Oto podsumowanie Rozdziału Szóstego: kiedy Nanda Maharaja, stosując się do instrukcji Vasudevy, wracał do domu, ujrzał wielką demonicę leżącą na drodze, a następnie usłyszał o jej śmierci.
Kiedy Nanda Maharaja, król Vrajy, myślał o słowach Vasudevy dotyczących zakłóceń w Gokuli, trochę się przestraszył i szukał schronienia u lotosowych stóp Śri Hari. W międzyczasie Kamsa posłał do wioski Gokuli Raksasi Putanę, która włóczyła się tu i tam zabijając małe dzieci. Oczywiście, tam gdzie nie ma świadomości Krsny, tam istnieje niebezpieczeństwo takich Raksasi, ale ponieważ w Gokuli był Sam Najwyższa Osoba Boga, Putana nie mogła spodziewać się tam niczego innego poza własną śmiercią.
Pewnego dnia Putana przybyła z przestrzeni kosmicznej do Gokuli, do domu Nandy Maharajy, i przejawiając siłę mistyczną, przyjęła postać bardzo pięknej kobiety. Zdobyła się na odwagę i bez pozwolenia weszła do pokoju sypialnego Krsny; dzięki łasce Krsny nikt nie zabronił jej wejść do domu czy pokoju, ponieważ takie było Jego pragnienie. Dziecko Krsna, które przypominało ogień przykryty popiołem, spojrzało na Putanę i pomyślało, że będzie musiało zabić tę demonicę, piękną kobietę. Oczarowana wpływem yogamayi i Osobą Boga, Putana wzięła Krsnę na kolana i ani Rohini, ani Yaśoda nie zaprotestowały. Demonica ofiarowała Krsnie swą pierś do ssania, lecz pierś ta była posmarowana trucizną. Dlatego dziecko Krsna ścisnęło jej pierś tak mocno, że z powodu nieznośnego bólu musiała przyjąć swe oryginalne ciało i upadła na ziemię. Wówczas Krsna zaczął bawić się na jej piersi niczym małe dziecko. Gdy tak się bawił, gopi uspokoiły się i zabrały dziecko na własne kolana. Po tym wydarzeniu, z powodu ataku Raksasi, gopi powzięły środki ostrożności. Matka Yaśoda dała dziecku swą pierś do ssania i następnie położyła Je w łóżeczku.
W międzyczasie Nanda i towarzyszący mu pasterze powrócili z Mathury i zdumieli się, gdy zobaczyli ogromne martwe ciało Putany. Każdy był zdziwiony, że Vasudeva przepowiedział to nieszczęśliwe wydarzenie i chwalili go za jego moc przewidywania. Mieszkańcy Vrajy pocięli ogromne ciało Putany na kawałki. Ponieważ Krsna ssał jej pierś, uwolniła się od wszystkich grzechów, więc gdy pasterze spalili w ogniu kawałki jej ciała, dym napełnił powietrze przyjemną wonią. Chociaż Putana pragnęła zabić Krsnę, ostatecznie osiągnęła siedzibę Pana. Z tego wydarzenia możemy wyciągnąć naukę, że jeśli ktoś przywiązany jest do Krsny w jakikolwiek sposób, nawet jako wróg, ostatecznie osiągnie sukces. Cóż więc można powiedzieć o bhaktach, którzy w naturalny sposób przywiązani są do Krsny w miłości? Kiedy mieszkańcy Vrajy usłyszeli o zabiciu Putany i o pomyślności dziecka, byli bardzo zadowoleni. Usatysfakcjonowany Nanda Maharaja wziął dziecko Krsnę na kolana.
10.06.01 Znaczenie: Kiedykolwiek grozi jakieś niebezpieczeństwo, czysty bhakta myśli o obronie i schronieniu Najwyższej Osoby Boga. To również radzi Bhagavad-gita (9.33): anityam asukham lokam imam prapya bhajasva mam. W tym materialnym świecie niebezpieczeństwo istnieje na każdym kroku (padam padam yad vipadam). Dlatego bhakta nie ma innego wyjścia, jak tylko na każdym kroku przyjmować schronienie Pana.
