Rozdział 22

Dalsze objaśnienia cech Krsny

31. Heroiczny

Heroiczną jest nazywana osoba, która jest bardzo entuzjastyczna w działaniach wojennych i jest doświadczona w wypuszczaniu różnego rodzaju broni.

Następujące zdanie odnosi się do bohaterstwa Krsny w walce: "Mój drogi zabójco wroga, tak jak słoń, biorąc kąpiel w jeziorze, kołysaniem swojej trąby niszczy wszystkie łodyżki kwiatów lotosu, tak Ty, poruszając ramionami, które są porównywane do trąb słoni, zabiłeś tak wielu lotosom podobnych wrogów."

Jeśli chodzi o doświadczenie Krsny w wypuszczaniu broni, kiedy Jarasandha i trzynaście dywizji żołnierzy zaatakowało armię Krsny, nie byli oni w stanie zranić nawet jednego z żołnierzy Krsny. Było tak dzięki doskonałemu wyszkoleniu wojskowemu Krsny. Jest to rzecz wyjątkowa w historii sztuki militarnej.

32. Pełen współczucia

Współczującą jest ta osoba, która nie jest w stanie znieść nieszczęścia innych.

Współczucie Krsny dla osób będących w nieszczęściu zostało przejawione, kiedy wyzwolił On wszystkich królów uwięzionych przez Magadhendrę. Kiedy dziadek Bhisma umierał, modlił się on do Krsny i opisał Go jako słońce, które rozproszyło ciemność. Królowie uwięzieni przez Magadhendrę byli umieszczeni w ciemnych celach, i kiedy pojawił się tam Krsna, ciemność natychmiast została rozproszona, tak jak gdyby wzeszło słońce. Innymi słowy, chociaż Magadhendra był w stanie uwięzić tak wielu królów, to wszyscy oni zostali wyzwoleni z chwilą pojawienia się Krsny. Krsna wyzwolił tych królów z powodu szczerego współczucia dla nich.

Współczucie Krsny zostało przejawione również wtedy, kiedy dziadek Bhisma leżał na łożu strzał przeszywających jego ciało. Leżąc w tej pozycji, Bhisma bardzo pragnął ujrzeć Krsnę, i dlatego Krsna pojawił się przed nim. Widząc żałosną sytuację Bhismy, Krsna zaczął przemawiać ze łzami w oczach. Nie tylko ronił łzy, ale całkowicie zapomniał się we współczuciu. Dlatego bhaktowie Krsny, zamiast kłonić się bezpośrednio przed Nim, ofiarowują pokłony Jego współczującej naturze. W rzeczywistości, ponieważ Krsna jest Najwyższą Osobą Boga, bardzo trudno jest się do Niego zbliżyć. Ale bhaktowie, wykorzystując Jego współczującą naturę, która jest reprezentowana przez Radharani, zawsze modlą się do Radharani o współczucie Krsny.

33. Pełen szacunku

Za pełną szacunku uważa się osobę, która okazuje właściwy szacunek mistrzowi duchowemu, braminowi i starszej osobie.

Kiedy przed Krsną gromadzili się Jego zwierzchnicy, Krsna przede wszystkim ofiarowywał szacunek Swojemu mistrzowi duchowemu, następnie Swojemu ojcu, a następnie Swojemu starszemu bratu Balaramie. W ten sposób Pan Krsna, lotosooki, był całkowicie szczęśliwy i czysty w sercu we wszystkich Swoich stosunkach.

34. Uprzejmy

Uprzejmą jest nazywana osoba, która nigdy nie staje się zuchwałą, ani nie przejawia swojej dumnej natury.

Uprzejmość Krsny została zamanifestowana, kiedy przybył na arenę ofiary Rajasuya, zorganizowaną przez Maharaja Yudhisthirę, starszego kuzyna Krsny. Maharaja Yudhisthira wiedział, że Krsna jest Najwyższą Osobą Boga, i zamierzał zsiąść ze swojego powozu, aby przywitać Pana. Ale zanim Yudhisthira zdołał wysiąść z powozu, Krsna zszedł ze Swojego powozu i natychmiast upadł do stóp Króla. Chociaż Krsna jest Najwyższą Osobą Boga, nigdy w Swoim postępowaniu nie zapomina o etykiecie społecznej.

35. Liberalny

Liberalną jest nazywana osoba, która z natury jest bardzo łagodna w swoim zachowaniu.

Zdanie wypowiedziane przez Uddhavę o kradzieży klejnotów Syamantaka potwierdza, że Krsna jest tak dobry i łaskawy, że jeśli sługa jest oskarżany nawet o wielkie przewinienie, Krsna nie bierze tego pod uwagę. Bierze On pod uwagę jedynie służbę, którą pełni dla Niego Jego bhakta.

36. Nieśmiały

Nieśmiałą jest nazywana osoba, która czasami przejawia pokorę i wstydliwość.

Jak opisano w Lalita-madhava, nieśmiałość Krsny została zamanifestowana, kiedy podniósł On Wzgórze Govardhana małym palcem Swojej lewej ręki. Wszystkie gopi obserwowały to wspaniałe dokonanie Krsny, i Krsna również uśmiechał się, patrząc na gopi. Kiedy wzrok Krsny spoczął na piersiach gopi, Jego ręka zadrżała. I kiedy to drżenie Jego ręki zauważyli pasterze znajdujący się pod wzgórzem, trochę się zaniepokoili. Wówczas rozległo się głośne grzmienie, i wszyscy zaczęli modlić się do Krsny o ochronę. W tym czasie Pan Balarama uśmiechnął się na myśl, że pasterze przestraszyli się drżenia Wzgórza Govardhana. Dostrzegłszy uśmiech Balaramy, Krsna pomyślał, że Balarama musiał zrozumieć Jego umysł, kiedy obserwował On piersi gopi, i natychmiast się zawstydził.

37. Obrońca podporządkowanych dusz

Krsna jest obrońcą wszystkich podporządkowanych dusz.

Jednemu spośród wrogów Krsny przyszła do głowy oświecająca myśl, że nie potrzebuje się bać Krsny, ponieważ jeśli po prostu się Mu podporządkuje, Krsna da mu wszelkie schronienie. Krsna jest czasami porównywany do księżyca, który nie waha się rozdzielać swoich kojących promieni nawet na domy candalów (pariasów) i innych niedotykalnych.

38. Szczęśliwy

Szczęśliwą jest nazywana ta osoba, która jest zawsze radosna i do której żadne nieszczęście nie ma dostępu.

