ROZDZIAŁ IV .

Sanatana Gosvami odwiedza Pana w Jagannatha Puri

Bhaktivinoda Thakura tak oto streścił Czwarty Rozdział Antya-lili w swej Amrta-pravaha-bhasyi. Śrila Sanatana Gosvami przybył sam z Mathury do Jagannatha Puri, by zobaczyć Pana Caitanyę. Ponieważ w czasie podróży przez las Jharikhanda kąpał się w złej wodzie i nie jadł codziennie wystarczająco, nabawił się choroby, w wyniku której swędziało go ciało. Bardzo cierpiał z powodu tego swędzenia, dlatego postanowił, że w obecności Śri Caitanyi Mahaprabhu rzuci się pod koła wozu Jagannatha i w ten sposób popełni samobójstwo.

Kiedy Sanatana Gosvami przybył do Jagannatha Puri, przez jakiś czas pozostawał pod opieką Haridasa Thakury, a Śri Caitanya Mahaprabhu był bardzo szczęśliwy widząc go. Pan powiedział Sanatanie Gosvamiemu o śmierci jego młodszego brata Anupamy, który miał wielką wiarę w lotosowe stopy Pana Ramacandry. Pewnego dnia Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział Sanatanie Gosvamiemu: "Twoja decyzja popełnienia samobójstwa jest wynikiem guny ignorancji. Nie można zdobyć miłości do Boga, popełniając po prostu samobójstwo. Już poświęciłeś swoje życie i ciało służbie dla Mnie, a zatem to ciało nie należy do ciebie. Nie masz też żadnego prawa popełniać samobójstwa. Muszę wykonać wiele służby oddania przy pomocy twojego ciała. Chcę, żebyś głosił kult służby oddania i udał się do Vrndavany w celu odnalezienia zagubionych świętych miejsc." Powiedziawszy to, Śri Caitanya Mahaprabhu odszedł, zaś Haridasa Thakura i Sanatana Gosvami odbyli wiele rozmów na ten temat.

Śri Caitanya Mahaprabhu chciał, by Sanatana Gosvami przyszedł do Yameśvara-tota, dlatego pewnego dnia wezwał go. Sanatana Gosvami dotarł do Pana ścieżką biegnącą wzdłuż morskiej plaży. Gdy Śri Caitanya Mahaprabhu zapytał go, którędy przyszedł, odpowiedział: "Wiele sług Pana Jagannatha przechodzi przez bramę Simha-dvara do świątyni Jagannatha. Dlatego nie przyszedłem tą drogą, lecz udałem się plażą." Sanatana Gosvami nie uświadamiał sobie, że z powodu gorącego piasku jego stopy pokryły się piekącymi pęcherzami. Śri Caitanya Mahaprabhu był zadowolony słysząc, jak wielki szacunek ma Sanatana Gosvami dla świątyni Pana Śri Jagannatha.

Sanatana Gosvami unikał zwykle obejmowania Śri Caitanyi Mahaprabhu, gdyż w wyniku choroby jego ciało pokryte było sączącymi się ranami. Tym niemniej Pan obejmował go przemocą. Dla Sanatany było to powodem wielkiego zmartwienia i dlatego zasięgnął rady Jagadanandy Pandity pytając go, co ma począć. Jagadananda Pandita poradził mu, by po święcie wozów Jagannatha wrócił do Vrndavany. Lecz gdy o tej instrukcji dowiedział się Śri Caitanya Mahaprabhu, skarcił Jagadanandę Panditę i przypomniał mu, że Sanatana Gosvami był od niego starszy, a także bardziej wykształcony. Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział Sanatanie Gosvamiemu, że ponieważ był on czystym bhaktą, stan jego ciała nigdy Panu nie przeszkadzał. Ponieważ Pan był sannyasinem, nie uważał jednego ciała za lepsze od innego. Pan powiedział też Sanatanie, że utrzymywał jego i innych bhaktów zupełnie jak ojciec. Dlatego mokra wydzielina ze swędzącej skóry Sanatany zupełnie Panu nie przeszkadzała. Powiedziawszy to Sanatanie Gosvamiemu, Pan znowu go objął, a wtedy Sanatana Gosvami uwolnił się od choroby. Pan polecił Sanatanie Gosvamiemu, by przez ten rok pozostał razem z Nim, a następnego roku po obejrzeniu święta Ratha-yatra, Sanatana Gosvami opuścił Purusottama-ksetrę i wrócił do Vrndavany.

Śri Rupa Gosvami po spotkaniu ze Śri Caitanyą Mahaprabhu też wrócił do Bengalu, gdzie pozostawał przez rok. Wszystkie pieniądze, jakie miał, rozdał swoim krewnym, braminom i świątyniom. W ten sposób wycofał się całkowicie z życia materialnego i powrócił do Vrndavany, by spotkać się z Sanataną Gosvamim.

Po zrelacjonowaniu tych wydarzeń Krsnadasa Kaviraja Gosvami przedstawił listę najważniejszych ksiąg Sanatany Gosvamiego, Śrila Rupy Gosvamiego i Jivy Gosvamiego.

Antya 04.01 Gdy Sanatana Gosvami wrócił z Vrndavany, Śri Caitanya Mahaprabhu z miłością odwiódł go od postanowienia popełnienia samobójstwa. Potem Śri Caitanya Mahaprabhu oczyścił jego ciało, wystawiwszy go uprzednio na próbę.

Antya 04.02 Wszelka chwała Panu Caitanyi! Wszelka chwała Panu Nityanandzie! Wszelka chwała Advaitacandrze! Wszelka chwała wszystkim bhaktom Śri Caitanyi Mahaprabhu!

Antya 04.03 Gdy Śrila Rupa Gosvami wrócił z Jagannatha Puri do Bengalu, Sanatana Gosvami wyruszył z Mathury do Jagannatha Puri, żeby zobaczyć Śri Caitanyę Mahaprabhu.

Antya 04.04 Sanatana Gosvami samotnie podążał drogą prowadzącą przez las Jharikhanda, znajdujący się w środkowych Indiach. Czasem pościł, a niekiedy jadł.

Antya 04.05 Z powodu nieczystej wody w Jharikhandzie i postów, Sanatana Gosvami nabawił się choroby, w wyniku której swędziało go ciało. Tak więc cierpiał z powodu swędzących ran, z których sączyła się ciecz.

Antya 04.06 Sanatana Gosvami rozmyślał zawiedziony: "Pochodzę z niskiej kasty, a moje ciało nie nadaje się do służby oddania.

Antya 04.07 "Gdy pójdę do Jagannatha Puri, nie będę mógł zobaczyć Pana Jagannatha, ani nie będę mógł nigdy odwiedzać Śri Caitanyi Mahaprabhu.

Antya 04.08 "Słyszałem, że kwatery mieszkalne Śri Caitanyi Mahaprabhu znajdują się w pobliżu świątyni Jagannatha. Lecz ja nie będę mógł zbliżyć się do świątyni.

Antya 04.09 "Słudzy Pana Jagannatha przechodzą tamtędy zmierzając do swych obowiązków, lecz jeśli mnie dotkną, będę grzesznikiem.

Antya 04.10 "Jeśli więc poświęcę to ciało w dobrym miejscu, uśmierzę swe nieszczęście i osiągnę wzniosłe przeznaczenie.

Antya 04.11 "W czasie święta Ratha-yatry, gdy Pan Jagannatha wychodzi ze świątyni, porzucę to ciało pod kotami Jego wozu.

Antya 04.12 "Po zobaczeniu Pana Jagannatha porzucę swe ciało pod kołami wozu w obecności Pana Śri Caitanyi Mahaprabhu. Będzie to największe błogosławieństwo mojego życia."

Antya 04.13 Podjąwszy taką decyzję, Sanatana Gosvami udał się do Nilacali, gdzie pytając ludzi o kierunek zbliżył się do siedziby Haridasa Thakury.

Antya 04.14 Okazał szacunek lotosowym stopom Haridasa Thakury, który znając Sanatanę, objął go.

Antya 04.15 Sanatana Gosvami niezmiernie pragnął zobaczyć lotosowe stopy Śri Caitanyi Mahaprabhu. Dlatego Haridasa Thakura powiedział: "Pan wkrótce tu przyjdzie."

Antya 04.16 I w tym właśnie momencie Śri Caitanya Mahaprabhu wraz z pozostałymi bhaktami przyszedł odwiedzić Haridasa Thakurę, po uprzednim wstąpieniu do świątyni Jagannatha, by zobaczyć ofiarowanie upala-bhoga [porannych przekąsek].

Antya 04.17 Widząc Śri Caitanyę Mahaprabhu, obaj natychmiast upadli niczym kije, by ofiarować pokłony. Potem Pan podniósł Haridasa i objął go.

Antya 04.18 Haridasa Thakura powiedział do Śri Caitanyi Mahaprabhu: "Tutaj składa ci pokłony Sanatana Gosvami." Widząc Sanatanę Gosvamiego Pan był bardzo zaskoczony.

Antya 04.19 Gdy Śri Caitanya Mahaprabhu podszedł, by objąć Sanatanę, ten cofnął się i tak powiedział.

Antya 04.20 "Mój Panie, nie dotykaj mnie, proszę. Padam do Twych lotosowych stóp. Jestem najnędzniejszym z ludzi, narodzonym w niskiej kaście. A poza tym mam infekcję na ciele."

Antya 04.21 Jednakże Śri Caitanya Mahaprabhu przemocą objął Sanatanę Gosvamiego. Tak więc wydzielina sącząca się z tych swędzących ran dotknęła transcendentalnego ciała Śri Caitanyi Mahaprabhu.

Antya 04.22 Pan przedstawił Sanatanie Gosvamiemu wszystkich bhaktów, ten zaś złożył pełne szacunku pokłony lotosowym stopom ich wszystkich.

Antya 04.23 Pan i Jego bhaktowie usiedli na podwyższeniu, poniżej zaś usiedli Haridasa Thakura i Sanatana Gosvami.

Antya 04.24 Śri Caitanya Mahaprabhu zapytał Sanatanę o jego pomyślność, na co Sanatana odpowiedział: "Wszystko jest pomyślne, gdyż ujrzałem Twoje lotosowe stopy."

Antya 04.25 Gdy Pan zapytał o wszystkich Vaisnavów z Mathury, Sanatana Gosvami powiadomił Go o ich dobrym zdrowiu i szczęściu.

Antya 04.26 Zaś Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział Sanatanie Gosvamiemu: "Śrila Rupa Gosvami był tu przez dziesięć miesięcy i właśnie dziesięć dni temu wyruszył do Bengalu.

Antya 04.27 "Twój brat Anupama nie żyje. Był on bardzo dobrym bhaktą mającym mocną wiarę w Raghunathę [Pana Ramacandrę]."

Antya 04.28 Sanatana Gosvami powiedział: "Jestem niskiego pochodzenia, ponieważ moja rodzina dopuszcza się wszelkiego rodzaju grzesznych czynów, które łamią nakazy pism objawionych.

