Rozdział 44

Służba oddania w miłości małżeńskiej

Atrakcja czystych bhaktów do Krsny w miłości małżeńskiej jest nazywana służbą oddania w miłości małżeńskiej. Chociaż takie uczucia małżeńskie nie są wcale materialne, jest pewne podobieństwo pomiędzy tą miłością duchową i czynnościami materialnymi. Dlatego osoby, które są zainteresowane jedynie czynnościami materialnymi, nie są w stanie zrozumieć tej duchowej miłości małżeńskiej, i taka wymiana miłości w oddaniu jest dla nich wielkim misterium. Dlatego Śrila Rupa Gosvami daje tylko bardzo skrótowy opis miłości małżeńskiej.

Bodźcami do miłości małżeńskiej jest Krsna i Jego drogie przyjaciółki, takie jak Radharani i Jej bezpośrednie towarzyszki. Pan Krsna nie ma żadnego rywala. Nikt nie jest równy Jemu ani też nikt nie jest od Niego wyższy. Jego piękno również jest nieprześcignione, i ponieważ przewyższa On wszystkich w Swoich rozrywkach miłości małżeńskiej, jest On oryginalnym obiektem wszelkiej miłości małżeńskiej.

W Gita-govindzie Jayadevy Gosvamiego, jedna gopi mówi swojej przyjaciółce, "Krsna jest rezerwuarem wszelkich przyjemności wewnątrz tego wszechświata. Jego ciało jest tak miękkie, jak kwiat lotosu. A Jego swawolne zachowanie z gopi, które zdaje się być podobne pociągowi młodego chłopca do młodej dziewczyny, jest przedmiotem transcendentalnej miłości małżeńskiej." Czysty bhakta podąża śladami gopi i czci gopi w ten sposób: "Pragnę ofiarować pełne szacunku pokłony wszystkim młodym pasterkom, których cechy cielesne są tak atrakcyjne, i które czczą Najwyższą Osobę Boga, Krsnę, po prostu przez te swoje piękne atrakcyjne cechy: ' Najważniejszą spośród wszystkich młodych gopi jest Śrimati Radharani.

Piękno Śrimati Radharani jest opisane w ten sposób: "Jej oczy pokonują atrakcyjne cechy oczu ptaka cakori. Kiedy ktoś tylko ujrzy twarz Radharani, natychmiast zaczyna nienawidzieć piękno księżyca. Cera Jej ciała przewyższa piękno złota. Zatem podziwiajmy wszyscy transcendentalne piękno Śrimati Radharani." Pociąg Krsny do Radharani został opisany przez Samego Krsnę w ten sposób: "Kiedy ucinam jakieś żarty, po to, aby rozkoszować się pięknem Radharani, Radharani słucha tych żartobliwych słów z wielką uwagą. Ale poprzez Swoje rysy cielesne i odpowiedzi lekceważy Mnie. I to lekceważenie Mnie dostarcza Mi nawet nieograniczonej przyjemności, gdyż staje się Ona tak piękną, że zwiększa Moją przyjemność setki razy." Podobne zdanie można znaleźć w Gita-govindzie, gdzie jest powiedziane, że kiedy wróg Kamsy, Śri Krsna, obejmuje Śrimati Radharani, natychmiast pogrąża się w miłości i porzuca towarzystwo wszystkich innych gopi.

W Padyavali Śrila Rupy-Gosvamiego jest powiedziane, że kiedy gopi słuchają dźwięku fletu Krsny, natychmiast zapominają o wszelkich napomnieniach wypowiedzianych pod ich adresem przez starszych członków ich rodzin. Zapominaj ą o swojej niesławie i ostrym zachowaniu swoich mężów. Jedynie myślą o tym, by udać się na poszukiwania Krsny. Kiedy gopi spotykają Krsnę, to ma wtedy miejsce wymiana spojrzeń, jak również żartobliwych słów i śmiechów, która jest nazywana anubhava, czyli podekstazą w miłości małżeńskiej.

