Śrila
Rupa Gosvami oznajmia, że jego starszy brat (Sanatana Gosvami) skompilował
Hari-bhakti-vilasa, aby służył on za przewodnik dla Vaisnavów, i umieścił w
nim wiele zasad i przepisów, których Vaisnavowie powinni przestrzegać. Niektóre
z nich są bardzo ważne i Śrila Rupa Gosvami wymieni te bardzo ważne punkty dla
naszej korzyści. Stwierdzenie to oznacza, że Śrila Rupa Gosvami zamierza
wymienić tylko zasady podstawowe, nie zagłębiając się w detale. Np., podstawową
zasadą jest to, że należy przyjąć mistrza duchowego. A dokładne informacje o
tym, jak należy przestrzegać instrukcji mistrza duchowego, są uważane za
informację szczegółową. Np., jeśli ktoś przestrzega instrukcji swego mistrza
duchowego, a ta instrukcja jest rożna od instrukcji innego mistrza duchowego,
to jest to nazywane informacją szczegółową. Ale podstawowa zasada o przyjęciu
mistrza duchowego jest dobra wszędzie, chociaż szczegóły mogą być różne. Śrila
Rupa Gosvami nie chce tutaj zagłębiać się w detale, ale pragnie przedstawić nam
tylko zasady.
Wymienia on następujące podstawowe zasady.
(1) przyjęcie schronienia lotosowych stóp bona fide
mistrza duchowego,
(2) przyjęcie inicjacji od mistrza duchowego i
uczenie się od niego w jaki sposób pełnić służbę oddania,
(3) wypełnianie poleceń mistrza duchowego z wiarą i
oddaniem,
(4) podążanie śladami wielkich acaryów
(nauczycieli) pod kierunkiem mistrza duchowego,
(5) pytanie mistrza duchowego w jaki sposób
awansować w świadomości Krsny,
(6) bycie gotowym na
porzucenie wszystkich rzeczy materialnych dla zadowolenia Najwyższej Osoby
Boga, Śri Krsny (oznacza to, że jeśli jesteśmy zaangażowani w służbę oddania
dla Krsny, musimy być przygotowani, aby porzucić coś, czego możemy nie chcieć
porzucić, i również musimy przyjąć pewne rzeczy, których możemy nie chcieć
przyjąć),
(7) zamieszkanie w świętym miejscu pielgrzymek,
takim jak Dvaraka czy Vrndavana,
(8) przyjmowanie tylko tego, co
jest konieczne, oraz wchodzenie w kontakt z tym materialnym światem na tyle, na
ile jest to niezbędne,
(9) przestrzeganie postów w Ekadaśi i
(10) oddawanie czci świętym drzewom, takim jak drzewo
banyanowe.
Te dziesięć
punktów to wstępne wymagania dla rozpoczęcia służby oddania według regulujących
ją zasad. Jeśli początkujący bhakta przestrzega na początku tych wyżej
wymienionych dziesięciu zasad, z pewnością szybko zrobi postęp w świadomości
Krsny.
Kolejny
zestaw instrukcji przedstawia się następująco:
(1)
należy zdecydowanie porzucić towarzystwo abhaktów.
(2)
Nie należy pouczać osoby, która nie pragnie przyjąć służby oddania.
(3)
Nie powinno się być bardzo entuzjastycznym odnośnie konstruowania drogich
świątyń czy zakonów.
(4) Nie należy usiłować czytać zbyt wielu książek,
ani nie należy pragnąć zarabiać na życie poprzez dawanie wykładów czy zawodowe
recytowanie Śrimad-Bhagavatam czy Bhagavad-gity.
(5) Nie należy być lekceważącym w zwykłych stosunkach międzyludzkich.
(6)
Nie należy lamentować z powodu straty, ani unosić się radością z powodu zysku.
(7)
Powinno się darzyć szacunkiem półbogów.
(8)
Nie powinno się niepotrzebnie niepokoić żadnej żywej istoty.
(9) Powinno się starannie unikać popełniania zniewag
przy intonowaniu świętego imienia Pana, czy przy wielbieniu Bóstw w świątyni.
(10) Absolutnie nie powinno się tolerować zniewagi
przeciwko Najwyższej Osobie Boga, Krsnie, czy Jego wielbicielom.