Jeśli chodzi o przyjemności Krsny, to jest powiedziane, że ornamenty, które dekorowały ciało Krsny i Jego królowych, przewyższały wszelkie marzenia Kuvery, skarbnika w królestwie niebiańskim. Bezustannych tańców przed bramami pałaców Krsny nie byli sobie w stanie wyobrazić nawet półbogowie w królestwie niebiańskim. W królestwie niebiańskim Indra zawsze obserwuje tańce prostytutek niebiańskich. Ale nawet Indra nie był w stanie wyobrazić sobie piękna tańców mających miejsce u bram pałaców Krsny. Gaura oznacza "biała kobieta," i Gauri jest nazywana żona Pana Śivy. Piękne kobiety rezydujące w pałacach Krsny były jednak o wiele bielsze niż Gauri, tak że były porównywane do blasku księżyca, i Krsna mógł bezustannie je oglądać. Zatem nikt nie może mieć większych przyjemności od tych, które ma Krsna. Koncepcją przyjemności są piękne kobiety, ornamenty i bogactwa. I wszystkie te rzeczy były w legendarny sposób obecne w pałacach Krsny, przewyższając nawet wyobrażenia Kuvery, Pana Indry czy Pana Śivy.

Do Krsny nie ma dostępu nawet najmniejszy niepokój czy nieszczęście. Pewnego razu jedna z gopi udała się do miejsca, gdzie bramini spełniali ofiary i powiedziała, "Drogie żony braminów, musicie wiedzieć, że Krsny nie może dotknąć nawet najlżejsze nieszczęście. Nie zna On żadnej straty ani niesławy, jest wolny od strachu i niepokoju, i nie nękaj ą Go żadne kłopoty. Jest On po prostu otoczony tancerkami Vrajy i cieszy się ich towarzystwem w tańcu rasa.

39. Sympatyk Swoich bhaktów

Jest powiedziane o bhaktach Krsny, że jeśli z oddaniem ofiarowują Panu Visnu odrobinę wody albo liść tulasi, Pan Visnu jest tak dobry, że zaprzeda się im.

Życzliwość Krsny w stosunku do Jego bhaktów została przejawiona w Jego walce z Bhismą. Kiedy dziadek Bhisma w ostatnim momencie swojego życia leżał na łożu ze strzał, Krsna był obecny przed nim i Bhisma rozpamiętywał to, jak bardzo łaskawy był dla niego Krsna na polu bitwy. Krsna obiecał, że w Bitwie pod Kuruksetrą nawet nie dotknie broni, by pomóc którejkolwiek ze stron. Pozostanie neutralnym. Chociaż Krsna był woźnicą Arjuny, obiecał, że nie użyje żadnej broni, by wspomóc Arjunę. Ale pewnego dnia Bhisma, chcąc unieważnić obietnicę Krsny, wykazał takiego ducha walki w wystąpieniu przeciwko Arjunie, że Krsna był zmuszony zsiąść z powozu. Pochwyciwszy złamane koło powozu, pobiegł w kierunku dziadka Bhismy, tak jak lew biegnie w kierunku słonia, aby go zabić. Dziadek Bhisma pamiętał tę scenę i później chwalił Krsnę za Jego chwalebną przychylność w stosunku do Jego bhakty Arjuny, dla którego obrony nawet podjął ryzyko złamania Swojej obietnicy.

40. Kontrolowany przez miłość

Krsna czuje się zobowiązany bhakcie za jego miłość, a nie dokładnie za pełnioną służbę. Nikt nie może służyć Krsnie całkowicie. Jest On tak kompletny i samowystarczalny, że nie potrzebuje On żadnej służby od bhakty. To właśnie miłosna postawa bhakty i uczucie do Krsny sprawiają, że Krsna czuje się mu zobowiązany. Wspaniały przykład tego zobowiązania został zamanifestowany, kiedy Sudama Vipra udał się do pałacu Krsny. Sudama Vipra był szkolnym przyjacielem Krsny, i ponieważ był ubogi, jego żona nakłoniła go, by udał się do Krsny i poprosił Go o wsparcie. Kiedy Sudama dotarł do pałacu Krsny, Krsna bardzo dobrze go przyjął, i razem ze Swoją żoną obmyli mu stopy, okazując szacunek braminowi. Pamiętając Swoje zażyłe, pełne miłości stosunki z Sudamą w Swoim dzieciństwie, Krsna, przyjmując go, zaczął ronić łzy.

Inny przykład zobowiązania Krsny wobec Jego bhakty jest opisany w Dziesiątym Canto, dziewiątym rozdziale, 18 wersecie Śrimad-Bhagavatam, gdzie Śukadeva Gosvami mówi Królowi Pariksitowi, "Mój drogi Królu, kiedy matka Yaśoda była spocona z wysiłku, usiłując związać Krsnę liną, Krsna w końcu pozwolił się jej związać." Krsna jako dziecko przeszkadzał Swojej matce przez Swoje psotliwe figle, więc ona chciała Go związać. Przyniósłszy z domu sznur, usiłowała związać dziecko, ale nie mogła zawiązać węzła, gdyż lina była za krótka. Związała więc razem wiele sznurów, ale kiedy skończyła, sznur nadal był za krótki. Po chwili była bardzo zmęczona i oblała się potem. Wówczas Krsna pozwolił się związać Swojej matce. Innymi słowy, nikt nie może związać Krsny żadnymi innymi środkami poza miłością. Jest On związany jedynie wdzięcznością do Swoich bhaktów, z powodu ich ekstatycznej miłości do Niego.

41. Wszechpomyślny

Za wszechpomyślną uchodzi ta osoba, która jest zaangażowana w pomyślne czynności dobroczynne dla wszystkich.

Po odejściu Pana Krsny z tej planety Uddhava zaczął rozpamiętywać czyny Pana i powiedział, "Poprzez Swoje wspaniałe rozrywki Krsna zadowolił wszystkich wielkich mędrców. Powstrzymał wszelką demoniczną działalność okrutnego porządku królewskiego, chronił wszystkich pobożnych ludzi, a na polu walki zgładził wszystkich okrutnych wojowników. Dlatego jest On wszechpomyślny dla wszystkich ludzi."

42. Najpotężniejszy

Potężną jest nazywana osoba, która zawsze jest w stanie przysporzyć kłopotów swemu wrogowi.

Kiedy Krsna był obecny na tej planecie, rozpędził On wszystkich Swoich wrogów, tak jak potężne słońce zagania ciemność do jaskiń górskich, i uciekali oni niczym sowy, by schronić się gdzieś poza zasięgiem Jego wzroku.

43. Wszechsławny

Sławną jest ta osoba, która staje się dobrze znana dzięki swojemu nieskazitelnemu charakterowi.

