Rozrywki Śri Caitanyi Mahaprabhu

 

Śri Caitanya-Caritamrta

KRSNADASA KAVIRAJY GOSVAMIEGO

 

Dedykuję moim przyjaciołom i

bhaktom, którzy lubią czytać

moje książki i którzy zwrócili się

do mnie z prośbą, bym przełożył tę

wspaniałą Caitanya-caritamrtę

na język angielski.

 

A. C. Bhaktivedanta Swami

Przedmowa

    Nie ma żadnej różnicy pomiędzy naukami Pana Caitanyi zaprezentowanymi tutaj, a naukami Pana Krsny w Bhagavad-gicie. Nauki Pana Caitanyi są praktyczną demonstracją nauk Pana Krsny. Ostateczna instrukcja Pana Krsny w Bhagavad-gicie jest taka, że każdy powinien podporządkować się Jemu, Panu Krsnie. Krsna obiecuje, że natychmiast zaopiekuje się taką podporządkowaną duszą. Pan, Najwyższa Osoba Boga, już jest odpowiedzialny za utrzymanie tego stworzenia, co robi za pośrednictwem Swojej pełnej ekspansji, Ksirodakaśayi Visnu. Nie angażuje się w to bezpośrednio. Jednakże, kiedy Pan mówi, że opiekuje się Swoim czystym bhaktą, to w rzeczywistości opiekuje się nim bezpośrednio. Czysty bhakta jest duszą na zawsze podporządkowaną Panu, tak jak dziecko jest podporządkowane rodzicom, albo zwierzę swojemu panu. W tym procesie podporządkowania należy:

(1) przyjmować rzeczy, które są korzystne dla pełnienia służby oddania,

(2) odrzucać rzeczy, które są niekorzystne,

(3) wierzyć mocno w ochronę Pana,

(4) polegać jedynie na łasce Pana,

(5) nie mieć żadnego interesu, który byłby oddzielny od interesu Pana,

(6) zawsze być łagodnym i pokornym.

    Pan wymaga, aby podporządkować się Mu poprzez przestrzeganie tych sześciu wskazówek, ale nieinteligentni, tzw. światowi uczeni, którzy nie mają poprawnego zrozumienia tych żądań, nakłaniają ogół ludzi do odrzucenia ich. W zakończeniu Dziewiątego Rozdziału Bhagavad-gity, Pan Krsna bezpośrednio mówi: "Zawsze myśl o Mnie, Mnie składaj pokłony i zostań Moim wielbicielem. Jeśli będziesz całkowicie pogrążony we Mnie, z pewnością przyjdziesz do Mnie." (Bg. 9.34) Jednakże te wykształcone demony zwodzą masy ludzkie, kierując je raczej do bezosobowej, niezamanifestowanej, wiecznej i nienarodzonej prawdy, niż do Osoby Boga. Impersonalistyczni filozofowie Mayavadi nie przyjmują tego, że ostatecznym aspektem Absolutnej Prawdy jest Najwyższa Osoba Boga. Jeśli ktoś chce zrozumieć słońce takim jakim ono jest, najpierw powinien zbadać blask słoneczny, następnie glob słoneczny, a po wejściu na ten glob spotkać się twarzą w twarz z bóstwem przewodnim tej planety. Z powodu ubogiego zasobu wiedzy, filozofowie Mayavadi nie mogą wyjść poza blask Brahmana, który można by porównać do blasku słonecznego. Upanisady stwierdzają, że należy najpierw spenetrować świecący blask Brahmana, zanim będzie można zobaczyć prawdziwą twarz Osoby Boga.

    Dlatego Pan Caitanya naucza bezpośredniego kultu Pana Krsny, który pojawił się jako przybrane dziecko króla Vrajy. Zakłada On również, że miejsce znane jako Vrndavana jest tak dobre jak Pan Krsna, ponieważ nie ma różnicy pomiędzy imieniem, cechą, formą, rozrywkami, otoczeniem i parafernaliami Pana Krsny, a Samym Panem Krsną. Taka jest absolutna natura Absolutnej Prawdy.

    Pan Caitanya wychwalał także metodę praktykowaną przez gopi uważając ją za najwyższy nastrój kultu w najwyższym stanie doskonałości. Dziewczęta te (gopi czyli pasterki) po prostu kochały Krsnę, nie motywowane żadnym pragnieniem materialnej czy duchowej korzyści. Caitanya również polecał Śrimad-Bhagavatam, jako nieskazitelny przekaz transcendentalnej wiedzy, i wskazywał na to, że najwyższym celem ludzkiego życia jest rozwinięcie czystej miłości do Krsny, Najwyższej Osoby Boga.

