Rozdział 21

Cechy Śri Krsny

 

   Cechy osobowe mogą być podzielone na dwie: jedna to zakryta, a druga zamanifestowana. Kiedy Krsna jest przykryty różnego rodzaju szatami, Jego osobowa postać jest zakryta. W Śrimad-Bhagavatam znajduje się przykład takiej zakrytej postaci Krsny, w związku z Jego dvaraka-lila (czyli Jego królowaniem w Dvarace). Czasami Krsna dla zabawy przebierał się za kobietę. Widząc tę formę, Uddhava powiedział, "Jakież to niesamowite, że ta kobieta wzbudza moją ekstatyczną miłość dokładnie tak jak Pan Krsna. Myślę, że musi to być Krsna w przebraniu kobiety! "

   Ujrzawszy manifestację osobowej formy Pana, pewien bhakta zaczął wychwalać cielesne cechy Krsny. Wykrzyknął on, "Jakże wspaniała jest ta osobowa forma Pana! Jakże Jego szyja podobna jest do konchy! Jego oczy są tak piękne, jak gdyby chciały pokonać piękno kwiatu lotosu. Jego bardzo ciemne ciało podobne jest drzewu tamala, a Jego głowę chroni baldachim włosów. Na Jego piersi znajdują się znaki Śrivatsa, a w ręku trzyma Swoją konchę. Dzięki tym pięknym cechom cielesnym wróg demona Madhu zdaje się być tak ujmującym; że może obłaskawić mnie transcendentalnym szczęściem jedynie poprzez to, że oglądam Jego transcendentalne cechy."

   Po skonsultowaniu się z różnymi pismami świętymi, Śrila Rupa Gosvami wyliczył transcendentalne cechy Krsny w ten sposób:

(1) piękne cechy całego ciała,

(2) naznaczony wszelkimi cechami pomyślności,

(3) sprawiający niezwykłą przyjemność (niezwykle ujmujący),

(4) promienny,

(5) mocny,

(6) zawsze młodzieńczy,

(7) wspaniały lingwista,

(8) prawdomówny,

(9) mówiący w ujmujący sposób,

(10) płynny mówca,

(11) wysoce wykształcony,

(12) niezwykle inteligentny,

(13) geniusz,

(14) artysta,

(15) nadzwyczaj uzdolniony

(16) ekspert,

(17) wdzięczny,

(18) mocno zdeterminowany,

(19) doskonale osądzający czas i warunki,

(20) widzi i mówi w oparciu o autorytet Ved, czyli pism świętych,

(21) czysty,

(22) opanowany,

(23) nieugięty, wytrwały,

(24) cierpliwy, wyrozumiały,

(25) wybaczający,

(26) poważny,

(27) samozadowolony,

(28) zrównoważony,

(29) wspaniałomyślny,

(30) religijny,

(31) bohater,

(32) współczujący,

(33) pełen szacunku dla innych,

(34) uprzejmy,

(35) liberalny,

(36) wstydliwy,

(37) obrońca podporządkowanych dusz,

(38) szczęśliwy,

(39) dobroczyńca bhaktów,

(40) kontrolowany przez miłość,

(41) wszechpomyślny,

(42) najpotężniejszy,

(43) wszechsławny,

(44) popularny,

(45) stronniczy w stosunku do bhaktów,

(46) bardzo atrakcyjny dla wszystkich kobiet,

(47) wszechchwalebny,

(48) wszechbogaty,

(49) poważany przez wszystkich,

(50) najwyższy kontroler.

   Najwyższa Osoba Boga posiada te wszystkie pięćdziesiąt transcendentalnych cech w pełni. Innymi słowy, rozmiar Jego cech jest niepojęty.

   Jako integralne cząstki Najwyższego Pana, indywidualne żywe istoty również mogą posiadać wszystkie te cechy w maleńkiej ilości, pod warunkiem, że staną się czystymi bhaktami Pana. Innymi słowy, wszystkie te powyżej wymienione transcendentalne cechy mogą istnieć w bhaktach w maleńkiej ilości, podczas gdy w Najwyższej Osobie Boga są one zawsze obecne w pełni.

   Poza tymi, są jeszcze inne transcendentalne cechy, które zostały opisane Parvati przez Pana Śivę w Padma Puranie, i w Pierwszym Canto Śrimad-Bhagavatam w związku z rozmową pomiędzy bóstwem Ziemi i Królem religii, Yamarajem. Jest tam powiedziane: "Osoby, które pragną zostać wielkimi osobistościami, muszą być dekorowane następującymi cechami:

prawdomówność,

czystość,

miłosierdzie,

wytrwałość,

wyrzeczenie,

spokój,

prostota,

kontrola zmysłów,

zrównoważenie umysłu,

prostota życia,

jednakowe ustosunkowanie do wszystkich żywych istot,

wyrozumiałość,

łagodność,

pogoda ducha,

uczoność,

wiedza,

wolność od przywiązań,

bogactwo,

rycerskość,

wpływowość,

siła,

pamięć,

niezależność,

taktowność,

piękno,

cierpliwość,

dobroć serca,

szczerość,

prostolinijność,

uprzejmość,

dobre maniery,

determinacja,

doskonałość we wszelkiej wiedzy,

właściwe wykonywanie zajęć,

posiadanie wszelkich przedmiotów przyjemności,

powaga, wytrwałość,

wierność,

sława,

darzenie pełnym szacunkiem innych i brak fałszywego egotyzmu.”

   Osoby pragnące być wielkie duchem nie mogą być pozbawione żadnej z tych powyżej wymienionych cech, więc możemy wiedzieć to na pewno, że te cechy są właściwe Panu Krsnie, najwyższej duszy.

   Poza tymi wyżej wymienionymi pięćdziesięcioma cechami, Pan Krsna posiada pięć innych cech, które czasami częściowo manifestują się w osobach Pana Brahmy czy Pana Śivy. Te transcendentalne cechy to:

(51) niezmienność,

(52) wszechświadomość,

(53) wieczna świeżość,

(54) sac-cid-ananda (posiadanie wiecznego, szczęśliwego ciała),

(55) posiadanie wszelkich doskonałości mistycznych.

   Krsna również posiada pięć innych cech, które manifestuj ą się w ciele Narayana, i są to:

(56) niepojęta moc,

(57) z Jego ciała pochodzą niezliczone wszechświaty,

(58) jest On oryginalnym źródłem wszystkich inkarnacji,

(59) obdarza On zbawieniem zabitych przez Siebie wrogów,

(60) przyciąga wyzwolone dusze. Wszystkie te transcendentalne cechy w sposób cudowny manifestują się w osobowej postaci Pana Krsny.

