ROZDZIAŁ II .
Ukaranie Juniora Haridasa
Śrila Bhaktivinoda Thakura w
taki oto sposób wyjaśnił znaczenie tego rozdziału w swej Amrta-pravaha-bhasyi. Krsnadasa Kaviraja Gosvami, autor Śri Caitanya-caritamrty, chciał wyjaśnić
bezpośrednie spotkania ze Śri Caitanyą Mahaprabhu, spotkania z tymi, którzy
zostali przez Niego upełnomocnieni, a także Jego pojawienie się avirbhava. Tak więc opisał chwały
Nrsimhanandy i innych bhaktów. Bhakta o imieniu Bhagavan Acarya był wyjątkowo
oddany lotosowym stopom Śri Caitanyi Mahaprabhu. Jednak jego brat, Gopala
Bhatta Acarya, omawiał komentarz impersonalny (Mayavada). Śrila Svarupa
Damodara Gosvami, sekretarz Śri Caitanyi Mahaprabhu, zabronił Bhagavanowi
Acaryi pozwalać sobie na słuchanie tego rodzaju komentarzy. Później, gdy
wypełniając polecenie Bhagavana Acaryi Junior Haridasa udał się po jałmużnę do
Madhavidevi, popełnił obrazę rozmawiając intymnie z kobietą, mimo iż był w
wyrzeczonym porządku życia. Z tego powodu Śri Caitanya Mahaprabhu odrzucił
Juniora Haridasa i pomimo wszelkich próśb wiernych bhaktów Pana nie przyjął go
ponownie. Rok po tym wydarzeniu Junior Haridasa udał się do miejsca, gdzie
Ganges łączy się z Yamuną i popełnił tam samobójstwo. Jednakże w swym ciele
duchowym nadal intonował pieśni pełne oddania, a Śri Caitanya Mahaprabhu
słuchał ich. Kiedy Vaisnavowie z Bengalu poszli odwiedzić Śri Caitanyę
Mahaprabhu, Svarupa Damodara, a także inni, dowiedzieli się o tych
wydarzeniach.
Antya
02.01 Składam pełne szacunku pokłony lotosowym stopom mojego mistrza duchowego
i wszystkim pozostałym nauczycielom na ścieżce służby oddania. Składam pełne
szacunku pokłony wszystkim Vaisnavom i sześciu Gosvamim, włączając w to Śrila
Rupę Gosvamiego, Śrila Sanatanę Gosvamiego, Raghunathę dasa Gosvamiego, Jivę
Gosvamiego oraz ich towarzyszy. Składam pełne szacunku pokłony Śri Advaicie
Acaryi Prabhu, Śri Nityanandzie Prabhu, Śri Caitanyi Mahaprabhu i wszystkim
Jego bhaktom ze Śrivasą Thakurą na czele. Następnie ofiarowuję pełne szacunku
pokłony lotosowym stopom Pana Krsny, Śrimati Radharani i wszystkim gopi, którym
przewodzą Lalita i Viśakha.
Antya
02.02 Wszelka chwała Śri Caitanyi Mahaprabhu! Wszelka chwała Nityanandzie
Prabhu! Wszelka chwała Advaicie Acaryi! I wszelka chwała wszystkim bhaktom Śri
Caitanyi Mahaprabhu!
Antya
02.03 Pan Śri Krsna zstąpił w Swej inkarnacji jako Śri Caitanya Mahaprabhu, aby
wybawić wszystkie żywe istoty w trzech światach, od Brahmaloki do Patalaloki.
Wybawił je trzema sposobami.
Antya
02.04 W niektórych miejscach Pan wyzwalał upadłe dusze spotykając je
bezpośrednio, w innych zaś przez upełnomocnienie czystego bhakty, a w jeszcze
innych Sam się przed kimś pojawiał.
Antya
02.05-06 Śri Caitanya Mahaprabhu wybawił niemalże
wszystkie upadłe dusze spotykając je bezpośrednio. Inne wyzwolił przenikając do
ciała brahmacarina Nakuli i pojawiając się przed Nrsimhanandą Brahmacari.
"Uratuję upadłe dusze" - ta wypowiedź cechuje Najwyższą Osobę Boga.
Antya 02.05-06
Znaczenie: Pan zawsze ukazywał Swój aspekt avirbhava w następujących czterech
miejscach:
(1) w domu Śrimati Śacimaty,
(2) tam, gdzie tańczył w ekstazie Nityananda Prabhu,
(3) w domu Śrivasy w czasie kirtanów,
i
(4) w domu Raghavy Pandity.
Pan Caitanya osobiście pojawiał się w tych czterech miejscach. (W związku
z tym można zajrzeć do tekstu 34.)
Antya
02.07 Gdy Śri Caitanya Mahaprabhu był osobiście obecny, każdy w tym świecie,
kto spotkał Go nawet raz, był całkowicie zadowolony i stawał się osobą duchowo
zaawansowaną.
Antya
02.08 Bhaktowie z Bengalu co roku przybywali do Jagannatha Puri, by spotkać Śri
Caitanyę Mahaprabhu, a po spotkaniu wracali do Bengalu.
Antya
02.09 Również ludzie przybywający do Jagannatha Puri z różnych prowincji Indii
byli w pełni zadowoleni po ujrzeniu lotosowych stóp Śri Caitanyi Mahaprabhu.
Antya
02.10 Przychodzili tam w postaci istot ludzkich ludzie z całego świata,
włączając w to siedem wysp, dziewięć khand, planety półbogów, Gandharvalokę i
Kinnaralokę.
Antya 02.10
Znaczenie: Aby otrzymać wyjaśnienie terminu sapta-dvipa zajrzyj do Madhya-lili Dwudziestego Rozdziału
wersetu 218 oraz Szesnastego i Dwudziestego Rozdziału Piątego Canto Śrimad-Bhagavatam. Zaś w części Bhuvana-kośa Pierwszego Rozdziału (Goladhyaya) Siddhanta-śiromani wymienionych
jest dziewięć khand:
aindram kaśeru sakalam kila
tamraparnam
anyad gabhastimad ataś ca
kumarikakhyam
nagam ca saumyam iha varunam
antya-khandam
gandharva-samjnam
iti bharata-varsa-madhye
"W Bharata-varsy jest dziewięć khand.
Są one znane jako:
(1) Aindra,
(2) Kaśeru,
(3) Tamraparna,
(4) Gabhastimat,
(5) Kumarika,
(6) Naga,
(7) Saumya,
(8) Varuna i
(9) Gandharva."
Antya
02.11 Po zobaczeniu Pana wszyscy oni zostali Vaisnavami. Tak więc w
ekstatycznej miłości do Boga tańczyli i intonowali maha-mantrę Hare Krsna.
Antya
02.12 Tak oto przez bezpośrednie spotkania Śri Caitanya Mahaprabhu wybawił trzy
światy. Jednakże niektórzy ludzie nie mogli tam przybyć i byli uwikłani w
materialne czynności.
Antya
02.13 Aby więc uratować ludzi z obszarów rozrzuconych po całym wszechświecie,
którzy nie mogli Go spotkać, Śri Caitanya Mahaprabhu osobiście przeniknął do
ciał czystych bhaktów.
Antya
02.14 Tak więc upełnomocnił żywe istoty [Swoich czystych bhaktów] manifestując
w nich tyle Swego oddania, że ludzie ze wszystkich pozostałych krajów przez
samo ujrzenie ich zostali bhaktami.
