Drogi Czytelniku

 

Książka, którą trzymasz w rękach, powstała na podstawie

 

słynnego dzieła Raghunathy Dasy Goswamiego, zatytułowanego

 

Mukta Ćarita. Przy tłumaczeniu niniejszej publikacji

 

korzystaliśmy z wielu źródeł, jak również zaangażowaliśmy

 

się w analizy porównawcze ogólnie dostępnych opracowań

 

owego utworu. Owocem tych prac jest ta oto książka.

 

Nie sposób wymienić tu wszystkich osób, którym jesteśmy

 

wdzięczni za pomoc i wszelkie sugestie dotyczące ostatecznego

 

wyglądu tej publikacji.

 

Jak podaje Sadźdźana-toszani (cz. 2 z roku 1882) redagowana

 

przez Śrila Bhaktiwinoda Thakurę, Raghunatha Dasa Goswami

 

pojawił się w 1495 roku i znany jest jako jeden z sześciu Goswamich

 

z Wryndawany. Ten wybitny uczeń Śri Ćajtanji Mahaprabhu

 

wczesne dni swego życia spędził w wiosce Ćandrapura na zachodzie

 

Bengalu. Urodził się w rodzinie bardzo bogatego

 

kupca Gowardhana Madźumandara. W dzieciństwie pobierał

 

nauki wajsznawizmu od zaawansowanego wielbiciela Balaramy

 

Aćarji, a po jego odejściu od samego Haridasa Thakury.

 

Haridas Thakur dokładnie wyjaśnił młodemu chłopcu, kim

 

był Śri Gauranga Mahaprabhu. Od tamtej pory nie mógł się

 

on doczekać spotkania ze swym uwielbionym Panem. Pewnego

 

dnia, w małej wiosce bengalskiej o nazwie Śantipur, doszło do

 

upragnio nego spotkania. Nie sposób opisać nastroju emocji,

 

jakie temu towarzy szyły. Śri Gauranga Mahaprabhu rozpoznał

 

w Raghunacie Swego wiecznego towarzysza.

 

Po czterech latach w tej samej wiosce doszło do ponownego

 

spotkania, podczas którego Pan Śri Ćajtanji powstrzymywał

 

dziewiętnastoletniego młodzieńca od przyjęcia wyrzeczonego

 

porządku życia – sannjasy. Prosił go, aby nadal wykonywał

 

swe domowe obowiązki, a z biegiem lat na pewno nadejdzie

 

taki dzień, w którym będzie mógł całkowicie poświęcić się

 

miłosnemu oddaniu w wyrzeczeniu.

 

Rodzice Raghunathy nie byli zadowoleni, że ich syn pragnie

 

porzucić piękną żonę i bogactwo, które dziedziczył po nich.

 

Zatrudnili nawet straże, które miały go pilnować, aby podstępem

 

nie uciekł.

 

Przez kilka lat Ragunatha z całych sił próbował przestrzegać

 

instrukcji, jakie otrzymał od Ćajtanji Mahaprabhu. Pewnego

 

dnia dowiedział się, że nieopodal Saptagarmy, w Panihati, zatrzymali

 

się święci Wajsznawowie z Nitjanandą Prabhu na

 

czele. Młody Goswami zapragnął służyć lotosowym stopom

 

Śri Nitjanandy. Wizyta, którą złożył tym wielkim Wajsznawom,

 

przybrała postać wielkiego festiwalu prażonego ryżu rozdawanego

 

pośród zebranych wielbicieli. Wszyscy w wielkiej ekstazie

 

intonowali: „Hari! Haribol! Gauranga!”.

 

Podczas tego spotkania Raghunatha modlił się do Nitjanandy:

 

„Bez Twej łaski nie jestem w stanie osiągnąć schronienia lotosowych

 

stóp Gaurangi”. Śri Nitjananda odrzekł: „O Raghunatho,

 

poziom twego życia oszałamia nawet samego Indrę. Ponieważ

 

już zostałeś pobłogosławiony przez Śri Ćajtanję Mahaprabhu,

 

nie pragniesz materialnego szczęścia i możesz być pewny,

 

że już wkrótce osiągniesz pełne schronienie lotosowych stóp

 

Śri Gaurangi”. Prosząc Raghunathę o to, aby zbliżył się do Niego,

 

Śri Nitjananda położył Swoje stopy na jego głowie.

