Rozdział 41

Oddanie w uczuciu braterstwa

Kiedy bhakta zajmuje trwałą pozycję w służbie oddania, i kiedy przez różne symptomy ekstazy rozwinął i ugruntował transcendentalny smak braterstwa w związku z Najwyższą Osobą Boga, jego uczucie nazywa się braterską miłością do Boga.

Bodźcami do takiej braterskiej miłości do Boga jest Sam Bóg. Kiedy ktoś jest wyzwolony i odkrywa swój wieczny związek z Najwyższym Panem, Pan Sam staje się bodźcem do zwiększenia braterskiej miłości. Wieczni towarzysze Pana we Vrndavanie opisali to w ten sposób: "Hari, którego cielesny odcień przypomina klejnot indranila , którego uśmiech jest tak piękny, jak kwiat kunda, którego jedwabny strój jest tak żółty, jak złote jesienne liście, którego pierś jest ozdobiona girlandami kwiatów i który zawsze gra na Swoim flecie, ten wróg demona Aghy zawsze przyciąga nasze serca, wędrując po Vrndavanie."

Są też podobne zdania tyczące się miłości braterskiej, które zostały wyrażone poza terenem Vrndavany. Kiedy synowie Pandu, na czele z Maharajem Yudhisthirą, ujrzeli Krsnę w Jego czteroramiennej formie na Polu Bitwy pod Kuruksetrą, trzymającego Swoją konchę, dysk, buławę i kwiat lotosu, całkowicie się zapomnieli i pogrążyli się w oceanie nektariańskiego szczęścia. Przykład ten wykazuje, jak synowie Pandu - Król Yudhisthira, Bhima, Arjuna, Nakula i Sahadeva - byli wszyscy pogrążeni w braterskiej miłości do Krsny.

Czasami braterską miłość do Krsny wzbudzają Jego imiona, formy, parafernalia i transcendentalne cechy. Np., ładny strój Krsny, Jego mocno zbudowane ciało, wszechpomyślne symptomy na Jego ciele, Jego znajomość różnych języków, Jego uczone nauki w Bhagavad-gicie i Jego niezwykły geniusz we wszystkich dziedzinach, manifestacja Jego doskonałej wiedzy, Jego miłosierdzie, Jego rycerskość, Jego zachowanie jako kochanka, Jego inteligencja, Jego zdolność przebaczania, J ego atrakcja dla wszelkiego rodzaju ludzi, Jego bogactwo i Jego szczęście-wszystkie wzbudzają braterską miłość.

Bardzo naturalne są również bodźce wzbudzające braterską miłość po ujrzeniu towarzyszy Krsny we Vrndavanie, gdyż ich osobiste rysy cielesne, ich cechy i ich ubranie, są wszystkie równe tym należącym do Krsny. Ci chłopcy są zawsze szczęśliwi w swojej służbie dla Krsny i są na ogół znani jako vayasyowie, czyli przyjaciele-rówieśnicy. Vayasyowie całkowicie polegają na ochronie Krsny. Bhaktowie Krsny czasami modlą się, "Ofiarujmy zatem nasze wyrazy szacunku vayasyom, którzy są w pełni przekonani o przyjaźni i ochronie Krsny, i którzy są utwierdzeni w swoim oddaniu do Krsny. Są oni wolni od strachu, i pełnią swoją transcendentalną służbę oddania i miłości będąc na równym poziomie z Krsną." Tacy wieczni vayasyowie są również spotykani poza terenem Vrndavany, w miejscach takich jak Dvaraka i Hastinapura. Wszystkie miejsca rozrywek Krsny poza Vrndavaną nazywane są purami (miastami). Mathura i Hastinapura, stolica Kauravów, są obie purami. W tych purach zamieszkują osoby takie jak Arjuna, Bhima, Draupadi i Śridama Brahmana, i są oni zaliczani do bhaktów mających braterski związek z Krsną.