W Lalita-madhava Śrila Rupa Gosvami tłumaczy, że ruchy brwi Krsny są jak Yamuna, a uśmiech Radharani jest niczym światło księżyca. Kiedy Yamuna i światło księżyca spotykają się na brzegach tej rzeki, woda ta smakuje jak nektar, a picie jej daje wielką satysfakcję. Jest ona tak odświeżająca jak zwały śniegu. Podobnie, w Padyavali jedna bezustanna towarzyszka Radharani mówi, "Moja droga Radharani o twarzy księżyca, całe Twoje ciało zdaje się być bardzo zadowolonym, jednakże widzę oznaki łez w Twoich oczach. Mówisz drżącym głosem i oddychasz ciężko. Wszystkie te oznaki mówią mi, że musiałaś usłyszeć flet Krsny, i w rezultacie tego topnieje teraz Twe serce."

W tej samej Padyavali znajduje się następujący opis, który jest uważany za oznakę frustracji w miłości małżeńskiej. Śrimati Radharani powiedziała, "Drogi Panie Kupidynie, proszę nie podniecaj Mnie swoimi strzałami. Drogi Panie Powietrze, proszę nie otaczać Mnie zapachem kwiatów. Zostałam pozbawiona miłości Krsny, więc w tej sytuacji, jaki jest pożytek z utrzymywania tego bezużytecznego ciała? Żadna żywa istota nie potrzebuje takiego ciała." Jest to oznaka frustracji w ekstatycznej miłości do Krsny.

Podobnie, w Dana-keli-kaumudi, Śrimati Radharani, wskazując na Krsnę, mówi: "Ten sprytny chłopiec lasu posiada piękno niebieskawego kwiatu lotosu, i jest w stanie zauroczyć wszystkie młode dziewczęta wszechświata. Teraz, po zapoznaniu Mnie ze smakiem Swego transcendentalnego ciała, zachwycił Mnie, i jest to więcej niż mogę tolerować. Czuję się teraz jak słonica zauroczona przez słonia!" Jest to przykład radości w ekstatycznej miłości do Krsny.

Trwała ekstaza w miłości małżeńskiej jest oryginalną przyczyną przyjemności cielesnych. W Padyavali jest opisana oryginalna przyczyn tego związku małżeńskiego, kiedy Radharani mówi jednej ze Swoich bezustannych towarzyszek, "Moja droga przyjaciółko, kimże jest ten chłopiec, którego brwi, tańcząc bezustannie, zwiększyły piękno Jego twarzy i przyciągnęły Moje pragnienie miłości małżeńskiej? Jego uszy są dekorowane pączkami kwiatów aśoka, i przystroił się w żółte szaty. Ten chłopiec już zniecierpliwił Mnie dźwiękiem Swego fletu."

Małżeńska miłość Radharani i Krsny nigdy nie zostaje zakłócona przez jakiekolwiek egoistyczne motywacje. Ta niezakłócona natura miłości małżeńskiej pomiędzy Radharani i Krsną jest opisana w ten sposób: "W pewnej odległości od Krsny stała matka Yaśoda, i Krsna był otoczony przez wszystkich Swoich przyjaciół. Tuż przed nim stała Candravali, i jednocześnie, na kamiennym wzgórzu tuż przy wjeździe do Vrajy, stał demon znany jako Vrsasura. Ale nawet w tej sytuacji, kiedy Krsna ujrzał Radharani stojącą za zaroślami, natychmiast Jego piękne brwi pomknęły w Jej kierunku niczym błyskawice."

A oto inny przykład: "Po jednej stronie podwórka leżało martwe ciało Śankhasury, otoczone przez wiele szakali. Po drugiej stronie było wielu uczonych, opanowanych braminów, którzy ofiarowywali wspaniałe modlitwy, kojące niczym chłodny wietrzyk podczas lata. Przed Krsną stał Pan Baladeva, wywołując chłód. Ale nawet pośrodku tych różnych sytuacji, zarówno kojących, jak i niepokojących, nie mógł zwiędnąć lotosowy kwiat miłości małżeńskiej Krsny do Radharani." Ta miłość Krsny do Radharani jest często porównywana do kwitnącego lotosu. Jedyna różnica jest taka, że miłość Krsny bezustannie zwiększa swoje piękno.