   Poza tymi sześćdziesięcioma transcendentalnymi cechami, Krsna ma cztery więcej, które nie manifestują się nawet postaci boskiej Narayana, a co dopiero mówić o półbogach czy żywych istotach. Są to:

(61) spełnia On różnorodne, wspaniałe rozrywki (szczególnie rozrywki dziecięce),

(62) jest On otoczony bhaktami wyposażonymi w cudowną miłość Boga,

(63) Swoją grą na flecie może zauroczyć wszystkie żywe istoty wewnątrz wszystkich wszechświatów,

(64) posiada niezrównane piękno, z którym nie może rywalizować nikt w całym stworzeniu.

    Dodając do tej listy te cztery wyjątkowe cechy Krsny, otrzymujemy ogólną sumę cech Krsny w liczbie sześćdziesięciu czterech. Śrila Rupa Gosvami usiłował podać dowody z różnych pism świętych odnośnie tych sześćdziesięciu czterech cech Najwyższego Pana.

1. Piękne cechy cielesne

   Żadne porównanie różnych części ciała Pana do różnych przedmiotów materialnych nie może być w rzeczywistości doskonałym porównaniem. Ale poprzez takie materialne porównania daje się szansę zwykłym osobom, które inaczej nie są w stanie zrozumieć egzaltowanych cielesnych cech Pana. Jest powiedziane, że twarz Krsny jest tak piękna jak księżyc, członki Jego ciała są tak potężne jak trąby słonia, Jego ramiona są jak dwa filary, Jego dłonie podobne są rozwiniętym kwiatom lotosu, Jego pierś podobna jest bramie, Jego biodra są jaskiniami, a środkowa część Jego ciała jest tarasem.

2. Pomyślne cechy charakterystyczne

   Są pewne cechy charakterystyczne różnych części ciała, które są uważane za bardzo pomyślne, i cechy te są w pełni obecne w ciele Pana. W związku z tym, jeden z przyjaciół Nandy Maharaja, rozmawiając o tych pomyślnych symptomach ciała Pana Krsny, powiedział, "Mój drogi Królu pasterzy, znajduję aż trzydzieści dwa pomyślne symptomy w ciele twojego syna! Zastanawiam się, w jaki sposób ten chłopiec mógł się narodzić w rodzinie pasterza." Na ogół, kiedy pojawia się Pan Krsna, rodzi się On w rodzinie ksatriyów (królów), tak jak to było w przypadku Pana Ramacandry, a czasami w rodzinie braminów. Ale Krsna przyjął rolę syna Nandy Maharaja, pomimo faktu, że Nanda należał do społeczności vaiśya. Interesem społeczności vaiśya jest handel, rzemiosło i ochrona krów. Dlatego jego przyjaciel, który być może urodził się w rodzinie bramina, wyraził swoje zdziwienie, w jaki sposób taki wzniosły chłopiec mógł narodzić się w rodzinie vaiśyów. W każdym razie, wyliczył on przybranemu ojcu chłopca pomyślne znaki na Jego ciele.

   Kontynuował on, "Chłopiec ten ma czerwonawy połysk w siedmiu miejscach-w oczach, końcach rąk, końcach nóg, na podniebieniu, na ustach, języku i paznokciach. Czerwonawy blask w tych siedmiu miejscach jest uważany za rzecz pomyślną. Trzy części Jego ciała są bardzo szerokie: Jego biodra, czoło i klatka piersiowa. Trzy części Jego ciała są krótkie: Jego szyja, uda i genitalia. Trzy części Jego ciała są bardzo głębokie: Jego głos, inteligencja i pępek. Pięć części Jego ciała cechuje wysokość: Jego nos, ramiona, uszy, czoło, uda. Pięć części Jego ciała jest bardzo delikatnych: Jego skóra, włosy na Jego głowie i na innych częściach ciała, Jego zęby i końce palców. Suma tych wszystkich cech cielesnych manifestuje się jedynie w ciałach wielkich osobistości."

   Za pomyślne symptomy cielesne uważane są również linie losu na dłoni. W związku z tym jedna z gopi poinformowała Króla Nandę, "Twój syn posiada na Swojej dłoni wspaniałe linie losu. Na Jego dłoniach znajdują się znaki kwiatów lotosu i kół, a na Jego stopach są znaki flagi, błyskawicy, ryby, przyrządu do tresowania słoni i kwiat lotosu. Spójrz, jak pomyślne są te znaki!"

3. Ujmujący (sprawiający przyjemność)

   Cechy cielesne, które automatycznie przyciągają oczy, są nazywane rucira (ujmujące, sprawiające przyjemność). Te atrakcyjne cechy rucira występują w osobowej postaci Krsny. Mówi o tym pewne zdanie w Trzecim Canto, trzecim rozdziale, 13 wersecie Śrimad-Bhagavatam. "Kiedy Król Yudhisthira dokonywał ofiary Rajasuya, na scenie areny ofiarnej pojawił się Najwyższa Osoba Boga w Swoim czarującym stroju. Na tę arenę ofiarną zostały zaproszone osobistości z różnych części wszechświata, i ujrzawszy tam Krsnę, wszyscy uznali, że Stwórca osiągnął szczyt Swojego mistrzostwa w stworzeniu tego szczególnego ciała Krsny."

   Jest powiedziane, że transcendentalne ciało Krsny przypomina kwiat lotosu w ośmiu częściach. Są to: Jego twarz, dwoje J ego oczu, dwie Jego ręce, pępek i dwie Jego stopy. Gopi i mieszkańcy Vrndavany wszędzie zwykli oglądać piękno kwiatu lotosu, i prawie że nie mogli oderwać oczu od tego widoku.

4. Promienny

   Blask przenikający ten wszechświat jest uważany za promienie Najwyższej Osoby Boga. Najwyższa siedziba Krsny zawsze wysyła blask znany jako brahmajyoti, i ten blask emanuje z Jego ciała.

   Blask klejnotów na piersi Pana może pokonać nawet blask słoneczny, a mimo to, w porównaniu z cielesnym blaskiem Pana, ten ogrom klejnotów zdaje się jedynie posiadać jasność pojedynczej gwiazdy na niebie. Dlatego transcendentalny wpływ Pana Krsny jest tak wielki, że może pokonać każdego. Kiedy Krsna obecny był na arenie ofiarnej Swojego wroga Króla Kamsy, obecni tam zapaśnicy, chociaż doceniali miękkość ciała Śri Krsny, to na samą myśl o tym, że będą musieli stoczyć z Nim walkę, zatrwożyli się i przepełnili niepokojem.

5. Silny

   Osoba, która ma niezwykłą siłę cielesną, jest nazywana baliyan. Kiedy Krsna zabił Aristasurę, jedna z gopi powiedziała, "Moje drogie przyjaciółki, zobaczcie tylko, jak Krsna zabił Aristasurę! Chociaż demon ten był silniejszy od góry, Krsna podrzucił go jak strzępek bawełny, i odrzucił go bez trudu!" W innym fragmencie jest powiedziane, "O moi drodzy bhaktowie Pana Krsny, niech lewa ręka Śri Krsny, która podniosła Wzgórze Govardhana tak swobodnie jak piłkę, ocali was od wszelkich niebezpieczeństw."

