Przerażenie i odraza
W
ekstatycznej miłości do Krsny w przerażeniu są dwie przyczyny strachu albo Sam
Krsna, albo jakieś straszliwe sytuacje dla Krsny. Kiedy bhakta uważa, że
popełnił jakieś obrazy u lotosowych stóp Krsny, wówczas Sam Krsna staje się
przedmiotem ekstatycznej miłości w strachu. A kiedy, z powodu ekstatycznej
miłości, przyjaciele i dobroczyńcy Krsny wyczuwają jakieś niebezpieczeństwo dla
Niego, to wtedy ta sytuacja staje się przedmiotem ich lęku.
Kiedy Rksaraja walczył z Krsną i nagle zdał sobie sprawę z tego, że
Krsna jest Najwyższą Osobą Boga, Krsna zwrócił się do niego w ten sposób:
"Mój drogi Rksarajo, dlaczego twoja twarz tak wyschła? Proszę, nie bój się
Mnie. Twoje serce nie musi drżeć w ten sposób. Proszę, uspokój się. Nie jestem
zły na ciebie. Ty jednakże możesz zezłościć się na Mnie tak bardzo, jak tylko
ci się podoba-aby zwiększyć swoją służbę poprzez walkę ze Mną i aby jeszcze
bardziej pobudzić Mego ducha walki: ' W tej pełnej strachu sytuacji w
ekstatycznej miłości do Krsny, przedmiotem strachu jest Sam Krsna.
Jest inny przykład takiej pełnej strachu sytuacji, gdzie przedmiotem
strachu jest Krsna. Kiedy Kaliya został wystarczająco ukarany przez dziecko
Krsnę w rzece Yamunie, zaczął przemawiać do Pana w ten sposób: "0 zabójco
demona Mury, przez swoje wyrzeczenia i pokuty osiągnąłem wiele sił mistycznych,
ale przed Tobą jestem niczym. Jestem nic nie znaczącym stworzeniem. Dlatego,
proszę, zlituj się nad tą biedną duszą, i nie bądź na mnie zły. Nie znałem
Twojej rzeczywistej pozycji, i z powodu ignorancji dopuściłem się takich
okropnych obraz. Proszę, ocal mnie, jestem najbardziej nieszczęśliwym, głupim
stworzeniem. Proszę, bądź łaskawy dla mnie." Jest to inny przykład ekstazy
strachu w służbie oddania.
Kiedy
demon Keśi powodował zakłócenia we Vrndavanie, przez osiągnięcie ciała
wielkiego konia, które było tak wielkie, że mógł skakać ponad drzewami, matka
Yaśoda powiedziała swemu mężowi, Maharajowi Nandzie, "Nasze dziecko jest
bardzo ożywione, lepiej zamknijmy Go w domu. Bardzo martwią mnie ostatnie
zakłócenia spowodowane przez demona Keśi, który osiągnął postać olbrzymiego
konia." Kiedy dowiedziano się, że demon wchodzi do Gokuli w gniewnym
nastroju, matka Yaśoda stała się tak bardzo niespokojną, pragnąc chronić swoje
dziecko, że jej twarz wyschła, a w jej oczach pojawiły się łzy. Są to niektóre
z oznak ekstazy strachu w służbie oddania, wskutek widzenia i słyszenia czegoś,
co jest niebezpieczne dla Krsny.
Po zabiciu demonicy Putany, niektórzy przyjaciele matki Yaśody
dopytywali się o to wydarzenie. Matka Yaśoda jednak natychmiast poprosiła ich,
"Proszę, przestańcie! Proszę, przestańcie! Nie przypominajcie mi o tym
wydarzeniu z Putaną. Już na samo wspomnienie o nim ogarnia mnie niepokój.
Putana przyszła tutaj z zamiarem zniszczenia mego syna, i zwiodła mnie tak, że
pozwoliłam jej wziąć dziecko na kolana. Następnie umarła, czyniąc potężny hałas
swoim olbrzymim ciałem."
W ekstazie służby oddania w strachu,
niekonstytucjonalnymi symptomami są: wysychanie ust, wylewność, oglądanie się
za siebie, ukrywanie się, oszołomienie, poszukiwanie obiektu miłości
znajdującego się w niebezpieczeństwie i bardzo głośny krzyk. Innymi
niekonstytucjonalnymi symptomami są: złudzenie, zapomnienie, oczekiwanie
niebezpieczeństwa. Stałym czynnikiem we wszystkich tych sytuacjach jest
ekstatyczny strach. Taki strach jest wywołany albo przez popełnione obrazy,
albo przez jakąś przeraźliwą sytuację. Obrazy można popełniać na różne sposoby,
i strach jest odczuwany przez osobę, która się tych obraz dopuściła. Kiedy
strach zostaje wywołany przez jakiś straszliwy obiekt, tym straszliwym obiektem
najczęściej jest osoba, która posiada jakieś przerażające cechy, naturę i
wpływ. Przykładem obiektu, który wywołał ekstatyczny strach, jest wiedźma
Putana. Strach może zostać wywołany przez złośliwe, demoniczne charaktery,
takie jak Król Kamsa, oraz przez wielkich potężnych półbogów, takich jak Indra
czy Śankara.
