Rozdział 15
Transcendentalna
religia
W czerwcu 1976 roku na farmie Hare Kryszna
w Zachodniej Vrgini, Śrila Prabhupad odpowiada na pytania przysłane mu
przez redaktorów Bhavan's Journal, jednego z czołowych
kulturalno-religijnych magazynów bombajskich.
Uczeń: Oto pierwsze
pytanie: "Mówi się, że największą siłą hinduizmu jest jego liberalizm,
czyli szerokie poglądy. Ale twierdzi się, że jest to jednocześnie jego
największą słabością, w tym sensie, że bardzo niewiele religijnych świąt
czy obrzędów obowiązuje wszystkich, tak jak jest to w innych religiach.
Czy jest rzeczą konieczną i zarazem możliwą, określenie pewnego
podstawowego minimum obrzędów lub świąt dla wszystkich hinduistów?"
Śrila Prabhupad:
Jeśli chodzi o religię wedyjską, nie jest ona przeznaczona dla hinduistów,
a dla wszystkich żywych istot. To podstawowa rzecz, jaką należy zrozumieć.
Religia wedyjska jest nazywana sanatana-dharmą – "wiecznym zajęciem żywej
istoty". Żywa istota jest sanatana (wieczna), Bóg jest sanatana i istnieje
sanatana-dharma. Sanatana-dharma jest przeznaczona dla wszystkich żywych istot,
nie tylko dla tak zwanych hinduistów. Hinduizm, ten "izm", tamten
"izm" – to wszystko błędne koncepcje. Historia mówi, że
sanatana-dharma była regularnie przestrzegana w Indiach, a tamtejsi
mieszkańcy zostali nazwani "Hindusami" przez muzułmanów. Ale
w literaturze wedyjskiej nie znajdujemy żadnego odnośnika do słowa hindu,
jak również nie ma tam żadnego odnośnika do tzw. hindu-dharmy. Teraz ta
sanatana-dharma czyli dharma wedyjska jest zniekształcana. Nie przestrzega się
jej ani też nie spełnia właściwie i wszędzie znana jest ona jako hinduizm.
Ale to tylko fantazja; tego rodzaju zrozumienie nie jest poprawne. Musimy
studiować sanatana-dharmę, a wówczas zrozumiemy, czym jest religia wedyjska.
(Do bhakty) Przeczytaj osiemnasty werset jedenastego rozdziału Bhagavad-gity.
Uczeń: (Czyta.)
tvam aksaram paramam veditavyam
tvam asya viśvasya param nidhanam
tvam avyayah śaśvata-dharma-gopta
sanatanas tvam puruso mato me
"O Panie Kryszno! Ty jesteś
pierwszym i najwyższym celem! Ty jesteś najlepszym we wszystkich
wszechświatach! Ty jesteś najstarszy i nieograniczony! Ty jesteś podstawą
religii, wieczną Osobą Boga!".
Śrila Prabhupad: Tego
rodzaju zrozumienia brakuje. Kryszna jest wieczny, my jesteśmy wieczni,
i miejsce, gdzie możemy żyć i wymieniać nasze uczucia z Kryszną
– również jest wieczne. Zaś system, który uczy tego wiecznego procesu wymiany
miłości – to sanatana-dharma, która jest przeznaczona dla każdego.
Uczeń: Jakie więc
byłyby codzienne, zalecane religijne obowiązki, których powinna przestrzegać
osoba aspirująca do tej sanatana-dharmy? Cóż robiłaby taka osoba? Zarzut jest
taki, że wewnątrz hinduizmu – czy też powiedzmy sanatana-dharmy – jest taka
rozpiętość poglądów, tak wielka różnorodność.