6. Zawsze młodzieńczy

   Krsna jest piękny w różnych Swoich okresach-mianowicie w Swoim dzieciństwie, jako chłopiec i jako młodzieniec. Spośród tych trzech, Jego młodość jest rezerwuarem wszelkich przyjemności i jest okresem, kiedy przyjmuje On najwyższą różnorodność służby oddania. W tym wieku Krsna jest pełen transcendentalnych cech i oddaje się Swoim transcendentalnym rozrywkom. Dlatego początek Jego młodości bhaktowie zaakceptowali za najbardziej atrakcyjną cechę w ekstatycznej miłości.

   W tym wieku Krsna jest opisany w sposób następujący: "Siła młodości Krsny była połączona z Jego pięknym uśmiechem, który pokonał nawet piękno księżyca w pełni. Zawsze był On wspaniale ubrany, Swoim pięknem przewyższając nawet Kupidyna, i zawsze przyciągał umysły gopi, które wskutek tego doznawały bezustannej przyjemności."

7. Wspaniały lingwista

   Śrila Rupa Gosvami mówi, że wspaniałym lingwistą jest nazywana ta osoba, która zna języki różnych krajów-szczególnie język sanskrycki, którym rozmawia się w miastach półbogów jak również inne języki, łącznie z językami zwierząt. Z tego oznajmienia wynika; że Krsna może zrozumieć język zwierząt i może się nim posługiwać. Pewna stara kobieta we Vrndavanie, obecna tam w czasie rozrywek Krsny, pewnego razu powiedziała w zdumieniu: "Jakież to zdumiewające, że ten Krsna, który posiadł serca wszystkich młodych dziewcząt Vrajabhumi, biegle rozmawia językiem Vrajabhumi z gopi, podczas gdy z półbogami rozmawia w sanskrycie, a językami zwierząt może rozmawiać nawet z krowami i bawołami! Podobnie, kiedy posługuje się językiem prowincji Kaszmir, jak również językiem papug i innych ptaków, oraz językami najbardziej powszechnymi, jest On tak pełen ekspresji!" Wypytywała ona gopi, w jaki sposób Krsna posiadł biegłość w tak wielu różnych językach.

8. Prawdomówny

   Prawdomówną jest nazywana ta osoba, która nigdy nie łamie swego przyrzeczenia. Krsna pewnego razu obiecał Kunti, matce Pandavów, że przyprowadzi jej pięciu synów z bitwy pod Kuruksetrą. Kiedy bitwa została zakończona, i kiedy wszyscy Pandavowie powrócili do domu, Kunti chwaliła Krsnę za to, że tak wspaniale dotrzymał Swojej obietnicy. Powiedziała ona, "Nawet blask słoneczny może pewnego dnia ostygnąć, a blask księżyca może stać się żarem, ale Ty mimo to dotrzymasz Swojej obietnicy." Podobnie, kiedy Krsna razem z Bhimą i Arjuną wyruszyli wyzwać Jarasandhę, Krsna otwarcie oznajmił Jarasandhcie, że jest wiecznym Krsną i że towarzyszą Mu dwaj Pandavowie. Historia ta przedstawia się w ten sposób. Zarówno Krsna, jak i Pandavowie - w tym przypadku Bhima i Arjuna - byli ksatriyami (królami-rycerzami). Jarasandha był również ksatriyą i był bardzo skłonny wspomagać braminów. Wobec tego Krsna, który planował walczyć z Jarasandhą, udał się do niego z Bhimą i Arjuną w przebraniu braminów. Będąc bardzo dobroczynnie ustosunkowanym do braminów, Jarasandha zapytał ich, czego pragną, i oni wyrazili swoje pragnienie walki z nim. Wówczas Krsna, w przebraniu bramina, oznajmił, że jest tym samym Krsną, który jest wiecznym wrogiem Króla.

9. Ujmujący mówca

   Ujmującym mówcą jest nazywana osoba, która swoją słodką mową może uspokoić nawet wroga. Krsna był tak bardzo ujmującym mówcą, te po pokonaniu Swojego wroga Kaliyi w wodach Yamuny powiedział, "Mój drogi Królu węży, chociaż zadałem ci tyle bólu, proszę, nie gniewaj się na Mnie. Chronienie tych krów, które są tak bardzo czczone nawet przez półbogów, jest Moim obowiązkiem. Zmuszony byłem wygnać cię stąd jedynie dlatego, by ocalić je od niebezpieczeństwa twojej obecności."

   Kaliya rezydował w wodach Yamuny i w rezultacie tylnia część rzeki została zatruta. Wskutek tego zmarło tak wiele krów, które piły wodę tej rzeki. Dlatego Krsna, chociaż był On dopiero cztero albo pięcioletnim chłopcem, wskoczył do wody, bardzo surowo ukarał Kaliyę, a następnie poprosił go, aby opuścił to miejsce i udał się gdzieś indziej.

   Krsna powiedział wówczas, że krowy są czczone nawet przez półbogów, i Sam praktycznie zademonstrował, w jaki sposób chronić krowy. Przynajmniej te osoby, które są w świadomości Krsny, powinny iść w Jego ślady i dawać krowom wszelką ochronę. Krowy są czczone nie tylko przez półbogów. Krsna Sam kilkakrotnie czcił krowy, szczególnie w dniach Gopastami i Govardhana-puja.

10. Płynny mówca

   Płynnym mówcą, czyli vavaduka jest nazywana osoba, która przemawiając używa bardzo podniosłych słów, z zachowaniem wszelkich dobrych manier i cech. W Śrimad-Bhagavatam. znajduje się pewne zdanie mówiące o uprzejmej przemowie Krsny. Kiedy Krsna uprzejmie wyperswadował Swemu ojcu, Nandzie Maharajowi, aby zatrzymał rytualistyczną ofiarę dla boga deszczu, Indry, zauroczyło to jedną żonę wiejskiego pasterza. Później w ten sposób opisała ona swoim przyjaciółkom przemowę Krsny: "Krsna przemawiał do Swojego ojca tak grzecznie i uprzejmie, że wydawało się, że leje On nektar w uszy wszystkich tam obecnych. Po usłyszeniu takich słodkich słów Krsny, któż nie byłby Nim zauroczony?"

   Mowa Krsny; która zawiera wszelkie dobre cechy w tym wszechświecie, została w ten sposób opisana przez Uddhavę: "Słowa Krsny są tak atrakcyjne, że mogą natychmiast zmienić nawet serce Jego przeciwnika. Jego słowa mogą natychmiast rozwiązać wszelkie kwestie i problemy tego świata. Chociaż nie przemawia On bardzo długo, każde ze słów wydobywających się z Jego ust zawiera całe tomy znaczeń. Takie przemowy Krsny sprawiają wielką przyjemność memu sercu."

