ROZDZIAŁ   II .

Ukaranie Juniora Haridasa

    Śrila Bhaktivinoda Thakura w taki oto sposób wyjaśnił znaczenie tego rozdziału w swej Amrta-pravaha-bhasyi. Krsnadasa Kaviraja Gosvami, autor Śri Caitanya-caritamrty, chciał wyjaśnić bezpośrednie spotkania ze Śri Caitanyą Mahaprabhu, spotkania z tymi, którzy zostali przez Niego upełnomocnieni, a także Jego pojawienie się avirbhava. Tak więc opisał chwały Nrsimhanandy i innych bhaktów. Bhakta o imieniu Bhagavan Acarya był wyjątkowo oddany lotosowym stopom Śri Caitanyi Mahaprabhu. Jednak jego brat, Gopala Bhatta Acarya, omawiał komentarz impersonalny (Mayavada). Śrila Svarupa Damodara Gosvami, sekretarz Śri Caitanyi Mahaprabhu, zabronił Bhagavanowi Acaryi pozwalać sobie na słuchanie tego rodzaju komentarzy. Później, gdy wypełniając polecenie Bhagavana Acaryi Junior Haridasa udał się po jałmużnę do Madhavidevi, popełnił obrazę rozmawiając intymnie z kobietą, mimo iż był w wyrzeczonym porządku życia. Z tego powodu Śri Caitanya Mahaprabhu odrzucił Juniora Haridasa i pomimo wszelkich próśb wiernych bhaktów Pana nie przyjął go ponownie. Rok po tym wydarzeniu Junior Haridasa udał się do miejsca, gdzie Ganges łączy się z Yamuną i popełnił tam samobójstwo. Jednakże w swym ciele duchowym nadal intonował pieśni pełne oddania, a Śri Caitanya Mahaprabhu słuchał ich. Kiedy Vaisnavowie z Bengalu poszli odwiedzić Śri Caitanyę Mahaprabhu, Svarupa Damodara, a także inni, dowiedzieli się o tych wydarzeniach.

Antya 02.01    Składam pełne szacunku pokłony lotosowym stopom mojego mistrza duchowego i wszystkim pozostałym nauczycielom na ścieżce służby oddania. Składam pełne szacunku pokłony wszystkim Vaisnavom i sześciu Gosvamim, włączając w to Śrila Rupę Gosvamiego, Śrila Sanatanę Gosvamiego, Raghunathę dasa Gosvamiego, Jivę Gosvamiego oraz ich towarzyszy. Składam pełne szacunku pokłony Śri Advaicie Acaryi Prabhu, Śri Nityanandzie Prabhu, Śri Caitanyi Mahaprabhu i wszystkim Jego bhaktom ze Śrivasą Thakurą na czele. Następnie ofiarowuję pełne szacunku pokłony lotosowym stopom Pana Krsny, Śrimati Radharani i wszystkim gopi, którym przewodzą Lalita i Viśakha.
Antya 02.02    Wszelka chwała Śri Caitanyi Mahaprabhu! Wszelka chwała Nityanandzie Prabhu! Wszelka chwała Advaicie Acaryi! I wszelka chwała wszystkim bhaktom Śri Caitanyi Mahaprabhu!
Antya 02.03    Pan Śri Krsna zstąpił w Swej inkarnacji jako Śri Caitanya Mahaprabhu, aby wybawić wszystkie żywe istoty w trzech światach, od Brahmaloki do Patalaloki. Wybawił je trzema sposobami.
Antya 02.04    W niektórych miejscach Pan wyzwalał upadłe dusze spotykając je bezpośrednio, w innych zaś przez upełnomocnienie czystego bhakty, a w jeszcze innych Sam się przed kimś pojawiał.
Antya 02.05-06    Śri Caitanya Mahaprabhu wybawił niemalże wszystkie upadłe dusze spotykając je bezpośrednio. Inne wyzwolił przenikając do ciała brahmacarina Nakuli i pojawiając się przed Nrsimhanandą Brahmacari. "Uratuję upadłe dusze" - ta wypowiedź cechuje Najwyższą Osobę Boga.

Antya 02.05-06  Znaczenie: Pan zawsze ukazywał Swój aspekt avirbhava w następujących czterech miejscach:

(1) w domu Śrimati Śacimaty,

(2) tam, gdzie tańczył w ekstazie Nityananda Prabhu,

(3) w domu Śrivasy w czasie kirtanów, i

(4) w domu Raghavy Pandity.

Pan Caitanya osobiście pojawiał się w tych czterech miejscach. (W związku z tym można zajrzeć do tekstu 34.)

Antya 02.07    Gdy Śri Caitanya Mahaprabhu był osobiście obecny, każdy w tym świecie, kto spotkał Go nawet raz, był całkowicie zadowolony i stawał się osobą duchowo zaawansowaną.
Antya 02.08    Bhaktowie z Bengalu co roku przybywali do Jagannatha Puri, by spotkać Śri Caitanyę Mahaprabhu, a po spotkaniu wracali do Bengalu.
Antya 02.09    Również ludzie przybywający do Jagannatha Puri z różnych prowincji Indii byli w pełni zadowoleni po ujrzeniu lotosowych stóp Śri Caitanyi Mahaprabhu.
Antya 02.10    Przychodzili tam w postaci istot ludzkich ludzie z całego świata, włączając w to siedem wysp, dziewięć khand, planety półbogów, Gandharvalokę i Kinnaralokę.

