ROZDZIAŁ XVIII .

Pan Śri Caitanya Mahaprabhu odwiedza Śri Vrndavanę

Śrila Bhaktivinoda Thakura przedstawił w swojej Amrta-pravaha-bhasyi następujące streszczenie Rozdziału Osiemnastego. W wiosce Arit-grama Śri Caitanya Mahaprabhu odkrył transcendentalne jeziora zwane Radha-kunda i Śyama-kunda. Później w wiosce Govardhana obejrzał Bóstwa Harideva. Śri Caitanya Mahaprabhu nie chciał wejść na wzgórze Govardhana, gdyż wzgórze to wielbi się jako Krsnę. Bóstwo Gopala znało pragnienie Śri Caitanyi Mahaprabhu, dlatego pod pretekstem zagrożenia ze strony muzułmanów przeniosło się do wioski Ganthuli-gramy. Wtedy to Śri Caitanya Mahaprabhu udał się do Ganthuli-gramy, by zobaczyć Bóstwo Gopala. Kilka lat później Pan Gopala wybrał się także do Mathury, do świątyni Viththaleśvara, i pozostał tam przez jeden miesiąc po to tylko, by udzielić audiencji Śrila Rupie Gosvamiemu.

Po odwiedzeniu Nandiśvary, Pavana-sarovary, Śesaśayi, Khela-tirthy, Bhandiravany, Bhadravany, Lohavany i Mahavany Śri Caitanya Mahaprabhu udał się do Gokuli, a potem ostatecznie wrócił do Mathury. Zobaczywszy tam wielki tłum, przeniósł Swą siedzibę w okolice Akrura-ghata i stamtąd codziennie chodził do Vrndavany, by odwiedzić Kaliya-hradę, Dvadaśaditya-ghatę, Keśi-ghatę, Rasa-sthali, Cira-ghatę i Amli-talę. Wielu ludzi popełniło błąd i rybaka na jeziorze Kaliya wzięło za Krsnę. Przyszły do Śri Caitanyi Mahaprabhu pewne cieszące się poważaniem osoby i wyraziły swą opinię, że gdy ktoś przyjmuje sannyasę, staje się Narayanem. Pan sprostował ich błąd. Dzięki temu obudziła się ich świadomość Krsny. Zrozumieli, że sannyasin jest po prostu żywą istotą, a nie Najwyższą Osobą Boga.

Gdy Śri Caitanya Mahaprabhu kąpał się w Akrura-ghata, na długi czas zanurzył się pod wodą. Balabhadra Bhattacarya postanowił, że po odwiedzeniu świętego miejsca zwanego Soroksetrą zabierze Śri Caitanyę Mahaprabhu do Prayag. Kiedy w drodze do Prayag zatrzymali się w jakiejś wiosce, Śri Caitanya Mahaprabhu zemdlał pod wpływem ekstatycznej miłości. Przechodzący tamtędy żołnierze Pathana widząc Śri Caitanyę Mahaprabhu doszli do błędnego wniosku, że - przy pomocy trucizny o nazwie dhutura - zabili Go Jego towarzysze, Balabhadra Bhattacarya i inni, i że zabrali Jego bogactwo. Dlatego uwięzili ich. Lecz gdy Śri Caitanya Mahaprabhu odzyskał przytomność, Jego towarzyszom przywrócono wolność. Przeprowadził On rozmowę z człowiekiem, którego w tym oddziale uważano za świętego. Powołując się na Koran Śri Caitanya Mahaprabhu ustanowił służbę oddania dla Krsny. W ten sposób dowódca żołnierzy zwany Vijali Khanem podporządkował się Śri Caitanyi Mahaprabhu i wtedy wszyscy, on i cały jego oddział, zostali bhaktami Pana Krsny. Ta sama wioska znana jest dzisiaj jako wioska Pathana Vaisnavów. Wykąpawszy się w Gangesie w Soro, Śri Caitanya Mahaprabhu dotarł do Prayag, które leży u zbiegu trzech rzek - Gangesu, Yamuny i Sarasvati.

Madhya 18.01 Śri Caitanya Mahaprabhu podróżował po całej Vrndavanie i Swymi spojrzeniami sprawiał przyjemność wszystkim żywym istotom, ruchomym i nieruchomym. Również Sam czerpał wiele przyjemności widząc wszystkich. W ten sposób Pan Gauranga wędrował po Vrndavanie.

Madhya 18.02 Wszelka chwała Panu Gauracandrze! Wszelka chwała Panu Nityanandzie Prabhu! Wszelka chwała Advaicie Prabhu! I wszelka chwała bhaktom Pana Caitanyi ze Śrivasą Thakurą na czele!

Madhya 18.03 Śri Caitanya Mahaprabhu tańczył w ekstazie, lecz gdy przybył do Arit-gramy, rozbudziła się Jego percepcja zmysłowa.

Madhya 18.03 Znaczenie: Arit-grama zwana jest także Arista-grama. Śri Caitanya Mahaprabhu dowiedział się, że w tej wiosce Śri Krsna zabił Aristasurę. Będąc tam, pytał o Radha-kundę, ale nikt nie potrafił Mu powiedzieć, gdzie się ona znajduje. Towarzyszący Mu bramin także nie mógł jej zlokalizować. Wtedy Śri Caitanya Mahaprabhu zrozumiał, że w owym czasie święte miejsca zwane Radha-kundą i Śyama-kundą zniknęły z pola widzenia. Dlatego odkrył Radha-kundę i Śyama-kundę, które były wówczas zbiornikami wody na dwóch polach ryżowych. Chociaż było w nich bardzo mało wody, Śri Caitanya Mahaprabhu był wszechwiedzący i zorientował się, że niegdyś te dwa stawy nazwane były Radha-kundą i Śyama-kundą. Tak doszło do odkrycia Radha-kundy i Śyama-kundy.

Madhya 18.04 Śri Caitanya Mahaprabhu zapytał miejscowych ludzi: "Gdzie jest Radha-kunda?" Nikt nie potrafił udzielić Mu informacji, a towarzyszący Mu bramin także tego nie wiedział.

Madhya 18.05 Wówczas Pan zrozumiał, że święte miejsce zwane Radha-kundą nie jest już dłużej widoczne. Będąc jednak wszechwiedzącą Najwyższą Osobą Boga, odkrył On Radha-kundę i Śyama-kundę na dwóch polach ryżowych. Była tam tylko odrobina wody, lecz Pan Caitanya wykąpał się w niej.

Madhya 18.06 Ludzie z wioski byli bardzo zdumieni, gdy ujrzeli, że Śri Caitanya Mahaprabhu kpie się w tych dwóch stawach pośrodku pól ryżowych. Wykąpawszy się, Pan ofiarował Śri Radha-kundzie modlitwy.

Madhya 18.07 "Ze wszystkich gopi najdroższą jest Radharani. Podobnie jezioro zwane Radha-kundą jest bardzo drogie Panu, ponieważ jest ono bardzo drogie Śrimati Radharani.

Madhya 18.08 "'Śrimati Radharani jest najdroższa Panu Krsnie i Jej jezioro znane jako Radha-kunda także jest Mu bardzo drogie. Śrimati Radharani jest z pewnością najukochańsza ze wszystkich gopi.'

Madhya 18.08 Znaczenie: Jest to werset z Padma Purany.

Madhya 18.09 "W tym jeziorze Pan Krsna i Śrimati Radharani zwykli codziennie bawić się w wodzie, a na brzegu tańczyli w tańcu rasa.

Madhya 18.10 "W rzeczywistości każdego, kto chociaż raz w życiu wykąpie się w tym jeziorze, Pan Krsna obdarza ekstatyczną miłością podobną miłości Śrimati Radharani.

Madhya 18.11 "Urok Radha-kundy jest tak słodki, jak czar Śrimati Radharani. Podobnie chwały tego kunda [jeziora] dorównują chwałom Śrimati Radharani.

Madhya 18.12 "'Dzięki swym wspaniałym transcendentalnym cechom Radha-kunda jest równie drogie Krsnie, jak Śrimati Radharani. To w tym jeziorze wszechbogaty Pan Śri Krsna z wielką przyjemności i w transcendentalnym szczęściu oddawał się Swoim rozrywkom ze Śrimati Radharani. Ktokolwiek chociaż raz wykąpie się w Radha-kundzie, osiąga miłosną atrakcję Śrimati Radharani do Krsny. Któż w tym świecie może opisać chwały i słodycz Śri Radha-kundy?' "

Madhya 18.12 Znaczenie: Werset ten znajduje się w Govinda-lilamrcie (7.102).

Madhya 18.13 W ten sposób Śri Caitanya Mahaprabhu ofiarował modlitwy Radha-kundzie. Pogrążony w ekstatycznej miłości tańczył na brzegu, pamiętając rozrywki, które Pan Krsna spełniał na brzegu Radha-kundy.

Madhya 18.14 Następnie Śri Caitanya Mahaprabhu naznaczył Swoje ciało tilakiem zrobionym z gliny Radha-kundy i z pomocą Balabhadry Bhattacaryi zabrał trochę tej glinki ze Sobą.

Madhya 18.15 Znad Radha-kundy Śri Caitanya Mahaprabhu udał się nad jezioro Sumanah. Gdy ujrzał stamtąd wzgórze Govardhana, ogarnęła Go radość.

Madhya 18.16 Ujrzawszy wzgórze Govardhana, Pan natychmiast złożył pokłony padając na ziemię niczym kij. Objął kawałek skały ze wzgórza Govardhana i ogarnęło Go szaleństwo.

Madhya 18.17 Pan przyszedł do wioski zwanej Govardhaną oszalały z ekstatycznej miłości. To tam ujrzał Bóstwo Haridevy i złożył Mu Swoje pokłony.

Madhya 18.18 Harideva jest inkarnacją Narayana, a Jego siedziba znajduje się na zachodnim płatku lotosu Mathury.

Madhya 18.19 Oszalały z ekstatycznej miłości Śri Caitanya Mahaprabhu zaczął tańczyć przed Bóstwem Haridevy. Gdy ludzie usłyszeli o wspaniałych czynach Pana, przyszli Go zobaczyć.

Madhya 18.20 Ludzie byli zdumieni widząc ekstatyczną miłość i osobiste piękno Śri Caitanyi Mahaprabhu. Kapłani służący Bóstwu Haridevy zgotowali Panu dobre przyjęcie.

Madhya 18.21 Nad Brahma-kundą Bhattacarya ugotował pożywienie i Pan, wykąpawszy się w Brahma-kundzie, zjadł obiad.

Madhya 18.22 Tego wieczora Pan pozostał w świątyni Haridevy, a nocą zaczął snuć rozważania.

Madhya 18.23 Śri Caitanya Mahaprabhu pomyślał: "Skoro nigdy nie wejdę na wzgórze Govardhana, to jak będę w stanie ujrzeć Gopala Rayę?"

Madhya 18.24 Myśląc w ten sposób Pan zachował milczenie, a Pan Gopala, znając Jego rozważania, uciekł się do podstępu.

Madhya 18.25 Schodząc ze wzgórza Govardhana Pan Gopala spotkał się z Panem Śri Caitanyą Mahaprabhu, który nie zamierzał wejść na wzgórze, uważając Siebie za bhaktę Pana Krsny.

