Obrazy, których należy się wystrzegać
W
uzupełniającej literaturze wedyjskiej znajdujemy listę trzydziestu dwóch obraz
popełnianych w czasie pełnienia służby oddania. Przedstawia się ona
następująco:
(1) Nie powinno się wjeżdżać do
świątyni jakimś pojazdem, nie powinno" się być wnoszonym na lektyce, czy
też wchodzić w butach.
(2)
Nie powinno się zapominać o obchodzeniu takich świąt jak Janmastami czy
Ratha-yatra.
(3)
Nie powinno się zapominać o składaniu pokłonów Bóstwu.
(4)
Nie powinno się wchodzić do świątyni po jedzeniu bez umycia rąk i stóp.
(5) Nie powinno się wchodzić do świątyni w
nieczystym stanie. (Według wedyjskich pism świętych, jeśli umiera ktoś w
rodzinie, to cała rodzina ulega zanieczyszczeniu na pewien okres czasu,
zależnie od jej statusu społecznego. Dla przykładu, w rodzinie bramińskiej
okres zanieczyszczenia trwa dwanaście dni, w rodzinie ksatriyów i vaiśyów
piętnaście dni, a w rodzinie śudrów trzydzieści dni.)
(6)
Nie powinno się składać pokłonów podpierając się tylko jedną ręką.
(7) Nie powinno się chodzić w
kółko przed Śri Krsną. (Okrążanie świątyni powinno się rozpocząć od tej części,
która znajduje się po prawej ręce Bóstwa. Obchodzenie budynku świątyni powinno
się odbywać przynajmniej trzy razy dziennie.)
(8)
Nie powinno się siedzieć przed Bóstwem z wyprostowanymi nogami.
(9)
Nie powinno się siedzieć przed Bóstwem trzymając się kostek u nóg, kolan, czy
też łokci.
(10) Nie powinno się kłaść przed Bóstwem Krsny.
(11) Nie powinno się spożywać prasada przed Bóstwem.
(12) Nie powinno się kłamać przed Bóstwem.
(13) Nie należy głośno mówić przed Bóstwem.
(14) Nie powinno się rozmawiać z innymi przed Bóstwem.
(15) Nie powinno się krzyczeć czy głośno płakać przed Bóstwem.
(16) Nie powinno się kłócić ani walczyć przed Bóstwem.
(17) Nie powinno się nikogo karcić przed Bóstwem.
(18) Nie powinno się rozdawać jałmużny żebrakom przed Bóstwem.
(19) Nie powinno się zwracać do innych w opryskliwy sposób przed Bóstwem.
(20) Nie powinno się nosić futrzanego okrycia przed Bóstwem.
(21) Nie powinno się wychwalać innych przed Bóstwem.
(22) Nie powinno się źle wyrażać przed Bóstwem.
(23) Nie powinno się puszczać wiatrów przed Bóstwem.
(24) Nie powinno się zapominać o czczeniu Bóstw
odpowiednio do swoich możliwości. (W Bhagavad-gicie powiedziane jest, że
Pan jest zadowolony, jeśli bhakta ofiaruje Mu nawet liść czy odrobinę wody. Ta
polecana przez Samego Pana formuła ma uniwersalne zastosowanie, nawet w
przypadku najuboższego człowieka. Nie oznacza to jednak, że ten, kto posiada
wystarczające środki do czczenia Pana w wystawny sposób, powinien przyjąć tę
metodę i próbować zadowolić Pana po prostu przez ofiarowanie Mu wody i liścia.
Ten, kto posiada odpowiednie środki, powinien ofiarowywać Panu piękne ozdoby,
piękne kwiaty, wspaniale przyrządzone potrawy i powinien przestrzegać
wszystkich obrzędów. Nie powinno być tak, aby osoba ta próbowała zadowolić Pana
odrobiną wody i liściem, natomiast wszystkie swoje pieniądze wydawała na własne
przyjemności zmysłowe.)
