Rozdział 26

Czynniki pobudzające ekstatyczną miłość

Czynniki, które pobudzają ekstatyczną miłość do Krsny, to Jego transcendentalne cechy, Jego niezwykłe czyny, Jego uśmiechy, strój i girlandy, Jego flet, Jego bawoli róg, dzwoneczki na Jego nogach, Jego koncha, ślady Jego stóp, miejsca Jego rozrywek (takie jak Vrndavana), Jego ulubiona roślina (tulasi), Jego bhakta i okresowe święta poświęcone Jego pamięci. Jedną taką okazją dla wzmożonego pamiętania jest Ekadaśi, które przypada dwa razy w miesiącu, na jedenasty dzień przybywającego i ubywającego księżyca. Wówczas wszyscy bhaktowie poszczą przez całą noc i bezustannie intonują chwały Pana.

Transcendentalne cechy Krsny, Jego niezwykłe czyny i Jego uśmiech

Jeśli chodzi o transcendentalne cechy Krsny, to mogą być one podzielone na trzy grupy: cechy odnoszące się do Jego transcendentalnego ciała, cechy odnoszące się do Jego transcendentalnej mowy, i cechy odnoszące się do Jego transcendentalnego umysłu.

Do ciała Krsny odnosi się wiek Krsny, Jego transcendentalne cechy cielesne, Jego piękno i Jego łagodność. Nie ma różnicy pomiędzy Krsną i Jego ciałem, dlatego transcendentalne cechy odnoszące się do Jego ciała są takie same jak Sam Krsna. Ale ponieważ cechy te pobudzają ekstatyczną miłość bhakty, zostały one zanalizowane jako oddzielne przyczyny tej miłości. Być przyciąganym przez cechy Krsny oznacza być przyciąganym przez Samego Krsnę, ponieważ nie ma rzeczywistego rozróżnienia pomiędzy Krsną i Jego cechami. Imię Krsny to również Krsna. Sława Krsny to również Krsna. Również otoczenie Krsny jest Krsną. Krsną jest Krsna i wszystko co spokrewnione z Krsną, co pobudza miłość do Niego. Ale dla naszego rozumienia te czynniki można rozważać oddzielnie.

Krsna jest rezerwuarem wszelkiej transcendentalnej przyjemności. Dlatego czynniki pobudzające miłość do Krsny; chociaż pozornie różne, nie są w rzeczywistości różne od Samego Krsny. W fachowych terminach sanskryckich, takie cechy, jak sława i imię Krsny są przyjmowane zarówno jako rezerwuary, jak również bodźce miłości do Krsny.

Wiek Krsny jest rozpatrywany w trzech okresach: okres od chwili Jego narodzin, aż do momentu, kiedy skończył pięć lat, nazywa się kaumara; okres od początku lat sześciu aż do końca lat dziesięciu nazywany jest pauganda; a okres od wieku lat jedenastu do końca szesnastego roku życia jest nazywany kaiśora. Z chwilą rozpoczęcia lat szesnastu, Krsna jest nazywany yauvana, czyli młodzieńcem, i ten okres trwa bez zmiany.

Jeśli chodzi o transcendentalne rozrywki Krsny, to głównie są one spełniane podczas okresu kaumara, pauganda i kaiśora. Jego pełne tkliwości rozrywki z Jego rodzicami są spełniane podczas Jego okresu kaumara. Przyjaźń z pasterzami przejawia się podczas okresu pauganda. Jego przyjaźń z gopi przejawia się, kiedy jest On w wieku kaiśora. Rozrywki Krsny we Vrndavanie skończyły się, kiedy ukończył piętnasty rok życia, a następnie przeniósł się do Mathury i Dvaraki, gdzie miały miejsce inne rozrywki.

W swojej Bhakti-rasamrta-sindhu Śrila Rupa Gosvami daje nam szeroki opis Krsny jako rezerwuaru wszelkich przyjemności. Tutaj znajdują się niektóre fragmenty tego opisu.