10.06.03 Znaczenie: Śukadeva Gosvami wypowiedział ten werset, by uśmierzyć niepokój Maharajy Pariksita. Maharaja Pariksit był bhaktą Krsny i dlatego, kiedy zrozumiał, że Putana spowodowała zakłócenia w Gokuli, był nieco poruszony. Dlatego Śukadeva Gosvami zapewnił go, że żadne niebezpieczeństwo nie zagrażało Gokuli. Śrila Bhaktivinoda Thakura śpiewał: namaśraya kari' yatane tumi, thakaha apana kaje. Dlatego też radzi się wszystkim, aby przyjęli schronienie w intonowaniu maha-mantry Hare Krsna i nadal wypełniali swe własne zawodowe obowiązki. Nie ma w tym żadnej straty, a zysk jest niezmierny. Nawet z materialnego punktu widzenia każdy powinien przyjąć intonowanie mantry Hare Krsna, by uchronić się od wszelkiego rodzaju niebezpieczeństw. Ten świat jest pełen niebezpieczeństw (padam padam yad vipadam). Dlatego powinniśmy czuć się zachęceni do intonowania maha-mantry Hare Krsna, tak by w naszej rodzinie, społeczeństwie, sąsiedztwie i narodzie wszystko było spokojne i wolne od niebezpieczeństwa.
10.06.04 Znaczenie: Raksasi uczą się sił mistycznych, dzięki którym mogą podróżować w przestrzeni kosmicznej bez żadnych urządzeń mechanicznych. W niektórych częściach Indii nadal żyją takie mistyczne wiedźmy, które mogą usiąść na kiju i przelecieć na nim w bardzo krótkim czasie z jednego miejsca w drugie. Putana znała tę sztukę. Przyjmując postać bardzo pięknej kobiety, weszła do siedziby Maharajy Nandy, Gokuli.
10.06.07 Znaczenie: Demony zawsze zajmują się stwarzaniem zakłóceń i zabijaniem, lecz dziecko leżące w łóżeczku w domu Maharajy Nandy miało zabić wiele demonów.
10.06.08 Znaczenie: W wersecie tym znajdują się dwie zdumiewające rzeczy. Kiedy Krsna ujrzał, że Putana przyszła Go zabić, pomyślał, że skoro ta kobieta zaofiarowała Mu matczyne uczucie – chociaż sztuczne – powinien obdarzyć ją jakimś błogosławieństwem. Dlatego spojrzał na nią trochę zakłopotany i ponownie zamknął Swe oczy. Putana Raksasi była również zakłopotana. Nie była wystarczająco inteligentna, by zrozumieć, że brała na kolana śpiącego węża; myślała, że wąż ten jest zwykłym sznurem. Słowa antakam i anantam są przeciwieństwem. Ponieważ Putana nie była zbyt inteligentna, myślała, że może zabić swoje antakam, źródło własnego unicestwienia; lecz ponieważ On jest ananta, nieograniczony, nikt nie może Go zabić.
10.06.09 Znaczenie: Chociaż Pytana była obcą osobą i
chociaż była ucieleśnieniem okrutnej śmierci – jako że w swym sercu była
zdecydowana zabić dziecko – to kiedy pojawiła się tam bezpośrednio i położyła
dziecko na kolanach, by ofiarować Mu pierś do ssania, matki były tak bardzo
urzeczone jej pięknem, że nie zabroniły jej tego. Czasami piękna kobieta jest
niebezpieczna, ponieważ nikt – urzeczony jej zewnętrznym pięknem (maya-mohita) – nie jest w stanie zrozumieć, co kryje się w jej umyśle. Osoby
urzeczone pięknem zewnętrznej energii nazywane są maya-mohita. Mohitam nabhijanati mam ebhyah param avyayam (Bg.
7.13). Na te viduh svartha-gatim hi
visnum duraśaya ye bahir-artha-maninah (Bhag.
7.5.31). Tutaj oczywiście dwie matki, Rohini i Yaśoda nie były maya-mohita, złudzone zewnętrzną
energią, lecz aby rozrywki Pana mogły się rozwinąć, urzeczone zostały yogamayą. Taka maya-moha jest działaniem yogamayi.
10.06.10 Znaczenie: Krsna nie był zły na Putanę przez wzgląd na Siebie. Był rozgniewany na nią za to, że Raksasi ta zabiła tak wiele małych dzieci we Vrajabhumi. Dlatego postanowił, że powinna zostać ukarana utratą życia.
10.06.11 Znaczenie: Krsna srogo ukarał Raksasi. Rozrzuciła swe ramiona i nogi, a Krsna również kopał ją Swymi nóżkami, aby ją właściwie ukarać za jej występki.