Antya 02.10  Znaczenie: Aby otrzymać wyjaśnienie terminu sapta-dvipa zajrzyj do Madhya-lili Dwudziestego Rozdziału wersetu 218 oraz Szesnastego i Dwudziestego Rozdziału Piątego Canto Śrimad-Bhagavatam. Zaś w części Bhuvana-kośa Pierwszego Rozdziału (Goladhyaya) Siddhanta-śiromani wymienionych jest dziewięć khand:

 

aindram kaśeru sakalam kila tamraparnam

anyad gabhastimad ataś ca kumarikakhyam

nagam ca saumyam iha varunam antya-khandam

gandharva-samjnam iti bharata-varsa-madhye

 

"W Bharata-varsy jest dziewięć khand. Są one znane jako:

(1) Aindra,

(2) Kaśeru,

(3) Tamraparna,

(4) Gabhastimat,

(5) Kumarika,

(6) Naga,

(7) Saumya,

(8) Varuna i

(9) Gandharva."

Antya 02.11    Po zobaczeniu Pana wszyscy oni zostali Vaisnavami. Tak więc w ekstatycznej miłości do Boga tańczyli i intonowali maha-mantrę Hare Krsna.
Antya 02.12    Tak oto przez bezpośrednie spotkania Śri Caitanya Mahaprabhu wybawił trzy światy. Jednakże niektórzy ludzie nie mogli tam przybyć i byli uwikłani w materialne czynności.
Antya 02.13    Aby więc uratować ludzi z obszarów rozrzuconych po całym wszechświecie, którzy nie mogli Go spotkać, Śri Caitanya Mahaprabhu osobiście przeniknął do ciał czystych bhaktów.
Antya 02.14    Tak więc upełnomocnił żywe istoty [Swoich czystych bhaktów] manifestując w nich tyle Swego oddania, że ludzie ze wszystkich pozostałych krajów przez samo ujrzenie ich zostali bhaktami.

Antya 02.14  Znaczenie: Jak stwierdza Caitanya-caritamrta (Antya 7.11):

 

kali-kalera dharma --- krsna-nama-sankirtana

krsna-śakti vina nahe tara pravartana

 

Jeśli Najwyższa Osoba Boga, Śri Caitanya Mahaprabhu, nie upełnomocni nas, nie możemy głosić na całym świecie świętych imion maha-mantry Hare Krsna. Osoby, które to robią, otrzymały pełnomocnictwo, dlatego są czasem nazywane aveśa-avatarami, czyli inkarnacjami, jako że otrzymały one moc Śri Caitanyi Mahaprabhu.

Antya 02.15    W ten sposób Śri Caitanya Mahaprabhu wyzwolił całe trzy światy, nie tylko przez własną obecność, lecz upełnomocniając innych. Opiszę pokrótce, jak obdarzył mocą pewną żywą istotę w Bengalu.
Antya 02.16    W Ambuya-muluka mieszkała osoba o imieniu Nakula Brahmacari. Był on doskonale czystym bhaktą, wielce zaawansowanym w służbie oddania.

Antya 02.16  Znaczenie: Śrila Bhaktivinoda Thakura mówi, że Ambuya-muluka to obecna Ambika, miasto w zachodnim Bengalu w okręgu Vardhamana. Niegdyś za rządów mahometańskich było ono znane jako Ambuya-muluka. Nakula Brahmacari mieszkał właśnie w okolicy tego miasta zwanej Pyariganja.

