Rozdział 43

Rodzicielstwo

Kiedy ekstatyczna miłość rozwija się w związek rodzicielski i zostaje utwierdzona, związek ten jest nazywany vatsalya-rasa. Przejawienie tego poziomu vatsalya-rasa służby oddania można zauważyć w stosunkach Krsny z Jego bhaktami, którzy przyjmuj ą nadrzędne pozycje, takie jak matki, ojca czy nauczyciela.

Bodźce do rodzicielskiej miłości do Krsny właściwej starszym osobom spokrewnionym z Nim, uczeni opisali w ten sposób: "Najwyższa Osoba Boga, którego cera jest koloru niebieskawego, nowo wyrosłego kwiatu lotosu, którego ciało jest bardzo delikatne i którego lotosowe oczy otoczone są rozwianymi. włosami, tak czarnymi jak pszczoły, spacerował po uliczkach Vrndavany, kiedy ujrzała Go matka Yaśoda ukochana żona Nandy Maharaja. Wówczas natychmiast z jej piersi popłynęło mleko, mocząc jej ciało." Niektórymi szczególnymi czynnikami wzbudzającymi rodzicielską miłość do Krsny są: Jego czarnawa karnacja, która jest bardzo atrakcyjna i czarująca, Jego wszechpomyślne cechy cielesne, Jego łagodność, Jego słodkie słowa, Jego prostota, Jego nieśmiałość, Jego pokora i Jego bezustanna gotowość do ofiarowania szacunku osobom starszym oraz Jego dobroczynność. Wszystkie z tych cech są uważane za czynniki pobudzające miłość rodzicielską.

W Śrimad-Bhagavatam, Dziesiątym Canto, ósmym rozdziale, 35 wersecie, Śukadeva Gosvami mówi, że matka Yaśoda przyjęła Pana Krsnę za swego syna, chociaż w Vedach jest On przyjmowany za Króla niebios, w Upanisadach za bezosobowego Brahmana, w filozofii za najwyższego mężczyznę, przez yoginów za Duszę Najwyższą, a przez bhaktów za Najwyższą Osobę Boga. Pewnego razu matka Yaśoda w ten sposób zwróciła się do swoich przyjaciół: "Nanda Maharaja, który jest wodzem pasterzy, i ja, czciliśmy razem Pana Visnu, i dzięki temu Krsna został ocalony od szponów Putany i innych demonów. Te bliźniacze drzewa arjuna zostały oczywiście złamane przez potężną wichurę, i chociaż Krsna zdawał się podnieść Wzgórze Govardhana razem z Balaramą, myślę, że to w rzeczywistości Nanda Maharaja podtrzymywał tę górę. Gdyż jak taki mały chłopiec mógłby podnieść takie wielkie wzgórze?" Jest to inny przykład ekstazy w miłości rodzicielskiej. Ten rodzaj miłości rodzicielskiej budzi się w bhakcie na skutek przekonania, w miłości, że sam jest wyższy od Krsny, i że bez jego opieki Krsna nie mógłby żyć. Jeden bhakta dlatego modli się do rodziców Krsny w ten sposób: "Pragnę przyjąć schronienie starszych bhaktów, będących rodzicami Pana Krsny, którzy zawsze pragną służyć Krsnie i utrzymywać Go, i zawsze są dla Niego tak łaskawi. Ofiarujmy im nasze pokorne wyrazy szacunku, za to, że są tak dobrzy dla Najwyższej Osoby Boga, który jest rodzicem całego wszechświata!"

Jest pewna modlitwa bramina, która mówi, "Niech inni czczą Vedy i Upanisady, i niech inni czczą Mahabharatę, jeśli obawiają się materialnej egzystencji i pragną wyzwolenia z tej pozycji. Ale jeśli chodzi o mnie, to pragnę czcić jedynie Nandę Maharaja, ponieważ Najwyższa Absolutna Osoba Boga, Krsna, raczkuje po jego podwórku jako jego własne dziecko."

Oto lista chwalebnych osobistości, które cechuje rodzicielskie uczucie do Krsny.

(1) matka Yaśoda, Królowa Vrajy,

(2) Nanda Maharaja, Król Vrajy,

(3) matka Rohini, matka Balaramy,

(4) wszystkie starsze gopi, których synowie zostali zabrani przez Pana Brahmę,

(5) Devaki, żona Vasudevy,

(6) pozostałe szesnaście żon Vasudevy,

(7) Kunti, matka Arjuny,

(8) Vasudeva, prawdziwy ojciec Krsny,

(9) Sandipani Muni, nauczyciel Krsny.