10.06.12 Znaczenie: Śrila Viśvanatha Cakravarti Thakura zauważa, że w wersecie tym słowo rasa odnosi się do systemów planetarnych znajdujących się poniżej Ziemi, takich jak: Rasatala, Atala, Vitala, Sutala i Talatala.
10.06.13 Znaczenie: Putana była wielką Raksasi, która znała sztukę okrywania swej oryginalnej formy dzięki sile mistycznej, lecz kiedy została zabita, jej mistyczna moc nie mogła jej ukryć i ukazała się w swej oryginalnej formie.
10.06.14 Znaczenie: Z powodu przemożnego bólu, który zadał jej Krsna ssąc jej pierś, Putana – umierając – nie tylko opuściła pokój, lecz również porzuciła wioskę i w swym potężnym ciele upadła na pastwisko.
10.06.18 Znaczenie: Oto Najwyższa Osoba Boga – Krsna. Chociaż dzięki siłom mistycznym Raksasi Putana mogła zwiększyć czy zmniejszyć rozmiar swego ciała i w ten sposób zyskać proporcjonalną do tego moc, Najwyższa Osoba Boga jest jednakowo potężny w każdej ze Swych transcendentalnych form. Krsna jest prawdziwą Osobą Boga, ponieważ bez względu na to czy jest dzieckiem, czy dojrzałym młodym człowiekiem, zawsze jest tą samą osobą. Swojej mocy nie zyskuje On poprzez medytację czy jakiś inny zewnętrzny wysiłek. Dlatego też, kiedy potężna Putana rozszerzyła swe ciało, Krsna pozostał tym samym małym dzieckiem i nieustraszony bawił się na górnej części jej piersi. Sad-aiśvarya-purna. Bhagavan, Najwyższa Osoba Boga, jest zawsze kompletny we wszystkich mocach niezależnie od Swojej formy. Jego moce są zawsze pełne. Parasya śaktir vividhaiva śruyate: W każdych warunkach może On przejawić wszelkie moce.
10.06.19 Znaczenie: Kiedy Krsna został wybawiony z takiego wielkiego niebezpieczeństwa, przede wszystkim zatroskana była matka Yaśody i Rohini, a inne starsze gopi, niemalże tak samo zatroskane, naśladowały czynności matki Yaśody i Rohini. Dowiadujemy się tutaj, że kobiety mogły zajmować się ochroną dziecka w gospodarstwie po prostu przyjmując pomoc krowy. Jak opisano w tym wersecie, wiedziały one jak machać krowim ogonem, by chronić dziecko od wszelkiego rodzaju niebezpieczeństw. Ochrona krów daje wiele udogodnień, lecz ludzie zapomnieli tych sztuk. Dlatego też w Bhagavad-gicie Krsna znacznie podkreśla ochronę krów (krsi-go-raksya-vanijyam vaiśya-karma svabhavajam). Nawet dzisiaj w wioskach indyjskich otaczających Vrndavanę, wieśniacy żyją szczęśliwie po prostu chroniąc krowy. Starannie przechowują łajno krowie i suszą je w celu użycia jako opał. Mają wystarczające zapasy zboża, a ponieważ chronią krowy, mają też pod dostatkiem mleka i produktów mlecznych, tak aby móc rozwiązać wszelkie problemy ekonomiczne. Wieśniacy żyją tak spokojnie jedynie dzięki ochronie krów. Nawet uryna i łajno krowie mają wartość medyczną.
10.06.21 Znaczenie: Nyasa-mantra obejmuje acamana, czyli najpierw picie wody trzymanej w prawej ręce. Są różne visnu-mantry do oczyszczania ciała. Gopi, i w rzeczywistości wszyscy grhasthowie, znali proces oczyszczania za pomocą hymnów wedyjskich. Gopi spełniły ten proces, aby najpierw oczyścić siebie, a następnie – dziecko Krsnę: Proces anga-nyasy i kara-nyasy spełnia się po prostu przez picie odrobiny wody i intonowanie mantry. Mantra poprzedzona jest pierwszą literą imienia, a za nią podąża anusvara i słowo namah: am namo 'jas tavanghri avyat, mam mano manimams tava januni avyat, itd. Utraciwszy kulturę indyjską, indyjscy grhasthowie zapomnieli, w jaki sposób spełniać anga-nyasę i są zajęci jedynie zadowalaniem zmysłów, nie posiadając żadnej zaawansowanej wiedzy cywilizacji ludzkiej.