11. Wysoce wykształcony

Kiedy jakaś osoba jest wysoce wykształcona i ściśle stosuje się do zasad moralnych, jest ona nazywana wysoce uczoną. Wykształconą jest nazywana osoba, która jest biegła w różnych dziedzinach wiedzy, a ponieważ działa według zasad moralnych, jest ona nazywana silną moralnie. Te dwie cechy razem składają się na uczoność.

   Narada w ten sposób opisuje nauki Krsny u Sandipani Muniego: "Na początku, Pan Brahma i inni są niczym chmury powstałe z wyparowanej wody wielkiego oceanu Krsny. Innymi słowy, Brahma najpierw otrzymał swoje wedyjskie wykształcenie od Krsny, tak jak chmury otrzymują wodę z oceanu. Ta wiedza wedyjska, czyli instrukcje, które Brahma przekazał światu, zostały następnie złożone na górze Sandipani Muniego. Instrukcje Sandipani Muniego do Krsny są jak rezerwuar wody na górze, która spływa w postaci rzeki i ponownie zdąża w kierunku swego źródła, oceanu Krsny, by tam się z nim zmieszać. Mówiąc wyraźniej, Krsna w rzeczywistości nie może być pouczany przez nikogo, tak jak ocean nie otrzymuje wody z żadnego innego źródła poza sobą. Jedynie wydaje się, że rzeki wlewają wodę do oceanu. Więc jasnym jest, że Brahma otrzymał swoje wykształcenie od Krsny, a następnie te instrukcje wedyjskie zostały rozszerzone od Brahmy poprzez sukcesję uczniów. Sandipani Muni jest podobny rzece, która wraca do tego samego oryginalnego oceanu Krsny.

   Siddhowie, czyli mieszkańcy Siddhaloki (gdzie wszyscy rodzą się z w pełni rozwiniętymi siłami mistycznymi), i Caranowie, mieszkańcy podobnej planety, modlą się do Krsny w ten sposób: "Mój drogi Panie Govindo, bogini nauki jest dekorowana czternastoma rodzajami ornamentów wykształcenia, jej inteligencja przenika wszystkie cztery działy Ved, jej uwaga jest zawsze skupiona na książkach prawniczych danych przez wielkich mędrców, takich jak Manu, i jest ona przystrojona sześcioma rodzajami wiedzy - takiej jak, dowody wedyjskie, gramatyka, astrologia, retoryka, słownik i logika. Uzupełnienia Ved, Purany, są jej bezustannymi przyjaciółkami, i jest ona dekorowana ostateczną konkluzją wszelkiej edukacji. A teraz otrzymała sposobność bycia Twoją szkolną przyjaciółką i jest zaangażowana w Twoją służbę."

   Krsna, Najwyższa Osoba Boga, nie potrzebuje żadnego wykształcenia, ale daje On szansę bogini nauki, aby Mu służyła. Będąc samowystarczalnym, Krsna nie wymaga służby od żadnej żywej istoty, chociaż ma On wielu bhaktów. Ponieważ Krsna jest tak uprzejmy i łaskawy, daje On każdemu okazję do służenia Sobie, tak jak gdyby potrzebował jakiej ś służby od Swoich bhaktów.

   Jeśli chodzi o Jego zasady moralne, to w Śrimad-Bhagavatam jest powiedziane, że Krsna panuje nad Vrndavaną jako śmierć uosobiona dla złodziei, jako błogie szczęście dla pobożnych, jako najpiękniejszy Kupidyn dla młodych dziewcząt, i jako osoba najbardziej hojna dla biedaków. Dla Swoich przyjaciół jest On tak ożywczy jak księżyc w pełni, a dla Swoich przeciwników jest jak ogień zniszczenia wytworzony przez Pana Śivę. Krsna jest zatem najbardziej doskonałym moralistą w Swoich stosunkach z różnego rodzaju osobami. Kiedy jest On uosobieniem śmierci dla złodziei, nie oznacza to, że nie posiada On zasad moralnych czy że jest okrutny. Jest On nadal dobry, ponieważ ukaranie złodziei śmiercią jest przejawieniem zasad moralnych najwyższej jakości. W Bhagavad-gicie Krsna również mówi, że z różnymi osobami postępuje odpowiednio do tego, jaki jest ich stosunek do Niego. Postępowanie Krsny zarówno z bhaktami, jak i abhaktami, chociaż rożne, jest jednakowo dobre. Ponieważ Krsna jest wszechdobry, Jego postępowanie z każdym jest zawsze dobre.

12. Wysoce inteligentny

   Człowiek jest nazywany inteligentnym, kiedy posiada ostrą pamięć i czystą rozwagę. Jeśli chodzi o pamięć Krsny, to jest powiedziane, że kiedy studiował On w Avantipurze, w szkole Sandipani Muniego, to wykazał się tak ostrą pamięcią, że stawał się doskonałym w każdym przedmiocie jedynie przez jednorazowe usłyszenie instrukcji Swojego nauczyciela. W rzeczywistości uczęszczał On do szkoły Sandipani Muniego w tym celu, aby pokazać ludziom na całym świecie, że bez względu na to, jak wielkim i genialnym by ktoś nie był, musi on zdobywać ogólne wykształcenie od wyższych autorytetów. Jakkolwiek wielkim by ktoś nie był, musi on przyjąć nauczyciela albo mistrza duchowego.

   Krsna przejawił Swój czysty rozsądek, kiedy walczył z Królem pariasem (niedotykalnym), który zaatakował miasto Mathurę. Według zasad wedyjskich, ci, którzy są niedotykalni, nie powinni być dotykani przez królów ksatriyów, nawet dla zabicia ich. Dlatego też, kiedy ten niedotykalny Król oblegał miasto Mathurę, Krsna pomyślał, że nie będzie rozsądnym zabicie go własnymi rękoma. Jednak Król musiał zostać zabity, więc Krsna rozważnie zadecydował, że zbiegnie z pola bitwy, tak aby ten niedotykalny Król udał się za Nim w pogoń. Wtedy mógł On poprowadzić Króla do jaskini górskiej, gdzie leżał śpiący Mucukunda. Mucukunda otrzymał od Karttikeyi błogosławieństwo tej treści, że kiedy zostanie obudzony, to będzie mógł spalić na popiół tego, kogo zobaczy najpierw. Dlatego Krsna sprytnie pomyślał, że jeśli do tej jaskini poprowadzi Króla, jego obecność obudzi Mucunkundę, i wówczas będzie natychmiast spalony na popiół.

