CZĘŚĆ 2

Rozdział 20

W tej, drugiej części Bhakti-rasamrta-sindhu autor ofiarowuje swoje wyrazy szacunku "Sanatanie." Ten Sanatana może odnosić się albo do Samego Śri Krsny, albo do Sanatany Gosvamiego, starszego brata i mistrza duchowego Śrila Rupy Gosvamiego. Kiedy przyjmiemy, że "Sanatana" oznacza Śri Krsna, pokłony są ofiarowywane Krsnie, ponieważ jest On w naturalny sposób tak piękny, i ponieważ jest On zabójcą demona Agha. A jeśli przyjmiemy, że odnosi się to do Sanatany Gosvamiego, to dlatego, że został on tak wielce obłaskawiony przez Rupę Gosvamiego, który zawsze mu służył, jako niszczycielowi wszelkiego rodzaju grzechów. W tej części Bhakti-rasamrta-sindhu autor pragnie opisać ogólne symptomy transcendentalnego smaku (nastroju miłości) w pełnieniu służby oddania.

W tej części Bhakti-rasamrta-sindhu omówiono pięć ogólnych tematów:

(1) vibhava - szczególne symptomy czy przyczyny ekstazy,

(2) anu-bhava - dalsza ekstaza (będąca skutkiem poprzedniej),

(3) sattvika-bhava - ekstaza konstytucjonalna czy egzystencjalna,

(4) vyabhicari-bhava - ekstaza agresywna i

(5) sthayi-bhava - ekstaza żarliwa czy bezustanna.

Słowo rasa użyte w Bhakti-rasamrta-sindhu jest różnie rozumiane przez różne osoby, ponieważ bardzo trudno jest znaleźć dokładny angielski ekwiwalent. (Tę samą trudność napotykamy w języku polskim. Angielskiego słowa mellow używa się zwykle na określenie rzeczy, która łączy w sobie cechy dojrzałości, soczystości, łagodności, słodyczy, przyjemności, itp. W przekładzie polskim słowo "mellow" będziemy tłumaczyli jako "smak" albo, w odniesieniu do sytuacji transcendentalnych, jako "bogaty smak ekstazy duchowej.") Nasz mistrz duchowy tłumaczył to słowo rasa jako "mellow", i my pójdziemy jego przykładem, i również będziemy tłumaczyli to słowo w ten sposób.

Rasą, czyli bogatym smakiem ekstazy duchowej, nazywa się szczególny miłosny nastrój w wymianie miłości z Najwyższą Osobą Boga. Kiedy różne typy ras zostają połączone razem, wówczas pomagają one rozkoszować się służbą oddania w transcendentalnej ekstazie najwyższego stopnia. Chociaż taka pozycja jest czymś zupełnie transcendentalnym w stosunku do naszych doświadczeń, pójdziemy śladami Śrila Rupy Gosvamiego i opiszemy ją w tej części tak dalece, jak to tylko możliwe.

Bez doświadczania jakiegoś rodzaju smaku czy miłosnego nastroju przy wykonywaniu określonych czynności, nikt nie jest w stanie ich kontynuować. Podobnie, w transcendentalnym życiu świadomości Krsny i służbie oddania musi istnieć pewien smak, pewien specyficzny smak płynący ze służenia. Na ogół tego smaku doświadcza się poprzez intonowanie, słuchanie, wielbienie w świątyni i pełnienie służby dla Pana. Więc jeśli jakaś osoba odczuwa transcendentalne szczęście, to jest to nazywane "rozkoszowaniem się bogatym smakiem ekstazy duchowej." Dla wyjaśnienia, różne uczucia szczęścia czerpane z pełnienia służby oddania mogą być określane terminem "smak ekstazy duchowej" w służbie oddania.

To rozkoszowanie się transcendentalnym smakiem w wypełnianiu służby oddania nie może być doświadczane przez wszystkie klasy ludzi, ponieważ ten słodki miłosny nastrój rozwija się albo z czynności z poprzedniego życia, albo dzięki obcowaniu z czystymi bhaktami. Jak wytłumaczono powyżej, obcowanie z czystymi bhaktami jest początkiem wiary w służbie oddania. I jedynie przez rozwinięcie takiej wiary w obcowaniu z czystym bhaktą, czy dzięki spełnianiu czynności służby oddania w swoim wcześniejszym życiu, można rzeczywiście rozkoszować się smakiem służby oddania. Innymi słowy, tego transcendentalnego szczęścia nie może doświadczyć każdy zwykły człowiek, jeśli nie ma on nadzwyczajnego szczęścia, aby obcować z bhaktami albo kontynuować czynności służby oddania ze swojego poprzedniego życia.