Antya 02.14
Znaczenie: Jak stwierdza Caitanya-caritamrta
(Antya 7.11):
kali-kalera dharma ---
krsna-nama-sankirtana
krsna-śakti vina nahe tara
pravartana
Jeśli Najwyższa Osoba Boga, Śri Caitanya Mahaprabhu, nie upełnomocni nas,
nie możemy głosić na całym świecie świętych imion maha-mantry Hare Krsna. Osoby, które to robią, otrzymały
pełnomocnictwo, dlatego są czasem nazywane aveśa-avatarami,
czyli inkarnacjami, jako że otrzymały one moc Śri Caitanyi Mahaprabhu.
Antya
02.15 W ten sposób Śri Caitanya Mahaprabhu wyzwolił całe trzy światy, nie tylko
przez własną obecność, lecz upełnomocniając innych. Opiszę pokrótce, jak
obdarzył mocą pewną żywą istotę w Bengalu.
Antya
02.16 W Ambuya-muluka mieszkała osoba o imieniu Nakula Brahmacari. Był on
doskonale czystym bhaktą, wielce zaawansowanym w służbie oddania.
Antya 02.16
Znaczenie: Śrila Bhaktivinoda Thakura mówi, że Ambuya-muluka
to obecna Ambika, miasto w zachodnim Bengalu w okręgu Vardhamana. Niegdyś za
rządów mahometańskich było ono znane jako Ambuya-muluka. Nakula Brahmacari
mieszkał właśnie w okolicy tego miasta zwanej Pyariganja.
Antya
02.17 Pragnąc wyzwolić wszystkich ludzi Bengalu, Śri Caitanya Mahaprabhu
przeniknął serce Nakuli Brahmacari.
Antya
02.18 Nakula Brahmacari przypominał
dokładnie człowieka nawiedzonego przez ducha. Tak więc czasem śmiał się, czasem
płakał, czasami tańczył, a czasami intonował niczym szaleniec.
Antya
02.19 Bezustannie przejawiał cielesne przemiany transcendentalnej miłości.
Dlatego płakał, drżał, ulegał oszołomieniu, pocił się, tańczył w miłości do
Boga i wydawał dźwięki przypominające dźwięk chmury.
Antya
02.20 Jego ciało jaśniało tym samym blaskiem, co ciało Śri Caitanyi Mahaprabhu.
Przejawiał takie samo pogrążenie w ekstatycznej miłości do Boga. Ludzie ze
wszystkich prowincji Bengalu przybywali, by zobaczyć te symptomy.
Antya
02.21 Każdemu, kogo spotkał, radził intonować święte imiona Hare Krsna. Zatem
po ujrzeniu go ludzi ogarniała miłość do Boga.
Antya
02.22 Gdy Śivananda Sena usłyszał, że Śri Caitanya Mahaprabhu przeniknął ciało
Nakuli Brahmacari, udał się tam mając wątpliwości w umyśle.
Antya
02.23 Pragnąc sprawdzić autentyczność Nakuli Brahmacari pozostał na zewnątrz
myśląc w ten oto sposób.
Antya
02.24-25 "Jeśli Nakula Brahmacari zawoła mnie
osobiście i będzie znał mantrę, którą wielbię, wtedy będę wiedział, że Śri
Caitanya Mahaprabhu natchnął go Swoją obecnością." Myśląc w ten sposób,
zatrzymał się w pewnej odległości.
Antya
02.26 Był tam ogromny tłum ludzi. Jedni przychodzili, inni odchodzili. W
rzeczywistości niektórzy nie mogli nawet zobaczyć Nakuli Brahmacari w tym
wielkim tłumie.
Antya
02.27 Będąc w stanie natchnienia Nakula Brahmacari powiedział: "Śivananda
Sena stoi w pewnej odległości. Niech dwóch czy czterech z was pójdzie go
zawołać."
Antya
02.28 Tak więc ludzie zaczęli biegać tu i tam, wołając we wszystkich
kierunkach: "Śivanando! Ktokolwiek jest Śivanandą, niech przyjdzie,
proszę! Woła go Nakula Brahmacari."
Antya
02.29 Słysząc te nawoływania Śivananda Sena szybko poszedł tam, złożył pokłony
Nakuli Brahmacari i usiadł przy nim.
Antya
02.30 Nakula Brahmacari powiedział: "Wiem, że masz wątpliwości. Teraz
proszę, wysłuchaj uważnie tego, co ci przedstawię jako dowód.
Antya
02.31 "Intonujesz Gaura-gopala
mantrę, złożoną z czterech sylab. Proszę, pozbądź się teraz wątpliwości, które
zrodziły się w tobie."
Antya 02.31
Znaczenie: Śrila Bhaktivinoda Thakura tłumaczy Gaura-gopala mantrę w swej Amrta-pravaha-bhasyi. Wielbiciele Śri Gaurasundary przyjmują cztery
sylaby gau-ra-an-ga za mantrę Gaura, ale czyści wielbiciele
Radhy i Krsny uznają za mantrę Gaura-gopala
cztery sylaby ra-dha krs-na. Lecz
Vaisnavowie nie uważają Śri Caitanyi Mahaprabhu za kogoś różnego od Radha-Krsny
(śri-krsna-caitanya radha-krsna nahe
anya). A zatem ten, kto intonuje mantrę
Gauranga, jest na równym poziomie z tym, kto intonuje imiona Radhy i Krsny.
Antya
02.32 Skutkiem tego Śivananda Sena rozwinął w umyśle pełne przekonanie, że Śri
Caitanya Mahaprabhu napełnił Nakulę Brahmacari Swą obecnością. Okazał mu zatem
szacunek i ofiarował służbę oddania.
Antya
02.33 W taki oto sposób należy rozumieć niepojęte moce Śri Caitanyi Mahaprabhu.
Posłuchajcie teraz, proszę, jak dochodzi do Jego pojawienia się [avirbhavy].
Antya
02.34-35 Śri Caitanya Mahaprabhu zawsze pojawiał się w
czterech miejscach: w domowej świątyni matki Śaci, tam gdzie tańczył Śri
Nityananda Prabhu, w domu Śrivasy Pandity podczas zbiorowego intonowania i w
domu Raghavy Pandity. Pojawiał się, ponieważ urzekała Go miłość Jego bhaktów.
Jest to Jego naturalną cechą.
Antya
02.36 Śri Caitanya Mahaprabhu pojawił się przed Nrsimhanandą Brahmacari i zjadł
wszystko, co ten ofiarował. Proszę, posłuchajcie o tym uważnie.
Antya
02.37 Śivananda Sena miał bratanka o imieniu Śrikanta Sena, który dzięki łasce
Śri Caitanyi Mahaprabhu był nadzwyczaj szczęśliwy.
Antya
02.38 Pewnego roku, bardzo pragnąc ujrzeć Pana, Śrikanta Sena przyszedł sam do
Jagannatha Puri.
Antya
02.39 Widząc Śrikanta Senę, Śri Caitanya Mahaprabhu obdarzył go bezprzyczynową
łaską. Śrikanta Sena pozostał w Jagannatha Puri blisko Śri Caitanyi Mahaprabhu
przez około dwa miesiące.
Antya
02.40 Gdy miał wracać do Bengalu, Pan powiedział mu: "Zabroń bhaktom z
Bengalu przybywania w tym roku do Jagannatha Puri.
Antya
02.41 "W tym roku osobiście udam się do Bengalu i spotkam się ze
wszystkimi bhaktami, którym przewodzi Advaita Acarya.
Antya
02.42 "Powiedz, proszę, Śivanandzie Senie, że z pewnością w grudniu tego
raku przybędę do jego domu.
Antya
02.43 "Jest tam Jagadananda i on ofiaruje Mi pożywienie. Powiadom ich
wszystkich, że w tym roku nikt nie powinien przychodzić do Jagannatha
Puri."