(25) Nie powinno się spożywać niczego, co nie zostało najpierw ofiarowane
Krsnie.
(26) Nie powinno się zapominać o ofiarowywaniu Krsnie świeżych owoców i
ziarna, odpowiednio do pory roku.
(27) Po przyrządzeniu pożywienia nie powinno się go
ofiarowywać nikomu, dopóki nie jest ono ofiarowane Bóstwu.
(28) Nie powinno się siedzieć tyłem do Bóstwa.
(29) Nie powinno się ofiarowywać szacunku mistrzowi
duchowemu po cichu, to znaczy, że modlitwy do mistrza duchowego należy
recytować na głos.
(30) Nie powinno się zapominać o wysławianiu mistrza duchowego w jego
obecności.
(31) Nie powinno się wychwalać siebie samego przed mistrzem duchowym.
(32) Nie powinno się wyśmiewać półbogów przed Bóstwem.
Tak
przedstawia się lista trzydziestu dwóch obraz. Oto one:
(1)
Nie powinno się dotykać Bóstwa w ciemnym pokoju.
(2)
Nie powinno się zaniedbywać zasad regulujących czczenie Bóstwa.
(3)
Nie powinno się wchodzić do świątyni bez uczynienia jakiegoś dźwięku.
(4) Nie powinno się ofiarowywać Bóstwu żadnego
jedzenia, które widziane było przez psy czy inne niższe zwierzęta.
(5)
Nie powinno się przerywać milczenia w czasie oddawania czci Bóstwu.
(6)
Nie powinno się wypróżniać ani oddawać moczu podczas procesu czczenia.
(7)
Nie powinno się ofiarowywać kadzideł bez ofiarowania jakiegoś kwiatu.
(8)
Nie powinno się ofiarowywać kwiatu nie posiadającego zapachu:
(9)
Nie powinno się zapominać o codziennym starannym myciu zębów.
(10) Nie powinno się wchodzić do świątyni bezpośrednio po stosunku
seksualnym.
(11) Nie powinno się dotykać kobiety w czasie jej okresu menstruacyjnego.
(12) Nie powinno się wchodzić do świątyni po dotknięciu martwego ciała.
(13) Nie powinno się wchodzić do świątyni w czerwonym
albo niebieskim stroju, ani też w ubraniu, które nie jest wyprane.
(14) Nie powinno się wchodzić do świątyni po widzeniu martwego ciała.
(15) Nie powinno się puszczać wiatrów w świątyni.
(16) Nie powinno się złościć w świątyni.
(17) Nie powinno się wchodzić do świątyni po pobycie w krematorium.
(18) Nie powinno się czkać przed Bóstwem i dlatego
nie powinno się wchodzić do świątyni, dopóki w pełni nie przetrawiło się
pokarmu.
(19) Nie powinno się palić marihuany (ganja).
(20) Nie powinno się zażywać opium i tym podobnych intoksykantów.
(21) Nie powinno się wchodzić do pokoju Bóstw ani też dotykać ciała Bóstwa po
nasmarowaniu się olejkiem.
(22) Nie powinno się okazywać braku szacunku dla nauk pism świętych mówiących
o supremacji Pana.
(23) Nie powinno się wprowadzać żadnych pism, które sprzeciwiają się tej
zasadzie.
(24) Nie powinno się żuć orzecha betel przed Bóstwem.
(25) Nie powinno się ofiarowywać kwiatów, które trzymane były w nieczystym
naczyniu.
(26) Nie powinno się oddawać czci Panu siedząc
bezpośrednio na podłodze; wymagany jest mały dywanik lub coś do siedzenia.
(27) Nie powinno się dotykać Bóstwa przed zakończeniem kąpieli.
(28) Nie powinno się dekorować czoła trzyliniowym tilaka.
(29) Nie powinno się wchodzić do świątyni bez uprzedniego umycia rąk i stóp.
