyt przywiązani do zadowalania zmysłów i dlatego przyjęli grhastha-aśrama, jest bardzo niebezpieczna. Ponieważ każdy w tym materialnym świecie poszukuje zadowalania zmysłów, grhasthowie powinni zostać wyszkoleni na mahat, wielkich mahatmów. Dlatego Nanda Maharaja szczególnie użył słowa mahad-vicalanam. Gargamuni nie miał żadnego interesu do spełnienia, udając się do Nandy Maharajy, ale Nanda Maharaja, jako grhastha, był zawsze doskonale gotowy przyjąć instrukcje od mahatmy, by osiągnąć prawdziwą korzyść w życiu. Tak więc był gotów spełnić polecenie Gargamuniego.

 

10.08.05   O wielka święta osobo, skompilowałeś wiedzę astrologiczną dzięki której można zrozumieć przeszłe i obecne niewidoczne rzeczy. Dzięki mocy tej wiedzy każdy człowiek może zrozumieć, co zrobił w swoim przeszłym życiu i jak wpływa to na życie obecne. Ty posiadasz tę wiedzę.

 

10.08.05   Znaczenie:      Zdefiniowane zostało tutaj słowo "przeznaczenie." Osoby nieinteligentne, które nie rozumieją znaczenia życia, są niczym zwierzęta. Zwierzęta nie znają przeszłości, teraźniejszości ani przyszłości życia, ani też nie są w stanie ich zrozumieć. Ale może to zrozumieć istota ludzka, jeśli jest rozsądna. Dlatego, jak oznajmia Bhagavad-gita (2.13), dhiras tatra na muhyati: osoba rozsądna nie jest oszołomiona. Prosta prawda jest taka, że chociaż życie jest wieczne, w tym materialnym świecie zmieniamy ciała jedno po drugim. Jednakże niemądrzy ludzie, szczególnie w tym wieku, nie rozumieją tej prostej prawdy. Krsna mówi:

 

dehino 'smin yatha dehe    kaumaram yauvanam jara

tatha dehantara-praptir    dhiras tatra na muhyati

 

   "Tak jak wcielona dusza bezustannie wędruje w tym ciele, od wieku chłopięcego, poprzez młodość aż do starości, podobnie przechodzi ona w inne ciało po śmierci. Zmiany takie nie zwodzą osoby zrównoważonej." (Bg. 2.13) Krsna, największy autorytet, mówi, że ciało ulegnie zmianie. A skoro tylko zmienia się ciało, również zmienia się cały program pracy. Dzisiaj jestem istotą ludzką albo wielką osobistością, ale jeśli odstąpię trochę od praw natury; będę musiał przyjąć inny typ ciała. Dzisiaj jestem istotą ludzką, lecz jutro mogę stać się psem, a wówczas wszelkie czynności, które spełniłem w tym życiu, będą daremne. Obecnie ta prosta prawda jest rzadko rozumiana, lecz może zrozumieć ją ten, kto jest dhira. Ci, którzy znajdują się w tym materialnym świecie dla przyjemności materialnej, powinni wiedzieć; że ponieważ ich obecna sytuacja przestanie istnieć, muszą być bardzo ostrożni w swym działaniu. Oznajmia to również Rsabhadeva. Na sadhu manye yata atmano 'yam asann api kleśada asa dehah (Bhag. 5.5.4). Chociaż to ciało jest tymczasowe, to dopóki musimy w nim żyć, musimy cierpieć. Bez względu na to, czy ktoś żyje krótko czy długo, musi cierpieć trojakie niedole materialnego życia. Dlatego każdy dżentelmen, dhira, musi być zainteresowany jyotisa, astrologią.

    Nanda Maharaja próbował skorzystać z okazji, jaka nadarzyła się z powodu obecności Gargamuniego, gdyż Gargamuni był wielkim autorytetem w tej wiedzy o astrologii, dzięki której można poznać niewidoczne wydarzenia z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Obowiązkiem ojca jest poznanie astrologicznej sytuacji jego dzieci i zrobienie tego, co konieczne dla ich szczęścia. Teraz, korzystając z okazji jaką była obecność Gargamuniego, Nanda Maharaja zaproponował, by Gargamuni przygotował horoskop dla jego dwóch synów, Krsny i Balaramy.

 

10.08.06   Mój panie, jesteś najlepszym z braminów, szczególnie z tego względu, że jesteś w pełni świadomy jyotih-śastry, nauki astrologicznej. Dlatego w naturalny sposób jesteś mistrzem duchowym wszystkich ludzi. Ponieważ łaskawie przybyłeś do mego domu, proszę, spełnij ceremonię oczyszczającą dla mych obu synów.

 

10.08.06   Znaczenie:      Najwyższa Osoba Boga, Krsna, mówi w Bhagavad-gicie (4.13), catur-varnyam maya srstam guna-karma-vibhagaśah: w społeczeństwie muszą być obecne cztery varny: bramini, ksatriyowie, vaiśyowie i śudrowie. Bramini są potrzebni, by przewodzić całemu społeczeństwu. Jeśli nie ma takiej instytucji jak varnaśrama-dharma i jeśli ludzkie społeczeństwo nie ma za przewodników braminów, społeczeństwo to będzie piekielne. W Kali-yudze, szczególnie w obecnym momencie, nie ma prawdziwych braminów i dlatego społeczeństwo jest w stanie chaosu. Poprzednio istnieli kwalifikowani bramini, lecz obecnie, chociaż z pewnością są osoby uważające się za braminów, w rzeczywistości nie są w stanie przewodzić społeczeństwu. Dlatego ruch świadomości Krsny bardzo pragnie ponownie wprowadzić system varnaśrama w społeczeństwie ludzkim, tak aby osoby oszołomione czy mniej inteligentne mogły przyjąć przewodnictwo kwalifikowanych braminów.

    Bramin znaczy Vaisnava. Następnym etapem rozwoju w społeczeństwie ludzkim po staniu się braminem jest stanie się Vaisnavą. Ogół ludzi musi być prowadzony do przeznaczenia czy celu życia i dlatego musi zrozumieć Visnu, Najwyższą Osobę Boga. Cały system wiedzy wedyjskiej oparty jest na tej zasadzie, ale ludzie zatracili ten cel (na te viduh svartha-gatim hi visnum), i jedynie uganiają się za zadowalaniem zmysłów, ryzykując ześlizgnięcie się do niższego etapu życia (mrtyu-samsara-vartmani). Nie ma znaczenia, czy ktoś urodził się jako bramin czy nie. Nikt nie rodzi się jako bramin, każdy rodzi się jako śudra. Ale dzięki przewodnictwu bramina i dzięki samskarze można stać się dvija, podwójnie narodzonym, i wówczas stopniowo zostać braminem. Braminizm nie jest systemem przeznaczonym do stworzenia monopolu dla określonej klasy ludzi. Każdy powinien być kształcony, by stać się braminem. Przynajmniej każdy musi zyskać sposobność osiągnięcia przeznaczenia życia. Bez względu na to, czy ktoś przychodzi na świat w rodzinie bramina, ksatriyi czy śudry, może być prowadzony przez właściwego bramina i promowany do najwyższej platformy Vaisnavy. Tak więc ruch świadomości Krsny dostarcza ludzkiemu społeczeństwu sposobności rozwinięcia właściwego przeznaczenia. Nanda Maharaja skorzystał z okazji, jaką była obecność Gargamuniego, i poprosił go, by spełnił konieczne oczyszczające, czynności dla jego synów, by prowadzić Ich w kierunku przeznaczenia życia.

 

10.08.07   Gargamuni powiedział: Mój drogi Maharajo Nando, jestem duchowym przewodnikiem dynastii Yadu. Każdy o tym wie. Dlatego też, jeśli spełnię oczyszczający proces dla twych synów, Kamsa uzna Ich za synów Devaki.

 

10.08.07   Znaczenie:      Gargamuni w pośredni sposób wyjawił, że Krsna był synem Devaki, a nie Yaśody. Gdyby więc Gargamuni spełnił proces oczyszczający, Kamsa mógłby się o tym dowiedzieć; i wywołać katastrofę, gdyż już poszukiwał Krsny. Można by argumentować, że chociaż Gargamuni był kapłanem dynastii Yadu, Nanda Maharaja również należał do tej dynastii. Jednakże Nanda Maharaja nie działał jako ksatriya. Dlatego Gargamuni powiedział: "Jeśli będę występował jako twój kapłan, potwierdzi to fakt, że Krsna jest synem Devaki."

 

10.08.08-09   Kamsa jest zarówno wielkim dyplomatą, jak i wielkim grzesznikiem. Ponieważ dowiedział się od Yogamayi, córki Devaki, że dziecko, które go zabije, narodziło się już gdzieś indziej, i wiedząc, że z ósmej ciąży Devaki nie mogła narodzić się dziewczynka, jak również wiedząc o twojej przyjaźni z Vasudevą – gdy usłyszy, że ja, kapłan dynastii Yadu, spełniłem proces oczyszczający – z pewnością rozważy wszystkie te punkty i będzie podejrzewał, że Krsna jest synem Devaki i Vasudevy. Wtedy może przedsięwziąć kroki, by zabić Krsnę. A to byłaby katastrofa.