Antya 02.17    Pragnąc wyzwolić wszystkich ludzi Bengalu, Śri Caitanya Mahaprabhu przeniknął serce Nakuli Brahmacari.
Antya 02.18    Nakula Brahmacari przypominał dokładnie człowieka nawiedzonego przez ducha. Tak więc czasem śmiał się, czasem płakał, czasami tańczył, a czasami intonował niczym szaleniec.
Antya 02.19    Bezustannie przejawiał cielesne przemiany transcendentalnej miłości. Dlatego płakał, drżał, ulegał oszołomieniu, pocił się, tańczył w miłości do Boga i wydawał dźwięki przypominające dźwięk chmury.
Antya 02.20    Jego ciało jaśniało tym samym blaskiem, co ciało Śri Caitanyi Mahaprabhu. Przejawiał takie samo pogrążenie w ekstatycznej miłości do Boga. Ludzie ze wszystkich prowincji Bengalu przybywali, by zobaczyć te symptomy.
Antya 02.21    Każdemu, kogo spotkał, radził intonować święte imiona Hare Krsna. Zatem po ujrzeniu go ludzi ogarniała miłość do Boga.
Antya 02.22    Gdy Śivananda Sena usłyszał, że Śri Caitanya Mahaprabhu przeniknął ciało Nakuli Brahmacari, udał się tam mając wątpliwości w umyśle.
Antya 02.23    Pragnąc sprawdzić autentyczność Nakuli Brahmacari pozostał na zewnątrz myśląc w ten oto sposób.
Antya 02.24-25    "Jeśli Nakula Brahmacari zawoła mnie osobiście i będzie znał mantrę, którą wielbię, wtedy będę wiedział, że Śri Caitanya Mahaprabhu natchnął go Swoją obecnością." Myśląc w ten sposób, zatrzymał się w pewnej odległości.
Antya 02.26    Był tam ogromny tłum ludzi. Jedni przychodzili, inni odchodzili. W rzeczywistości niektórzy nie mogli nawet zobaczyć Nakuli Brahmacari w tym wielkim tłumie.
Antya 02.27    Będąc w stanie natchnienia Nakula Brahmacari powiedział: "Śivananda Sena stoi w pewnej odległości. Niech dwóch czy czterech z was pójdzie go zawołać."
Antya 02.28    Tak więc ludzie zaczęli biegać tu i tam, wołając we wszystkich kierunkach: "Śivanando! Ktokolwiek jest Śivanandą, niech przyjdzie, proszę! Woła go Nakula Brahmacari."
Antya 02.29    Słysząc te nawoływania Śivananda Sena szybko poszedł tam, złożył pokłony Nakuli Brahmacari i usiadł przy nim.
Antya 02.30    Nakula Brahmacari powiedział: "Wiem, że masz wątpliwości. Teraz proszę, wysłuchaj uważnie tego, co ci przedstawię jako dowód.
Antya 02.31    "Intonujesz Gaura-gopala mantrę, złożoną z czterech sylab. Proszę, pozbądź się teraz wątpliwości, które zrodziły się w tobie."

Antya 02.31  Znaczenie: Śrila Bhaktivinoda Thakura tłumaczy Gaura-gopala mantrę w swej Amrta-pravaha-bhasyi. Wielbiciele Śri Gaurasundary przyjmują cztery sylaby gau-ra-an-ga za mantrę Gaura, ale czyści wielbiciele Radhy i Krsny uznają za mantrę Gaura-gopala cztery sylaby ra-dha krs-na. Lecz Vaisnavowie nie uważają Śri Caitanyi Mahaprabhu za kogoś różnego od Radha-Krsny (śri-krsna-caitanya radha-krsna nahe anya). A zatem ten, kto intonuje mantrę Gauranga, jest na równym poziomie z tym, kto intonuje imiona Radhy i Krsny.