10.06.22-23 Znaczenie: Nawet w domach rolników, którzy nie byli zbyt zaawansowani we współczesnych sferach cywilizacji, kobiety wiedziały, jak intonować mantry, by chronić dzieci za pomocą łajna krowiego i krowiej uryny. Był to prosty i praktyczny sposób udzielania największej ochrony przed największymi niebezpieczeństwami. Ludzie powinni wiedzieć, w jaki sposób to robić, gdyż jest to częścią cywilizacji wedyjskiej.
10.06.27-29 Znaczenie: Jak oznajmia Brahma-samhita (5.33):
advaitam acyutam anadim ananta-rupam
adyam purana-purusam nava-yauvanam ca
vedesu durlabham adurlabham atma-bhaktau
govindam adi-purusam tam aham bhajami
"Wielbię Najwyższą Osobę Boga, Govindę, który jest oryginalną Osobą, niedualną, nieomylną i bez początku. Chociaż rozprzestrzenia się w nieograniczone formy, mimo to jest pierwotny, a chociaż jest najstarszą osobą, zawsze pojawia się jako świeża młodość. Takich wiecznych, pełnych szczęścia i wiedzy form Pana nie można zrozumieć dzięki akademickiej mądrości Ved, lecz zawsze manifestują się one czystym, nieskażonym bhaktom."
Kiedy dekorujemy ciało tilakiem,
chronimy je intonując dwanaście imion Visnu. Chociaż Govinda, czyli Pan
Visnu, jest jeden, to aby spełniać różne czynności, ma On różne imiona i formy.
Lecz jeśli ktoś nie jest w stanie pamiętać jednocześnie wszystkich tych imion,
może po prostu intonować, "Pan Visnu, Pan Visnu, Pan Visnu", i zawsze
myśleć o Panu Visnu. Visnor aradhanam
param: jest to najwyższa forma kultu. Jeśli ktoś zawsze pamięta Pana Visnu,
to nawet jeśli jest niepokojony przez wiele złych elementów, bez wątpienia
będzie chroniony. Ayurveda-śastra poleca,
ausadhi cintayet visnum: nawet
zażywając lekarstwo należy pamiętać Visnu, ponieważ lekarstwo nie jest
wszystkim i prawdziwym obrońcą jest Pan Visnu. Świat materialny jest pełen
niebezpieczeństw (padam padam yad
vipadam). Dlatego też należy
zostać Vaisnavą i bezustannie myśleć o Visnu, co staje się łatwiejsze dzięki
intonowaniu maha-mantry Hare Krsna.
Dlatego Śri Caitanya Mahaprabhu poleca, kirtaniyah
sada harih, param vijayate śri-krsna-sankirtanam i kirtanad eva krsnasya mukta-sangah param vrajet.
10.06.30 Znaczenie: Kiedy niemowlę pije mleko z piersi swej matki, jest to dobrą oznaką zdrowia. Tak więc starsze gopi nie zadowoliły się intonowaniem mantr ku ochronie Krsny; sprawdziły również, czy ich dziecko było zdrowe. Kiedy dziecko ssało pierś, było to potwierdzeniem, że jest zdrowe, a gdy gopi były całkowicie zadowolone, położyły dziecko do łóżeczka.
10.06.31 Znaczenie: Zdziwienie Nandy Maharajy można zrozumieć na różne sposoby. Przede wszystkim, pasterze nigdy wcześniej nie widzieli we Vrndavanie tak ogromnego ciała i dlatego byli zaskoczeni. Gdy zaczęli zastanawiać się, skąd wzięło się to ciało, czy spadło z nieba, czy może przez pomyłkę czy też z powodu mocy jakiejś mistycznej yogini przybyli do jakiegoś innego miejsca niż Vrndavana. W rzeczywistości nie byli w stanie odgadnąć, co się stało i dlatego byli zdumieni.
10.06.32 Znaczenie: Werset ten ilustruje różnicę pomiędzy ksatriyami a niewinnymi vaiśyami. Badając sytuację polityczną, Vasudeva mógł przewidzieć, co się zdarzy, podczas gdy Nanda Maharaja – król rolników – mógł jedynie domyślić się, że Vasudeva był wielkim świętym i że rozwinął siły mistyczne. W rzeczywistości Vasudeva miał pod swą kontrolą wszelkie siły mistyczne; w przeciwnym razie nie mógłby zostać ojcem Krsny. Lecz w rzeczywistości przewidział nieszczęścia we Vrajy studiując polityczne poczynania Kamsy, toteż ostrzegł Nandę Maharaję, by przedsięwziął środki ostrożności, chociaż Nanda Maharaja sądził, że Vasudeva przepowiedział to wydarzenie dzięki wspaniałym siłom mistycznym. Dzięki siłom mistycznym zyskanym poprzez praktykę hatha-yogi, można studiować i zrozumieć przyszłość.