To, w jaki sposób synowie Pandu, Pandavowie, radowali się towarzystwem Krsny, opisane zostało w sposób następujący: "Kiedy Śri Krsna przybył do Hastinapury, stolicy Kauravów, Maharaja Yudhisthira natychmiast wyszedł na Jego spotkanie, by wąchać zapach głowy Krsny." Jest taki zwyczaj wedyjski, że osoba starsza lub w wyższej pozycji wącha głowy swoich poddanych, kiedy ci ofiarowywują jej szacunek poprzez dotknięcie jej stóp. Podobnie, Arjuna i Bhima objęli Krsnę z wielką radością, a dwaj młodsi bracia, Nakula i Sahadeva, ze łzami w oczach dotknęli lotosowych stóp Krsny i ofiarowali Mu swoje wyrazy szacunku. W ten sposób wszyscy bracia Pandavowie rozkoszowali się transcendentalnym smakiem przyjaźni z Krsną. Spośród pięciu Pandavów, najbliżej związanym z Krsną jest Arjuna. W swojej ręce nosi on wspaniały łuk zwany Gandiva. Jego uda są porównywane do trąb słoni, a jego oczy zawsze mają czerwonawe zabarwienie. Kiedy Krsna i Arjuna zasiadają razem na rydwanie, stają się pięknościami niebiańskimi, radując wszystkie oczy. Powiedziane jest, że pewnego razu Arjuna leżał na łóżku z głową na łonie Krsny, rozmawiając i żartując z Krsną w wielkim odprężeniu, radując się towarzystwem Krsny z uśmiechem i wielką satysfakcją.

Jeśli chodzi o vayasyów (przyjaciół) we Vrndavanie, to pogrążają się oni w wielkim smutku, kiedy nawet przez moment nie widzą Krsny. A oto modlitwa pewnego bhakty dla vayasyów we Vrndavanie:

"Wszelka chwała vayasyom Krsny, którzy w swoim wieku, cechach, rozrywkach, szatach i pięknie podobni są Krsnie. Zwykli oni grać na swoich fletach zrobionych z liści palmowych, i wszyscy mają trąbki z rogów bawolich, ornamentowanych tak jak trąbka Krsny, klejnotami takimi jak indranila, oraz złotem i koralami. Są oni zawsze radośni jak Krsna. Niech ci pełni chwały towarzysze Krsny zawsze mają nas w swojej opiece!"

Vayasyowie we Vrndavanie są w tak bliskim związku przyjaźni z Krsną, że uważają się za conajmniej tak dobrych jak Krsna. Oto przykład takiego przyjacielskiego uczucia Kiedy Krsna trzymał na Swojej lewej ręce Wzgórze Govardhana, vayasyowie powiedzieli, "Drogi przyjacielu, stoisz już tak przez siedem dni i nocy bez żadnego odpoczynku. Bardzo martwimy się o Ciebie, ponieważ widzimy, że podjąłeś się bardzo ciężkiego zadania. Uważamy, że nie musisz dłużej stać w ten sposób, trzymając to wzgórze. Możesz dać je do potrzymania Sudamie. Bardzo martwimy się, widząc Cię w tej pozycji. Jeśli uważasz, że Sudama nie jest w stanie utrzymać Wzgórza Govardhana, więc przynajmniej powinieneś zmienić ręce. Zamiast trzymać je cały czas w lewej ręce, możesz przełożyć je do prawej, tak abyśmy mogli dać masaż Twojej lewej ręce." Jest to przykład zażyłości, ukazujący, jak bardzo vayasyowie uważali się za równych Krsnie.

W Śrimad-Bhagavatam, Dziesiątym Canto, dwunastym rozdziale, wersecie 11, Śukadeva Gosvami mówi Królowi Pariksitowi, "Mój drogi Królu, dla uczonych transcendentalistów Krsna jest Najwyższą Osobą Boga, dla impersonalistów jest On najwyższym szczęściem, dla bhakty jest On najwyższym wielbionym Bóstwem, a dla tego, kto jest pod wpływem mayi, jest On niczym zwykły chłopiec. Pomyśl tylko-ci chłopcy-pasterze bawią się teraz z tą Najwyższą Osobą, jak gdyby byli na równym z Nim poziomie! Poprzez to każdy może zrozumieć, że ci chłopcy musieli nagromadzić niesłychaną ilość rezultatów pobożnych czynów, które pozwalają im obcować z Najwyższą Osobą Boga w tak bliskim związku przyjaźni."