Wszyscy oni są uważani za chwalebne starsze osobistości, darzące Krsnę miłością rodzicielską. Kolejność osób na tej liście wskazuje również na ich znaczenie, i stąd wnioskujemy, że matka Yaśoda i Nanda Maharaja są najbardziej wzniosłymi spośród tych wszystkich osób.

W Śrimad-Bhagavatam, Dziesiątym Canto, dziewiątym rozdziale, wersecie 3, Śukadeva Gosvami daje Maharajowi Pariksitowi opis formy i piękna matki Yaśody. Mówi on, "Mój drogi Królu, szerokie biodra matki Yaśody były owinięte lnianymi i jedwabnymi szatami, a z powodu jej miłości do Krsny, z jej piersi płynęło mleko. Kiedy ubijała masło i mocno trzymała sznur, poruszały się bransolety na jej rękach i kolczyki w uszach, a kwiaty na jej pięknie przybranych włosach obluzowywały się i spadały na ziemię. Z powodu nadmiernego wysiłku, na jej twarzy pojawiły się krople potu.”

W modlitwie pewnego bhakty znajduje się inny opis matki Yaśody: "Obym mógł otrzymać ochronę matki Yaśody, której wijące się włosy związane są nicią, i której fryzura została wyraźnie upiększona poprzez cynober na jej przedziałku, i której sylwetka cielesna wyszydza wszystkie jej ornamenty. Jej oczy zawsze zapatrzone są w twarz Krsny, i wskutek tego zawsze są napełnione łzami. Piękno jej cery, przypominające niebieskawy kwiat lotosu, jest podkreślone wieloma kolorowymi strojami. Niech jej miłosierne spojrzenie spocznie na nas wszystkich, tak abyśmy byli chronieni od szponów mayi i bez przeszkód czynili postęp w służbie oddania!"

Oto opis uczucia matki Yaśody do Krsny. Wstawszy wcześnie rano, matka Yaśoda przede wszystkim nakarmiła Krsnę swoim mlekiem, a następnie zaczęta intonować różne mantry dla Jego ochrony. Następnie pięknie dekorowała Jego czoło, a Jego ręce obwiązywała ochronnymi talizmanami. Wszystkie te czynności niezbicie dowodzą tego, że jest ona symbolem wszelkiej matczynej miłości do Krsny.

A oto opis cech cielesnych Nandy Maharaja. Większość z włosów na jego głowie jest koloru czarnego, chociaż niektóre z nich są siwe. Jego szaty są zielonawego koloru, niczym świeże liście drzewa banyanowego. Ma on okrągły brzuch, cerę dokładnie tego koloru jak pełny księżyc, i ma piękne wąsy. Kiedy Krsna był jeszcze niemowlęciem, pewnego dnia spacerował po podwórku, uchwyciwszy się palca Swego ojca, a ponieważ nie trzymał się na nogach bardzo pewnie, zdawało się, że prawie upada. Kiedy Nanda Maharaja w ten sposób chronił swego transcendentalnego syna, w jego oczach nagle pojawiły się krople łez, i przepełnił się radością. Ofiarujmy pełne szacunku pokłony lotosowym stopom Króla Nandy!

Wiek dziecięcy, dziecięce szaty, dziecięce ruchy, słodkie słowa dziecka, miłe uśmiechy i różne formy dziecięcych zabaw, są uważane za czynniki zwiększające rodzicielską miłość do Krsny. Wiek dziecięcy Krsny dzieli się na trzy okresy: początek wieku kaumara, środek wieku kaumara i koniec wieku kaumara. Na początku i w środku wieku kaumara, uda Krsny są tłuściutkie, a wewnętrzna część Jego oczu ma białawy kolor. Są pewne oznaki pojawiania się zębów, i jest On bardzo łagodny i grzeczny. Został On opisany w następujący sposób: "Kiedy z dziąseł Krsny zaczęły się wyrzynać jakieś trzy czy cztery ząbki, Jego uda były tłuściutkie, Jego ciało bardzo, bardzo krótkie, i czynnościami tego Swojego dziecięcego ciała zwiększał On rodzicielską miłość Nandy Maharaja i matki Yaśody. Czasami usiłował On stawiać kroki, czasami płakał, czasami się uśmiechał, czasami ssał Swój kciuk, a czasami leżał płasko. Oto niektóre z różnych czynności dziecka Krsny. Kiedy Krsna leżał na wznak, czasami ssąc palce Swojej stopy, czasami wyrzucając nóżki w górę, czasami płacząc, a czasami śmiejąc się, matka Yaśoda, widząc swego syna w tych zabawach, nie wykazała żadnego pragnienia ograniczenia Go, a raczej zaczęła gorliwie obserwować dziecko, radując się Jego dziecięcymi rozrywkami." Na początku wieku kaumara Krsny, na Jego szyi zostały zawieszone pazury tygrysie na złotym naszyjniku. Jego czoło zdobił ochrony tilaka, Jego oczy były obrysowane czarną maskarą, a Jego tułów przepasywała jedwabna nić. Jest to opis stroju Krsny na początku Jego wieku kaumara.