Antya 04.29 "Mój Panie, nie żywiąc nienawiści do mej rodziny, przyjąłeś mnie na Swego sługę. Tylko dzięki Twej łasce w mojej rodzinie obecne jest szczęście.

Antya 04.30 "Mój młodszy brat Anupama od początku swego dzieciństwa był wielkim bhaktą Raghunathy [Pana Ramacandry] i wielbił Go z wielką determinacją.

Antya 04.31 "Zawsze intonował święte imię Raghunathy i medytował o Nim. Bezustannie słuchał z Ramayany o dokonaniach Pana i intonował o nich.

Antya 04.32 "Rupa i ja jesteśmy jego starszymi braćmi. On przebywał z nami bez przerwy.

Antya 04.33 "Słuchał razem z nami Śrimad-Bhagavatam i rozmów o Krsnie, a my obaj poddaliśmy go próbie.

Antya 04.34 "'Drogi Vallabho', mówiliśmy, 'wysłuchaj nas, prosimy. Pan Krsna jest najbardziej atrakcyjny. Jego piękno, słodycz i miłosne rozrywki nie znają granic.

Antya 04.35 "'Zaangażuj się razem z nami dwoma w służbę oddania dla Krsny. My, trzej bracia, zostaniemy razem i będziemy czerpać przyjemność z rozmów o rozrywkach Pana Krsny.

Antya 04.36 "W ten sposób wielokrotnie przemawialiśmy do niego i pod wpływem tego przekonywania oraz szacunku dla nas zmienił nieco zdanie skłaniając się ku naszym instrukcjom.

Antya 04.37 "Vallabha odpowiedział: 'Moi drodzy bracia, jakże mogę nie być posłuszny waszym poleceniom? Inicjujcie mnie mantrą Hare Krsna, abym mógł pełnić służbę oddania dla Pana Krsny.'

Antya 04.38 "Powiedziawszy to, zaczął w nocy myśleć: 'Jakże mogę porzucić lotosowe stopy Pana Raghunathy?'

Antya 04.39 "Nie spał przez całą noc i płakał. Rankiem przyszedł do nas i przedstawił następujące usprawiedliwienie.

Antya 04.40 "'Zaprzedałem głowę lotosowym stopom Pana Ramacandry, nie mogę jej zabrać. To byłoby dla mnie zbyt bolesne.

Antya 04.41 "'Bądźcie miłosierni dla mnie i dajcie mi takie polecenie, abym życie po życiu mógł służyć lotosowym stopom Pana Raghunathy.

Antya 04.42 "'Nie jest możliwe, bym porzucił lotosowe stopy Pana Raghunathy. Nawet gdy pomyślę o tym, serce mi się ściska.'

Antya 04.43 "Kiedy to usłyszeliśmy, obaj go objęliśmy i zachęciliśmy, mówiąc: 'Jesteś wielkim świętym bhaktą, gdyż twoja determinacja w służbie oddania jest niewzruszona: W ten sposób obaj go wychwalaliśmy.

Antya 04.44 "Mój drogi Panie, rodzina, którą obdarzasz nawet odrobiną Swojej łaski, zawsze jest szczęśliwa, gdyż taka łaska powoduje odejście wszelkich nieszczęść."

Antya 04.45 Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział: "Podobna rzecz zdarzyła się z Murari Guptą. Poddałem go wcześniej próbie i okazał on podobną determinację.

Antya 04.46 "Chwalebny jest ten bhakta, który nie rezygnuje ze schronienia swego Pana. I chwalebny jest ten Pan, który nie porzuca Swego sługi.

Antya 04.47 "Jeśli sługa przypadkiem upadnie i pójdzie gdzie indziej, chwalebnym jest ten pan, który go chwyta i za włosy przyciąga z powrotem.

Antya 04.48 "Bardzo dobrze, że tu przybyłeś. Teraz pozostań w tym pokoju wraz z Haridasem Thakurą.

Antya 04.49 "Obaj jesteście ekspertami w rozumieniu smaków służby oddania dla Pana Krsny. Dlatego obaj powinniście dalej rozkoszować się smakiem takich czynności i intonować maha-mantrę Hare Krsna."

Antya 04.50 Powiedziawszy to, Śri Caitanya Mahaprabhu wstał i odszedł, a przez Govindę przesłał im do zjedzenia prasada.

Antya 04.51 Tak więc Sanatana Gosvami pozostał pod opieką Śri Caitanyi Mahaprabhu. Widział koło na wieżyczce świątyni Jagannatha i składał pełne szacunku pokłony.

Antya 04.52 Śri Caitanya Mahaprabhu codziennie przychodził tam, by spotkać się z tymi dwoma wiernymi bhaktami i przez jakiś czas porozmawiać z nimi o Krsnie.

Antya 04.53 Prasada, które ofiarowywano w świątyni Pana Jagannatha, było najwyższej jakości. Śri Caitanya Mahaprabhu przynosił to prasada i wręczał je obu bhaktom.

Antya 04.54 Pewnego dnia, gdy Pan przyszedł spotkać się z nimi, zaczął nagle mówić do Sanatany Gosvamiego.

Antya 04.55 "Mój drogi Sanatano", powiedział,' jeśli mógłbym osiągnąć Krsnę popełniając samobójstwo, z pewnością porzuciłbym miliony ciał nie wahając się ani chwili.

Antya 04.56 "Powinieneś wiedzieć, że nie można osiągnąć Krsny przez samo porzucenie ciała. Można Go osiągnąć dzięki służbie oddania. Nie ma innych sposobów zdobycia Go.

Antya 04.57 "Czyny takie jak samobójstwo spełniane są pod wpływem cechy ignorancji; a będąc w ignorancji i pasji nie można zrozumieć, kim jest Krsna.

Antya 04.58 "Jeśli nie pełni się służby oddania, nie można rozbudzić swej drzemiącej miłości do Krsny, a nie ma innych sposobów osiągnięcia Go, jak obudzenie tej drzemiącej miłości.

Antya 04.59 [Najwyższa Osoba Boga, Krsna, powiedział:] "'Mój drogi Uddhavo, ani przy pomocy astanga-yogi [systemu mistycznej yogi mającego na celu kontrolowanie zmysłów], ani przez impersonalny monizm czy analityczne studia Prawdy Absolutnej, ani też przez zgłębianie Ved, przez wyrzeczenia, dobroczynność czy przyjęcie sannyasy, nie można zadowolić Mnie tak, jak przez rozwinięcie czystej służby oddania dla Mnie.'

Antya 04.59 Znaczenie: Werset ten pochodzi ze Śrimad-Bhagavatam (11.14.20).

Antya 04.60 "Środki w rodzaju samobójstwa są przyczyną grzechu. Bhakta nigdy nie osiąga schronienia u lotosowych stóp Krsny przez takie czyny.

Antya 04.61 "Wzniosły bhakta pragnie czasem porzucić swe życie powodowany uczuciami oddzielenia od Krsny. Jednakże dzięki takiej ekstatycznej miłości osiąga spotkanie z Krsną i wtedy nie może porzucić swego ciała.

Antya 04.62 "Ten, kto darzy Krsnę głęboką miłością, nie może znieść oddzielenia od Pana. Dlatego taki bhakta zawsze pragnie własnej śmierci.

Antya 04.63 "'O lotosooki, wielkie osobistości, jak Pan Śiva, pragną wykąpać się w pyle Twoich lotosowych stóp, żeby odpędzić ignorancję. Jeśli nie zdobędę łaski Waszej Wysokości, będę spełniała śluby, by skrócić swoje życie. Tak więc, jeśli w ten sposób możliwe będzie uzyskanie Twej łaski, to przez setki żywotów będę porzucała ciała.'

Antya 04.63 Znaczenie: Jest to werset ze Śrimad-Bhagavatam (10.52.43) wypowiedziany przez Rukminidevi. Rukminidevi, córka króla Bhismaki, słyszała o transcendentalnych przymiotach Krsny. Dlatego też zapragnęła mieć Go za męża. Niestety, jej starszy brat Rukmi zazdrościł Krsnie i dlatego chciał ją ofiarować Śiśupali. Gdy Rukmini dowiedziała się o tym, bardzo się zasmuciła. Dlatego napisała do Krsny poufny list, który Mu dostarczył i przeczytał posłaniec bramin. Powyższy werset pochodzi z tego listu.

Antya 04.64 "'O drogi Krsno, Swymi uśmiechniętymi spojrzeniami i melodyjną mową roznieciłeś w naszych sercach ogień pożądliwego pragnienia. Powinieneś teraz ugasić go strumieniem nektaru ze Swoich ust, całując nas. Zrób to łaskawie. W przeciwnym bowiem razie, drogi przyjacielu, ten ogień w naszych sercach spali nasze ciała na popiół z powodu rozdzielenia z Tobą. Tak więc przez medytację będziemy się domagać schronienia u Twoich lotosowych stóp."'

Antya 04.64 Znaczenie: Werset ten (Bhag. 10.29.35) wypowiedziały gopi, gdy w świetle jesiennego księżyca przyciągnęła je wibracja fletu Krsny. Wszystkie one, będąc odurzone, przyszły do Krsny. Lecz Krsna, chcąc zwiększyć ich ekstatyczną miłość, udzielił im moralnych instrukcji, by wróciły do domu. Gopi nie przejęły się tymi instrukcjami. Chciały, żeby Krsna je całował, gdyż przyszły tam pełne pożądliwych pragnień, by z Nim tańczyć.

Antya 04.65 Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział Sanatanie Gosvamiemu: "Porzuć wszystkie niedorzeczne pragnienia, jako że nie sprzyjają one uzyskaniu schronienia u lotosowych stóp Krsny. Zaangażuj się w intonowanie i słuchanie. A wtedy bez wątpienia szybko osiągniesz schronienie u Krsny.

Antya 04.66 "Przyjście na świat w niskiej rodzinie nie jest dyskwalifikacją w pełnieniu służby oddania, ani też samo narodzenie się w arystokratycznej rodzinie bramińskiej nie czyni kogoś zdolnym do pełnienia służby oddania.

Antya 04.67 "Każdy, kto podejmuje służbę oddania, jest wzniosły, podczas gdy niebhakta zawsze jest osobą potępioną i ohydną. Dlatego też w pełnieniu służby dla Pana nie bierze się pod uwagę statusu rodziny danej osoby.

Antya 04.68 "Najwyższa Osoba Boga, Krsna, jest zawsze życzliwy dla pokornego i łagodnego. Lecz arystokraci, wielcy uczeni i bogacze zawsze są dumni ze swych pozycji.