Jest pewien opis uczuć Krsny do Jego vayasyów we Vrndavanie. Pewnego razu Krsna powiedział do Balaramy, "Mój drogi bracie, kiedy Aghasura połknął Moich towarzyszy, z Moich oczu polały się gorące łzy. I kiedy łzy te zmywały Moje policzki, Mój drogi starszy bracie, przyjaciele. Dobroczyńcy Krsny są trochę starsi od Krsny, i darzą Go pewnego rodzaju rodzicielskim uczuciem. Ponieważ są oni starsi od dobroczyńcy, (2) przyjaciele, (3) zaufani przyjaciele, (4) bardzo bliscy przyjaciele. Dobroczyńcy Krsny są trochę starsi od Krsny, i darzą go pewnego rodzaju rodzicielskim uczuciem. Ponieważ są oni starsi od Krsny, zawsze starają się chronić Go od wszelkich niebezpieczeństw. Dlatego czasami noszą przy sobie broń, tak aby mogli ukarać każdą nikczemną osobę, która zamierza wyrządzić Krsnie krzywdę. Pomiędzy tymi dobrze życzącymi przyjaciółmi są: Subhadra (nie mylić z siostrą Krsny, która nosi imię Subhadra), Mandalibhadra, Bhadravardhana, Gobhata, Yaksa, Indrabhata, Bhadranga, Virabhadra, Mahaguna, Vijaya i Balabhadra. Są oni starsi od Krsny i zawsze myślą o Jego dobrobycie.

Jeden z tych starszych przyjaciół powiedział, "Mój drogi Mundalibhadro, dlaczego dzierżysz ten błyszczący miecz, tak jak gdybyś biegł w kierunku Aristasury, aby go zabić? Mój drogi Baladevo, dlaczego dźwigasz tę ciężką sochę bez żadnej przyczyny? Mój drogi Vijayo, nie podniecaj się niepotrzebnie. Mój drogi Bhadravardhano, nie ma potrzeby czynienia tych groźnych ruchów. Jeśli wszyscy spojrzycie uważniej, przekonacie się, że to tylko chmura burzowa nad Wzgórzem Govardhana; nie jest to Aristasura w postaci byka, tak jak sobie wyobrażaliście." Starsi przyjaciele Krsny, będący Jego dobroczyńcami, wyobrazili sobie, że ta wielka chmura jest Aristasurą, pojawiającym się w postaci ogromnego byka. Pośród tego ich podniecenia, jeden z nich zapewnił ich, że w rzeczywistości była to jedynie chmura nad Wzgórzem Govardhana. Dlatego poinformował innych, aby nie martwili się o Krsnę, ponieważ nie było obecnie żadnego niebezpieczeństwa ze strony Aristasury.

Pomiędzy przyjaciółmi będącymi dobroczyńcami Krsny, głównymi są Mandalibhadra i Balabhadra. Mandalibhadrą został opisany w sposób następujący. Jego cera jest żółtawa, a jego strój jest bardzo atrakcyjny. Zawsze nosi on przy sobie kij o różnych kolorach. Na głowie nosi pawie pióro i zawsze wygląda bardzo pięknie. Postawa Mundalibhadry została wyjawiona w następującym oznajmieniu: "Moi drodzy przyjaciele, nasz ukochany Krsna jest teraz bardzo zmęczony od wędrowania z krowami po pastwiskach i od przemierzania lasów. Widzę, że jest On bardzo wyczerpany. Dlatego pragnę cichutko masować Jego głowę, kiedy będzie odpoczywał w Swoim domu. A ty, Subalo - masuj Jego uda."

Pewien bhakta opisał osobiste piękno Baladevy w ten sposób: "Pragnę przyjąć schronienie lotosowych stóp Balaramy, którego piękno zostało podkreślone przez kolczyki dotykające Jego policzków. Jego twarz dekorowana jest tilakiem z kasturi (piżmo), a Jego szeroka klatka piersiowa jest dekorowana girlandą z gunjy (małe muszelki). Jego cera jest tak biała, jak jesienna chmura, nosi On szaty koloru niebieskiego, a Jego głos jest bardzo poważny. Jego ramiona są bardzo długie, sięgające ud, a Swoją wielką siłę pokazał On przez zabicie demona Pralamby. Dlatego pragnę przyjąć schronienie tego walecznego Balaramy. "( Balarama i Baladeva są różnymi imionami dla tej samej ekspansji Krsny. Jest On starszym bratem Krsny.) Uczucie Baladevy do Krsny zostało zilustrowane w tym Jego oznajmieniu do Subali: "Mój drogi przyjacielu, proszę, poinformuj Krsnę, aby nie szedł dzisiaj nad jezioro Kaliyi. Dzisiaj są Jego urodziny, więc matka Yaśoda i Ja pragniemy Go wykąpać. Powiedz Mu, aby nie wychodził dzisiaj z domu." Zdanie to wykazuje, w jaki sposób Balarama, starszy brat Krsny, troszczył się o Krsnę z rodzicielską miłością, w zakresie Swojego braterskiego uczucia.