Kiedy Nanda Maharaja ujrzał piękno dziecka Krsny, z tygrysimi pazurami na Jego klatce piersiowej, z cerą o odcieniu nowo wyrosłego drzewa tamala, pięknymi znakami z tilaku rozrobionego w urynie krowiej, naramiennikami z pięknej jedwabnej nici, jedwabnymi ubrankami wokół Jego talii-kiedy Nanda Maharaja ujrzał swoje dziecko w ten sposób, nie mógł nasycić się Jego dziecięcym pięknem.

W środkowym okresie wieku kaumara, włosy z czubka głowy Krsny opadają wokół Jego oczu. Czasami dolną część Jego ciała przykrywa jakieś ubranko, a czasami jest zupełnie nagi. Czasami próbuje chodzić, stawiając krok po kroku, a czasami mówi bardzo słodko łamanym językiem. Są to niektóre z symptomów występujących w środkowym okresie kaumara. Oto Jego opis w tym wieku, kiedy pewnego razu ujrzała Go matka Yaśoda: Jego rozwiane włosy dotykały Jego brwi, a Jego oczy były niespokojne, ale nie był On w stanie wyrazić Swoich uczuć właściwymi słowami. Mimo to, kiedy rozmawiał, było to tak miłe i słodkie. Kiedy matka Yaśoda spojrzała na Jego małe uszka i ujrzała Go nagim, jak usiłował biegać szybko na Swoich małych nóżkach, pogrążyła się w oceanie nektaru. Ornamenty Krsny w tym wieku to perła przywieszona do przegrody Jego nosa, masło na Jego lotosowych dłoniach i jakieś małe dzwoneczki przywieszone do Jego talii. Jest powiedziane, że kiedy matka Yaśoda ujrzała, jak jej dziecko się porusza, dzwoniąc dzwoneczkami przytroczonymi do Jego talii, uśmiechając się do niej z perłą pomiędzy Swoimi nozdrzami i z masłem na Swoich rączkach, na widok ten doznała cudownego wzruszenia.

Kiedy Krsna był w środkowym okresie Swego wieku kaumara, Jego talia wyszczuplała, Jego klatka piersiowa stała się szerszą, a Jego głowę zdobiły wijące się włosy, przypominające opadające wronie skrzydła. Te wspaniałe cechy cielesne Krsny bezustannie zadziwiały matkę Yaśodę. Przy końcu Swego wieku kaumara, Krsna nosił w ręce mały kij, Jego ubranie było troszkę dłuższe, a na Jego talii znajdował się węzeł przypominający głowę żmiji. W tym ubraniu zwykł opiekować się cielętami w pobliżu domu, a czasami bawił się z chłopcami w tym samym wieku. Miał On cienki flet i trąbkę z bawolego rogu, a czasami grał na flecie zrobionym z liści jakiegoś drzewa. Są to niektóre z symptomów końcowego okresu wieku kaumara Krsny.

Kiedy Krsna trochę podrósł i opiekował się małymi cielętami, często udawał się w pobliże lasu. I kiedy wracał do domu troszkę spóźniony, Nanda Maharaja natychmiast wchodził na candra-śalika (małą przybudówkę na dachu, skąd można było widzieć całą okolicę z lotu ptaka), i rozglądał się za Nim. Martwiąc się opóźnieniem swojego małego synka, Nanda Maharaja pozostawał na candra-śalika tak długo, dopóki nie mógł oznajmić swojej żonie, że Krsna właśnie wraca z cielętami, otoczony Swoimi przyjaciółmi-pasterzami. Nanda Maharaja wskazywał na pióro pawie na głowie dziecka, i informował swoją ukochaną żonę, jak widok tego dziecka był radosny dla oczu.