Miłość małżeńska dzieli się na dwie części: vipralambha, czyli miłość małżeńska w separacji, i sambhoga, miłość małżeńska w bezpośrednim kontakcie. Vipralambha, rozłąka, ma trzy podkategorie, znane jako:

(1) purva-raga, czyli początkowa atrakcja,

(2) mana, czyli pozorny gniew, i

(3) pravasa, czyli rozdzielenie poprzez odległość.

Kiedy kochanek i ukochana mocno przeżywają niemożność spotkania się, stan ten nazywany jest purva-raga , początkową atrakcją. W Padyavali Radharani mówi Swojej towarzyszce, "Moja droga przyjaciółko, właśnie szłam nad brzeg Yamuny i nagle przed Moimi oczami pojawił się bardzo miły chłopiec o cerze koloru ciemnej chmury. Spojrzał na Mnie w taki sposób, którego nie mogę opisać. Ale od kiedy to się wydarzyło, przykro Mi bardzo, ale nie mogę już dłużej angażować Mego umysłu w obowiązki domowe." Jest to przykład początkowej atrakcji do Krsny. W Śrimad-Bhagavatam, Dziesiątym Canto, pięćdziesiątym trzecim rozdziale, 2 wersecie, Krsna powiedział braminowi będącemu wysłannikiem Rukmini, "Mój drogi braminie, tak jak Rukmini nie może spać po nocach, tak Mój umysł jest zawsze skupiony na niej. Wiem, że jej brat Rukmi jest przeciwko Mnie, i że to na skutek jego perswazji zostało odwołane Moje małżeństwo z Rukmini." Jest to inny przykład początkowej atrakcji.

Jeśli chodzi o mana, czyli gniew, Gita-govinda opisuje następujący wypadek: "Kiedy Śrimati Radharani ujrzała, że Krsna cieszy się towarzystwem kilku innych gopi, stała się odrobinę zazdrosna, ponieważ umniejszony został Jej szczególny prestiż. Dlatego natychmiast opuściła tę scenę i przyjęła schronienie pięknego kwiecistego krzewu, nad którym brzęczały czarne pszczoły. Chowając się za zaroślami, zaczęła wyrażać Swój smutek do jednej ze Swoich towarzyszek." Jest to przykład pozornej niezgody czy gniewu.

Padyavali daje następujący przykład pravasa, czyli rozłąki z powodu zamieszkania w odległym miejscu: "Od tego pomyślnego dnia, kiedy Krsna wyjechał do Mathury, Śrimati Radharani, podpierając Swoją głowę ręką, bezustannie roni łzy. Jej twarz jest teraz zawsze mokra, dlatego nie ma szans, aby chociaż na chwilę zasnęła." Kiedy twarz staje się mokrą, natychmiast odchodzi sen. Więc kiedy Śrimati Radharani bezustannie płakała z powodu rozłąki z Krsną, nie było szans, aby mogła zasnąć. W Prahlada-samhicie Uddhava mówi, "Najwyższa Osoba Boga, Govinda, boleśnie przeszyty strzałami Kupidyna, zawsze myśli o was (gopi), i nawet nie przyjmuje Siego regularnego posiłku. Ani też nie odpoczywa właściwie."

Kiedy kochanek spotyka się z ukochaną, i cieszą się oni sobą poprzez bezpośredni kontakt, ten stan jest nazywany sambhoga. W Padyavali znajduje się następujące zdanie: "Krsna obejmował Śrimati Radharani w tak doświadczony sposób, że zdawał się święcić ceremonię tańca pawi."

Śrila Rupa Gosvami w ten sposób kończy piątą falę swego Oceanu Nektaru Oddania. Ofiarowuje on swoje wyrazy pełnego szacunku dla Najwyższej Osoby Boga; który pojawił się jako Gopala, wieczna forma Pana.

W ten sposób Bhaktivedanta kończy sumaryczne studium trzeciego rozdziału Bhakti-rasamrta-sindhu, traktującego o pięciu podstawowych związkach z Krsną.