Ten stopniowy proces rozwoju do stanu służby oddania został wytłumaczony w Pierwszym Canto Śrimad-Bhagavatam: "Początkiem jest słuchanie o Panu Krsnie w towarzystwie bhaktów; którzy sami oczyścili swoje serca poprzez takie obcowanie. Słuchanie o transcendentalnych czynach Pana zakończy się bezustannym odczuwaniem transcendentalnego szczęścia." Bhagavad-gita tłumaczy również, że u tego, kto rzeczywiście doszedł do platformy duchowej, pierwszym widocznym symptomem jest to, że jest on zawsze pełen radości. To pełne radości życie jest osiągane w rezultacie czytania Bhagavad-gity czy Śrimad-Bhagavatam, albo dzięki obcowaniu z osobami, które są zainteresowane życiem duchowym w świadomości Krsny-szczególnie z tymi, którzy zdecydowanie postanowili osiągnąć łaskę Govindy przez zaangażowanie się w służbę oddania dla Jego lotosowych stóp. Będąc zachęconym przez takie odczucia, ten, kto jest bezustannie zaangażowany w pełnienie regulujących zasad służby oddania w ten sposób, który zadowala Najwyższą Osobę Boga, rozwija dwie zasady nieodpartej mocy, które zaliczają się do kategorii vibhava. W ten sposób może on cieszyć się transcendentalnym szczęściem.

Jest kilka źródeł czy przyczyn tej nieodpartej miłości do Krsny, takich jak Sam Krsna, bhaktowie Krsny, i gra Krsny na flecie. Rezultatem tego czasami jest miłość, a czasami zamarcie w bezruchu.

Istnieje osiem transcendentalnych symptomów pojawiających się w ciele podczas ekstazy, i wszystkie z nich mogą wystąpić jedynie poprzez połączenie pięciu powyżej wymienionych ekstatycznych kategorii. Bez jakiegoś połączenia tych pięciu ekstatycznych zasad, nie można rozkoszować się transcendentalnym szczęściem. Przyczyną albo podstawą rozkoszowania się transcendentalnym smakiem jest to, co rozumiemy pod słowem vibhava. Ta vibhava dzieli się na dwie - mianowicie, podstawową i inspirującą, czyli pobudzającą. Agni Purana daje następujący opis vibhavy: "Podstawa, z której rodzi się ekstatyczna miłość, jest nazywana vibhava, i dzieli się ona na dwie-podstawową i inspirującą (pobudzającą)." Innymi słowy, są dwa rodzaje ekstatycznej miłości. Przedmiotem podstawowej ekstatycznej miłości jest Krsna i Jego bhakta. Pan Krsna jest obiektem podstawowej ekstatycznej miłości, a Jego czysty bhakta, rezerwuar takiej miłości, jest czynnikiem pobudzającym taką ekstatyczną miłość. Zatem ta pobudzana miłość ekstatyczna jest tą miłością, która rodzi się, kiedy ktoś widzi przedmioty przypominające mu o Krsnie.

Podstawową przyczyną ekstatycznej miłości jest Pan Krsna, który jest posiadaczem niepojętych mocy i cech transcendentalnej wiedzy i szczęścia. Poprzez Swoje różne inkarnacje i ekspansje, Pan Krsna również staje się rezerwuarem (bodźcem do) ekstatycznej miłości. W Śrimad-Bhagavatam znajduje się pewne zdanie będące w związku z brahma-vimohana-lila, które w pewnym stopniu demonstruje tę inspirującą czy pobudzającą cechę ekstatycznej miłości. Kiedy Brahma został zwiedziony przez Krsnę, który rozprzestrzenił się w tak wiele pasterzy, cieląt i krów, starszy brat Krsny, Śri Baladeva (bezpośrednia ekspansja Samego Krsny), był zdumiony i powiedział: "Jakie to zadziwiające że Moja ekstatyczna miłość do Krsny na nowo została przyciągnięta do tak wielu pasterzy, cieląt i krów!" Był On zaszokowany tymi myślami. Jest to jeden z przykładów, w którym Krsna Sam staje się zarówno obiektem, jak i rezerwuarem ekstatycznej miłości w aspekcie pobudzającym.