Madhya 18.26 Gopala przebywał w wiosce zwanej Annakuta-grama na wzgórzu Govardhana. Mieszkający tam wieśniacy pochodzili głównie z Rajasthanu.

Madhya 18.26 Znaczenie: O wiosce o nazwie Annakuta-grama wspomniane jest w Bhakti-ratnakarze (Piąta Fala):

gopa-gopi bhunjayena kautuka apara

ei hetu 'aniyora' nama se ihara

annakuta-sthana ei dekha śrinivasa

e-sthana darśane haya purna abhilasa

"To tutaj wszystkie gopi i wszyscy gopa cieszyli się wspaniałymi rozrywkami ze Śri Krsną. Dlatego miejsce to zwane jest także Aniyora. Tutaj odprawiano ceremonię Annakuta. O Śrinivaso, każdemu, kto ujrzy to miejsce, spełniają się wszystkie pragnienia." Jest też powiedziane:

kundera nikata dekha nivida-kanana

ethai 'gopala' chila hana sangopana

"Spójrz na gęsty las w pobliżu kundy. To tam ukryty był Gopala." Również Stavavali (8.75) autorstwa Raghunathy dasa Gosvamiego mówi:

vrajendra-varyarpita-bhogam uccair

dhrtva brhat-kayam agharir utkah

varena radham chalayan vibhunkte

yatranna-kutam tad aham prapadye

Madhya 18.27 Pewna osoba, która przybyła do wioski, poinformowała mieszkańców: "Tureccy żołnierze przygotowują się teraz do ataku na waszą wioskę.

Madhya 18.28 "Opuśćcie wioskę dzisiaj w nocy, nie zostawiając nawet jednej osoby. Weźcie ze sobą Bóstwo i odejdźcie, gdyż jutro nadejdą mahometańscy żołnierze."

Madhya 18.29 Słysząc to wszyscy mieszkańcy wioski bardzo się zaniepokoili. Najpierw wzięli Gopala i przenieśli Go do wioski zwanej Ganthuli.

Madhya 18.30 Bóstwo Gopala trzymane było w domu bramina, gdzie wielbiono Je w tajemnicy. Wszyscy uciekli i w ten sposób wioska Annakuta wyludniła się.

Madhya 18.31 Z obawy przed mahometanami Bóstwo Gopala bezustannie przenoszono z jednego miejsca w drugie. Tak więc porzucając Swą świątynię Pan Gopala mieszkał czasem pod krzakiem, a czasami w różnych wioskach.

Madhya 18.32 Nad ranem Śri Caitanya Mahaprabhu wykąpał się w jeziorze zwanym Manasa-ganga. Następnie okrążył wzgórze Govardhana.

Madhya 18.33 Na sam widok wzgórza Govardhana Śri Caitanya Mahaprabhu pogrążył się w ekstazie miłości do Krsny. Bezustannie tańcząc, wyrecytował następujący werset

Madhya 18.34 "To wzgórze Govardhana jest najlepszym ze wszystkich bhaktów! O Moi przyjaciele, to wzgórze dostarcza Krsnie i Balaramie, jak również Ich cielętom, krowom i przyjaciołom pasterzom wszelkiego rodzaju potrzebnych rzeczy: wody do picia, bardzo miękkiej trawy, jaskiń, owoców, kwiatów i warzyw. W ten sposób wzgórze okazuje Panu szacunek. Dotykane lotosowymi stopami Krsny i Balaramy, wzgórze Govardhana wygląda na bardzo radosne."

Madhya 18.34 Znaczenie: Jest to cytat ze Śrimad-Bhagavatam (10.21.18). Słowa te wypowiedziały gopi, gdy na jesieni Krsna i Balarama poszli do lasu. Gopi rozmawiały między sobą i wychwalały Krsnę i Balaramę za Ich rozrywki.

Madhya 18.35 Następnie Śri Caitanya Mahaprabhu wykąpał się w jeziorze zwanym Govinda-kunda. Będąc tam usłyszał, że Bóstwo Gopala odeszło już do Ganthuli-gramy.

Madhya 18.36 Wówczas Śri Caitanya Mahaprabhu udał się do wioski Ganthuli-gramy i odwiedził Bóstwo Gopala. Pogrążony w ekstatycznej miłości zaczął intonować i tańczyć.

Madhya 18.37 Skoro tylko Pan ujrzał, jak piękne jest Bóstwo Gopala, natychmiast pogrążył się w ekstatycznej miłości i wyrecytował następujący werset. Potem intonował i tańczył do końca dnia.

Madhya 18.37 Znaczenie: Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura podaje następującą informację dotyczącą Govinda-kundy. Na wzgórzu Govardhana, w niewielkiej odległości od wioski Paitha leży wioska o nazwie Aniyora. W pobliżu tego miejsca znajduje się Govinda-kunda i są tam dwie świątynie poświęcone Govindzie i Baladevie. Niektórzy są zdania, że jezioro to odkryła królowa Padmavati. W Bhakti-ratnakarze (Piątej Fali) znajdujemy następujące oznajmienie:

ei-śri-govinda-kunda-mahima aneka

etha indra kaila govindera abhiseka

"Govinda-kunda wychwalane jest z powodu swoich licznych duchowych działań. To tutaj Pan Krsna pokonał Indrę, który następnie ofiarował swoje modlitwy i wykąpał Pana Govindę." W książce Stavavali (Vraja-vilasa-stava, 74) znajduje się następujący werset

nicaih praudha-bhayat svayam surapatih padau vidhrtyeha yaih

svar-ganga-salilaiś cakara surabhi-dvarabhisekotsavam

govindasya navam gavam adhipata rajye sphutam kautukat

tair yat pradurabhut sada sphuratu tad govinda-kundam drśoh

W Mathura-khandzie jest też powiedziane:

yatrabhisikto bhagavan maghona yadu-vairina

govinda-kundam taj-jatam snana-matrena moksadam

"Po prostu dzięki wykąpaniu się w Govinda-kundzie otrzymuje się wyzwolenie. Jezioro to powstało, gdy Pan Indra kąpał Bhagavana Śri Krsnę."

Ganthuli-grama leży w pobliżu dwóch wiosek: Bilachu i Gopala-pura. Krążą pogłoski, że tutaj odbyło się pierwsze spotkanie Radhy i Krsny. Bhakti-ratnakara (Piąta Fala) oznajmia: sakhi dunha vastre ganthi dila sangopane. Jest też powiedziane: phaguya laiya keha ganthi khuli' dila. Z tego powodu wioska nosi nazwę Ganthuli.

Madhya 18.38 Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział: "'Niechaj zawsze chroni was lewe ramię Śri Krsny, którego oczy są jak płatki kwiatu lotosu. Lewą ręką podniósł On wzgórze Govardhana, jakby było ono zabawką.' "

Madhya 18.38 Znaczenie: Werset ten znajduje się w Bhakti-rasamrta-sindhu (2.1.62).

Madhya 18.39 Śri Caitanya Mahaprabhu oglądał Bóstwo Gopala przez trzy dni. Czwartego dnia Bóstwo powróciło do własnej świątyni.

Madhya 18.40 Caitanya Mahaprabhu szedł z Bóstwem Gopala intonując i tańcząc. Ogromny i radosny tłum ludzi także intonował transcendentalne imię Krsny: "Hari! Hari!"

Madhya 18.41 Następnie Bóstwo Gopala wróciło do Swej świątyni, a Śri Caitanya Mahaprabhu został u podnóża wzgórza. W ten sposób Bóstwo Gopala zaspokoiło wszystkie pragnienia Śri Caitanyi Mahaprabhu.

Madhya 18.42 W taki to łaskawy sposób Pan Gopala postępuje ze Swymi bhaktami. Widząc to bhaktowie pogrążyli się w ekstatycznej miłości.

Madhya 18.43 Śri Caitanya Mahaprabhu bardzo pragnął zobaczyć Gopala, ale nie chciał wspinać się na wzgórze Govardhana. Dlatego uciekając się do pewnego podstępu Bóstwo Gopala zeszło osobiście.

Madhya 18.44 W ten sposób, podając jakiś pretekst, Gopala czasami pozostaje w zaroślach leśnych, a czasami przebywa w jakiejś wiosce. Ten, kto jest bhaktą, przychodzi zobaczyć to Bóstwo.

Madhya 18.45 Dwaj bracia, Rupa i Sanatana, nie weszli na wzgórze. Im także Pan Gopala udzielił audiencji.

Madhya 18.46 Będąc w podeszłym wieku, Śrila Rupa Gosvami nie mógł się tam udać, lecz pragnął ujrzeć piękno Gopala.

Madhya 18.47 Obawiając się mahometan Gopala udał się do Mathury, gdzie prze cały miesiąc przebywał w świątyni Viththaleśvary.

Madhya 18.47 Znaczenie: Gdy dwaj bracia, Śrila Rupa Gosvami i Sanatana Gosvami, poszli do Vrndavany, postanowili tam zamieszkać. Idąc za przykładem Śri Caitanyi Mahaprabhu nie wchodzili na wzgórze, gdyż uważali je za tożsame z Krsną, Najwyższą Osobą Boga. Pod pewnym pretekstem Bóstwo Gopala udzieliło Śri Caitanyi Mahaprabhu audiencji u podnóża wzgórza i podobną łaskę okazał Gopala Śri Rupie Gosvamiemu i Sanatanie Gosvamiemu. Gdy z powodu niedołęstwa wynikającego ze starości Rupa Gosvami nie mógł pójść na wzgórze Govardhana Gopala łaskawie udał się do Mathury i przez jeden miesiąc przebywał w świątyni Viththaleśvary. To wtedy Śrila Rupa Gosvami mógł do woli oglądać piękno Gopala.

Madhya 18.48 Śrila Rupa Gosvami i jego towarzysze pozostali w Mathurze przez jeden miesiąc i oglądali Bóstwo Gopala.

Madhya 18.48 Znaczenie: Bhakti-ratnakara (Piąta Fala) podaje następujący opis świątyni Viththaleśvary:

viththalera seva krsna-caitanya-vigraha

tahara darśane haila parama agraha

śri-viththalanatha --- bhatta-vallabha-tanaya

karila yateka priti kahile na haya

gatholi-grame gopala aila 'chala' kari'

tanre dekhi' nrtya-gite magna gaurahari

śri-dasa-gosvami adi paramarśa kari'

śri-viththaleśvare kaila seva-adhikari

pita śri-vallabha-bhatta tanra adarśane

kata-dina mathuraya chilena nirjane

Śri Vallabha Bhatta miał dwóch synów. Starszy, Gopinatha, urodził się w 1432 ery Śakabda, a młodszy, Viththalanatha, urodził się w 1437 i zmarł w 1507. Viththala miał siedmiu synów: Giridharę, Govindę, Balakrsnę, Gokuleśę, Raghunathę, Yadunatha i Ghanaśyamę. Viththala dokończył wiele nieukończonych książek swego ojca, łącznie z jego komentarzem do Vedanta-sutry, komentarzem Subodhini do Śrimad-Bhagavatam, Vidvan-mandanę, Śrngara-rasa-mandanę i Nyasadeśa-vivaranę. Śri Caitanya Mahaprabhu udał się do Vrndavany przed narodzinami Viththali. W okresie, gdy Gopala przebywał w domu Viththalanatha, Śrila Rupa Gosvami był już bardzo stary.