 

10.08.08-09   Znaczenie:      Kamsa wiedział bardzo dobrze, że Yogamaya była przecież sługą Krsny i Visnu, i chociaż pojawiła się jako córka Devaki, mogła nie mieć pozwolenia, by wyjawić ten fakt. W rzeczywistości to właśnie się zdarzyło. Gargamuni bardzo rozsądnie argumentował, że jego udział w spełnianiu procesu oczyszczającego dla Krsny wywoła wiele wątpliwości, tak że Kamsa może podjąć bardzo stanowcze kroki, by zabić dziecko. Kamsa już posłał wiele demonów, by usiłowały zabić dziecko, ale żaden z nich nie uszedł z życiem. Gdyby Gargamuni spełnił proces oczyszczający, podejrzenia Kamsy potwierdziłyby się całkowicie i podjąłby stanowcze kroki. W ten sposób Gargamuni ostrzegł Nandę Maharaję.

 

10.08.10   Nanda Maharaja powiedział: Mój drogi wielki mędrcze, skoro myślisz, że jeśli spełnisz ten proces oczyszczenia, wzbudzi to w Kamsie podejrzenia, to potajemnie intonuj hymny wedyjskie, i jako że ten oczyszczający proces drugich narodzin jest zasadniczy, spełnij go tutaj, w oborze dla krów, bez niczyjej wiedzy, nawet bez wiedzy mych krewnych.

 

10.08.10   Znaczenie:      Nandzie Maharajy nie spodobał się pomysł uniknięcia procesu oczyszczającego. Pomimo wielu przeszkód, chciał skorzystać z obecności Gargamuniego i zrobić to, co było konieczne. Proces oczyszczający jest szczególnie zasadniczy dla braminów, ksatriyów i vaiśyów. A skoro Nanda Maharaja uważał się za vaiśyę, ten proces oczyszczenia był zasadniczy. Poprzednio takie czynności instytucjonalne były rzeczą konieczną. Catur-varnyam maya srstam guna-karma-vibhagaśah (Bg. 4.13). Bez tych czynności oczyszczenia, społeczeństwo uważane byłoby za społeczeństwo zwierząt. Aby skorzystać z obecności Gargamuniego, Nanda Maharaja chciał spełnić ceremonię nama-karana nawet potajemnie, bez żadnego przepychu. Zatem sposobność do oczyszczenia powinna być uważana za podstawowy obowiązek społeczeństwa ludzkiego. Jednakże w Kali-yudze ludzie zapomnieli o istocie rzeczy. Mandah sumanda-matayo manda-bhagya hy upadrutah (Bhag. 1.1.10). W tym wieku wszyscy ludzie są źli i nieszczęśliwi i nie przyjmują instrukcji wedyjskich, by uczynić swe życie sukcesem. Jednakże Nanda Maharaja nie chciał lekceważyć niczego. Aby nie naruszyć szczęśliwego społeczeństwa zaawansowanego w wiedzy duchowej, w pełni skorzystał z obecności Gargamuniego, by zrobić to, co było konieczne. Jak bardzo społeczeństwo zdegradowało się w ciągu pięciu tysięcy lat. Mandah sumanda-matayo manda-bhagyah. Życie ludzkie osiągane jest po wielu, wielu milionach narodzin i jego przeznaczeniem jest oczyszczenie. Poprzednio ojciec był skłonny udzielić wszelkiego rodzaju pomocy, by wznieść swe dzieci, ale obecnie zwiedzeni ludzie gotowi są nawet zabić swe dzieci, by uniknąć odpowiedzialności wychowywania ich.

 

10.08.11   Śukadeva Gosvami kontynuował: W ten sposób szczególnie poproszony przez Nandę Maharaję, by zrobił to, co już pragnął zrobić, Gargamuni spełnił ceremonię nadania imienia dla Krsny i Balaramy w odosobnionym miejscu.

 

10.08.12   Gargamuni powiedział: To dziecko, syn Rohini, dzięki Swym transcendentalnym cechom obdarzy wszelkim szczęściem Swych krewnych i przyjaciół. Dlatego będzie znany jako Rama. A ponieważ zamanifestuje niezwykłą siłę cielesną, zasłynie jako Bala. Ponadto, ponieważ jednoczy dwie rodziny – rodzinę Vasudevy i rodzinę Nandy Maharajy – będzie znany jako Sankarsana.

 

10.08.12   Znaczenie:      Baladeva był w rzeczywistości synem Devaki, lecz został przeniesiony z łona Devaki do łona Rohini. Fakt ten nie został wyjawiony. Według oznajmienia Hari-vamśa:

 

pratyuvaca tato ramah    sarvams tan abhitah sthitan

yadavesv api sarvesu    bhavanto mama vallabhah

 

Gargamuni wyjawił Nandzie Maharajy, że Baladeva będzie znany jako Sankarsana dzięki temu, że zjednoczy dwie rodziny – yadu-vamśa i vamśa Nandy Maharajy – z których jedna była znana jako rodzina ksatriya, a druga jako vaiśya. Obie rodziny miały tego samego oryginalnego przodka. Różnica polegała jedynie na tym, że Nanda Maharaja narodził się z żony vaiśya, podczas gdy Vasudeva narodził się z żony ksatriya. Później Nanda Maharaja poślubił żonę vaiśya, a Vasudeva poślubił żonę ksatriya. Więc chociaż rodzina Maharajy Nandy i rodzina Vasudevy pochodziły z tego samego ojca, rozdzieliły się na ksatriya i vaiśya. Teraz połączył ich Baladeva i dlatego był On znany jako Sankarsana.

 

10.08.13   Twój syn Krsna pojawia się jako inkarnacja w każdym milenium. W przeszłości przyjął trzy różne kolory – biały, czerwony i żółty – a teraz pojawił się w kolorze czarnawym. [W innej Dvapara-yudze pojawił się (jako Pan Ramacandra) w kolorze śuka, papugi. Wszystkie te inkarnacje teraz zgromadzały się w Krsnie].

 

10.08.13   Znaczenie:      Wyjaśniając częściowo pozycję Pana Krsny, a częściowo ukrywając fakty, Gargamuni oznajmił: "Twój syn jest wielką osobistością i w różnych wiekach może zmieniać kolor Swego ciała." Słowo grhnatah oznacza, że Krsna ma wolność wyboru. Innymi słowy, jest On Najwyższą Osobą Boga i dlatego może robić to, co Mu się podoba. Literatura wedyjska wymienia różne kolory przyjmowane przez Osobę Boga w różnych mileniach i dlatego, kiedy Gargamuni powiedział: "Twój syn przyjmował te kolory," pośrednio rzekł: "Jest On Najwyższą Osobą Boga." Ze względu na prześladowania Kamsy, Gargamuni usiłował nie wyjawiać tego faktu, ale pośrednio poinformował Maharaję Nandę, że jego syn Krsna był Najwyższą Osobą Boga.

    Można tutaj zauważyć, że Śrila Jiva Gosvami, w swej książce Krama-sandarbha, przedstawił znaczenie tego wersetu. W każdym milenium Krsna pojawia się w innej formie, białej, czerwonej czy żółtej, ale tym razem osobiście pojawił się w Swej oryginalnej, czarnawej formie i, jak przepowiedział Gargamuni, przejawił moc Narayana. Ponieważ w tej formie Najwyższa Osoba Boga ukazuje się w pełni, Jego imię jest Śri Krsna, wszechatrakcyjny.

    W rzeczywistości Krsna jest źródłem wszystkich avatarów i dlatego obecne są w Nim wszystkie różne cechy rozmaitych avatarów. Kiedy inkarnuje Krsna, obecne są już w Nim wszystkie cechy innych inkarnacji. Inne inkarnacje są częściowymi reprezentacjami Krsny, który jest w pełni rozwiniętą inkarnacją Najwyższej Istoty. Należy zrozumieć, że bez względu na to, czy Najwyższa Istota pojawia się jako śukla, rakta czy pita (biały, czerwony czy żółty), jest On tą samą osobą. Kiedy pojawia się w różnych inkarnacjach, przyjmuje różne kolory, niczym światło słońca, które zawiera siedem kolorów. Czasami kolory blasku słonecznego reprezentowane są oddzielnie; w przeciwnym razie blask ten obserwowany jest głównie jako jasne światło. Różne avatary, takie jak manvantara-avatary, lila-avatary i daśa-avatary, wszystkie zawarte są w krsna-avatara. Kiedy pojawia się Krsna, wszystkie te avatary pojawiają się razem z Nim. Jak opisuje Śrimad-Bhagavatam (1.3.26):

 

avatara hy asankhyeya    hareh sattva-nidher dvijah

yathavidasinah kulyah    sarasah syuh sahasraśah

 

Avatary pojawiają się bezustannie, niczym bezustannie płynąca woda. Nikt nie może policzyć, jak wiele jest fal w płynącej wodzie i podobnie nieograniczona jest liczba avatarów. A Krsna jest pełną reprezentacją wszystkich avatarów, ponieważ jest źródłem ich wszystkich. Krsna jest amśi, podczas gdy inni są amśa, cząstką Krsny. Wszystkie żywe istoty są amśa, łącznie z nami (mamaivamśo jiva-loke jiva-bhutah sanatanah). Te amśe są różnej wielkości. Istoty ludzkie (które są maleńkimi amśami) i półbogowie, visnu-tattva i wszystkie inne żywe istoty są cząstką Najwyższego. Nityo nityanam cetanaś cetananam (Katha Upanisad 2.2.13). Krsna jest pełną reprezentacją wszystkich żywych istot, i kiedy obecny jest Krsna, zawierają się w Nim wszystkie avatary.