Antya 02.32    Skutkiem tego Śivananda Sena rozwinął w umyśle pełne przekonanie, że Śri Caitanya Mahaprabhu napełnił Nakulę Brahmacari Swą obecnością. Okazał mu zatem szacunek i ofiarował służbę oddania.
Antya 02.33    W taki oto sposób należy rozumieć niepojęte moce Śri Caitanyi Mahaprabhu. Posłuchajcie teraz, proszę, jak dochodzi do Jego pojawienia się [avirbhavy].
Antya 02.34-35    Śri Caitanya Mahaprabhu zawsze pojawiał się w czterech miejscach: w domowej świątyni matki Śaci, tam gdzie tańczył Śri Nityananda Prabhu, w domu Śrivasy Pandity podczas zbiorowego intonowania i w domu Raghavy Pandity. Pojawiał się, ponieważ urzekała Go miłość Jego bhaktów. Jest to Jego naturalną cechą.
Antya 02.36    Śri Caitanya Mahaprabhu pojawił się przed Nrsimhanandą Brahmacari i zjadł wszystko, co ten ofiarował. Proszę, posłuchajcie o tym uważnie.
Antya 02.37    Śivananda Sena miał bratanka o imieniu Śrikanta Sena, który dzięki łasce Śri Caitanyi Mahaprabhu był nadzwyczaj szczęśliwy.
Antya 02.38    Pewnego roku, bardzo pragnąc ujrzeć Pana, Śrikanta Sena przyszedł sam do Jagannatha Puri.
Antya 02.39    Widząc Śrikanta Senę, Śri Caitanya Mahaprabhu obdarzył go bezprzyczynową łaską. Śrikanta Sena pozostał w Jagannatha Puri blisko Śri Caitanyi Mahaprabhu przez około dwa miesiące.
Antya 02.40    Gdy miał wracać do Bengalu, Pan powiedział mu: "Zabroń bhaktom z Bengalu przybywania w tym roku do Jagannatha Puri.
Antya 02.41    "W tym roku osobiście udam się do Bengalu i spotkam się ze wszystkimi bhaktami, którym przewodzi Advaita Acarya.
Antya 02.42    "Powiedz, proszę, Śivanandzie Senie, że z pewnością w grudniu tego raku przybędę do jego domu.
Antya 02.43    "Jest tam Jagadananda i on ofiaruje Mi pożywienie. Powiadom ich wszystkich, że w tym roku nikt nie powinien przychodzić do Jagannatha Puri."
Antya 02.44    Gdy Śrikanta Sena wrócił do Bengalu i przekazał tę wieść, wszyscy bhaktowie odczuli duże zadowolenie w umysłach.
Antya 02.45    Advaita Acarya wraz z pozostałymi bhaktami miał właśnie wyruszać do Jagannatha Puri, lecz po usłyszeniu tej wieści czekał. Śivananda Sena i Jagadananda również zostali oczekując przybycia Śri Caitanyi Mahaprabhu.
Antya 02.46    Gdy nadszedł miesiąc Pausa zarówno Śivananda, jak i Jagadananda zgromadzili wszelkiego rodzaju przedmioty, aby przyjąć Pana. Codziennie, aż do wieczora, czekali na Jego przybycie.
Antya 02.47    Kiedy miesiąc minął, a Śri Caitanya Mahaprabhu nie przyszedł, Jagadananda i Śivananda byli najbardziej nieszczęśliwi.
Antya 02.48-49    Wtedy niespodziewanie przybył Nrsimhananda. Jagadananda i Śivananda posadzili go blisko siebie. Widząc, jak bardzo są nieszczęśliwi, Nrsimhananda zapytał: "Widzę, że obaj jesteście przygnębieni, dlaczego?"
Antya 02.50    Wówczas Śivananda Sena powiedział mu: "Śri Caitanya Mahaprabhu obiecał, że przyjdzie. Dlaczego zatem nie przybył?"
Antya 02.51    Słysząc to Nrsimhananda Brahmacari odpowiedział: "Nie smućcie się, proszę. Zapewniam was, że za trzy dni sprowadzę Go tutaj."
Antya 02.52    Śivananda i Jagadananda znali oddziaływanie i miłość do Boga Nrsimhanandy Brahmacari. Dlatego byli teraz pewni, że niezawodnie sprowadzi on Śri Caitanyę Mahaprabhu.
Antya 02.53    Jego prawdziwe imię brzmiało Pradyumna Brahmacari. Imię Nrsimhananda otrzymał od Samego Pana Gaurasundary.
Antya 02.54    Po dwudniowej medytacji Nrsimhananda Brahmacari powiedział Śivanandzie Senie: "Sprowadziłem już Śri Caitanyę Mahaprabhu do wioski znanej jako Panihati.
Antya 02.55    "Jutro w południe przybędzie On do waszego domu. Dlatego przynieście, proszę, wszelkiego rodzaju produkty potrzebne do gotowania. Ja osobiście ugotuję i ofiaruję Mu pożywienie.
Antya 02.56    "Tak więc wkrótce przyprowadzę Go tutaj. Bądźcie pewni, że mówię prawdę, nie miejcie wątpliwości.
Antya 02.57    "Przynieście szybko wszystkie te składniki, chcę bowiem bezzwłocznie zacząć gotować. Proszę, róbcie, co mówię.''
Antya 02.58    Nrsimhananda Brahmacari powiedział Śivanandzie: "Przynieś, proszę, wszystkie produkty do gotowania, których potrzebuję." Tak więc Śivananda Sena natychmiast dostarczył wszystkiego, o co ten prosił.
Antya 02.59    Nrsimhananda Brahmacari zaczął gotować wczesnym rankiem i przygotował wiele różnorodnych potraw, włączając w to warzywa, placki, słodki ryż i inne potrawy.
Antya 02.60    Gdy skończył gotować, przyniósł osobne talerze dla Jagannatha i Śri Caitanyi Mahaprabhu.
Antya 02.61    Oddzielnie ofiarował również pokarm Panu Nrsimhadevie, Bóstwu, które wielbił. Tak więc podzielił całe pożywienie na trzy ofiary. Potem na zewnątrz świątyni zaczął medytować o Panu.
Antya 02.62    Medytując ujrzał nadchodzącego szybko Śri Caitanyę Mahaprabhu, który następnie usiadł i zjadł wszystkie te trzy ofiary, nie zostawiając żadnych resztek.
Antya 02.63    Gdy Pradyumna Brahmacari zobaczył, że Śri Caitanya Mahaprabhu je wszystko, pogrążył się w transcendentalnej ekstazie, tak więc łzy popłynęły mu z oczu. Niemniej jednak okazał konsternację mówiąc: "Niestety, niestety! Co robisz, mój drogi Panie? Zjadasz pożywienie przeznaczone dla wszystkich!
Antya 02.64    "Mój drogi Panie, jesteś jednym z Jagannathem, dlatego nie mam nic przeciwko temu, byś jadł ofiarę przeznaczoną dla Niego. Lecz czemu sięgasz po ofiarę dla Pana Nrsimhadevy?
Antya 02.65    "Wydaje mi się, że Nrsimhadeva nic dzisiaj nie jadł, zatem pości. A jeśli pan pości, to jak może żyć sługa?"
Antya 02.66    Chociaż widząc jak Śri Caitanya Mahaprabhu je wszystko, Nrsimha Brahmacari czuł radość w swym sercu, to przez wzgląd na Pana Nrsimhadevę pozornie wyraził rozczarowanie.
Antya 02.67    Śri Caitanya Mahaprabhu jest Samym Najwyższą Osobą Boga, dlatego też nie ma żadnej różnicy między Nim a Panem Jagannathem i Panem Nrsimhadevą.
Antya 02.68    Pradyumna Brahmacari bardzo pragnął zrozumieć ten fakt i dlatego Śri Caitanya Mahaprabhu objawił go przed nim przez praktyczną demonstrację.
Antya 02.69    Po zjedzeniu wszystkich tych ofiar Śri Caitanya Mahaprabhu wyruszył do Panihati. Tam odczuł wielkie zadowolenie, gdy ujrzał różnorodność warzyw przygotowanych w domu Raghavy.
Antya 02.70    Śivananda powiedział Nrsimhanandzie: "Dlaczego okazujesz konsternację?", na co Nrsimhananda odrzekł: "Zobacz, jak zachowuje się twój Pan Śri Caitanya Mahaprabhu.
Antya 02.71    "Sam zjadł ofiary przeznaczone dla wszystkich trzech Bóstw. Z tego powodu zarówno Jagannatha, jak i Nrsimhadeva poszczą "
Antya 02.72    Gdy Śivananda usłyszał tę wypowiedź, nie był pewien, czy Nrsimhananda Brahmacari mówił tak pod wpływem ekstatycznej miłości, czy z tego powodu, iż było tak istotnie.
Antya 02.73    Kiedy Śivananda Sena został w ten sposób wprawiony w zakłopotanie, Nrsimhananda Brahmacari powiedział mu: "Przynieś więcej żywności, chcę jeszcze raz gotować dla Pana Nrsimhadevy."
Antya 02.74    Śivananda Sena ponownie przyniósł produkty do gotowania, a Pradyumna Brahmacari jeszcze raz ugotował pożywienie i ofiarował je Nrsimhadevie.
Antya 02.75    Następnego roku Śivananda udał się wraz ze wszystkimi innymi bhaktami do Jagannatha Puri, by zobaczyć lotosowe stopy Śri Caitanyi Mahaprabhu.
Antya 02.76    Pewnego dnia Pan w obecności wszystkich bhaktów zaczął mówić na temat Nrsimhanandy Brahmacari i chwalić jego transcendentalne cechy.
Antya 02.77    Pan powiedział: "Ostatniego roku w miesiącu Pausa, gdy Nrsimhananda dał Mi do zjedzenia rozmaite warzywa i słodycze, były one tak dobre, że nigdy przedtem nie jadłem takich potraw."
Antya 02.78    Słysząc to wszyscy bhaktowie zdumieli się, a Śivananda uzyskał pewność, że zdarzenie to było prawdą.
Antya 02.79    Tak więc Śri Caitanya Mahaprabhu jadł zazwyczaj w świątyni Śacimaty i odwiedzał także dom Śrivasy Thakury, gdzie prowadzono kirtany.
Antya 02.80    Był również zawsze obecny, gdy tańczył Nityananda Prabhu i regularnie pojawiał się w domu Raghavy.
Antya 02.81    Miłość bhaktów wywiera wielki wpływ na Pana Gaurasundarę. Tak więc wszędzie tam, gdzie jest czyste oddanie dla Pana, pojawia się On osobiście pokonany przez taką miłość i bhaktowie mogą Go oglądać.
Antya 02.82    Z powodu miłości Śivanandy Seny Śri Caitanya Mahaprabhu przychodził wielokrotnie. Któż zatem może określić granice jego miłości?
Antya 02.83    Tak więc opisałem pojawienie się Śri Caitanyi Mahaprabhu. Każdy, kto słucha o tych wydarzeniach, może poznać transcendentalne bogactwo Pana.
Antya 02.84    W Jagannatha Puri w towarzystwie Śri Caitanyi Mahaprabhu przebywał Bhagavan Acarya, który był z pewnością osobą kulturalną, uczonym erudytą i wielkim bhaktą.