Przyjaciele, którzy są młodsi od Krsny, którzy są zawsze przywiązani do Niego, i którzy pełnią różnego rodzaju służby, są nazywani zwykłymi przyjaciółmi, albo po prostu przyjaciółmi. Tacy zwykli przyjaciele nazywani są sakhami, a imiona tych sakhów to: Viśala, Vrsabha, Ojasvi, Devaprastha, Varuthapa, Maranda, Kusumapida, Manibandha i Karandhama. Wszyscy z tych przyjaciół Krsny w kategorii sakha pragną jedynie Mu służyć. Czasami któryś z nich wstawał wcześnie rano, natychmiast udawał się do domu Krsny i czekał u drzwi, aby spotkać Krsnę i towarzyszyć Mu w drodze na pastwiska. W międzyczasie matka Yaśoda ubierała Krsnę, i kiedy ujrzała chłopca stojącego u drzwi, wołała, "Hej, Viśala, dlaczego tam stoisz? Przyjdź tutaj!" Więc za pozwoleniem matki Yaśody natychmiast wchodził on do domu. I kiedy matka Yaśoda ubierała Krsnę, on starał się pomagać, zawiązując dzwoneczki na stopach Krsny, a Krsna żartobliwie uderzał go Swoim fletem. Wtedy matka Yaśoda wołała, "Krsno, co to ma znaczyć? Dlaczego dokuczasz Swojemu przyjacielowi?" A Krsna śmiał się, i również śmiał się Jego przyjaciel. Oto niektóre z czynności przyjaciół Krsny w kategorii sakha. Czasami sakhowie opiekowali się krowami, które wałęsały się tu i tam. Mówili wtedy Krsnie, "Twoje krowy się porozchodziły," i Krsna dziękował im.

Czasami, kiedy Krsna i Jego sakhowie udawali się na pastwiska, Kamsa zwykł posyłać jakiegoś demona, który miał zabić Krsnę. Dlatego prawie każdego dnia miała miejsce jakaś walka z demonem. Po walce z demonem, Krsna czuł się zmęczonym, włosy na Jego głowie były zmierzwione, i sakhowie natychmiast podchodzili do Niego, starając się Mu ulżyć na różne sposoby. Niektórzy przyjaciele mówili, "Mój drogi Viśalo, proszę weź ten wachlarz z lotosowych liści i wachluj Krsnę, tak aby poczuł się lepiej. Varuthapo, ty po prostu uczesz rozmierzwione włosy Krsny, które opadają Mu na twarz. Vrsabho, nie wdawaj się w niepotrzebne rozmowy! Natychmiast spiesz się do masowania ciała Krsny. Jego ramiona są zmęczone od walki i zapasów z demonem. Och, spójrz tylko, jak zmęczony jest nasz przyjaciel Krsna!" Oto niektóre przykłady traktowania Krsny przez sakhów.

Jeden z sakhów, znany jako Devaprastha, został opisany w ten sposób. Jest on bardzo mocny, jest bystrym uczonym, i jest ekspertem w grze w piłkę. Nosi on biały strój, a swoje włosy związuje sznurem w jeden pęk. Kiedykolwiek ma miejsce jakaś walka pomiędzy Krsną a demonami, Devaprastha jest zawsze pierwszy do pomocy, i walczy on jak słoń.

Jedna z gopi pewnego razu powiedziała do swojej przyjaciółki, "Moja droga piękna przyjaciółko, kiedy Krsna, syn Maharaja Nandy, odpoczywał w jaskini górskiej, położył On Swoją głowę na ramionach Śridamy, a Swoją lewą rękę na klatce piersiowej Damy. Korzystając z okazji, Devaprastha, przepełniony mocnym uczuciem miłości do Krsny, natychmiast zaczął masować Jego nogi: ' Są to zajęcia przyjaciół Krsny na pastwiskach.