Antya
02.44 Gdy Śrikanta Sena wrócił do Bengalu i przekazał tę wieść, wszyscy
bhaktowie odczuli duże zadowolenie w umysłach.
Antya
02.45 Advaita Acarya wraz z pozostałymi bhaktami miał właśnie wyruszać do
Jagannatha Puri, lecz po usłyszeniu tej wieści czekał. Śivananda Sena i
Jagadananda również zostali oczekując przybycia Śri Caitanyi Mahaprabhu.
Antya
02.46 Gdy nadszedł miesiąc Pausa zarówno Śivananda, jak i Jagadananda
zgromadzili wszelkiego rodzaju przedmioty, aby przyjąć Pana. Codziennie, aż do
wieczora, czekali na Jego przybycie.
Antya
02.47 Kiedy miesiąc minął, a Śri Caitanya Mahaprabhu nie przyszedł, Jagadananda
i Śivananda byli najbardziej nieszczęśliwi.
Antya
02.48-49 Wtedy niespodziewanie przybył Nrsimhananda.
Jagadananda i Śivananda posadzili go blisko siebie. Widząc, jak bardzo są
nieszczęśliwi, Nrsimhananda zapytał: "Widzę, że obaj jesteście
przygnębieni, dlaczego?"
Antya
02.50 Wówczas Śivananda Sena powiedział mu: "Śri Caitanya Mahaprabhu
obiecał, że przyjdzie. Dlaczego zatem nie przybył?"
Antya
02.51 Słysząc to Nrsimhananda Brahmacari odpowiedział: "Nie smućcie się,
proszę. Zapewniam was, że za trzy dni sprowadzę Go tutaj."
Antya
02.52 Śivananda i Jagadananda znali oddziaływanie i miłość do Boga Nrsimhanandy
Brahmacari. Dlatego byli teraz pewni, że niezawodnie sprowadzi on Śri Caitanyę
Mahaprabhu.
Antya
02.53 Jego prawdziwe imię brzmiało Pradyumna Brahmacari. Imię Nrsimhananda
otrzymał od Samego Pana Gaurasundary.
Antya
02.54 Po dwudniowej medytacji Nrsimhananda Brahmacari powiedział Śivanandzie
Senie: "Sprowadziłem już Śri Caitanyę Mahaprabhu do wioski znanej jako
Panihati.
Antya
02.55 "Jutro w południe przybędzie On do waszego domu. Dlatego
przynieście, proszę, wszelkiego rodzaju produkty potrzebne do gotowania. Ja
osobiście ugotuję i ofiaruję Mu pożywienie.
Antya
02.56 "Tak więc wkrótce przyprowadzę Go tutaj. Bądźcie pewni, że mówię
prawdę, nie miejcie wątpliwości.
Antya
02.57 "Przynieście szybko wszystkie te składniki, chcę bowiem bezzwłocznie
zacząć gotować. Proszę, róbcie, co mówię.''
Antya
02.58 Nrsimhananda Brahmacari powiedział Śivanandzie: "Przynieś, proszę,
wszystkie produkty do gotowania, których potrzebuję." Tak więc Śivananda
Sena natychmiast dostarczył wszystkiego, o co ten prosił.
Antya
02.59 Nrsimhananda Brahmacari zaczął gotować wczesnym rankiem i przygotował
wiele różnorodnych potraw, włączając w to warzywa, placki, słodki ryż i inne
potrawy.
Antya
02.60 Gdy skończył gotować, przyniósł osobne talerze dla Jagannatha i Śri
Caitanyi Mahaprabhu.
Antya
02.61 Oddzielnie ofiarował również pokarm Panu Nrsimhadevie, Bóstwu, które
wielbił. Tak więc podzielił całe pożywienie na trzy ofiary. Potem na zewnątrz
świątyni zaczął medytować o Panu.
Antya
02.62 Medytując ujrzał nadchodzącego szybko Śri Caitanyę Mahaprabhu, który
następnie usiadł i zjadł wszystkie te trzy ofiary, nie zostawiając żadnych
resztek.
Antya
02.63 Gdy Pradyumna Brahmacari zobaczył, że Śri Caitanya Mahaprabhu je
wszystko, pogrążył się w transcendentalnej ekstazie, tak więc łzy popłynęły mu
z oczu. Niemniej jednak okazał konsternację mówiąc: "Niestety, niestety!
Co robisz, mój drogi Panie? Zjadasz pożywienie przeznaczone dla wszystkich!
Antya
02.64 "Mój drogi Panie, jesteś jednym z Jagannathem, dlatego nie mam nic
przeciwko temu, byś jadł ofiarę przeznaczoną dla Niego. Lecz czemu sięgasz po
ofiarę dla Pana Nrsimhadevy?
Antya
02.65 "Wydaje mi się, że Nrsimhadeva nic dzisiaj nie jadł, zatem pości. A
jeśli pan pości, to jak może żyć sługa?"
Antya
02.66 Chociaż widząc jak Śri Caitanya Mahaprabhu je wszystko, Nrsimha
Brahmacari czuł radość w swym sercu, to przez wzgląd na Pana Nrsimhadevę
pozornie wyraził rozczarowanie.
Antya
02.67 Śri Caitanya Mahaprabhu jest Samym Najwyższą Osobą Boga, dlatego też nie
ma żadnej różnicy między Nim a Panem Jagannathem i Panem Nrsimhadevą.
Antya
02.68 Pradyumna Brahmacari bardzo pragnął zrozumieć ten fakt i dlatego Śri
Caitanya Mahaprabhu objawił go przed nim przez praktyczną demonstrację.
Antya
02.69 Po zjedzeniu wszystkich tych ofiar Śri Caitanya Mahaprabhu wyruszył do
Panihati. Tam odczuł wielkie zadowolenie, gdy ujrzał różnorodność warzyw
przygotowanych w domu Raghavy.
Antya
02.70 Śivananda powiedział Nrsimhanandzie: "Dlaczego okazujesz
konsternację?", na co Nrsimhananda odrzekł: "Zobacz, jak zachowuje
się twój Pan Śri Caitanya Mahaprabhu.
Antya
02.71 "Sam zjadł ofiary przeznaczone dla wszystkich trzech Bóstw. Z tego
powodu zarówno Jagannatha, jak i Nrsimhadeva poszczą "
Antya
02.72 Gdy Śivananda usłyszał tę wypowiedź, nie był pewien, czy Nrsimhananda
Brahmacari mówił tak pod wpływem ekstatycznej miłości, czy z tego powodu, iż
było tak istotnie.
Antya
02.73 Kiedy Śivananda Sena został w ten sposób wprawiony w zakłopotanie,
Nrsimhananda Brahmacari powiedział mu: "Przynieś więcej żywności, chcę
jeszcze raz gotować dla Pana Nrsimhadevy."
Antya
02.74 Śivananda Sena ponownie przyniósł produkty do gotowania, a Pradyumna
Brahmacari jeszcze raz ugotował pożywienie i ofiarował je Nrsimhadevie.
Antya
02.75 Następnego roku Śivananda udał się wraz ze wszystkimi innymi bhaktami do
Jagannatha Puri, by zobaczyć lotosowe stopy Śri Caitanyi Mahaprabhu.
Antya
02.76 Pewnego dnia Pan w obecności wszystkich bhaktów zaczął mówić na temat
Nrsimhanandy Brahmacari i chwalić jego transcendentalne cechy.
Antya
02.77 Pan powiedział: "Ostatniego roku w miesiącu Pausa, gdy Nrsimhananda
dał Mi do zjedzenia rozmaite warzywa i słodycze, były one tak dobre, że nigdy
przedtem nie jadłem takich potraw."
