Rozdział 6
Proces Saptaha yajni
Kumarowie powiedzieli, "O Narado, teraz
objaśnimy proces spełniania Saptahy. Ogólnie do pełnienia powyższej yajni
trzeba bogactw i wsparcia innych. [1]. Po pierwsze, z pomocą dobrego
astrologa, wyznaczyć należy pomyślny czas yajni. Jeżeli Saptaha zaczyna się
w miesiącu Bhadra, Asvina, Kartika, Margasirsa, Asadha lub Śrawana,
słuchacze osiągną wyzwolenie. [2]. Nawet podczas tych miesięcy należy jednak
unikać niepomyślnych okresów, jak Bhadra vyatipata.
Z pomocą entuzjastycznych osób, należy
zebrać tyle bogactw, ile potrzeba dla spełnienia ceremonii ślubnej. Następnie
wypada łaskawie zaprosić różne rodziny, łącznie z kobietami
i śudrami, by wysłuchali Hari-katha. [3]. Trzeba publicznie ogłosić czas
wydarzenia oraz rozesłać Vaisnavom i innym miłośnikom Hari-kirtanu,
pisemne zaproszenia.
Godzi się pisemnie ogłosić, że za
siedem dni wydarzy się rzadka okazja wysłuchania transcendentalnego przekazu
Śrimad Bhagavatam oraz spotkania świętych osób. Wypada wyjaśnić, że jeśli ktoś nie
jest w stanie brać udział w całym zdarzeniu, to powinien przyjść
chociaż na jeden dzień, by udzielić błogosławieństw. W ten pokorny sposób
przystoi wysłać zaproszenia Vaisnavom, a także zadbać o mieszkanie
i wyżywienie dla nich.
Recytację Bhagavatam można spełnić
w świętym miejscu, lesie lub czyimś domu. Powinno się recytować Śrimad
Bhagavatam na otwartym, odpowiednio oczyszczonym i przystrojonym terenie.
Gdy yajna spełniania jest w domu, trzeba usunąć z pokoju, gdzie
recytacja się odbywa, wszelkie przedmioty gospodarskie. Przygotowania powinno
się rozpocząć z pięciodniowym wyprzedzeniem. Należy przygotować ładne
podwyższenie, ozdabiając je owocami, liśćmi, kwiatami, drzewkami bananowymi
itd. Na podium powinno się wyobrazić siedem systemów planetarnych. Świętym
osobom godzi się ofiarować odpowiednie miejsca siedzące, a mówcy ładny
vyasasan. Wg opinii uczonych, jeżeli mówca zwrócony jest w kierunku
północy, słuchacze powinni patrzeć na wschód. Jeśli recytator patrzy na wschód,
audytorium powinno obrócić się na północ lub także skierować twarze ku
wschodowi. Mówca powinien być wykształcony, doświadczony oraz być w stanie
wyjaśnić esencję literatury wedyjskiej, dając stosowne przykłady. Powinien być
wyrzeczonym braminem, wielbicielem Pana, a także wolnym od pragnień
materialnych. Oszuści, przywiązani do kobiet oraz nie znający sedna religii,
nie powinni być zapraszani, by mówić o Śrimad Bhagavatam. Orator może mieć
uczonego asystenta, by usuwał wątpliwości, kiedy tylko jest to konieczne. Dzień
przed recytacją, mówca powinien ogolić głowę. Powinien wziąć poranną kąpiel,
intonować Gayatri, wypełnić inne poranne obowiązki, a następnie wielbić
Ganeśę, w celu usunięcia wszelkich przeszkód w trakcie Saptaha Yajni.
Powinien złożyć oblacje przodkom, spełnić prajaścitta oraz ustanowić Pana Hari
na Mandali. Dlatego krasomówca powinien intonować właściwe mantry, a także
ofiarować szesnaście przedmiotów czczenia. Następnie należy okrążyć Pana
i błagać Go w następujący sposób, "O najmiłosierniejszy Panie,
tonę w tym oceanie materialnego świata. Jestem bardzo upadły
i związany w sieci podobnej krokodylowi, Karmy. Proszę wyzwól mnie
z tego świata." Postępując wedle powyższych zaleceń, należy następnie
wielbić Śrimad Bhagavatam, używając w tym celu kadzidła, lampki ghee itd.
Należy przed książką położyć kokosa, złożyć pokłony oraz ofiarować następującą
modlitwę: "O Panie Kryszno, jesteś bezpośrednio Śrimad Bhagavatam.