    Jedenaste Canto Śrimad-Bhagavatam opisuje w chronologicznym porządku inkarnacje dla każdej yugi. Bhagavatam mówi, krte śuklaś catur-bahuh, tretayam rakta-varno 'sau, dvapare bhagavan śyamah i krsna-varnam tvisakrsnam. Rzeczywiście przekonujemy się, że w Kali-yudze Bhagavan pojawił się w pita-varna, czyli w kolorze żółtym, jako Gaurasundara, chociaż Bhagavatam mówi o krsna-varnam. Aby dopasować wszystkie te stwierdzenia, należy zrozumieć, że chociaż w niektórych yugach przeważają niektóre z tych kolorów, to w każdej yudze, kiedykolwiek pojawia się Krsna, obecne są wszystkie kolory. Krsna-varnam tvisakrsnam: chociaż Caitanya Mahaprabhu pojawia się bez krsna, czyli koloru czarnawego, wiadomo, że jest On Samym Krsną. Idanim krsnatam gatah. Teraz pojawił się ten Sam oryginalny Krsna, który pojawia się w różnych varnach. Słowo asan wskazuje na to, że jest On obecny zawsze. Kiedykolwiek Najwyższa Osoba Boga pojawia się w Swej pełnej postaci, uważany jest On za krsna-varnam, chociaż pojawia się w różnych kolorach. Prahlada Maharaja oznajmia, że Śri Caitanya Mahaprabhu jest channa; to znaczy, że chociaż jest On Krsną, okrywa Go żółty kolor. Toteż Gaudiya Vaisnavowie przyjmują wniosek, że chociaż Caitanya Mahaprabhu pojawił się w kolorze pita, jest On Krsną.

 

krsna-varnam tvisakrsnam    sangopangastra-parsadam

yajnaih sankirtana-prayair    yajanti hi sumedhasah

(Bhag. 11.5.32)

 

10.08.14   Z wielu powodów, twój piękny syn poprzednio pojawiał się jaka syn Vasudevy. Dlatego osoby uczone czasami zwą to dziecko Vasudevą.

 

10.08.14   Znaczenie:      Gargamuni pośrednio wyjawił: "Początkowo dziecko to narodziło się jako syn Vasudevy, chociaż występuje jako twój syn. Na ogół jest On twoim dzieckiem, chociaż czasami jest synem Vasudevy."

 

10.08.15   Syn ten ma wiele form i imion odpowiadających Jego transcendentalnym cechom i czynnościom. Ja wiem o nich, lecz ogół ludzi nie rozumie ich.

 

10.08.15   Znaczenie:      Bahuni: Pan ma wiele imion. Advaitam acyutam anadim ananta-rupam adyam purana-purusam nava-yauvanam ca. Jak oznajmia Brahma-samhita (5.33), Pan jest jeden, ale ma wiele form i wiele imion. Gargamuni nadał dziecku imię Krsna, lecz nie oznacza to, że było to Jego jedyne imię. Ma On inne imiona, takie jak: Bhakta-vatsala, Giridhari, Govinda i Gopala. Jeśli zanalizujemy nirukti, czyli semantyczne pochodzenie słowa "Krsna", przekonamy się, że na oznacza, iż powstrzymuje On powtarzające się narodziny i śmierć, a krs oznacza sattartha, czyli "egzystencję". (Krsna jest pełnią egzystencji.) Krs oznacza również "atrakcja", na oznacza ananda, czyli "szczęście". Krsna znany jest jako Mukunda, ponieważ chce obdarzyć każdego duchowym, wiecznym i pełnym szczęścia życiem. Na nieszczęście, ze względu na swą niewielką niezależność, żywa istota pragnie "zdeprogramować" program Krsny. Na tym polega materialna choroba. Niemniej jednak, ponieważ Krsna pragnie obdarzyć żywe istoty transcendentalnym szczęściem, pojawia się w różnych formach. Dlatego nazywany jest Krsną. Ponieważ Gargamuni był astrologiem, wiedział to, o czym nie wiedzieli inni. Jednakże Krsna ma tak wiele imion, że nawet Gargamuni nie znał ich wszystkich. Należy zatem wyciągnąć wniosek, że odpowiednio do Swych transcendentalnych czynności, Krsna ma wiele imion i wiele form.

 

10.08.16   Aby zwiększyć transcendentalne szczęście pasterzy Gokuli, dziecko to zawsze będzie działało w sposób pomyślny dla ciebie. I jedynie dzięki Jego łasce pokonasz wszystkie trudności.

 

10.08.16   Znaczenie:      Dla pasterzy i krów, Krsna jest najwyższym przyjacielem. Dlatego wielbiony jest modlitwą namo brahmanya-devaya go-brahmana-hitaya ca. Jego rozrywki w Gokuli, w Jego dhamie, są zawsze korzystne dla braminów i krów. Jego pierwszą powinnością jest zapewnienie wszelkiego dobrobytu krowom i braminom. W rzeczywistości Jego pierwszą troską jest zapewnienie dobrobytu krowom, a dobrobyt braminów jest rzeczą drugorzędną. Dzięki Jego obecności wszyscy ludzie pokonają wszelkie trudności i zawsze będą usytuowani w transcendentalnym szczęściu.

 

10.08.17   O Maharajo Nando, jak notuje historia, w czasach gdy panował niewłaściwy, niesprawny rząd – po zniesieniu z trony Indry – a ludzie byli nękani i niepokojeni przez złodziei, dziecko to pojawiło się, by chronić ludzi i umożliwić im rozkwit i poskromiło rabusiów, i grabieżców.

 

10.08.17   Znaczenie:      Indra jest królem wszechświata. Indrę zawsze niepokoją demony, złodzieje i grabieżcy, (indrari-vyakulam lokam) ale kiedy indrari, wrogowie Indry, biorą górę, wówczas pojawia się Krsna. Krsnas tu bhagavan svayam / indrari-vyakulam lokam mrdayanti yuge yuge (Bhag. 1.3.28).

 

10.08.18   Demony [asury] nie mogą wyrządzić krzywdy półbogom, po których stronie zawsze stoi Pan Visnu. Podobnie, niezwykle szczęśliwa jest każda osoba czy grupa, która przywiązana jest do Krsny. Ponieważ osoby takie darzą Krsnę wielkim uczuciem, nie mogą zostać pokonane przez demony, takie jak towarzysze Kamsy [ani przez wrogów wewnętrznych – zmysły].

 

10.08.19   Wniosek z tego jest taki, o Nando Maharajo, że twe dziecko Jest tak dobre, jak Narayana. Pod względem transcendentalnych cech, bogactwa, imienia, sławy i wpływów, jest dokładnie jak Narayana. Wszyscy powinniście wychowywać Je z wielką troską i uwagą.

 

10.08.19   Znaczenie:      W wersecie tym istotne są słowa narayana-samah. Narayana nie ma równego Sobie. Jest On asamaurdhva: nikt Mu nie dorównuje i nikt Go nie przewyższa. Jak oznajmiają śastra:

 

yas tu narayanam devam    brahma-rudradi-daivataih

samatvenaiva vikseta    sa pasandi bhaved dhruvam

 

Ten, kto zrównuje Narayana nawet z tak wielkimi, egzaltowanymi półbogami jak Pan Śiva czy Pan Brahma jest pasandi, czyli agnostykiem. Nikt nie może równać się Narayanowi. Niemniej jednak, Gargamuni użył słowa sama, które oznacza "równy", ponieważ chciał traktować Krsnę jak Najwyższą Osobę Boga, który został synem Maharajy Nandy. Gargamuni pragnął wpoić Maharajy Naradzie: "Wielbione przez ciebie Bóstwo, Narayana, jest tak z ciebie zadowolone, że posłało ci syna prawie równego Mu pod względem kwalifikacji. Dlatego możesz nadać swemu synowi podobne imię, takie jak Mukunda czy Madhusudana. Ale musisz zawsze pamiętać, że kiedykolwiek będziesz chciał zrobić coś dobrego, pojawi się wiele przeszkód. Dlatego powinieneś wychowywać i chronić to dziecko z wielką troską. Jeśli będziesz chronił to dziecko bardzo starannie, tak jak Narayana zawsze chroni ciebie, będzie ono tak dobre, jak Narayana." Gargamuni powiedział również, że chociaż to wzniosłe dziecko było tak kwalifikowane jak Narayana, to jako rasa-vihari, centralny podmiot radości tańca rasa, będzie doznawało jeszcze więcej radości niż Narayana. Jak oznajmia Brahma-samhita, laksmi-sahasra-śata-sambhrama-sevyamanam: służyć Mu będzie wiele gopi, które będą tak dobre, jak boginie szczęścia:

 

10.08.20   Śrila Śukadeva Gosvami kontynuował: Kiedy Gargamuni udzielił Maharajy Nandzie tych informacji o Krsnie i udał się do swego domu, Nanda Maharaja był bardzo zadowolony i uznał, że sprzyja mu wszelka pomyślność.

 

10.08.20   Znaczenie:      Krsna jest Duszą Najwyższą, a Nanda Maharaja jest duszą indywidualną. Obaj zostali pobłogosławieni instrukcjami Gargamuniego. Nanda Maharaja myślał o chronieniu Krsny przed demonami takimi jak Putana i Śakatasura, i ponieważ posiadał takiego syna, uważał się za najbardziej szczęśliwego.

 

10.08.21   Gdy upłynęło trochę czasu od tego wydarzenia, dwaj bracia, Rama i Krsna, zaczęli raczkować po ziemi Vrajy, i tak oddawali się Swej dziecięcej zabawie.