Śrila Prabhupad:
Dlaczego przechodzisz do różnorodności? Dlaczego nie przyjmiesz prawdziwego
celu religii od Kryszny? Kryszna mówi (Bg.18.66):.sarva-dharman parityajya mam
ekam śaranam vraja: "Porzuć wszystkie inne tak zwane dharmy i po prostu
podporządkuj się Mnie". Dlaczego nie przyjmiesz tego? Dlaczego uciekasz
się do zróżnicowanych praktyk określanych jako tak zwany hinduizm? Dlaczego nie
przyjmiesz rady sanatana, Kryszny? Odmawiasz przyjęcia sanatana-dharmy – tego,
o czym mówi sanatana – Bóg, a sam stwierdzasz: "Jak możemy
uniknąć tak wielu różnorodności i dojść do właściwego wniosku`?"
Dlaczego przyjmować różnorodności? Przyjmij tę jedną świadomość: sarva-dharman
parityajya mam ekam śaranam vraja. Dlaczego tego nie zrobisz?
Uczeń: Jak ludzie
mogą zrobić to praktycznie, w swoim codziennym życiu?
Śrila Prabhupad:
A jak my to robimy? Czy to, co robimy nie jest praktyczne? Ludzie będą
wymyślali własne niepraktyczne ścieżki religii, ale nie przyjmą naszego
praktycznego systemu. A na czym to polega? Man-mana bhava mad-bhakto
mad-yaji mam namaskuru: po prostu myśl o Krysznie, zostań Jego
wielbicielem, czcij Go i składaj Mu pokłony. Cóż w tym trudnego? Czy
nie jest to praktyczne? Kryszna mówi: "To jest waszym obowiązkiem. Jeśli
to uczynicie, bez wątpienia przyjdziecie do Mnie". Dlaczego tego nie
uczynić? Dlaczego być hinduistą, muzułmaninem czy chrześcijaninem? Porzućcie te
wszystkie nonsensy. Po prostu podporządkujcie się Krysznie i zrozumcie:
"Jestem wielbicielem Kryszny,
sługą Kryszny'". Wówczas rozwiążecie swoje wszelkie problemy.
Uczeń: Ale hinduiści
powiedzieliby: "Jest tak wiele innych aspektów hinduskiej dharmy".
Śrila Prabhupad:
Prawdziwa dharma została zdefiniowana w Śrimad-Bhagavatam: dharmam tu
saksad bhagavat-pranitam. "Dharmą jest to, co mówi Bóg". Zatem Bóg
mówi: "'Porzuć wszystkie inne dharmy i po prostu podporządkuj się
Mnie". Przyjmij więc tę dharmę. Dlaczego chcesz pozostać hinduistą? Poza
tym, który hinduista nie przyjmuje autorytetu Kryszny? Nawet dzisiaj, jeśli
jakiś hinduista powie: "Nie dbam o Krysznę
i Bhagavad-gitę", natychmiast zostanie odrzucony jako szaleniec.
Dlaczego nie przyjąć instrukcji Kryszny? Dlaczego udawać się gdzie indziej?
Problem polega na tym, że nie wiesz, czym jest religia, i nie wiesz, czym
jest sanatana-dharma. Jeśli praktykujesz fałszywy system religijny, to
cierpisz; ale jeśli przyjmiesz prawdziwy system religijny, będziesz szczęśliwy.
Niestety, ludzie Indii porzucili prawdziwy system
religijny – sanatana-dharmę czy varnaśrama-dharmę – i przyjęli tę mieszaninę
różnych rzeczy zwaną "hinduizmem". Dlatego są w kłopocie.
Religia wedyjska oznacza varnaśrama-dharmę, podział społeczeństwa na cztery
porządki społeczne i cztery porządki życia duchowego.
Cztery porządki społeczne to bramini
(kapłani i inteligencja), ksatriyowie (przywódcy polityczni
i żołnierze), vaiśyowie (kupcy i farmerzy) i śudrowie
(robotnicy). Cztery porządki życia duchowego to brahmacarini (studenci żyjący
w celibacie), grhasthowie (osoby żyjące z rodziną), vanaprasthowie
(osoby, które porzuciły życie rodzinne) i sannyasini (osoby wyrzeczone).