Powiedziane jest, że sława Krsny rozprzestrzenia się niczym blask księżyca, który ciemność przemienia w światłość. Innymi słowy, jeśli świadomość Krsny będzie głoszona na całym świecie, ciemność ignorancji i niedole materialnej egzystencji zmienią się w nieskazitelną czystość, pokój i pomyślność.

Kiedy wielki mędrzec Narada intonował chwały Pana, z szyi Pana Śivy zniknęła niebieskawa linia. Ujrzawszy to, Gauri, żona Pana Śivy, zaczęła podejrzewać, że Pan Śiva to ktoś inny przebrany za jej męża, i przestraszona natychmiast opuściła jego towarzystwo. Usłyszawszy intonowanie imienia Pana Krsny, Pan Balarama zauważył; że szata Jego zbielała, chociaż zwykle nosił On niebieskie ubranie. A dziewczęta pasterki ujrzały, że woda Yamuny zmieniła się w mleko, i zaczęły ubijać z niej masło. Innymi słowy, poprzez szerzenie świadomości Krsny, czyli chwał Krsny, wszystko staje się białe i czyste.

44. Popularny

Popularnym człowiekiem jest nazywany ten, kto jest bardzo drogi dla ludzi w ogólności.

Jeśli chodzi o popularność Krsny, w Pierwszym Canto, jedenastym rozdziale, 9 wersecie Śrimad-Bhagavatam, znajduje się zdanie, które dotyczy Jego powrotu do domu ze stolicy Hastinapury. Kiedy podczas Bitwy na Kuruksetra był On nieobecny w Dvarace, wszyscy mieszkańcy Dvaraki pogrążyli się w smutku. A kiedy następnie powrócił, obywatele Dvaraki powitali Go z radością i powiedzieli, "Drogi Panie, kiedy jesteś nieobecny w tym mieście, spędzamy nasze dni w ciemnościach nocy. I tak jak w ciemnościach nocy każda chwila zdaje się wlec nieskończenie, tak samo, kiedy Ty jesteś nieobecny, każdy moment wydaje się trwać miliony lat. Rozłąka z Tobą jest dla nas nie do zniesienia." Zdanie to wykazuje, jak bardzo Krsna był popularny w całym kraju.

Podobne wydarzenie miało miejsce, kiedy Krsna wszedł na arenę ofiarną Króla Kamsy, którą ten przygotował dla Jego śmierci. Skoro tylko przybył w to miejsce, wszyscy mędrcy zaczęli krzyczeć, "Jaya! Jaya! Jaya!" (co oznacza "Zwycięstwo! "). Krsna był chłopcem w tym czasie, i wszyscy mędrcy ofiarowali Mu swoje pełne szacunku błogosławieństwa. Obecni tam półbogowie również zaczęli ofiarowywać Krsnie swoje piękne modlitwy, obecne panie i dziewczęta wyraziły swoją radość ze wszystkich kątów areny. Innymi słowy, w tym szczególnym miejscu nie było nikogo, dla kogo Krsna nie byłby popularny.

45. Stronniczość wobec bhaktów

Chociaż Krsna jest Najwyższą Osobą Boga i dlatego nie jest stronniczy dla nikogo, to w Bhagavad-gicie jest powiedziane, że darzy On szczególnym uczuciem Swoich bhaktów, którzy z miłością czczą Jego imię. Kiedy Krsna był obecny na tej planecie, jeden bhakta wyraził swoje uczucia w ten sposób: "Mój drogi Panie, gdybyś nie pojawił się na tej planecie, wówczas asury (demony) i ateiści posialiby spustoszenie wśród bhaktów. Nie mogę nawet wyobrazić sobie wielkości takiego spustoszenia, któremu Ty jednak zapobiegłeś Swoją obecnością." Od samego początku Swojego pojawienia się, Krsna był największym wrogiem wszystkich demonicznych osób, chociaż w rzeczywistości wrogość Krsny w stosunku do demonów jest porównywana do Jego przyjaźni z bhaktami. A to dlatego, że każdy demon, który zostaje zabity przez Krsnę, otrzymuje natychmiastowe wyzwolenie.

46. Bardzo atrakcyjny dla wszystkich kobiet

Każda osoba, która ma jakieś szczególne kwalifikacje, staje się natychmiast bardzo atrakcyjna dla kobiet.

Pewien bhakta wygłosił następujące zdanie odnośnie królowych Dvaraki: "W jaki sposób mogę opisać chwały królowych Dvaraki, które osobiście służyły Panu? Pan jest tak wielki, że jedynie poprzez intonowanie Jego imienia wszyscy wielcy mędrcy, tacy jak Narada, mogą cieszyć się transcendentalnym szczęściem. Więc cóż można powiedzieć o tych królowych, które w każdym momencie oglądały Pana i służyły Mu osobiście?" Krsna miał 16 108 żon w Dvarace, i każda z nich czuła wielki pociąg do Krsny, tak jak żelazo jest przyciągane przez magnes. Pewien bhakta powiedział "Mój drogi Panie, jesteś niczym magnes, a wszystkie dziewczęta Vrajy są jak żelazo: w którymkolwiek kierunku byś się nie poruszył, one podążają za Tobą, niczym żelazo przyciągane przez siłę magnetyczną."

47. Wielbiony przez wszystkich (wszechchwalebny)

Osoba, która jest szanowana i czczona przez wszelkiego rodzaju ludzkie istoty i półbogów, jest nazywana sarvaradhya, czyli wszechchwalebną.

Krsna jest czczony nie tylko przez wszystkie żywe istoty, łącznie z wielkimi półbogami, takimi jak Pan Śiva i Pan Brahma, ale również przez ekspansje kategorii visnu-tattva (formy Boga), takie jak Baladeva i Śesa. Baladeva jest bezpośrednią ekspansją Krsny, ale mimo to wielbi Krsnę. Kiedy Krsna pojawił się na arenie ofiary Rajasuya zorganizowaną przez Maharaja Yudhisthirę, stał się On ośrodkiem zainteresowania wszystkich tam obecnych, łącznie z wielkimi mędrcami i półbogami, i każdy ofiarował Mu szacunek.

48. Wszechbogaty

Krsna w pełni posiada wszystkie bogactwa - mianowicie siłę, zamożność, sławę, piękno, wiedzę i wyrzeczenie. Kiedy Krsna był obecny w Dvarace, Jego rodzina, która jest znana jako dynastia Yadu, składała się z 560 milionów członków. I wszyscy członkowie tej rodziny byli bardzo posłuszni i wierni Krsnie. Było tam ponad 900 000 wielkich budynków pałacowych mieszczących wszystkich tych ludzi, i wszyscy mieszkający w nich szanowali Krsnę jako najbardziej godnego czci. Bhaktowie byli zaszokowani bogactwem Krsny.