 

10.08.21   Znaczenie:      Pewien bhakta bramin powiedział:

 

śrutim apare smrtim itare bharatam anye bhajantu bhava-bhitah

aham iha nandam vande yasyalinde param brahma

 

   "Niech inni, obawiając się materialnej egzystencji, wielbią Vedy, Purany – uzupełnienie Ved i Mahabharatę, lecz ja będę wielbił Nandę Maharaję, po którego podwórku raczkuje Najwyższy Brahman." Bardzo wzniosły bhakta uważa kaivalyę, czyli wtopienie się w egzystencję Najwyższego, za nie lepsze od piekła (narakayate). Ale tutaj można jedynie rozmyślać o tym, jak Krsna i Balarama raczkowali po podwórku Nandy Maharajy, i w ten sposób być zawsze pogrążonym w transcendentalnym szczęściu. Dopóki jesteśmy zaabsorbowani myślami o krsna-lila, a szczególnie o dziecięcych rozrywkach Krsny, jak pragnął to zrobić Maharaja Pariksit, zawsze jesteśmy pogrążeni w prawdziwym kaivalya. Dlatego Vyasadeva skompilował Śrimad-Bhagavatam. Lokasyajanato vidvamś cakre satvata-samhitam (Bhag. 1.7.6). Vyasadeva skompilował Śrimad-Bhagavatam według instrukcji Narady, tak aby każdy mógł skorzystać z tej literatury, myśleć o rozrywkach Krsny i być zawsze wyzwolonym.

 

śrutim apare smrtim itare bharatam anye bhajantu bhava-bhitah

aham iha nandam vande yasyalinde param brahma

 

10.08.22   Kiedy Krsna i Balarama, mocą Swych nóżek, wczołgiwali się w błotniste miejsca Vrajy, utworzone przez łajno krowie i krowią urynę, przypominało to pełzanie węży, a dźwięk Ich dzwoneczków u kostek był bardzo czarujący. Czerpiąc dużą przyjemność z dźwięku dzwoneczków przytroczonych do stóp innych ludzi, zwykli podążać za nimi, jak gdyby idąc do Swych matek, ale gdy przekonywali się, że są to obcy ludzie, przestraszeni wracali do Swych prawdziwych matek, Yaśody i Rohini.

 

10.08.22   Znaczenie:      Kiedy Krsna i Balarama raczkowali po Vrajabhumi, byli oczarowani dźwiękiem dzwoneczków u kostek. Toteż czasami podążali za innymi ludźmi, którzy – doznając przyjemności na widok raczkującego Krsny i Balaramy – wykrzykiwali: "Och, spójrzcie tylko jak Krsna i Balarama raczkują!" Słysząc to, Krsna i Balarama przekonywali się, że osoby za którymi podążali, nie były Ich matkami, i wskutek tego powracali do Swoich prawdziwych matek. Tak więc to raczkowanie Krsny i Balaramy sprawiało przyjemność ludziom z sąsiedztwa, jak również matce Yaśodzie i Rohini i samym dzieciom.

 

10.08.23   Pokryte błotem zmieszanym z łajnem krowim i krowią uryną, dzieci wyglądały bardzo pięknie, i gdy udawały się do Swych matek, tak Yaśoda, jak i Rohini podnosiły Je z wielkim uczuciem, obejmowały Je i pozwalały ssać mleko płynące z ich piersi. Ssąc pierś, dzieci uśmiechały się, ukazując Swe małe ząbki. Widząc Ich piękne ząbki, matki przepełniały się wielkim, transcendentalnym szczęściem.

 

10.08.23   Znaczenie:      Kiedy matki opiekowały się swymi dziećmi, za sprawą yogamayi dzieci myślały: "To jest Moja matka", a matki myślały: "To jest mój syn". Z powodu uczucia, mleko w naturalny sposób płynęło z piersi matek, a dzieci piły je. Kiedy matki widziały, że dzieciom wyrzynają się małe ząbki, liczyły je i były szczęśliwe, a kiedy pozwalały ssać dzieciom mleko z piersi, dzieci również doznawały transcendentalnej przyjemności. Z powodu tego bezustannego transcendentalnego uczucia pomiędzy Rohini i Balaramą oraz Yaśodą i Krsną, wszyscy oni cieszyli się transcendentalnym szczęściem.

 

10.08.24   W domu Nandy Maharajy, pasterki rozkoszowały się oglądaniem rozrywek dzieci Ramy i Krsny. Dzieci chwytały za końce ogonów cieląt i cielęta ciągały Je tu i ówdzie. Kiedy kobiety widziały te rozrywki, przerywały swe czynności domowe, śmiejąc się i czerpiąc przyjemność z tych wydarzeń.

 

10.08.24   Znaczenie:      Raczkując pełni ciekawości, Krsna i Balarama czasami łapali za końce ogonów cieląt. Czując ten uchwyt, cielęta zaczynały biegać tu i tam, a dzieci zaciskały Swój uchwyt, obawiając się ruchów cieląt. Czując, że dzieci trzymają się ich mocno, cielęta również były przestraszone. Wówczas kobiety wychodziły, by oswobodzić dzieci, i śmiały się z przyjemnością. To było ich zabawą.

 

10.08.25   Kiedy matka Yaśoda i Rohini nie były w stanie chronić dzieci przed niebezpieczeństwami zagrażającymi ze strony rogatych krów, ognia, zwierząt z pazurami i zębami, takich jak małpy, psy i koty, oraz przed rogami, mieczami i inną bronią leżącą na ziemi, były zawsze zaniepokojone i nie mogły spokojnie wypełniać swoich obowiązków domowych. W tym czasie były w pełni zrównoważone w transcendentalnej ekstazie znanej jako niepokój materialnego uczucia, gdyż właśnie takie uczucie powstawało w ich umysłach.

 

10.08.25   Znaczenie:      Wszystkie te rozrywki Krsny i wielka radość okazywana przez matki były transcendentalne; nie było w nich nic materialnego. Brahma-samhita opisuje je jako ananda-cinmaya-rasa. W świecie duchowym istnieje niepokój, istnieje płacz, jak również inne uczucia podobne do tych w materialnym świecie, lecz ponieważ realność tych uczuć jest w transcendentalnym świecie, którego ten świat jest jedynie imitacją, matka Yaśoda i Rohini czerpały z nich transcendentalną przyjemność.

 

10.08.26   O królu Pariksicie, w bardzo krótkim czasie tak Rama, jak i Krsna zaczęli bez trudu o własnej sile chodzić po Gokuli na Swych nóżkach, tak że nie musieli już raczkować.

 

10.08.26   Znaczenie:      Zamiast raczkować, dzieci mogły teraz wstać, trzymając się jakiegoś przedmiotu i bez trudu stopniowo chodzić, utrzymując się na Swych nóżkach.

 

10.08.27   Następnie Pan Krsna, razem z Balaramą, zaczęli bawić się z innymi dziećmi pasterzy, budząc w ten sposób transcendentalne szczęście pasterek.

 

10.08.27   Znaczenie:      W wersecie tym znaczące jest słowo saha-ramah, oznaczające "razem z Balaramą". W takich transcendentalnych rozrywkach Krsna jest głównym bohaterem, a Balarama jest dodatkową pomocą.

 

10.08.28   Obserwując bardzo atrakcyjną dziecięcą żywotność Krsny, wszystkie gopi z sąsiedztwa przychodziły do matki Yaśody, by ciągle słuchać o Jego dokonaniach i mówiły do niej w ten sposób.

 

10.08.28   Znaczenie:      Zajęcia Krsny są zawsze atrakcyjne dla bhaktów. Dlatego sąsiadki, które były przyjaciółkami matki Yaśody, informowały ją o wszystkim, co zaobserwowały, że Krsna robił w sąsiedztwie. Aby słuchać o dokonaniach swego syna, matka Yaśoda przerywała swe obowiązki domowe i czerpała przyjemność z informacji dostarczanych jej przez przyjaciółki z sąsiedztwa.

 

10.08.29   "Nasza droga przyjaciółko Yaśodo, twój syn przychodzi czasami do naszych domów przed dojeniem krów i spuszcza cielęta, a gdy pan domu wpada w gniew, twój syn po prostu się uśmiecha. Czasami wynajduje sposoby kradzieży smacznego sera, masła i mleka, które następnie zjada i wypija. Gdy gromadzą się wokół Niego małpy, dzieli się z nimi, a kiedy i one maje brzuchy tak pełne, że nie chcą jeść więcej, wówczas rozbija garnki. Czasami, gdy nie ma sposobności ukradzenia masła czy mleka z jakiegoś domu, wówczas zaczyna się gniewać na gospodarzy domu i aby się zemścić, drażni małe dzieci, szczypiąc je. A gdy dzieci zaczynają płakać, Krsna odchodzi.

 

10.08.29   Znaczenie:      Narracje o niegrzecznych psikusach Krsny były prezentowane matce Yaśodzie w postaci skarg. Czasami Krsna przychodził do domu sąsiada i jeśli nie znalazł tam nikogo, spuszczał cielęta przed czasem dojenia krów. W rzeczywistości cielęta powinny być spuszczane wówczas, kiedy dojone są ich matki, lecz Krsna spuszczał je przed tym czasem i oczywiście cielęta wypijały wszystko mleko swych matek. Widząc to paserze ścigali Krsnę i usiłowali Go złapać mówiąc, "Oto Krsna wyrządza szkody", lecz Krsna uciekał i wchodził do innego domu, gdzie ponownie wymyślał jakieś sposoby kradzieży masła i sera. Wówczas pasterze ponownie usiłowali Go złapać, mówiąc, "Oto złodziej masła. Lepiej Go złapmy!" i zaczynali się gniewać, ale Krsna jedynie się uśmiechał i oni zapominali o wszystkim. Czasami zaczynał jeść ser i masło w ich obecności. Krsna nie musiał jeść masła, gdyż Jego brzuszek był zawsze pełen, lecz próbował je jeść albo rozbijał garnki i rozdzielał zawartość wśród małp. W ten sposób Krsna zawsze płatał figle. Jeśli w jakimś domu nie mógł znaleźć masła czy sera, by je ukraść, wchodził do pokoju i drażnił małe śpiące dzieci, szczypiąc je, a kiedy płakały – odchodził.