Wiek Krsny zwany kaiśora można podzielić na trzy części. Na początku tego okresu - tzn. z początkiem Jego jedenastego roku - piękno Jego ciała nabrało takiego wyrazu, że stało się ono bodźcem do ekstatycznej miłości. Podobnie, Jego oczy są otoczone czerwonymi obwódkami, a na Jego ciele wyrastają bardzo miękkie włosy. Opisując ten wczesny etap Jego wieku kaiśora, Kundalata, jedna z rezydentek Vrndavany, powiedziała do swojej przyjaciółki: "Moja droga przyjaciółko, właśnie zauważyłam, jak niezwykle pięknym staje się teraz Krsna. Jego czarnawa karnacja przypomina klejnot indranila. Jego oczy są otoczone czerwonymi obwódkami, a na Jego ciele wyrastają małe, miękkie włosy. Pojawienie się tych symptomów uczyniło Go nadzwyczaj pięknym."

W związku z tym, w Dziesiątym Canto, dwudziestym pierwszym rozdziale, 5 wersecie Śrimad-Bhagavatam, Śukadeva Gosvami mówi Królowi Pariksitowi: "Mój drogi Królu, postaram się opisać, jak umysły gopi zaabsorbowały się myślami o Krsnie. Gopi zwykły medytować o tym jak Krsna, wystroiwszy się niczym tancerz, wchodzi do lasu Vrndavany, znacząc ziemię śladami Swoich stóp. Medytowały o turbanie Krsny przystrojonym pawim piórem, kolczykach w Jego uszach i żółto-złotych szatach pokrytych klejnotami i perłami. Również medytowały o tym, jak Krsna gra na Swoim flecie, i o wszystkich chłopcach-pasterzach śpiewających chwały Pana." Jest to opis medytacji, którą zwykły praktykować gopi.

Czasami gopi myślały o Jego miękkich paznokciach, Jego poruszających się brwiach i Jego zębach, które od żucia betelu były koloru katechu. Jedna gopi w ten sposób opisywała Go swojej przyjaciółce, "Moja droga przyjaciółko, zobacz tylko, jak wspaniałe cechy przyjął ten wróg Aghy! Jego brwi są podobne brwiom Kupidyna i poruszają się, jak gdyby tańczyły. Końce Jego paznokci są bardzo miękkie - jak gdyby były wysuszonymi liśćmi bambusa. Jego zęby są czerwonawe, co sprawia wrażenie, że jest On w gniewnym nastroju. W takiej sytuacji, jaka jest szansa dla młodej dziewczyny, aby nie została zauroczona tymi pięknymi cechami i mogła nie obawiać się, że padnie ofiarą tego piękna?"

Atrakcyjne cechy Krsny zostały również opisane przez Vrndę, gopi, od której imienia Vrndavana przyjęła swoją nazwę. Powiedziała ona Krsnie, "Mój drogi Madhavo, Twój nowy wyszukany uśmiech tak bardzo zauroczył serca gopi, że nie są one w stanie się wyrazić! Są oszołomione i nie pragną z nikim rozmawiać. Wszystkie te gopi są tak bardzo poruszone, jak gdyby ofiarowały trzy krople wody na swoje tycie. Innymi słowy, porzuciły wszelką nadzieję, że będą żyły." Według systemu indyjskiego, ciało martwej osoby jest skropywane wodą. Zatem wypowiedź Vrndy wykazuje, że gopi były tak urzeczone pięknem Krsny, że nie były w stanie wyrazić swoich myśli, i dlatego postanowiły popełnić samobójstwo.

Kiedy Krsna osiągnął wiek trzynastu, czternastu lat, Jego ramiona i klatka piersiowa nabrały niewypowiedzianego piękna, i cała Jego postać stała się po prostu czarującą. Kiedy Krsna osiągnął trzynasty rok życia, Jego uda wyzywały trąby słoni, Jego wzniesiona klatka piersiowa usiłowała nawiązać rozmowy rozjemcze z bramami klejnotów, a Jego dwa ramiona minimalizowały wartość znajdujących się na tych drzwiach rygli. Któż może opisać cudowne piękno tych cech Krsny? Szczególnie pięknym w ciele Krsny był Jego łagodny uśmiech, Jego ruchliwe oczy i Jego oczarowujące cały świat pieśni. Są to szczególne cechy tego wieku.

