Rozdział 36

Transcendentalne uczucie miłości (służenie)

Autorytety takie jak Śridhara Swami przyjmują ten transcendentalny smak uczucia miłości za doskonały stan oddania. Znajduje się on tuż ponad nastrojem neutralności, i jest warunkiem do rozwinięcia postawy służenia. W literaturze takiej jak Nama-kaumudi, ten stan egzystencji jest przyjmowany za bezustanne uczucie miłości do Krsny, czy też atrakcję do Krsny. Autorytety takie jak Śukadeva uważają ten stan uczucia miłości za stan neutralny, ale w każdym razie tego uczucia doznają bhaktowie w różnych transcendentalnych smakach, i dlatego ogólną nazwą dla tego stanu jest uczucie miłości, czy czyste uczucie miłości do Krsny.

Bhaktowie w związku służenia są przywiązani do Krsny w uczuciu miłości pełnym czci. Na tej platformie miłosnego uczucia pełnego czci są przywiązani do Krsny niektórzy z mieszkańców Gokuli (Vrndavana przejawiona na ziemi). Mieszkańcy Vrndavany zwykli mówić, "Krsna zawsze manifestuje się przed nami o cerze koloru czarnawej chmury. W Swoich lotosowych rękach trzyma wspaniały flet. Ubrany jest w żółtawe, jedwabne szaty, a Jego głowa przystrojona jest' pawim piórem. Kiedy Krsna spaceruje w pobliżu Wzgórza Govardhana, z tymi wszystkimi, właściwymi Sobie cechami, wszyscy mieszkańcy planet niebiańskich, jak również mieszkańcy tej Ziemi, doznają transcendentalnego szczęścia i uważają się za wieczne sługi Pana." Czasami bhakta napełnia się podziwem i czcią na widok obrazka Visnu, który jest ubrany podobnie jak Krsna, i który ma podobną karnację. Jedyna różnica jest taka, że Visnu ma cztery ręce, w których trzyma konchę, dysk, buławę i kwiat lotosu. Pan Visnu jest zawsze dekorowany wieloma wartościowymi klejnotami, takimi jak candrakanta i suryakanta.

W Lalita-madhava Śrila Rupy Gosvamiego znajduje się następujące zdanie wypowiedziane przez Darukę, jednego ze sług Krsny: "Z pewnością Pan Visnu jest bardzo piękny ze Swoim naszyjnikiem z klejnotów kaustubha, Swoimi czterema rękoma trzymającymi konchę, dysk, buławę i kwiat lotosu, i Swoją oślepiająco piękną biżuterią: Jest On również bardzo piękny w Swojej wiecznej pozycji, unosząc się na skrzydłach Garudy. Ale teraz ten sam Visnu jest obecny jako wróg Kamsy, i dzięki Jego cechom całkowicie zapominam o bogactwach Vaikunthy."

Pewnego razu jeden bhakta powiedział, "Ta Najwyższa Osoba Boga, z którego porów wychodzą miliony wszechświatów, który jest oceanem miłosierdzia, który jest posiadaczem niepojętych energii, który jest zawsze wyposażony we wszelkie doskonałości, który jest źródłem wszystkich inkarnacji, i który jest atrakcją dla wszystkich wyzwolonych osób-ta sama Najwyższa Osoba Boga jest najwyższym kontrolerem i jest najbardziej godny czci. Jest On wszechświadomy, w pełni zdeterminowany i posiadający wszelkie bogactwa. Jest On symbolem przebaczenia i obrońcą podporządkowanych dusz. Cechuje Go hojność, dotrzymywanie obietnicy, wszechpomyślność, mistrzostwo, potęga i religijność. Ściśle przestrzega On pism świętych, jest przyjacielem bhaktów, i jest wspaniałomyślny, wpływowy, wdzięczny, godny szacunku i czci, pełen wszelkiej siły, oraz uległy czystej miłości. Z pewnością jest On jedynym schronieniem bhaktów, którzy są przyciągani do Niego poprzez uczucie służenia."