Antya 02.84  Znaczenie: Opis Bhagavana Acaryi znajduje się w 136 wersecie Dziesiątego Rozdziału Adi-lili.

Antya 02.85    Był on całkowicie pogrążony w myślach o braterskich związkach z Bogiem. Będąc inkarnacją chłopca pasterza bardzo przyjaźnie traktował Svarupę Damodarę Gosvamiego.
Antya 02.86    Z pełnym podporządkowaniem szukał schronienia u Śri Caitanyi Mahaprabhu. Niekiedy zapraszał Pana do swego domu na obiad.
Antya 02.87    Bhagavan Acarya przygotowywał w domu różne rodzaje ryżu oraz warzyw i na ów posiłek przyprowadzał jedynie Pana.

Antya 02.87  Znaczenie: Na ogół ci, którzy zapraszali na obiad Śri Caitanyę Mahaprabhu, podawali Mu resztki pożywienia ofiarowanego najpierw Panu Jagannathowi. Bhagavan Acarya zamiast dawać Panu resztki pożywienia Jagannatha, przygotowywał obiad w swoim domu. W Orissie pożywienie ofiarowane Panu Jagannathowi określa się mianem prasadi, to zaś, co nie zostało Mu ofiarowane, nazywa się amani, czyli ghara-bhata, ryżem sporządzonym w domu.

Antya 02.88    Ojciec Bhagavana Acaryi, którego imię brzmiało Śatananda Khan, był biegłym politykiem, natomiast Bhagavan Acarya wcale nie był zainteresowany kierowaniem państwem. Był on w istocie niemal w wyrzeczonym porządku życia.
Antya 02.89    Brat Bhagavana Acaryi o imieniu Gopala Bhattacarya studiował w Benares filozofię Vedanty, a potem wrócił do domu Bhagavana Acaryi.