Bardziej zaufani przyjaciele nazywani są priya-sakhami i są prawie rówieśnikami Krsny. Z powodu ich bardzo intymnej przyjaźni, ich zachowanie oparte jest jedynie na czystej więzi przyjaźni. Zachowanie innych przyjaciół jest na poziomie miłości rodzicielskiej albo służenia, ale podstawową zasadą zaufanych przyjaciół jest jedynie przyjaźń na równym poziomie. Niektórzy z tych zaufanych przyjaciół to: Śridama, Sudama, Dama, Vasudama, Kinkini, Stoka-krsna, Amśu, Bhadrasena, Vilasi, Pundarika, Vitanka i Kalavinka. Poprzez swoje różne czynności. w różnych rozrywkach, wszyscy ci przyjaciele zwykli dostarczać Krsnie transcendentalnej przyjemności.

Zachowanie tych zaufanych towarzyszy Krsny zostało opisane przez przyjaciółkę Radharani, która powiedziała do Radharani, "Moja droga, wdzięczna Radharani, Twój drogi przyjaciel Krsna jest zawsze obsługiwany przez Swoich zaufanych przyjaciół. Niektórzy z nich żartują z Nim łagodnymi głosami, w ten sposób dostarczając Mu wiele przyjemności." Np., Krsna miał jednego przyjaciela bramina, którego imię było Madhumangala. Chłopiec ten zwykł żartować poprzez granie roli chciwego bramina. Kiedykolwiek przyjaciele Krsny jedli, on jadł więcej niż inni, szczególnie laddu, które bardzo lubił. Po zjedzeniu więcej laddu niż ktokolwiek inny, Madhumangala nadal nie był usatysfakcjonowany, i mówił do Krsny, "Jeśli dasz mi jedno laddu więcej, to wówczas będę zadowolony z Ciebie i obdarzę Cię błogosławieństwem, aby Twoja przyjaciółka Radharani była bardzo Tobie rada: ' Bramini mają udzielać błogosławieństw vaiśyom (kaście farmerów i kupców), a Krsna prezentował się jako syn Nandy Maharaja, vaiśyi; więc ten chłopiec-bramin słusznie błogosławił Krsnę. A Krsna był bardzo zadowolony z błogosławieństwa Swego przyjaciela, i dawał mu coraz więcej laddu .

Czasami jakiś zaufany przyjaciel podchodził do Krsny i obejmował Go z wielkim uczuciem i miłością. Wówczas jakiś inny przyjaciel podchodził do Krsny z tyłu i zakrywał Jego oczy rękoma. Krsna był zawsze bardzo szczęśliwy poprzez takie zabawy ze Swoimi zaufanymi przyjaciółmi.

Za głównego spośród tych wszystkich zaufanych przyjaciół jest uważany Śridama. Śridama zwykł nosić żółte szaty. Nosił on przy sobie bawoli róg, a jego turban był czerwonawego koloru miedzi. Jego cera była czarnawa, a jego szyję zdobiła ładna girlanda. Zwykł on zawsze wyzywać Krsnę w żartobliwej przyjaźni. Módlmy się zatem do Śridamy, aby obdarzył nas swoją łaską!

Czasami Śridama zwykł zwracać się do Krsny w ten sposób, "Och, jesteś tak okrutny, że zostawiłeś nas samych na brzegu Yamuny, i wszyscy szaleliśmy, nie mogąc Cię oglądać! Ale na nasze szczęście, znowu możemy Cię tutaj oglądać. Jeśli chcesz nas uspokoić, musisz objąć każdego z nas Swoimi ramionami. Ale wierz mi, mój drogi przyjacielu, że moment Twojej nieobecności powoduje wielkie spustoszenie, nie tylko wśród nas, ale również pomiędzy krowami. Wszystko ulega rozsypce, a my szalejemy za Tobą."

Są też inni przyjaciele, którzy są jeszcze bardziej zaufani. Są oni nazywani priya-narma, czyli bardzo bliskimi przyjaciółmi. Do tych przyjaciół kategorii priya-narma zaliczany jest Subala, Arjuna, Gandharva, Vasanta i Ujjvala. Pewnego razu o tych bliskich towarzyszach Krsny rozmawiały gopi, przyjaciółki Radharani. Jedna gopi zwróciła się do Radharani w ten sposób: ''Moja droga Krśangi (delikatna), spójrz tylko, jak Subala szepcze wieści od Ciebie do ucha Krsny, jak po cichu przekazuje Mu intymny list od Śyamadasi, jak wkłada w usta Krsny orzechy betel przygotowane przez Palikę, i jak dekoruje Krsnę girlandą zrobioną przez Tarakę. Czy wiedziałaś, moja droga przyjaciółko, że wszyscy najbliżsi przyjaciele Krsny są zawsze w ten sposób zaangażowani w Jego służbę?" Spośród wielu intymnych przyjaciół priya-narma, za najważniejszych są uważani Subala i Ujjvala.