Wówczas matka Yaśoda zwracała się do Nandy Maharaja, "Spójrz na mego ukochanego syna, o białych oczach, z turbanem na głowie, szatą okrywającą Jego ciało i dzwoneczkami dzwoniącymi słodko u Jego stóp. Właśnie nadchodzi, razem ze Swoimi cielętami surabhi, i spójrz tylko jak stąpa po świętej ziemi Vrndavany!"

Podobnie, Nanda Maharaja zwracał się do swojej żony, "Moja droga Yaśodo, spójrz tylko na naszego potomka Krsnę! Spójrz na Jego promienne czarne ciało, Jego czerwonawe oczy, Jego szeroką klatkę piersiową i wspaniały złoty naszyjnik. Wygląda tak wspaniale, że coraz bardziej zwiększa moje transcendentalne szczęście!"

Kiedy Krsna, ukochany syn Nandy Maharaja, wchodzi w Swój wiek kaiśora, to chociaż staje się On jeszcze bardziej pięknym, Jego rodzice nadal uważają, że jest On w wieku pauganda - nawet pomimo tego, że ma dziesięć czy piętnaście lat. Natomiast kiedy Krsna jest w wieku pauganda, niektórzy z Jego sług uważają, że jest On w wieku kaiśora. Kiedy Krsna spełnia Swoje dziecięce rozrywki, Jego powszechną praktyką jest rozbijanie garnków z mlekiem i jogurtem, rozrzucanie jogurtu po podwórku i kradzież śmietanki z mleka. Czasami łamie ubijacz do masła, a czasami wyrzuca masło na ogień. W ten sposób zwiększa On transcendentalne szczęście Swojej matki Yaśody.

W związku z tym matka Yaśoda pewnego razu powiedziała swojej służącej Mukharze, "Spójrz tylko jak Krsna rozgląda się ukradkiem na wszystkie strony, i powoli wychodzi z zarośli. Wygląda na to, że ma zamiar ukraść masło. Nie ujawniaj się, gdyż może domyślić się, że Go obserwujemy. Pragnę radować się tym obrazkiem, kiedy tak przebiegle porusza brwiami, i chcę widzieć Jego przestraszone oczy i piękną twarz.."

Radując się potajemną kradzieżą masła, którą Krsna zwykł praktykować, matka Yaśoda doświadczała ekstazy matczynej miłości poprzez wąchanie Jego głowy, czasami głaskanie Jego ciała, czasami ofiarowywanie błogosławieństw, czasami rozkazywanie Mu, czasami obserwowanie Go, czasami karmienie Go, i czasami pouczanie Go, aby nie został złodziejem. Są to czynności w ekstatycznej miłości matczynej. Istotną rzeczą, którą można zaobserwować w związku z tym, to to, że dziecięca skłonność do kradzieży jest obecna nawet w Najwyższej Osobie Boga, i dlatego ta skłonność nie jest niczym sztucznym. Jednakże w tej skłonności do kradzieży, która występuje w związku duchowym, nie ma nic niegodziwego, tak jak jest to w świecie materialnym.

W Śrimad-Bhagavatam, Dziesiątym Canto, trzynastym rozdziale, wersecie 33, Śukadeva Gosvami mówi Królowi Pariksitowi, "Mój drogi Królu, skoro tylko starsze gopi ujrzały, że nadchodzą ich synowie, można było dostrzec w nich niewyrażalne oznaki miłości rodzicielskiej, i wszystkie z nich przepełniły się głębokim uczuciem. Najpierw planowały skarcić swoich synów za kradzież masła, ale skoro tylko oni pojawili się przed ich oczyma, natychmiast rozwiewał się ich gniewny nastrój i przepełniały się czułą miłością. Zaczynały obejmować swoich synów i wąchać ich głowy. Robiąc to, prawie że oszalały z miłości do swoich dzieci." W swoich dziecięcych rozrywkach prawie wszyscy chłopcy-pasterze przyłączali się do Krsny podczas kradzieży masła. Ale zamiast się rozgniewać, matka Yaśoda stawała się mokrą od mleka płynącego z j ej piersi. Z powodu miłości do Krsny, raz po raz zaczynała wąchać Jego głowę.