Antya 04.69 "'Możemy narodzić się w rodzinie bramina i mieć wszystkich dwanaście cech bramińskich, ale jeśli pomimo takich kwalifikacji nie mamy oddania dla lotosowych stóp Pana Krsny, którego pępek ma kształt lotosu, wówczas nie jesteśmy tak dobrzy jak candala, poświęcający służbie dla Pana swój umysł, słowa, czyny, bogactwo i życie. Samo przyjście na świat w rodzinie bramina czy posiadanie bramińskich cech nie wystarcza. Trzeba być czystym bhaktą Pana. Zatem jeśli śvapaca, czyli candala, jest bhaktą, to wybawia nie tylko siebie, lecz również całą swoją rodzinę. Natomiast bramin, który nie jest bhaktą, ale ma tylko bramińskie kwalifikacje, nie może oczyścić nawet siebie, cóż więc mówić o jego rodzinie.'

Antya 04.69 Znaczenie: Jest to werset ze Śrimad-Bhagavatam (7.9.9).

Antya 04.70 "Wśród sposobów pełnienia służby oddania najlepszymi jest dziewięć zalecanych metod, jako że procesy te mają wielką moc obdarzania Krsną i ekstatyczną miłością do Niego.

Antya 04.70 Znaczenie: Tych dziewięć rodzajów służby oddania wymienia Śrimad-Bhagavatam (7.5.23):

śravanam kirtanam visnoh smaranam pada-sevanam

arcanam vandanam dasyam sakhyam atma-nivedanam

Są nimi:

słuchanie,

intonowanie,

pamiętanie o Krsnie,

ofiarowywanie służby lotosowym stopom Krsny,

kult świątynny,

ofiarowywanie modlitw,

pracowanie jako sługa,

zawieranie przyjaźni i

całkowite podporządkowanie się Krsnie.

Tych dziewięć procesów służby oddania może obdarzyć Krsną i ekstatyczną miłością do Niego. Na początku trzeba wypełniać służbę oddania według ustalonych zasad. Lecz stopniowo, gdy służba oddania staje się naszym sercem i duszą, osiągamy najwznioślejszą pozycję ekstatycznej miłości do Krsny. Ostatecznie to Krsna jest celem życia. Nie musimy narodzić się w arystokratycznej rodzinie bramina, by osiągnąć lotosowe stopy Krsny ani też nie jest tak, że osoba niskiego pochodzenia jest niezdatna do osiągnięcia Jego lotosowych stóp. W Śrimad-Bhagavatam (3.33.7) Devahuti mówi do Kapiladevy:

aho bata śva-paco 'to gariyan yaj-jihvagre vartate nama tubhyam

tepus tapas te juhuvuh sasnur arya brahmanucur nama grnanti ye te

"O mój Panie, osoba, która przyszła na świat nawet w nędznej rodzinie żywiącej się psami, jest godna czci, jeśli stale intonuje święte imię Pana. Taka osoba spełniła już wszelkie rodzaje wyrzeczeń, pokut i ofiar wedyjskich, wzięła kąpiel w świętych rzekach i przestudiowała całą literaturę wedyjską. A zatem stała się wzniosłą osobistością." Podobnie, Kuntidevi mówi do Pana Krsny:

janmaiśvarya-śruta-śribhir edhamana-madah puman

naivarhaty abhidhatum vai tvam akincana-gocaram

"Osoba dumna ze swych narodzin, bogactwa, wiedzy i piękna nie może osiągnąć Twoich lotosowych stóp. Jesteś dostępny tylko dla pokornego i łagodnego, a nie dumnego." (Bhag. 1.8.26)

Antya 04.71 "Spośród tych dziewięciu procesów służby oddania najważniejszym jest ciągłe intonowanie świętego imienia Pana. Jeśli robi się to unikając dziesięciu typów obraz, z łatwością osiąga się najcenniejszą miłość do Boga."

Antya 04.71 Znaczenie: Śrila Jiva Gosvami Prabhu daje takie oto wskazówki w swojej Bhakti-sandarbie (270):

iyam ca kirtanakhya bhaktir bhagavato dravya-jati-guna-kriyabhir

dina-janaika-visayapara-karuna-mayiti śruti-puranadi-viśrutih. ataeva

kalau svabhavata evatidinesu lokesu avirbhuya tan anayasenaiva tat tad

yuga-gata-maha-sadhananam sarvam eva phalam dadana sa krtartha-

yati. yata eva tayaiva kalau bhagavato viśesataś ca santoso bhavati.

"Intonowanie świętego imienia jest głównym sposobem osiągnięcia miłości do Boga. To intonowanie czy służba oddania nie są zależne od żadnych przedmiotów ani od narodzenia się w dobrej rodzinie. Uwagę Krsny przyciąga się pokorą i łagodnością. Taki jest werdykt wszystkich Ved. Tak więc jeśli stajemy się pokorni i łagodni, z łatwością możemy osiągnąć lotosowe stopy Krsny w tym wieku Kali. Jest to spełnieniem wszystkich wielkich ofiar, pokut i wyrzeczeń, kiedy bowiem zdobywa się ekstatyczną miłość do Boga, osiąga się całkowitą doskonałość życia. Dlatego wszystkiemu, co robimy wykonując służbę oddania musi towarzyszyć intonowanie świętego imienia Pana." Intonowanie świętego imienia Krsny - Hare Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare / Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare - chwalił w swej Namastace (werset 1) Śrila Rupa Gosvami:

nikhila-śruti-mauli-ratna-mala-

dyuti-nirajita-pada-pankajanta

ayi mukta-kulair upasyamanam

paritas tvam hari-nama samśrayami

"O Hari-nama! Koniuszki palców Twoich lotosowych stóp są bezustannie wielbione iskrzącym blaskiem emanującym ze sznura pereł znanych jako Upanisady, koronne klejnoty wszystkich Ved. Wiecznie oddają ci cześć wyzwolone dusze, takie jak Narada i Śukadeva. O Hari-nama! Przyjmuję w Tobie całkowite schronienie."

Podobnie, Śrila Sanatana Gosvami tak oto wychwalał intonowanie świętego imienia w swej Brhad-bhagavatamrcie (Rozdział Pierwszy, werset 9):

jayati jayati namananda-rupam murarer

viramita-nija-dharma-dhyana-pujadi-yatnam

kathamapi sakrd-attam muktidam praninam yat

paramam amrtam ekam jivanam bhusanam me

"Wszelka chwała, wszelka chwała wszechszczęśliwemu świętemu imieniu Śri Krsny, które skłania bhaktę do porzucenia wszystkich stereotypowych obowiązków religijnych, medytacji i kultu. Jeśli żywa istota jakimś sposobem wypowie je nawet raz, święte imię obdarzy ją wyzwoleniem. Święte imię Krsny jest najwznioślejszym nektarem. Jest ono samym życiem i jedynym skarbem." W Śrimad-Bhagavatam (2.1.11) Śukadeva Gosvami mówi:

etan nirvidyamananam icchatam akuto-bhayam

yoginam nrpa nirnitam harer namanukirtanam

"O królu, ciągłe powtarzanie świętego imienia Pana za przykładem wielkich autorytetów jest wolną od wątpliwości i strachu drogą do sukcesu dla wszystkich, zarówno dla tych, którzy wolni są od jakichkolwiek pragnień materialnych, jak i dla pragnących wszelkich materialnych przyjemności, a także tych, którzy dzięki transcendentalnej wiedzy zadowoleni są sami w sobie."

Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział też w Swojej Śiksastace (3):

trnad api sunicena taror api sahisnuna

amanina manadena kirtaniyah sada harih

"Święte imię Pana należy intonować w pokornym stanie umysłu, uważając się za niższego niż słoma na ulicy. Trzeba być bardziej tolerancyjnym niż drzewo, wolnym od wszelkiego poczucia fałszywego prestiżu i gotowym okazać wszelki szacunek innym. W takim stanie umysłu można bez przerwy intonować święte imię Pana." Jeśli chodzi o dziesięć obraz popełnianych wobec intonowania świętego imienia, można odwołać się do 24 wersetu Ósmego Rozdziału Adi-lili.

Antya 04.72 Usłyszawszy to, Sanatana Gosvami był niezmiernie zdumiony. Zrozumiał: "Caitanya Mahaprabhu nie pochwalił zbytnio mojego postanowienia, by popełnić samobójstwo."

Antya 04.73 Sanatana Gosvami doszedł do wniosku: "Pan Śri Caitanya Mahaprabhu, który zna wszystko - przeszłość, teraźniejszość i przyszłość - zabronił mi popełniać samobójstwo." Po czym padł dotykając lotosowych stóp Pana i przemówił do Niego tymi oto słowy.

Antya 04.74 "Mój Panie, jesteś wszechwiedzącym i miłosiernym, niezależnym Najwyższym Panem. Tańczę tak, jak mi zagrasz, niczym drewniany przyrząd.

Antya 04.75 "Jestem niskiego pochodzenia. W istocie jestem najnędzniejszą istotą. Jestem potępiony, gdyż mam wszystkie cechy grzesznika. Jeśli zachowasz me życie, jaka będzie z tego korzyść?"

Antya 04.76 Pan Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział: "Twoje ciało jest Moją własnością. Już podporządkowałeś się Mi. Nie możesz zatem rościć sobie dłużej prawa do swego ciała.

Antya 04.77 "Dlaczego miałbyś chcieć zniszczyć cudzą własność? Czyż nie potrafisz osądzić, co jest dobre, a co złe?

Antya 04.78 "Twoje ciało jest Moim głównym narzędziem do spełnienia wielu koniecznych funkcji. Przy pomocy twego ciała wykonam wiele zadań.

Antya 04.79 "Będziesz musiał określić podstawowe zasady bhakty, służby oddania, miłości do Boga, obowiązków Vaisnavy i znamienne cechy Vaisnavy.

Antya 04.80 "Będziesz musiał także wyjaśnić służbę oddania dla Krsny, założyć ośrodki kultywowania miłości do Krsny, odkryć zagubione miejsca pielgrzymek i uczyć ludzi, jak przyjmować wyrzeczony porządek życia.

Antya 04.81 "Mathura-Vrndavana to Moja bardzo droga siedziba. Chcę dokonać tam wielu rzeczy, by głosić świadomość Krsny.

Antya 04.81 Znaczenie: Śri Caitanya Mahaprabhu pragnął osiągnąć wiele celów za pośrednictwem egzegetycznych wysiłków Śrila Sanatany Gosvamiego. Najpierw Sanatana Gosvami opracował księgę zatytułowaną Brhad-bhagavatamrta, aby nauczyć ludzi, w jaki sposób zostać bhaktami, jak wykonywać służbę oddania i osiągnąć miłość do Krsny. Po drugie opracował Hari-bhakti-vilasę, w której zebrał autorytatywne stwierdzenia, pochodzące z nakazów pism objawionych odnoszących się do właściwego postępowania Vaisnavy. Tylko dzięki wysiłkom Śri Sanatany Gosvamiego zostały odkryte wszystkie zagubione miejsca pielgrzymek na terenie Vrndavany. Ustanowił on Madana-mohanę, pierwsze Bóstwa na obszarze Vrndavany. A własnym zachowaniem uczył, jak należy działać w wyrzeczonym porządku życia, będąc całkowicie oddanym służbie dla Pana. Osobistym przykładem uczył ludzi, jak przebywać we Vrndavanie i pełnić służbę oddania. Główną misją Śri Caitanyi Mahaprabhu było głoszenie świadomości Krsny. Mathura i Vrndavana to siedziby Pana Krsny. Dlatego też oba te miejsca są bardzo drogie Śri Caitanyi Mahaprabhu, a przy pomocy Sanatany Gosvamiego pragnął On rozszerzyć ich chwały.