Jest pewne zdanie mówiące o tym, że Krsna, osiągnąwszy ten wiek, zamanifestował tak piękne cechy cielesne, iż Jego ruchliwe oczy stały się cackiem Kupidyna, a Jego łagodny uśmiech przypominał nowo rozkwitły kwiat lotosu. Urokliwe wibracje Jego pieśni stały się wielką przeszkodą dla młodych dziewcząt, które miały pozostać czystymi i wiernymi swoim mężom.

W tym wieku Krsna odbył taniec rasa-lila, przejawiając Swoją moc żartowania z pasterkami i ciesząc się ich towarzystwem w zaroślach ogrodów nad brzegami Yamuny.

W związku z tym pozostaje następujące zdanie: "Na całej ziemi znanej jako Vrndavana widoczne były odciski stóp Krsny i gopi, a w niektórych miejscach porozrzucane były pióra pawie. Gdzieniegdzie w zaroślach ogrodów Vrndavany były wyścielone miejsca, a gdzieniegdzie były zwały kurzu, z powodu grupowego tańca Govindy i gopi." Są to niektóre oznaki wskazujące na różne rozrywki wymyślone przez Krsnę w miejscu znanym jako Vrndavana:

Oto oznajmienie jednej gopi, opisujące atrakcyjne cechy Krsny w tym wieku: "Moja droga przyjaciółko, tylko spójrz jak nagle na niebie Krsny pojawia się potężne słońce, i jak to słońce minimalizuje promienie naszego księżyca wierności. Nasz pociąg do Krsny jest tak intensywny, że wysusza on lotosowy kwiat naszego rozsądku, i tracimy nasze zmysły rozważając, czy powinnyśmy nadal pozostać czystymi kobietami, czy też paść ofiarą piękna Krsny. Moja droga przyjaciółko, myślę, że straciłyśmy wszelką nadzieję na przeżycie!"

W wieku kaiśora, począwszy od lat jedenastu aż do końca piętnastego roku życia, ramiona, nogi i uda Krsny zostały naznaczone trzema liniami. W tym czasie Jego klatka piersiowa była wyzwaniem dla wzgórza klejnotów marakata. Jego ramiona wyzywały filary z klejnotów indranila, trzy linie na Jego talii wyzywały fale Yamuny, a Jego uda były wyzwaniem dla pięknych bananów. Jedna gopi powiedziała, "Obdarzony takimi niezwykłymi cechami cielesnymi, Krsna jest nadzwyczaj piękny, dlatego zawsze myślę o Nim, aby mnie chronił, ponieważ jest On zabójcą wszystkich demonów."

Idea wyrażona w tym zdaniu jest taka, że gopi porównywały swoją atrakcję do Krsny do ataków demonów. I aby przeciwdziałać tej atrakcji do piękna Krsny, również zwracały się do Krsny pełne nadziei, jako że On jest zabójcą wszelkiego rodzaju demonów. Innymi słowy, były oszołomione, ponieważ z jednej strony były przyciągane do piękna Krsny, a z drugiej strony potrzebowały Krsny, aby odpędził demona takiej atrakcji.

Ten wiek kaiśora można tłumaczyć jako wiek młodzieńczy. W końcu tego okresu, wszystkie gopi powiedziały, "Krsna jest zabójcą uroku Kupidyna, i wskutek tego niepokoi On wszystkie nowo poślubione dziewczyny. Cechy Jego ciała stały się tak niezwykle piękne, jak gdyby wszystkie manifestowały zmysł artystyczny najwyższego rodzaju. Jego tańczące oczy przyćmiły świetność najbardziej doświadczonego tancerza, więc nie istnieje już-nic, co można by było porównać do piękna Krsny." Dlatego Jego cechy w tym czasie uczeni opisali jako navayauvana; nowo wynalezioną młodość. W takim stanie rozwoju cielesnych Cech Krsny, ogromnego znaczenia nabrały miłosne sprawy z gopi podobne rozrywki.

Te miłosne sprawy małżeńskie mogą mieć sześć postaci, i są to: pojednanie, ucinanie kłótni, chodzenie na spotkanie ze swym ukochanym, siedzenie razem, rozłąka i dodawanie otuchy. Krsna rozszerzył imperium tych sześciu cech, w którym zarządzał niczym książę. Gdzieś ucinał kłótnię z młodymi dziewczętami, gdzieś drapał je pazurami papug, czasami udawał się na spotkanie z gopi, a czasami negocjował z nimi poprzez Swoich przyjaciół-pasterzy, pragnąc przyjąć schronienie gopi.