Madhya 18.49 Gdy Rupa Gosvami przebywał w Mathurze, towarzyszyli mu Gopala Bhatta Gosvami, Raghunatha dasa Gosvami, Raghunatha Bhatta Gosvami i Lokanatha dasa Gosvami.

Madhya 18.49 Znaczenie: Śri Lokanatha Gosvami był osobistym towarzyszem Śri Caitanyi Mahaprabhu i wielkim bhaktą Pana. Był on mieszkańcem wioski o nazwie Talakhadi położonej w okręgu Yaśohara w Bengalu. Wcześniej mieszkał w Kacnapada. Jego ojciec nazywał się Padmanabha, a jedynym młodszym bratem był Pragalbha. Wypełniając polecenie Śri Caitanyi Mahaprabhu Śri Lokanatha udał się do Vrndavany, by tam zamieszkać. Założył on świątynię zwaną Gokulananda. Śrila Narottama dasa Thakura wybrał Lokanatha dasa Gosvamiego na swojego mistrza duchowego i był jego jedynym uczniem. Ponieważ Lokanatha dasa Gosvami nie chciał, by jego imię umieszczone było w Śri Caitanya-caritamrcie, niezbyt często napotykamy na nie w tej sławnej księdze. Stacja Yaśohara leży na szlaku kolejowym E.B.R. w Bangladeszu. Ze stacji kolejowej trzeba pojechać autobusem do wioski Sonakhali, a stamtąd do Khejura. Od tego miejsca trzeba pójść albo, w porze deszczowej, popłynąć do wioski Talakhadi. W wiosce tej nadal żyją potomkowie młodszego brata Lokanatha Gosvamiego.

Madhya 18.50 Śrila Rupie Gosvamiemu towarzyszyli też Bhugarbha Gosvami, Śri Jiva Gosvami, Śri Yadava Acarya i Govinda Gosvami.

Madhya 18.51 Towarzyszyli mu także Śri Uddhava dasa, Madhava, Śri Gopala dasa i Narayana dasa.

Madhya 18.52 Był z nim także wielki bhakta Govinda, Vani Krsnadasa, Pundarikaksa, Iśana i Laghu Haridasa.

Madhya 18.52 Znaczenie: Laghu Haridasa nie należy mylić z Juniorem Haridasem, który popełnił samobójstwo w Prayag. Bhakta na ogół zwany jest Haridasą i skutkiem tego jest wielu Haridasów. Głównym był Thakura Haridasa. Był też Madhyama Haridasa.

W Bhakti-ratnakarze (Szóstej Fali) znajduje się lista wielu głównych bhaktów, którzy towarzyszyli Śrila Rupie Gosvamiemu.

gosvami gopala-bhatta ati dayamaya

bhugarbha, śri-lokanatha --- gunera alaya

śri-madhava, śri-paramananda-bhattacarya

śri-madhu-pandita --- yanra caritra aścarya

premi krsnadasa krsnadasa brahmacari

yadava acarya, narayana krpavan

śri pundarikaksa-gosani, govinda, iśana

śri-govinda vani-krsnadasa aty-udara

śri-uddhava --- madhye-madhye gaude gati yanra

dvija-haridasa krsnadasa kaviraja

śri-gopala-dasa yanra alaukika kaya

śri-gopala, madhavadi yateka vaisnava

"Ze Śrila Rupą Gosvamim obecni byli następujący Vaisnavowie: miłosierny Gopala Bhatta Gosvami; Bhugarbha Gosvami; Śri Lokanatha dasa Gosvami, który był oceanem wszelkich dobrych cech; Śri Madhava; Śri Paramananda Bhattacarya; Śri Madhu Pandita, którego wszystkie cechy są wspaniałe; Premi Krsnadasa; Krsnadasa Brahmacari; Yadava Acarya; miłosierny Narayana; Śri Pundarikaksa Gosvami; Govinda; Iśana; Śri Govinda; wspaniałomyślny Van Krsnadasa; Śri Uddhava, który od czasu do czasu odwiedzał Bengal; Dvija Haridasa; Krsnadasa Kaviraja; Śri Gopala dasa, którego ciało jest całkowicie duchowe; Śri Gopala; Madhava i wielu innych."

Madhya 18.53 Rupa Gosvami z wielką radością odwiedził Pana Gopala w towarzystwie wszystkich tych bhaktów.

Madhya 18.54 Bóstwo Gopala pozostało w Mathurze przez jeden miesiąc, a następnie wróciło do własnej siedziby, podczas gdy Śri Rupa Gosvami powrócił do Vrndavany.

Madhya 18.55 W opowiadaniu tym opisałem łaskę Pana Gopala. Po odwiedzeniu Bóstwa Gopala Śri Caitanya Mahaprabhu udał się do Śri Kamyavany.

Madhya 18.55 Znaczenie: Kamyavana wspomniana jest w Adi-varaha Puranie:

caturtham kamyaka-vanam vananam vanam uttamam

tatra gatva naro devi mama loke mahiyate

W Bhakti-ratnakarze (Piątej Fali) jest też powiedziane:

ei kamyavane krsna-lila manohara

karibe darśana sthana kunda bahutara

kamyavane yata tirtha lekha nahi tara

Madhya 18.56 Poprzednio opisałem podróż Śri Caitanyi Mahaprabhu do Vrndavany. W ten sam ekstatyczny sposób wędrował On po całej Vrndavanie.

Madhya 18.57 Po odwiedzeniu miejsc rozrywek Krsny w Kamyavanie, Śri Caitanya Mahaprabhu udał się do Nandiśvary. Tam pogrążył się w ekstatycznej miłości.

Madhya 18.57 Znaczenie: Nandiśvara to dom Maharajy Nandy.

Madhya 18.58 Śri Caitanya Mahaprabhu wykąpał się we wszystkich sławnych jeziorach, poczynając od jeziora Pavana. Następnie wszedł na wzgórze i przemówił do ludzi.

Madhya 18.58 Znaczenie: Pavana-sarovara opisane jest w Mathura-mahatmyi:

pavane sarasi snatva krsnam nandiśvare girau

drstva nandam yaśodam ca sarvabhistam avapnuyat

Madhya 18.59 Śri Caitanya Mahaprabhu zapytał: "Czy na szczycie tego wzgórza są jakiekolwiek Bóstwa?" Miejscowi ludzie odpowiedzieli: "Są Bóstwa na tym wzgórzu, ale znajdują się w jaskini.

Madhya 18.60 "Są tam ojciec i matka, którzy mają dobrze zbudowane ciała, a między nimi jest bardzo piękne dziecko, którego postać jest zgięta w trzech miejscach."

Madhya 18.61 Słysząc to Śri Caitanya Mahaprabhu bardzo się ucieszył. Po odkryciu jaskini ujrzał trzy bóstwa.

Madhya 18.62 Śri Caitanya Mahaprabhu okazał Swój szacunek Nandzie Maharajy i matce Yaśodzie i z wielką ekstatyczną miłością dotykał ciała Pana Krsny.

Madhya 18.63 Każdego dnia Pan intonował i tańczył w ekstatycznej miłości. W końcu udał się do Khadiravany.

Madhya 18.63 Znaczenie: Khadiravana opisana jest w Bhakti-ratnakarze (Piątej Fali):

dekhaha khadira-vana vidita jagate

visnu-loka-prapti etha gamana-matrete

"Spójrz na las zwany Khadiravaną, sławny w całym wszechświecie. Kto przychodzi do Khadiravany, może natychmiast wznieść się na Visnulokę."

Madhya 18.64 Obejrzawszy miejsca rozrywek Pana Krsny, Śri Caitanya poszedł do Śesaśayi, gdzie zobaczył Laksmi i wyrecytował następujący werset.

Madhya 18.65 "O najukochańszy! Twoje lotosowe stopy są tak miękkie, że delikatnie umieszczamy je na swoich piersiach, bojąc się, że zostaną zranione. Nasze życie należy tylko do Ciebie. To dlatego nasze umysły pełne są niepokoju, że kamienie na leśnej ścieżce, po której wędrujesz, mogą poranić Twoje delikatne stopy.

Madhya 18.65 Znaczenie: Jest to werset ze Śrimad-Bhagavatam (10.31.19) wypowiedziany przez gopi, gdy Krsna opuścił je w środku tańca rasa-lila.

Madhya 18.66 Następnie Śri Caitanya Mahaprabhu odwiedził Khela-tirthę, a potem udał się do Bhandiravany. Przeprawiając się przez Yamunę, poszedł do Bhadravany.

Madhya 18.66 Znaczenie: W Bhakti-ratnakarze jest powiedziane, że Śri Krsna i Balarama całe dnie bawili się w Khela-tirtha z chłopcami pasterzami. Matka Yaśoda musiała Ich wołać do kąpieli i na obiad.

Madhya 18.67 Śri Caitanya Mahaprabhu odwiedził Śrivanę i Lohavanę. Następnie udał się do Mahavany i odwiedził Gokulę, miejsce rozrywek Pana Krsny z wczesnego dzieciństwa.

Madhya 18.67 Znaczenie: Bhakti-ratnakara mówi o Śrivanie (zwanej też Bilvavaną), devata-pujita bilvavana śobhamaya: "Piękny las Bilvavany wielbią wszyscy półbogowie."

O Lohavanie Bhakti-ratnakara (Piąta Fala) mówi:

lohavane krsnera adbhuta go-carana

etha loha-janghasure vadhe bhagavan

"W Lohavanie Pan Krsna zwykł paść krowy. W tym miejscu zabity został demon Lohajangha."

Mahavana opisana jest w Bhakti-ratnakarze (Piątej Fali):

dekha nanda-yaśoda-alaya mahavane

ei dekha śri-krsna-candrera janma sthala

śri-gokula, mahavana --- dui 'eka' haya

"Spójrz na dom Nandy i Yaśody w Mahavanie. Zobacz miejsce narodzin Pana Krsny. Mahavana i miejsce narodzin Pana Krsny, Gokula, są jednym i tym samym."

Madhya 18.68 Widok miejsca, w którym Śri Krsna złamał bliźniacze drzewa arjuna, wzbudził w Śri Caitanyi Mahaprabhu wielką ekstatyczną miłość.

Madhya 18.69 Po odwiedzeniu Gokuli Śri Caitanya Mahaprabhu powrócił do Mathury, gdzie zobaczył miejsce narodzin Pana. Tam zatrzymał się w domu bramina Sanodiya.

Madhya 18.70 Widząc, że w Mathurze zgromadził się wielki tłum, Caitanya Mahaprabhu odszedł i udał się do Akrura-tirthy, gdzie przebywał w odludnym miejscu.

Madhya 18.70 Znaczenie: Akrura-tirtha wspomniana jest także w Bhakti-ratnakarze (Piątej Fali):

dekha, śrinivasa, ei akrura gramete

śri-krsna-caitanya-prabhu chilena nibhrte

"Śrinivaso, spójrz na tę wioskę Akrury. Śri Caitanya Mahaprabhu przebywał tam w odludnym miejscu."

Madhya 18.71 Następnego dnia Śri Caitanya Mahaprabhu udał się do Vrndavany i wykąpał w jeziorze Kaliya i Praskandana.