Antya 04.82 "Na polecenie Mojej matki siedzę tu w Jagannatha Puri, dlatego nie mogę udać się do Mathura-Vrndavany, by uczyć ludzi, jak żyć tam zgodnie z zasadami religijnymi.

Antya 04.83 "Wszystko to muszę wykonać przy pomocy twego ciała, a ty chcesz je porzuci. Jakże mogę to tolerować?"

Antya 04.84 Wtedy Sanatana Gosvami powiedział Śri Caitanyi Mahaprabhu: "Składam Ci pełne szacunku pokłony. Nikt nie może zrozumieć głębi Twych planów, które układasz w sercu.

Antya 04.85 "Drewniana lalka śpiewa i tańczy tak, jak kieruje nią magik, lecz nie wie, w jaki sposób to robi.

Antya 04.86 "Mój drogi Panie, każdy tańczy tak, jak mu nakazujesz, ale jak tańczy i kto sprawia, że tańczy, tego nie wie."

Antya 04.87 Następnie Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział do Haridasa Thakury: "Mój drogi Haridasie, posłuchaj Mnie, proszę. Ten dżentelmen chce zniszczyć cudzą własność.

Antya 04.88 "Ten, któremu powierzono cudzą własność, nie rozdaje i nie wykorzystuje jej do własnych celów. Dlatego powiedz mu, żeby nie robił takiej niedozwolonej rzeczy."

Antya 04.89 Haridasa Thakura odpowiedział: "Jesteśmy fałszywie dumni ze swych możliwości. W rzeczywistości nie możemy zrozumieć Twoich niezgłębionych zamiarów.

Antya 04.90 "Dopóki nam nie powiesz, dopóty nie zrozumiemy, jaki masz cel ani czego za pośrednictwem kogo chcesz dokonać.

Antya 04.91 "Mój drogi panie, ponieważ Ty, wielka osobistość, zaakceptowałeś Sanatanę Gosvamiego, jest on niezmiernie szczęśliwy; nikt nie może być tak szczęśliwy jak on."

Antya 04.92 Tak więc Śri Caitanya Mahaprabhu objął zarówno Haridasa Thakurę, jak i Sanatanę Gosvamiego, po czym wstał i odszedł, by spełnić południowe obowiązki.

Antya 04.93 "Mój drogi Sanatano", powiedział Haridasa Thakura obejmując go, "nikt nie może dojrzeć granic twojego szczęścia.

Antya 04.94 "Śri Caitanya Mahaprabhu uznał twoje ciało za Swą własność. Dlatego nikt nie jest równie szczęśliwy jak ty.

Antya 04.95 "Czego Śri Caitanya Mahaprabhu nie może zrobić Swym ciałem, pragnie dokonać za twoim pośrednictwem i chce to zrobić w Mathurze.

Antya 04.96 "Cokolwiek Najwyższa Osoba Boga chce, abyśmy zrobili, zakończy się sukcesem. To jest twoim wielkim szczęściem. Takie jest moje gruntownie przemyślane zdanie.

Antya 04.97 "Ze słów Śri Caitanyi Mahaprabhu mogę zrozumieć, że pragnie On, byś pisał książki o ostatecznej konkluzji służby oddania i o ustalonych zasadach potwierdzonych przez pisma objawione.

Antya 04.98 "Mojego ciała nie można było wykorzystać w służbie Śri Caitanyi Mahaprabhu. Tak więc choć narodziłem się na ziemi Indii, ciało to było nieprzydatne."

Antya 04.98 Znaczenie: Aby uzyskać dalsze wyjaśnienie znaczenia, jakie ma Bharata-bhumi, można odwołać się do Adi-lili (9.41), a także Śrimad-Bhagavatam (5.19.19-27). Szczególną cechą przyjścia na świat w Indiach jest to, że osoba która się tam narodzi, automatycznie staje się świadomą Boga. W każdej części Indii, a zwłaszcza w świętych miejscach pielgrzymek, nawet zwykły niewykształcony człowiek ma skłonność ku świadomości Krsny, i gdy tylko ujrzy osobę świadomą Krsny, składa pokłony. W Indii jest wiele świętych rzek, takich jak: Ganges, Yamuna, Narmada, Kaveri oraz Krsna, i przez samo wykąpanie się w nich ludzie osiągają wyzwolenie i stają się świadomi Krsny. Dlatego Śri Caitanya Mahaprabhu mówi:

bharata-bhumite haila manusya-janma yara

janma sarthaka kari' kara para-upakara

Kto narodził się na ziemi Bharata-bhumi, w Indii, powinien w pełni wykorzystać takie narodziny. Powinien dokładnie zapoznać się z wiedzą Ved oraz duchową kulturą i powinien rozdawać doświadczenie świadomości Krsny na całym świecie. Ludzie na całym świecie są szaleńczo pogrążeni w zadowalaniu zmysłów i w ten sposób marnują swoje ludzkie ciała, ryzykując, że w następnym życiu zostaną zwierzętami lub czymś gorszym. Trzeba uratować ludzkie społeczeństwo od takiej ryzykownej cywilizacji i niebezpieczeństwa zezwierzęcenia, budząc je do świadomości Boga, świadomości Krsny. Ruch świadomości Krsny zapoczątkowano w tym właśnie celu. Dlatego wolni od uprzedzeń ludzie najwyższej klasy, powinni studiować zasady ruchu świadomości Krsny i w pełni z nimi współpracować, by uratować ludzkie społeczeństwo.

Antya 04.99 Sanatana Gosvami odpowiedział: "O Haridasie Thakuro, kto może równać się tobie? Jesteś jednym z towarzyszy Śri Caitanyi Mahaprabhu. A więc jesteś najszczęśliwszą osobą.

Antya 04.100 "Misją Śri Caitanyi Mahaprabhu, dla której zstąpił jako inkarnacja, jest głoszenie znaczenia intonowania świętego imienia Pana. I teraz, zamiast robić to osobiście, głosi je za twoim pośrednictwem.

Antya 04.101 "Mój drogi panie, codziennie intonujesz święte imię 300 000 razy i każdemu mówisz o ważności takiego intonowania.

Antya 04.102 "Niektórzy zachowują się właściwie, lecz nie głoszą kultu świadomości Krsny, podczas gdy inni nauczają, lecz nie postępują w odpowiedni sposób.

Antya 04.103 "Własnym zachowaniem i nauczaniem spełniasz jednocześnie oba obowiązki w odniesieniu do świętego imienia. Dlatego jesteś mistrzem duchowym całego świata, jako że jesteś w tym świecie najbardziej zaawansowanym bhaktą."

Antya 04.103 Znaczenie: Sanatana Gosvami wyraźnie definiuje tutaj bona fide mistrza duchowego całego świata. Przedstawione w tym kontekście kwalifikacje są następujące: trzeba działać zgodnie z nakazami pism objawionych i jednocześnie nauczać. Kto postępuje w ten sposób, jest bona fide mistrzem duchowym. Haridasa Thakura był idealnym mistrzem duchowym, gdyż regularnie intonował na koralach zalecaną ilość razy. W istocie intonował święte imię Pana 300 000 razy dziennie. Podobnie, członkowie ruchu świadomości Krsny mantrują minimum szesnaście rund dziennie, co można robić bez trudu, i muszą jednocześnie głosić kult Caitanyi Mahaprabhu zgodnie z naukami Bhagavad-gity Takiej Jaką Jest. Ten, kto tak postępuje, w zupełności jest kwalifikowany, aby zostać mistrzem duchowym całego świata.

Antya 04.104 W ten sposób obaj spędzali czas na dyskusjach o Krsnie. Tak oto razem cieszyli się życiem.

Antya 04.105 W czasie Ratha-yatry przybyli wszyscy bhaktowie z Bengalu, aby wziąć udział w święcie wozów, jak to robili poprzednio.

Antya 04.106 Podczas festiwalu Ratha-yatra Śri Caitanya Mahaprabhu znowu tańczył przed wozem Jagannatha. Gdy Sanatana Gosvami to zobaczył, zdumiał się w umyśle.

Antya 04.107 Bengalscy bhaktowie Pana zatrzymali się w Jagannatha Puri cztery miesiące pory deszczowej i Pan Śri Caitanya Mahaprabhu przedstawił im wszystkim Sanatanę Gosvamiego.

Antya 04.108-110 Śri Caitanya Mahaprabhu przedstawił Sanatanę Gosvamiego tym i innym wybranym bhaktom: Advaicie, Nityanandzie, Śrivasie, Vakreśvarze, Vasudevie, Murari, Raghavie, Damodarze, Paramanandzie Puri, Brahmanandzie Bharati, Svarupie Damodarze, Gadadharze Pandicie, Sarvabhaumie, Ramanandzie, Jagadanandzie, Śankarze, Kaśiśvarze i Govindzie.

Antya 04.111 Pan poprosił Sanatanę Gosvamiego, by złożył pokłony wszystkim bhaktom w sposób należny każdemu z nich. Tak oto przedstawił im wszystkim Sanatanę Gosvamiego, chcąc po prostu uczynić go obiektem ich łaski.

Antya 04.112 Sanatana Gosvami dzięki swym wzniosłym cechom i wykształceniu był drogi każdemu, dlatego w stosowny sposób obdarzyli go oni łaską, przyjaźnią i szacunkiem.

Antya 04.113 Kiedy po święcie Ratha-yatry wszyscy inni bhaktowie wrócili do Bengalu, Sanatana Gosvami pozostał pod opieką lotosowych stóp Śri Caitanyi Mahaprabhu.

Antya 04.114 Sanatana Gosvami oglądał ceremonię Dola-yatra wraz z Panem Śri Caitanyą Mahaprabhu. W ten sposób jego przyjemność wzrosła w towarzystwie Pana.

Antya 04.115 Sanatana Gosvami przyszedł do Jagannatha Puri odwiedzić Śri Caitanyę Mahaprabhu podczas miesiąca Vaiśakha [kwiecień-maj]. Zaś w miesiącu Jyaistha [maj-czerwiec] Śri Caitanya Mahaprabhu wystawił go na próbę.

Antya 04.116 W owym miesiącu Jyaistha [maj-czerwiec] Śri Caitanya Mahaprabhu przyszedł do ogrodu Yameśvary [Pana Śivy] i na prośbę bhaktów spożył tam prasada.

Antya 04.117 W południe, w porze obiadu, Pan przywołał Sanatanę Gosvamiego, którego szczęście z tego powodu wzrosło.

Antya 04.118 W południe piasek na plaży palił niczym ogień. Lecz Sanatana Gosvami przyszedł tą drogą.