Niektóre z gopi zwróciły się do Niego w ten sposób: "Drogi Krsno, osiągnąwszy ten wiek młodzieńczy, stałeś się mistrzem duchowym wszystkich tych młodych dziewcząt i uczysz je szeptać pomiędzy sobą. Uczysz je ofiarowywać uroczyste modlitwy, jak również szkolisz je w oszukiwaniu ich mężów i towarzyszeniu Ci nocą w ogrodach, nie zważając na instrukcje ich opiekunów i zwierzchników. Urzekasz je wibracjami Swojego czarującego fletu. I, jako ich nauczyciel, uczysz je wszystkich tajników spraw miłosnych.”

Jest powiedziane, że takie młodzieńcze energie Krsna zamanifestował Już nawet będąc chłopcem pięcioletnim, ale uczeni nie tłumaczą ich z powodu nieobecności odpowiedniego wieku. Krsna był piękny, ponieważ każda część Jego ciała była doskonała i bez żadnego defektu. 'Te doskonałe cechy cielesne Krsny zostały opisane w ten sposób: "Mój drogi wrogu Kamsy, Twoje szerokie oczy, Twoja wzniesiona pierś, Twoje dwa podobne filarom ramiona i Twoja cienka talia, zawsze zachwycają każdą lotosooką piękną dziewczynę." W rzeczywistości ornamenty na ciele Krsny nie przydawały Mu piękna, ale wprost przeciwnie - ornamenty te zostały upiększone przez Krsnę.

Ktoś jest nazywany delikatnym wtedy, kiedy nie może znieść dotyku nawet najbardziej miękkiej rzeczy. Jest opisane, że każda część ciała Krsny była tak miękka, że nawet pod dotknięciem świeżych, nowo wyrosłych liści zmieniał się kolor Jego skóry. W tym wieku kaiśora wysiłki Krsny były zawsze skierowane ku organizowaniu tańca rasa, jak również ku zabijaniu demonów w lesie Vrndavany. Kiedy Krsna zabawiał się z chłopcami i dziewczętami w lesie Vrndavany, Kamsa zwykł posyłać swoich towarzyszy, aby zabili Krsnę, a Krsna dawał dowód Swojej mocy porzez zabijanie ich.

Szaty i girlandy Krsny

Na ogół ciało Krsny było przystrojone czterema rodzajami szat koszulą, turbanem, pasem i strojem zewnętrznym. We Vrndavanie zwykł On nakładać czerwonawy strój, ze złotą koszulą na Swoim ciele i pomarańczowym turbanem na głowie. Różnego rodzaju noszone przez Niego pasy; połączone z Jego czarującym uśmiechem, zawsze zwiększały transcendentalne szczęście Jego towarzyszy. Ten strój Krsny jest opisany jako okazały. Tak jak mały słoń jest czasami przystrajany kolorowymi szatami, tak przepych Krsny manifestował się poprzez dekorację różnych części Jego ciała takimi kolorowymi szatami.

Akalpa odnosi się do układu włosów Krsny, Jego wspaniale udekorowanego ciała pomazanego papką sandałową i przystrojonego girlandami kwiatów, do Jego tilaku i do orzechu betel, który zwykł żuć. Krsna był bezustannie dekorowany w tym procesie akalpa. Włosy Krsny były czasami spięte na środku Jego głowy i dekorowane kwiatami, albo spadały Mu na plecy. Krsna układał je rozmaicie w różnych okresach czasu. Jeśli chodzi o papkę sandałową pokrywającą Jego ciało, to na ogół była ona koloru białego, a kiedy była zmieszana z farbą szafranową, zdawała się być żółtą.

Na Swoją szyję Krsna zwykł zakładać girlandę vaijayanti. Ta girlanda vaijayanti jest robiona z kwiatów w przynajmniej pięciu kolorach. Taka girlanda była zawsze na tyle długa, że sięgała do kolan albo stóp Krsny. Oprócz tego rodzaju girlandy, Krsna nosił również inne girlandy z kwiatów-które czasami dekorowały Jego głowę, a czasami zawieszone były na Jego szyi i spadały na klatkę piersiową. Ciało Krsny było również naznaczone artystycznymi malunkami z papki sandałowej, jak również barwnej papki sandałowej.