Bez przestrzegania tych dziesięciu powyżej
wymienionych zasad, nie można właściwie wznieść się na platformę sadhana-bhakti,
czyli służby oddania w praktyce. Razem Śrila Rupa Gosvami wymienia
dwadzieścia punktów i wszystkie z nich są bardzo ważne. Wśród tych dwudziestu,
najważniejsze są pierwsze trzy-mianowicie, przyjęcie schronienia bona fide
mistrza duchowego, przyjęcie inicjacji od niego i służenie mu z szacunkiem i
bojaźnią.
Następne ważne punkty to:
(1) należy dekorować ciało tilakiem, co jest
oznaką Vaisnavów. (Te znaki na ciele Vaisnavy mają przypominać innym o Krsnie.
Pan Caitanya powiedział, że Vaisnava to ten, który swoim wyglądem przypomina
nam o Krsnie. Dlatego jest to ważne, aby Vaisnava znaczył swoje ciało tilakiem,
gdyż w ten sposób przypomina innym o Panu.)
(2)
Malując się tilakiem, można czasami napisać na swoim ciele Hare Krsna.
(3) Należy przyjmować kwiaty i girlandy, które
zostały ofiarowane Bóstwu i mistrzowi duchowemu, i nakładać je na swoje ciało.
(4)
Należy nauczyć się tańczyć przed Bóstwem.
(5)
Należy nauczyć się składać pokłon natychmiast po zobaczeniu Bóstwa czy mistrza
duchowego.
(6)
Skoro tylko odwiedza się świątynię Pana Krsny, należy wstać.
(7) Kiedy Bóstwo jest wynoszone na spacer na ulicę,
bhakta powinien natychmiast dołączyć się do procesji. (W związku z tym można
zauważyć, że w Indiach, szczególnie w świątyniach Visnu, poza dużym Bóstwem,
które jest na stałe zainstalowane w głównym miejscu w świątyni, jest para
mniejszych Bóstw, które wyprowadzane są wieczorem na procesję. W niektórych świątyniach
jest zwyczaj urządzania wieczornych procesji. Biorą w niej udział muzycy, a
Bóstwa usadowione są na pięknie dekorowanych tronach pod baldachimem, albo na
wozie, albo na lektyce, która niesiona jest przez bhaktów. Bóstwa wyprowadzane
są na ulicę i obwozi się Je w okolicy świątyni, podczas gdy ludzie z sąsiedztwa
wychodzą ze swoich domów, aby ofiarować prasada. Wszyscy oni biorą
udział w tej procesji, więc jest to rzeczywiście piękny widok. Kiedy Bóstwo
wychodzi na zewnątrz, osoby obsługujące świątynię przedstawiają Mu rachunki z
danego dnia-taką sumę zebrano dzisiaj w świątyni, a takie były wydatki. Jest
tak dlatego, że Bóstwo jest uważane za właściciela całej świątyni, a kapłani i
inne osoby opiekujące się świątynią są uważani za sługi Bóstwa. System ten jest
bardzo, bardzo stary i nadal jest przestrzegany. Dlatego powiedziane jest
tutaj, że kiedy Bóstwo wyprowadzane jest na przechadzkę, ludzie powinni
dołączyć się do procesji.)
(8) Bhakta musi odwiedzać
świątynię Visnu przynajmniej raz albo dwa razy dziennie, rano i wieczorem.
(System ten jest bardzo ściśle przestrzegany we Vrndavanie. Wszyscy bhaktowie z
tego miasteczka każdego ranka i wieczoru odwiedzają różne świątynie. Dlatego w
tym czasie w mieście jest duży ruch. We Vrndavanie znajduje się około 5 000
świątyń. Oczywiście odwiedzenie wszystkich świątyń jest rzeczą niemożliwą, ale
jest co najmniej dwanaście bardzo dużych i ważnych świątyń, które zostały
założone przez Gosvamich i które powinno się odwiedzić.)
(9) Należy przynajmniej trzy
razy okrążać świątynię. (Jest to regułą w każdej świątyni, że okrąża się ją
przynajmniej trzy razy. Niektórzy bhaktowie robią to więcej niż trzy
razy-dziesięć razy, piętnaście razy-w zależności od swoich ślubów. Gosvami
zwykli okrążać Wzgórze Govardhana.) Powinno się również okrążać cały teren
Vrndavany.