Antya 04.119 Radując się, że Pan go przywołał, Sanatana Gosvami nie czuł, że rozpalony piasek parzył mu stopy.

Antya 04.120 Chociaż z powodu żaru podeszwy jego stóp pokryły się pęcherzami, niemniej jednak poszedł on do Śri Caitanyi Mahaprabhu. Tam przekonał się, że Pan odpoczywa po zjedzeniu obiadu.

Antya 04.121 Govinda dał Sanatanie Gosvamiemu talerz z resztkami pożywienia Pana Caitanyi. Po zjedzeniu prasada Sanatana Gosvami podszedł do Pana Śri Caitanyi Mahaprabhu.

Antya 04.122 Kiedy Pan zapytał: "Którą drogą przyszedłeś?" Sanatana Gosvami odpowiedział: "Przyszedłem ścieżką biegnącą wzdłuż plaży."

Antya 04.123 Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział: "Jakże przeszedłeś przez plażę, na której piasek jest tak gorący? Dlaczego nie przyszedłeś drogą biegnącą przez bramę Simha-dvara? Ta droga jest bardzo chłodna.

Antya 04.123 Znaczenie: Simha-dvara odnosi się do głównej bramy znajdującej się po wschodniej stronie świątyni Jagannatha.

Antya 04.124 "Gorący piasek musiał pokryć twoje podeszwy pęcherzami. Teraz nie możesz chodzić. Jakże to wytrzymałeś?"

Antya 04.125 Sanatana Gosvami odpowiedział: "Nie czułem zbytniego bólu, ani nie wiedziałem, że z powodu żaru pojawiły się pęcherze.

Antya 04.126 "Nie mam prawa przechodzić obok Simha-dvary, jako że tamtędy zawsze przechodzą słudzy Jagannatha

Antya 04.127 "Słudzy ci zawsze, bez przerwy chodzą tamtędy. Jeśli ich dotknę, będę zgubiony."

Antya 04.127 Znaczenie: Bardzo wyraźnie ukazano tutaj, że kapłani wielbiący Bóstwo muszą dbać, by zachować całkowitą czystość i by nie dotknęły ich osoby z zewnątrz. Sanatana Gosvami i Haridasa Thakura - uważając się z powodu przeszłego obcowania z muzułmanami za mlecchów i yavanów - nie wchodzili do świątyni ani nawet nie chodzili drogą biegnącą przed bramą świątynną. Kapłani świątynni w Indiach mają ten zwyczaj, że nie dotykają obcych ani nie wchodzą do pokoju Bóstwa, gdy sami zostaną dotknięci. W kulcie świątynnym jest to bardzo ważne.

Antya 04.128 Usłyszawszy wszystkie te szczegóły, Śri Caitanya Mahaprabhu, bardzo zadowolony, przemówił w taki oto sposób.

Antya 04.129-130 "Mój drogi Sanatano, chociaż jesteś wybawicielem całego wszechświata i choć dotknięcie ciebie oczyszcza nawet półbogów i wielkich świętych, to znamienną cechą bhakty jest przestrzeganie i chronienie etykiety Vaisnavy. Zachowywanie etykiety Vaisnavy jest ozdobą bhakty.

Antya 04.131 "Jeśli ktoś narusza wymagania etykiety, ludzie żartują sobie z niego, tak więc zostaje on pokonany zarówno w tym życiu, jak i w następnym.

Antya 04.132 "Przestrzegając etykiety zadowoliłeś Mój umysł. Któż inny prócz ciebie mógłby dać taki przykład?"

Antya 04.133 Powiedziawszy to, Śri Caitanya Mahaprabhu objął Sanatanę Gosvamiego, a wydzielina sącząca się ze swędzących ran na ciele Sanatany pokryła ciało Pana.

Antya 04.134 Choć Sanatana Gosvami zabronił Śri Caitanyi Mahaprabhu obejmować siebie, Pan jednak to robił. Tak więc ciało Jego pokrywała wydzielina z ciała Sanatany, który z tego powodu był bardzo nieszczęśliwy.

Antya 04.135 Tak więc sługa i pan poszli do swych rezydencji. Następnego dnia Jagadananda Pandita poszedł odwiedzić Sanatanę Gosvamiego.

Antya 04.136 Gdy Jagadananda Pandita i Sanatana Gosvami usiedli razem i zaczęli dyskutować o Krsnie, Sanatana Gosvami przedstawił Jagadanandzie Pandicie powód swego zmartwienia.

Antya 04.137 "Przybyłem tutaj, by ujrzeć Śri Caitanyę Mahaprabhu i w ten sposób zmniejszyć swoje nieszczęście, ale Pan nie pozwolił mi wykonać tego, co zamierzałem.

Antya 04.138 "Śri Caitanya Mahaprabhu obejmuje mnie, chociaż Mu tego zabroniłem, i dlatego Jego ciało pokrywa się wydzieliną z moich swędzących ran.

Antya 04.139 "W ten sposób popełniam wobec Jego lotosowych stóp obrazy, z powodu których z pewnością nie uzyskam wyzwolenia. Jednocześnie nie mogę zobaczyć Pana Jagannatha. Jest to moim wielkim zmartwieniem.

Antya 04.140 "Przyszedłem tutaj dla własnego dobra, lecz teraz widzę, że rezultat jest wręcz przeciwny. Nie wiem, ani też nie potrafię stwierdzić, w jaki sposób osiągnę z tego korzyść.

Antya 04.141 Jagadananda Pandita powiedział: "Najwłaściwszym miejscem pobytu dla ciebie jest Vrndavana. Możesz tam wrócić, gdy obejrzysz już święto Ratha-yatry.

Antya 04.142 "Pan już polecił wam, dwóm braciom, byście osiedlili się we Vrndavanie. Tam osiągniecie wszelkie szczęście.

Antya 04.143 "Cel twojego przybycia tutaj został spełniony, gdyż zobaczyłeś lotosowe stopy Pana. Możesz więc odejść po ujrzeniu Pana Jagannatha na wozie Ratha-yatra."

Antya 04.144 Sanatana Gosvami odpowiedział: "Dałeś mi bardzo dobrą radę. Z pewnością udam się tam, jako że to właśnie miejsce Pan przeznaczył na moją siedzibę.

Antya 04.144 Znaczenie: Bardzo istotne są słowa prabhu-datta deśa. Kult oddania Śri Caitanyi Mahaprabhu uczy nas nie tego, byśmy siedzieli w jednym miejscu, lecz byśmy głosili go na całym świecie. Pan wysłał Sanatanę Gosvamiego i Rupę Gosvamiego do Vrndavany, by odkryli i odświeżyli święte miejsca i stamtąd ustanowili kult bhakti. Tak więc Sanatana Gosvami Rupa Gosvami otrzymali Vrndavanę na swoją siedzibę. Podobnie każdy, kto kieruje się zasadami kultu oddania Śri Caitanyi Mahaprabhu, powinien przyjąć słowa mistrza duchowego i w ten sposób szerzyć ruch świadomości Krsny. Takie osoby powinny iść wszędzie, do wszystkich części świata, przyjmując te miejsca za prabhu-datta deśa, miejsca pobytu dane przez mistrza duchowego lub Pana Krsnę. Mistrz duchowy jest reprezentantem Pana Krsny, dlatego uważa się, że ten, kto spełnia polecenia mistrza duchowego, wykonuje polecenia Krsny czy Śri Caitanyi Mahaprabhu. Śri Caitanya Mahaprabhu chciał szerzyć kult bhakti na całym świecie (prthivitte ache yata nagaradi grama). Dlatego bhaktowie kierujący się zasadami świadomości Krsny muszą udawać się do różnych części świata i nauczać, jak polecił im mistrz duchowy. Sprawi to zadowolenie Śri Caitanyi Mahaprabhu.

Antya 04.145 Po zakończeniu tej rozmowy Sanatana Gosvami i Jagadananda Pandita wrócili do swych obowiązków. Następnego dnia Śri Caitanya Mahaprabhu poszedł odwiedzić Haridasa i Sanatanę Gosvamiego.

Antya 04.146 Haridasa Thakura złożył pokłony lotosowym stopom Śri Caitanyi Mahaprabhu, a Pan objął go w ekstatycznej miłości.

Antya 04.147 Sanatana Gosvami złożył swoje pokłony i dandavaty z odległego miejsca, lecz Śri Caitanya Mahaprabhu przywoływał go wielokrotnie, aby go objąć.

Antya 04.148 Z obawy przed popełnieniem obrazy Sanatana Gosvami nie zbliżył się, by spotkać Pana. Jednak Pan podszedł, by go zobaczyć.

Antya 04.149 Sanatana Gosvami cofnął się, lecz Śri Caitanya Mahaprabhu przemocą złapał go i objął.

Antya 04.150 Pan wziął ich obu ze Sobą i usiadł w świętym miejscu. Wtedy Sanatana Gosvami, który był osobą zaawansowaną w wyrzeczeniu, zaczął mówić.

Antya 04.151 "Przyszedłem tutaj dla własnego dobra", powiedział, "lecz widzę, że otrzymuję coś wręcz przeciwnego. Nie nadaję się do pełnienia służby. Po prostu dzień w dzień dopuszczam się zniewag.

Antya 04.152 "Jestem z natury niskiego pochodzenia. Jestem zanieczyszczonym zbiornikiem grzesznych czynności. Jeśli dotkniesz mnie, Panie, będzie to wielką obrazą z mojej strony.

Antya 04.153 "Ponadto z zakażonych swędzących ran na moim ciele płynie krew, pokrywając Twoje ciało wilgotną substancją, lecz Ty mimo to przemocą mnie dotykasz.

Antya 04.154 "Mój drogi Panie, nie czujesz nawet odrobiny niechęci do dotykania mojego ciała, które jest w okropnym stanie. Z powodu tej obrazy zostanie zniszczone wszystko, co dla mnie pomyślne.

Antya 04.155 "Tak więc widzę, że pozostając tutaj nie osiągnę niczego pomyślnego. Pozwól mi łaskawie wrócić do Vrndavany po święcie Ratha-yatra.

Antya 04.156 "Zapytałem o zdanie Jagadanandę Panditę i on też poradził mi wrócić do Vrndavany."

Antya 04.157 Słysząc to Śri Caitanya Mahaprabhu zaczął w gniewnym nastroju karcić Jagadanandę Panditę.

Antya 04.158 "Jaga [Jagadananda Pandita] jest zaledwie młodym chłopcem, lecz stał się tak dumny, że myśli, iż jest kompetentny do udzielania rad osobie takiej jak ty.

Antya 04.159 "W sprawach dotyczących duchowego postępu, a nawet w zwykłych kontaktach jesteś na poziomie jego mistrza duchowego. Jednak on, nie znając swej wartości, ośmiela się udzielać ci rady.