Na ogół wszystkie matki pastuszków zwykły całować ich, obejmować i nawoływać ich imionami, a czasami karcić ich łagodnie za ich złodziejskie nawyki. Tego typu manifestacje miłości rodzicielskiej są nazywane ekstazą sattvika, gdzie w pełni widoczne są manifestacje ośmiu rodzajów ekstatycznych symptomów. W Śrimad-Bhagavatam, Dziesiątym Canto, trzynastym rozdziale, 22 wersecie, Śukadeva Gosvami mówi Królowi Pariksitowi, "Wszystkie matki pastuszków znajdowały się pod wpływem złudnej energii yogamayi Najwyższej Osoby Boga, i skoro tylko dobiegał je dźwięk fletów ich chłopców, natychmiast wstawały i w swoich umysłach obejmowały swoich synów, którzy zostali stworzeni przez bezpośrednią, wewnętrzną moc Krsny. Przyjmując ich za własne, zrodzone z siebie dzieci, brały ich w ramiona i tuliły do siebie. Emocje stworzone przez te wydarzenia były słodsze niż nektar przemieniony w smaczny środek odurzający, a chłopcy natychmiast wypijali mleko płynące z ich piersi."

W Lalita-madhava skompilowanym przez Śrila Rupę Gosvamiego, znajduje się następujące zdanie skierowane do Krsny: "Mój drogi Krsno, kiedy zajęty jesteś pasieniem zwierząt, kurz wznoszony przez kopytka cieląt i krów przykrywa Twoją piękną twarz i artystyczne znaki tilaka, i zdajesz się być bardzo zakurzonym. Ale kiedy powracasz do domu, mleko płynące z piersi Twojej matki obmywa Twoją twarz z tego kurzu i zdajesz się być oczyszczonym przez to mleko, niczym Bóstwo, które jest kąpane podczas ceremonii abhiseka." W świątyniach Bóstw jest zwyczaj, że jeśli zdarzyło się tam coś nieczystego, Bóstwa muszą zostać skąpane mlekiem. Krsna jest Najwyższą Osobą Boga, i został On skąpany mlekiem z piersi matki Yaśody, które oczyściło Go z kurzu.

Są pewne przykłady oszołomienia matki Yaśody na skutek ekstazy. Zdarzyło się to, kiedy ujrzała ona, jak jej syn podnosi Wzgórze Govardhana. Kiedy Krsna stał tam, trzymając wzgórze, matka Yaśoda powstrzymała się od objęcia Go i zamarła w bezruchu. Ta niebezpieczna sytuacja, w której znalazł się Krsna poprzez podniesienie wzgórza, spowodowała napływ łez do jej oczu. Mając oczy pełne łez, nie mogła już dłużej widzieć Krsny, a ponieważ jej gardło było zdławione z powodu niepokoju, nie mogła nawet poinstruować Go, co powinien zrobić w takiej sytuacji. Jest to symptom oszołomienia w ekstazie miłości.

Matka Yaśoda czasami przeżywała transcendentalną ekstazę szczęścia, kiedy jej dziecko zostało uratowane z jakiejś niebezpiecznej sytuacji, takiej jak atak Putany czy innych demonów. W Śrimad-Bhagavatam, w Dziesiątym Canto, siedemnastym rozdziale, 19 wersecie, Śukadeva Gosvami mówi, że matka Yaśoda była bardzo, bardzo szczęśliwa, kiedy odzyskała swoje zagubione dziecko. Natychmiast wzięła Go na kolana, obejmując Go raz za razem. Kiedy tak wielokrotnie obejmowała swego syna, z jej oczu płynęły potoki łez, i nie była w stanie wyrazić swego transcendentalnego szczęścia. W Vidagdha-madhava Śrila Rupy Gosvamiego jest powiedziane, "Mój drogi Krsno, dotyk Twojej matki jest tak przyjemny i chłodzący, że przewyższa on chłodzące właściwości papki z drzewa sandałowego i jasnego blasku księżyca zmieszanego z papką z korzenia uśira." (Uśira jest rodzajem korzenia, który, kiedy zanurzony w wodzie, ma bardzo, bardzo chłodzący efekt. Jest on szczególnie używany podczas upałów letnich.)