Przyjmuję schronienie w Tobie, tak więc mogę się wyzwolić z tego
świata. Proszę usuń wszystkie przeszkody, by ta ceremonia została pomyślnie
ukończona. O Panie Keśawo, jestem Twym sługą."
Dlatego gospodarz powinien
wielbić mówcę, obdarowując go dobrej jakości odzieniem oraz modląc się,
"Jesteś uosobieniem Śukadevy i ekspertem w objaśnianiu znaczenia
Śrimad Bhagavatam. Proszę wyjaw nam tą wiedzę, rozpraszając naszą
ignorancję."
Następnie w szczęśliwym nastroju, wypada złożyć dla swego dobra ślub,
utrzymując go niezawodnie w czasie siedmiu dni. By przeciwdziałać wszelkim
przeszkodom, jakie mogłyby zajść w trakcie katha, pięciu wybranych
braminów powinno codziennie intonować dwunastosylabową mantrę, składającą się
z imion Pana Hari. Gospodarz powinien wielbić braminów, wielbicieli oraz
rozdać jałmużnę spełniającym kirtan. Powinien złożyć przed nimi pokłony, a następnie
usiąść, za ich pozwoleniem.
Osoby słuchające katha uważnie, z wielką wiarą oraz czystym umysłem, które
porzuciły przywiązanie do domu, bogactwa, rodziny itd., odniosą najwyższą
korzyść. Inteligentny orator rozpocznie katha o wschodzie słońca
i będzie mówił przez dziewięć godzin. Powinien on recytować słodkim
głosem, robiąc jednogodzinną przerwę w południe. W czasie przerwy
Vaisnavowie powinni gloryfikować rozmaite imiona Pana Hari, związane
z opowiedzianą historią, i nie powinno być próżnych rozmów. Dla
uniknięcia wydalania odchodów i moczu podczas katha, powinno się spożywać
jedynie lekki pokarm. Jeśli to możliwe, należy pościć przez siedem dni. Można
utrzymywać się jedząc tylko ghee lub pijąc samo mleko, szczęśliwie słuchając
Bhagavatam.
Alternatywnie można jeść raz dziennie lub odżywiać się tylko owocami. Powinno
się wybrać procedurę nie sprawiającą zbyt wiele kłopotów. Uważam za lepsze
jeść, niż pościć, ponieważ jedzenie daje siłę, by się skoncentrować
i słuchać uważnie. Jeśli post przeszkadza w słuchaniu, należy go
porzucić.
O Narado, posłuchaj teraz o zasadach przestrzeganych w trakcie
słuchania Saptaha. Osoba nie inicjowana mantrą Vaisnava, nie posiada
kwalifikacji, by słuchać recytacji. Jeżeli słuchacz chce właściwie wysłuchać
Saptaha, to nie powinien jeść dalu, miodu, oleju, pokarmu obfitego,
nieświeżego, czy zanieczyszczonego.
Audytor powinien całkowicie unikać pożądania, dumy, chciwości, złości, iluzji,
hipokryzji, itd. Nie należy również krytykować lub słuchać krytyki Wed,
Vaisnavów, braminów, guru, kobiety, króla, wielkich osób, czy tych
spełniających służbę dla krów.
Powinno się wystrzegać kontaktu z kobietą w okresie menstruacyjnym,
mleccą, osobą upadłą, braminem nie inicjowanym w Mantrze Gayatri, osobami
przeciwnymi braminom oraz nie akceptującymi Wed. Należy zawsze być czystym,
prawdomównym, cichym, prostym, pokornym, miłosiernym i wspaniałomyślnym.
Nawet biedni, chorzy, nieszczęśliwi, bezdzietni i pragnący wyzwolenia,
mają kwalifikacje, by wysłuchać katha. Kobiety w ciąży, posiadające tylko
jedno dziecko, których dziecko umarło, które osiągnęły menopauzę, czy też
zawsze cierpiące z powodu poronień, również powinny słuchać katha. Jeśli
słuchają uważnie, osiągną niezniszczalną korzyść. Recytacja Bhagavatam obdarza
ludzką istotę najwyższym dobrodziejstwem.
Zachowując wszystkie reguły,
należy spełnić ceremonię na zakończenie Saptaha. Osoby, które pragną
szczególnej korzyści, powinny przestrzegać zasad jak w Janmastami. Jednak
osoby wyrzeczone niekoniecznie muszą stosować się do powyższych zaleceń. [5].