Inne zasady obejmują zakaz ofiarowania
pokarmu przygotowanego przez nie-Vaisnavę, zakaz czczenia Bóstwa przed abhaktą,
oraz zakaz angażowania się w wielbienie Pana, gdy widzi się abhaktę. Powinno
się również rozpocząć oddawanie czci półbogowi Ganapati, który usuwa wszystkie
przeszkody pojawiające się przy wykonywaniu służby oddania. W
Brahma-samhicie jest powiedziane, że Ganapati oddaje cześć lotosowym stopom
Pana Nrsimhadevy, i dzięki temu jest on bardzo przychylny dla bhaktów. Pomaga
on usuwać przeszkody pojawiające się przy wykonywaniu służby oddania, i dlatego
bhaktowie powinni czcić Ganapatiego. Nie należy kąpać Bóstw w wodzie, która
została dotknięta palcami lub paznokciami. Jeśli bhakta poci się, to nie
powinien zajmować się czczeniem Bóstwa. Istnieje wiele podobnych zakazów. Nie
powinno się deptać kwiatów ofiarowanych Bóstwom, ani też nie powinno się
składać ślubowań w imię Boga. Są także różnego rodzaju obrazy pojawiające się
przy wykonywaniu służby oddania i trzeba bardzo uważnie ich unikać.
W
Padma Puranie jest powiedziane, że nawet osoba, której życie jest
całkowicie grzeszne, może być chroniona przez Pana, jeśli po prostu Mu się
podporządkuje. Ten, kto podporządkowuje się Najwyższej Osobie Boga, zostaje
uwolniony od wszelkich grzesznych reakcji. Nawet jeśli ktoś obraża Najwyższą
Osobę Boga, to mimo to może uzyskać wyzwolenie, jeśli tylko przyjmie
schronienie świętych imion Pana: Hare Krsna; Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare;
Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare. Mówiąc innymi słowy,
intonowanie Hare Krsna jest pomyślne dla wymazania wszelkich grzechów, lecz
jeśli ktoś obraża święte imiona Pana, wówczas nie ma on już szans na
wyzwolenie.
Obrazy przeciwko intonowaniu świętego
imienia Pana są następujące:
(1) znieważanie bhaktów, którzy dedykowali swoje
życie propagowaniu świętego imienia Pana.
(2) Uważanie imion
półbogów, takich jak Pan Brahma czy Pan Śiva, za równe lub niezależne od
imienia Pana Visnu. (Czasem ateistyczne grupy ludzi uważają, że każdy półbóg
jest równie dobry jak Najwyższa Osoba Boga. Dlatego ktoś, kto myśli, że
intonowanie "Kali, Kali!", albo "Durga, Durga ", i
intonowanie Hare Krsna jest jednym i tym samym, to popełnia on największą
obrazę.)
(3) Nie wykonywanie poleceń mistrza duchowego.
(4) Znieważanie literatury wedyjskiej czy też
literatury zgodnej z wersją wedyjską.
(5) Uważanie chwał intonowania Hare Krsna za wymysł
lub za wyobrażenie.
(6) Interpretowanie świętego imienia.
(7) Popełnianie grzesznych czynności na mocy
świętego imienia.
(8) Uważanie intonowania
Hare Krsna za jedną z korzystnych rytualistycznych czynności polecanych w
Vedach pośród czynności karmicznych (karma-kanda).
(9) Pouczanie niewierzących o chwale świętego imienia.
(Każdy może wziąć udział w intonowaniu świętego imienia Pana, lecz na początku
nie powinno się pouczać o transcendentalnej mocy Pana. Ci, którzy są bardzo
grzeszni, nie są w stanie docenić transcendentalnej chwały Pana i dlatego
lepiej jest nie mówić im o niej.)
(10) Nieposiadanie pełnej
wiary w intonowanie świętego imienia Pana i utrzymywanie materialnych
przywiązań nawet po zrozumieniu tak wielu wskazówek na ten temat.
Każdy bhakta, który uważa się za Vaisnavę, musi wystrzegać się popełniania tych obraz, aby szybko osiągnąć upragniony rezultat.