Rodzicielska miłość matki Yaśody do Krsny bezustannie się zwiększa, i jej miłość i ekstaza są czasami opisywane jako intensywne uczucie miłości, a czasami jako przemożne przywiązanie. Przykład przywiązania do Krsny z przemożnym uczuciem miłości jest dany w Śrimad-Bhagavatam, w Dziesiątym Canto, szóstym rozdziale, 43 wersecie, gdzie Śukadeva Gosvami zwraca się do Maharaja Pariksita w ten sposób: "Mój drogi Królu, kiedy wspaniałomyślny Nanda Maharaja powrócił z Mathury, zaczął on wąchać głowę swojego syna, i pogrążył się w ekstazie rodzicielskiej miłości." Jest też podobne zdanie w związku z matką Yaśodą, kiedy z niepokojem nasłuchiwała ona dźwięku fletu Krsny, oczekując Jego powrotu z pastwiska. Ponieważ myślała, że robi się bardzo późno, jej pragnienie słuchania dźwięku fletu Krsny zwiększyło się dwukrotnie, i mleko popłynęło z jej piersi. W takiej sytuacji czasami wchodziła do domu, a czasami wychodziła na zewnątrz. Bezustannie wyglądała na drogę, czy nie nadchodzi Govinda. Kiedy wielu wielkich mędrców ofiarowywało modlitwy Panu Krsnie, chwaląc Jego czyny, Królowa Gokuli, matka Yaśoda, wyszła na Pole Bitewne Kuruksetra mocząc niższe części swego sari mlekiem płynącym z jej piersi. To przybycie matki Yaśody na Kuruksetra nie miało miejsca podczas Bitwy pod Kuruksetra. Czasami Krsna udawał się na Kuruksetra ze Swojego rodzicielskiego domu w Dvarace podczas zaćmienia słońca, i w tym czasie przybywali tam również mieszkańcy Vrndavany, pragnąc Go zobaczyć.

Kiedy Krsna przybył na Kuruksetra w charakterze pielgrzyma, wszyscy zgromadzeni tam ludzie zaczęli mówić, że przybył Krsna, syn Devaki. Wówczas Devaki, jako kochająca matka, zaczęła głaskać twarz Krsny. I znowu, kiedy ludzie wykrzyknęli, że przybył Krsna, syn Vasudevy, zarówno Król Nanda, jak i matka Yaśoda przepełnili się głębokim uczuciem miłości i wyrazili swoją wielką przyjemność.

Kiedy matka Yaśoda, Królowa Gokuli zamierzała udać się na Kuruksetra, by ujrzeć swego syna, jedna z jej przyjaciółek zwróciła się do niej w ten sposób: "Moja droga Królowo, mleko płynące z twoich piersi-wzgórz już zabieliło rzekę Ganges, a łzy z twoich oczu, zmieszane z czarną maskarą, już zaczerniły kolor Yamuny. I skoro stoisz pomiędzy tymi dwiema rzekami, myślę, że niepotrzebny jest twój niepokój, by ujrzeć twarz swojego syna. Twoje rodzicielskie uczucie do Niego już zostało Mu objawione przez te dwie rzeki!"

Ta sama przyjaciółka matki Yaśody zwróciła się do Krsny w ten sposób: "Mój drogi Mukundo, jeśli matka Yaśoda, Królowa Gokuli, będzie zmuszona stać na ogniu, ale jednocześnie będzie mogła oglądać Twoje lotosowe oblicze, to ten ogień będzie się jej wydawał być Górami Himalajami, które są pełne lodu. I tak samo, nawet jeśli mogłaby pozostać w oceanie nektaru, ale nie będzie jej dane oglądać Twojej lotosowej twarzy, to nawet ten ocean nektaru będzie dla niej niczym ocean arszeniku." Niech usilne pragnienie matki Yaśody, Królowej Vrajy, zawsze oczekującej ujrzenia lotosowej twarzy Krsny, będzie sławione w całym wszechświecie!

Podobne zdanie wypowiedziała Kunti do Akrury: "Mój drogi bracie Akruro, mój bratanek Mukunda już długo jest z dala od nas. Czy będziesz tak łaskawy, aby Go poinformować, że Jego ciotka Kunti żyje pomiędzy nieprzyjaciółmi i chciałaby wiedzieć, kiedy będzie mogła ponownie ujrzeć Jego lotosową twarz?"