Kiedy te wszystkie porządki społeczne i duchowe współpracują harmonijnie
dla zadowolenia Pana, jest to prawdziwą religią, czyli dharmą.
Uczeń: Następne
pytanie brzmi: "Bhakti (służba oddania dla Boga) została opisana jako
najbardziej odpowiednia ścieżka realizacji Boga dla Kali-yugi, obecnego wieku
kłótni. Więc jak to się dzieje, że uznani uczeni kładą nacisk na nauki Vedanty,
z podkreśleniem jnany (wiedzy czyli intelektualnej spekulacji)?"
Śrila Prabhupad: Ci
tak zwani Vedantyści są oszustami; nie wiedzą, czym jest Vedanta. Ale ludzie
chcą być oszukiwani i dlatego oszuści to wykorzystują. Słowo veda znaczy
"wiedza", a anta oznacza "koniec". Zatem vedanta
znaczy "wiedza ostateczna"" i takiej wiedzy naucza
Vedanta-sutra. (Sutra jest aforyzmem: wielka filozofia zawarta w kilku
słowach.) Pierwszy aforyzm Vedanta-sutry mówi: "'Teraz, w tej
ludzkiej formie życia, należy poznać Brahmana, Prawdę Absolutną'". Tak
więc studiowanie Vedanta-sutry zaczyna się wówczas, kiedy ktoś stara się poznać
Prawdę Absolutną. A czym jest Prawda Absolutna? Na to w kilku słowach
odpowiada następny aforyzm. Janmady asya yatah: "Źródłem wszystkiego jest
Brahman". Więc Brahmanem jest Bóg, źródło wszystkiego. I wszystkie
Vedy, czyli wiedza, kulminują w Nim. Zostało to potwierdzone przez Krysznę
w Bhagavad-gicie (15.15). Vedaiś ca sarvair aham eva vedyah: "Celem
wszystkich Ved, wszystkich ksiąg wiedzy, jest odnalezienie Boga".
Zatem cała Vedanta-sutra jest opisem
Najwyższej Osoby Boga. Ale ponieważ w tej Kali-yudze ludzie nie są
w stanie studiować Vedanta-sutry z powodu braku wykształcenia, Śrila
Vyasadeva osobiście napisał do niej komentarz. Tym komentarzem jest
Śrimad-Bhagavatam (bhasyam brahma-sutranam). Śrimad-Bhagavatam jest prawdziwym
komentarzem do Vedanta-sutry, napisanym przez samego autora, Vyasadevę, według
instrukcji Narady, jego mistrza duchowego. Śrimad-Bhagavatam rozpoczyna się tym
samym aforyzmem co Vedanta-sutra: janmady asya yatah, a następnie kontynuuje:
anvayad itarataś carthesv abhijnah svarat.
Tak więc Vedanta-sutra została
wytłumaczona w Śrimad-Bhagavatam przez samego autora. Ale są dranie,
którzy bez zrozumienia Vedanta-sutry, bez czytania naturalnego komentarza do
Vedanta-sutry, podają się za Vedantystów i zwodzą ludzi. Jednakże, dlatego
że ludzie nie posiadają wykształcenia, uważa się tych drani za Vedantystów. Tak
naprawdę, ci tak zwani Vedantyści są oszustami, a nie Vedantystami. Nie
wiedzą nic o Vedancie. Vedanta-sutra została wytłumaczona w Śrimad-Bhagavatam,
i jeśli uznamy Śrimad-Bhagavatam za prawdziwe wyjaśnienie Vedanta-sutry,
wówczas zrozumiemy, czym jest Vedanta. Ale jeśli przyjmiemy schronienie
oszustów, wówczas nie przyswoimy sobie Vedanty. Ludzie nic nie wiedzą, więc
każdy może ich oszukać. Ale teraz powinni dowiedzieć się od ruchu świadomości
Kryszny, czym jest Vedanta i jakie jest jej znaczenie. Wówczas odniosą
korzyść.