13. Geniusz

   Geniuszem nazywana jest osoba, która może odeprzeć wszelkiego rodzaju zarzuty używając coraz to nowych argumentów. W związku ź tym w Padyavali jest pewne oznajmienie, które zawiera następującą konwersację pomiędzy Krsną i Radharani. Pewnego ranka, kiedy Krsna przyszedł do Radharani, Radharani zapytała Go: "Mój drogi Keśavo, gdzie jest teraz Twoja vasa?" W sanskrycie słowo vasa ma trzy znaczenia rezydencja, zapach i ubranie.

   W rzeczywistości Radharani zapytała Krsnę, "Gdzie jest Twoje ubranie?" Ale Krsna przyjął znaczenie tego słowa jako rezydencja, i odpowiedział Radharani, "Moja droga ślicznotko, obecnie Moja rezydencja jest w Twoich pięknych oczach."

Radharani odpowiedziała na to, "Mój drogi przebiegły chłopcze, nie zapytałam Cię o Twoją rezydencję, zapytałam o Twoje ubranie." Krsna następnie przyjął znaczenie słowa vasa jako zapach i powiedział, "Moja droga szczęśliwa dziewczyno, właśnie nabrałem tego zapachu, aby obcować z Twoim ciałem."

   Śrimati Radharani ponownie zapytała Krsnę, "Gdzie spędziłeś Swoją noc?" Dokładnym sanskryckim słowem użytym w związku z tym było yaminyamusitah. Yaminyam oznacza "w nocy," a usitah oznacza "spędzić." Krsna jednakże podzielił to słowo yaminyamusitah na dwa oddzielne słowa, mianowicie yaminya i musitah. Poprzez podzielenie tego słowa na dwa, całe zdanie znaczyło, że został On porwany przez Yamini, czyli noc. Krsna zatem odpowiedział Radharani, "Moja droga Radharani, czyż noc mogłaby Mnie porwać? " W ten sposób odpowiadał On na wszystkie pytania Radharani tak przebiegle, że zadowolił tę najdroższą z gopi.

14. Artysta

   Ten, kto potrafi rozmawiać i ubierać się bardzo artystycznie, jest nazywany vidagdha. Te cechy charakterystyczne były widoczne w Śri Krsnie. Radharani wypowiedziała następującą uwagę: "Moja droga przyjaciółko, zobacz tylko, jak Krsna wspaniale komponuje pieśni, i jak tańczy i mówi zabawnie, i gra na Swoim flecie, nosząc takie wspaniałe girlandy. Ubrał się w tak czarujący sposób, jak gdyby pokonał wszystkich szachistów. Wiedzie On wspaniałe życie, będące szczytem artystycznego mistrzostwa."

15. Zdolny, sprytny

   Sprytną jest nazywana osoba, która może spełniać różnego rodzaju prace równocześnie. W związku z tym, jedna gopi powiedziała: "Moje drogie przyjaciółki, spójrzcie tylko, jak sprytny jest Krsna! Skomponował takie wspaniałe pieśni o chłopcach-pasterzach, i zadowala krowy. Poprzez ruch Swoich oczu sprawia radość gopi; i jednocześnie walczy On z demonami takimi jak Aristasura. W ten sposób pozostaje On w różnych stosunkach z różnymi istotami, i całkowicie bawi się tą sytuacją."

16. Ekspert

   Ekspertem jest nazywana każda osoba, która może szybko spełnić jakieś trudne zadanie. W Dziesiątym Canto, pięćdziesiątym dziewiątym rozdziale, 17 wersecie Śrimad-Bhagavatam, znajduje się pewne zdanie o biegłości Krsny, gdzie Śukadeva Gosvami mówi Maharajowi Pariksitowi: "O najlepszy z Kurów, Śri Krsna pociął na kawałki wszelkiego rodzaju bronie używane przez wszystkich wojowników." Poprzednio walki polegały na wypuszczaniu różnego rodzaju strzał. Jedna strona wypuszczała pewnego rodzaju strzałę, a druga strona musiała pokonać ją poprzez przeciwdziałanie strzałą innego rodzaju. Np. jedna strona mogła wypuścić strzałę, która powodowała spadek wody z nieba, i aby przeciwdziałać temu, strona przeciwna musiała wypuścić strzałę, która natychmiast zamieniała wodę w chmury. Z tego zdania wynika, że Krsna był bardzo biegły w przeciwdziałaniu strzałom wroga. Podobnie, podczas tańca rasa każda z gopi poprosiła, aby Krsna został jej osobistym partnerem, i Krsna natychmiast stworzył tyle ekspansji Krsn, aby dotrzymać towarzystwa każdej gopi. W rezultacie tego, każda gopi miała Krsnę u swego boku.

17. Wdzięczny

   Wdzięczną jest nazywana ta osoba, która jest świadoma dobroczynnych aktów swojego przyjaciela i nigdy nie zapomina jego służby. W Mahabharacie Krsna mówi "Kiedy byłem z dala od Draupadi, płakała ona, wołając, He Govinda!' To nawoływanie Mnie zadłużyło Mnie u niej, i ten dług wdzięczności stopniowo rośnie w Moim sercu!" Ta wypowiedź Krsny dowodzi, że bhakta może zadowolić Najwyższego Pana jedynie poprzez nawoływanie Go, "He Krsna! He Govinda!"

   Maha-mantra (Hare Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare; Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare) jest po prostu nawoływaniem Pana i Jego energii. Więc możemy wyobrazić sobie, jak bardzo Najwyższy Pan zobowiązany jest tym, którzy bezustannie nawołują Go wraz z Jego energią. Nie jest możliwe, aby Pan kiedykolwiek zapomniał takiego bhaktę. Wers ten wyraźnie oznajmia, że każdy kto zwraca się do Pana, natychmiast przyciąga uwagę Pana, który na zawsze pozostaje jego dłużnikiem.

   Inny przykład poczucia zobowiązania Krsny znajdujemy w Jego stosunkach z Jambavanem. Kiedy Pan był obecny jako Pan Ramacandra, Jambavan, wielki król małp, był Jego wiernym sługą. Kiedy Pan ponownie pojawił się jako Pan Krsna, poślubił On córkę Jambavana i oddawał Mu wszelkie wyrazy szacunku, jakie zwykle oddaje się swoim zwierzchnikom. Każda uczciwa osoba czuje się zobowiązana swojemu przyjacielowi, kiedy ten w jakiś sposób jej usłużył. Jako że Krsna jest najwyższą uczciwą osobą, jak mógłby On zapomnieć zobowiązania wobec Swojego sługi?