Antya 02.89  Znaczenie: W tamtych czasach, a także obecnie, filozofię Vedanty poznawało się za pośrednictwem komentarza Śankaracaryi, znanego jako Śariraka-bhasya. Tak więc wygląda na to, że Gopala Bhattacarya, młodszy brat Bhagavana Acaryi, studiował Vedantę zgodnie ze zrozumieniem Śariraka-bhasyi, która tłumaczy impersonalistyczną filozofię Mayavada.

Antya 02.90    Bhagavan Acarya zaprowadził swego brata na spotkanie ze Śri Caitanyą Mahaprabhu, lecz Pan widząc, że Gopala Bhattacarya był filozofem Mayavadi, nie odczuwał zbytniego szczęścia spotykając go.
Antya 02.91    Śri Caitanya Mahaprabhu nie czerpie żadnego szczęścia ze spotkania osoby, która nie jest czystym bhaktą Krsny. Ponieważ Gopala Bhattacarya był uczonym Mayavadi, Pan nie odczuwał radości ze spotkania z nim. Niemniej jednak udawał, że ujrzenie go sprawia Mu przyjemność, ponieważ Gopala Bhattacarya był spokrewniony z Bhagavanem Acaryą.
Antya 02.92    Bhagavan Acarya powiedział do Svarupy Damodary: "Mój młodszy brat Gopala wrócił do domu, ukończywszy studia nad filozofią Vedanty."
Antya 02.93    Bhagavan Acarya poprosił, by Svarupa Damodara wysłuchał od Gopala komentarza do Vedanty. Svarupa Damodara Gosvami w ten sposób odpowiedział rozgniewany nieco z powodu miłości.
Antya 02.94    "W towarzystwie Gopala straciłeś inteligencję i dlatego chcesz słuchać filozofii Mayavada.
Antya 02.95    "Gdy Vaisnava słucha Śariraka-bhasyi, komentarza Mayavada do Vedanta-sutry, porzuca świadome Krsny nastawienie, że Pan jest mistrzem, a żywa istota Jego sługą. Zamiast tego siebie uważa za Najwyższego Pana.

Antya 02.95  Znaczenie: Filozofowie znani jako kevaladvaita-vadi zajmują się na ogół słuchaniem Śariraka-bhasyi, komentarza Śankaracaryi zalecającego, by impersonalnie uważać się za Najwyższego Pana. Tego rodzaju filozoficzne komentarze Mayavada do Vedanty są po prostu urojeniami, lecz istnieją też inne komentarze do filozofii Vedanty. Komentarz Śrila Ramanujacaryi, znany jako Śri-bhasya ustanawia filozofię viśistadvaita-vada. Podobnie Purnaprajna-bhasya w Brahma-sampradayi Madhvacaryi ustanawia śuddha-dvaita-vadę. W Kumara-sampradayi, czy też Nimbarka-sampradayi, Śri Nimbarka ustanawia w Parijata-saurabha-bhasyi filozofię dvaitadvaita-vada. A w Visnusvami-sampradayi, czyli Rudra-sampradayi, która wywodzi się od Pana Śivy, Visnusvami napisał komentarz zwany Sarvajna-bhasya ustanawiający śuddhadvaita-vadę.

    Vaisnava powinien studiować komentarze do Vedanta-sutry napisane przez czterech sampradaya-acaryów, mianowicie: Śri Ramanujacaryę, Madhvacaryę, Visnusvamiego i Nimbarkę, gdyż komentarze te opierają się na filozofii, zgodnie z którą Pan jest mistrzem, a wszystkie żywe istoty Jego wiecznymi sługami. Osoba zainteresowana właściwym studiowaniem filozofii Vedanty musi zgłębiać te komentarze, zwłaszcza jeśli jest Vaisnavą. Vaisnavowie zawsze oddają im cześć. Komentarz Śrila Bhaktisiddhanty Sarasvati został przedstawiony w tekście 101 Siódmego Rozdziału Adi-lili. Dla Vaisnavy komentarz Maydvada Śariraka-bhasya jest niczym trucizna. Nie powinniśmy w ogóle po niego sięgać. Śrila Bhaktivinoda Thakura zaznacza, że nawet maha-bhagavata, czyli wysoce zaawansowany bhakta, który podporządkował się lotosowym stopom Krsny, niekiedy porzuca czystą służbę oddania, jeśli słucha filozofii Mayavada Śariraka-bhasyi. Dlatego wszyscy Vaisnavowie powinni unikać tego komentarza.