    Nauki Pana Caitanyi są identyczne z naukami udzielonymi przez Pana Kapilę, oryginalnego głosiciela sankhya-yogi, systemu filozofii sankhya. Ten autoryzowany system yogi poleca medytację o transcendentalnej formie Pana. Nie ma kwestii medytowania o czymś próżnym czy bezosobowym. O transcendentalnej formie Pana Visnu można medytować nawet bez praktykowania skomplikowanych póz siedzących. Taka medytacja jest zwana doskonałym samadhi. Doskonałość tego samadhi została potwierdzona w końcu Szóstego Rozdziału Bhagavad-gity, gdzie Pan Krsna mówi, "Spośród wszystkich yoginów, ten, kto zawsze trwa przy Mnie z wielką wiarą, wielbiąc Mnie w transcendentalnej służbie miłości, jest najbardziej zjednoczony ze Mną w yodze i jest najwyższym ze wszystkich." (Bg. 6.47)

    Pan Caitanya poinstruował masy ludzkie o acintya-bhedabhedatattvie z filozofii sankhya, która utrzymuje, że Najwyższy Pan jest jednocześnie jednym ze Swoim stworzeniem, jak i różnym od niego. Pan Caitanya nauczał tej filozofii poprzez intonowanie świętego imienia Pana. Nauczał On, że święte imię-Pana jest dźwiękową inkarnacją Pana, i ponieważ Pan jest absolutną całością, nie ma różnicy pomiędzy Jego świętym imieniem i Jego transcendentalną formą. Zatem, przez intonowanie świętego imienia Pana można bezpośrednio obcować z Najwyższym Panem poprzez wibrację dźwiękową. Kiedy ktoś praktykuje tę wibrację dźwiękową, przechodzi on przez trzy stany rozwoju: etap, na którym popełnia się obrazy, etap oczyszczania, i etap transcendentalny. Na etapie popełniania obraz można pragnąć wszelkiego rodzaju materialnego szczęścia, ale na drugim etapie zostaje się oczyszczonym z wszelkiego materialnego zanieczyszczenia. Kiedy ktoś jest usytuowany na etapie transcendentalnym, osiąga najbardziej pożądaną pozycję - stan miłości Boga. Pan Caitanya nauczał, że jest to najwyższy stan doskonałości, jaki może osiągnąć istota ludzka.

    Praktyka yogi zasadniczo ma służyć kontroli zmysłów: Centralnym czynnikiem kontroli wszystkich zmysłów jest umysł; dlatego należy praktykować kontrolowanie umysłu poprzez zaangażowanie go w świadomość Krsny. Fizyczne działanie umysłu wyraża się poprzez zewnętrzne zmysły, które zostają uaktywnione albo dla osiągnięcia wiedzy, albo też funkcjonują zgodnie z wolą ich właściciela. Subtelne czynności umysłu to myślenie, czucie i wola. Żywa istota jest albo zanieczyszczona, albo czysta, odpowiednio do swojej świadomości. Jeśli czyjś umysł jest skupiony na Krsnie (Jego imieniu, cechach, formie, rozrywkach, otoczeniu i parafernaliach), to wtedy wszystkie czynności takiej osoby - zarówno subtelne, jak i fizyczne - stają się pomyślnymi. Proces polecany przez Bhagavad-gitę dla oczyszczenia świadomości, to proces skupiania umysłu na Krsnie, poprzez rozmawianie o Jego transcendentalnych czynach, sprzątanie Jego świątyni, uczęszczanie do Jego świątyni, oglądanie wspaniale ozdobionej, transcendentalnej formy Pana, słuchanie o Jego transcendentalnych chwałach, smakowanie ofiarowanego Mu pożywienia, obcowanie z Jego bhaktami, wąchanie kwiatów i liści tulasi, które zostały Mu ofiarowane, angażowanie się w czyny służące interesom Pana itd. Nikt nie jest w stanie zatrzymać czynności umysłu i zmysłów, ale można oczyścić te czynności przez zmianę świadomości. Pan Krsna mówi o takiej zmianie świadomości w Bhagavad-gicie, kiedy zapoznaje Arjunę z yogą, poprzez którą można działać bez uwikłania się w skutki karmiczne. "O synu Prthy, jeśli będziesz działał używając takiej inteligencji, będziesz w stanie uwolnić się od skutków swych czynów." (Bg. 2.39) Z powodu pewnych okoliczności, takich jak choroba itd., istota ludzka jest czasami ograniczona w swoim zadowalaniu zmysłów, ale to nie jest lekarstwem. Nie znając rzeczywistego procesu, poprzez który można kontrolować umysł i zmysły, mniej inteligentni cudzie albo usiłują powstrzymać działanie umysłu i zmysłów siłą, albo poddają się im i są unoszeni przez fale przyjemności zmysłowych.