18. Zdeterminowany

   Zdeterminowaną jest nazywana każda osoba, która przestrzega zasad regulujących i spełnia swoje obietnice poprzez działalność praktyczną. Jeśli chodzi o determinację Pana, to w Hari-vamśa znajduje się przykład Jego postępowania. Przykład ten odnosi się do walki Krsny z Królem niebios, Indrą, któremu przemocą odebrano kwiat parijata. Parijata jest rodzajem kwiatu lotosu, który rośnie na planetach niebiańskich. Pewnego razu Satyabhama, jedna z królowych Krsny, zapragnęła tego kwiatu i Krsna obiecał, że go otrzyma. Ale Indra nie miał ochoty się z nim rozstać. Dlatego doszło do wielkiej walki, z Krsną i Pandavami po jednej stronie, i wszystkimi półbogami po drugiej. Ostatecznie Krsna pokonał ich wszystkich, zabrał kwiat parijata, i podarował go Swojej królowej. Komentując to wydarzenie, Krsna powiedział Naradzie Muniemu, "Mój drogi wielki mędrcze pomiędzy półbogami, teraz możesz ogłosić ogółowi bhaktów, i szczególnie abhaktom, że wszyscy półbogowie - Gandharvowie, Nagowie, demoniczni Raksasowie, Yaksasowie, Pannagowie - usiłowali pokonać Mnie z powodu zabrania tego kwiatu parijata, ale nikomu z nich nie udało się przeszkodzić Mi w spełnieniu obietnicy danej Mojej Królowej."

   W Bhagavad-gicie Krsna daje inną obietnicę tej treści, że Jego bhakta nigdy nie ginie. Więc szczery bhakta, który jest zawsze zaangażowany w transcendentalną służbę miłości dla Pana, powinien wiedzieć na pewno, że Krsna zawsze dotrzyma Swojej obietnicy. Będzie On chronił Swoich bhaktów zawsze i w każdych warunkach.

Oddając kwiat parijata Satyabhamie, ocalając Draupadi przed zniesławieniem i uwalniając Arjunę od ataków wszystkich wrogów, Krsna pokazał, w jaki sposób dotrzymuje Swojej obietnicy.

   To, że Krsna dotrzymuje Swojej obietnicy, że Jego bhakta nigdy nie ginie, zostało również poprzednio przyznane przez Indrę, kiedy to został on pokonany w govardhana-lila. Kiedy Krsna powstrzymał mieszkańców Vrajy (Vrndavany) od czczenia Indry, Indra popadł w gniew i wskutek tego zalewał Vrndavanę bezustannymi potokami deszczu. Krsna jednakże ochronił wszystkich mieszkańców i zwierzęta Vrndavany poprzez podniesienie Wzgórza Govardhana, które posłużyło za parasol. Po zakończeniu tego wydarzenia Indra podporządkował się Krsnie, ofiarowując Mu wiele modlitw, w których przyznał, "Poprzez podniesienie Wzgórza Govardhana i ochronę mieszkańców Vrndavany, dotrzymałeś Swojej obietnicy, że Twoi bhaktowie nigdy nie giną."

19. Doskonały sędzia czasu i warunków

   Krsna był ekspertem w postępowaniu z ludźmi, stosownie do warunków, kraju, czasu i parafernaliów. Rozmawiając z Uddhavą o Swoim tańcu rasa z gopi, wyjawił w jaki sposób był w stanie wykorzystać określony czas, warunki i osoby. Powiedział On, "Najbardziej korzystnym czasem jest jesienna noc podczas pełni księżyca, taka jak dzisiejsza. Najlepszym miejscem w całym wszechświecie jest Vrndavana, a najpiękniejszymi dziewczętami są gopi. Więc, Mój drogi przyjacielu Uddhavo, myślę, że powinienem skorzystać teraz z tych okoliczności i odbyć taniec rasa."

20. Patrzący poprzez autorytet pism świętych

   Osoba ściśle stosująca się do zasad pism świętych jest nazywana śastra-caksus. Śastra-caksus oznacza tego, który patrzy poprzez oczy pism autoryzowanych. W rzeczywistości każdy doświadczony i uczony człowiek powinien patrzeć na wszystko poprzez te książki. Np., naszymi gołymi oczyma możemy dostrzec glob słoneczny jako jedynie pewną świecącą substancję, ale kiedy patrzymy poprzez autoryzowane książki naukowe i inną literaturę, możemy zrozumieć, jak o wiele większy jest ten glob słoneczny od naszej Ziemi, i jak bardzo jest potężny. Więc widzenie rzeczy naszymi gołymi oczyma nie jest rzeczywistym widzeniem. Poprawną metodą patrzenia jest patrzenie poprzez autoryzowane książki i autoryzowanych nauczycieli. Więc, chociaż Krsna jest Najwyższą Osobą Boga, i może On widzieć całą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, aby dać przykład ogółowi ludzkości, zawsze zwykł odwoływać się do pism świętych. Np. w Bhagavad-gicie, chociaż Krsna przemawiał jako najwyższy autorytet, mimo to powoływał się na i cytował Vedanta-sutrę jako autorytet. W Śrimad-Bhagavatam znajduje się pewne zdanie, gdzie ktoś żartuje, że Krsna, wróg Kamsy, znany jest z tego, że patrzy na wszystko oczami śastr. Jednakże, aby ustanowić Swój autorytet, jest teraz zajęty oglądaniem gopi, co doprowadza gopi do szaleństwa.

21. Czysty

   Są dwa rodzaje najwyższej czystości. Posiadając pierwszy z tych dwu rodzajów czystości, jest się w stanie wyzwolić grzeszną osobę. Kiedy posiada się drugi typ tej czystości, nie robi się niczego co jest nieczyste. Osoba, która posiada chociaż jedną z tych cech, jest nazywana w najwyższym stopniu czystą. Krsna posiada obie te cechy. Może On wyzwolić wszystkie grzeszne, uwarunkowane dusze i jednocześnie, nigdy nie robi niczego, przez co mógłby zostać zanieczyszczony.

   W związku z tym Vidura, kiedy starał się uwolnić swojego starszego brata Dhrtarastrę od jego rodzinnych przywiązań, powiedział, "Mój drogi bracie, po prostu skoncentruj swój umysł na lotosowych stopach Krsny, którego wielcy mędrcy i święte osoby czczą pięknymi, uczonymi wersami. Krsna jest najwyższym wyzwolicielem spośród wszystkich wyzwolicieli. Niewątpliwie są wielcy półbogowie, tacy jak Pan Śiva i Pan Brahma, ale ich pozycja jako wyzwolicieli całkowicie zależy od łaski Krsny." Dlatego Vidura poradził swojemu starszemu bratu Dhrtarastrze, aby skoncentrował swój umysł na Krsnie i czcił jedynie Jego. Jeśli ktoś po prostu intonuje święte imię Krsny, to święte imię wzejdzie w jego sercu jak potężne słońce, i natychmiast rozproszy wszelką ciemność ignorancji. Dlatego Vidura poradził Dhrtarastrze, aby zawsze myślał o Krsnie, by w ten sposób mógł zostać zmyty ogrom zanieczyszczeń z powodu jego grzesznych czynności. W Bhagavad-gicie Arjuna również zwraca się do Krsny jako param brahma param dhama pavitram - najwyższej czystości. Jest też wiele innych przykładów obrazujących najwyższą czystość Krsny.