Bhaktowie Pana w związku służenia dzielą się na cztery grupy: mianowani słudzy (tacy jak Pan Brahma i Pan Śiva, którzy zostali wyznaczeni do kontrolowania materialnych gun pasji i ignorancji), bhaktowie w związku służenia, którzy są chronieni przez Pana, bhaktowie, którzy zawsze towarzyszą Panu, bhaktowie, którzy po prostu podążają śladami Pana.

Mianowani słudzy

W konwersacji pomiędzy Jambavati, jednej z żon Krsny, i Kalindi, jej przyjaciółki, Jambavati zapytała, "Kim jest ta osobistość okrążająca naszego Krsnę?"

Kalindi odpowiedziała, "Jest to Ambika, kontrolująca wszelkie sprawy wszechświata."

Następnie Jambavati zapytała, "Kim jest ta osoba, która drży u boku Krsny?"

Kalindi odpowiedziała, "To Pan Śiva."

Wówczas Jambavati zapytała, "Kim jest ta osoba, która ofiarowuje modlitwy?"

Kalindi odpowiedziała, "To Pan Brahma: '

Jambavati następnie zapytała, "Kim jest ta osoba, która upadła do stóp Krsny, ofiarowując Mu swoje wyrazy szacunku?"

Kalindi odpowiedziała, "To Indra, Król niebios."

Jambavati następnie zapytała, "Kim jest ta osoba, która przybyła razem z półbogami i śmieje się z nimi?"

Kalindi odpowiedziała, "To mój starszy brat, Yamaraja, nadzorca śmierci."

Ta rozmowa daje opis wszystkich półbogów, łącznie z Yamarajem, którzy są zaangażowani w służby wyznaczone im przez Pana. Są oni nazywani adhikrta-devata, czyli półbogami wyznaczonymi do określonych typów służb w różnych specjalnościach.

Bhaktowie przyjmujący schronienie Pana, oraz bhaktowie będący pod Jego opieką

Jeden z mieszkańców Vrndavany pewnego razu powiedział do Pana Krsny, "Mój drogi Krsno, o przyjemności Vrndavany! Bojąc się tej materialnej egzystencji, przyjęliśmy schronienie u Twoich lotosowych stóp, ponieważ od Ciebie możemy otrzymać całkowitą ochronę! Jesteśmy w pełni świadomi Twojej wielkości. W skutek tego porzuciliśmy nasze pragnienie wyzwolenia i przyjęliśmy schronienie w Tobie. Odkąd usłyszeliśmy o Twojej zawsze zwiększającej się transcendentalnej miłości, dobrowolnie zaangażowaliśmy się w Twoją transcendentalną służbę.” Jest to oznajmienie bhakty, który znajduje się pod ochroną Pana Krsny i w Panu przyjął schronienie.

Po tym jak Krsna ukarał Kaliyę, bezustannie kopiąc go w głowę, doszedłszy do zmysłów, ten czarny wąż Yamuny zauważył, "Mój drogi Panie, popełniłem tak wiele obraz w stosunku do Ciebie, a Ty pomimo to jesteś tak łaskawy, że naznaczyłeś moją głowę odciskami Swoich lotosowych stóp." Jest to inny przykład przyjęcia schronienia pod lotosowymi stopami Pana Krsny.

W Aparadha-bhanjana pewien czysty bhakta wyraża swoje uczucia w ten sposób: "Mój drogi Panie, wstyd jest mi przyznać się przed Tobą, te wypełniałem polecenia moich panów, mianowicie pożądania, złości, skąpstwa, złudzenia i zawiści. Czasami wypełniałem te ich polecenia w jak najbardziej ohydny sposób. Jednak, pomimo tego, że służyłem im tak wiernie, nie są oni usatysfakcjonowani, ani też nie są wystarczająco łaskawi, by zwolnić mnie ze swojej służby. Nawet nie wstydzą się, że przyjmują ode mnie służbę w taki sposób. Mój drogi Panie, O wodzu dynastii Yadu, teraz doszedłem do zmysłów i przyjmuję schronienie Twoich lotosowych stóp. Proszę, zaangażuj mnie w Swoją służbę." Jest to inny przykład podporządkowania i przyjęcia schronienia lotosowych stóp Krsny.