 

10.08.30   "Kiedy mleko i ser trzymane są na huśtawce zawieszonej u sufitu i znajduję się poza zasięgiem Krsny i Balaramy, Oni mimo to w jakiś sposób dostają się do nich, układając stosy desek i przewracając do góry dnem moździerz do ubijania przypraw. Dobrze znając zawartość garnków, wybijają w nich dziury. Kiedy starsze gopi zajęte są swymi obowiązkami domowymi, Krsna i Balarama czasami udają się do ciemnej komnaty, oświetlają ją wartościowymi klejnotami i ornamentami na Swych ciałach i – korzystając z tego światła – kradną.

 

10.08.30   Znaczenie:      Poprzednio w każdym domu trzymano jogurt i masło, by używać ich w razie potrzeby. Ale Krsna i Balarama układali w stos deski, by dostać się do garnków, i wówczas rękami wybijali w nich dziury, by ich zawartość wyciekała i by mogli ją pić. Był to inny sposób kradzieży masła i mleka. Kiedy masło i mleko trzymane były w ciemnej komnacie, Krsna i Balarama zakradali się tam, oświetlając to miejsce wartościowymi klejnotami na Swych ciałach. Ogólnie mówiąc, Krsna i Balarama na wiele sposobów kradli masło i mleko z domów w sąsiedztwie.

 

10.08.31   "Kiedy pan domu przyłapuje Krsnę na tych figlach, mówi do Niego pozornie się gniewając, 'Och, jesteś złodziejem'. Krsna odpowiada wówczas, 'Nie jestem złodziejem. To ty jesteś złodziejem.' Czasami Krsna ze złości siusia albo załatwia się w schludnych i czystych miejscach w naszych domach. Lecz teraz, nasza droga przyjaciółko Yaśodo, ten doświadczony złodziej siedzi przed tobą niczym bardzo dobry chłopiec." Czasami wszystkie gopi patrzyły na Krsnę siedzącego tam ze strachem w oczach, żeby uniknąć skarcenia matki. Lecz widząc Jego piękną twarz, zamiast karcić, gopi po prostu patrzyły na Jego twarz i cieszyły się transcendentalnym szczęściem. Widząc całą tę zabawę, matka Yaśoda łagodnie uśmiechała się i nie chciała karcić swego błogosławionego, transcendentalnego dziecka.

 

10.08.31   Znaczenie:      Krsna nie tylko kradł w sąsiedztwie, lecz czasami również załatwiał się i siusiał w schludnym, czystym domu. A kiedy został przyłapany przez pana domu, Krsna karcił go mówiąc, "To ty jesteś złodziejem." Poza tym, że Krsna był złodziejem w Swoich zabawach dziecięcych, kiedy był młody, również działał jako doświadczony złodziej, urzekając młode dziewczęta i ciesząc się nimi w tańcu rasa. To jest zajęciem Krsny. Jako zabójca wielu demonów, jest również gwałtowny. Chociaż zwykli ludzie lubią łagodność i inne podobnie wspaniałe cechy, Bóg, Prawda Absolutna, będąc zawsze tym samym, jest dobry w każdym działaniu, nawet w tzw. niemoralnych czynnościach, jak kradzież, zabijanie i przemoc. Krsna jest zawsze czysty i zawsze jest Najwyższą Absolutną Prawdą. Krsna może zrobić cokolwiek, co w życiu materialnym uważane jest za ohydne, lecz mimo to jest atrakcyjny. Dlatego Jego imię brzmi Krsna, co znaczy "wszechatrakcyjny". Na takiej właśnie platformie ma miejsce wymiana spraw miłosnych i służby. Matki były tak urzeczone rysami twarzy Krsny, że nie były w stanie Go skarcić. Zamiast Go skarcić, uśmiechały się i czerpały przyjemność ze słuchania o dokonaniach Krsny. I tak oto gopi były usatysfakcjonowane, a Krsna cieszył się ich szczęściem. Dlatego innym imieniem Krsny jest Gopi-jana-vallabha, ponieważ tego typu czyny wymyślał, aby zadowolić gopi.

 

10.08.32   Pewnego dnia, kiedy Krsna bawił się ze Swymi małymi towarzyszami zabaw, łącznie z Balaramą i innymi synami gopów, wszyscy Jego przyjaciele zebrali się i poskarżyli matce Yaśodzie. "Matko", powiedzieli, "Krsna jadł ziemię."

 

10.08.32   Znaczenie:      Oto inna z transcendentalnych czynności Krsny, wymyślona w celu zadowolenia gopi. Najpierw poskarżono matce Yaśodzie o kradzieży Krsny, lecz matka Yaśoda nie skarciła Go. Teraz, by wzbudzić gniew matki Yaśody, tak by skarciła Krsnę, została wymyślona inna skarga – że Krsna jadł ziemię.

 

10.08.33   Kiedy matka Yaśoda, która zawsze bardzo niepokoiła się o dobro Krsny, usłyszała tę skargę Jego towarzyszy, podniosła Krsnę, by zajrzeć Mu do ust i skarcić Go. Ze strachem w oczach przemówiła do swego syna w ten sposób.

 

10.08.34   Drogi Krsno, dlaczego jesteś tak niesforny, że jadłeś ziemię w odosobnionym miejscu? Wszyscy Twoi towarzysze zabaw, razem z Twoim starszym bratem Balaramą, skarżą się na Ciebie. Co to ma znaczyć?

 

10.08.34   Znaczenie:      Matka Yaśoda była wzburzona niesfornością Krsny. Jej dom był pełen słodyczy, dlaczego więc ten niespokojny chłopiec jadł ziemię w odosobnionym miejscu? Krsna odpowiedział, "Moja droga matko, oni zmówili się i poskarżyli na Mnie, żebyś Mnie ukarała. Mój starszy brat Balarama przyłączył się do nich. W rzeczywistości nie zrobiłem tego. Mówię prawdę. Nie gniewaj się i nie karć Mnie."

 

10.08.35   Pan Śri Krsna odrzekł: Moja droga matko, nigdy nie jadłem ziemi. Wszyscy Moi przyjaciele, którzy skarżą się na Mnie, są kłamcami. Jeśli jednak myślisz, że mówią prawdę, możesz sama to sprawdzi, zaglądając Mi w usta.

 

10.08.35   Znaczenie:      Krsna zaprezentował się jako niewinne dziecko, by zwiększyć transcendentalną ekstazę matczynego uczucia. Jak opisują śastra, tadana-bhayan mithyoktir vatsalya-rasa-posika. Oznacza to, że małe dziecko czasami kłamie. Na przykład, mogło coś ukraść albo zjeść, jednakże zaprzecza, że to zrobiło. Zwykle widzimy to w tym materialnym świecie, ale w odniesieniu do Krsny jest to czymś innym; czynności takie mają wzbudzić w bhakcie transcendentalną ekstazę. Najwyższa Osoba Boga grał rolę kłamcy i oskarżał wszystkich innych bhaktów, że są kłamcami. Jak oznajmia Śrimad-Bhagavatam (10.12.11), krta-punya-punjah: po wielu, wielu żywotach pełnienia służby oddania bhakta może osiągnąć taką ekstatyczną pozycję. Osoby, które zgromadziły rezultaty ogromnej ilości pobożnych czynów, mogą osiągnąć stan obcowania z Krsną i bawić się z Nim jak zwykli towarzysze zabaw. Takiej wymiany transcendentalnej służby nie należy uważać za fałszywe oskarżenia. Nigdy nie należy oskarżać takich bhaktów, że są zwykłymi chłopcami mówiącymi kłamstwa, gdyż ten stan obcowania z Krsną osiągnęli dzięki wielkim wyrzeczeniom (tapasa brahmacaryena śamena ca damena ca).

 

10.08.36   Matka Yaśoda wyzwała Krsnę, "Jeśli nie jadłeś ziemi, to otwórz szeroko buzię." Wyzwany w ten sposób przez Swą matkę, Krsna, syn Nandy Maharajy i Yaśody, otworzył usta, by ukazać rozrywki jako ludzkie dziecko. Chociaż Najwyższa Osoba Boga, Krsna, który posiada pełnię wszystkich bogactw, nie zakłócił rodzicielskiego uczucia Swej matki, automatycznie ukazał Swe bogactwo, które na żadnym etapie nie ulega zatraceniu, lecz manifestuje się we właściwym czasie.

 

10.08.36   Znaczenie:      Nie zakłócając ekstazy uczucia Swej matki, Krsna otworzył Swe usta i przejawił Swe naturalne bogactwa. Jeśli ktoś otrzyma różnorodność pożywienia, sto jeden różnego rodzaju potraw, a lubi zwykły szpinak, śaka, to będzie wolał jeść szpinak. Podobnie, chociaż Krsna posiadał pełnię bogactw, teraz – na polecenie matki Yaśody – otworzył szeroko usta niczym ludzkie dziecko i nie zlekceważył transcendentalnego nastroju matczynego uczucia.

 

10.08.37-39   Kiedy Krsna, na polecenie matki Yaśody, szeroko otworzył Swe usta, ujrzała w nich wszystkie ruchome i nieruchome istoty, przestrzeń kosmiczną i wszystkie kierunki, razem z górami, wyspami, oceanami, powierzchnią ziemi, wiejącym wiatrem, ogniem, księżycem i gwiazdami. Ujrzała systemy planetarne, wodę, światło, powietrze, niebo i stworzenie poprzez przemianę ahankara. Ujrzała również zmysły, umysł, percepcję zmysłową oraz trzy cechy: dobroć, pasję i ignorancję. Ujrzała czas przeznaczony żywym istotom, instynkt naturalny i następstwa karmy oraz pragnienie i różnego rodzaju ciała – ruchome i nieruchome. Widząc te wszystkie aspekty manifestacji kosmicznej, jak również siebie samą i Vrndavana-dhamę, zatrwożyła się i ogarnęły ją wątpliwości co do natury jej syna.