Antya
02.78 Słysząc to wszyscy bhaktowie zdumieli się, a Śivananda uzyskał pewność,
że zdarzenie to było prawdą.
Antya
02.79 Tak więc Śri Caitanya Mahaprabhu jadł zazwyczaj w świątyni Śacimaty i
odwiedzał także dom Śrivasy Thakury, gdzie prowadzono kirtany.
Antya
02.80 Był również zawsze obecny, gdy tańczył Nityananda Prabhu i regularnie
pojawiał się w domu Raghavy.
Antya
02.81 Miłość bhaktów wywiera wielki wpływ na Pana Gaurasundarę. Tak więc
wszędzie tam, gdzie jest czyste oddanie dla Pana, pojawia się On osobiście
pokonany przez taką miłość i bhaktowie mogą Go oglądać.
Antya
02.82 Z powodu miłości Śivanandy Seny Śri Caitanya Mahaprabhu przychodził
wielokrotnie. Któż zatem może określić granice jego miłości?
Antya
02.83 Tak więc opisałem pojawienie się Śri Caitanyi Mahaprabhu. Każdy, kto
słucha o tych wydarzeniach, może poznać transcendentalne bogactwo Pana.
Antya
02.84 W Jagannatha Puri w towarzystwie Śri Caitanyi Mahaprabhu przebywał
Bhagavan Acarya, który był z pewnością osobą kulturalną, uczonym erudytą i
wielkim bhaktą.
Antya 02.84
Znaczenie: Opis Bhagavana Acaryi znajduje się w 136 wersecie
Dziesiątego Rozdziału Adi-lili.
Antya
02.85 Był on całkowicie pogrążony w myślach o braterskich związkach z Bogiem.
Będąc inkarnacją chłopca pasterza bardzo przyjaźnie traktował Svarupę Damodarę
Gosvamiego.
Antya
02.86 Z pełnym podporządkowaniem szukał schronienia u Śri Caitanyi Mahaprabhu.
Niekiedy zapraszał Pana do swego domu na obiad.
Antya
02.87 Bhagavan Acarya przygotowywał w domu różne rodzaje ryżu oraz warzyw i na
ów posiłek przyprowadzał jedynie Pana.
Antya 02.87
Znaczenie: Na ogół ci, którzy zapraszali na obiad Śri
Caitanyę Mahaprabhu, podawali Mu resztki pożywienia ofiarowanego najpierw Panu
Jagannathowi. Bhagavan Acarya zamiast dawać Panu resztki pożywienia Jagannatha,
przygotowywał obiad w swoim domu. W Orissie pożywienie ofiarowane Panu
Jagannathowi określa się mianem prasadi, to
zaś, co nie zostało Mu ofiarowane, nazywa się amani, czyli ghara-bhata, ryżem
sporządzonym w domu.
Antya
02.88 Ojciec Bhagavana Acaryi, którego imię brzmiało Śatananda Khan, był
biegłym politykiem, natomiast Bhagavan Acarya wcale nie był zainteresowany
kierowaniem państwem. Był on w istocie niemal w wyrzeczonym porządku życia.
Antya
02.89 Brat Bhagavana Acaryi o imieniu Gopala Bhattacarya studiował w Benares
filozofię Vedanty, a potem wrócił do domu Bhagavana Acaryi.
Antya 02.89
Znaczenie: W tamtych czasach, a także obecnie, filozofię
Vedanty poznawało się za pośrednictwem komentarza Śankaracaryi, znanego jako Śariraka-bhasya. Tak więc wygląda na to,
że Gopala Bhattacarya, młodszy brat Bhagavana Acaryi, studiował Vedantę zgodnie
ze zrozumieniem Śariraka-bhasyi, która
tłumaczy impersonalistyczną filozofię Mayavada.
Antya
02.90 Bhagavan Acarya zaprowadził swego brata na spotkanie ze Śri Caitanyą
Mahaprabhu, lecz Pan widząc, że Gopala Bhattacarya był filozofem Mayavadi, nie
odczuwał zbytniego szczęścia spotykając go.
Antya
02.91 Śri Caitanya Mahaprabhu nie czerpie żadnego szczęścia ze spotkania osoby,
która nie jest czystym bhaktą Krsny. Ponieważ Gopala Bhattacarya był uczonym
Mayavadi, Pan nie odczuwał radości ze spotkania z nim. Niemniej jednak udawał,
że ujrzenie go sprawia Mu przyjemność, ponieważ Gopala Bhattacarya był
spokrewniony z Bhagavanem Acaryą.
Antya
02.92 Bhagavan Acarya powiedział do Svarupy Damodary: "Mój młodszy brat
Gopala wrócił do domu, ukończywszy studia nad filozofią Vedanty."
Antya
02.93 Bhagavan Acarya poprosił, by Svarupa Damodara wysłuchał od Gopala
komentarza do Vedanty. Svarupa Damodara Gosvami w ten sposób odpowiedział
rozgniewany nieco z powodu miłości.
Antya
02.94 "W towarzystwie Gopala straciłeś inteligencję i dlatego chcesz
słuchać filozofii Mayavada.
Antya
02.95 "Gdy Vaisnava słucha Śariraka-bhasyi, komentarza Mayavada do
Vedanta-sutry, porzuca świadome Krsny nastawienie, że Pan jest mistrzem, a żywa
istota Jego sługą. Zamiast tego siebie uważa za Najwyższego Pana.
Antya 02.95
Znaczenie: Filozofowie znani jako kevaladvaita-vadi zajmują się na ogół słuchaniem Śariraka-bhasyi, komentarza Śankaracaryi
zalecającego, by impersonalnie uważać się za Najwyższego Pana. Tego rodzaju
filozoficzne komentarze Mayavada do Vedanty są po prostu urojeniami, lecz
istnieją też inne komentarze do filozofii Vedanty. Komentarz Śrila
Ramanujacaryi, znany jako Śri-bhasya ustanawia
filozofię viśistadvaita-vada. Podobnie
Purnaprajna-bhasya w Brahma-sampradayi Madhvacaryi ustanawia
śuddha-dvaita-vadę. W Kumara-sampradayi, czy też
Nimbarka-sampradayi, Śri Nimbarka ustanawia w Parijata-saurabha-bhasyi filozofię dvaitadvaita-vada. A w Visnusvami-sampradayi, czyli
Rudra-sampradayi, która wywodzi się od Pana Śivy, Visnusvami napisał komentarz
zwany Sarvajna-bhasya ustanawiający śuddhadvaita-vadę.
Vaisnava powinien studiować
komentarze do Vedanta-sutry napisane
przez czterech sampradaya-acaryów, mianowicie:
Śri Ramanujacaryę, Madhvacaryę, Visnusvamiego i Nimbarkę, gdyż komentarze te
opierają się na filozofii, zgodnie z którą Pan jest mistrzem, a wszystkie żywe
istoty Jego wiecznymi sługami. Osoba zainteresowana właściwym studiowaniem
filozofii Vedanty musi zgłębiać te komentarze, zwłaszcza jeśli jest Vaisnavą.
Vaisnavowie zawsze oddają im cześć. Komentarz Śrila Bhaktisiddhanty Sarasvati
został przedstawiony w tekście 101 Siódmego Rozdziału Adi-lili. Dla Vaisnavy komentarz Maydvada Śariraka-bhasya jest niczym trucizna. Nie powinniśmy w ogóle po
niego sięgać. Śrila Bhaktivinoda Thakura zaznacza, że nawet maha-bhagavata, czyli wysoce
zaawansowany bhakta, który podporządkował się lotosowym stopom Krsny, niekiedy porzuca czystą służbę oddania, jeśli
słucha filozofii Mayavada Śariraka-bhasyi.