Zostało to potwierdzone przez Bilvamangalę Thakurę, kiedy w Krsna-karnamrta zwrócił się do Krsny w ten sposób: "Mój drogi Panie, cóż mogę powiedzieć o bogactwie Twojej Vrndavany? Same ornamenty na nogach dziewcząt Vrndavany przewyższają cintamani, a ich szaty są tak dobre jak niebiańskie kwiaty parijata. A krowy dokładnie przypominają krowy surabhi w transcendentalnym królestwie. Zatem Twoje bogactwo jest niczym ocean, którego nikt nie jest w stanie zmierzyć."

49. Wszechczcigodny

W szechczcigodną jest nazywana osoba, która jest główną pomiędzy wszystkimi ważnymi osobistościami.

Kiedy Krsna mieszkał w Dvarace, zwykli odwiedzać Go półbogowie, tacy jak Pan Śiva, Brahma i Indra, Król niebios, i wielu innych. Strażnik, który był odpowiedzialny za wpuszczanie wszystkich tych półbogów, pewnego, bardzo pracowitego dnia powiedział, "Mój drogi Panie Brahmo i Panie Śivo, proszę usiądźcie na tej ławeczce i poczekajcie. Mój drogi Indro, proszę, zaprzestań czytania swoich modlitw. To stwarza zakłócenia. Proszę, siedź spokojnie. Mój drogi Varuno, proszę, odejdź. I moi drodzy półbogowie, nie traćcie swego czasu na próżno. Krsna jest bardzo zajęty. Nie może się z wami zobaczyć!"

50. Najwyższy kontroler

Są dwa rodzaje kontrolerów, czyli panów. kontrolerem jest nazywany ten, kto jest niezależny, i kontrolerem jest nazywana osoba, której poleceń nikt nie może lekceważyć.

Jeśli chodzi o całkowitą niezależność i władztwo Krsny, Śrimad-Bhagavatam mówi, że chociaż Kaliya popełnił wielkie obrazy, Krsna pomimo to obdarzył go łaską, znacząc jego głowę odciskami Swoich stóp, podczas gdy Pan Brahma, chociaż modlił się do Krsny, ofiarowując Mu tak wiele wspaniałych wersów, nie był w stanie ująć Krsny.

To pełne sprzeczności zachowanie Krsny przystoi Jego pozycji, ponieważ w całej literaturze wedyjskiej jest On opisany jako w pełni niezależny. Na początku Śrimad-Bhagavatam Pan jest opisany jako svarat, co oznacza "całkowicie niezależny." Taka jest pozycja Najwyższej Prawdy Absolutnej. Absolutna Prawda nie tylko jest świadoma, ale jest całkowicie niezależna.

Jeśli chodzi o nie lekceważone przez nikogo polecenia Krsny, w Śrimad-Bhagavatam, Trzecim Canto, drugim rozdziale, wersecie 21, Uddhava mówi Vidurze, "Pan Krsna jest panem trzech sił materialnej natury. Jest On panem i właścicielem wszelkich bogactw, dlatego nie ma nikogo, kto byłby Mu równy, czy też większy od Niego." Wszyscy wielcy królowie i władcy zwykli przychodzić do Niego, ofiarowywać prezenty i składać pokłony, dotykając stóp Pana swoimi hełmami. Jeden bhakta powiedział, "Mój drogi Krsno, kiedy rozkazujesz Brahmie, 'Teraz możesz stworzyć wszechświat,' i kiedy rozkazujesz Panu Śivie, 'Teraz rozwiąż tę materialną manifestację,' Sam w ten sposób stwarzasz i rozwiązujesz ten świat materialny. Jedynie poprzez Swoje polecenia i poprzez Swoją częściową reprezentację Visnu, utrzymujesz te wszechświaty. O Krsno, O wrogu Kamsy, jest tak wielu Brahm i Śivów, którzy po prostu spełniają Twoje polecenia."

51. Niezmienny

Krsna nie zmienia Swojej konstytucjonalnej pozycji nawet wtedy, kiedy pojawia się w tym materialnym świecie. Pozycja duchowa zwykłych żywych istot jest przykryta. Pojawiają się one w różnych ciałach i działają według różnych cielesnych koncepcji życia. Ale Krsna nie zmienia Swego ciała. Pojawia się w Swym własnym ciele i dlatego nie ulega wpływom sił materialnej natury. W Pierwszym Canto, jedenastym rozdziale, 38 wersecie Śrimad-Bhagavatam, jest powiedziane, że szczególnym przywilejem najwyższego kontrolera jest to, że w ogóle nie jest On dotykany przez siły natury. Praktycznym przykładem jest to, że bhaktowie, którzy są pod ochroną Pana, również są wolni od wpływu materialnej natury. Pokonanie wpływu materialnej natury jest rzeczą bardzo trudną, ale bhaktowie, czyli święte osoby, które są pod ochroną Pana, są wolne od tego wpływu. Więc co dopiero mówić o Samym Panu. Dla wyjaśnienia, chociaż Pan czasami pojawia się w tym materialnym świecie, nie ma On nic wspólnego z siłami materialnej natury, działa On z pełną niezależnością w Swojej transcendentalnej pozycji. Jest to specjalna cecha Pana.

52. Wszechświadomy

Wszechświadomą jest nazywana osoba, która może zrozumieć uczucia wszystkich osób, oraz wydarzenia wszystkich miejsc i czasów.

Wspaniały przykład tej wszechświadomości Pana jest opisany w Śrimad-Bhagavatam, w Pierwszym Canto, piętnastym rozdziale, wersecie 11, w związku z wizytą Durvasy Muniego w domu Pandavów w lesie. Zgodnie z rozmyślnym planem, Duryodhana posłał Durvasę Muniego i jego dziesięć tysięcy uczniów, by odwiedzili dom Pandavów w lesie. Duryodhana z premedytacją zaaranżował tę sytuację w ten sposób, aby Durvasa i jego ludzie dotarli do miejsca Pandavów w czasie, kiedy ci już będą po obiedzie, tak aby nie mieli oni wystarczających środków do nakarmienia tak wielkiej liczby gości. Znając plan Duryodhany, Krsna przybył do domu Pandavów i zapytał ich żonę, Draupadi, czy ma jakieś pozostałości pokarmu, które mogłaby Mu ofiarować. Draupadi podała Mu naczynie, w którym została jedynie odrobina jakiejś potrawy z warzyw, i Krsna natychmiast to spożył. W tym czasie wszyscy mędrcy towarzyszący Durvasie kąpali się w rzece, i kiedy Krsna poczuł zadowolenie, przyjąwszy ofiarę Draupadi, oni również poczuli satysfakcję, i ich głód odszedł. Ponieważ Durvasa i jego ludzie nie byli w stanie zjeść niczego więcej, odeszli oni bez wstąpienia do domu Pandavów. W ten sposób Pandavowie zostali ocaleni od gniewu Durvasy. Duryodhana posłał ich tam, ponieważ wiedział, że kiedy Pandavowie nie będą w stanie przyjąć takiej liczby gości, Durvasa bardzo się rozzłości i przeklnie ich. Ale Krsna, dzięki Swojej wszechświadomości i poprzez Swój trik, ocalił ich od tego kłopotu.