Antya 04.160 "Mój drogi Sanatano, jesteś na poziomie Mojego doradcy, gdyż jesteś osobą autoryzowaną. Lecz Jaga chce udzielać tobie rad. Jest to tylko zuchwałość niegrzecznego chłopca."

Antya 04.161 Kiedy Śri Caitanya Mahaprabhu karcił w ten sposób Jagadanandę Panditę, Sanatana Gosvami padł do stóp Pana i powiedział: "Teraz rozumiem szczęśliwą pozycję Jagadanandy.

Antya 04.162 "Mogę też zrozumieć moje nieszczęście. Nikt w tym świecie nie jest tak szczęśliwy jak Jagadananda.

Antya 04.163 "Panie, sprawiasz, że Jagadananda pije nektar uczuciowych związków, natomiast mnie ofiarowujesz zaszczytne modlitwy powodując tym, że piję gorzki sok z nimby i niśindy.

Antya 04.164 "Jest to moim nieszczęściem, że nie przyjąłeś mnie na jednego ze Swoich zaufanych powinowatych. Lecz Ty jesteś całkowicie niezależnym Najwyższą Osobą Boga."

Antya 04.165 Słysząc to Śri Caitanya Mahaprabhu nieco się zawstydził. I żeby sprawić zadowolenie Sanatanie Gosvamiemu, przemówił takimi oto słowami.

Antya 04.166 "Mój drogi Sanatano, nie myśl, proszę, że Jagadananda jest Mi droższy od ciebie. Nie mogę jednak tolerować naruszenia standardowej etykiety.

Antya 04.167 "Ty jesteś doświadczonym autorytetem w śastrach, natomiast Jaga jest tylko młodym chłopcem.

Antya 04.168 "Masz moc przekonania nawet Mnie. W wielu miejscach przekonałeś Mnie już co do zwykłego zachowania i służby oddania.

Antya 04.169 "Nie mogę znieść tego, że Jaga udziela ci rad. Dlatego karcę go.

Antya 04.170 "Chwalę cię nie dlatego, że myślę o tobie jako o kimś, kto nie ma ze Mną intymnego związku, lecz dlatego, że masz w rzeczywistości takie kwalifikacje, iż każdy zmuszony jest wychwalać twoje cechy.

Antya 04.171 "Choć żywimy uczucie dla wielu osób, różne rodzaje ekstatycznej miłości budzą się zależnie od natury naszych osobistych związków.

Antya 04.172 "Ty uważasz swoje ciało za niebezpieczne i okropne, lecz Mnie wydaje się ono nektarem.

Antya 04.173 "Twoje ciało jest w rzeczywistości transcendentalne, bynajmniej nie materialne. Ty jednak myślisz o nim w kategoriach pojęć materialnych.

Antya 04.173 Znaczenie: Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura wypowiada się na temat tego, jak osoba całkowicie zaangażowana w służbę dla Pana zmienia swe ciało z materialnego na transcendentalne. Mówi on: "Czysty bhakta zaangażowany w służenie Panu Krsnie nie pragnie zadowalania własnych zmysłów, tak więc nigdy nie akceptuje niczego w tym celu. Pragnie tylko szczęścia Najwyższej Osoby Boga, Krsny, i z powodu ekstatycznej miłości do Niego działa w rozmaity sposób. Karmitom wydaje się, że materialne ciało jest narzędziem do czerpania materialnej przyjemności i właśnie dlatego niezmiernie ciężko pracują. Lecz bhakta nie ma tego rodzaju pragnień. Bhakta zawsze całym sercem angażuje się w służenie Panu, zapominając o cielesnych koncepcjach i czynnościach. Ciało karmity jest określane jako materialne, ponieważ taka osoba, zbytnio pochłonięta działaniami materialnymi, zawsze pragnie cieszyć się materialnymi udogodnieniami. Lecz ciało bhakty, który stara się najlepiej jak potrafi bardzo ciężko pracować dla zadowolenia Krsny, całkowicie angażując się w służbę dla Pana, trzeba uznać za transcendentalne. Podczas gdy karmici są zainteresowani jedynie zadowalaniem własnych zmysłów, bhaktowie pracują dla zadowolenia Najwyższego Pana. Tak więc ten, kto nie potrafi odróżnić oddania od zwykłej kary, może błędnie uważać ciało czystego bhakty za materialne. Ale ten, kto to rozumie, nie popełnia takiego błędu. Niebhaktowie uważający, że działania w oddaniu i zwykłe materialne czynności są na tym samym poziomie, popełniają obrazę wobec intonowania transcendentalnego świętego imienia Pana. Czysty bhakta wie, że ciało bhakty, będąc zawsze transcendentalnym, jest właśnie odpowiednie do pełnienia służby dla Pana. Bhakta znajdujący się na najwyższej platformie służby oddania zawsze pokornie myśli, że nie wykonuje żadnej służby oddania. Wydaje mu się, że jego służba oddania jest nędzna, a jego ciało materialne. Z drugiej zaś strony osoby znane jako sahajiya nierozsądnie myślą, że ich materialne ciała są transcendentalne. Z tego powodu stale pozbawieni są towarzystwa czystych bhaktów, i dlatego nie potrą zachowywać się jak Vaisnavowie. Dostrzegając wady sahajiya Śrila Bhaktivinoda Thakura tak oto śpiewał w swej książce Kalyana-kalpa-taru:

ami ta' vaisnava, e-buddhi ha-ile

amani na haba ami

pratisthaśa asi', hrdaya dusibe,

ha-iba niraya-gami

nije śrestha jani', ucchistadi-dane,

habe abhimana bhara

tai śisya tava, thakiya sarvada,

na la-iba puja kara

"Jeśli wydaje mi się, że jestem Vaisnavą, będę oczekiwał od innych szacunku. A jeśli pragnienie sławy i zaszczytu zanieczyści moje serce, na pewno pójdę do piekła. Dając innym resztki swojego pożywienia, będę uważał się za kogoś lepszego i zostanę obarczony ciężarem fałszywej dumy. Dlatego też, pozostając Twoim podporządkowanym uczniem, nie będę przyjmował czci okazywanej przez innych." Śrila Krsnadasa Kaviraja Gosvami napisał (Antya-lila 20.28):

premera svabhava --- yahan premera sambandha

sei mane, --- 'krsne mora nahi prema-gandha'

"Gdziekolwiek istnieje związek miłości z Bogiem, jego naturalnymi symptomami jest to, że bhakta nie uważa się za bhaktę, lecz zawsze myśli, iż nie ma nawet kropli miłości do Krsny."

Antya 04.174 "Gdyby nawet twoje ciało było materialne, mimo to nie mógłbym go lekceważyć, ponieważ ciała materialnego nie powinno się uważać ani za dobre, ani za złe.

Antya 04.174 Znaczenie: Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział Sanatanie Gosvamiemu: "Ponieważ jesteś Vaisnavą, twoje ciało jest duchowe, a nie materialne. Dlatego nie powinieneś sądzić, że ciało to podlega nadrzędnym czy podrzędnym cechom. Poza tym Ja jestem sannyasinem. Tak więc nawet gdyby twoje ciało było materialne, sannyasin nie powinien dostrzegać różnicy między ciałem dobrym a złym."

Antya 04.175 "'Wszystko, co nie zostało poczęte w odniesieniu do Krsny, należy uważać za złudzenie [mayę]. Żadne złudzenia wypowiedziane słowami czy wyobrażone w umyśle nie są rzeczywiste. Ponieważ iluzja nie jest rzeczywistością, zatem nie ma różnicy między tym, co nam się wydaje dobre, a tym, co nam się wydaje złe. Gdy mówimy o Prawdzie Absolutnej, tego rodzaju spekulacje nie znajdują zastosowania.'

Antya 04.175 Znaczenie: Jest to cytat pochodzący ze Śrimad-Bhagavatam (11.28.4).

Antya 04.176 "W świecie materialnym wszelkie koncepcje dobra i zła są mentalnymi spekulacjami. A zatem powiedzenie: 'to jest dobre, a to jest złe', jest całkowicie błędne.

Antya 04.176 Znaczenie: Krsna, Najwyższa Osoba Boga, jest Prawdą Absolutną zawsze istniejącą wraz z różnorodnymi energiami. Gdy jesteśmy pochłonięci złudną energią Krsny i nie potrafimy Go zrozumieć, nie możemy stwierdzić, co jest dla nas dobre, a co złe. Wszelkie koncepcje dobra i zła są wyobrażeniem lub mentalną spekulacją. Gdy zapominamy, że jesteśmy wiecznymi sługami Krsny, wtedy chcemy cieszyć się materialnym światem przy pomocy różnych planów. Rozróżniamy wówczas materialne plany na dobre i złe. Jednak w rzeczywistości wszystkie one są błędne.

Antya 04.177 "'Pokorny mędrzec, dzięki cnocie prawdziwej wiedzy, widzi jednakowo uczonego i łagodnego bramina, krowę, słonia, psa i zjadacza psów.'

Antya 04.177 Znaczenie: Jest to cytat z Bhagavad-gity (5.18).

Antya 04.178 "'Kto jest całkowicie usatysfakcjonowany zdobytą wiedzą i jej praktycznym zastosowaniem w życiu, kto zawsze jest zdeterminowany i niewzruszony na swej duchowej pozycji, kto całkowicie kontroluje zmysły i dla kogo kamienie, skata i złoto są na tym samym poziomie, ten jest uważany za doskonałego yogina.'

Antya 04.178 Znaczenie: Ten cytat również pochodzi z Bhagavad-gity (6.8).

Antya 04.179 "Ponieważ jestem w wyrzeczonym porządku życia, Moim obowiązkiem nie jest różnicowanie, lecz bycie zrównoważonym. Moja wiedza musi Mnie jednakowo nastawiać do papki sandałowej i ohydnego szlamu.

Antya 04.179 Znaczenie: Obowiązkiem sannyasina, osoby w wyrzeczonym porządku życia, jest stałe bycie zrównoważonym. Jest to również obowiązkiem człowieka wykształconego oraz Vaisnavy. Vaisnava, sannyasin czy osoba wykształcona nie ma koncepcji świata materialnego. Innymi słowy, nie uważa, by cokolwiek było materialnie ważne. Nie pragnie wykorzystywać papki sandałowej do zadowalania zmysłów ani też zadowalanie zmysłów nie wywołuje w nim wstrętu do szlamu. Przyjmowanie czy odrzucanie materialnych rzeczy nie obchodzi sannyasina, Vaisnavy czy osoby wykształconej. Zaawansowany bhakta nie pragnie cieszyć się czymkolwiek czy odrzucać czegokolwiek. Jego jedynym obowiązkiem jest akceptowanie wszystkiego, co sprzyja postępowi świadomości Krsny. Vaisnava powinien być obojętny wobec materialnych przyjemności oraz wyrzeczenia i zawsze powinien pragnąć życia duchowego, z pełnieniem służby dla Pana.

Antya 04.180 "Z tego powodu nie mogę cię odrzucić. Gdybym czuł do ciebie nienawiść, zszedłbym z drogi Swojego obowiązku."