Uczeń: Na ogół ci,
którzy studiują impersonalistyczne komentarze do Vedanta-sutry, są
zainteresowani wyzwoleniem z niedoli tego materialnego świata. Czy
Śrimad-Bhagavatam również opisuje wyzwolenie?
Śrila Prabhupad: Tak.
Ponieważ Śrimad-Bhagavatam jest prawdziwym komentarzem do Vedanta-sutry,
znajdujemy tam werset opisujący wyzwolenie w tym wieku:
kaler dosa-nidhe rajann
asti hy eko mahan gunah
kartanad eva krsnasya
mukta-bandhah param vrajet
Ta Kali-yuga, która jest oceanem
pełnym błędów, ma jedną korzystną rzecz. A co nią jest? To, że można
osiągnąć wyzwolenie po prostu intonując mantrę Hare Kryszna. To jest prawdziwa
Vedanta, i to faktycznie ma miejsce.
Uczeń: Czy mówisz, że
konkluzja Vedanta-sutry i konkluzja Śrimad-Bhagavatam, to jedno i to
samo – bhakti?
Śrila Prabhupad: Tak.
Uczeń: Ale jaki
związek ma bhakti z konkluzją wiedzy Vedanty, czyli mądrości? Tutaj jest
powiedziane, że bhakti jest najbardziej odpowiednią i najłatwiejszą
ścieżką realizacji Boga, ale jest również powiedziane, że nauki Vedanty kładą
nacisk na jnanę, czyli wiedzę. Czy jest tak faktycznie?
Śrila Prabhupad: Czym
jest jnana? Pan Kryszna wytłumaczył to w Bhagavad-gicie (7.19): bahunam
janmanam ante jnanavan mam prapadyate. "Po wielu narodzinach
i śmierciach, ten kto posiadł prawdziwą wiedzę, podporządkowuje się Mi.
Więc dopóki ktoś nie podporządkuje się Krysznie, nie ma mowy o jnanie. Ta
impersonalistyczna "jnana" to jedynie nonsens. Impersonaliści uważają
się za jnanich, ale nie mają żadnej wiedzy. Vedanta znaczy "wiedza
ostateczna". Więc przedmiotem ostatecznej wiedzy jest Kryszna, Bóg. Jeśli
ktoś nie wie, kim jest Bóg, kim jest Kryszna, to jaką ma wiedzę? Ale jeśli
jakiś drań twierdzi: "Posiadam wiedzę", to cóż można zrobić?
W tym samym
wersecie, który właśnie zacytowaliśmy, Kryszna konkluduje: vasudevah sarvam iti
sa mahatma sudurlabhah – "Kiedy ktoś rozumie, że Vasudeva, Kryszna, jest
wszystkim, wówczas posiada prawdziwą wiedzę". Dopóki tak się nie stanie,
nie ma mowy o wiedzy. Jest tylko nieporozumienie. Brahmeti
paramatmeti bhagavan iti śabdyate. Można rozpocząć od poszukiwań bezosobowego Brahmana,
przyjmując metodę spekulacji filozoficznej, a następnie wznieść się do
realizacji Paramatmy, zlokalizowanego aspektu Najwyższego. To jest drugi etap
realizacji. Ale ostatecznym etapem jest zrozumienie Najwyższej Osoby Boga,
Kryszny. Więc jeśli nie rozumiesz Kryszny, to jaką masz wiedzę? Połowiczna
wiedza nie jest żadną wiedzą. My chcemy całkowitej, pełnej wiedzy, a tę
kompletną wiedzę można osiągnąć dzięki łasce Kryszny, za pośrednictwem
Bhagavad-gity.
Uczeń: Czy mogę zadać
następne pytanie, Śrila Prabhupad? "Czy do wejścia na ścieżkę duchową
i osiągnięcia celu konieczny jest guru? W jaki sposób można rozpoznać
swojego guru?"
Śrila Prabhupad: Tak,
guru jest konieczny. Zostało to wytłumaczone w Bhagavad-gicie. Kiedy
Kryszna i Arjuna rozmawiali jako przyjaciele, nie było żadnego rezultatu.