10.06.33 Znaczenie: Praktyką jest, że po zabiciu żmiji tnie się jej ciało na różne kawałki, z obawy, że po prostu pod wpływem działania powietrza ponownie może ono ożyć. Jedynie zabicie żmiji nie jest wystarczające. Po zabiciu należy pociąć ją na kawałki i spalić, a wówczas nie będzie niebezpieczeństwa. Putana przypominała wielką żmiję i dlatego pasterze powzięli te-same środki ostrożności, paląc jej ciało na popiół.
10.06.34 Znaczenie: Takie są skutki świadomości Krsny. Jeśli ktoś w jakiś sposób poprzez zaangażowanie swych zmysłów w służbę dla Pana staje się świadomy Krsny, zostaje uwolniony od materialnego zanieczyszczenia. Śrnvatam sva-kathah krsnah punya-śravana-kirtanah (Bhag. 1.2.17). Słuchanie o czynach Krsny jest początkiem oczyszczonego życia. Punya-śravana-kirtanah: oczyścić można się po prostu słuchając i intonując. Dlatego w wypełnianiu służby oddania najważniejsze jest śravana-kirtana (słuchanie i intonowanie). Wówczas; za pomocą oczyszczonych zmysłów, zaczynamy pełnić służbę dla Pana (hrsikena hrsikeśa-sevanam). Bhaktir ucyate: to jest nazywane bhakti. Kiedy Putana została w jakiś sposób, pośrednio czy bezpośrednio, nakłoniona do pełnienia służby dla Pana karmiąc Go swą piersią, natychmiast została oczyszczona do tego stopnia, że kiedy jej ohydne materialne ciało było palone na popiół, wydzielało zapach aguru, najprzyjemniej pachnącego zioła.
10.06.35-36
Znaczenie: Putana nie darzyła Krsny miłością;
raczej była o Niego zazdrosna i pragnęła Go zabić. Niemniej jednak, ponieważ
świadomie czy też bezwiednie ofiarowała Mu swą pierś, osiągnęła najwyższą
zdobycz w życiu. Ale ofiarowania bhaktów przyciąganych do Krsny w miłości
rodzicielskiej są zawsze szczere. Matka lubi ofiarować coś dziecku z uczuciem i
miłością; nie ma w tym kwestii zazdrości. Więc możemy tutaj przeprowadzić
studia porównawcze. Jeśli Putana mogła osiągnąć taką wzniosłą pozycję w życiu duchowym
ofiarowując coś Krsnie w sposób lekceważący i z powodu zazdrości, więc cóż
dopiero mówić o matce Yaśodzie i innych gopi,
które służyły Krsnie z tak wielką miłością i uczuciem, ofiarowując Mu
wszystko dla Jego zadowolenia? Gopi automatycznie
osiągnęły najwyższą doskonałość. Dlatego Śri Caitanya Mahaprabhu poleca uczucie
gopi, czy to w uczuciu matczynym czy w miłości małżeńskiej, jako najwyższą
doskonałość życia (ramya kacid upasana
vrajavadhu-vargena ya kalpita).
10.06.37-38 Znaczenie: Wersety te wyjaśniaj, w jaki sposób służba oddania pełniona dla Najwyższej Osoby Boga, czy to pośrednio czy bezpośrednio, świadomie czy nieświadomie, staje się sukcesem. Putana nie była ani bhaktą, ani abhaktą; w rzeczywistości była demoniczną wiedźmą poinstruowaną przez Kamsę, by zabić Krsnę. Niemniej jednak na początku przyjęła formę pięknej kobiety i zbliżyła się do Krsny dokładnie niczym kochająca matka, tak by matka Yaśoda i Rohini nie wątpiły w jej szczerość. Pan rozważył to wszystko i została automatycznie promowana do pozycji takiej, jaką miała matka Yaśoda. Jak wyjaśnia Viśvanatha Cakravarti Thakura, są różne role, jakie można grać będąc na takiej pozycji. Putana została promowana na Vaikunthalokę, która czasami jest również opisywana jako Svarga. Svarga wspomniana w tym wersecie nie jest materialną planetą niebiańską, ale transcendentalnym światem. Jak opisał to Uddhava, na Vaikunthaloce Putana osiągnęła pozycję niańki (dhatry-ucitam). Putana została wyniesiona do pozycji niańki i służącej na Goloka Vrndavanie, aby pomagać matce Yaśodzie.