Madhya 18.71 Znaczenie: Kaliya-hrada wspomniane jest w Bhakti-ratnakarze (Piątej Fali):

e kaliya-tirtha papa vinaśaya

kaliya-tirtha-sthane bahu-karya-siddhi haya

"Kto wykąpie się w Kaliya-hradzie, uwalnia się od wszelkich grzesznych czynów. Dzięki kąpieli w Kaliya-hradzie można też odnieść sukces w interesach."

Madhya 18.72 Po odwiedzeniu świętego miejsca zwanego Praskandana Śri Caitanya Mahaprabhu udał się do Dvadaśadityi. Stamtąd poszedł do Keśi-tirthy i gdy ujrzał miejsce, w którym odbywał się taniec rasa, natychmiast stracił przytomność z powodu ekstatycznej miłości.

Madhya 18.73 Odzyskawszy przytomność, Pan zaczął tarzać się po ziemi. Czasami śmiał się, płakał, tańczył i upadał. Śpiewał również bardzo głośno.

Madhya 18.74 W ten sposób transcendentalnie rozbawiony, Śri Caitanya Mahaprabhu szczęśliwie spędził ten dzień w Keśi-tirtha. Wieczorem wrócił do Akrura-tirtha, gdzie zjadł posiłek.

Madhya 18.75 Następnego ranka Śri Caitanya Mahaprabhu wrócił do Vrndavany i wykąpał się w Cira-ghata. Potem udał się do Tentuli-tali, gdzie odpoczął.

Madhya 18.76 Drzewo tamaryndowe zwane Tentuli-tala było bardzo stare, gdyż stało tam od czasu rozrywek Pana Krsny. Pod tym drzewem znajdowała się bardzo błyszcząca platforma.

Madhya 18.77 Ponieważ w pobliżu Tentuli-tala płynęła Yamuna, wiał tam bardzo chłodny wiatr. Stamtąd Pan oglądał piękno Vrndavany i wody Yamuny.

Madhya 18.78 Śri Caitanya Mahaprabhu zwykł siedzieć pod starym drzewem tamaryndowym i intonować święte imię Pana. W południe wracał do Akrura-tirthy, by zjeść obiad.

Madhya 18.79 Do Śri Caitanyi Mahaprabhu przychodzili wszyscy ludzie z okolicy Akrura-tirthy, pragnąc Go zobaczyć, więc z powodu ogromnych tłumów Pan nie mógł w spokoju intonować świętego imienia.

Madhya 18.80 Dlatego Śri Caitanya Mahaprabhu chodził do Vrndavany i siadał w odosobnionym miejscu. Tam właśnie do południa intonował święte imię.

Madhya 18.81 Po południu ludzie mogli z Nim rozmawiać. Pan mówił każdemu o doniosłości intonowania świętego imienia.

Madhya 18.82 W tym czasie odwiedził Śri Caitanyę Mahaprabhu Vaisnava o imieniu Krsnadasa. Był on grhasthą należącym do klasy ksatriyów, a jego dom leżał na drugim brzegu Yamuny.

Madhya 18.83 Wykąpawszy się w Keśi-tirtha, Krsnadasa poszedł w kierunku Kaliya-daha i nagle ujrzał Śri Caitanyę Mahaprabhu siedzącego w Amli-tala [Tentuli-tala].

Madhya 18.84 Krsnadasa był zdumiony widząc osobiste piękno i najwyższą miłość Pana. Pod wpływem ekstatycznej miłości złożył Panu pełne szacunku pokłony.

Madhya 18.85 Śri Caitanya Mahaprabhu spytał Krsnadasa: "Kim jesteś? Gdzie jest twój dom?" Krsnadasa odrzekł: "Jestem najbardziej upadłym grhasthą.

Madhya 18.86 "Należę do kasty Rajaputa, a mój dom jest niedaleko zaraz na drugim brzegu Yamuny. Jednak pragnę zostać sługą Vaisnavy.

Madhya 18.87 "Miałem dzisiaj pewien sen i kierując się nim, przyszedłem tutaj i znalazłem Ciebie."

Madhya 18.88 Wówczas Śri Caitanya Mahaprabhu obejmując Krsnadasę obdarzył go Swą bezprzyczynową łaską. Krsnadasa oszalał pod wpływem ekstatycznej miłości i zaczął tańczyć oraz śpiewać święte imię Hari.

Madhya 18.89 Krsnadasa wrócił z Panem do Akrura-tirthy i otrzymał resztki pożywienia Pana.

Madhya 18.90 Następnego ranka Krsnadasa poszedł ze Śri Caitanyą Mahaprabhu do Vrndavany i niósł Jego naczynie na wodę. Tak oto Krsnadasa opuścił swą żonę, dom i dzieci, aby być ze Śri Caitanyą Mahaprabhu.

Madhya 18.91 Gdziekolwiek Pan się udał, wszyscy ludzie mówili: "Krsna ponownie ukazał się we Vrndavanie."

Madhya 18.92 Pewnego ranka do Akrura-tirtha przybyło wielu ludzi. Przychodząc z Vrndavany uczynili sporo zgiełku.

Madhya 18.93 Ujrzawszy Śri Caitanyę Mahaprabhu, wszyscy ludzie ofiarowali wyrazy szacunku Jego lotosowym stopom. Następnie Pan zapytał ich: "Skąd wy wszyscy przyszliście?"

Madhya 18.94 Ludzie odpowiedzieli: "Krsna ponownie ukazał się na wodach jeziora Kaliya. Tańczy na kapturach węża Kaliyi, na których błyszczą klejnoty.

Madhya 18.95 "Każdy widział Samego Pana Krsnę. Co do tego nie ma wątpliwości." Słysząc to Śri Caitanya Mahaprabhu zaczął się śmiać. Następnie powiedział: "Wszystko to racja."

Madhya 18.96 Przez trzy kolejne noce ludzie chodzili do Kaliya-daha, by zobaczyć Krsnę. Wszyscy wracali mówiąc: "Ujrzeliśmy Samego Krsnę."

Madhya 18.97 "Ujrzeliśmy bezpośrednio Pana Krsnę." Tak oto łaska bogini nauki skłoniła ich do powiedzenia prawdy.

Madhya 18.98 Gdy ludzie ujrzeli Śri Caitanyę Mahaprabhu, zobaczyli w rzeczywistości Krsnę. Lecz ponieważ kierowali się własną niedoskonałą wiedzą, uznali za Krsnę to, co Nim nie było.

Madhya 18.99 W tym czasie Balabhadra Bhattacarya przedstawił u lotosowych stóp Caitanyi Mahaprabhu pewną prośbę. Powiedział: "Proszę, pozwól mi tam pójść i zobaczy Pana Krsnę bezpośrednio."

Madhya 18.99 Znaczenie: Oszołomieni ludzie, którzy odwiedzali Śri Caitanyę Mahaprabhu, rzeczywiście widzieli Pana Krsnę, lecz popełniali błąd myśląc, że Krsna pojawił się na jeziorze Kaliya. Wszyscy powiedzieli, że bezpośrednio widzieli, jak Krsna spełnia Swe rozrywki na kapturze węża Kaliyi, i że klejnoty na kapturach Kaliyi błyszczały oślepiająco. Ponieważ spekulowali, mając niedoskonałą wiedzę, sądzili zatem, że Śri Caitanya Mahaprabhu jest zwykłą ludzką istotą, zaś lampę przewoźnika na jeziorze brali za Krsnę. Trzeba widzieć rzeczy takimi jakimi są, patrząc przez łaskę mistrza duchowego; w przeciwnym razie, jeżeli ktoś próbuje zobaczyć Krsnę bezpośrednio, może mylnie wziąć Go za kogoś zwykłego. Każdy musi patrzeć na Krsnę zgodnie z orzeczeniem literatury wedyjskiej prezentowanej przez samozrealizowanego mistrza duchowego. Szczera osoba może ujrzeć Krsnę za pośrednictwem przezroczystego via medium Śri Gurudevy, mistrza duchowego. Jeżeli ktoś nie jest oświecony wiedzą przekazywaną przez mistrza duchowego, nie może widzieć rzeczy takimi, jakimi są, nawet jeśli bezustannie przebywa z mistrzem duchowym. Owo zajście w Kaliya-daha jest bardzo pouczające dla tych, którzy pragną robić postęp w świadomości Krsny.

Madhya 18.100 Gdy Balabhadra Bhattacarya poprosił o pozwolenie zobaczenia Krsny w Kaliya-daha, Śri Caitanya Mahaprabhu miłosiernie dał mu po nosie, mówiąc: "Jesteś wielkim uczonym, lecz pod wpływem oznajmień innych głupców sam stałeś się głupcem.

Madhya 18.100 Znaczenie: Maya jest tak silna, że nawet osoba taka jak Balabhadra Bhattacarya, który bezustannie przebywał ze Śri Caitanyą Mahaprabhu, była pod wrażeniem słów głupców. Idąc do Kaliya-daha Balabhadra Bhattacarya chciał bezpośrednio ujrzeć Krsnę, ale Śri Caitanya Mahaprabhu, jako oryginalny mistrz duchowy, nie pozwolił Swemu słudze ulec takiej głupocie. Dlatego skarcił go, dając mu po nosie po to tylko, by przywrócić mu właściwe zrozumienie świadomości Krsny.

Madhya 18.101 "Dlaczego Krsna miałby się pojawić w wieku Kali? Zwiedzeni głupcy wywołują jedynie poruszenie i wrzawę.

Madhya 18.101 Znaczenie: Pierwsze oznajmienie Śri Caitanyi Mahaprabhu (krsna kene daraśana dibe kali-kale) odnosi się do pism objawionych. Według pism objawionych Krsna pojawia się w Dvapara-yudze, ale nigdy w Kali-yudze. Właściwie pojawia się w Kali-yudze, ale w ukrytej formie. Jak oznajmia Śrimad-Bhagavatam (11.5.32), krsna-varnam tvisakrsnam sangopangastra-parsadam. Krsna pojawia się w wieku Kali w stroju bhakty, jako Śri Caitanya Mahaprabhu, który zawsze przebywa w towarzystwie Swych wewnętrznych żołnierzy - Śri Advaity Prabhu, Śri Nityanandy Prabhu, Śrivasy Prabhu i Gadadhary Prabhu. Choć Balabhadra Bhattacarya osobiście służył Panu Krsnie grającemu rolę bhakty (Caitanyi Mahaprabhu), nie przestrzegając zasad ustalonych przez śastry i guru, mylnie wziął Pana Krsnę za zwykłego człowieka, a zwykłego człowieka za Pana Krsnę.

Madhya 18.102 "Nie szalej. Po prostu usiądź tutaj, a jutro wieczorem pójdziesz zobaczyć Krsnę."

Madhya 18.103 Następnego ranka przyszli odwiedzić Śri Caitanyę Mahaprabhu szacowni dżentelmeni i Pan zapytał ich: "Czy widzieliście Krsnę?"

Madhya 18.104 A ci szacowni dżentelmeni odpowiedzieli: "Wieczorem na jeziorze Kaliya rybak zapala pochodnię na swej łodzi i łowi sporo ryb.

Madhya 18.105 "Patrząc z daleka ludzie mylnie sądzą, że widzą Krsnę tańczącego na wężu Kaliyi.

Madhya 18.106 "Ci głupcy myślą, że łódź jest wężem Kaliya, a pochodnia - klejnotami na jego kapturach. A rybaka mylnie biorą za Krsnę.