Demony takie jak Kamsa obawiały się Krsny, ale ich uczucia nie mogą zostać opisane jako ekstatyczny strach w służbie oddania.
Z
autorytatywnych źródeł wiadomo, że przywiązanie do Krsny z powodu uczucia
niesmaku, czasami prowadzi do ekstazy w służbie oddania z uczuciem odrazy.
Osoba doświadczająca takiej ekstatycznej miłości do Krsny jest prawie zawsze w
neutralnym stanie służby oddania, czyli śanta-rasa. Opis ekstatycznej miłości
wywołanej przez odrazę, znajdujemy w następującym zdaniu "Ta osoba była
poprzednio zainteresowana jedynie sprawami pożądania i przyjemności zmysłowych,
i aby spełnić swoje pożądliwe pragnienia, doprowadziła do perfekcji największą
umiejętność eksploatowania kobiet. Ale jakież to wspaniałe, że ta sama osoba
intonuje teraz imiona Krsny ze łzami w oczach, i skoro tylko widzi twarz
kobiety, natychmiast odczuwa niesmak. Wyraz jego twarzy wskazuje na to, że
teraz nienawidzi życie seksualne."
W tym nastroju służby oddania w odrazie, podekstatycznymi
symptomami jest np. plucie na myśl o swoim przeszłym życiu, wykrzywienie
twarzy, przykrywanie nosa i mycie rąk. Występuje również drżenie ciała, mocne
wykręcanie ciała i pocenie się. Mogą wystąpić też symptomy takie jak wstyd,
wyczerpanie, szaleństwo, złudzenie, frustracja, pokora, użalanie się nad sobą,
ożywienie, zapał i znieruchomienie ciała.
Kiedy na ciele bhakty, który rozpacza nad
swoimi przeszłymi okropnymi czynami, występują pewne szczególne symptomy, jego
uczucie jest nazywane ekstazą służby oddania w odrazie. Przyczyną tego jest
jego rozbudzenie świadomości Krsny.
W związku z tym pozostaje następujące
zdanie: "W jaki sposób można znajdować przyjemność w używaniu życia
seksualnego w tym ciele, które jest workiem skóry i kości, napełnionym krwią i
przykryte skórą i mięsem, które produkuje śluz i nieprzyjemne zapachy?"
Dostrzec to może tylko ten, kto rozbudził swoją świadomość Krsny, i kto stał
się w pełni świadomy odrażającej natury tego materialnego ciała.
Pewne
szczęśliwe dziecko modliło się w łonie swojej matki w ten sposób: "O wrogu
Kamsy, tak bardzo cierpię z powodu tego materialnego ciała. Jestem teraz
uwięziony w paskudnej mieszaninie krwi, uryny i płynnych odchodów w łonie
swojej matki. Ponieważ żyję w takich warunkach, cierpię wielkie bolączki.
Dlatego, O boski oceanie miłosierdzia, proszę, bądź łaskawy dla mnie. Nie mam
możliwości zaangażowania się w Twoją służbę miłości, ale proszę, ocal
mnie!" Jest pewne podobne zdanie wypowiedziane przez osobę, która upadła w
piekielne warunki życia. Zwróciła się ona do Najwyższego Pana w ten sposób:
"Mój drogi Panie, Yamaraja umieścił mnie w sytuacji, która jest pełna
paskudnych i przykrych zapachów. Jest tutaj tak wiele insektów i robaków,
otoczonych przez odchody pozostawione przez różnego rodzaju chore osoby. I na
skutek oglądania takich okropnych scen, moje oczy uległy owrzodzeniu, i prawie
ślepnę. Dlatego. modlę się, O mój Panie, który jesteś wyzwolicielem z
piekielnych warunków życia. Upadłem w to piekło, ale zawsze będę się starał
pamiętać Twoje święte imię, i w ten sposób postaram się utrzymać ciało i duszę
razem." Jest to inny przykład ekstatycznej miłości dla Krsny w odrażającej
sytuacji.
Należy
rozumieć, że każda osoba, która bezustannie intonuje święte imiona Pana - Hare
Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare; Hare Rama, Hare Rama,
Rama Rama, Hare Hare - osiągnęła transcendentalne uczucie do Krsny, i
wskutek tego w każdych warunkach życia pozostaje ona usatysfakcjonowana jedynie
poprzez pamiętanie imienia Pana w pełnym uczuciu i ekstatycznej miłości.
W konkluzji można powiedzieć, że ekstatyczna miłość do Krsny w odrazie pojawia się podczas rozwoju uśpionego stanu neutralności w dojrzałe uczucie.