Sposoby
spotykania Krsny
Kiedy
Krsna i Jego bhaktowie spotykają się, spotkanie to jest fachowo nazywane yogą,
czyli połączeniem się z Panem. Takie spotkania pomiędzy Krsną i Jego
bhaktami mogą zostać podzielone na trzy klasy-mianowicie, doskonałość,
satysfakcję i stałość.
Kiedy bhakta spotyka Krsnę z wielkim
pragnieniem takiego spotkania, ten rodzaj spotkania jest nazywany
doskonałością. W Krsna-karnamrta , Bilvamangala Thakura opisuje, w jaki
sposób Krsna spotyka Swoich bhaktów - z pawim piórem na głowie, z klejnotem marakata
na Swojej piersi i z czarującym uśmiechem, ze Swoimi ruchliwymi oczyma i
bardzo delikatnym ciałem.
W Dziesiątym Canto Śrimad-Bhagavatam, trzydziestym
ósmym rozdziale, wersecie 34, Śukadeva Gosvami mówi Królowi Pariksitowi,
"Mój drogi Królu, skoro tylko Akrura przybył do Vrndavany i ujrzał tam
Pana Krsnę i Jego starszego brata Balaramę, natychmiast zszedł z powozu i,
głęboko wzruszony z powodu uczucia miłości dla transcendentalnego Pana, upadł
do Jego lotosowych stóp, aby ofiarować Mu wyrazy pełnego szacunku." Są to
niektóre przykłady doskonałego spotkania z Krsną.
Kiedy bhakta spotyka Krsnę po długiej
rozłące, to spotkanie to jest nazywane satysfakcją. W Pierwszym Canto Śrimad-Bhagavatam,
jedenastym rozdziale, wersecie 10, zostało oznajmione, że kiedy Pan Krsna
powrócił do Swojej stolicy Dvaraki, obywatele tego miasta powiedzieli,
"Drogi Panie, kiedy tak długo bawisz w obcych krajach, nie mamy
sposobności oglądania Twojej uśmiechniętej twarzy! A oglądanie Twojej twarzy,
sprawia nam, Twoim wiecznym sługom, wielką satysfakcję. Na jej widok
natychmiast zostają rozproszone wszelkie niedole naszej egzystencji. Kiedy
natomiast nie możemy Cię oglądać na skutek Twojej nieobecności w Dvarace, życie
staje się niemożliwym." Jest to przykład zadowolenia na skutek spotkania
Krsny po długiej rozłące.
Kiedy
Daruka, osobisty sługa Krsny, ujrzał swego Pana u bram Dvaraki, zapomniał
ofiarować Mu szacunek ze złożonymi rękoma. Kiedy bhakta ostatecznie osiąga
towarzystwo Krsny, jego pozycja nazywana jest stałością w służbie oddania. Ta
stała pozycja w służbie oddania została wytłumaczona w książce znanej jako
Hamsaduta. Jest tam opisane, jak Akrura, który jest uważany przez gopi
za uosobienie terroru, rozmawiał z Krsną o poczynaniach dynastii Kuru. Podobną
trwałą pozycję posiadał Uddhava, uczeń Brhaspatiego. Zawsze masował on lotosowe
stopy Krsny, klęcząc przed Nim na ziemi.
Kiedy bhakta jest zaangażowany w służbę dla
Pana, mówi się, że osiągnął on yogę. Polskim równoważnikiem dla słowa yoga
jest "połączenie się." Więc rzeczywiste połączenie się z Krsną,
Najwyższą Osobą Boga, zaczyna się wówczas, kiedy bhakta pełni dla Niego służbę.
Bhaktowie usytuowani w transcendentalnej rasie służenia, pełnią swoje
poszczególne służby, kiedy tylko nadarzy się okazja. Czasami siedzą przed
Krsną, oczekując na polecenia. Niektóre osoby nie są skłonne przyjąć tego
poziomu służby oddania za rzeczywistą bhakti-yogę, i również w
niektórych Puranach ten rodzaj służenia w służbie oddania dla Krsny nie
jest przyjmowany za rzeczywisty system bhakti-yogi . Ale Śrimad-Bhagavatam
wyraźnie oznajmia, że ten związek z Krsną, kiedy jest się w pozycji sługi,
jest rzeczywistym początkiem realizacji yogi.
W Jedenastym Canto Śrimad-Bhagavatam, trzecim
rozdziale, wersecie 32, jest powiedziane, że kiedy bhaktowie angażują się w
spełnianie bhakti-yogi, czasami płaczą, kiedy myślą o Krsnie, czasami
się śmieją, czasami są bardzo radośni, a czasami mówią w bardzo niezwykły
sposób. Czasami tańczą, czasami śpiewają, czasami są rzeczywiście zaangażowani
w służbę dla Pana, a czasami siedzą spokojnie, jak gdyby pogrążeni w transie.
Podobnie, w Siódmym Canto
Śrimad-Bhagavatam, rozdziale siódmym, wersecie 34, Prahlada Maharaja mówi
do swoich przyjaciół, "Moi drodzy przyjaciele, skoro tylko czyści
bhaktowie Pana Krsny słuchają o transcendentalnych rozrywkach Pana, który jest
wiecznym rezerwuarem rozrywek, albo kiedy słuchają o Jego transcendentalnych
cechach, przepełniają się radością. W ich ciałach manifestują się symptomy
ekstazy. Ronią łzy, mówią drżącym głosem, sławią Pana na głos, śpiewają i
tańczą w ekstazie. Takie ekstazy są zawsze obecne w czystym bhakcie, ale
czasami przechodzą one wszelkie granice, i wówczas symptomy te stają się
widoczne dla wszystkich."
W
procesie podporządkowania się Najwyższej Osobie Boga jest sześć punktów.
przyjmowanie wszystkiego, co sprzyja służbie oddania, odrzucanie wszystkiego,
co nie sprzyja służbie oddania, wiara w bezustanną opiekę Krsny, utożsamianie
się z bhaktami Krsny, poczucie, że jest się bezradnym bez pomocy Krsny, i
uważanie siebie za niższego od Krsny, nawet jeśli może się mieć pełną zdolność
do wykonania czegoś na własną rękę. Kiedy jest się mocno przekonanym, że jest
się zawsze chronionym przez Krsnę, we wszystkich okolicznościach, to uczucie to
jest nazywane oddaniem pełnym czci. Oddanie pełne czci jest spełniane w
stosunku do Najwyższej Osoby Boga i innych chronionych przez Niego bhaktów.
Kiedy Krsna rezydował w Dvarace, niektórzy ze starszych członków rodziny Yadu od czasu do czasu przedstawiali Mu jakieś ważne sprawy. Wówczas Krsna uważnie zajmował się tymi sprawami. A jeśli były tam jakieś humorystyczne momenty, natychmiast odpowiadał uśmiechem. Czasami, kiedy Krsna spełniał Swoje obowiązki w domu zgromadzeń znanym jako Sudharma, czasami pytał starszych członków zgromadzenia o dobrą radę. Poprzez takie czynności manifestuje się On jako najwyższy mistrz duchowy, najwyższy czynnik wykonawczy, najwyższa inteligencja i najwyższa siła, jak również najwyższy obrońca i żywiciel.