Oczyszczają się oni po prostu słuchając Saptaha. Gdy zakończono Saptaha,
audytorium powinno czcić książkę i mówcę z wielkim oddaniem. Mówca
powinien rozdawać słuchaczom prasadam, listki Tulasi i ofiarowane
girlandy, każdy powinien uczestniczyć w kirtanie grając na mridandze,
karatalach i śpiewając pięknym głosem. Należy intonować Jaya Dhvani,
składać pokłony, dąć w konchy, a także rozdawać prasadam wśród
braminów i żebraków. Dnia następnego wyrzeczona osoba spośród słuchaczy,
powinna wyrecytować BG w celu wytworzenia spokojnego nastroju oraz by
usunąć wszelkie niepożądane elementy. Jeżeli czytający BG jest gospodarzem,
powinien spełnić ofiarę, recytować śloki z dziesiątego kanto Śrimad
Bhagavatam, a także ofiarować w ogień oblacje. Może on również
intonować ze skupionym umysłem, mantrę Gayatri, jednocześnie pełniąc ofiarę.
W rzeczywistości Śrimad Bhagavatam jest uosobieniem mantry Gayatri.
Osoba nie posiadająca środków na ofiarę, powinna rozdawać jałmużnę wśród
braminów, intonując Visnu sahasranama dla usunięcia wszystkich niedostatków. To
przyniesie jej wszelkie powodzenie. Dlatego powinien on nakarmić słodkim ryżem,
miodem oraz wybornym jedzeniem, dwunastu braminów. Powinien rozdać
w jałmużnie krowy i złoto. Jeżeli go stać, powinien położyć Śrimad
Bhagavatam na tronie wykonanym z trzydziestu sześciu gramów złota
i podarować go mistrzowi duchowemu. Dzięki temu uwolni się on z cyklu
narodzin i śmierci.
Proces spełniania Saptahy usuwa wszystkie grzechy. Jeżeli właściwie go
wypełniamy, wtedy najpomyślniejsze Bhagavatam zrealizuje cokolwiek się pragnie,
czy to w działach dharmy, arthy, kamy lub mokszy. [6]. Nie ma co do tego
wątpliwości."
Kumarowie kontynuowali, "O Narado, w ten sposób wyjaśniliśmy ci
proces słuchania Bhagavatam – Saptaha. Śrimad Bhagavatam może dostarczyć
zarówno bhoga, jak i moksy. Co więcej pragniesz wiedzieć?"
Suta Goswami powiedział, "O Śaunako, wypowiedziawszy powyższe, Kumarowie
recytowali Śrimad Bhagavatam przez tydzień. Jest to najczystsze, rozprasza
wszystkie grzechy oraz może przyznać zadowalanie zmysłów, jak również
wyzwolenie. Gdy przestrzegamy wszystkich zasad i reguł, zgromadzeni
słuchają uważnie. Potem wielbią oni Osobę Boga zgodnie ze wskazówkami pism.
Jnana, Vairajna i Bhakti odmłodnieli po recytacji. Będąc młodymi
i pełnymi entuzjazm, przyciągnęli serca wszystkich żywych istot. [7].
Widząc, że jego pragnienie zostało spełnione Narada Muni całkowicie pogrążył
się w szczęściu, a włosy na jego ciele zjeżyły się w ekstazie.
Narada, bardzo drogi Panu, ze złożonymi dłońmi, powiedział słodkim, pełnym
miłości głosem, zwracając się do Kumarów, "Zaprawdę jestem wielce
szczęśliwy, otrzymując waszą łaskę. Dzisiaj otrzymałem łaskę bezgrzesznego Pana
Hari. O wyrzeczeni mędrcy, słuchanie Bhagavatam jest najlepszym aktem religijnym,
a czyniąc to osiąga się Pana Krysznę, wiecznie przebywającego na
Goloce."
Suta Goswami powiedział, "O Śaunako, kiedy najwyższy spośród Vaisnavów,
Narada mówił w ten sposób, pojawił się Śukadeva Goswami, najlepszy
z yoginów. Był on całkowicie zadowolony w sobie, a wyglądał na
lat szesnaście. Pojawił się jak księżyc w pełni, będący przyczyną pływów
oceanu wiedzy. Śukadeva błogo, cichym głosem recytował Bhagavatam. Widząc
Goswamiego wszyscy zebrani wstali, ofiarowując mu miejsce na podwyższeniu.
Wtedy Śri Narada Muni wielbił Śukadevę z miłością i uczuciem.
Gdy Goswami usadowił się
wygodnie, powiedział, "Drodzy zebrani, proszę wysłuchajcie mych słów.