Jedna z gopi zwróciła się do swojej przyjaciółki i zaczęła chwalić cielesne cechy Krsny. Chwaliła Jego czarnawą karnację, czerwonawy kolor Jego zębów od żucia betelu, setki razy zwiększający Jego piękno, wijące się włosy na głowie, czerwone znaki kumkum (Kumtkum to słodko pachnący czerwonawy proszek, który jest rzucany na ciała godnych czci osób.) na Jego ciele i tilaka na czole.

Jego turban, kolczyki, naszyjnik, cztery rodzaje szat, obręcze na Jego głowie, pierścionki na palcach, dzwoneczki u Jego kostek i Jego flet - oto różne ornamenty Krsny. Krsna, wróg Aghy, zawsze wyglądał pięknie w Swoim niezrównanym turbanie, diamentowych kolczykach, Swoim naszyjniku z pereł, z dzwoneczkami, w haftowanych szatach i pięknych pierścionkach na palcach.

Krsna jest czasami nazywany vana-mali. Vana oznacza "las," a mali oznacza "ogrodnik," więc vana-mali odnosi się do tego, który bogato dekoruje różne części Swego ciała kwiatami i girlandami. Krsna był w ten sposób ubrany nie tylko we Vrndavanie, ale również na polu bitewnym Kuruksetra. Widząc takie barwne szaty i girlandy z różnych kwiatów, niektórzy wielcy mędrcy modlili się, "Pan Krsna udał się na Pole Bitwy Kuruksetra nie po to, aby walczyć, ale po to, by obłaskawić wszystkich bhaktów Swoją obecnością."

Flet Krsny

Jeśli chodzi o flet Krsny, to jest powiedziane, że wibracje tego wspaniałego instrumentu były w stanie przerwać medytację największych mędrców. Krsna w ten sposób wyzywał Kupidyna, ogłaszając całemu światu Swoje transcendentalne chwały.

Krsna używa trzech rodzajów fletów. Jeden jest nazywany venu, drugi jest nazywany murali, a trzeci jest nazywany vamśi. Venu jest bardzo mały, posiada nie więcej niż sześć cali długości i ma sześć otworów. Murali jest długi na około osiemnaście cali, z jednym otworem na końcu, i czterema dziurkami na ciele fletu. Ten rodzaj fletu wytwarza bardzo urzekające dźwięki. Flet vamśi ma około piętnastu cali długości, z dziewięcioma otworami na swoim ciele. Krsna zwykł grać na tych fletach od czasu do czasu, odpowiednio do potrzeb. Krsna ma również dłuższy vamśi, który jest nazywany mahananda, albo sammohini. Kiedy jest on jeszcze dłuższy, jest nazywany akarsini. A kiedy jest nawet dłuższy, nazywany jest anandini. Flet anandini jest bardzo lubiany przez chłopców-pasterzy i jest fachowo nazywany vamśuli. Flety te były czasami wysadzane klejnotami. Czasami były zrobione z marmuru; a czasami z wydrążonego bambusu. Kiedy flet jest zrobiony z klejnotów, jest nazywany sammohini. Kiedy jest zrobiony ze złota, jest nazywany akarsini.

Bawoli róg Krsny

Krsna używał rogu bawolego jako trąbki. Instrument ten był zawsze wysoko wypolerowany i oprawiony złotymi obręczami, a w środku znajdował się otwór. Odnośnie tego instrumentu jest pewne metaforyczne zdanie o gopi Taravali. Jest powiedziane, że Taravali została ukąszona przez najbardziej jadowitego węża fletu Krsny. Następnie, aby zneutralizować działanie trucizny, wypiła mleko wyprodukowane z bawolego rogu znajdującego się w rękach Krsny. Ale zamiast zmniejszyć działanie trucizny; zwiększyła go tysiąckrotnie. W ten sposób gopi uległa najbardziej niebezpiecznemu zatruciu.