22. Samoopanowany

   Vaśi, czyli samoopanowaną, jest nazywana osoba, która w pełni potrafi kontrolować swoje zmysły. W związku z tym w Śrimad-Bhagavatam jest powiedziane, "Wszystkie szesnaście tysięcy żon Pana Krsny były tak niezwykle piękne, że ich uśmiechy i nieśmiałość były w stanie zauroczyć umysły wielkich półbogów, takich jak Pan Śiva. A jednak, pomimo całego swojego kobiecego czaru, nie były one nawet w stanie poruszyć umysłu Krsny. " Każda z tych wielu tysięcy żon Krsny myślała, że Krsna jest urzeczony jej kobiecym pięknem, ale nie było to prawdą. Krsna jest dlatego najwyższym kontrolerem zmysłów, i to jest przyznane w Bhagavad-gicie, gdzie jest On nazwany Hrsikeśą - panem zmysłów.

23. Wytrwały

   Wytrwałą jest nazywana osoba, która kontynuuje swoje działanie dopóki nie osiągnie swojego upragnionego celu.

   Doszło do walki pomiędzy Krsną i Królem Jambavanem, i Krsna miał odebrać Królowi drogocenny klejnot Syamantaka. Król usiłował schować się w lesie, ale to nie zniechęciło Krsny. Krsna ostatecznie otrzymał klejnot, odszukawszy Króla z wielką wytrwałością.

24. Wyrozumiały, cierpliwy

   Wyrozumiałą i cierpliwą jest nazywana osoba, która toleruje wszelkiego rodzaju kłopoty, nawet chociaż te kłopoty zdają się być nie do zniesienia.

   Kiedy Krsna rezydował w domu Swojego mistrza duchowego, nie miał nic przeciwko podejmowaniu wszelkiego rodzaju kłopotów w pełnieniu służby dla Swojego guru, chociaż Jego ciało było bardzo miękkie i delikatne. Obowiązkiem ucznia jest spełnianie wszelkich posług dla mistrza duchowego, pomimo wszelkiego rodzaju trudności. Uczeń mieszkający w domu mistrza duchowego musi chodzić po prośbie od drzwi do drzwi, i przynosić wszystko swojemu mistrzowi duchowemu. Kiedy podawane jest prasada, mistrz duchowy powinien zawołać każdego ucznia, aby przyszedł i posilił się. Jeśli przypadkiem zapomni on zawołać jakiegoś ucznia na prasada, pisma święte mówią, że uczeń ten powinien raczej pościć tego dnia, niż przyjąć pożywienie własnowolnie. Jest wiele takich ścisłych praw. Czasami Krsna również udawał się do lasu, aby zbierać suche drewno na opał.

25. Przebaczający

   Zdolną do przebaczania jest nazywana ta osoba, która może tolerować wszelkiego rodzaju obrazy strony przeciwnej.

Zdolność wybaczania Pana Krsny została opisana w Śiśupala-vadha, w związku z sytuacją, kiedy to zakazał On zabicia Śiśupali. Król Śiśupala był monarchą królestwa Cedi, i chociaż był kuzynem Krsny, był zawsze o Niego zazdrosny. Kiedykolwiek się spotkali, Śiśupala zawsze starał się obrażać Krsnę przy każdej okazji, przezywając Go różnymi brzydkimi imionami. Kiedy Śiśupala zaczął przezywać Krsnę na arenie ofiarnej Maharaja Yudhisthiry, Krsna nie wzruszył się tym i nie zareagował. Niektóre obecne tam osoby były gotowe zabić Śiśupalę, ale Krsna powstrzymał ich. Był On do tego stopnia wybaczającym. Powiedziane jest, że kiedy w chmurach daje się słyszeć grzmienie, potężny lew natychmiast odpowiada grzmiącym rykiem. Ale nie reaguje on, kiedy wszystkie głupie szakale zaczynają wydawać swoje mało znaczące głosy.

   Śri Yamunacarya następującymi słowami chwali zdolność wybaczania Krsny. "Mój drogi Panie Ramacandro, jesteś tak miłosierny; że wybaczyłeś krukowi to, że zadrasnął sutki Janaki, jedynie dlatego, że następnie skłonił się przed Tobą." Pewnego razu Indra, Król niebios, przyjął formę kruka i zaatakował Sitę (Janaki), żonę Pana Ramacandry, uderzając ją w pierś. Była to z pewnością obraza wobec matki wszechświata, Sity, i Pan Ramacandra był natychmiast gotowy zabić kruka. Ale ponieważ później kruk skłonił się przed Panem, Pan wybaczył mu jego obrazę. Śri Yamunacarya dalej mówi w swojej modlitwie, że moc przebaczania Pana Krsny jest nawet większa od tej Pana Ramacandry, ponieważ Śiśupala zawsze zwykł obrażać Krsnę, nie tylko w ciągu jednego życia, ale bezustannie w ciągu trzech żywotów. Mimo to Krsna był tak łaskawy, że obdarzył Śiśupalę wyzwoleniem, pozwalając mu połączyć się ze Swoją egzystencją. Z tego możemy zrozumieć, że cel monistów, którym jest połączenie się z blaskiem Najwyższego, nie jest bardzo trudnym problemem. Takie wyzwolenie mogą uzyskać również osoby takie jak Śiśupala, które są zawziętymi wrogami Krsny.

26. Poważny

   Pełną powagi jest nazywana osoba, która nie odkrywa swego umysłu każdemu, i której czynności umysłowe i plany działania są bardzo trudne do zrozumienia. Kiedy Brahma obraził Pana Śri Krsnę, błagał Go następnie o przebaczenie. Ale pomimo tego, że ofiarował Krsnie wspaniałe modlitwy, Brahma nie mógł zrozumieć, czy Krsna był zadowolony, czy nadal niezadowolony. Innymi słowy, Krsna był tak poważny, że nie potraktował modlitw Brahmy bardzo serio. Inny przykład powagi Krsny znajdujemy w związku z Jego sprawami miłosnymi z Radharani. Krsna był zawsze bardzo skryty, jeśli chodzi o Jego sprawy miłosne z Radharani, do tego stopnia, że Baladeva, starszy brat Krsny i Jego bezustanny towarzysz, z powodu tej Jego powagi nigdy nie mógł zrozumieć przemian Krsny.

27. Samozadowolony

   Samozadowoloną jest nazywana osoba, która jest w pełni zadowolona w sobie, nie pragnąc niczego czy nie tęskniąc za niczym, która pozostaje niewzruszona nawet wobec poważnych przyczyn niepokoju.