O wielbiciele doświadczający smaków oddania, Śrimad Bhagavatam jest
dojrzałym owocem spełniającego życzenia drzewa Wed. Wyszło ono z mych ust
i pełne jest nektaru. Owoc ten nie ma skóry, czy pestki – jest on czystym
nektarem, będąc łatwo dostępnym jedynie na ziemi. [8]. Dlatego dopóki możecie,
proszę pijcie go raz za razem. "Wielki mędrzec Vyasa skompilował tą Maha
Puranę, opisującą najwyższy religijny proces i wolną od wszelkich
skłonności do oszukiwania. Śrimad Bhagavatam wyjaśnia rzeczywistość absolutną,
a przeznaczone jest dla osób o czystych sercach. Uwalnia ono
z trzech rodzajów nieszczęść. Jeżeli ktoś przyjmuje schronienie Śrimad
Bhagavatam, nie potrzebuje wtedy innego pisma, czy procesu. Kiedykolwiek
pobożna dusza pragnie słuchać Bhagavatam, Osoba Boga natychmiast pojawia się
w jej sercu."
Śrimad Bhagavatam jest koronnym klejnotem wśród Puran oraz bogactwem Vaisnavów.
Opisuje ono czystą, drogą paramahamsom wiedzę, wyjaśniając ścieżką braku
przywiązania, jak również Bhakti, Jnanę i Vairajnę. [9]. Osoby słuchające,
czytające, czy też medytujące nad znaczeniem Bhagavatam, są wyzwolone. Nektar
Śrimad Bhagavatam niedostępny jest w niebiosach, na Satya-loce, Kailasie,
czy Vaikuncie. Dlatego, szczęśliwi słuchacze, proszę pijcie go raz za razem,
nigdy nie przestając."
Suta Goswami powiedział, "Kiedy Śri Śukadeva mówił wśród zgromadzenia,
zjawił się razem z Prahladą, Balim, Uddhavą oraz Arjuną i innymi
towarzyszami, Pan Hari. [10]. Śri Narada wielbił zatem Pana i Jego
wielbicieli. Widząc Pana w błogim nastroju, Narada Muni podarował Mu ładne
krzesło, a wtedy wszyscy wzięli udział w kirtanie, którego przybyli
posłuchać Pan Śiwa, Parvati i Pan Brahma. Bardzo szybki Prahlada grał na
karatalach, a Uddhava na wielkich talerzach. Narada Muni grał na swej
winie, zaś Arjuna, biegły w ragach, śpiewał melodyjnie. Indra grał na
mridandze, a Kumarowie krzyczeli – Jay! Jay! Śri Śukadeva Goswami poruszał
kończynami w ekstatycznym transie. Wewnątrz wszystkich, Bhakti, Jnana
i Vairajna tańczyły jak doświadczeni aktorzy."
Widząc to wszystko, Pan powiedział, "Jestem bardzo zadowolony recytacją
i kirtanem. Wszyscy obecni tutaj kontrolują Mnie swą miłością
i uczuciem, dlatego możecie prosić o nagrodę."
Każdy zadowolony słysząc słowa Pana, z sercem przepełnionym miłością
poprosił, "O Panie, prosimy byś zjawiał się ze swymi wielbicielami zawsze
tam, gdzie odbywa się recytacja Saptaha."
Pan odpowiedział, "Niech tak będzie", a następnie zniknął.
Narada Muni złożył pokłony w kierunku, gdzie zniknęli Pan i Jego
wielbiciele. Muni złożył również pokłony Śukadevie Goswamiemu oraz zebranym
świętym. Każdy pogrążony był w ekstazie po wypiciu nektaru Śrimad
Bhagavatam, i również wszyscy zebrani wolni byli od złudzenia. Następnie
zgromadzeni powrócili do swych siedzib.
W czasie opisanego zdarzenia Śri Śukadeva ustanowił Bhakti wraz z jej
dwoma synami w Śrimad Bhagavatam. Poprzez pełnienie służby dla Bhagavatam
Pan Hari utwierdził Swą obecność w sercach Vaisnavów. Śrimad Bhagavatam
obdarza pomyślnością płonących w ogniu nieszczęścia, niepokojonych przez
Maję lub tonących w oceanie nieświadomości.
Śaunaka zapytał, "O Suto Goswami, kiedy Śukadeva wyrecytował Bhagavatam
Pariksitowi, Gokarna Dhundhukariemu, a Kumarowie Narada Muniemu?"