Madhya 18.107 "W rzeczywistości Pan Krsna ponownie wrócił do Vrndavany. To także jest prawdą i ludzie Go widzieli.

Madhya 18.108 "Lecz mylą się co do tego, gdzie widzą Krsnę. To tak jakby uschnięte drzewo uznano za człowieka."

Madhya 18.108 Znaczenie: Słowo sthanu znaczy "uschnięte, pozbawione liści drzewo". Z pewnej odległości można takie drzewo pomylić z człowiekiem. Określa się to jako sthanu-purusa. Chociaż Śri Caitanya Mahaprabhu przebywał we Vrndavanie, miejscowi ludzie uważali Go za zwykłą ludzką istotę, a rybaka mylnie uznali za Krsnę. Każda ludzka istota ma tendencję do popełniania takich błędów. Śri Caitanyę Mahaprabhu mylnie wzięto za zwykłego sannyasina, rybaka pomylono z Krsną, a pochodnię mylnie uznano za błyszczące klejnoty na kapturach Kaliyi.

Madhya 18.109 Śri Caitanya Mahaprabhu zapytał: "Gdzie bezpośrednio ujrzeliście Krsnę?" Ludzie ci odpowiedzieli: "Ty jesteś sannyasinem, wyrzeczoną osobą, zatem jesteś chodzącym Narayanem [jangama-narayanem]."

Madhya 18.109 Znaczenie: To jest właśnie punkt widzenia filozofii Mayavada. Filozofia Mayavada popiera bezosobowy punkt widzenia, mianowicie, że Narayana, Najwyższa Osoba Boga, nie ma formy. Twierdzą oni, że Narayana można wyobrazić sobie w jakiejkolwiek formie - jako Visnu, Pana Śivę, Vivasvana, Ganeśę lub Devi Durgę. Według Filozofii Mayavada, gdy ktoś zostaje sannyasinem, należy uważać go za chodzącego Narayana. Filozofia Mayavada utrzymuje, że prawdziwy Narayana nie porusza się, ponieważ będąc bezosobowym nie ma nóg. Tak więc w filozofii Mayavada każdy, kto zostaje sannyasinem, ogłasza, że jest Narayanem. Głupcy akceptują takie zwykłe ludzkie istoty jako Najwyższą Osobę Boga. To nazywane jest vivarta-vada.

W związku z tym Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura zaznacza, że jangama-narayana oznacza, iż bezosobowy Brahman przyjmuje kształt, porusza się tu i tam w postaci sannyasina Mayavadi. Filozofia Mayavada potwierdza to. Dana-grahana-matrena naro narayano bhavet: "Samo przyjęcie dandy porządku sannyasy przeobraża w Narayana." Dlatego sannyasini Mayavadi zwracają się do siebie słowami om namo narayanaya. W ten sposób jeden Narayana wielbi drugiego Narayana.

W rzeczywistości zwykła ludzka istota nie może zostać Narayanem. Nawet główny z sannyasinów Mayavadi, Śri Śankaracarya, mówi, narayanah paro 'vyaktat: "Narayana nie jest wytworem tego materialnego świata. Narayana jest poza materialnym stworzeniem." Ponieważ sannyasini Mayavadi mają niewielki zasób wiedzy, dlatego myślą, że Narayana, Prawda Absolutna, rodzi się jako ludzka istota i gdy tylko uświadomi to sobie, ponownie staje się Narayanem. Nigdy nie zastanawiają się, dlaczego Narayana, Najwyższa Osoba Boga, miałby przyjmować niższą pozycję jako ludzka istota, a potem znowu stawać się Narayanem, gdy już będzie doskonały. Dlaczego Narayana miałby być niedoskonały? Dlaczego miałby się pojawić jako ludzka istota? Śri Caitanya Mahaprabhu bardzo dokładnie wyjaśnił te zagadnienia będąc we Vrndavanie.

Madhya 18.110 Następnie ludzie ci powiedzieli: "Pojawiłeś się we Vrndavanie jako inkarnacja Krsny. Jedynie dzięki ujrzeniu Ciebie wszyscy osiągnęli wyzwolenie."

Madhya 18.111 Śri Caitanya Mahaprabhu natychmiast wykrzyknął: "Visnu! Visnu! Nie nazywajcie Mnie Najwyższą Osobą Boga. Jiva nigdy nie może stać się Krsną. Nie mówcie nawet takich rzeczy!

Madhya 18.111 Znaczenie: Śri Caitanya Mahaprabhu oznajmił, że żywej istoty - bez względu na jej wzniosłość - nigdy nie należy przyrównywać do Najwyższej Osoby Boga. Całe nauczanie Śri Caitanyi Mahaprabhu jest protestem przeciwko monistycznej filozofii szkoły Mayavada. Istotą świadomości Krsny jest to, że jiva, żywa istota, nigdy nie może być uznana za Krsnę czy Visnu. Ten punkt widzenia szczegółowo opisują kolejne wersety.

Madhya 18.112 "Sannyasin w wyrzeczonym porządku życia z pewnością jest integralną cząstką kompletnej całości, tak jak świecąca molekularna cząstka słonecznego blasku jest integralną cząstką samego słońca. Krsna jest jak słońce, pełen sześciu bogactw, a żywa istota jest jedynie fragmentem kompletnej całości.

Madhya 18.113 "Nigdy nie należy zrównywać żywej istoty z Absolutną Osobą Boga, tak jak fragmentarycznej iskry nigdy nie można uznać za oryginalny płomień.

Madhya 18.113 Znaczenie: Sannyasini Mayavadi uważają siebie za Brahmana. Fałszywie twierdzą, że są Narayanem. Monistycznymi uczniami szkoły Mayavada (znanymi jako smarta bramini) są zazwyczaj bramini grhasthowie, którzy akceptują sannyasinów Mayavadi za wcielonego Narayana. Dlatego składają im pokłony. Śri Caitanya Mahaprabhu zaprotestował przeciwko temu nieautoryzowanemu systemowi, wyraźnie zaznaczając, że sannyasin (cit-kana jiva) jest zaledwie fragmentaryczną częścią Najwyższego. Innymi słowy, nie jest on niczym więcej niż zwykłą żywą istotą. Nigdy nie jest Narayanem, tak jak molekularna cząstka słońca nigdy nie jest samym słońcem. Żywa istota jest jedynie fragmentaryczną częścią Prawdy Absolutnej. Tak więc na żadnym etapie doskonałości nie może stać się Najwyższą Osobą Boga. Szkoła Vaisnava zawsze potępia ten pogląd Mayavadi. Przeciwko tej filozofii protestował Sam Śri Caitanya Mahaprabhu. Kiedy Mayavadi przyjmują sannyasę i siebie uważają za Narayana, stają się tak nadęci, że nawet nie wchodzą do świątyni Narayana, by ofiarować wyrazy szacunku, gdyż błędnie sądzą, że to oni są Samym Narayanem. Chociaż sannyasini Mayavadi mogą okazywać szacunek innym sannyasinom i witać ich jako Narayana, to nie chodzą do świątyni Narayana, aby tam ofiarować wyrazy szacunku. Tych sannyasinów Mayavadi zawsze potępia się i opisuje jako demony. Vedy wyraźnie mówią, że żywe istoty są zależnymi integralnymi cząstkami Najwyższego. Eko bahunam yo vidadhati kaman: Najwyższa Istota, Krsna, utrzymuje wszystkie żywe istoty.

Madhya 18.114 "'Najwyższa Osoba Boga, najwyższy kontroler, jest zawsze pełen transcendentalnego szczęścia i towarzyszą mu moce zwane hladini i samvit. Natomiast uwarunkowana dusza zawsze okryta jest ignorancją i stawiana w kłopotliwej sytuacji przez trojakie niedole życia. Tak więc jest ona skarbnicą wszelkiego rodzaju cierpień.'

Madhya 18.114 Znaczenie: To stwierdzenie Visnusvamiego przytoczone jest w Bhavartha-dipice, komentarzu Śridhary Svamiego do Śrimad-Bhagavatam (1.7.6).

Madhya 18.115 "Głupiec, który mówi, że Najwyższa Osoba Boga jest tym samym co żywa istota, jest ateistą i podlega karze nadzorcy śmierci, Yamarajy.

Madhya 18.115 Znaczenie: Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura mówi, że słowo pasandi odnosi się do tego, kto uważa, iż żywa istota będąca pod kontrolą złudnej energii jest równa Najwyższej Osobie Boga, transcendentalnej do wszelkich materialnych cech. Innym typem pasandi jest ten, kto nie wierzy w duszę, wyższą moc Pana, i dlatego nie odróżnia ducha od materii. Opisując jedną z obraz wobec intonowania świętych imion, obrazę zwaną śruti-śastra-nindana (znieważanie literatury wedyjskiej) Jiva Gosvami mówi w swojej Bhakti-sandarbie: yatha pasanda-margena dattatreyarsabha-devopasakanam pasandinam. Czciciele impersonalistów, jak Dattatreya, także są pasandi. Jeśli chodzi o obrazę aham-mama-buddhi, czyli dehatma-buddhi (przyjmowanie ciała za jaźń) Jiva Gosvami oznajmia: deva-dravinadi-nimittaka-'pasanda'-śabdena ca daśaparadha eva laksyante, pasandamayatvat tesam. "Ci, którzy są nadmiernie zaabsorbowani koncepcją ciała i cielesnych potrzeb, także nazywani są pasandi." Gdzie indziej w Bhakti-sandarbie jest powiedziane:

uddiśya devata eva juhoti ca dadati ca

sa pasanditi vijneyah svatantro vapi karmasu

"Pasani to osoba, która uważa, że półbogowie i Najwyższa Osoba Boga są jednym, dlatego wielbi ona dowolnego półboga jako Najwyższą Osobę Boga." Ten, kto nie słucha poleceń mistrza duchowego również uważany jest za pasandi. Słowo pasandi opisane zostało w wielu miejscach Śrimad-Bhagavatam, łącznie z wersetami 4.2.28, 30, 32; 5.6.9 i 12.2.13, 43.

Podsumowując, pasandi to niewielbiciel, który nie akceptuje wedyjskich konkluzji. W Hari-bhakti-vilasie (1.117) znajduje się werset przytoczony z Padma Purany, który opisuje pasandi. Śri Caitanya Mahaprabhu cytuje ten werset jako następny tekst.

Madhya 18.116 "'Osoba, która uważa, że półbogowie jak Brahma i Śiva są na równym poziomie z Narayanem, powinna być uważana za winną obrazy i za pasandi.'"

Madhya 18.117 Gdy Śri Caitanya Mahaprabhu wyraził różnicę między zwykłą żywą istotą a Najwyższą Osobą Boga, ludzie powiedzieli: "Ciebie nikt nie uważa za zwykłą ludzką istotę. Ty pod każdym względem jesteś jak Krsna, zarówno jeśli chodzi o cechy cielesne jak i cechy charakteru.

Madhya 18.118 "Na podstawie Twych cech cielesnych widzimy, że nie jesteś nikim innym, jak tylko synem Nandy Maharajy, choć złoty blask Twego ciała zakrył Twą oryginalną karnację.

Madhya 18.119 "Tak jak nie można ukryć zapachu piżma owijając je w tkaninę, tak w żaden sposób nie da się ukryć Twych charakterystycznych cech Najwyższej Osoby Boga.