Czar dzwoneczków przytroczonych do nóg Krsny

Jedna gopi pewnego razu powiedziała swojej przyjaciółce, "Moja droga przyjaciółko, kiedy usłyszałam dźwięk dzwoneczków Śri Krsny, powzięłam zamiar wyjścia z domu, aby Go zobaczyć. Ale na nieszczęście, moi opiekunowie byli tuż przy mnie w tym czasie, i nie mogłam wyjść."

Koncha Krsny

Koncha Krsny jest znana jako Pancajanya. Ta koncha jest również wzmiankowana w Bhagavad-gicie. Krsna zadął w nią przed bitwą pod Kuruksetra. Jest powiedziane, że kiedy Pan Krsna dmie w Swoją transcendentalną konchę, żony demonów poraniają, a żony półbogów zostają błogosławione wszelką pomyślnością. W ten sposób dźwięk konchy Krsny zwykł wibrować i okrążać cały świat.

Ślady stóp Krsny

W Śrimad-Bhagavatam jest powiedziane, że kiedy Akrura, który wywiózł Krsnę z Vrndavany do Mathury, zobaczył ślady stóp Krsny na ziemi Vrndavany, jego ekstatyczna miłość do Krsny tak bardzo wzrosła, że włosy zjeżyły się na jego ciele, jego oczy przepełniły się łzami, i w takiej ekstazie wyskoczył z powozu, upadł na ziemię i zaczął wołać, "Jakież to wspaniałe! Jakież to wspaniałe!" Podobne uczucia zostały wyrażone przez gopi, kiedy udały się nad Yamunę i ujrzały w kurzu ślady stóp Krsny. Kiedy Krsna wędrował po ziemi Vrndavany; na kurzu tej ziemi odbijały się znaki Jego stóp (flaga, błyskawica, ryba, przyrząd do tresowania słoni i kwiat lotosu). Gopi wpadały w ekstazę jedynie na widok tych znaków na ziemi.

Miejsca rozrywek Krsny

Pewien bhakta wykrzyknął, "Och, do tej pory nie odwiedziłem jeszcze wspaniałych miejsc rozrywek Pana. Ale jedynie na dźwięk nazwy Mathura przepełniłem się radością!"

Ulubiona roślina Krsny: Tulasi

Pan Krsna bardzo lubi liście i pączki tulasi. Ponieważ pączki tulasi są zwykle ofiarowywane lotosowym stopom Krsny, jeden bhakta pewnego razu modlił się do nich, aby udzieliły mu pewnych informacji o lotosowych stopach Pana. Bhakta oczekiwał, że pączki tulasi będą wiedziały coś o chwałach lotosowych stóp Pana Śri Krsny.

Bhaktowie Krsny

Czasami można przepełnić się radością po prostu na widok bhakty Pana. Kiedy Dhruva Maharaja ujrzał dwóch towarzyszy Pana Narayana, którzy zbliżali się do niego, natychmiast powstał ze swego miejsca, powodowany szczerym szacunkiem i oddaniem, i stał przed nimi ze złożonymi rękoma. Ale z powodu ekstatycznej miłości, prawie że nie był w stanie ofiarować im właściwego przyjęcia.

Jest pewne oznajmienie gopi, która zwróciła się do Subali, przyjaciela Krsny. "Mój drogi Subalo, wiem, że Krsna jest twoim przyjacielem, i że zawsze masz przyjemność uśmiechania się do Niego i żartowania z Nim. Innego dnia widziałam was, jak staliście razem. Położyłeś swoją rękę na ramieniu Krsny, i obaj uśmiechaliście się radośnie. Kiedy zobaczyłam was obu z oddali stojących w ten sposób, moje oczy natychmiast napełniły się łzami."

Szczególne dni poświęcone pamięci Krsny

Jest wiele zdań odnoszących się do świątecznych dni związanych z różnymi czynnościami Krsny. Jednym z takich świąt jest Janmastami, dzień urodzin Krsny. Dzień Janmastami jest dla bhaktów najokazalszym festiwalem, i w każdym hinduskim domu w Indiach jest on nadal obchodzony z wielką pompą. Czasami nawet bhaktowie z innych religijnych grup korzystają z tego pomyślnego dnia i biorą udział w uroczystościach Janmastami. Ekstatyczna miłość do Krsny również wzrasta w dni Ekadaśi, które są innymi świątecznymi dniami związanymi z Krsną.