W literaturze wedyjskiej znajduje się wiele przykładów pism różnych osób, które dążyły do wyzwolenia za pomocą wiedzy spekulatywnej, ale porzuciły ten proces, aby przyjąć całkowite schronienie lotosowych stóp Krsny. Przykładami takich osób są bramini w lesie Naimisaranya,( Są to ci bramini, do których Suta Gosvami wypowiedział Śrimad-Bhagavatam, i zostało to opisane, w Śrimad-Bhdgavatam autora, Pierwszym Canto, pierwszym rozdziale.) na czele z Śaunaką. Uczeni przyjmują ich za bhaktów posiadających kompletną mądrość. W Hari-bhakti-sudhodaya znajduje się oznajmienie, w którym ci wielcy bramini i mędrcy, na czele z Śaunaką Rsim, powiedzieli Sucie Gosvamiemu, "Mój drogi wielki mędrcze, tylko spójrz jakie to wspaniałe! Chociaż jako istoty ludzkie jesteśmy zanieczyszczeni tak wieloma wadami materialnej egzystencji, jedynie poprzez rozmawianie z tobą o Najwyższej Osobie Boga, teraz zaczynamy przeklinać nasze pragnienie wyzwolenia."

W Padyavali pewien bhakta mówi, "Osoby; które są przywiązane do spekulatywnej wiedzy dla osiągnięcia samorealizacji, które utrzymują, że najwyższa prawda jest poza medytacją, i które zostały usytuowane w gunie dobroci-niech spokojnie pozostają przy swoim zaangażowaniu. Jeśli jednak chodzi o nas, to jesteśmy po prostu przywiązani do Najwyższej Osoby Boga, który jest z natury tak ujmujący, który posiada cerę o odcieniu czarnawej chmury; nosi żółte szaty, i który ma piękne lotosowe oczy. Pragniemy jedynie medytować o Nim."

Ci, którzy od początku swojej samorealizacji są przywiązani do służby oddania, są nazywani seva-nista. Seva-nista oznacza "przywiązany jedynie do służby oddania." Najlepszymi przykładami takich bhaktów są Pan Śiva, Król Indra, Król Bahulaśva, Król Iksvaku Śrutadeva i Pundarika. Jeden bhakta powiedział, "Mój drogi Panie, Twoje transcendentalne cechy przyciągają nawet wyzwolone dusze i prowadzą je do towarzystwa bhaktów, gdzie bezustannie intonowane są Twoje chwały: Nawet wielcy mędrcy, którzy zwykli żyć w odosobnionych miejscach, również przyciągani są przez pieśni sławiące Twoją Osobę. I ja, obserwując wszelkie Twoje transcendentalne cechy; również zostałem w ten sposób przyciągnięty i postanowiłem dedykować swoje życie Twojej służbie miłości."

Bezustanni towarzysze

Jako bezustanni towarzysze Pana Krsny w Dvarace, znani są następujący bhaktowie: Uddhava, Daruka, Satyaki, Śrutadeva, Śatrujit, Nanda, Upananda i Bhadra. Wszystkie z tych osobistości pozostają z Panem jako Jego sekretarze, ale pomimo to są czasami zaangażowani w Jego osobistą służbę. Pomiędzy członkami dynastii Kuru, jako bliscy towarzysze Pana są znani: Bhisma, Maharaja Pariksit i Vidura. Jest powiedziane, "Wszyscy towarzysze Pana Krsny mają promienne cechy cielesne, a ich oczy są podobne kwiatom lotosu. Mają oni dostateczną moc, by pokonać siłę półbogów, a szczególną cechą tych osób jest to, że zawsze są udekorowani różnego rodzaju wartościowymi ornamentami."

Kiedy Pan Krsna przebywał w stolicy Indraprastha, niektórzy zwracali się do Niego w ten sposób: "Mój drogi Panie, Twoi osobiści towarzysze, na czele z Uddhavą, zawsze oczekują Twoich poleceń, stojąc u bramy wjazdowej Dvaraki. Przeważnie spoglądają ze łzami w oczach, i w entuzjazmie swojej służby nie obawiają się nawet ognia zniszczenia wytworzonego przez Pana Śivę. Są to dusze podporządkowane jedynie Twoim lotosowym stopom."