Madhya 18.120 "Twoje charakterystyczne cechy są zdumiewające i przechodzą wyobrażenie zwykłej żywej istoty. Na sam Twój widok cały wszechświat ogarnia szaleństwo ekstatycznej miłości do Krsny.

Madhya 18.121-122 "Jeśli kobiety, dzieci, starcy, mięsożercy czy członkowie najniższej kasty ujrzą Cię choć raz, natychmiast intonują święte imię Krsny, tańczą jak szaleńcy i stają się mistrzami duchowymi, zdolnymi wyzwolić cały świat.

Madhya 18.123 "Co tu mówić o ujrzeniu Ciebie, kiedy każdego, kto słucha Twego świętego imienia, ogarnia szaleństwo z powodu ekstatycznej miłości do Krsny i może on wyzwolić trzy światy.

Madhya 18.124 "Przez samo słuchanie Twego świętego imienia ci, co żywią się mięsem psów, zostają świętymi. Twoich niezwykłych mocy nie sposób opisać słowami.

Madhya 18.125 "'Nie mówiąc już o duchowym postępie osób, które widzą Najwyższą Osobę twarzą w twarz, nawet osoba urodzona w rodzinie żywiącej się psim mięsem natychmiast jest zdolna do spełniania wedyjskich ofiar, jeśli raz wypowie święte imię Najwyższej Osoby Boga lub też intonuje o Nim, słucha o Jego rozrywkach, składa Mu pokłony czy nawet pamięta o Nim."

Madhya 18.125 Znaczenie: Jest to cytat ze Śrimad-Bhagavatam (3.33.6). Według tego wersetu nie ma znaczenia, jaką ktoś zajmuje pozycję. Można być najnędzniejszym z nędznych (candalą, czyli osobą żywiącą się mięsem psów), lecz jeśli zacznie się intonować i słuchać świętego imienia Pana, od razu można spełniać wedyjskie ofiary. Jest to prawdą szczególnie w tym wieku Kali.

harer nama harer nama harer namaiva kevalam

kalau nasty eva nasty eva nasty eva gatir anyatha

(Brhan-naradiya Purana, 38.126)

Osoba urodzona w rodzinie bramina nie może spełniać wedyjskich ofiar, jeśli nie jest odpowiednio oczyszczona i nie otrzymała świętej nici. Jednakże z wersetu tego dowiadujemy się, że nawet osoba niskiego pochodzenia może od razu wykonywać ofiary, jeśli szczerze intonuje i słucha świętego imienia. Czasami zazdrośni ludzie pytają, jak Europejczycy i Amerykanie w tym ruchu świadomości Krsny mogą zostać braminami i spełniać ofiary. Nie wiedzą, że ci Europejczycy i Amerykanie zostali już oczyszczeni dzięki intonowaniu świętego imienia Pana - Hare Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare / Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare. To jest dowód. Śvado 'pi sadyah savanaya kalpate. Ktoś może narodzić się w rodzinie żywiącej się mięsem psów, lecz może spełniać ofiary, po prostu intonując maha-mantrę.

Ci, którzy krytykują zachodnich Vaisnavów, powinni rozważyć to stwierdzenie ze Śrimad-Bhagavatam i komentarz do tego wersetu napisany przez Śrila Jivę Gosvamiego. W odniesieniu do tego Śrila Jiva Gosvami oznajmia, że aby stać się braminem, trzeba czekać na oczyszczenie i poddać się ceremonii świętej nici, lecz ten, kto intonuje święte imię, nie musi czekać na ceremonię świętej nici. My nie pozwalamy bhaktom spełniać ofiar, dopóki nie zostaną właściwie inicjowani podczas ceremonii świętej nici. Jednak zgodnie z tym wersetem, kto bez popełniania obraz intonuje święte imię, ten już ma kwalifikacje do spełniania ceremonii ogniowej, nawet jeśli nie otrzymał drugiej inicjacji przez ceremonię nadania świętej nici. Takie jest orzeczenie Pana Kapiladevy, które podał w instrukcjach do Swojej matki Devahuti. To Pan Kapiladeva udzielił Devahuti instrukcji dotyczących czystej filozofii Sankhya.

Madhya 18.126 "Te z Twoich chwał są zaledwie czymś marginesowym. Oryginalnie jesteś synem Maharajy Nandy."

Madhya 18.126 Znaczenie: Pierwotne właściwości jakiejś substancji określane są jako svarupa, zaś naturalne następstwa zwie się tatastha-laksana, czyli cechami marginesowymi. Chwały marginesowych cech Pana są dowodem na to, że jest On oryginalną Najwyższą Osobą Boga, synem Maharajy Nandy. Kiedy tylko ktoś zrozumie to, akceptuje on Śri Caitanyę Mahaprabhu jako Najwyższą Osobę Boga, Pana Śri Krsnę.

Madhya 18.127 Wówczas Śri Caitanya Mahaprabhu obdarzył wszystkich zebranych tam ludzi Swą bezprzyczynową łaską i każdy pogrążył się w ekstazie miłości do Boga. W końcu wszyscy powrócili do swych domów.

Madhya 18.128 Śri Caitanya Mahaprabhu pozostał przez kilka dni w Akrura-tirtha. Wyzwolił tam wszystkich rozdając po prostu święte imię Krsny i ekstatyczną miłość do Pana.

Madhya 18.129 Pewien bramin, uczeń Madhavendry Puri, chodził w Mathurze od domu do domu i inspirował innych braminów, by zapraszali do siebie Caitanyę Mahaprabhu.

Madhya 18.130 Tak więc wszyscy szacowni mieszkańcy Mathury, z braminami na czele, przychodzili do Balabhadry Bhattacaryi i zapraszali Pana.

Madhya 18.131 W ciągu jednego dnia otrzymywano dziesięć do dwudziestu zaproszeń, lecz Balabhadra Bhattacarya przyjmował tytko jedno z nich.

Madhya 18.132 Ponieważ nie każdy miał możliwość zaproszenia Śri Caitanyi Mahaprabhu osobiście, zatem ludzie zwrócili się do bramina Sanodiya, by poprosił Pana o przyjęcie ich zaproszenia.

Madhya 18.133 Bramini z różnych miejsc - takich jak Kanyakubja i Południowe Indie - będący ścisłymi wyznawcami religii wedyjskiej z wielką pokorą zapraszali Śri Caitanyę Mahaprabhu.

Madhya 18.134 Nad ranem przychodzili do Akrura-tirthy i gotowali pożywienie. Po ofiarowaniu go do śalagrama-śila, podawali je Śri Caitanyi Mahaprabhu.

Madhya 18.134 Znaczenie: Istnieją bramini zwani braminami panca-gauda, którzy pochodzą z pięciu miejsc w Północnej Indii. Są też bramini zwani braminami panca-daksinatya, którzy pochodzą z pięciu miejsc w Południowej Indii.

Na północy Indii miejscami tymi są:

Kanyakubja,

Sarasvata,

Gauda,

Maithila i

Utkala.

Na południu Indii są to:

Andhra,

Karnata,

Gurjara,

Dravida i

Maharastra.

Bramini z tych miejsc uważani są za bardzo ścisłych zwolenników zasad wedyjskich i czystych braminów. Dokładnie przestrzegają zasad wedyjskich i nie są zanieczyszczeni tantrycznymi nieprawościami. Wszyscy ci bramini z szacunkiem zapraszali Caitanyę Mahaprabhu na obiad.

Madhya 18.135 Pewnego dnia Śri Caitanya Mahaprabhu usiadł przy kąpielisku Akrura-tirtha i przyszły Mu do głowy następujące myśli.

Madhya 18.135 Znaczenie: Akrura-tirtha znajduje się przy drodze między Vrndavaną a Mathurą. Pan odpoczął w tym miejscu i wykąpał się w Yamunie, kiedy Akrura zabierał Krsnę i Balaramę do Mathury. Gdy Krsna i Balarama kąpali się, Akrura ujrzał w wodzie cały świat Vaikunthy. Mieszkańcy Vrndavany także widzieli w tej wodzie planety Vaikuntha.

Madhya 18.136 Śri Caitanya Mahaprabhu pomyślał: "W tym miejscu do kąpieli Akrura ujrzał Vaikunthę, świat duchowy, a wszyscy mieszkańcy Vrajy ujrzeli Golokę Vrndavanę."

Madhya 18.137 Myśląc o tym, jak Akrura przebywał w wodzie, Śri Caitanya Mahaprabhu natychmiast wskoczył do niej i przez jakiś czas pod nią pozostał.

Madhya 18.138 Gdy Krsnadasa zobaczył, że Śri Caitanya Mahaprabhu tonie, płakał i krzyczał bardzo głośno. Balabhadra Bhattacarya od razu przybył i wyciągnął Pana z wody.

Madhya 18.139 Potem Balabhadra Bhattacarya zabrał bramina Sanodiya w odosobnione miejsce i naradzał się z nim.

Madhya 18.140 Balabhadra Bhattacarya powiedział: "Dzisiaj mogłem wyciągnąć Pana, ponieważ byłem tu obecny, lecz jeśli zacznie tonąć we Vrndavanie, kto przyjdzie Mu z pomocą?

Madhya 18.141 "Teraz jest tutaj tłum ludzi i te zaproszenia powodują zamieszanie. Ponadto Pan jest zawsze w ekstazie i pełen emocji. Nie sądzę, by sytuacja była tu zbyt dobra.

Madhya 18.142 "Dobrze byłoby, gdybyśmy mogli zabrać Śri Caitanyę Mahaprabhu z Vrndavany. Taki jest mój ostateczny wniosek.

Madhya 18.143 Bramin Sanodiya powiedział: "Zabierzmy Go do Prayag i pójdźmy wzdłuż brzegów Gangesu. Podróżowanie tą drogą będzie bardzo przyjemne.

Madhya 18.144 "Pójdziemy do świętego miejsca zwanego Soro-ksetrą. Tam wykąpiemy się w Gangesie, a później weźmiemy Śri Caitanyę Mahaprabhu i udamy się tą drogą.

Madhya 18.145 "Teraz jest początek miesiąca Magha. Jeżeli w tym okresie pójdziemy do Prayag, będziemy mieli możliwość kąpania się przez kilka dni podczas Makara-sankranti."

Madhya 18.145 Znaczenie: Ludzie nadal kąpią się w Magha-mela podczas miesiąca Magha. Od niepamiętnych czasów było to bardzo stare mela (zgromadzenie). Jest powiedziane, że Pan w formie Mohini zabrał wiadro z nektarem i przechowywał go w Prayag. Dlatego obchodzi się Magha-melę i corocznie odbywa się tam zgromadzenie świętych ludzi. Co dwanaście lat ma miejsce Kumbha-mela, wielki festiwal. Zbierają się tam wtedy wszyscy święci ludzie z całej Indii. Bramin chciał skorzystać z Magha-meli i wykąpać się w tym miejscu.