53. Wiecznie świeży

Miliony bhaktów bezustannie pamiętają Krsnę i zawsze intonują Jego imię, ale mimo to bhaktowie ci nigdy nie czują przesytu. Zamiast stracić zainteresowanie myśleniem o Krsnie i intonowaniem Jego świętego imienia, bhaktowie otrzymują coraz to nowsze bodźce do kontynuowania tego procesu. Zatem Krsna jest wiecznie świeży. Nie tylko Sam Krsna jest wiecznie świeżym, ale taką jest również Jego wiedza. Bhagavad-gita, która została przekazana pięć tysięcy lat temu, jest nadal bezustannie czytana przez .wielu, wielu ludzi, i ciągle odnajduje się w niej nowe światło. Zatem Krsna i Jego imię, sława, cechy - i wszystko co pozostaje w związku z Nim - jest zawsze świeże.

Wszystkie królowe Dvaraki były boginiami fortuny. W Śrimad-Bhagavatam, Pierwszym Canto, jedenastym rozdziale, wersecie 33, jest powiedziane, że boginie fortuny są bardzo niestałe i niespokojne, więc nikt nie może zatrzymać ich na dobre. W skutek tego szczęście jest zawsze zmienne. Jednak kiedy boginie fortuny rezydowały z Krsną w Dvarace, nie mogły opuścić Go nawet na moment. Oznacza to, że czar Krsny jest zawsze świeży. Nawet boginie fortuny nie mogą opuścić Jego towarzystwa.

Jeśli chodzi o atrakcyjne, wiecznie świeże cechy Krsny, to w Lalita-madhava znajduje się pewna wypowiedź Radharani, w której Krsna został porównany do największego rzeźbiarza, ponieważ jest On ekspertem w cyzelowaniu w czystości kobiet. Innymi słowy, chociaż czyste kobiety mogą przestrzegać zasad i przepisów wedyjskich, aby być zawsze wiernymi swoim mężom, Krsna jest w stanie rozbić tę ich niewzruszoną wierność dłutem Swojego piękna. (Tj., tak jak rzeźbiarz odłupuje dłutem cząstki materiału w którym rzeźbi, tak Krsna, dłutem Swojego piękna, redukuje czystość kobiet.) Większość z przyjaciółek Krsny były zamężnymi, ale ponieważ Krsna był ich przyjacielem przed ich małżeństwem, nie były one w stanie zapomnieć Jego atrakcyjnych cech, które zawsze pozostały dla nich fascynującymi, nawet kiedy były już mężatkami.

54. Sac-cid-ananda-vigraha

Transcendentalne ciało Krsny jest wieczne, pełne wiedzy i szczęścia. Sat oznacza istniejący wiecznie w każdym czasie i we wszystkich miejscach; innymi słowy, wszechprzenikający w czasie i przestrzeni. Cit oznacza pełnię wiedzy. Krsna nie ma nic do nauczenia się od kogokolwiek. Jest On w sposób niezależny pełen wiedzy. Ananda oznacza rezerwuar wszelkich przyjemności. Impersonaliści pragną połączyć się z blaskiem Brahmana wieczności i wiedzy, ale unikają większej części absolutnej przyjemności, która jest zawarta w Krsnie. Transcendentalnym szczęściem płynącym z połączenia się z blaskiem Brahmana można cieszyć się po wyzwoleniu się z zanieczyszczeń materialnego złudzenia, fałszywej identyfikacji, przywiązania, niechęci i zaabsorbowania sprawami materialnymi. Są to początkowe kwalifikacje osoby, która może zrealizować Brahmana. Bhagavad-gita mówi, że należy stać się pełnym radości; nie jest to radość w dosłownym tego słowa znaczeniu, ale poczucie wolności od wszelkich niepokojów. Wolność od wszelkich niepokojów może być pierwszą zasadą radości, ale nie jest prawdziwą radością. Ci, którzy realizują duszę, jaźń, czyli stają się brahma-bhuta, jedynie przygotowują się do platformy radości. Ta radość może zostać faktycznie osiągnięta, kiedy ktoś wchodzi w kontakt z Krsną. Świadomość Krsny jest tak kompletna, że zawiera ona transcendentalną przyjemność czerpaną z bezosobowej realizacji, czyli realizacji Brahmana. Nawet impersonaliści zostaną przyciągnięci do osobowej formy Krsny znanej jako Śyamasundara.

Oznajmienie z Brahma-samhity stwierdza, że blask Brahmana to cielesne promienie Krsny. Blask Brahmana jest jedynie przejawem energii Krsny. Krsna jest źródłem blasku Brahmana, tak jak to Sam potwierdza w Bhagavad-gicie. Z tego możemy wnioskować, że bezosobowa cecha Prawdy Absolutnej nie jest celem ostatecznym. Ostatecznym celem Absolutnej Prawdy jest Krsna.

Dlatego w swoim dążeniu do doskonałości duchowej członkowie szkoły Vaisnava nigdy nie usiłują połączyć się z blaskiem Brahmana. Za cel swojej ostatecznej realizacji duchowej przyjmują oni Krsnę. Dlatego Krsna jest nazywany Parambrahmanem (Najwyższym Brahmanem) albo Parameśvarą (najwyższym kontrolerem). Śri Yamunacarya modlił się w następujący sposób: "Mój drogi Panie, wiem, że potężny wszechświat i potężna przestrzeń, i czas wewnątrz tego wszechświata, są przykryte przez dziesięć powłok elementów materialnych, i każda z tych powłok jest dziesięć razy większa od poprzedniej. Trzy siły materialnej natury, Garbhodakaśayi Visnu, Ksirodakaśayi Visnu, Maha-Visnu, a poza nimi niebo duchowe i jego planety duchowe, znane jako Vaikunthy, i blask Brahmana w tym niebie duchowym-wszystkie z nich wzięte razem są jedynie niewielkim przejawieniem Twojej mocy."