 

10.08.37-39   Znaczenie:      Cała manifestacja kosmiczna, która istnieje w oparciu o wulgarne i subtelne elementy, jak również środki ich agitacji, trzy guny, żywa istota, stworzenie, utrzymywanie, zniszczenie i wszystko, co dzieje się w zewnętrznej energii Pana – wszystko to pochodzi od Najwyższej Osoby Boga, Govindy. Wszystko znajduje się pod kontrolą Najwyższej Osoby Boga. Potwierdza to również Bhagavad-gita (9.10). Mayadhyaksena prakrtih suyate sa-caracaram: wszystko w naturze materialnej (prakrti) działa pod Jego kontrolą. Ponieważ te wszystkie manifestacje pochodzą z Govindy, wszystkie mogą zostać ujrzane w ustach Govindy. Zadziwiające jest, jak matka Yaśoda była przestraszona z powodu intensywnego uczucia matczynego. Nie mogła uwierzyć, że w ustach jej syna mogły pojawić się takie rzeczy. Jednakże ujrzała je i dlatego była przestraszona i zdumiona.

 

10.08.40   [Matka Yaśoda zaczęła zastanawiać się:] Czy to sen, czy jakiś złudny twór energii zewnętrznej? Gzy pojawiło się to dzięki mojej inteligencji, czy jest to jakaś moc mistyczna mego dziecka?

 

10.08.40   Znaczenie:      Kiedy matka Yaśoda ujrzała w ustach swego dziecka tę wspaniałą manifestację, zastanowiła się, czy był to sen. Później pomyślała, "Nie śnię, ponieważ moje oczy są otwarte. Faktycznie widzę to, co się dzieje. Ani nie śpię, ani też nic mi się nie śni. Więc może jest to złudzenie stworzone przez devamayę. Ale to również nie jest możliwe. Jaki interes mieliby półbogowie w ukazywaniu mi takich rzeczy? Jestem nieznaczną kobietą nie mającą żadnego związku z półbogami. Dlaczego mieliby trudzić się, by poddać mnie devamayi? To również nie jest możliwe." Następnie matka Yaśoda zastanowiła się, czy wizja ta mogła być spowodowana oszołomieniem: "Jestem zdrowa; nie jestem chora. Dlaczego miałabym być oszołomiona? Niemożliwe, bym była obłąkana, gdyż zwykle myślę sprawnie. Zatem wizja ta musi być spowodowana jakąś siłą mistyczną mego syna, tak jak przepowiedział to Gargamuni." Tak więc ostatecznie doszła do wniosku, że wizja ta była spowodowana działaniem jej syna i niczym innym.

 

10.08.41   Ofiarowuję zatem pokłony Najwyższej Osobie Boga i podporządkowuję się Jemu, który jest poza koncepcją ludzkiej spekulacji, umysłu, czynów, słów i argumentów. On jest oryginalną przyczyną tej manifestacji kosmicznej, On utrzymuje cały kosmos i dzięki Niemu możemy zrozumieć jego istnienie. Pragnę po prostu ofiarować Mu swe pokłony, gdyż jest On ponad moją kontemplacją, spekulacją czy medytacją. Jest On ponad mymi wszelkimi materialnymi czynnościami.

 

10.08.41   Znaczenie:      Należy po prostu zrealizować wielkość Najwyższej Osoby Boga. Nie powinniśmy próbować zrozumieć Go za pomocą jakichś materialnych środków, subtelnych czy wulgarnych. Matka Yaśoda, będąc prostą kobietą, nie mogła doszukać się prawdziwej przyczyny tej wizji; dlatego, powodowana matczynym uczuciem, po prostu ofiarowała pokłony. Najwyższemu Panu, by chronił jej dziecko. Nie była w stanie zrobić nic innego, jak tylko ofiarować Panu pokłony. Jest powiedziane, acintyah khalu ye bhava na tams tarkena yojayet (Mahabharata, Bhisma Parva 5.22). Nie należy usiłować zrozumieć najwyższej przyczyny poprzez argumenty czy rozumowanie. Kiedy nęka nas jakiś problem, którego przyczyny nie jesteśmy w stanie znaleźć, nie ma innego wyjścia, jak tylko podporządkować się Najwyższemu Panu i ofiarować Mu nasze pełne szacunku pokłony. Wówczas nasza pozycja będzie bezpieczna. Również w tym przypadku matka Yaśoda przyjęła ten proces. Bez względu na to, co się dzieje, oryginalną przyczyną jest Najwyższa Osoba Boga (sarva-karana-karanam). Kiedy nie możemy stwierdzić przyczyny bezpośredniej, ofiarujmy po prostu nasze pokłony lotosowym stopom Pana. Matka Yaśoda doszła do wniosku, że wspaniałe rzeczy, które ujrzała w ustach swego dziecka, zostały wywołane przez Niego, chociaż nie mogła wyraźnie określić przyczyny. Zatem, kiedy bhakta nie może stwierdzić przyczyny cierpienia, dochodzi do wniosku:

 

tat te 'nukampam susamiksamano

bhunjana evatma-krtam vipakam

hrd-vag-vapurbhir vidadhan namas te

jiveta yo mukti-pade sa daya-bhak

(Bhag. 10.14.8)

 

Bhakta uznaje, że to z powodu jego przeszłych wykroczeń Najwyższa Osoba Boga sprawia mu trochę cierpienia. Toteż raz po raz ofiarowuje pokłony Panu. Taki bhakta nazywany jest mukti-pade sa daya-bhak; to znaczy, ma gwarantowane wyzwolenie z tego materialnego świata. Jak oznajmia Bhagavad-gita (2.14):

 

matra-sparśas tu kaunteya    śitosna-sukha-duhkha-dah

agamapayino nityas    tams titiksasva bharata

 

Powinniśmy wiedzieć, że materialne cierpienie spowodowane materialnym ciałem będzie pojawiało się i znikało. Dlatego musimy tolerować cierpienie i kontynuować wypełnianie naszego obowiązku, jaki otrzymaliśmy od naszego mistrza duchowego.

 

10.08.42   To pod wpływem mayi Najwyższego Pana błędnie sądzę, że Nanda Maharaja jest mym mężem, że Krsna jest mym synem, i że – ponieważ jestem królową Maharajy Nandy – całe bogactwo, w postaci krów i cieląt, należy do mnie, a wszyscy pasterze i pasterki są moimi poddanymi. Lecz w rzeczywistości ja również jestem wiecznie poddaną Najwyższemu Panu. On jest moim ostatecznym schronieniem.

 

10.08.42   Znaczenie:      Podążając za przykładem matki Yaśody, każdy powinien przyjąć tę mentalność wyrzeczenia. Wszelkie bogactwo czy własność, jaką posiadamy, należy nie do nas, lecz do Najwyższej Osoby Boga, który jest ostatecznym schronieniem każdego i ostatecznym właścicielem wszystkiego. Jak Pan Sam oznajmia w Bhagavad-gicie (5.29):

 

bhoktaram yajna-tapasam    sarva-loka-maheśvaram

suhrdam sarva-bhutanam    jnatva mam śantim rcchati

 

   "Osoba w pełni świadoma Mnie, znając Mnie jako ostateczny cel wszelkich ofiar i wyrzeczeń, Najwyższego Pana wszystkich planet i półbogów oraz przyjaciela i dobroczyńcę wszystkich żywych istot, osiąga pokój i wolność od wszelkich nieszczęść i cierpień materialnych."

    Nie powinniśmy być dumni z tego, co posiadamy. Jak wyraziła to tutaj matka Yaśoda: "Nie jestem właścicielką majątku, bogatą żoną Nandy Maharajy. Włości, bogactwa, krowy i cielęta oraz poddanych, jak gopi i pasterzy, wszystko to dostałam." Należy porzucić myślenie typu "moje bogactwo, mój syn i mój mąż" (janasya moho 'yam aham mameti). Nie ma nic, co należałoby do kogokolwiek innego, niż do Najwyższego Pana. Jedynie z powodu złudzenia błędnie myślimy: "Ja istnieję", czy "Wszystko należy do mnie". Tak więc matka Yaśoda całkowicie podporządkowała się Najwyższemu Panu. Przez chwilę była raczej rozczarowana, myśląc: "Moje wysiłki, by chronić syna poprzez dobroczynność czy inną pomyślną działalność, są bezużyteczne. Najwyższy Pan podarował mi wiele rzeczy, ale dopóki On Sam nie zaopiekuje się wszystkim, nie będzie gwarancji ochrony. Dlatego ostatecznie muszę przyjąć schronienie Najwyższej Osoby Boga." Jak oznajmia Prahlada Maharaja (Bhag. 7.9.19), balasya neha śaranam pitarau nrsimha: ostatecznie ojciec i matka nie są w stanie zaopiekować się swymi dziećmi. Ato grha-ksetra-sutapta-vittair janasya moho 'yam aham mameti (Bhag. 5.5.8). Nasza ziemia, dom, bogactwo i wszelkie inne posiadłości należą do Najwyższej Osoby Boga, chociaż błędnie myślimy: "Jestem tym" i "Te rzeczy należą do mnie."

