Wstęp

Tajemnica świadomości

Śmierć... Najbardziej tajemniczy, nieugięty i nieunikniony przeciwnik człowieka. Czy śmierć oznacza kres istnienia, czy jedynie otwiera drzwi do innego życia, innego wymiaru, innego świata?...

Jeśli świadomość człowieka jest w stanie przetrwać doświadczenie śmierci, to co decyduje o jej przejściu do nowych rzeczywistości? Aby dokładnie poznać te tajemnice, człowiek zwracał się do oświeconych filozofów i przyjmował ich nauki jako przejawienie wyższej prawdy.

Niektórzy krytykują tę metodę zdobywania wiedzy. Filozof E.F Schumacher, autor książki Małe jest piękne, zauważa, że ludzie we współczesnym społeczeństwie, pozbawieni kontaktu z naturą i tradycyjną mądrością "...uważają, że najlepiej ją zignorować... i wierzą tylko w to, co zobaczą, dotkną i zmierzą. Często mówią: ťNie uwierzę, dopóki nie zobaczęŤ".

Kiedy jednak człowiek dąży do poznania czegoś, co wykracza poza granice materialnych zmysłów, przyrządów pomiarowych oraz umysłowych dociekań, wtedy nie ma innej możliwości, jak tylko zbliżyć się do wyższego źródła wiedzy.

Żaden naukowiec za pomocą badań laboratoryjnych nie wyjaśnił tajemnicy świadomości oraz jej przeznaczenia po zniszczeniu materialnego ciała. Odkrycia na tym polu przyczyniły się do powstania wielu rozbieżnych, a zarazem ograniczonych teorii.

Z drugiej zaś strony reinkarnacja spójnie wyjaśnia subtelne prawa rządzące naszymi przeszłymi, obecnymi i przyszłymi istnieniami.

Jeśli ktoś chce zrozumieć reinkarnację, musi przyjąć koncepcję świadomości jako energii odrębnej i wyższej od materii tworzącej ciało fizyczne. Za przyjęciem tego poglądu przemawia fakt posiadania przez człowieka niezwykłych zdolności myślenia, czucia i woli. Czy spirale DNA lub inne czynniki genetyczne mogą wywołać uczucie miłości lub szacunku? Jaki atom czy cząsteczka jest odpowiedzialna za artyzm Hamleta Szekspira czy Mszy B-moll Bacha? Człowieka oraz jego nieograniczonych zdolności nie sposób wyjaśnić w kategoriach atomów i cząsteczek. Einstein, ojciec współczesnej fizyki, przyznał, że obserwacja zjawisk fizycznych zawodzi przy opisie świadomości. "Myślę, że obecna moda na wprowadzanie naukowych aksjomatów do życia ludzkiego jest nie tylko zupełnym błędem, ale ma w sobie coś karygodnego" – pisał.

Tak naprawdę naukowcom nie udało się wytłumaczyć świadomości przy użyciu praw fizycznych, które – wich rozumieniu – rządzą wszystkim. Zawiedzony niepowodzeniami, laureat nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny, Albert Szent-Györgyi, ubolewał: "Swoje poszukiwania tajemnicy życia zakończyłem na atomach i elektronach, w których wcale nie ma życia. Gdzieś po drodze straciłem je z oczu. Tak więc teraz na starość zawracam z tej drogi".

Uznanie, że świadomość powstaje na skutek wzajemnego oddziaływania cząsteczek, wymaga niezwykłej wiary, dużo większej niż w przypadku uznania wyjaśnienia metafizycznego. Jak oznajmił znany biolog Thomas Huxley: "Zupełnie jasny wydaje mi się fakt istnienia trzeciego elementu we wszechświecie, mianowicie świadomości, o której nie sądzę, aby była materią, siłą, czy jakąś pojmowalną modyfikacją tych elementów".

Więcej na temat niezwykłych przymiotów świadomości (włącznie z jej możliwościami istnienia przed i po zniszczeniu ciała materialnego) powiedział laureat nagrody Nobla, fizyk Niels Bohr: "Prawdę mówiąc, w chemii i fizyce nie możemy natrafić na ślad czegokolwiek, co miałoby nawet daleki związek ze świadomością. Wszyscy jednakże wiemy, że istnieje taka rzecz jak świadomość, ponieważ każdy z nas ją ma. Skoro świadomość jest częścią natury lub, bardziej ogólnie, rzeczywistości – co oznacza, że nie sposób zastosować do niej praw fizyki i chemii znajdujących zastosowanie w teorii kwantowej – to w tym przypadku musimy wziąć pod uwagę prawa zupełnie innego rodzaju".