55. Posiadanie wszelkich doskonałości mistycznych

Jest wiele standardów doskonałości. Najwyższe doskonałości materialne osiągane przez doskonałych yoginów, są wyliczane w liczbie ośmiu: stanie się mniejszym od najmniejszego, stanie się większym od największego, itd. Wszystkie te materialne doskonałości, jak również wszelkie doskonałości duchowe, w pełni znajdują się w osobie Krsny.

56. Niepojęte moce Krsny

Krsna jest obecny wszędzie, nie tylko wewnątrz tego wszechświata, nie tylko wewnątrz serc wszystkich żywych istot, ale również w każdym atomie. Wzmiankę o tych niepojętych mocach Krsny znajdujemy w modlitwach Kunti. Kiedy Krsna rozmawiał z Kunti, jednocześnie wszedł w łono Uttary, która znajdowała się w niebezpieczeństwie z powodu atomowej broni wyrzuconej przez Aśvatthamę. Krsna może poddać złudzeniu nawet Pana Brahmę czy Pana Śivę, a wszystkie podporządkowane dusze może chronić od reakcji ich grzesznych czynności. Oto niektóre przykłady Jego niepojętych mocy.

Dlatego Śrila Rupa Gosvami ofiarowuje Krsnie swoje pokłony, mówiąc, "Ta cała materialna natura jest jedynie cieniem Krsny, który obecny jest tutaj jako ludzka istota. Rozszerzył się On w tak wiele krów, cieląt i chłopców pasterzy, i ponownie zamanifestował się w nich wszystkich jako czteroręki Narayana. Nauczył samorealizacji miliony Brahm, i dlatego jest On czczony nie tylko przez głowy wszystkich wszechświatów, ale również przez każdego innego. Dlatego zawsze będę przyjmował Go za Najwyższą Osobę Boga."

Kiedy Krsna pokonał Indrę podczas zdobywania kwiatu parijata z planet niebiańskich, Narada spotkał wówczas Indrę i skrytykował go, "O Indro, wielki Królu niebios, Krsna już pokonał Pana Brahmę i Pana Śivę. Więc co można powiedzieć o takim nieznacznym półbogu jak ty?" Narada Muni oczywiście krytykował Indrę w żartach, i Indra cieszył się tym. Oznajmienie Narady potwierdza, że Krsna był w stanie poddać złudzeniu nawet Pana Brahmę i Pana Śivę, jak również Indrę. Więc nie ma kwestii co do tego, że Krsna posiada taką samą moc odnośnie mniejszych żywych istot.

W Brahma-samhicie jest dany następujący opis mocy Krsny, jako minimalizującej cierpienia będące skutkami grzechu: "Począwszy od wielkiego Króla niebios aż do mrówki, każdy odbiera reakcje swoich grzesznych czynów. Ale dzięki łasce Krsny, Jego bhakta jest wolny od takich reakcji." Zostało to wyraźnie udowodnione, kiedy Krsna udał się do siedziby Yamaraja, pana śmierci, by odzyskać zmarłego syna Swojego nauczyciela. Nauczyciel Krsny poprosił Go, aby przyprowadził mu jego zmarłego syna, i w celu uczynienia tego Krsna udał się do siedziby Yamaraja, aby zażądać tej duszy, która została tam przywiedziona przez Yamaraja i była trzymana pod jego kontrolą. Krsna natychmiast rozkazał Yamarajowi, "Bądź błogosławiony Moim poleceniem i zwróć Mi tę duszę!" Znaczenie tego incydentu jest takie, że nawet osoba, która jest pod wpływem praw natury, i dlatego odpowiednio do tych praw podlega karze Yamaraja, dzięki łasce Krsny może zostać całkowicie uniewinniona.

Śukadeva Gosvami w następujący sposób opisał niepojęte moce Krsny. "Krsna oszałamia moją inteligencję, ponieważ chociaż jest nienarodzony, pojawił się jako syn Nandy Maharaja. Jest On wszechprzenikający, a pomimo to siedzi na kolanach Yaśody. Mimo Swojej wszechprzenikalności, został ograniczony przez miłość Yaśody. Chociaż ma niezliczone formy, to pomimo to porusza się jako jeden Krsna przed Swoim ojcem i matką, Nandą i Yaśodą." W Brahma-samhicie jest również powiedziane, że chociaż Krsna wiecznie przebywa na Goloce Vrndavanie, Swojej transcendentalnej siedzibie, to mimo to jest obecny wszędzie, nawet w każdym atomie.

57. Ciało Krsny wytwarza niezliczone ilości wszechświatów

W Dziesiątym Canto, czternastym rozdziale, 11 wersecie Śrimad-Bhagavatam, Pan Brahma mówi, "Mój drogi Panie, fałszywe ego, inteligencja, umysł, niebo, powietrze, ogień, woda i ziemia są materialnymi składnikami tego wszechświata, który może zostać porównany do ogromnego naczynia. W tym ogromnym naczyniu moje ciało jest nieznacznych rozmiarów. I chociaż jeden z tych wielu wszechświatów został stworzony przeze mnie, to z porów Twojego ciała wychodzą niezliczone ilości wszechświatów, niczym atomowe cząsteczki migające w świetle słonecznym. Myślę, że jestem bardzo, bardzo nieznaczny przed Tobą, dlatego proszę o Twoje przebaczenie. Proszę, bądź łaskawy dla mnie."

Nawet jeśli weźmie się pod uwagę tylko jeden wszechświat, to znajdzie się wewnątrz niego tak wiele kombinacji wspaniałych rzeczy, jako że znajdują się w nim niezliczone planety, niezliczone rezydencje i siedziby półbogów. Średnica tego wszechświata wynosi cztery biliony mil, i we wszechświecie tym znajduje się wiele niezbadanych regionów, takich jak regiony Patala, czyli niższe systemy planetarne. Chociaż Krsna jest źródłem tego wszystkiego, może On również być widziany we Vrndavanie, objawiający Swoje niepojęte moce. Więc kto może odpowiednio uczcić takiego wszechpotężnego Pana, posiadacza takich niepojętych mocy?