Spośród wielu bliskich towarzyszy Pana Krsny, za najlepszego jest uważany Uddhava. Oto jego opis: "Jego ciało jest czarnawe, niczym kolor rzeki Yamuny, i jest ono podobnie chłodne. Jest on zawsze dekorowany girlandą kwiatów, którą najpierw miał na Sobie Pan Krsna, i nosi żółte jedwabne szaty. Jego dwa ramiona są niczym rygle u drzwi, jego oczy są podobne kwiatom lotosu, i jest on najważniejszym bhaktą pomiędzy wszystkimi towarzyszami. Ofiarujmy zatem nasze pełne szacunku pokłony lotosowym stopom Uddhavy."

Uddhava w ten sposób opisał transcendentalne cechy Śri Krsny: "Pan Śri Krsna, który jest naszym panem i wielbionym Bóstwem, kontrolerem Pana Śivy i Pana Brahmy, jak również kontrolerem wszystkich wszechświatów, przyjmuje polecenia od Ugraseny, Swojego dziadka. Jest On właścicielem milionów wszechświatów, ale mimo to żebrał 0 odrobinę ziemi z oceanu. I chociaż jest On niczym ocean mądrości, czasami zasięga mojej rady. Jest On tak wielki i wspaniałomyślny, a mimo to jest zaangażowany w różnego rodzaju czynności, niczym zwykła osoba."

Słudzy Pana

Ci, którzy są bezustannie zaangażowani w służbę dla Pana, są nazywani anugami, czyli sługami. Przykładami takich sług są Sucandra, Mandana, Stamba i Sutamba. Są oni wszyscy mieszkańcami miasta Dvaraka, i są ubrani i przystrojeni ornamentami jak inni towarzysze. Służby, które są im zwykle powierzane, są różnego charakteru. Mandana zawsze nosi parasol nad głową Pana Krsny. Sucandra wachluje Go białą camarą (wachlarz z pęku białego włosia), a Sutamba zawsze dostarcza Mu orzechów betel. Wszyscy z nich są wielkimi bhaktami, i zawsze są zajęci transcendentalną, miłosną służbą dla Pana.

Tak jak w Dvarace są anugowie, tak również jest wielu anugów we Vrndavanie. Oto imiona anugów we Vrndavanie: Raktaka, Patraka, Patri, Madhukantha, Madhuvrata, Rasala, Suvilasa, Premakanda, Marandaka, Ananda, Candrahasa, Payoda, Bakula, Rasada i Śarada.

Następujące zdanie daje opis cielesnych cech anugów we Vrndavanie: "Ofiarujmy nasze pokorne wyrazy szacunku bezustannym towarzyszom syna Nandy Maharaja. Zawsze przebywają oni we Vrndavanie, a ich ciała są dekorowane girlandami z pereł oraz bransoletami ze złota. Są oni koloru czarnych pszczół i złotego księżyca, i ubrani są odpowiednio do swoich cech cielesnych. O ich określonych obowiązkach można dowiedzieć się z oznajmienia matki Yaśody, która powiedziała, 'Bakulo, proszę oczyść żółtawe szaty Krsny. Variko, sperfumuj kąpiel zapachem aguru, a ty Rasalo przygotuj orzechy betel. Czyż nie widzicie, że Krsna właśnie nadchodzi. Możecie zobaczyć tumany kurzu i również bardzo wyraźnie widać krowy.' "

Za głównego pomiędzy anugami jest uważany Raktaka. Oto opis jego cech cielesnych: "Nosi on żółte szaty, a jego ciało jest koloru nowo wyrosłej świeżej trawy. Jest on doświadczonym śpiewakiem i zawsze jest zaangażowany w służbę syna Maharaja Nandy. Zostańmy wszyscy sługami Raktaki w ofiarowaniu transcendentalnej służby miłości do Krsny! " O przywiązaniu Raktaki do Krsny można dowiedzieć się z jego wypowiedzi do Rasady: "Posłuchaj! Postaraj się, abym zawsze mógł pełnić służbę dla Pana Krsny, który teraz stał się sławny z podniesienia Wzgórza Govardhana."