 

Od tamtej pory Raghunatha Goswami nie mógł już dłużej

 

kontrolować swoich uczuć. Pewnego dnia zew miłości był tak

 

wielki, że na nic zdały się wysiłki jego rodziców. Po kryjomu

 

raz na zawsze porzucił materialne związki i leśnymi drogami

 

wyruszył na spotkanie ukochanego Pana.

 

Kiedy przybył do Dźaganatha Puri, padł do lotosowych stóp

 

Mahaprabhu, który błogosławiąc mu, przekazał go pod opiekę

 

Swarupy Damodary. Wielbiciele byli bardzo szczęśliwi widząc

 

transcendentalną wymianę miłości i radość młodzieńca.

 

Raghunatha Dasa Goswami pełnił duchowe obowiązki

 

w niezwykłym nastroju miłości. Wyrzekł się wszystkich wygód

 

doczesnego świata. Dla wielu osób prowadzących materialne

 

życie taka metamorfoza może być trudna do zrozumienia.

 

Któż posiadający piękną żonę i wszelkie bogactwo, mógłby

 

tak łatwo zamienić to na żebraczy żywot? Istnieje wyższa wartość

 

od tak zwanego szczęścia materialnego, a nieprzeciętne życie

 

Raghunathy Dasy Goswamiego jest tego dowodem. Najwięksi

 

moraliści i filozofowie nie są w stanie wyjaśnić tego, co dzieje się

 

w sercu wielbiciela, gdyż bez ducha oddania nie jest to możliwe.

 

Jedną z ostatnich instrukcji, jaką Śri Ćajtanja Mahaprabhu

 

przekazał swemu drogiemu wielbicielowi, Raghunacie Dasie

 

Goswamiemu, było to, iż powinien udać się do Wryndawan

 

i zaangażować się w studia nad wajsznawizmem pod okiem

 

Śri Rupy i Sanatany Goswamich. Śri Ćajtanja poprosił go

 

również, aby pomógł im odkryć miejsca rozrywek Kryszny.

 

Miejscem, które zostało odrestaurowane przez Goswamiego,

 

jest Radha Kunda. Niniejsza książka jest dojrzałym owocem

 

studiów Raghunathy Dasy Goswamiego, jak również przenosi

 

nas w atmosferę wiecznego Radha Kunda

 

– Wydawcy –

 

 

 

 

 

Ofiarowuję pokłony synowi Gopendra Nandy, który zachwyca

 

świat Swymi lila (rozrywkami). Jego karnacja przypomina

 

dojrzały, niebieski lotos, a Jego piękno przewyższa miliony

 

Kupidynów.

 

Pokłony Boskiej Parze, Śri Śri Radzie i Krysznie, którzy zanurzyli

 

się w oceanie zabaw kupowania oraz sprzedawania pereł

 

i zawsze są gotowi pokonywać się nawzajem.

 

Wielbię Pełny Księżyc, który pojawił się z łona Matki Śaći,

 

by rozprowadzać nektar miłosnej służby oddania na ziemi.

 

Padam do stóp mojego mistrza duchowego. To on dał mi

 

Święte Imię syna matki Śaći. Ofiarowuję pokłony Swarupie

 

Damodarze, Śrila Rupie Goswamiemu i jego starszemu bratu,

 

Śrila Sanatanie Goswamiemu. Ofiarowuję pokłony wspaniałej

 

siedzibie Mathurze i pasterzom Wradźy, Radhakundzie

 

i Wzgórzu Gowardhan. Dzięki ich miłosiernej łasce mam nadzieję

 

osiągnąć Radhę i Madhawę.

 

Ocean Wryndawany wypełniony jest falami nektariańskich

 

rozrywek Pana Hari. Padam do stóp najszczęśliwszych wielbicieli,

 

którzy tam zamieszkali.