58. Oryginalne źródło wszystkich inkarnacji

Jayadeva Gosvami śpiewał w swojej Gita-govindzie w ten sposób: "W Swojej formie ryby Pan ocalił Vedy, a w formie żółwia nosił cały wszechświat na Swoim grzbiecie. W formie dzika podniósł tę ziemską planetę z wody, a w formie Nrsimhy zabił Hiranyakaśipu. W formie Vamany oszukał Maharaja Bali. W formie Paraśuramy zniszczył wszystkie dynastie ksatriyów. W formie Pana Ramy zabił wszelkie demony. W formie Pana Balaramy przyjął wielki pług. W formie Kalki niszczy wszystkich ateistów. A w formie Pana Buddy ocalił wszystkie biedne zwierzęta." ('Wszystkie te inkarnacje Boga zostały opisane w Śrimad-Bhagavatam autora, w Pierwszym Canto, rozdziale trzecim.) Oto niektóre opisy inkarnacji emanujących z Krsny, a ze Śrimad-Bhagavatam dowiadujemy się, że z ciała Krsny zawsze wychodzą niezliczone ilości inkarnacji, niczym fale w oceanie. Nikt nawet nie jest w stanie zliczyć ilości tych fal, i podobnie nikt nie może zliczyć, jak wiele inkarnacji pochodzi z ciała Pana.

59. Krsna zbawia zabijanych przez Siebie wrogów

Inną nazwą zbawienia jest apavarga. Apavarga jest przeciwieństwem pavarga, czyli różnych niedoli egzystencji materialnej. Słowo pa-varga wskazuje na kombinację pięciu snaskryckich liter. pa, pha, ba, bha i ma . Litery te są pierwszymi literami słów określających pięć różnych warunków, które opisano poniżej. Pierwsza litera pa pochodzi od słowa parabhava, które znaczy "porażka." W tej materialnej walce o egzystencję spotykamy jedynie porażki. W rzeczywistości musimy pokonać narodziny, śmierć, chorobę i starość, ale ponieważ nie ma możliwości pokonania tych niedoli, z powodu ułudy mayi jedynie napotykamy parabhava, czyli porażkę. Następna litera, pha, jest wzięta ze słowa phena. Phena jest to piana, która występuje na ustach, kiedy ktoś jest bardzo zmęczony (jak to zwykle obserwuje się u koni). Litera ba pochodzi ze słowa bandha, czyli niewola. Bha jest wzięte ze słowa bhiti, czyli strach. Ma jest wzięte ze słowa mrti, czyli śmierć. Więc słowo pavarga określa naszą walkę o egzystencję i spotykanie się z porażką, wyczerpaniem, niewolą, strachem, i w końcu śmiercią. Apavarga oznacza to, co może zlikwidować wszystkie te materialne niedole. Mówi się, że Krsna obdarza apavarga, czyli ścieżką zbawienia.

Dla impersonalistów i wrogów Krsny, wyzwolenie oznacza połączenie się z Najwyższym. Demony i impersonaliści nie dbają o Krsnę, lecz Krsna jest tak łaskawy, że daje to wyzwolenie nawet Swoim wrogom i impersonalistom. W związku z tym pozostaje następujące zdanie: "O Murari (Krsno)! Jakże wspaniałe jest to, że chociaż tym demonom, które są zawsze zazdrosne o półbogów, nie udało się spenetrować Twoich oddziałów wojskowych, spenetrowali oni region mitra, glob słoneczny." Słowo mitra zostało użyte tutaj metaforycznie. Mitra oznacza "glob słoneczny," i mitra również znaczy "przyjaciel." Demony, które wystąpiły przeciwko Krsnie jako Jego wrogowie, chciały spenetrować Jego oddziały wojskowe, ale zamiast tego zginęły w walce, i w rezultacie spenetrowały planetę Mitra, czyli planetę słoneczną. Innymi słowy, weszli oni w blask Brahmana: Przykład słońca podany został tutaj dlatego, ponieważ słońce zawsze wysyła światło, niczym niebo duchowe, gdzie jest wiele samoświetlnych planet Vaikuntha. Wrogowie Krsny zostali zabici, i zamiast spenetrować oddziały Krsny, weszli oni w przyjacielską atmosferę blasku duchowego. Taka jest łaska Krsny, i dlatego jest on znany jako wyzwoliciel również Swoich wrogów.

60. Przyciąga wyzwolone dusze

Jest wiele przykładów, kiedy Krsna przyciągnął nawet wielkie wyzwolone dusze, takie jak Śukadeva Gosvami i Kumarowie. W związku z tym pozostaje następujące zdanie wypowiedziane przez Kumarów: "Jakże to wspaniałe, że chociaż jesteśmy zupełnie wyzwoleni, wolni od pragnienia i usytuowani na platformie paramahamsa, to pomimo to aspirujemy do tego, by rozkoszować się rozrywkami Radhy i Krsny."

61. Spełniciel cudownych czynów

W Brhad-vamana Puranie Pan mówi, "Chociaż mam wiele fascynujących rozrywek, to kiedykolwiek myślę o rasa-lila, Swoim tańcu z gopi, pragnę ponownie się w niego zaangażować."

Pewien bhakta powiedział, "Wiem o Narayanie, mężu bogini fortuny, i również wiem o wielu innych inkarnacjach Pana. Wszystkie rozrywki tych inkarnacji są niewątpliwie ekscytujące dla mojego umysłu, ale mimo to rozrywki rasa-lila spełnione przez Samego Pana Krsnę, w sposób cudowny zwiększają moją transcendentalną przyjemność."

62. Krsna jest otoczony przez kochających bhaktów

Kiedy mówimy o Krsnie, Krsna nie jest sam. "Krsna" oznacza Jego imię, cechy, sława, Jego przyjaciele, Jego parafernalia i otoczenie wszystko to razem. Kiedy mówimy o Królu, to należy rozumieć, że jest on otoczony przez ministrów, sekretarzy, dowódców wojskowych i wielu innych ludzi. Podobnie, Krsna nie jest bezosobowy. Szczególnie w Swojej Vrndavana lila, jest On otoczony przez gopi, przez Swoich przyjaciół pasterzy, Swojego ojca, matkę i wszystkich mieszkańców Vrndavany.

W Dziesiątym Canto, trzydziestym pierwszym rozdziale, 15 wersecie Śrimad-Bhagavatam, gopi rozpaczają, "Mój drogi Krsno, kiedy podczas dnia udajesz się do lasu Vrndavany ze Swoimi krowami, jeden moment zdaje się trwać dwanaście lat, i bardzo trudno jest nam spędzić ten czas. A kiedy wracasz po koniec dnia, jesteśmy tak zauroczone widokiem Twojej pięknej twarzy, że nie możemy oderwać od niej oczu. Wówczas, kiedy powieki naszych oczu mrugają czasami, przeklinamy stwórcę, Pana Brahmę, nazywając go osłem, gdyż nie wie on, w jaki sposób zrobić doskonałe oczy!" Innymi słowy, gopi nie mogły znieść mrugania swoich oczu, ponieważ przez moment, kiedy oczy ich były przymknięte, nie mogły patrzeć na Krsnę. Oznacza to, że miłość gopi do Krsny była tak wielka i ekstatyczna, że były one zaniepokojone nawet Jego chwilową nieobecnością. A kiedy ujrzały Krsnę, również były zaniepokojone. Jest to paradoks.