Ciało Subali opisane jest w sposób następujący. Jego cera jest koloru topionego złota. Jest on bardzo, bardzo drogi Krsnie. Zawsze nosi girlandę wkoło szyi, i ma na sobie żółte ubranie. Jego oczy podobne są płatkom kwiatu lotosu, i jest on tak inteligentny, że z jego rozmów i jego moralnych instrukcji inni przyjaciele czerpią najwyższą przyjemność. Zatem wszyscy ofiarujmy nasze pokorne wyrazy szacunku temu przyjacielowi Krsny, Subali!

Stopień intymności pomiędzy Krsną i Subalą można zrozumieć poprzez ten fakt, że rozmowy pomiędzy nimi były tak poufnej że nikt poza nimi samymi nie mógł zrozumieć, o czym rozmawiają.

A oto opis innego intymnego przyjaciela Krsny, Ujjvali. Ujjvala zawsze nosi szaty pomarańczowego koloru, a ruchy jego oczu są zawsze niespokojne. Lubi on dekorować się różnego rodzaju kwiatami, kolor jego ciała jest prawie taki jak Krsny, a jego szyję zawsze zdobi naszyjnik z pereł. Jest on zawsze bardzo drogi Krsnie. Czcijmy zatem Ujjvalę, najbliższego przyjaciela Krsny!

A oto pewne zdanie o poufnej służbie Ujjvali, które Radharani wypowiedziała do Swojej przyjaciółki, "Moja droga przyjaciółko, to niemożliwe, abym utrzymała Swój prestiż! Postanowiłam nie rozmawiać już więcej z Krsną-ale spójrz tylko! Oto znowu Jego przyjaciel Ujjvala przychodzi do Mnie w Jego imieniu. Jego usilne błagania mają taką moc, że bardzo trudno jest gopi oprzeć się miłości do Krsny, nawet jeśli może być ona bardzo wstydliwa, oddana swoim obowiązkom rodzinnym, i jak najbardziej wierna swojemu mężowi."

Poniższe zdanie, które zostało wypowiedziane przez Ujjvalę, ukazuje jego radosną naturę: "Mój drogi Krsno, zabójco Aghasury, doprowadziłeś do takich rozmiarów Swoje miłosne sprawy, że możesz być porównany do wielkiego oceanu, który nie ma granic. Jednocześnie, wszystkie młode dziewczęta na świecie, które wszystkie szukają doskonałego kochanka, stały się podobne rzekom spieszącym do tego oceanu. W takiej sytuacji, nawet jeśli rzeki te mogą usiłować skierować swoje biegi w jakieś inne miejsce, w końcu wszystkie muszą przyjść do Ciebie."

Pomiędzy grupami różnych przyjaciół Krsny, niektórzy są dobrze znani z różnych pism świętych, a niektórzy są znani z powszechnej tradycji. Przyjaciele Krsny mogą zostać podzieleni na trzy grupy: niektórzy są wiecznymi przyjaciółmi Krsny, niektórzy są wzniosłymi półbogami, a niektórzy są doskonałymi bhaktami. We wszystkich tych grupach są tacy, którzy z natury są utwierdzeni w służbie dla Krsny, i zawsze udzielają rad. Niektórzy z nich bardzo lubią żartować i swoimi słowami wywołują uśmiech na twarzy Krsny. Niektórzy z nich są z natury bardzo prości, i zadowalają Pana Krsnę poprzez tę swoją prostotę. Niektórzy z nich poprzez swoje czynności stwarzają różne wspaniałe sytuacje, pozornie występując przeciwko Krsnie. Niektórzy z nich są bardzo gadatliwi i zawsze sprzeczają się z Krsną, stwarzając kłótliwą atmosferę. Niektórzy z nich są bardzo uprzejmi i sprawiają Krsnie przyjemność poprzez swoje słodkie słowa. Wszyscy z tych przyjaciół są bardzo blisko powiązani z Krsną, i wykazują się biegłością w swoich różnych czynnościach, a ich celem zawsze jest zadowolenie Krsny.