Antya 04.181 Haridasa powiedział: "Mój drogi Panie, to, co powiedziałeś, związane jest z formalnościami. Nie uznaję tego.

Antya 04.182 "Mój Panie, wszyscy jesteśmy upadli, lecz z powodu Swej cechy miłosierdzia dla upadłych zaakceptowałeś nas. Jest to dobrze znane na całym świecie."

Antya 04.183 Pan Caitanya uśmiechnął się i powiedział: "Posłuchajcie, Haridasie i Sanatano. Mówię teraz prawdę o tym, jak Mój umysł jest do was przywiązany.

Antya 04.184 "Moi drodzy Haridasie i Sanatano, myślę o was, jak o Swoich małych chłopcach, których powinienem utrzymywać. Obrońca i żywiciel nigdy nie traktuje poważnie żadnych błędów osób, które utrzymuje.

Antya 04.184 Znaczenie: Gdy ojciec utrzymuje dziecko, wówczas chroni i żywi je, a także nigdy nie traktuje poważnie jego błędów. Nawet jeśli rzeczywiście są to błędy, ojciec nie zważa na to.

Antya 04.185 "Zawsze myślę, że Ja Sam nie zasługuję na żaden szacunek, ale powodowany uczuciem stale uważam was za Swoje małe dzieci.

Antya 04.186 "Gdy dziecko wydala odchody i urynę, które dotykają ciała matki, matka nigdy nie czuje do niego nienawiści. Wręcz przeciwnie, czerpie dużo przyjemności myjąc je.

Antya 04.187 "Odchody i uryna utrzymywanego dziecka wydają się matce być niczym papka sandałowa. Podobnie, gdy odrażająca wydzielina sącząca się ze swędzących miejsc na ciele Sanatany dotyka Mojego ciała, nie czuję do niego nienawiści."

Antya 04.188 Haridasa Thakura powiedział: "Mój drogi Panie, jesteś Najwyższą Osobą Boga i jesteś dla nas najbardziej miłosierny. Nikt nie może zrozumieć, co masz w Swym niezmiernie czułym sercu.

Antya 04.189 "Objąłeś trędowatego Vasudevę, którego ciało było całkowicie zakażone przez robaki. Jesteś tak łaskawy, że objąłeś go pomimo stanu, w jakim się znajdował.

Antya 04.190 "Obejmując go uczyniłeś jego ciało tak pięknym, jak ciało Kupidyna. Nie możemy zrozumieć fal Twej łaski."

Antya 04.191 Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział: "Ciało bhakty nigdy nie jest materialne. Uważa się je za transcendentalne, pełne duchowego szczęścia.

Antya 04.191 Znaczenie: Śri Caitanya Mahaprabhu próbuje przekonać Haridasa Thakurę i Sanatanę Gosvamiego, że bhakta, który poświęcił swoje życie służbie dla Pana, nigdy nie jest owładnięty materialną koncepcją życia. Ponieważ zawsze pełni służbę dla Pana, jego ciało jest transcendentalne i pełne duchowego szczęścia. Nigdy nie powinno się uważać jego ciała za materialne, tak jak ciała wielbionego w świątyni Bóstwa nigdy nie uważa się za wykonane z kamienia czy drewna. W rzeczywistości Bóstwo jest niewątpliwie bezpośrednio Najwyższą Osobą Boga. Dlatego nakazy Padma Purany głoszą, arcye visnau śiladhir gurusu nara-matir vaisnave jati-buddhih.....yasya va naraki sah. Bóstwo wielbione w świątyni nigdy nie jest kamieniem czy drewnem. Podobnie, ciała Vaisnavy całkowicie oddanego służbie dla Pana nigdy nie uważa się za należące do materialnych cech natury.

Antya 04.192 "W czasie inicjacji, gdy bhakta całkowicie podporządkowuje się służbie dla Pana, Krsna uznaje go za tak dobrego jak On Sam.

Antya 04.193 "Gdy ciało bhakty przeobraża się w ten sposób w duchową egzystencję, wówczas pełni on w tym transcendentalnym ciele służbę dla lotosowych stóp Pana.

Antya 04.194 "'Kiedy żywa istota podlegająca narodzinom i śmierci porzuca wszelkie materialne czynności i Mnie poświęca swe życie, żeby wypełniać Moje polecenie i w ten sposób działa według Moich instrukcji, osiąga wówczas platformę nieśmiertelności i staje się zdolną do cieszenia się duchowym szczęściem płynącym z wymiany miłosnych smaków ze Mną.'

Antya 04.194 Znaczenie: Cytat ten pochodzi ze Śrimad-Bhagavatam (11.29.34). W momencie inicjacji bhakta rezygnuje ze wszystkich swoich materialnych koncepcji. A zatem, mając kontakt z Najwyższą Osobą Boga, znajduje się na platformie transcendentalnej. I tak oto zdobywszy wiedzę i duchową platformę, zawsze angażuje się w służenie duchowemu ciału Krsny. Gdy ktoś uwolni się w ten sposób od materialnych powiązań, ciało jego staje się duchowe i Krsna przyjmuje jego służbę. Jednakże Krsna nie przyjmuje niczego od osoby, która ma materialną koncepcję życia. Gdy bhakta nie pragnie już dłużej materialnego zadowalania zmysłów, wtedy w swej duchowej tożsamości angażuje się w służbę dla Pana, ponieważ budzi się jego drzemiąca duchowa świadomość. To przebudzenie duchowej świadomości sprawia, że jego ciało staje się duchowe i tak oto staje się on zdolnym do pełnienia służby dla Pana. Karmici mogą uważać ciało bhakty za materialne, lecz w rzeczywistości ono takim nie jest, jako że bhakta nie ma koncepcji materialnej przyjemności. Jeśli ktoś myśli, że ciało czystego bhakty jest materialne, dopuszcza się zniewagi. Jest to vaisnava-aparadha. Trzeba w związku z tym zajrzeć do Brhad-bhagavatamrty (1.3.45 i 2.3.139) Śrila Sanatany Gosvamiego.

Antya 04.195 "Krsna jakimś sposobem ukazał te swędzące rany na ciele Sanatany Gosvamiego i przysłał go tutaj, by wystawić Mnie na próbę.

Antya 04.196 "Gdybym czuł nienawiść do Sanatany Gosvamiego i nie objął go, z pewnością zostałbym ukarany za te obrazy wobec Krsny.

Antya 04.197 "Sanatana Gosvami jest jednym z towarzyszy Krsny. Jego ciało nie mogło wydzielać żadnej przykrej woni. Pierwszego dnia, gdy go objąłem, poczułem aromat catuhsamy [mieszaniny papki sandałowej, kamfory, aguru i piżma).

Antya 04.197 Znaczenie: Towarzyszem Pana jest ten, kto całkowicie zaangażował swe ciało w służbę dla Pana. Materialiście mogło wydawać się, że ciało Sanatany Gosvamiego jest całkowicie pokryte swędzącymi ranami z sączącą się wydzieliną i przykrym zapachem. Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział jednak, że w rzeczywistości jego ciało wydzielało znakomity zapach, jaki daje mieszanina papki sandałowej, kamfory, piżma i agaru. Garuda Purana tak oto opisuje tę mieszaninę zwaną catuhsama:

kasturikaya dvau bhagau catvaraś candanasya tu

kunkumasya trayaś caikah śaśinah syat catuhsamam

"Gdy zmieszamy dwie części piżma, cztery części drzewa sandałowego, trzy części aguru lub szafranu i jedną część kamfory, uzyskamy wtedy catuhsamę." Aromat catuhsamy jest bardzo przyjemny. Wspomina o tym również Hari-bhakti-vilasa (6.115).

Antya 04.198 W rzeczywistości dzięki samemu dotykowi Pana, kiedy to Śri Caitanya Mahaprabhu objął ciało Sanatany Gosvamiego, pojawił się zapach dokładnie przypominający aromat papki sandałowej.

Antya 04.199 Śri Caitanya Mahaprabhu mówił dalej: "Mój drogi Sanatano, nie smuć się, ponieważ Ja rzeczywiście czuję wielką przyjemność obejmując cię.

Antya 04.200 "Zostań ze Mną przez rok w Jagannatha Puri, a potem wyślę cię do Vrndavany."

Antya 04.201 Powiedziawszy to, Śri Caitanya Mahaprabhu ponownie objął Sanatanę Gosvamiego. W ten sposób swędzące miejsca na ciele Sanatany natychmiast zniknęły, a całe jego ciało kolorem przypominało złoto.

Antya 04.202 Widząc tę zmianę, Haridasa Thakura, wielce zdumiony, powiedział Panu: "To jest Twoja rozrywka.

Antya 04.203 "Mój drogi Panie, Ty sprawiłeś, że Sanatana Gosvami pił wodę z Jharikhandy, i to Ty w rzeczywistości spowodowałeś, że w wyniku tego pojawiły się na jego ciele swędzące rany.

Antya 04.204 "Wywoławszy w ten sposób te swędzące rany, poddałeś Sanatanę Gosvamiego próbie. Nikt nie może zrozumieć Twoich transcendentalnych rozrywek."

Antya 04.205 Objąwszy Haridasa Thakurę i Sanatanę Gosvamiego, Śri Caitanya Mahaprabhu wrócił do Swej siedziby. Następnie Haridasa Thakura i Sanatana Gosvami zaczęli w wielkiej ekstatycznej miłości opisywać transcendentalne przymioty Pana.

Antya 04.206 W ten sposób Sanatana Gosvami pozostał pod opieką Śri Caitanyi Mahaprabhu i razem z Haridasem Thakurą dyskutował o transcendentalnych cechach Śri Caitanyi Mahaprabhu.

Antya 04.207 Gdy już obejrzeli święto Dola-yatra, Śri Caitanya Mahaprabhu udzielił Sanatanie Gosvamiemu dokładnych instrukcji o tym, co ma robić we Vrndavanie i pożegnał go.

Antya 04.208 Scena rozłąki, która nastąpiła, gdy Sanatana Gosvami i Śri Caitanya Mahaprabhu żegnali się ze sobą, była tak żałosna, że nie można jej tutaj opisać.

Antya 04.209 Sanatana Gosvami postanowił udać się do Vrndavany tą samą leśną ścieżką, którą przybył Śri Caitanya Mahaprabhu.

Antya 04.210 Sanatana Gosvami zapisał od Balabhadry Bhattacaryi wszystkie wioski, rzeki i wzgórza, gdzie Śri Caitanya Mahaprabhu spełniał Swe rozrywki.

Antya 04.211 Sanatana Gosvami spotkał wszystkich bhaktów Śri Caitanyi Mahaprabhu, a potem, podążając tą samą drogą, odwiedził te same miejsca, przez które przechodził Śri Caitanya Mahaprabhu.

Antya 04.211 Znaczenie: Śrila Bhaktivinoda Thakura pisze w pewnej pieśni (Śaranagati 31.3):

gaura amara, ye saba sthane,

karala bhramana range

se-saba sthana, heriba ami,

pranayi-bhakata-sange.