Dlatego wszyscy Vaisnavowie powinni unikać tego komentarza.
Antya
02.96 "Filozofia Mayavada przedstawia taką słowną żonglerkę, że nawet
bardzo zaawansowany bhakta, który uznał Krsnę za swoje życie i duszę, zmienia
decyzję, gdy czyta komentarz Mayavada do Vedanta-sutry."
Antya
02.97 Mimo sprzeciwu Svarupy Damodary, Bhagavan Acarya mówił dalej:
"Wszyscy sercem i duszą trwamy mocno przy lotosowych stopach Krsny,
dlatego Śariraka-bhasya nie zdoła zmienić naszego zdania."
Antya
02.98 Svarupa Damodara odpowiedział: "Niemniej jednak słuchając filozofii
Mayavada słyszymy, że Brahman jest wiedzą, a wszechświat mayi fałszem, lecz nie
zyskujemy żadnego duchowego zrozumienia.
Antya
02.99 "Filozof Mayavada próbuje dowieść, że żywa istota jest tylko
urojeniem, a Najwyższa Osoba Boga znajduje się pod wpływem mayi. Słuchanie tego
rodzaju komentarza łamie serce i życie bhakty."
Antya 02.99
Znaczenie: Śrila Svarupa Damodara Gosvami pragnął przekonać
Bhagavana Acaryę, że nawet jeśli ktoś skupiony na służeniu Krsnie z
niezachwianym oddaniem nie zostanie zwiedziony słuchając Mayavada bhasyi, niemniej jednak bhasya ta pełna jest impersonalnych
słów, idei, takich jak Brahman, które reprezentują wiedzę, lecz są bezosobowe.
Mayavadi mówią, że świat stworzony przez mayę
jest fałszywy i tak naprawdę nie ma żadnej żywej istoty, tylko jeden
duchowy blask. Mówią dalej, że Bóg jest wyobrażeniem, że ludzie myślą o Bogu
jedynie z powodu ignorancji, i że gdy energia zewnętrzna, maya, oszuka Prawdę Absolutną, Ta staje się jivą, czyli żywą istotą. Słuchając od osoby nie będącej
wielbicielem wszystkich tego rodzaju niedorzecznych idei, bhakta czuje się
bardzo dotknięty, jakby złamane zostało jego serce i dusza.
Antya
02.100 Tak więc Bhagavan Acarya zamilkł wielce
zawstydzony i przestraszony. Następnego dnia poprosił Gopala Bhattacaryę, by
powrócił do swojej prowincji.
Antya
02.101 Pewnego dnia Bhagavan Acarya zaprosił Śri
Caitanyę Mahaprabhu do swego domu na obiad, dlatego przygotowywał ryż i różne
rodzaje warzyw.
Antya
02.102 Bhakta o imieniu Chota Haridasa zwykł śpiewać dla
Śri Caitanyi Mahaprabhu. Bhagavan Acarya zawołał go do swego domu i powiedział.
Antya
02.103 "Udaj się, proszę, do siostry Śikhi
Mahitiego. Poproś ją w moim imieniu o manę białego ryżu i przynieś go tu."
Antya 02.103
Znaczenie: Śukla-caula (biały ryż)
jest też w Indii nazywany atapa-caula, czyli
ryżem, który był wymłócony przed gotowaniem. Jeden gatunek ryżu, zwany siddha-caula (ryż brązowy) nie jest
młócony przed gotowaniem. Na ogół do ofiarowania Bóstwom używany jest biały
ryż, najlepszy, najwyższej klasy. Dlatego Bhagavan Acarya poprosił Chotę
Haridasa, czyli Juniora Haridasa, pieśniarza z otoczenia Śri Caitanyi
Mahaprabhu, aby przyniósł trochę tego ryżu od siostry Śikhi Mahitiego. Mana jest w Orissie standardową miarą
ryżu i innych zbóż.
Antya
02.104 Siostra Śikhi Mahitiego miała na imię
Madhavidevi. Była to starsza pani, która zawsze pełniła wyrzeczenia i była
bardzo zaawansowana w służbie oddania.
Antya
02.105 Śri Caitanya Mahaprabhu przyjął, że poprzednio
była ona towarzyszką Śrimati Radharani. Na całym świecie Jego zaufanymi
bhaktami były trzy i pół osoby.
Antya
02.106 Tymi trzema byli Svarupa Damodara Gosvami,
Ramananda Raya i Śikhi Mahiti, zaś połową osoby była siostra Śikhi Mahitiego.
Antya
02.107 Gdy Junior Haridasa wyżebrał od niej ryż,
przyniósł go Bhagavanowi Acaryi, który był bardzo zadowolony widząc jego
jakość.
Antya
02.108 Bhagavan Acarya z wielkim oddaniem ugotował
rozmaite warzywa i inne cenione przez Śri Caitanyę Mahaprabhu potrawy. Nabył
również resztki pożywienia od Pana Jagannatha oraz środki trawienne, takie jak
zmielony imbir, a także limonę z solą.
Antya
02.109 Gdy Śri Caitanya Mahaprabhu przyszedł w południe,
aby zjeść pożywienie, które ofiarował Bhagavan Acarya, najpierw docenił
wspaniały ryż i dlatego zapytał.
Antya
02.110 "Gdzie zdobyłeś taki świetny ryż?",
zapytał Pan. Bhagavan Acarya odpowiedział: "Poprosiłem o niego
Madhavidevi."
Antya
02.111 Kiedy Śri Caitanya Mahaprabhu zapytał, kto żebrał
o ryż i kto go przyniósł, Bhagavan Acarya wymienił imię Juniora Haridasa.
Antya
02.112 Chwaląc jakość tego ryżu Śri Caitanya Mahaprabhu
spożył prasada, a później, kiedy wrócił do Swojej siedziby, wydał osobistemu
słudze Govindzie takie oto polecenie.
Antya
02.113 "Od dzisiaj nie pozwól już Chota Haridasowi
przychodzić tutaj."
Antya
02.114 Gdy Junior Haridasa usłyszał, że polecono mu nie
zbliżać się do Śri Caitanyi Mahaprabhu, był bardzo nieszczęśliwy. Nikt nie mógł
zrozumieć, dlaczego zabroniono mu przychodzić.
Antya
02.115 Haridasa pościł bez przerwy przez trzy dni. Kiedy
Svarupa Damodara Gosvami i inni zaufani bhaktowie przyszli do Śri Caitanyi
Mahaprabhu, zapytali Go.
Antya
02.116 "Jaką wielką obrazę popełnił Junior
Haridasa? Dlaczego nie wolno mu przychodzić pod Twoje drzwi? On teraz od trzech
dni pości."
Antya
02.117 Pan odpowiedział: "Nie mogę znieść widoku
twarzy osoby, która przyjęła wyrzeczony porządek życia, a mimo to zażyle
rozmawia z kobietą.
Antya 02.117
Znaczenie: Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura
komentuje, że saralata, czyli
prostota, jest pierwszą kwalifikacją Vaisnavy, podczas gdy obłuda czy
przebiegłe zachowanie jest wielką obrazą wobec zasad służby oddania. W miarę
jak czynimy postęp w świadomości Krsny, musimy stopniowo rozwijać odrazę do
materialnego przywiązania i tak coraz bardziej przywiązywać się do służenia
Panu. Jeśli w istocie nie pozbywamy się przywiązania do czynności materialnych,
a mimo to głosimy, że jesteśmy zaawansowani w służbie oddania, wówczas
oszukujemy. Nikt nie będzie szczęśliwy widząc takie zachowanie.