O kąpaniu się u zbiegu Gangesu i Yamuny w pobliżu fortu Allahabad, Prayag, wspominają pisma objawione:

maghe masi gamisyanti ganga-yamuna-sangamam

gavam śata-sahasrasya samyag dattam ca yat-phalam

prayage magha-mase vai tryaham snatasya tat-phalam

"Jeśli ktoś udaje się do Prayag i kąpie się u zbiegu Gangesu i Yamuny w miesiącu Magha, osiąga taki rezultat, jaki pochodzi z podarowania w jałmużnie tysięcy krów. Dzięki samej trzydniowej kąpieli w tym miejscu osiąga się rezultaty takiego pobożnego działania." Z tego powodu bramin Sanodiya miał wielką ochotę udać się do Prayag i wykąpać się tam. Na ogół karmici, osoby pracujące dla przyjemności, korzystają ze sposobności wykąpania się tam w miesiącu Magha, myśląc, że w przyszłości zostaną wynagrodzeni. Ci, którzy usytuowani są w służbie oddania, nie przestrzegają zbyt ściśle tego procesu karma-kandiya.

Madhya 18.146 Bramin Sanodiya kontynuował: "Poinformuj łaskawie Śri Caitanyę Mahaprabhu o nieszczęściu, które wewnątrz odczuwasz. Następnie zaproponuj, byśmy podczas pełni księżyca w miesiącu Magha wszyscy udali się do Prayag.

Madhya 18.147 "Powiedz Panu o tym, jakie szczęście sprawi ci podróż brzegami Gangesu.” Tak więc Balabhadra Bhattacarya przedstawił Śri Caitanyi Mahaprabhu tę błagalną prośbę.

Madhya 18.148 Balabhadra Bhattacarya powiedział Panu: "Nie mogę dłużej tolerować zakłóceń, które stwarza tłum. Ludzie bez przerwy przychodzą z zaproszeniami.

Madhya 18.149 "Ludzie przychodzą tu wczesnym rankiem i widząc, że Cię tutaj nie ma, nadwyrężają po prostu mój umysł.

Madhya 18.150 "Będę bardzo szczęśliwy, jeśli wszyscy wyruszymy ścieżką wiodącą wzdłuż brzegów Gangesu. Wtedy w Prayag będziemy mogli wykąpać się w Gangesie podczas Makara-sankranti.

Madhya 18.150 Znaczenie: W czasie Magha-meli są dwie wielkie okazje do kąpania się w Gangesie. Jedną jest dzień podczas nowiu, a drugą jest dzień podczas pełni księżyca w miesiącu Magha.

Madhya 18.151 "Mój umysł bardzo się wzburzył i nie potrafię znieść tego niepokoju. Wszystko to będzie uzależnione od pozwolenia Waszej Wysokości. Zaakceptuję wszystko, co tylko zechcesz uczynić.

Madhya 18.152 Choć Śri Caitanya Mahaprabhu nie chciał opuszczać Vrndavany, zaczął przemawiać słodkimi słowami po to tylko, by spełnić pragnienie Swego bhakty.

Madhya 18.153 Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział: "Przyprowadziłeś Mnie tutaj, by pokazać Mi Vrndavanę. Jestem ci bardzo zobowiązany i nie będę w stanie spłacić tego długu.

Madhya 18.154 "Muszę zrobić wszystko, czego tylko pragniesz. Gdziekolwiek Mnie zabierzesz, tam pójdę."

Madhya 18.155 Następnego ranka Śri Caitanya Mahaprabhu obudził się wcześniej. Po wykąpaniu się, pogrążył się w ekstazie miłości wiedząc, że teraz musi opuścić Vrndavanę.

Madhya 18.156 Chociaż Pan nie przejawiał żadnych zewnętrznych symptomów, Jego umysł był przepełniony ekstatyczną miłością. Wówczas Balabhadra Bhattacarya powiedział: "Pójdźmy do Mahavany [Gokuli]."

Madhya 18.157 Mówiąc to, Balabhadra Bhattacarya usadowił Śri Caitanyę Mahaprabhu w łodzi. Gdy przepłynęli rzekę, wziął Pana ze sobą.

Madhya 18.158 Zarówno Rajaputa Krsnadasa, jak i bramin Sanodiya bardzo dobrze znali ścieżkę biegnącą wzdłuż brzegu Gangesu.

Madhya 18.159 W drodze Śri Caitanya Mahaprabhu zorientował się, że inni byli zmęczeni, a więc wziął ich wszystkich pod drzewo i usiadł.

Madhya 18.160 W pobliżu tego drzewa pasło się wiele krów i na ich widok Pan bardzo się ucieszył.

Madhya 18.161 Wtem jakiś pastuszek zagrał na flecie i Pana natychmiast ogarnęła ekstatyczna miłość.

Madhya 18.162 Przepełniony ekstatyczną miłością Pan padł nieprzytomny na ziemię. Na Jego ustach pojawiła się piana i ustał Jego oddech.

Madhya 18.163 Gdy Pan był nieprzytomny, nadjechało dziesięciu kawalerzystów z wojskowego oddziału mahometan Pathana i zsiadło z koni.

Madhya 18.164 Widząc, że Pan jest nieprzytomny, żołnierze pomyśleli: "Ten sannyasin musiał posiadać dużą ilość złota.

Madhya 18.165 "Ci czterej hultaje musieli zabrać bogactwa tego sannyasina, pozbawiając Go najpierw życia przez podanie Mu trucizny dhutura."

Madhya 18.166 Myśląc w ten sposób żołnierze Pathana uwięzili te cztery osoby i postanowili je zabić. W wyniku tego dwaj Bengalczycy zaczęli drżeć.

Madhya 18.166 Znaczenie: Tymi czterema osobami byli Balabhadra Bhattacarya, jego pomocnik bramin, Rajaputa Krsnadasa i bramin Sanodiya, bhakta Madhavendry Puri.

Madhya 18.167 Bhakta Krsnadasa, który należał do rasy Rajaputa, nie wiedział co to strach. Bramin Sanodiya także był nieustraszony i przemówił bardzo odważnie.

Madhya 18.168 Bramin powiedział: "Wy, żołnierze Pathana, jesteście pod opieką swego króla. Pójdźmy do waszego dowódcy i zobaczmy, jaką podejmie decyzję.

Madhya 18.169 "Ten sannyasin jest moim mistrzem duchowym, a ja pochodzę z Mathury. Jestem braminem i znam wielu ludzi będących na służbie mahometańskiego króla.

Madhya 18.170 "Ten sannyasin pod wpływem pewnej choroby traci czasami przytomność i upada. Usiądźcie tu, proszę, a zobaczycie, że wkrótce odzyska przytomność i wróci do normalnego stanu.

Madhya 18.171 "Usiądźcie tu na chwilę i zatrzymajcie nas wszystkich w areszcie. Gdy sannyasin odzyska przytomność, będziecie mogli Go wypytać. Potem, jeśli zechcecie, będziecie mogli zabić nas wszystkich."

Madhya 18.172 Żołnierze Pathana powiedzieli: "Wszyscy jesteście łobuzami. Dwaj z was pochodzą z okręgu Mathury, a pozostali dwaj, którzy drżą, pochodzą z Bengalu.

Madhya 18.173 Rajaputa Krsnadasa powiedział: "Mam tutaj dom, a także około dwustu żołnierzy tureckich i blisko sto armat.

Madhya 18.174 "Jeśli głośno zawołam, natychmiast się zjawią, by was zabić i zrabować wasze konie oraz siodła.

Madhya 18.175 "Ci bengalscy pielgrzymi nie są hultajami. To wy jesteście łotrami, gdyż chcecie zabić i obrabować pielgrzymów."

Madhya 18.176 Usłyszawszy to wyzwanie, żołnierze Pathana zaczęli się wahać. Wówczas Śri Caitanya Mahaprabhu odzyskał nagle przytomność.

Madhya 18.177 Odzyskując przytomność, Pan zaczął bardzo głośno intonować święte imię: "Hari! Hari!". Wzniósł Swe ramiona i zaczął tańczyć w ekstatycznej miłości.

Madhya 18.178 Gdy Pan krzyczał głośno w ekstatycznej miłości, mahometańskim żołnierzom wydawało się, że w ich serca uderzyły pioruny.

Madhya 18.179 Ogarnięci strachem wszyscy żołnierze Pathana natychmiast uwolnili te cztery osoby. Tak więc Śri Caitanya Mahaprabhu nie widział Swych osobistych towarzyszy uwięzionych.

Madhya 18.180 Wtedy Balabhadra Bhattacarya podszedł do Śri Caitanyi Mahaprabhu i nakłonił Go, by usiadł. Widząc mahometańskich żołnierzy Pan odzyskał Swą normalną świadomość.

Madhya 18.181 Wówczas wszyscy mahometańscy żołnierze stanęli przed obliczem Pana, oddali cześć Jego lotosowym stopom i powiedzieli: "Oto są czterej hultaje.

Madhya 18.182 "Ci hultaje nakłonili Cię do wypicia dhutury. Zrobiwszy z Ciebie szaleńca, zabrali całą Twą własność."

Madhya 18.183 Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział: "Oni nie są łotrami. Są Moimi towarzyszami. Jestem żebrzącym sannyasinem, nie posiadam zatem niczego.

Madhya 18.184 "Czasami padam nieprzytomny z powodu epilepsji. Ci czterej ludzie utrzymują Mnie ze swojej łaski."

Madhya 18.185 Wśród mahometan był pewien poważny człowiek noszący czarne ubranie. Ludzie nazywali go świętym.

Madhya 18.186 Serce tego świętego zmiękło na widok Śri Caitanyi Mahaprabhu. Chciał z Nim porozmawiać i opierając się na swoim piśmie objawionym, Koranie, ustanowić bezosobowego Brahmana.

Madhya 18.187 Gdy człowiek ten powołując się na Koran ustanowił bezosobową koncepcję Absolutnej Prawdy, Śri Caitanya Mahaprabhu zbił jego argumenty.

Madhya 18.188 Pan obalał wszystkie jego argumenty, tak że w końcu człowiek ten poczuł się zdezorientowany i nie potrafił nic powiedzieć.

Madhya 18.189 Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział: "Koran z pewnością ustanowił impersonalizm, ale pod koniec obala go i ustanawia Boga osobowego.

Madhya 18.190 "Koran akceptuje fakt, że ostatecznie istnieje tylko jeden Bóg, który jest pełen bogactwa i ma czarniawą karnację ciała.

Madhya 18.190 Znaczenie: Pismem świętym mahometan jest Koran. Jedna sampradaya mahometańska znana jest jako Sufis. Akceptuje ona impersonalizm wierząc w jedność żywej istoty z Prawdą Absolutną. Jej najwyższym hasłem jest "analahak". Sampradaya Sufis z pewnością wywodzi się od impersonalistów Śankaracaryi.

Madhya 18.191 "Według Koranu Pan ma najwyższe, pełne szczęścia, transcendentalne ciało. On jest Prawdą Absolutną, wszechprzenikającą i wieczną istotą. On jest źródłem wszystkiego.

Madhya 18.192 "Z Niego pochodzi stworzenie, utrzymanie i rozwiązanie. On jest pierwotnym schronieniem wszystkich fizycznych i subtelnych manifestacji kosmicznych.

Madhya 18.193 "Pan jest Najwyższą Prawdą wielbioną przez wszystkich. On jest przyczyną wszystkich przyczyn. Dzięki zaangażowaniu się w służbę dla Niego żywa istota wyzwalana jest z materialnej egzystencji.

Madhya 18.194 "Żadna uwarunkowana dusza nie może wydostać się z materialnej niewoli, jeśli nie służy Najwyższej Osobie Boga. Miłość u Jego lotosowych stóp jest ostatecznym celem życia.