Bhaktowie Pana Krsny zaangażowani w Jego osobistą służbę są zawsze bardzo rozważni, ponieważ wiedzą oni, że zostanie osobistym sługą Krsny nie jest zwykłą rzeczą. Osoba, która ofiarowywuje swoje. wyrazy szacunku nawet mrówkom zaangażowanym w służbę Pana, osiąga wieczne szczęście, więc cóż mówić o tych, którzy służą Krsnie bezpośrednio? Raktaka pewnego razu powiedział do siebie, "Nie tylko Krsna jest moim godnym wszelkiej czci i służby Panem, ale również Jego przyjaciółki gopi, którym służę w jednakowy sposób i które czczę na równi. Nie tylko gopi, ale każdego, kto pełni służbę dla Pana, uważam za równie godnego mojej czci i służby. Wiem, że muszę być bardzo ostrożny, aby nie stać się zbyt dumnym z tego, że jestem jednym ze sług i bhaktów Pana." Z tego zdania możemy zrozumieć, że czyści bhaktowie, którzy są rzeczywiście zaangażowani w służbę dla Pana, są zawsze bardzo ostrożni, i nigdy nie są zbyt dumni ze swojej służby.

Ta mentalność bezpośrednich sług Krsny jest nazywana dhurya. Zgodnie z doświadczonymi analitycznymi studiami tych bezpośrednich towarzyszy Pana, Śrila Rupa Gosvami podzielił ich na trzy klasy - mianowicie, dhurya, dhira i vira. Raktaka jest zaliczany do dhurya, czyli tych, którzy są zawsze przywiązani do służenia najbardziej ukochanym gopi.

Do grupy dhira zalicza się syn niańki Satyabhamy. Satyabhama jest jedną z królowych Krsny w Dvarace, i kiedy została poślubiona Krsnie, syn jej niańki udał się z nią razem do Dvaraki, ponieważ od dzieciństwa byli wychowywani razem, niczym brat i siostra. Więc ten dżentelmen, syn niańki Satyabhamy, zwykł mieszkać razem z Krsną jako Jego szwagier, i czasami zwykł on żartować z Panem. Pewnego razu zwrócił się do Krsny w ten sposób: "Mój drogi Krsno, nigdy nie starałem się zyskać łaski bogini fortuny, która została Tobie poślubiona, ale mimo to jestem tak szczęśliwy, że jestem uważany za jednego z członków Twojego domu, brata Satyabhamy."

Jeden sługa Krsny z kategorii vira pewnego razu wyraził swoją dumę, oznajmiając, "Pan Baladeva może być wielkim wrogiem Pralambasury, ale nie mam się co o Niego martwić. Jeśli chodzi o Pradyumnę, nie mogę się spodziewać, że coś od niego otrzymam, ponieważ jest on jedynie chłopcem. Dlatego nie oczekuję niczego od kogokolwiek innego. Oczekuję jedynie tego, że Pan Krsna łaskawie wejrzy na mnie, i wskutek tego nie obawiam się nawet Satyabhamy, która jest tak droga Krsnie."

W Czwartym Canto Śrimad-Bhagavatam, dwudziestym rozdziale, 28 wersecie, Król Prthu zwraca się do Pana, mówiąc, "Mój drogi Panie, może się zdarzyć, że bogini fortuny nie będzie zadowolona z mojej pracy, czy nawet może dojść między nami do nieporozumienia, ale nie dbam o to, ponieważ mam pełne zaufanie do Ciebie. Ty zawsze, bez żadnej przyczyny, jesteś łaskawy dla Swoich sług, i wielce cenisz nawet drobne posługi. Więc mam tę ufność, że przyjmiesz moją pokorną służbę, mimo iż nie zasługuje ona na uwagę. Mój drogi Panie, jesteś samowystarczalny. Możesz zrobić cokolwiek zechcesz, bez pomocy kogokolwiek innego. Więc nawet jeśli nie będzie ze mnie zadowolona bogini fortuny, ja wiem, że Ty mimo wszystko zawsze przyjmiesz moją służbę."

Bhaktowie przywiązani do transcendentalnej służby miłości dla Pana mogą zostać opisani albo jako podporządkowane dusze, jako dusze zaawansowane w wiedzy o służbie oddania, albo jako dusze całkowicie zaangażowane w transcendentalną służbę miłości. Tacy bhaktowie są nazywani (odpowiednio) neofitami, doskonałymi i wiecznie doskonałymi.