Jedna gopi w ten sposób przemówiła do Krsny, "Kiedy spotykamy Ciebie w nocy, noc ta wydaje się nam być bardzo krótką. Cóż tu mówić o jedynie tej nocy? Nawet gdybyśmy miały noc Brahmy, (Na jedną noc, czyli dwanaście godzin Brahmy, składa się 4 300 000 000 lat słonecznych.) uważałybyśmy, że jest to bardzo krótki okres czasu! "Bhagavad-gita (8.17) daje nam następującą informację o długości dnia Brahmy: "Według ludzkich obliczeń, tysiąc cyklów yug wziętych razem składa się na jeden dzień Brahmy. Równie długo trwa jego noc." Gopi powiedziały, że nawet gdyby mogły mieć do swojej dyspozycji tak długą noc, to mimo to nie byłby to wystarczająco długi okres czasu na ich spotkanie z Krsną.

63. Czarujący flet Krsny

W Dziesiątym Canto, trzydziestym piątym rozdziale, 15 wersecie Śrimad-Bhagavatam, gopi powiedziały matce Yaśodzie, "Kiedy Twój syn gra na flecie, Pan Śiva, Brahma i Indra - chociaż wszyscy oni uchodzą za wielkich uczonych i wielkie osobistości - doznają oszołomienia. Chociaż wszyscy są wielkimi osobistościami, usłyszawszy flet Krsny pokornie skłaniają się i poważnieją, studiując tę wibrację dźwiękową "

W swojej książce Vidagdha-madhava Śrila Rupa Gosvami w ten sposób opisuje wibracje fletu Krsny: "Wibracje dźwiękowe wytworzone przez flet Krsny w cudowny sposób powstrzymały Pana Śivę od gry na jego bębenku dindima, i ten sam flet zakłócił medytację wielkich mędrców Kumarów. Zdumiał on także Pana Brahmę, który siedział na kwiecie lotosu w celu dokonania stworzenia. A Anantadeva, który spokojnie trzymał wszystkie planety na Swoich kapturach, kołysał się w tę i tamtą stronę, pod wpływem transcendentalnych wibracji fletu Krsny, które spenetrowały przykrycie tego wszechświata i dotarły do nieba duchowego."

64. Wyborne piękno Krsny

W Trzecim Canto, drugim rozdziale, 12 wersecie Śrimad-Bhagavatam, Uddhava mówi Vidurze, "Mój drogi Panie, forma Krsny była najbardziej wspaniałą, kiedy pojawił się na tej planecie i przejawił moc Swojej wewnętrznej energii. Jego cudownie atrakcyjna forma była obecna podczas Jego rozrywek na tej planecie, a poprzez Swoją wewnętrzną moc przejawił bogactwa, które szokują każdego. Jego osobiste piękno było tak wielkie, że nie było potrzeby, aby zdobił ciało ornamentami. W istocie, ornamenty te, zamiast przydać piękna Krsnie, same zostały wzbogacone Jego pięknem."

Jeśli chodzi o atrakcyjność cielesnego piękna Krsny i wibracji dźwiękowej Jego fletu, w Dziesiątym Canto, dwudziestym dziewiątym rozdziale, 40 wersecie Śrimad-Bhagavatam, gopi zwróciły się do Krsny w ten sposób: "Chociaż nasz stosunek do Ciebie przypomina sprawy miłosne pomiędzy kochankami, nie możemy przestać się dziwić, jak to się dzieje, że żadna kobieta nie jest w stanie utrzymać swojej czystości po usłyszeniu wibracji Twego fletu. I nie tylko kobiety, ale nawet nieugięci mężczyźni upadają ze swoich pozycji na dźwięk Twojego fletu. W istocie widziałyśmy, że we Vrndavanie nawet krowy, sarny, ptaki, drzewa – wszystko - zostały zauroczone wibracjami Twojego słodkiego fletu i fascynującym pięknem Twojej osoby."

W Lalita-madhava Śrila Rupy Gosvamiego jest powiedziane, "Pewnego dnia Krsna przypadkiem ujrzał cień Swojej pięknej formy odbity na powierzchni z klejnotów. Po ujrzeniu tego odbicia cielesnego wyraził Swoje doznania: 'Jakież to zadziwiające, że nigdy nie widziałem tak pięknej formy! Chociaż ta forma jest Moją własną, to jednak usiłuję objąć ją, niczym Radharani, i cieszyć się niebiańskim szczęściem.' " Zdanie to wykazuje, w jaki sposób Krsna i Jego odbicie są jednym i tym samym. Nie ma różnicy pomiędzy Krsną i Jego odbiciem, ani pomiędzy Krsną a Jego obrazem. Taka jest transcendentalna pozycja Krsny.

Powyższe zdania opisują niektóre ze wspaniałych rezerwuarów przyjemności w Krsnie, jak również transcendentalne cechy Jego osobowości. Transcendentalne cechy Krsny są porównywane do oceanu: nikt nie jest w stanie oszacować długości ani szerokości tego oceanu. Ale tak jak zawartość oceanu można poznać jedynie poprzez skosztowanie jednej jego kropli, tak te zdania przybliżą nam nieco transcendentalną pozycję i cechy Krsny.

W Dziesiątym Canto, czternastym rozdziale, 7 wersecie Śrimad-Bhagavatam, Pan Brahma mówi, "Mój drogi Panie, żadną miarą materialną nie można oszacować niepojętych cech, piękna i czynności, które objawiłeś poprzez Swoją obecność na tej planecie. Jeśli nawet ktoś usiłuje sobie wyobrazić, 'Krsna może być taki,' to nawet to jest niemożliwe. Może nadejdzie dzień, kiedy jakiś materialny naukowiec, po wielu, wielu narodzinach czy po wielu, wielu latach, będzie w stanie oszacować atomową budowę całego świata, i może nawet będzie w stanie zliczyć atomowe cząsteczki przenikające niebo, czy nawet oszacować liczbę atomów wewnątrz tego wszechświata, ale mimo to nie będzie w stanie zliczyć transcendentalnych cech zawartych w Twoim rezerwuarze transcendentalnego szczęścia."