 

10.08.43   Dzięki łasce Pana matka Yaśoda zrozumiała rzeczywistą prawdę. Lecz później najwyższy mistrz ponownie, za pośrednictwem wewnętrznej mocy, yogamayi, zainspirował ją, by pogrążyła się w intensywnej miłości matczynej do swego syna.

 

10.08.43   Znaczenie:      Chociaż matka Yaśoda zrozumiała całą filozofię życia, po chwili, pod wpływem yogamayi, pogrążyła się w miłości do swego syna. Myślała, że jeśli ona się Nim nie zaopiekuje, to któż Go uchroni? Nie potrafiła myśleć inaczej i wskutek tego zapomniała o wszystkich spekulacjach filozoficznych. Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura opisał to zapomnienie jako zainspirowane przez wpływ yogamayi (mohana-sadharmyan mayam). Osoby materialistyczne są urzeczone mahamayą, podczas gdy bhaktowie – dzięki aranżacji energii duchowej – urzeczeni są yogamayą.

 

10.08.44   Zapominając o złudzeniu yogamayi – o tym, że Krsna ukazał w Swych ustach kosmiczną formę – matka Yaśoda wzięta Go na kolana jak przedtem, czując w sercu zwiększone uczucie do swego transcendentalnego dziecka.

 

10.08.44   Znaczenie:      Matka Yaśoda uważała wizję formy kosmicznej w ustach Krsny za podobną do snu aranżację yogamayi. Tak jak po przebudzeniu zapomina się o śnie, tak matka Yaśoda natychmiast zapomniała o całym tym wydarzeniu. Kiedy zwiększyło się jej naturalne uczucie miłości, postanowiła: "Teraz zapomnijmy o tym wydarzeniu. Nie dbam o nie. Oto mój syn i pragnę Go pocałować."

 

10.08.45   Chwały Najwyższej Osoby Boga rozważane są w trzech Vedach, Upanisadach, literaturze sankhya-yogi i innej literaturze Vaisnava, jednakże matka Yaśoda uważała tę Najwyższą Osobę za swe zwykłe dziecko.

 

10.08.45   Znaczenie:      Najwyższa Osoba Boga, Krsna, oznajmia w Bhagavad-gicie (15.15), że celem studiowania Ved jest zrozumienie Jego (vedaiś ca sarvair aham eva vedyah). Śri Caitanya Mahaprabhu wyjaśnił Sanatanie Gosvamiemu, że Vedy mają trzy cele. Jednym jest zrozumienie naszego związku z Krsną (sambandha), drugim jest działanie odpowiednio do tego związku (abhidheya), a trzecim jest osiągnięcie ostatecznego celu (prayojana). Słowo prayojana oznacza "potrzeby", a ostateczną potrzebę wyjaśnił Śri Caitanya Mahaprabhu. Prema pum-artho mahan: największą potrzebą istoty ludzkiej jest osiągnięcie miłości do Najwyższej Osoby Boga. Tutaj widzimy, że matka Yaśoda jest na najwyższym etapie tej potrzeby, gdyż jest całkowicie pogrążona w miłości do Krsny.

    Na początku do tego celu wedyjskiego dąży się trzema sposobami (trayi)przez karma-kandę, jnana-kandę i upasana-kandę. Kiedy ktoś osiąga kompletny, doskonały etap upasana-kandy, zaczyna wielbić Narayana, czyli Pana Visnu. Kiedy Parvati zapytała Pana Mahadevę, Pana Śivę, jaka jest najlepsza metoda upasana, czyli wielbienia, Pan Śiva odpowiedział: aradhananam sarvesam visnor aradhanam param. Najwyższym etapem doskonałości jest visnu-pasana, czyli visnv-aradhana, wielbienie Pana Visnu, tak jak zrealizowała to Devaki. Ale tutaj matka Yaśoda nie spełnia żadnej upasana, gdyż rozwinęła transcendentalną ekstatyczną miłość do Krsny. Zatem jej pozycja jest lepsza od pozycji Devaki. Aby to wykazać, Śrila Vyasadeva wypowiada ten werset, trayya copanisadbhih itd.

    Kiedy istota ludzka zajmuje się studiowaniem Ved, żeby osiągnąć vidyę, czyli wiedzę, zaczyna uczestniczyć w cywilizacji ludzkiej. Później awansuje dalej, studiując Upanisady i osiągając brahma-jnanę, bezosobową realizację Absolutnej Prawdy, a następnie czyni jeszcze większy postęp, przechodząc do sankhya-yogi, by zrozumieć najwyższego kontrolera, o którym wspomina Bhagavad-gita (param brahma param dhama pavitram paramam bhavan / purusam śaśvatam). Kiedy ktoś rozumie, że ten purusa, najwyższy kontroler, jest Paramatmą, praktykuje proces yogi (dhyanavasthita-tad-gatena manasa paśyanti yam yoginah). Ale matka Yaśody wzniosła się ponad te wszystkie etapy. Osiągnęła platformę kochania Krsny jako swego uwielbionego dziecka i dlatego uważa się, że znajduje się na najwyższym etapie realizacji duchowej. Prawdę Absolutną realizuje się w trzech aspektach (brahmeti paramatmeti bhagavan iti śabdyate), lecz ona pogrążona jest w takiej ekstazie, że nie dba o poznanie Brahmana, Paramatmy czy Bhagavana. Bhagavan zstąpił osobiście, by stać się jej ukochanym dzieckiem. Zatem, jak oznajmił to Śri Caitanya Mahaprabhu, szczęście matki Yaśody nie znajduje porównania (ramya kacid upasana vrajavadhu-vargena ya kalpita). Prawda Absolutna, Najwyższa Osoba Boga, może być realizowany na różnych etapach. Jak Pan mówi w Bhagavad-gicie (4.11):

 

ye yatha mam prapadyante    tams tathaiva bhajamy aham

mama vartmanuvartante    manusyah partha sarvaśah

 

   "Każdego z nich – kiedy podporządkowuje się Mnie – nagradzam odpowiednio. Każdy podąża Moją ścieżką pod każdym względem, o synu Prthy." Ktoś może być karmitą, jnanim, yoginem, a następnie bhaktą albo prema-bhaktą. Ale ostatecznym etapem realizacji jest prema-bhakti, jak zademonstrowała to matka Yaśoda.

 

10.08.46   Kiedy Maharaja Pariksit usłyszał o wielkim szczęściu matki Yaśody, zapytał Śukadevę Gosvamiego: O uczony braminie, Najwyższa Osoba Boga ssał mleko z piersi matki Yaśody. Jakie pomyślne czyny spełniła ona i Nanda Maharaja, że osiągnęli taką doskonałość w ekstatycznej miłości?

 

10.08.46   Znaczenie:      Jak oznajmia Bhagavad-gita (7.16), catur-vidha bhajante mam janah sukrtino 'rjuna. Bez spełniania sukrti, pobożnych czynności, nikt nie może przyjąć schronienia Najwyższej Osoby Boga. Do Najwyższego Pana zbliżają się cztery rodzaje pobożnych ludzi (arto jijnasur artharthi jnani ca), ale tutaj widzimy, że Nanda Maharaja i Yaśoda przewyższyli ich wszystkich. Dlatego Maharaja Pariksit w naturalny sposób zapytał, "Cóż za pobożne czynności spełniali oni w swoich przeszłych żywotach, dzięki którym osiągnęli taki stan doskonałości?" Oczywiście Nanda Maharaja i Yaśoda przyjmowani są za ojca i matkę Krsny, jednakże Yaśoda była bardziej szczęśliwa od Nandy Maharajy, ojca Krsny, gdyż Nanda Maharaja czasami był oddzielony od Krsny, podczas gdy Yaśoda matka Krsny, nie była oddzielona od Niego nawet na chwilę. Zawsze była w towarzystwie Krsny, od Jego niemowlęctwa do dzieciństwa i od dzieciństwa do młodości. Nawet kiedy Krsna był dorosły, zwykł odwiedzać Vrndavanę i siadać na kolanach matki Yaśody. Zatem szczęście matki Yaśody nie ma porównania, dlatego Maharaja Pariksit w naturalny sposób zapytał: yaśoda ca maha-bhaga.

 

10.08.47   Chociaż Krsna był tak zadowolony z Vasudevy i Devaki, że pojawił się jako ich syn, nie mogli się oni radować Jego wspaniałomyślnymi, dziecięcymi rozrywkami, które są tak potężne, że po prostu intonowanie o nich pokonuje zanieczyszczenie materialnego świata. Jednakże Nanda Maharaja i Yaśoda cieszyli się nimi w pełni i dlatego ich pozycja jest zawsze lepsza od pozycji Vasudevy i Devaki.

 

10.08.47   Znaczenie:      W rzeczywistości Krsna narodził się z łona Devaki, ale tuż po Swych narodzinach został przeniesiony do domu matki Yaśody. Devaki nie mogła nawet dać Krsnie ssać swej piersi. Dlatego Maharaja Pariksit był zdumiony. Jak matka Yaśoda i Nanda Maharaja mogli osiągnąć takie szczęście, że cieszyli się kompletnymi dziecięcymi rozrywkami Krsny, które nadal gloryfikują święte osoby? Cóż takiego uczynili w przeszłości, że zostali promowani na tę wzniosłą pozycję?

 

10.08.48   Śukadeva Gosvami powiedział: Aby wypełnić polecenia Pana Brahmy, Drona, najlepszy z Vasów, i jego żona Dhara, przemówili do niego w ten sposób.