"Obym odwiedził wszystkie święte miejsca związane z lila Pana Caitanyi i Jego bhaktów." Bhakta powinien uważać za rzecz konieczną odwiedzenie wszystkich miejsc, w których Śri Caitanya Mahaprabhu spełniał Swe rozrywki. Czyści bhaktowie Śri Caitanyi Mahaprabhu pragną zobaczyć nawet te miejsca, które po prostu odwiedził i spędził w nich zaledwie godziny czy minuty.

Antya 04.212 Gdy tylko Sanatana Gosvami odwiedzał jakieś miejsce, w którym Śri Caitanya Mahaprabhu spełniał po drodze Swe rozrywki, przepełniał się ekstatyczną miłości.

Antya 04.213 W ten sposób Sanatana Gosvami dotarł do Vrndavany. Później przyszedł go odwiedzić Rupa Gosvami.

Antya 04.214 Śrila Rupa Gosvami zatrzymał się w Bengalu na rok, ponieważ dzielił swe pieniądze między krewnych, aby umieścić ich na właściwych pozycjach.

Antya 04.214 Znaczenie: Chociaż Śrila Rupa Gosvami wyrzekł się życia rodzinnego, niemniej jednak nie był niesprawiedliwy dla członków rodziny. Nawet podjąwszy wyrzeczenie wrócił do Bengalu, gdzie odpowiednio podzielił wszystkie swoje pieniądze i dał je krewnym, ażeby nie mieli kłopotów.

Antya 04.215 Zebrał wszystkie pieniądze, jakie zgromadził w Bengalu i podzielił je między krewnych, braminów i świątynie.

Antya 04.216 Tak więc spełniwszy wszystkie zadania, które zamierzał spełnić, wrócił w pełni usatysfakcjonowany do Vrndavany.

Antya 04.217 Bracia spotkali się we Vrndavanie, gdzie zostali, by spełniać wolę Śri Caitanyi Mahaprabhu.

Antya 04.217 Znaczenie:

śri-caitanya-mano-'bhistam sthapitam yena bhu-tale

svayam rupah kada mahyam dadati sva-padantikam

"Kiedy Śrila Rupa Gosvami Prabhupada, który ustanowił w materialnym świecie misję spełnienia pragnienia Pana Caitanyi, da mi schronienie u swych lotosowych stóp?" Śrila Rupa Gosvami i Sanatana Gosvami byli wcześniej ministrami bezpośrednio kierującymi rządem Nawaba Hussaina Shaha. Byli też głowami rodzin, lecz później zostali gosvamimi. Zatem gosvamim jest ten, kto spełnia wolę Śri Caitanyi Mahaprabhu. Tytuł "gosvami" nie jest określeniem dziedzicznym; przeznaczony jest on dla osoby, która opanowała zadowalanie własnych zmysłów i poświęciła swe życie wypełnianiu polecenia Śri Caitanyi Mahaprabhu. Tak więc Śrila Sanatana Gosvami i Śrila Rupa Gosvami zostali prawdziwymi gosvamimi, gdy oddali swe życie służbie dla Pana.

Antya 04.218 Śrila Rupa Gosvami i Sanatana Gosvami zgromadzili wiele pism objawionych i na podstawie dowodów z tychże pism odkryli wszystkie zagubione miejsca pielgrzymek. Tak oto założyli świątynie dla wielbienia Pana Krsny.

Antya 04.219 Śrila Sanatana Gosvami opracował Bhagavatamrtę. Na podstawie tej książki można zorientować się, kto jest bhaktą, czym jest proces służby oddania i kim jest Krsna, Prawda Absolutna.

Antya 04.220 Śrila Sanatana Gosvami napisał komentarz do Dziesiątego Canto znany jako Daśama-tippani, z którego możemy poznać transcendentalne rozrywki i ekstatyczną miłość do Pana Krsny.

Antya 04.221 Opracował również Hari-bhakti-vilasę, z której możemy poznać standardowe zachowanie bhakty i w pełnym wymiarze obowiązki Vaisnavy.

Antya 04.221 Znaczenie: Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura pisze: "Hari-bhakti-vilasę pierwotnie opracował Śrila Sanatana Gosvami. Później Gopala Bhatta Gosvami stworzył jej skróconą wersję i dodał Dig-darśini-tikę. W Hari-bhakti-vilasie jest tak wiele cytatów pochodzących z pism satvata, że pojawia się czasem pytanie, jak ateistyczni smartowie mogą je odrzucić i zamiast tego wymyślić jakieś inne opinie. To, co zostało zapisane w Hari-bhakti-vilasie, jest ściśle zgodne z wedyjskimi pismami objawionymi i na pewno jest czyste. Lecz karmici zawsze mają tendencję do porzucania konkluzji czystego zrozumienia Vaisnavów. Ponieważ karmici są bardzo przywiązani do świata i materialnych czynności, zawsze starają się wprowadzić ateistyczne zasady, które są przeciwieństwem zrozumienia Vaisnavów.

Antya 04.222 Śrila Sanatana Gosvami opracował też wiele innych ksiąg. Któż może je zliczyć? Podstawową zasadą tych wszystkich ksiąg jest pokazanie nam, jak kochać Madana-mohanę i Govindaji.

Antya 04.222 Znaczenie: Bhakti-ratnakara wspomina o następujących dziełach Śrila Sanatany Gosvamiego:

(1) Brhad-bhagavatamrta,

(2) Hari-bhakti-vilasa i komentarz do niego znany jako Dig-darśini,

(3) Lila-stava i

(4) komentarz do Dziesiątego Canto Śrimad-Bhagavatam znany jako Vaisnava-tosani.

Sanatana Gosvami opracował wiele, wiele innych ksiąg, wszystkie z zamiarem opisania tego, w jaki sposób służyć głównym Bóstwom Vrndavany - Govindzie i Madana-gopalowi. Później stopniowo instalowano inne Bóstwa i znaczenie Vrndavany rosło.

Antya 04.223 Śrila Rupa Gosvami również napisał wiele książek, z których najsławniejszą jest Bhakti-rasamrta-sindhu. Z dzieła tego można poznać esencję służby oddania dla Krsny i transcendentalny smak, jaki można z takiej służby czerpać.

Antya 04.224 Śrila Rupa Gosvami opracował też księgę zwaną Ujjvala-nilamani, z której możemy poznać, w najpełniejszym zakresie, miłosne sprawy Śri Śri Radhy i Krsny.

Antya 04.225 Śrila Rupa Gosvami opracował również dwa ważne dramaty zwane Vidagdha-madhava i Lalita-madhava, z których możemy poznać wszystkie smaki czerpane z rozrywek Pana Krsny.

Antya 04.226 Śrila Rupa Gosvami skompilował 100 000 wersetów, poczynając od księgi Dana-keli-kaumudi. We wszystkich tych pismach dokładnie wyjaśnił transcendentalne smaki czynności Vrndavany.

Antya 04.226 Znaczenie: W odniesieniu do słów laksa-grantha ("100 000 wersetów"), Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura mówi, że ogólna suma wersetów napisanych przez Śrila Rupę Gosvamiego wynosi 100 000 (eka-laksa lub laksa-grantha). Kopiści liczą zarówno wersety, jak i części dzieł sanskryckich pisanych prozą. Nie należy błędnie myśleć, że Śri Rupa Gosvami skompilował sto tysięcy ksiąg. W rzeczywistości napisał szesnaście ksiąg, o czym wspomina Pierwsza Fala Bhakti-ratnakara (śri-rupa-gosvami grantha sodaśa karila).

Antya 04.227 Syn Śri Vallabhy, czyli Anupamy, młodszego brata Śrila Rupy Gosvamiego, był wielkim uczonym o imieniu Śrila Jiva Gosvami.

Antya 04.228 Wyrzekłszy się wszystkiego, Śrila Jiva Gosvami udał się do Vrndavany. Później on również napisał wiele ksiąg o służbie oddania i rozszerzył pracę nauczania.

Antya 04.229 Śrila Jiva Gosvami opracował zwłaszcza księgę o tytule Bhagavata-sandarbha, czyli Sat-sandarbha, która jest esencją wszystkich pism objawionych. Z dzieła tego można uzyskać ostateczne zrozumienie służby oddania i Najwyższej Osoby Boga.

Antya 04.230 Opracował też księgę zatytułowaną Gopala-campu, będącą esencją całej literatury wedyjskiej. Ukazał w niej ekstatyczną wymianę miłości oraz rozrywki Radhy i Krsny we Vrndavanie.

Antya 04.231 Śrila Jiva Gosvami przedstawił w Sat-sandarbie prawdę o transcendentalnej miłości do Krsny. W ten sposób napisał we wszystkich swych księgach 400 000 wersetów.

Antya 04.232 Gdy Jiva Gosvami chciał udać się z Bengalu do Mathury, zapytał o pozwolenie Śrila Nityanandę Prabhu.

Antya 04.233 Ponieważ Jiva Gosvami był spokrewniony z Rupą Gosvamim i Sanataną Gosvamim, którzy cieszyli się wielkimi względami Śri Caitanyi Mahaprabhu, Pan Nityananda Prabhu umieścił Swe lotosowe stopy na głowie Śrila Jivy Gosvamiego i objął go.

Antya 04.234 Pan Nityananda Prabhu polecił: "Tak, idź prędko do Vrndavany. To miejsce Śri Caitanya Mahaprabhu przyznał twojej rodzinie, twojemu ojcu i wujom, a zatem musisz udać się tam bezzwłocznie."

Antya 04.235 Tak więc poszedł tam na polecenie Nityanandy Prabhu i rzeczywiście uzyskał rezultat Jego nakazu, gdyż przez długi czas opracował wiele ksiąg i głosił z Vrndavany kult bhakti.

Antya 04.236 Ci trzej: Rupa Gosvami, Sanatana Gosvami i Jiva Gosvami są moimi mistrzami duchowymi i jest nim również Raghunatha dasa Gosvami. Dlatego ofiarowuję modlitwy u ich lotosowych stóp, ponieważ jestem ich sługą.

Antya 04.237 Tak oto opisałem ponowne spotkanie Pana z Sanataną Gosvamim. Dzięki słuchaniu tego mogę zrozumieć pragnienie Pana.

Antya 04.238 Te znamienne cechy Śri Caitanyi Mahaprabhu są niczym trzcina cukrowa, którą można żuć, by rozkoszować się transcendentalnym sokiem.

Antya 04.239 Modląc się u lotosowych stóp Śri Rupy i Śri Raghunathy, zawsze pragnąc ich miłosierdzia, ja, Krsnadasa, opowiadam Śri Caitanya-caritamrtę, podążając w ich ślady.

W ten sposób Bhaktivedanta kończy objaśnienia do Czwartego Rozdziału Antya-lili Śri Caitanya-caritamrty, opisującego pobyt Sanatany Gosvamiego z Panem w Jagannatha Puri.