W Śrimad-Bhagavatam, Dziesiątym Canto, czterdziestym szóstym rozdziale, 28 wersecie, znajduje się następujące zdanie: "Kiedy Uddhava był obecny we Vrndavanie i opowiadał o działalności Krsny w Dvarace, matka Yaśoda, słuchając tych opowieści, zaczęła ronić łzy, a z jej piersi popłynęło mleko." Inny przypadek przejawienia niezwykłej miłości matki Yaśody do Krsny miał miejsce, kiedy Krsna udał się do Mathury, królestwa Kamsy. Cierpiąc na skutek rozłąki z Krsną, matka Yaśoda oglądała przybory kosmetyczne Krsny, i upadła na ziemię prawie nieprzytomna, wydając głośny okrzyk. Kiedy tarzała się po ziemi, jej ciało doznało wielu obrażeń, i w tej żałosnej sytuacji zaczęła krzyczeć, "O mój drogi synu! Mój drogi synu!" I obiema rękoma uderzała swoje piersi. To zachowanie matki Yaśody zostało wyjaśnione przez doświadczonych bhaktów jako ekstatyczna miłość w separacji. Czasami są też inne symptomy, takie jak wielki niepokój, rozpacz, frustracja, oszołomienie, pokora, zniecierpliwienie, obłęd i złudzenie.

Jeśli chodzi o niepokoje matki Yaśody, to kiedy Krsna był na pastwisku, pewien bhakta powiedział jej, "Yaśodo, myślę, że twoje ruchy się zwolniły, i widzę, że jesteś pełna niepokoju. Twoje oczy zdają się być pozbawione wszelkiego ruchu, a w twoim oddechu czuję rodzaj gorąca, które doprowadza mleko z twoich piersi do wrzenia. Wszystkie te symptomy wskazują na to, że z powodu rozłąki ze swoim synem dostałaś ostrego bólu głowy." Są to niektóre z symptomów zdradzających niepokój matki Yaśody o Krsnę.

Kiedy Akrura był obecny we Vrndavanie i opowiadał o dokonaniach Krsny w Dvarace, matka Yaśoda została poinformowana, że Krsna poślubił wiele królowych i jest bardzo zajęty Swoimi sprawami domowymi. Usłyszawszy to, matka Yaśoda lamentowała, jak bardzo jest nieszczęśliwą, że nie ożeniła swego syna, kiedy ukończył wiek kaiśora, i wskutek tego nie mogła przyjmować swego syna i synowej w domu. Wykrzyknęła, "Mój drogi Akruro, twoje słowa są niczym pioruny bijące w moją głowę!" Są to oznaki rozpaczy matki Yaśody z powodu rozłąki z Krsną.

Podobnie, matka Yaśoda odczuwała frustrację, kiedy myślała, "Chociaż mam miliony krów, mleko tych krów nie było w stanie zadowolić Krsny. Dlatego niech przeklęte będzie to mleko! I ja jestem również przeklęta, ponieważ, chociaż opływam w dostatki materialne, nie mogę teraz wąchać głowy mego dziecka i karmić Go piersią, jak zwykłam to robić, kiedy był tutaj we Vrndavanie." Jest to oznaka frustracji matki Yaśody z powodu rozłąki z Krsną.

Jeden przyjaciel Krsny zwrócił się do Niego w ten sposób: "Mój drogi lotosooki, kiedy żyłeś w Gokuli, zawsze nosiłeś w ręce kij. Ten kij leży teraz bezczynnie w domu matki Yaśody, która za każdym razem, kiedy go widzi, zamiera w bezruchu, niczym ten kij." Jest to przykład zamarcia w bezruchu z powodu rozłąki z Krsną. Przeżywając rozłąkę z Krsną, matka Yaśoda stała się tak pokorna, że zaczęła modlić się do stwórcy wszechświata, Pana Brahmy, ze łzami w oczach, "Mój drogi stworzycielu, czy będziesz tak łaskawy, aby przyprowadzić z powrotem mego drogiego syna Krsnę, tak abym mogła spojrzeć na Niego chociaż przez moment? " Czasami, wzburzona niczym pod wpływem obłąkania, matka Yaśoda zwykła oskarżać Nandę Maharaja, "Co robisz w tym miejscu? Ty bezwstydniku! Dlaczego ludzie nazywają cię Królem Vrajy? To zdumiewające, że pomimo rozdzielenia z naszym drogim synem Krsną, nadal mieszkasz we Vrndavanie niczym oziębły ojciec!"