 

10.08.48   Znaczenie:      Jak oznajmia Brahma-samhita (5.37):

 

ananda-cinmaya-rasa-pratibhavitabhis

tabhir ya eva nija-rupataya kalabhih

goloka eva nivasaty akhilatma-bhuto

govindam adi-purusam tam aham bhajami

 

Gdziekolwiek zstępuje Krsna, otoczony jest Swymi towarzyszami. Towarzysze ci nie są zwykłymi żywymi istotami. Rozrywki Krsny są wieczne i kiedy zstępuje, przychodzi ze Swymi towarzyszami. Zatem Nanda i matka Yaśoda są wiecznymi rodzicami Krsny. Oznacza to, że kiedykolwiek pojawia się Krsna, to jako ojciec i matka Pana pojawiają się również Nanda i Yaśoda oraz Vasudeva i Devaki. Osoby te są ekspansjami własnego ciała Krsny; nie są to zwykłe żywe istoty. Maharaja Pariksit wiedział o tym, lecz z ciekawości chciał dowiedzieć się od Śukadevy Gosvamiego czy zwykły człowiek może osiągnąć ten etap poprzez sadhana-siddhi. Są dwa rodzaje doskonałości – nitya-siddhi i sadhana-siddhi: Nitya-siddha to ten, który jest wiecznie towarzyszem Krsny, ekspansją własnego ciała Krsny, podczas gdy sadhana-siddha jest zwykłą ludzką istotą, która również osiąga ten stan poprzez spełnianie pobożnych czynności i przestrzeganie regulujących zasad służby oddania. Tak więc zadając w pytanie, Maharaja Pariksit pragnął rozstrzygnąć, czy pozycję matki Yaśody i Nandy Maharajy może osiągnąć zwykła ludzka istota. Śukadeva Gosvami odpowiedział na to pytanie w ten sposób.

 

10.08.49   Drona i Dhara rzekli: Prosimy, pozwól nam narodzić się na tej planecie Ziemi, tak aby po naszym przyjściu pojawił się również Najwyższy Pan, Osoba Boga, najwyższy kontroler i pan wszystkich planet, szerząc służbę oddania, ostateczny cel życia, i by przez przyjęcie tej służby oddania ci narodzeni w tym materialnym świecie mogli z łatwością osiągnąć wyzwolenie z pełnego niedoli stanu materialistycznego życia

 

10.08.49   Znaczenie:      To oznajmienie Drony wyraźnie wskazuje na to, że Drona i Dhara są wiecznymi rodzicami Krsny. Kiedykolwiek istnieje potrzeba pojawienia się Krsny, Drona i Dhara pojawiają się najpierw, a później przychodzi Krsna. Krsna mówi w Bhagavad-gicie, że Jego narodziny nie są zwykłe (janma karma ca me divyam).

 

ajo 'pi sann avyayatma    bhutanam iśvaro 'pi san

prakrtim svam adhisthaya    sambhavamy atma-mayaya

 

   "Mimo iż jestem nienarodzony i Moje transcendentalne ciało nigdy nie ulega zniszczeniu i chociaż jestem panem wszystkich żywych istot, to jednak w każdym milenium pojawiam się w Mojej oryginalnej, transcendentalnej formie." (Bg. 4.6) Drona i Dhara przychodzą przed pojawieniem się Krsny w tym celu, by stać się Jego ojcem i matką. To oni pojawiają się jako Nanda Maharaja i jego żona Yaśoda. Innymi słowy, nie jest rzeczą możliwą, aby żywa istota sadhana-siddha stała się ojcem czy matką Krsny, gdyż ojciec i matka Krsny zostali już wyznaczeni. Ale dzięki przestrzeganiu zasad ukazanych przez Nandę Maharaję i Yaśodę oraz ich towarzyszy, mieszkańców Vrndavany, zwykłe żywe istoty mogą osiągnąć uczucie, jakie zostało przejawione przez Nandę i Yaśodę.

    Kiedy Drona i Dhara zostali poproszeni, by spłodzili dzieci, postanowili przyjść do tego świata, by mieć za swego syna Najwyższą Osobę Boga, Krsnę. Pojawienie się Krsny oznacza paritranaya sadhunam vinaśaya ca duskrtam – bhaktowie są chronieni, a złoczyńcy – unicestwiani. Kiedykolwiek przychodzi Krsna, rozdziela On najwyższy cel życia, służbę oddania. W tym samym celu pojawia się jako Caitanya Mahaprabhu, gdyż dopóki nie osiągnie się służby oddania, nie można uwolnić się od niedoli tego materialnego świata (duhkhalayam aśaśvatam), w którym żywe istoty walczą o egzystencję. Pan mówi w Bhagavad-gicie (15.7):

 

mamaivamśo jiva-loke    jiva-bhutah sanatanah

manah sasthanindriyani    prakrti-sthani karsati

 

   "Żywe istoty w tym uwarunkowanym świecie są Moimi wiecznymi, fragmentarycznymi cząstkami. I właśnie to uwarunkowane życie jest przyczyną ich ciężkiej walki z sześcioma zmysłami, łącznie z umysłem" Żywe istoty zmagają się, by osiągnąć szczęście, ale osiągnięcie tego szczęścia nie jest możliwe, jeśli nie przyjmą kultu bhakti. Krsna wyraźnie mówi:

 

aśraddadhanah purusa    dharmasyasya parantapa

aprapya mam nivartante    mrtyu-samsara-vartmani

 

   "Ci, którzy nie zachowują wiary w ścieżkę służby oddania, nie osiągają Mnie, o pogromco nieprzyjaciół, lecz powracają do cyklu narodzin i śmierci w tym materialnym świecie." (Bg. 9.3)

    Głupcy nie wiedzą, jak bardzo ryzykowne jest życie tutaj, jeśli nie przestrzega się instrukcji Krsny. Ruch świadomości Krsny został zainaugurowany w tym celu, aby poprzez praktykowanie świadomości Krsny można było uniknąć ryzykownego życia tej materialnej egzystencji. Nie ma kwestii przyjęcia czy nie przyjęcia świadomości Krsny. Nie jest to kwestią wyboru; jest to konieczność. Jeśli nie przyjmiemy świadomości Krsny, nasze życie będzie bardzo ryzykowne. Wszystko zostało wyjaśnione w Bhagavad-gicie: Bhagavad-gita Taka Jaką Jest jest wstępnym studium do nauki, jak uwolnić się od niedoli egzystencji materialnej. Jeśli ktoś zrozumie Bhagavad-gitę, wówczas może przejść do Śrimad-Bhagavatam, a jeśli czyni dalszy postęp, może studiować Caitanya-caritamrtę. Dlatego prezentujemy te nieocenione książki całemu światu, by ludzie mogli studiować je i być szczęśliwi, uwalniając się od niedoli życia.

 

10.08.50   Kiedy Brahma rzekł: "Dobrze, niech tak się stanie", najszczęśliwszy Drona, równy Bhagavanowi, pojawił się we Vrajapurze, Vrndavanie, jako najsłynniejszy Nanda Maharaja, a jego żona Dhara pojawiła się jako matka Yaśoda.

 

10.08.50   Znaczenie:      Kiedykolwiek Krsna pojawia się na tej Ziemi, pozornie potrzebuje ojca i matki, toteż Drona i Dhara, Jego wieczny ojciec i wieczna matka, pojawili się na tej Ziemi przed Nim jako Nanda Maharaja i Yaśoda. W przeciwieństwie do Sutapy i Prśnigarbhy, nie musieli oddawać się surowym wyrzeczeniom i pokutom, by stać się ojcem i matką Krsny. Taka jest różnica pomiędzy nitya-siddha a sadhana-siddha.

 

10.08.51   Następnie, o Maharajo Pariksicie, najlepszy z Bharatów, kiedy Najwyższa Osoba Boga został synem Nandy Maharajy i Yaśody, zachowali oni bezustanną, niezachwianą miłość w służbie oddania, w uczuciu rodzicielskim. W ich towarzystwie wszyscy pozostali mieszkańcy Vrndavany, gopa i gopi, rozwinęli kulturę krsna-bhakti.

 

10.08.51   Znaczenie:      Mimo iż kiedy Najwyższa Osoba Boga kradł masło, ser i mleko gopa i gopi mieszkających w sąsiedztwie, Jego psotliwość na pozór wydawała się kłopotliwa, to w rzeczywistości była to wymiana uczucia w ekstazie służby oddania. Im bardziej gopa i gopi wymieniali uczucia z Panem, tym bardziej wzrastała ich służba oddania. Czasami może się nam wydawać, że z powodu zaangażowania w służbę oddania bhakta jest w kłopocie, ale w rzeczywistości prawda jest inna. Kiedy bhakta cierpi dla Krsny, to cierpienie to jest transcendentalną radością. Zrozumieć to może tylko ten, kto staje się bhaktą. Kiedy Krsna przejawiał Swe dziecięce rozrywki, nie tylko Nanda Maharaja i Yaśoda zwiększyli swe uczucia oddania, lecz osoby przebywające w ich towarzystwie także wzmogły swą służbę oddania. Innymi słowy, osoby naśladujące czynności Vrndavany również rozwiną służbę oddania w najwyższej doskonałości.

 

10.08.52   Tak więc, Najwyższa Osoba, Krsna, razem z Balaramą mieszkał we Vrajabhumi, Vrndavanie, by wprowadzić w życie błogosławieństwo Brahmy. Przejawiając rozmaite rozrywki w Swym dzieciństwie, zwiększał transcendentalną przyjemność Nandy i innych mieszkańców Vrndavany.

 

W ten sposób Bhaktivedanta kończy objaśnienia do 8-go Rozdziału 10-go Canto Śrimad-Bhagavatam, zatytułowanego

"Pan Krsna ukazuje w Swych ustach formę kosmiczną. "