Antya
02.118 "Zmysły tak mocno lgną do obiektów swojej
przyjemności, że w rzeczywistości drewniany posąg kobiety przyciąga umysł nawet
wielkiej świętej osoby.
Antya 02.118
Znaczenie: Zmysły i obiekty zmysłów są tak blisko związane,
że nawet drewniana lalka o atrakcyjnym kształcie młodej kobiety przyciąga umysł
nawet wielkiej świętej osoby. Obiekty zmysłów, mianowicie: forma, dźwięk,
zapach, smak i dotyk zawsze są atrakcyjne dla oczu, uszu, nosa, języka i skóry.
Ponieważ zmysły i obiekty zmysłów są z natury blisko związane, niekiedy nawet
osoba twierdząca, że kontroluje swoje zmysły stale podlega kontroli obiektów
zmysłów. Kontrolowanie zmysłów nie jest możliwe, jeśli nie zostaną one
oczyszczone i zaangażowane w służbę Panu. Tak więc choć nawet święta osoba
ślubuje, że będzie solennie kontrolować swe zmysły, mimo to czasem obiekty
zmysłów niepokoją zmysły.
Antya
02.119 "'Nie należy siedzieć blisko własnej matki,
siostry czy córki, jako że zmysły są tak mocne, iż mogą zwabić nawet osobę o głębokiej
wiedzy.'
Antya 02.119
Znaczenie: Werset ten pojawia się w Manu-samhicie (2.215) i
Śrimad-Bhagavatam (9.19.17).
Antya
02.120 "Jest wiele osób posiadających niewiele,
które przyjmują wyrzeczony porządek życia niczym małpy. Wędrują tu i tam angażując
się w zadowalanie zmysłów i zażyłe rozmowy z kobietami."
Antya 02.120
Znaczenie: Należy ściśle przestrzegać zasad regulujących,
mianowicie: zakazu niedozwolonego seksu, jedzenia mięsa, zażywania środków
odurzających i uprawiania hazardu. W ten sposób powinniśmy czynić postęp w
życiu duchowym. Jeśli niedojrzała osoba sentymentalnie przyjmuje vairagyę, czy podejmuje sannyasę, ale jednocześnie utrzymuje
przywiązanie do kobiet, zajmuje wówczas bardzo niebezpieczną pozycję. Jej
wyrzeczenie jest określane markata-vairagyą,
czyli wyrzeczeniem przypominającym wyrzeczenie małpy. Małpa żyje w lesie,
je owoce i nawet nie okrywa się. W ten sposób przypomina mędrca, lecz zawsze
myśli o swoich partnerkach i czasami ma ich tuziny, aby odbywać z nimi stosunki
seksualne. To jest nazywane markata-vairagyą.
Dlatego też ten, kto nie posiada koniecznych kwalifikacji, nie powinien
przyjmować wyrzeczonego porządku życia. Kto przyjmuje sannyasę, lecz ponownie ulega niepokojom zmysłowym i rozmawia na
osobności z kobietami, jest nazywany dharma-dhvaji
lub dharma-kalanka, co znaczy, że
sprowadza ostrą krytykę na porządek religijny. Tak więc w związku z tym trzeba
być nadzwyczaj ostrożnym. Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura wyjaśnia, że
słowo markata znaczy
"niespokojny". Osoba niespokojna nie może być wytrwała, dlatego po
prostu włóczy się zadowalając zmysły. Tego rodzaju osoba nakłada czasem strój sannyasina czy babaji w wyrzeczonym porządku życia po to tylko, by być chwaloną
przez innych czy zyskać tanie uwielbienie swych zwolenników lub też ogółu
ludzi, jednakże nie potrafi ona zrezygnować z pragnień zadowalania zmysłów,
zwłaszcza jeśli chodzi o obcowanie z kobietami. Taka osoba nie może uczynić
postępu w życiu duchowym. Istnieje osiem różnych rodzajów przyjemności zmysłowej
związanej z kobietami, włączając w to rozmawianie i myślenie o nich. Tak więc
dla sannyasina, osoby w wyrzeczonym
porządku życia, zażyłe rozmowy z kobietami są wielką obrazą. Śri Ramananda Raya
i Śrila Narottama dasa Thakura rzeczywiście osiągnęli najwznioślejszy etap
wyrzeczonego porządku, lecz ci, którzy ich naśladują, uważając ich za zwykłe
ludzkie istoty, popełniają poważny błąd i dlatego ulegają wpływowi energii
materialnej.
Antya
02.121 Powiedziawszy to, Śri Caitanya Mahaprabhu wszedł
do Swego pokoju. Wszyscy bhaktowie zamilkli widząc Go w tak gniewnym nastroju.
Antya
02.122 Następnego dnia wszyscy bhaktowie wspólnie
zbliżyli się do lotosowych stóp Śri Caitanyi Mahaprabhu, by w imieniu Juniora
Haridasa przedstawić prośbę.
Antya
02.123 "Haridasa popełnił niewielką obrazę",
powiedzieli. "Dlatego, o Panie, bądź miłosierny dla niego. Otrzymał teraz
wystarczając nauczkę. W przyszłości nie dopuści się takiej zniewagi."
Antya
02.124 Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział: "Mój
umysł nie jest pod Moją kontrolą. Nie lubi on oglądać nikogo w wyrzeczonym
porządku życia, kto zażyle rozmawia z kobietami.
Antya
02.125 "Każdy z was powinien udać się do swoich
zajęć. Porzućcie tę bezcelową rozmowę. Jeśli jeszcze raz odezwiecie się w ten
sposób, odejdę i nie zobaczycie Mnie tutaj więcej."
Antya
02.126 Słysząc to wszyscy bhaktowie zakryli rękami uszy,
wstali i każdy poszedł do swoich obowiązków.
Antya
02.127 Śri Caitanya Mahaprabhu również opuścił to
miejsce, żeby spełnić południowe obowiązki. Nikt nie mógł zrozumieć Jego
rozrywek.
Antya
02.128 Następnego dnia wszyscy bhaktowie poszli do Śri
Paramanandy Puri i poprosili go, by uspokoił Pana.
Antya
02.129 Skutkiem tego Paramananda Puri sam udał się do
rezydencji Śri Caitanyi Mahaprabhu. Złożywszy mu pokłony, Pan z wielkim
szacunkiem usadowił go obok Siebie.
Antya
02.130 Pan zapytał: "Co rozkażesz? W jakim celu tu
przybyłeś?" Wtedy Paramananda Puri przedstawił błagalną prośbę, by Pan
okazał łaskę Juniorowi Haridasowi.
Antya
02.131 Słysząc tę prośbę Śri Caitanya Mahaprabhu
odpowiedział: "Mój drogi panie, wysłuchaj Mnie, proszę. Lepiej będzie, gdy
zostaniesz tu ze wszystkimi Vaisnavami.
Antya
02.132 "Proszę, pozwól Mi udać się do Alalanathy.
Zostanę tam Sam, tylko Govinda pójdzie ze Mną."
Antya 02.133 Powiedziawszy
to, Pan wezwał Govindę. Ofiarowując pokłony Paramanandzie Puri wstał i zaczął
odchodzić.
Antya
02.134 Wtedy Paramananda Puri Gosani w ogromnym
pośpiechu ruszył i z wielką pokorą nakłonił Go, by usiadł w Swym pokoju.
Antya
02.135 Paramananda
Puri powiedział: "Mój drogi Panie Caitanyo, jesteś niezależną Osobą Boga.
Możesz uczynić wszystko, co zechcesz. Ty jesteś najwyższym autorytetem.
Antya
02.136 "Wszystkie czynności spełniasz dla korzyści
ogółu ludzi. Nie potrafimy ich zrozumieć, gdyż Twe intencje są głębokie i
poważne."