Antya 02.96    "Filozofia Mayavada przedstawia taką słowną żonglerkę, że nawet bardzo zaawansowany bhakta, który uznał Krsnę za swoje życie i duszę, zmienia decyzję, gdy czyta komentarz Mayavada do Vedanta-sutry."
Antya 02.97    Mimo sprzeciwu Svarupy Damodary, Bhagavan Acarya mówił dalej: "Wszyscy sercem i duszą trwamy mocno przy lotosowych stopach Krsny, dlatego Śariraka-bhasya nie zdoła zmienić naszego zdania."
Antya 02.98    Svarupa Damodara odpowiedział: "Niemniej jednak słuchając filozofii Mayavada słyszymy, że Brahman jest wiedzą, a wszechświat mayi fałszem, lecz nie zyskujemy żadnego duchowego zrozumienia.
Antya 02.99    "Filozof Mayavada próbuje dowieść, że żywa istota jest tylko urojeniem, a Najwyższa Osoba Boga znajduje się pod wpływem mayi. Słuchanie tego rodzaju komentarza łamie serce i życie bhakty."

Antya 02.99  Znaczenie: Śrila Svarupa Damodara Gosvami pragnął przekonać Bhagavana Acaryę, że nawet jeśli ktoś skupiony na służeniu Krsnie z niezachwianym oddaniem nie zostanie zwiedziony słuchając Mayavada bhasyi, niemniej jednak bhasya ta pełna jest impersonalnych słów, idei, takich jak Brahman, które reprezentują wiedzę, lecz są bezosobowe. Mayavadi mówią, że świat stworzony przez mayę jest fałszywy i tak naprawdę nie ma żadnej żywej istoty, tylko jeden duchowy blask. Mówią dalej, że Bóg jest wyobrażeniem, że ludzie myślą o Bogu jedynie z powodu ignorancji, i że gdy energia zewnętrzna, maya, oszuka Prawdę Absolutną, Ta staje się jivą, czyli żywą istotą. Słuchając od osoby nie będącej wielbicielem wszystkich tego rodzaju niedorzecznych idei, bhakta czuje się bardzo dotknięty, jakby złamane zostało jego serce i dusza.

Antya 02.100    Tak więc Bhagavan Acarya zamilkł wielce zawstydzony i przestraszony. Następnego dnia poprosił Gopala Bhattacaryę, by powrócił do swojej prowincji.
Antya 02.101    Pewnego dnia Bhagavan Acarya zaprosił Śri Caitanyę Mahaprabhu do swego domu na obiad, dlatego przygotowywał ryż i różne rodzaje warzyw.
Antya 02.102    Bhakta o imieniu Chota Haridasa zwykł śpiewać dla Śri Caitanyi Mahaprabhu. Bhagavan Acarya zawołał go do swego domu i powiedział.
Antya 02.103    "Udaj się, proszę, do siostry Śikhi Mahitiego. Poproś ją w moim imieniu o manę białego ryżu i przynieś go tu."

Antya 02.103  Znaczenie: Śukla-caula (biały ryż) jest też w Indii nazywany atapa-caula, czyli ryżem, który był wymłócony przed gotowaniem. Jeden gatunek ryżu, zwany siddha-caula (ryż brązowy) nie jest młócony przed gotowaniem. Na ogół do ofiarowania Bóstwom używany jest biały ryż, najlepszy, najwyższej klasy. Dlatego Bhagavan Acarya poprosił Chotę Haridasa, czyli Juniora Haridasa, pieśniarza z otoczenia Śri Caitanyi Mahaprabhu, aby przyniósł trochę tego ryżu od siostry Śikhi Mahitiego. Mana jest w Orissie standardową miarą ryżu i innych zbóż.

Antya 02.104    Siostra Śikhi Mahitiego miała na imię Madhavidevi. Była to starsza pani, która zawsze pełniła wyrzeczenia i była bardzo zaawansowana w służbie oddania.
Antya 02.105    Śri Caitanya Mahaprabhu przyjął, że poprzednio była ona towarzyszką Śrimati Radharani. Na całym świecie Jego zaufanymi bhaktami były trzy i pół osoby.
Antya 02.106    Tymi trzema byli Svarupa Damodara Gosvami, Ramananda Raya i Śikhi Mahiti, zaś połową osoby była siostra Śikhi Mahitiego.
Antya 02.107    Gdy Junior Haridasa wyżebrał od niej ryż, przyniósł go Bhagavanowi Acaryi, który był bardzo zadowolony widząc jego jakość.
Antya 02.108    Bhagavan Acarya z wielkim oddaniem ugotował rozmaite warzywa i inne cenione przez Śri Caitanyę Mahaprabhu potrawy. Nabył również resztki pożywienia od Pana Jagannatha oraz środki trawienne, takie jak zmielony imbir, a także limonę z solą.
Antya 02.109    Gdy Śri Caitanya Mahaprabhu przyszedł w południe, aby zjeść pożywienie, które ofiarował Bhagavan Acarya, najpierw docenił wspaniały ryż i dlatego zapytał.
Antya 02.110    "Gdzie zdobyłeś taki świetny ryż?", zapytał Pan. Bhagavan Acarya odpowiedział: "Poprosiłem o niego Madhavidevi."
Antya 02.111    Kiedy Śri Caitanya Mahaprabhu zapytał, kto żebrał o ryż i kto go przyniósł, Bhagavan Acarya wymienił imię Juniora Haridasa.
Antya 02.112    Chwaląc jakość tego ryżu Śri Caitanya Mahaprabhu spożył prasada, a później, kiedy wrócił do Swojej siedziby, wydał osobistemu słudze Govindzie takie oto polecenie.
Antya 02.113    "Od dzisiaj nie pozwól już Chota Haridasowi przychodzić tutaj."
Antya 02.114    Gdy Junior Haridasa usłyszał, że polecono mu nie zbliżać się do Śri Caitanyi Mahaprabhu, był bardzo nieszczęśliwy. Nikt nie mógł zrozumieć, dlaczego zabroniono mu przychodzić.
Antya 02.115    Haridasa pościł bez przerwy przez trzy dni. Kiedy Svarupa Damodara Gosvami i inni zaufani bhaktowie przyszli do Śri Caitanyi Mahaprabhu, zapytali Go.
Antya 02.116    "Jaką wielką obrazę popełnił Junior Haridasa? Dlaczego nie wolno mu przychodzić pod Twoje drzwi? On teraz od trzech dni pości."
Antya 02.117    Pan odpowiedział: "Nie mogę znieść widoku twarzy osoby, która przyjęła wyrzeczony porządek życia, a mimo to zażyle rozmawia z kobietą.