Madhya 18.194 Znaczenie: Według mahometańskich pism objawionych bez evadat, codziennego pięciokrotnego ofiarowania modlitw w meczecie lub gdzie indziej (namaja), nie można odnieść sukcesu w życiu. Śri Caitanya Mahaprabhu wykazał, że w objawionym piśmie mahometan ostatecznym celem jest miłość do Boga. Koran z pewnością opisuje karma-yogę i jnana-yogę, ale w końcu oznajmia, że ostatecznym celem jest ofiarowywanie modlitw Najwyższej Osobie (evadat).

Madhya 18.195 "Szczęście wyzwolenia, kiedy to ktoś wtapia się w egzystencję Pana, nie da się nawet porównać z ułamkiem transcendentalnego szczęścia osiąganego dzięki służeniu lotosowym stopom Pana.

Madhya 18.196 "Koran opisuje działania dla przyjemności, wiedzę spekulatywną, moc mistyczną i zjednoczenie z Najwyższym, ale ostatecznie wszystko jest obalane, gdy ustanawiany zostaje osobowy aspekt Pana i służba oddania dla Niego.

Madhya 18.197 "Uczeni w Koranie nie mają zbyt zaawansowanej wiedzy. Nie wiedzą, że choć poleca się wiele metod, to ostateczną konkluzję należy uważać za najpotężniejszą.

Madhya 18.198 "Gdy przeglądasz swój Koran i zastanawiasz się nad tym, co tam jest napisane, to do jakiego wniosku dochodzisz?"

Madhya 18.199 Święty mahometanin odpowiedział: "Wszystko, co powiedziałeś, jest prawdą. Na pewno zapisano to w Koranie, tylko nasi uczeni nie mogą tego ani pojąć, ani zaakceptować.

Madhya 18.200 "Opisują zazwyczaj bezosobowy aspekt Pana, ale chyba nie wiedzą, że godny czci jest Jego aspekt osobowy. Tej wiedzy im niewątpliwie brak.

Madhya 18.200 Znaczenie: Święty mahometanin przyznał, że ci, którzy rzekomo znali nauki Koranu, nie mogli ostatecznie zrozumieć jego istoty. Z tego powodu zaakceptowali tylko bezosobowy aspekt Pana. Na ogół recytują i wyjaśniają tylko tę część. Choć transcendentalne ciało Pana jest godne czci, większość z nich nie jest tego świadoma.

Madhya 18.201 "Ponieważ to Ty osobiście jesteś Samym Najwyższą Osobą Boga, proszę, bądź dla mnie miłosierny. Jestem upadły i nie nadaję się do niczego.

Madhya 18.202 "Prowadziłem bardzo dogłębne studia nad mahometańskim pismem objawionym, lecz nie potrafię na jego podstawie ostatecznie zdecydować, co jest najwyższym celem życia lub jak mogę się do niego zbliżyć.

Madhya 18.203 "Teraz, gdy Cię ujrzałem, mój język intonuje maha-mantrę Hare Krsna. Zniknął też fałszywy prestiż, jaki odczuwałem będąc wielkim uczonym."

Madhya 18.204 Mówiąc to święty mahometanin padł do lotosowych stóp Śri Caitanyi Mahaprabhu i poprosił Go, by mówił o ostatecznym celu życia i procesie, umożliwiającym jego osiągnięcie.

Madhya 18.205 Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział: "Wstań, proszę. Intonowałeś święte imię Pana, tak więc odeszły grzeszne reakcje, które gromadziłeś przez wiele milionów żywotów. Teraz jesteś czysty."

Madhya 18.206 Następnie Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział wszystkim obecnym tam mahometanom. "Intonujcie święte imię Krsny! Intonujcie święte imię Krsny!" Gdy wszyscy zaczęli intonować, ogarnęła ich ekstatyczna miłość.

Madhya 18.207 W ten sposób Śri Caitanya Mahaprabhu pośrednio inicjował świętego mahometanina radząc mu, by intonował święte imię Krsny. Imię mahometanina zmieniono na Ramadasa. Był tam również inny muzułmanin Pathana, który miał na imię Vijuli Khan.

Madhya 18.207 Znaczenie: Bhaktowie w ruchu świadomości Krsny zmieniają po inicjacji swoje imiona. Kiedy tylko ktoś ze świata zachodniego zainteresuje się ruchem świadomości Krsny, otrzymuje inicjację w tym procesie. W Indii jesteśmy niesłusznie oskarżani o nawracanie na religię hinduską mlecchów i yavanów. W Indii jest wielu sannyasinów Mayavadi zwanych jagad-guru, choć mało prawdopodobne, by zwiedzili cały świat. Niektórzy nie mają nawet odpowiedniego wykształcenia, a mimo to oskarżają nasz ruch i zarzucają nam, że uznając mahometan i yavanów za Vaisnavów niszczymy zasady religii hinduskiej. Tacy ludzie są po prostu zazdrośni. My nie niszczymy hinduskiego systemu religii, tylko idziemy w ślady Śri Caitanyi Mahaprabhu, podróżując po całym świecie i akceptując tych, którzy, tak jak Krsnadasa lub Ramadasa, zainteresowani są poznaniem Krsny. Ich imiona zmieniają się dzięki procesowi bona fide inicjacji.

Madhya 18.208 Vijuli Khan był bardzo młody. Był on synem króla, a wszyscy pozostali mahometanie, Pathanowie, z Ramadasem na czele, byli jego sługami.

Madhya 18.209 Vijuli Khan także padł do lotosowych stóp Śri Caitanyi Mahaprabhu, a Pan postawił Swą stopę na jego głowie.

Madhya 18.210 Obdarzając ich w ten sposób Swoją łaską, Śri Caitanya Mahaprabhu odszedł. Potem wszyscy mahometanie Pathana zostali wędrownymi mnichami.

Madhya 18.211 Później ci sami Pathanowie zasłynęli jako Pathana Vaisnavowie. Wędrowali po całym kraju i intonowali o chwalebnych czynach Śri Caitanyi Mahaprabhu.

Madhya 18.212 Vijuli Khan stał się bardzo zaawansowanym bhaktą i we wszystkich świętych miejscach pielgrzymek sławiono jego znaczenie.

Madhya 18.213 W ten sposób Pan Śri Caitanya Mahaprabhu spełniał Swoje rozrywki. Przychodząc do zachodniej części Indii, obdarzył szczęściem yavanów i mlecchów.

Madhya 18.213 Znaczenie: Słowo yavana znaczy "mięsożerca". Każdy ze społeczności mięsożerców nazywany jest yavaną. Ten, kto nie przestrzega ściśle wedyjskich zasad regulujących, nazywany jest mlecchą. Słowa te nie odnoszą się do jakiejś określonej osoby, nawet jeśli ktoś narodził się w rodzinie bramina, ksatriyi, vaiśyi czy śudry, jest on mlecchą czy yavaną, jeśli ściśle nie przestrzega zasad regulujących lub jeśli je mięso.

Madhya 18.214 Następnie Śri Caitanya Mahaprabhu wyruszył do świętego miejsca pielgrzymek zwanego Soro-ksetra. Wykąpał się tam w Gangesie i ścieżką wzdłuż brzegu Gangesu podążył do Prayag.

Madhya 18.215 W Soro-ksetra Pan poprosił bramina Sanodiyę i Rajaputę Krsnadasę, by wrócili do domu, lecz oni, składając ręce, tak oto zaczęli mówić.

Madhya 18.216 Modlili się: "Pozwól nam iść ze Sobą do Prayag. Jeśli nie pójdziemy, to kiedy znów otrzymamy towarzystwo Twych lotosowych stóp?

Madhya 18.217 "Ten kraj zamieszkują głównie Mahometanie. W każdym miejscu ktoś może wywołać zakłócenia i choć Twój towarzysz Balabhadra Bhattacarya jest wielkim uczonym, nie zna jednak miejscowego języka."

Madhya 18.218 Słysząc to, Śri Caitanya Mahaprabhu przyjął ich propozycję lekko się uśmiechając. Tak więc obaj towarzyszyli Mu dalej.

Madhya 18.219 Każdego, kto ujrzał Śri Caitanyę Mahaprabhu, ogarniała ekstatyczna miłość i zaczynał intonować mantrę Hare Krsna.

Madhya 18.220 Kto tylko spotykał Śri Caitanyę Mahaprabhu, stawał się Vaisnavą, a kto spotykał tego Vaisnavę, także zostawał Vaisnavą. W ten sposób wszystkie miasta i wioski, jedna po drugiej, zapełniały się Vaisnavami.

Madhya 18.221 Podróżując po Południowych Indiach Pan zalał je miłością do Boga i podobnie zalał nią też zachodnią część kraju.

Madhya 18.221 Znaczenie: Według pewnych opinii udając się z Vrndavany do Prayag Pan odwiedził Kuruksetrę. W Kuruksetrze jest świątynia Bhadra-kali, a w jej pobliżu jest świątynia, w której znajduje się Bóstwo Śri Caitanyi Mahaprabhu.

Madhya 18.222 W końcu Śri Caitanya Mahaprabhu dotarł do Prayag i podczas festiwalu Makara-sankranti [Magha-mela] przez dziesięć kolejnych dni kąpał się u zbiegu Yamuny i Gangesu.

Madhya 18.222 Znaczenie: W rzeczywistości słowo triveni wskazuje na zlewisko trzech rzek - mianowicie Gangesu, Yamuny i Sarasvati. Obecnie rzeka Sarasvati jest niewidoczna, ale Ganges i Yamuna łączą się w Allahabad.

Madhya 18.223 Wizyta Śri Caitanyi Mahaprabhu we Vrndavanie i czyny, jakich tam dokonywał, są nieograniczone. Nawet Pan Śesa, który ma tysiące kapturów, nie może dosięgnąć ich kresu.

Madhya 18.224 Jaka zwykła żywa istota może opisać rozrywki Śri Caitanyi Mahaprabhu? Ja w formie kodów wskazałem jedynie ogólny kierunek.

Madhya 18.225 Niezwykłe są rozrywki i sposoby działania Śri Caitanyi Mahaprabhu. Nieszczęśliwy jest ten, kto nawet usłyszawszy o nich wszystkich, nie może uwierzyć.

Madhya 18.226 Rozrywki Śri Caitanyi Mahaprabhu są od początku do końca niezwykłe. Słuchajcie ich po prostu z wiarą i przyjmijcie za prawdziwe oraz słuszne.

Madhya 18.227 Kto spiera się o to, jest wielkim głupcem. Celowo sam ściąga piorun na własną głowę.

Madhya 18.228 Rozrywki Śri Caitanyi Mahaprabhu są oceanem nektaru, którego nawet kropla może zalać cały świat transcendentalnym szczęściem.

Madhya 18.229 Modląc się u lotosowych stóp Śri Rupy i Śri Raghunathy, zawsze pragnąc ich miłosierdzia, ja, Krsnadasa, opowiadam Śri Caitanya-caritamrtę, podążając w ich ślady.

W ten sposób Bhaktivedanta kończy objaśnienia do Osiemnastego Rozdziału Madhya-lili Śri Caitanya-caritamrty, opisującego wizytę Pana w Śri Vrndavanie i Jego rozmowę w drodze do Prayag z mahometańskimi żołnierzami.