(10) Bóstwa w świątyni należy czcić odpowiednio do
zasad. (Ofiarowanie arati i prasada, dekorowanie Bóstwa,
itd.-tych rzeczy należy przestrzegać regularnie.)
(11) Należy pełnić osobistą służbę dla Bóstw.
(12) Należy śpiewać.
(13) Należy pełnić sankirtana.
(14) Należy mantrować.
(15) Powinno się ofiarowywać modlitwy.
(16) Powinno się recytować znane modlitwy.
(17) Należy przyjmować maha-prasada (pokarm pochodzący z talerza
ofiarowanego Bóstwom).
(18) Należy pić caranamrtę (woda pochodząca z kąpieli Bóstw, którą
ofiarowuje się gościom).
(19) Należy wąchać kadzidła i kwiaty ofiarowane Bóstwu.
(20) Należy dotykać lotosowych stóp Bóstwa.
(21) Należy patrzeć na Bóstwo z wielkim oddaniem.
(22) O różnych porach dnia należy ofiarowywać arati (aratrika).
(23) Należy słuchać o Panu i Jego rozrywkach ze Śrimad-Bhagavatam,
Bhagavad-gity i podobnych książek.
(24) Należy prosić Bóstwo o Jego łaskę.
(25) Należy pamiętać Bóstwo.
(26) Należy medytować o Bóstwie.
(27) Należy dobrowolnie pełnić jakąś służbę.
(28) Należy myśleć o Panu jako o swoim przyjacielu.
(29) Należy wszystko ofiarowywać Panu.
(30) Należy ofiarować jakieś ulubione przedmioty (takie jak pożywienie albo
szaty).
(31) Dla korzyści Krsny należy podejmować wszelkiego rodzaju ryzyko i czynić
wszelkie starania.
(32) Należy być podporządkowaną duszą w każdych warunkach.
(33) Należy polewać wodą drzewo tulasi.
(34) Należy regularnie słuchać
Śrimad-Bhagavatam i podobnej literatury.
(35) Powinno się żyć w świętym miejscu, takim jak Mathura, Vrndavana albo
Dvaraka.
(36) Należy pełnić służbę dla Vaisnavów (bhaktów).
(37) Należy pełnić służbę oddania odpowiednio do swoich możliwości.
(38) W miesiącu Karttika (październik-listopad), powinno się postarać o jakąś
szczególną służbę.
(39)Podczas Janmastami (czas pojawienia się Krsny w tym świecie)' powinno się
pełnić jakąś szczególną służbę.
(40) Wszystko cokolwiek robione jest dla Bóstwa, musi być robione z wielką
troską i oddaniem.
(41) Powinno się znajdować przyjemność czytania Śrimad-Bhagavatam
w towarzystwie bhaktów, a nie w towarzystwie laików.
(42) Powinno się obcować z bhaktami, którzy są uważani za bardziej
zaawansowanych.
(43) Należy intonować święte imię Pana.
(44) Powinno się żyć w okręgu Mathury.
W sumie liczba tych zasad wynosi sześćdziesiąt cztery. Jak
wspomnieliśmy, pierwszą grupę stanowi dziesięć podstawowych zasad regulujących.
Następnie dochodzi do tego jeszcze dziesięć innych zasad, i czterdzieści cztery
inne dodatkowe czynności. Więc łącznie jest sześćdziesiąt cztery punkty dla
praktycznego pełnienia służby oddania zgodnie z zasadami. Spośród tych
sześćdziesięciu czterech punktów, ogromne znaczenie ma pięć-mianowicie czczenie
Bóstwa, słuchanie Śrimad-Bhagavatam, obcowanie z bhaktami, sankirtana,
i zamieszkanie w Mathurze.
Te sześćdziesiąt cztery punkty odnośnie służby oddania powinny obejmować wszelkie czynności naszego ciała, umysłu i mowy. Jak oznajmiono na początku, te regulujące zasady służby oddania nakazują, że wszystkie nasze zmysły muszą być zaangażowane w służbę dla Pana. A to, jak mogą one zostać zaangażowane, zostało opisane w powyższych sześćdziesięciu czterech punktach. Teraz Śrila Rupa Gosvami poda dowody z różnych pism potwierdzające autentyczność wielu z tych punktów.