10.06.39-40 Znaczenie: Została tutaj opisana korzyść płynąca ze świadomości Krsny. Świadomość Krsny stopniowo rozwija się na platformie transcendentalnej. Można myśleć o Krsnie jako o najwyższej osobie, można myśleć o Nim jako o najwyższym mistrzu, jako najwyższym przyjacielu, najwyższym synu, albo też najwyższym kochanku. Jeśli ktoś jest połączony z Krsnę w jakimkolwiek z tych transcendentalnych związków, to należy rozumieć, że materialne życie tej osoby już dobiegło końca. Jak potwierdza Bhagavad-gita (4.9), tyaktva deham punar janma naiti mam eti: tacy bhaktowie mają gwarantowany powrót do domu, z powrotem do Boga. Na punah kalpate rajan samsaro 'jnana-sambhavah. Werset ten również gwarantuje, że bhaktowie, którzy bezustannie myślą o Krsnie w jakimś określonym związku, nigdy nie powrócą do tego materialnego świata. W tym materialnym świecie samsary są takie same związki. Ktoś myśli, "Oto mój syn," "Oto moja żona," "Oto mój kochanek," czy "To mój przyjaciel". Ale związki te są tymczasowymi złudzeniami. Ajnana-sambhavah: świadomość taka budzi się w ignorancji. Lecz kiedy ktoś budzi te same związki w świadomości Krsny, wskrzesza swoje życie duchowe i ma gwarantowany powrót do domu, z powrotem do Boga. Nawet chociaż gopi, które były przyjaciółkami Rohini i matki Yaśody i które pozwoliły Krsnie ssać swe piersi, nie były bezpośrednio matkami Krsny, wszystkie miały taką samą szansę jak Rohini i Yaśoda, aby powrócić do Boga i działać jako teściowe Krsny, służące itd. Słowo samsara odnosi się do przywiązania do własnego ciała, domu, męża czy żony i dzieci, lecz chociaż gopi i wszyscy inni mieszkańcy Vrndavany mieli takie samo uczucie i przywiązanie do męża i domu, ich główne uczucie skierowane było ku Krsnie w jednym z transcendentalnych związków i dlatego mieli gwarantowaną promocję na Goloka Vrndavanę w swym następnym życiu, aby wiecznie żyć z Krsną w duchowym szczęściu. Najłatwiejszy sposób uczynienia postępu duchowego, wyzwolenia z tego materialnego świata i powrotu do domu, z powrotem do Boga, poleca Bhaktivinoda Thakura: krsnera samsara kara chadi' anacara. Należy porzucić wszelkie grzeszne czyny i pozostać w rodzinie Krsny. A wtedy gwarantowane będzie wyzwolenie.
10.06.41 Znaczenie: Aromat dymu wydzielającego się z płonącego ognia nie zawsze jest bardzo pomyślny. Więc mieszkańcy Vrajy byli zdumieni, gdy poczuli taki wspaniały zapach.
10.06.43 Znaczenie: Nanda Maharaja nie mógł zrozumieć, jak mieszkańcy jego domu mogli pozwolić Putanie wejść do środka ani też nie mógł sobie wyobrazić powagi sytuacji. Nie rozumiał, że Krsna chciał zabić Putanę i że Jego rozrywki zostały spełnione przez yogamayę. Nanda Maharaja myślał jedynie o tym, że ktoś wszedł do jego domu i stworzył zakłócenie. Na tym polegała prostota Nandy Maharajy.
10.06.44 Znaczenie: Wydarzenie, kiedy to wielka wiedźma zamierzała zabić dziecko, lecz sama została zabita, jest z pewnością cudowne. Dlatego werset ten używa słowa adbhutam, które oznacza "szczególnie wspaniałe". Krsna pozostawił nam wiele wspaniałych opowiadań o Sobie. Po prostu dzięki czytaniu tych narracji, jak opisane zostały w Źródle Wiecznej Przyjemności, osiągamy zbawienie z tego materialnego świata i stopniowo rozwijamy przywiązanie i oddanie dla Govindy, Adi-purusy.