Suta Goswami odpowiedział, "Około 30-tu lat po odejściu Pana Kryszny do
Swej siedziby, [11]. Dziewiątego dnia przybywającego księżyca w miesiącu
Bhadra, Śukadeva wyrecytował Bhagavatam w obecności Pariksita. Dwieście
lat później w miesiącu Asadha, dziewiątego dnia przybywającego księżyca,
Gokarna recytował Bhagavatam Dhundhukariemu. Trzydzieści lat później,
w miesiącu Kartika, dziewiątego dnia przybywającego księżyca, Kumarowie
wyrecytowali je Narada Muniemu. "
"O bezgrzeszny Śaunako, powtórzyłem wszystko, o co pytałeś.
Bhagavata-katha jest lekarstwem na wszystkie problemy Kali-yugi. Wszyscy
jesteście święci, dlatego, proszę pijcie to lekarstwo. Zwiększa ono oddanie, będąc
jedynym środkiem zyskania wyzwolenia. Jaką wartość ma służenie świętym
miejscom, czy też angażowanie się w inne procesy prowadzące do wyzwolenia?
Gdy Yamaduci posyłani są, by związać kogoś linami, Yamaraja instruuje ich, 'Nie
zbliżajcie się do osób szalonych wskutek słuchania rozrywek Pana Hari. Nie mam
mocy, by karcić ich, ponieważ Vaisnavowie znajdują się poza moją władzą.'
Nektar, który wydostał się z ust Śukadevy Goswamiego przynosi wszelką
pomyślność osobom przywiązanym do trucizny zadowalania zmysłów. Drodzy
przyjaciele, po co wędrować w lesie przyjemności zmysłowej, słuchając
bezużytecznych rozmów? Jak tylko katha dostanie się do czyichś uszu, osoba
uzyskuje wyzwolenie. Dowodem jest Maharaja Pariksit.
Śri Śukadeva Goswami wypowiedział Bhagavatam w ekstazie. Ktokolwiek
recytuje Bhagavatam ma kwalifikacje, aby udać się na Vaikunthę. O Śaunako,
wyjawiam ci ten sekret po przestudiowaniu wielu pism. Taka jest esencja
wszystkich pism. Nie ma niczego wznioślejszego od Bhagavatam, wypowiedzianego
przez Śukadevę Goswamiego. W celu osiągnięcia transcendentalnego
szczęścia, zawsze powinieneś pić nektar Bhagavatam, składającego się
z dwunastu kant. Ktokolwiek słucha Bhagavatam z ust wielbiciela
z wiarą, oddaniem oraz czystym sercem, lub recytuje Śrimad Bhagavatam
wielbicielom, osiągnie najwyższy cel. W trzech światach nie ma niczego
nieosiągalnego dla nich.
Przypisy do rozdziału
szóstego
1. Zwykle czynności karma-kanda i festiwale duchowe wymagają pomocy
i współpracy innych osób.
2. Pomyślny czas nie jest wymagany dla spełniania czystej służby oddania, lecz
czasem wielbiciele przestrzegają takich zasad, aby ustanowić dobry przykład.
3. Kobietom i śudrom nie zezwala się słuchać Wed, lecz ograniczeń takich
nie ma w przypadku słuchania Śrimad Bhagavatam, pomimo że uważa się je za
dojrzały owoc Wed. Podobnie istnieją utrudnienia, co do intonowania mantr
wedyjskich, jednak nie w intonowaniu świętego imienia Pana, będącego
kwintesencją wedyjskich mantr.
4. Śluby umożliwiają kontrolowanie niespokojnego umysłu.
5. Końcowa ceremonia wymaga wielkiego bogactwa, na które nie może sobie
pozwolić osoba wyrzeczona. Dlatego nie musi ona brać w niej udziału.
6. Ponieważ Śrimad Bhagavatam jest uosobieniem Pana Kryszny, może spełnić
zarówno materialne, jak również duchowe pragnienia.
7. Oznacza to, że po wysłuchaniu Śrimad Bhagavatam rozwija się smak do Bhakti,
Jnany i Vairajni.
8. Śrimad Bhagavatam jest podobne bardzo soczystemu owocowi, który nie ma
skóry, ani pestki, i chociaż składa się jedynie z soku, jest owocem.
9. Brak przywiązania pozbawiony bhakti jest bezwartościowy.
10. Pan jest wszechobecny i manifestuje się gdziekolwiek wielbiciele
śpiewają Jego chwały.
11. Pan Kryszna opuścił ziemię 5100 lat temu.