    Regulujące zasady i reguły yogi, różne pozy siedzące i ćwiczenia oddechowe praktykowane w celu powstrzymania swoich zmysłów od przedmiotów zmysłów, są metodami przeznaczonymi dla tych, którzy są zbyt pogrążeni w cielesnej koncepcji życia. Inteligentny człowiek, który jest usytuowany w świadomości Krsny, nie próbuje na siłę powstrzymać swych zmysłów od działania. Raczej angażuje on zmysły w służbę dla Krsny. Nikt nie może powstrzymać dziecka od zabawy poprzez pozostawienie go biernym. Ale może ono zostać powstrzymane od angażowania się w nonsensy wówczas, kiedy zostanie zaangażowane w wyższe czynności. Powstrzymanie czynności zmysłowych siłą poprzez osiem zasad yogi jest polecane dla ludzi niższej klasy. Ale ludzie bardziej zaawansowani, zaangażowawszy się w wyższe czynności świadomości Krsny, w naturalny sposób porzucają niższe czynności egzystencji materialnej.

    Zatem Pan Caitanya naucza świadomości Krsny. Ta nauka jest absolutna. Jałowi spekulanci umysłowi usiłują uchronić się od przywiązań materialnych, ale na ogół ich umysł jest zbyt mocny, aby byli go w stanie kontrolować, i ściąga ich do czynności zmysłowych. Ale osobie w świadomości Krsny nie grozi nic takiego. Umysł i zmysły należy zaangażować w czynności w świadomości Krsny, i Pan Caitanya naucza, jak to zrobić w praktyce.

    Przed przyjęciem sannyasy (wyrzeczonego porządku życia), Pan Caitanya był znany jako Viśvambhara. Słowo viśvambhara odnosi się do tego, kto utrzymuje cały wszechświat i kto przewodzi wszystkim żywym istotom. Ten właśnie przewodnik, żywiciel i obrońca wszechświata pojawił się jako Pan Śri Krsna Caitanya, aby udzielić ludzkości tych wzniosłych nauk. Pan Caitanya jest idealnym nauczycielem, jeśli chodzi o zasadnicze potrzeby życia. Jest On najbardziej hojny w rozdzielaniu miłości Krsny, jak również jest oceanem pełnym wszelkich łask i pomyślności. Śrimad-Bhagavatam, Bhagavad-gita, Mahabharata i Upanisady stwierdzają, że jest On Najwyższą Osobą Boga, Samym Krsną, i w tym wieku niezgody jest przedmiotem uwielbienia dla wszystkich. Każdy może przyłączyć się do Jego ruchu sankirtanu. Nie trzeba posiadać żadnych wstępnych kwalifikacji. Jedynie poprzez przestrzeganie Jego nauk, każdy może stać się doskonałą ludzką istotą. Jeśli ktoś ma to szczęście, aby zostać zauroczonym Jego osobowością, to z pewnością misja jego życia zakończy się sukcesem. Innymi słowy, ci, którzy są zainteresowani osiągnięciem życia duchowego, dzięki łasce Pana Caitanyi mogą bez trudu zostać wyzwoleni z pułapki mayi. Nauki zaprezentowane w tej książce nie są czymś różnym od Pana.

    Będąc zaabsorbowaną tym materialnym ciałem i wskutek tego angażując się w różnego rodzaju czynności materialne, uwarunkowana dusza wypełnia karty historii. Nauki Pana Caitanyi mogą pomóc ludzkiemu społeczeństwu zatrzymać takie niepotrzebne i tymczasowe czynności. Poprzez te nauki społeczeństwo ludzkie może zostać wzniesione do najwyższej platformy czynności duchowych. Te czynności duchowe w rzeczywistości zaczynają się po wyzwoleniu z niewoli materialnej. Takie wyzwolone czynności w świadomości Krsny stanowią cel ludzkiej doskonałości. Fałszywy prestiż, który zdobywa się poprzez próby dominowania nad naturą materialną, jest złudzeniem. Wiedzę, która oświeca, można czerpać z tych nauk Pana Caitanyi, i dzięki tej wiedzy można awansować w życiu duchowym.

    Każdy musi przyjmować rezultaty swojego działania, czy to w postaci cierpienia czy radości; nikt nie może powstrzymać praw natury materialnej, która rządzi tymi rzeczami. Dopóki ktoś jest zaangażowany w czynności karmiczne, na pewno poniesie porażkę w próbie osiągnięcia ostatecznego celu życia. Mamy szczerą nadzieję, że dzięki poznaniu nauk Pana Caitanyi ludzkie społeczeństwo zostanie oświecone w życiu duchowym, i to nowe światło otworzy pole działania dla czystej duszy.

 

om tat sat

 

                                                                                                                  A.C. Bhaktivedanta Swami

 

14 marzec, 1968 rok

Dzień narodzin Pana Caitanyi

Świątynia Śri-Śri-Radha-Krsna

Nowy Jork, N.J.