Antya
02.137 Powiedziawszy to, Paramananda Puri Gosani odszedł
do własnego domu, zaś wszyscy inni bhaktowie poszli zobaczyć Juniora Haridasa.
Antya
02.138 Svarupa Damodara Gosani powiedział:
"Haridaso, wysłuchaj nas, proszę, ponieważ wszyscy dobrze ci życzymy.
Proszę, uwierz w to.
Antya
02.139 "Teraz Śri Caitanya Mahaprabhu jest nadal w
gniewnym nastroju, gdyż jest niezależnym Najwyższą Osobą Boga. Lecz kiedyś na
pewno okaże miłosierdzie, jako że w sercu jest bardzo łaskawy.
Antya
02.140 "Pan jest wytrwały i jeśli ty również
będziesz się upierał, Jego wytrwałość wzrośnie. Będzie lepiej dla ciebie, gdy
wykąpiesz się i zjesz prasada. Jego gniew w odpowiednim czasie automatycznie
rozproszy się."
Antya 02.141 Powiedziawszy
to, Svarupa Damodara Gosvami nakłonił Haridasa do wzięcia kąpieli i zjedzenia
prasada. Uspokoiwszy go w ten sposób, wrócił do domu.
Antya
02.142 Kiedy Śri Caitanya Mahaprabhu szedł do świątyni
zobaczyć Pana Jagannatha, Haridasa zatrzymywał się w dużej odległości i patrzył
na Niego.
Antya
02.143 Śri Caitanya Mahaprabhu jest oceanem łaski. Któż
może Go zrozumieć? Gdy karci drogich Sobie bhaktów, z pewnością robi to w celu
przywrócenia zasad religii czy obowiązku.
Antya 02.143
Znaczenie: Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura mówi w
związku z tym, że Śri Caitanya Mahaprabhu, ocean łaski, ukarał Juniora
Haridasa, chociaż był on drogim Mu bhaktą, by ustanowić, że osoba kierująca się
zasadą oddania, zaangażowana w czystą służbę oddania nie powinna być hipokrytą.
Z pewnością obłudną jest osoba zaangażowana w służbę oddania w wyrzeczonym
porządku życia, która utrzymuje zażyłe związki z kobietami. Kara wymierzona
Juniorowi Haridasowi jest przykładem dla przyszłych sahajiya, którzy mogą założyć strój wyrzeczonego porządku życia w
celu imitowania Rupy Gosvamiego i innych bona fide sannyasinów, lecz w tajemnicy utrzymywać zakazane związki z
kobietami. Aby pouczyć tego rodzaju ludzi, Śri Caitanya Mahaprabhu ukarał za
nieznaczne odstępstwo od zasad regulujących Swojego drogiego bhaktę Haridasa.
Śrimati Madhavidevi była wysoce zaawansowanym bhaktą, zatem przyjście do niej z
prośbą o niewielką ilość ryżu, by usłużyć Śri Caitanyi Mahaprabhu, na pewno nie
było zbyt wielką obrazą. Niemniej jednak Śri Caitanya Mahaprabhu domagał się
przestrzegania surowej zasady głoszącej, że nikt w wyrzeczonym porządku życia
nie powinien w zażyły sposób obcować z kobietami. Żądał tego po prostu w tym
celu, by na przyszłość zabezpieczyć zasady regulujące. Gdyby Śri Caitanya
Mahaprabhu nie ukarał Juniora Haridasa za to nieznaczne odchylenie, wówczas
tzw. bhaktowie Pana wykorzystywaliby ten przykład, aby zachować swój zwyczaj
nieograniczonego utrzymywania zakazanych związków z kobietami. W rzeczywistości
oni mimo to głoszą, że Vaisnava może zachowywać się w ten sposób. Lecz tak
postępować absolutnie nie wolno. Śri Caitanya Mahaprabhu jest nauczycielem
całego świata i tę przykładową karę wymierzył po to, aby ustanowić, że
filozofia Vaisnava nigdy nie pozwala na zakazane związki seksualne. Taki miał
cel karząc Juniora Haridasa. Śri Caitanya Mahaprabhu jest w istocie najbardziej
wspaniałomyślną inkarnacją Najwyższej Osoby Boga, lecz surowo zabraniał On
zakazanego seksu.
Antya
02.144 Gdy wszyscy bhaktowie zobaczyli ten przykład,
ogarnął ich nastrój strachu. Dlatego wszyscy przestali rozmawiać z kobietami,
nawet w snach.
Antya 02.144
Znaczenie: W związku ze stri-sambhasana,
rozmawianiem z kobietami, Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura mówi, że
rozmowy z kobietami w celu subtelnego czy wulgarnego zadowalania zmysłów są
surowo zabronione. Canakya Pandita, wielki moralista, mówi: matrvat-para-daresu. Tak więc nie tylko
osoba w wyrzeczonym porządku życia czy zaangażowana w służbę oddania, lecz
każdy powinien unikać przebywania z kobietami. Żonę innej osoby należy uważać
za własną matkę.
Antya
02.145 W ten sposób minął Juniorowi Haridasowi cały rok,
lecz wciąż Śri Caitanya Mahaprabhu nie okazał mu śladu łaski.
Antya
02.146 Toteż pod koniec pewnej nocy, złożywszy Śri Caitanyi
Mahaprabhu pełne szacunku pokłony, Junior Haridasa odszedł do Prayag nie mówiąc
nic nikomu.
Antya
02.147 Junior Haridasa postanowił ostatecznie osiągnąć
schronienie u lotosowych stóp Śri Caitanyi Mahaprabhu. Tak więc w Triveni, u
zbiegu Gangesu i Yamuny w Prayag, wszedł głęboko do wody i w ten sposób rozstał
się z życiem.
Antya
02.148 Popełniwszy w ten sposób samobójstwo, udał się w
swym duchowym ciele do Śri Caitanyi Mahaprabhu i uzyskał łaskę Pana. Jednak
mimo to pozostał niewidoczny.
Antya
02.149 W duchowym ciele przypominającym ciało Gandharvy
Junior Haridasa, mimo iż niewidoczny, śpiewał nocą Śri Caitanyi Mahaprabhu.
Jednak oprócz Pana nikt o tym nie wiedział.
Antya
02.150 Pewnego dnia Śri Caitanya Mahaprabhu zapytał
bhaktów: "Gdzie jest Haridasa? Teraz możecie go tu przyprowadzić."
Antya
02.151 Wszyscy bhaktowie odpowiedzieli: "Pewnej
nocy pod koniec pełnego roku Junior Haridasa wstał i odszedł. Nikt nie wie,
dokąd się udał."
Antya
02.152 Słysząc rozpaczanie bhaktów Śri Caitanya Mahaprabhu
uśmiechał się łagodnie. Zatem wszyscy bhaktowie bardzo się zdumieli.
Antya
02.153-154 Pewnego dnia Jagadananda, Svarupa, Govinda,
Kaśiśvara, Śankara, Damodara i Mukunda poszli wykąpać się w morzu. Słyszeli
śpiewającego z oddali Haridasa, który jakby wołał ich swym oryginalnym głosem.
Antya
02.155 Nikt nie mógł go zobaczyć, ale słyszeli, jak
śpiewał melodyjnym głosem. Dlatego wszyscy bhaktowie pod przewodnictwem Govindy
wysnuli takie przypuszczenie.
Antya
02.156 "Haridasa musiał popełnić samobójstwo
wypijając truciznę i z powodu tego grzesznego czynu jest teraz duchem bramina.
Antya
02.157 "Nie możemy zobaczyć jego materialnej
formy", powiedzieli, "lecz mimo to słyszymy jego melodyjne śpiewanie.