   Przykład samozadowolenia Krsny został przejawiony wówczas, kiedy to razem z Arjuną i Bhimą poszli wyzwać Jarasandhę, potężnego króla Magadhy, i Krsna przypisał wszelkie zasługi za zabicie Jarasandhy Bhimie. Z tego możemy wnioskować, że Krsna nigdy nie dba o sławę, chociaż nikt nie może być bardziej sławny od Niego.

   Przykład spokoju Krsny można było zaobserwować wówczas, kiedy to Śiśupala zaczął Go przezywać. Wszyscy. królowie i bramini zgromadzeni na arenie ofiarnej Maharaja Yudhisthiry zaniepokoili się i natychmiast pragnęli zadowolić Krsnę poprzez ofiarowanie Mu miłych modlitw. Ale wszyscy ci królowie i bramini nie mogli zauważyć, aby Krsna był w jakiś sposób zaniepokojony.

28. Zrównoważenie

   Zrównoważoną jest ta osoba, która jest wolną od przywiązania i zawiści.

   Przykład zrównoważenia Krsny jest dany w Dziesiątym Canto, jedenastym rozdziale, 33 wersecie Śrimad-Bhagavatam, w związku z ukaraniem przez Niego Kaliyi, stugłowego węża. Kiedy Kaliya odbierał srogą karę, wszystkie jego żony pojawiły się przed Panem i modliły się w ten sposób: "Drogi Panie, zstąpiłeś po to, aby ukarać wszelkiego rodzaju demoniczne żywe istoty. Nasz mąż, ten Kaliya, jest wielce grzesznym stworzeniem, więc Twoja kara dla niego jest najzupełniej stosowna. Wiemy, iż Twój wymiar kary dla wrogów i Twoje postępowanie z Twymi synami to jedno i to samo. Wiemy, że ukarałeś to potępione stworzenie, mając na uwadze jedynie jego dobro."

   W innej modlitwie jest powiedziane, "Mój drogi Panie Krsno, najlepszy spośród dynastii Kuru, jesteś tak bezstronny, że jeśli kwalifikowany jest nawet Twój wróg, nagrodzisz go. A jeśli jeden z Twoich synów jest winnym, skarcisz go. Taki jest Twój interes, ponieważ jesteś najwyższym stwórcą wszechświatów. Jesteś bezstronny. Jeśli ktoś znajduje w Twoim charakterze jakąś stronniczość, to z pewnością jest on w błędzie."

29. Wspaniałomyślny

   Wspaniałomyślną jest nazywana każda osoba, która ma skłonność do dobroczynności.

Kiedy Krsna panował w Dvarace, był On tak wspaniałomyślny i skłonny do dobroczynności, że Jego czynności dobroczynne nie znały granic. W rzeczywistości praktykował On dobroczynność w Dvarace na taką skalę, że prześcignął nawet królestwo duchowe z całym jego bogactwem cintamani (kamieniami filozoficznymi), drzewami pragnień i krowami surabhi. W duchowym królestwie Pana Krsny, zwanym Goloka Vrndavana, znajdują się krowy surabhi, które dają nieograniczone ilości mleka. Są tam również drzewa pragnień, z których każdy może zbierać wszelkiego rodzaju owoce, tak wiele jak tylko pragnie. Ziemia ta jest zrobiona z kamieni filozoficznych, które, jeśli dotknie się nimi żelaza, przemienią go w złoto. Innymi słowy, chociaż w królestwie duchowym, siedzibie Krsny, wszystko jest w cudowny sposób bogate, mimo to, kiedy Krsna był w mieście Dvaraka, Jego czynności dobroczynne pokonały bogactwa Goloki Vrndavany. Gdziekolwiek obecny jest Krsna, tam natychmiast obecne są niezmierzone bogactwa Goloki Vrndavany.

   Jest również powiedziane, że kiedy Krsna mieszkał w Dvarace, rozprzestrzenił się On w 16 108 form, i każda z tych ekspansji rezydowała w jakimś pałacu z odpowiednią królową. Krsna nie tylko szczęśliwie żył w tych pałacach ze Swoimi królowymi, ale z każdego z tych pałaców dawał 13 054 krowy, całkowicie udekorowane wspaniałymi szatami i ornamentami. Taką liczbę krów Krsna rozdawał każdego dnia, z każdego ze Swoich 16 108 pałaców. 13 054 pomnożone przez 16 108, daje liczbę krów, którą Krsna darował każdego dnia. Nie można oszacować wartości takiej ogromnej liczby darowanych krów, ale był to codzienny zwyczaj Krsny, kiedy królował On w Dvarace.

30. Religijny

   Religijną jest nazywana ta osoba, która sama praktykuje wszystkie zasady religii, tak jak zostały one polecone w śastrach, i która również tych samych zasad naucza innych. Jedynie wyznawanie jakiejś wiary nie jest jeszcze oznaką religijności. Należy postępować zgodnie z zasadami religijnymi, i swoim własnym przykładem uczyć innych. Taka właśnie osoba jest uważana za religijną.

   Kiedy Krsna był obecny na tej planecie, nie było kwestii bezbożności. W związku z tym Narada Muni pewnego razu zwrócił się żartobliwie do Krsny, "Mój drogi Panie pasterzy, kiedy Twoje byki (byki reprezentują religię), posilają się trawą na pastwiskach i poruszają się na swoich czterech nogach, z pewnością zjadają wszelką trawę bezbożności!" Innymi słowy, przez łaskę Krsny zasady religijne były tak doskonale przestrzegane, że bezbożne czynności prawie nie miały miejsca.

   Powiedziane jest, że ponieważ Krsna bezustannie spełniał różnego rodzaju ofiary i zapraszał na nie półbogów z wyższych systemów planetarnych, półbogowie byli prawie zawsze z dala od swoich ukochanych. Dlatego żony półbogów, ubolewając nad nieobecnością swoich mężów, zaczęły modlić się o przyjście Pana Buddy, dziewiątej inkarnacji Krsny, która pojawia się w wieku Kali. Innymi słowy, zamiast być zadowolonymi z tego, że pojawił się Pan Krsna, zaczęły modlić się o Pana Buddę, który jest dziewiątą inkarnacją, ponieważ Pan Budda zatrzymał rytualistyczne ceremonie i ofiary polecane w Vedach, chcąc w ten sposób powstrzymać zabijanie zwierząt. Żony półbogów myślały, że gdy pojawi się Pan Budda, wszystkie ofiary zostaną powstrzymane , i wskutek tego ich mężowie nie będą zapraszani na takie ceremonie, a one nie będą cierpiały z powodu rozłąki z nimi.

   Czasami słyszy się pytanie, "Dlaczego półbogowie z wyższych systemów planetarnych nie przychodzą na Ziemię teraz?" Odpowiedź jest prosta. Kiedy pojawił się Pan Budda i zaczął ganić spełnianie ofiar, aby powstrzymać zabijanie zwierząt na tej planecie, proces ofiar został zatrzymany i półbogowie nie mają już tutaj żadnego interesu.