Ktoś poinformował Krsnę o szaleństwie matki Yaśody następującymi słowy. "W swoim obłąkaniu matka Yaśoda zwracała się do drzew kadamba, zapytując je, 'Gdzie jest mój syn?' Podobnie, zwracała się do ptaków i pszczół i zapytywała ich, czy widziały, aby przechodził tamtędy Krsna, i pytała, czy mogą powiedzieć jej coś o Tobie. W ten sposób, pod wpływem złudzenia, matka Yaśoda pytała każdego o Ciebie, wędrując po całej Vrndavanie." Jest to obłąkanie na skutek rozdzielenia z Krsną.

Kiedy Nanda Maharaja został oskarżony przez matkę Yaśodę o bycie "oziębłym," odpowiedział on, "Moja droga Yaśodo, dlaczego się tak podniecasz? Spójrz tylko bardziej uważnie. Spójrz tylko, twój syn Krsna stoi przed tobą! Nie szalej w ten sposób. Proszę zachowuj spokój w moim domu." I przyjaciele Krsny poinformowali Go, że Jego ojciec Nanda był również pod wpływem złudzenia na skutek rozłąki z Nim.

Kiedy wszystkie żony Vasudevy były obecne na arenie Kamsy, ujrzały one najbardziej ujmujące cielesne cechy Krsny, i natychmiast, z powodu rodzicielskiego uczucia, mleko zaczęło płynąć z ich piersi, mocząc dolne części ich sari. Ten symptom ekstatycznej miłości jest przykładem rezultatu spełnionego pragnienia.

W Pierwszym Canto Śrimad-Bhagavatam, jedenastym rozdziale, wersecie 29, jest powiedziane, "Kiedy Krsna wszedł do Dvaraki po zakończeniu bitwy pod Kuruksetrą, najpierw ujrzał On Swoją matkę i wszystkie Swoje różne macochy i złożył pełne szacunku pokłony ich stopom. Matki te natychmiast wzięły Krsnę na kolana, i z powodu rodzicielskiego uczucia, mleko zaczęło płynąć z ich piersi. Więc mleko z ich piersi, zmieszane z wodą łez, stało się pierwszą ofiarą dla Krsny." Jest to jeden z przykładów uczucia satysfakcji po wielkiej rozłące.

W Lalita-madhava znajduje się podobne zdanie: "Jakież to wspaniałe, że Yaśoda, żona Króla Nandy, z powodu swojego rodzicielskiego uczucia dla Krsny, mieszała swoje łzy z mlekiem ze swoich piersi i w ten sposób skąpała swojego drogiego syna Krsnę." W Vidagdha-madhava pewien bhakta zwraca się do Pana Krsny w ten sposób: "Mój drogi Mukundo, tuż po ujrzeniu Twojej twarzy, tak pachnącej kwiatem lotosu, matka Yaśoda, przyciągnięta jej księżycowym światłem, przepełniła się takim uczuciem, że natychmiast z sutek jej piersi, podobnych do dzbanów na wodę, zaczęło płynąć mleko." W ten sposób bezustannie dostarczała ona Krsnie mleka, zmoczywszy uprzednio materiał przykrywający ten dzban.

Są to niektóre z oznak rodzicielskiej miłości do Krsny, występujące u Jego matki, ojca i starszych osób. Symptomy ekstatycznej miłości w uczuciu rodzicielskim są wyrażane wówczas, kiedy Krsna jest przyjmowany za syna. Te bezustanne transcendentalne emocje do Krsny są nazywane trwałą ekstazą w miłości rodzicielskiej.

Śrila Rupa Gosvami oznajmia tutaj, że według pewnych uczonych, te trzy rodzaje transcendentalnych smaków duchowej ekstazy opisanych dotychczas-mianowicie służenie, przyjaźń i uczucie rodzicielskie - czasami mieszają się ze sobą. Np., braterskie uczucia Balaramy są zmieszane z postawą służenia i uczuciem rodzicielskim. Podobnie, atrakcja Króla Yudhisthiry do Krsny jest również zmieszana z rodzicielskim uczuciem i postawą służenia. Transcendentalne uczucie Ugraseny, dziadka Krsny, jest również zmieszane z postawą służenia i uczuciem rodzicielskim. Uczucie wszystkich starszych gopi we Vrndavanie jest również mieszaniną rodzicielskiej miłości, służenia i przyjaźni. Miłosne uczucie synów Madri - Nakuli i Sahadevy - jak również miłosne uczucie mędrca Narady, jest mieszaniną przyjaźni i służenia. Uczucie Pana Śivy, Garudy i Uddhavy jest mieszaniną służenia i przyjaźni.