Dlatego Arjuna postanowił przyjąć Krysznę za swojego guru.
(Do bhakty) Znajdź ten werset:
karpanya-dosopahata-svabhavah...
Uczeń: (Czyta.)
karpanya-dosopahata-svabhavah
prcchami tvam dharma-sammudha-cetah
yac chreyah syan niścitam bruhi tan me
śisyas te śham śadhi mam tvam
prapannam
"O Panie! Proszę, powiedz mi
wyraźnie, co mam uczynić, bo doprawdy nie wiem, co jest moim obowiązkiem.
Jestem teraz Twoim uczniem i duszą oddaną Tobie. Poucz mnie, proszę"
(Bg.2.7).
Śrila Prabhupad: Nie
tylko Arjuna, ale każdy jest zdezorientowany co do swego obowiązku. Nikt nie
może decydować za siebie. Kiedy lekarz jest poważnie chory, nie zaleca sobie
sposobu leczenia. Wie, że jego umysł nie działa sprawnie, więc wzywa innego
lekarza. Podobnie, jeśli jesteśmy zdezorientowani, oszołomieni, kiedy nie
możemy znaleźć żadnego rozwiązania – wówczas powinniśmy odszukać właściwą
osobę, guru. Jest to rzecz zasadnicza, nie można jej uniknąć.
Tak więc w obecnym stanie naszej
egzystencji wszyscy jesteśmy zdezorientowani. I dlatego guru jest
potrzebny, aby dać nam prawdziwe wskazówki. Arjuna reprezentuje zdezorientowaną
materialistyczną osobę, która podporządkowuje się guru i aby dać nam
przykład, na swego guru postanowił wybrać Krysznę. Nie udał się do nikogo
innego. Prawdziwym guru jest Kryszna. Kryszna jest guru nie tylko dla Arjuny,
ale dla każdego. Jeśli przyjmiemy instrukcje od Kryszny i będziemy ich
przestrzegać. osiągniemy sukces. Misją ruchu świadomości Kryszny jest
przekonanie wszystkich, aby za guru uznali Krysznę. To jest naszą misją. Nie
mówimy: "Ja jestem Kryszną". Nigdy tego nie mówimy. Prosimy jedynie
ludzi, by przestrzegali poleceń Kryszny.
Uczeń: Niektórzy
z tych tak zwanych guru mówią pewne rzeczy, które mówi Kryszna, ale dodają
również inne instrukcje. Jaka jest pozycja takich osób?
Śrila Prabhupad: Są
to osoby najbardziej niebezpieczne. Najbardziej niebezpieczne. Są oni
oportunistami. Udzielają nauk w taki sposób, aby zadowolić swoich
klientów. Taka osoba nie jest guru, ale sługą. Chce służyć swoim tak zwanym
uczniom, tak aby byli zadowoleni i zapłacili mu. Prawdziwy guru nie jest
sługą swoich uczniów. Jest ich mistrzem. Jeśli ktoś staje się sługą, jeśli chce
zadowolić swoich uczniów przez schlebianie im w celu otrzymania od nich
pieniędzy, wówczas nie jest guru. Guru również powinien być sługą – ale sługą
Najwyższego. Dosłownym znaczeniem słowa guru jest "ciężki" – ciężki
od wiedzy i autorytetu, ponieważ jego wiedza i autorytet pochodzą od
Kryszny. Nie możesz wykorzystać guru dla zaspokojenia swoich zachcianek.
Kryszna mówi: sarva-dharman parityajya
mam ekam śaranam vraja – "Porzuć wszystkie rodzaje religii i po
prostu podporządkuj się Mi". Mówimy tę samą rzecz: "Podporządkuj się
Krysznie. Porzuć wszelkie idee tak zwanej dharmy, czyli religijności". Nie
mówimy: "Ja jestem autorytetem". Nie. Mówimy: "Kryszna jest
autorytetem, a ty powinieneś postarać się zrozumieć Krysznę". Na tym
polega świadomość Kryszny.