Reinkarnacja nie jest jakimś obcym nam, rzadkim wydarzeniem, lecz zjawiskiem, które zachodzi regularnie w naszych własnych ciałach już podczas obecnego życia. W publikacji The Human Brain prof. John Pfeiffer stwierdza: "W naszym ciele nie ma ani jednej komórki, która była tam siedem lat temu". Co siedem lat ciało jest całkowicie odnawiane, ale nasza prawdziwa tożsamość nie ulega zmianie. Począwszy od dzieciństwa, poprzez młodość, wiek średni, aż do starości, nasze ciała rosną i zmieniają się, lecz osoba wewnątrz ciała, to "ja", pozostaje zawsze to samo.

Reinkarnacja – oparta na zasadzie świadomego "ja" niezależnego od fizycznego ciała – jest częścią ogólniejszego prawa kierującego wędrówką żywej istoty z jednego materialnego ciała do drugiego. Ponieważ dotyczy ona istoty naszego bytu, dla każdego z nas jest sprawą najwyższej wagi.

Książka ta jasno tłumaczy podstawowe zasady wędrówki dusz przedstawione w Bhagavad-gicie – klasyku literatury wedyjskiej. Gita, o tysiąc lat starsza od Zwojów z Quamren, dostarcza najpełniejszych wyjaśnień dotyczących tego tematu. Przez tysiąclecia studiowało ją wielu największych myślicieli świata, a ponieważ wiedza duchowa jest wiecznie prawdziwa i nie zmienia się jak każda teoria naukowa, nie straciła nic na swej aktualności.

Harwardzki biofizyk D.P Dupey napisał: "Dogmatyczne trzymanie się założenia, że nasza wiedza o prawach przyrody pozwala całkowicie wytłumaczyć fenomen życia, prowadzi w ślepy zaułek. Zwrot ku wedyjskiej tradycji Indii umożliwi współczesnym naukowcom spojrzeć na własne badania z nowej perspektywy i zbliżyć się do celu nauki – odnalezienia prawdy".

W obecnym wieku powszechnej niepewności koniecznością jest zrozumienie faktycznego pochodzenia naszej świadomej jaźni, natury naszego pobytu w różnych ciałach, i tego, jakie będzie nasze przeznaczenie po śmierci. Te istotne tematy obszernie przedstawia Reinkarnacja.

Rozdział pierwszy opisuje wpływ, jaki reinkarnacja wywarła na wielu najwybitniejszych poetów, artystów i filozofów świata, od Sokratesa do Salingera. Następnie objaśnia proces reinkarnacji na podstawie Bhagavad-gity

Rozdział drugi – żywy dialog A.C. Bhaktivedanty Swamiego Prabhupady z psychologiem religii, prof. Karlfriedem Graf von Durckheimem – jasno wykazuje, jak różne są od siebie materialne ciało i antymaterialna cząstka, dusza. W rozdziale trzecim znany kardiolog usilnie nakłania nas do systematycznych poszukiwań duszy, a Śrila Prabhupada cytuje wersety wedyjskie, tysiące lat starsze i zawierające uderzająco więcej informacji niż nowoczesna medycyna. Trzy opowiadania z wedyjskiego pisma Śrimad-Bhagavatam składają się na rozdział czwarty. Są one klasycznym przykładem wędrówki duszy poprzez różne typy ciał pod kontrolą ścisłego prawa karmy.

W rozdziale piątym wyjątki z zapisków Śrila Prabhupady pokazują, że reinkarnację możemy z łatwością zrozumieć na przykładach z życia codziennego. Następny rozdział opisuje reinkarnację jako ucieleśnienie uniwersalnego i niezawodnego systemu sprawiedliwości.

W rozdziale siódmym podjęto próbę wytłumaczenia powszechnych nieporozumień na temat reinkarnacji. Dalej opisano historię kobiety, która pamięta swe poprzednie życie. Ostatni rozdział zatytułowany Nie wracajcie prezentuje proces, dzięki któremu dusza może przestać podlegać reinkarnacji i opuścić więzienie materialnego ciała. Po osiągnięciu tego stanu dusza nigdy nie wraca do bezustannie zmieniającego się świata narodzin, chorób, starości i śmierci.