Dlatego musiał stać się duchem," Jednak Svarupa Damodara zaprotestował:
"Takie przypuszczenie jest błędne.
Antya
02.158 "Junior Haridasa intonował mantrę Hare Krsna
przez całe swe życie i służył Najwyższemu Panu Śri Caitanyi Mahaprabhu. Poza
tym jest drogi Panu i umarł w świętym miejscu.
Antya 02.159 "Haridasa
nie mógł się zdegradować; musiał osiągnąć wyzwolenie. To jest rozrywka Śri
Caitanyi Mahaprabhu. Później wszyscy to zrozumiecie."
Antya
02.160 Pewien bhakta wrócił z Prayag do Navadvipy i
opowiedział wszystkim szczegóły samobójstwa Juniora Haridasa.
Antya
02.161 Wyjaśnił, jak Junior Haridasa podjął decyzję i
wszedł do wody u zbiegu Yamuny i Gangesu. Słysząc te szczegóły Śrivasa Thakura
i inni bhaktowie bardzo się zdumieli.
Antya
02.162 Pod koniec roku Śivananda Sena jak zwykle przybył
do Jagannatha Puri w towarzystwie innych bhaktów i z wielką radością spotkał
się ze Śri Caitanyą Mahaprabhu.
Antya
02.163 Kiedy Śrivasa Thakura zapytał Śri Caitanyę
Mahaprabhu: "Gdzie jest Junior Haridasa?" Pan odpowiedział:
"Każdy osiąga rezultaty swoich działań dla korzyści."
Antya
02.164 Wtedy Śrivasa Thakura zrelacjonował szczegóły o
decyzji Haridasa oraz opisał, jak wszedł do wody u zbiegu Gangesu i Yamuny.
Antya
02.165 Gdy Śri Caitanya Mahaprabhu usłyszał o tych
szczegółach, uśmiechnął się zadowolony i powiedział: "To jest jedyny
proces pokuty dla tego, kto patrzy na kobiety mając zmysłowe zamiary."
Antya
02.166 Wówczas wszyscy bhaktowie pod przewodnictwem
Svarupy Damodary Gosvamiego doszli do wniosku, że skoro Haridasa popełnił
samobójstwo u zbiegu rzek Gangesu i Yamuny, musiał zatem ostatecznie osiągnąć
schronienie lotosowych stóp Śri Caitanyi Mahaprabhu.
Antya 02.166
Znaczenie: Śrila Bhaktivinoda Thakura zauważa, że gdy ktoś
przyjmie wyrzeczony porządek życia i założy ubranie sannyasina lub babaji, a
nosi się z zamiarem zadowalania zmysłów, zwłaszcza jeśli chodzi o związki z
kobietami, jedyną pokutą za to jest popełnienie samobójstwa u zbiegu Gangesu i
Yamuny. Jedynie taką pokutą może oczyścić swoje grzeszne życie. Gdy tego
rodzaju osoba zostanie tak ukarana, może osiągnąć schronienie Śri Caitanyi
Mahaprabhu. Jednak bez takiej kary bardzo trudno jest uzyskać Jego schronienie.
Antya
02.167 W ten sposób Śri Caitanya Mahaprabhu, syn matki
Śaci, spełniał Swe rozrywki, sprawiające wielkie zadowolenie uszom i zmysłom
czystych bhaktów, którzy o nich słuchają.
Antya
02.168 Wydarzenie to ukazuje łaskę Śri Caitanyi
Mahaprabhu, Jego nauki, że sannyasin powinien pozostać w wyrzeczonym porządku
życia, a także głębokie przywiązanie, jakie czują do Niego oddani bhaktowie.
Antya
02.169 Ukazuje ono również chwały świętych miejsc i
pokazuje, jak Pan akceptuje oddanych Sobie bhaktów. W ten sposób spełniając
jedną rozrywkę Pan osiągnął pięć czy siedem celów.
Antya
02.170 Rozrywki Śri Caitanyi Mahaprabhu są niczym nektar
i głębokie są jak ocean. Ogół ludzi nie może ich pojąć, lecz zrównoważony
bhakta może je zrozumieć.
Antya
02.171 Proszę, słuchajcie rozrywek Śri Caitanyi
Mahaprabhu z wiarą i przekonaniem. Nie spierajcie się, gdyż uzyskacie wtedy
przeciwny rezultat.
Antya
02.172 Modląc się u lotosowych stóp Śri Rupy i Śri
Raghunathy, zawsze pragnąc ich miłosierdzia, ja, Krsnadasa, opowiadam Śri
Caitanya-caritamrtę, podążając w ich ślady.
Instrukcje płynące z tego
rozdziału
Podsumowując ten rozdział
Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura mówi, że powinniśmy wyciągnąć z niego
następujące wnioski.
(1) Chociaż Śri Caitanya Mahaprabhu, Najwyższa
Osoba Boga, jest inkarnacją miłosierdzia, niemniej jednak porzucił towarzystwo
jednego ze Swych osobistych towarzyszy, mianowicie Juniora Haridasa, bowiem
gdyby nie postąpił w ten sposób, wówczas pseudobhaktowie wykorzystywaliby błąd
Juniora Haridasa jako usprawiedliwienie tego, by żyć jak bhaktowie i
jednocześnie utrzymywać zakazane związki seksualne. Takie czynności
zdeprawowałyby kult Śri Caitanyi Mahaprabhu i w rezultacie w imię Śri Caitanyi
Mahaprabhu bhaktowie na pewno stoczyliby się w życie piekielne.
(2) Karząc Juniora Haridasa Pan ustanowił
standard obowiązujący acaryów, czyli
przywódców organizacji, głoszących kult Caitanyi, a także wszystkich
prawdziwych bhaktów. Śri Caitanya Mahaprabhu chciał utrzymać najwyższy
standard.
(3) Śri Caitanya Mahaprabhu uczył, że czysty
bhakta powinien być prosty i wolny od grzesznych czynności, jako że w ten
sposób można zostać Jego prawdziwym sługą. Uczył On Swych zwolenników, jak
ściśle przestrzegać zasad wyrzeczonego porządku życia.
(4) Śri Caitanya Mahaprabhu pragnął dowieść, że
Jego bhaktowie są wzniosłymi osobami o idealnym charakterze. Przyjmuje łaskawie
oddanych Sobie bhaktów i uczy ich, ile cierpienia i niepokoju może wywołać
nawet nieznaczne odstępstwo od ścisłych zasad oddanego życia.
(5) Karząc Juniora Haridasa, Śri Caitanya
Mahaprabhu okazał mu Swą łaskę pokazując w ten sposób, jak wzniosłe było jego
oddanie dla Niego. Z powodu tego transcendentalnego związku Pan naprawił nawet
nieznaczną obrazę popełnioną przez Swego czystego bhaktę. Tak więc ten, kto
chce być czystym bhaktą Śri Caitanyi Mahaprabhu, powinien porzucić wszelkie
materialne zadowalanie zmysłów, w przeciwnym razie bardzo trudno jest osiągnąć
Jego lotosowe stopy.
(6) Jeśli ktoś umiera w miejscu tak wysławianym
jak Prayag, Mathura czy Vrndavana, może uwolnić się od reakcji grzesznego życia
i osiągnąć wówczas schronienie Najwyższej Osoby Boga.
(7) Chociaż czysty czy oddany bhakta może upaść,
niemniej jednak dzięki łasce Pana uzyskuje ostatecznie szansę powrotu do domu,
do Boga.
W ten sposób Bhaktivedanta kończy
objaśnienia do Drugiego Rozdziału Antya-lili Śri Caitanya-caritamrty, opisującego
ukaranie Juniora Haridasa.