Antya 02.117  Znaczenie: Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura komentuje, że saralata, czyli prostota, jest pierwszą kwalifikacją Vaisnavy, podczas gdy obłuda czy przebiegłe zachowanie jest wielką obrazą wobec zasad służby oddania. W miarę jak czynimy postęp w świadomości Krsny, musimy stopniowo rozwijać odrazę do materialnego przywiązania i tak coraz bardziej przywiązywać się do służenia Panu. Jeśli w istocie nie pozbywamy się przywiązania do czynności materialnych, a mimo to głosimy, że jesteśmy zaawansowani w służbie oddania, wówczas oszukujemy. Nikt nie będzie szczęśliwy widząc takie zachowanie.

Antya 02.118    "Zmysły tak mocno lgną do obiektów swojej przyjemności, że w rzeczywistości drewniany posąg kobiety przyciąga umysł nawet wielkiej świętej osoby.

Antya 02.118  Znaczenie: Zmysły i obiekty zmysłów są tak blisko związane, że nawet drewniana lalka o atrakcyjnym kształcie młodej kobiety przyciąga umysł nawet wielkiej świętej osoby. Obiekty zmysłów, mianowicie: forma, dźwięk, zapach, smak i dotyk zawsze są atrakcyjne dla oczu, uszu, nosa, języka i skóry. Ponieważ zmysły i obiekty zmysłów są z natury blisko związane, niekiedy nawet osoba twierdząca, że kontroluje swoje zmysły stale podlega kontroli obiektów zmysłów. Kontrolowanie zmysłów nie jest możliwe, jeśli nie zostaną one oczyszczone i zaangażowane w służbę Panu. Tak więc choć nawet święta osoba ślubuje, że będzie solennie kontrolować swe zmysły, mimo to czasem obiekty zmysłów niepokoją zmysły.

Antya 02.119    "'Nie należy siedzieć blisko własnej matki, siostry czy córki, jako że zmysły są tak mocne, iż mogą zwabić nawet osobę o głębokiej wiedzy.'

Antya 02.119  Znaczenie: Werset ten pojawia się w Manu-samhicie (2.215) i Śrimad-Bhagavatam (9.19.17).

Antya 02.120    "Jest wiele osób posiadających niewiele, które przyjmują wyrzeczony porządek życia niczym małpy. Wędrują tu i tam angażując się w zadowalanie zmysłów i zażyłe rozmowy z kobietami."

Antya 02.120  Znaczenie: Należy ściśle przestrzegać zasad regulujących, mianowicie: zakazu niedozwolonego seksu, jedzenia mięsa, zażywania środków odurzających i uprawiania hazardu. W ten sposób powinniśmy czynić postęp w życiu duchowym. Jeśli niedojrzała osoba sentymentalnie przyjmuje vairagyę, czy podejmuje sannyasę, ale jednocześnie utrzymuje przywiązanie do kobiet, zajmuje wówczas bardzo niebezpieczną pozycję. Jej wyrzeczenie jest określane markata-vairagyą, czyli wyrzeczeniem przypominającym wyrzeczenie małpy. Małpa żyje w lesie, je owoce i nawet nie okrywa się. W ten sposób przypomina mędrca, lecz zawsze myśli o swoich partnerkach i czasami ma ich tuziny, aby odbywać z nimi stosunki seksualne. To jest nazywane markata-vairagyą. Dlatego też ten, kto nie posiada koniecznych kwalifikacji, nie powinien przyjmować wyrzeczonego porządku życia. Kto przyjmuje sannyasę, lecz ponownie ulega niepokojom zmysłowym i rozmawia na osobności z kobietami, jest nazywany dharma-dhvaji lub dharma-kalanka, co znaczy, że sprowadza ostrą krytykę na porządek religijny. Tak więc w związku z tym trzeba być nadzwyczaj ostrożnym. Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura wyjaśnia, że słowo markata znaczy "niespokojny". Osoba niespokojna nie może być wytrwała, dlatego po prostu włóczy się zadowalając zmysły. Tego rodzaju osoba nakłada czasem strój sannyasina czy babaji w wyrzeczonym porządku życia po to tylko, by być chwaloną przez innych czy zyskać tanie uwielbienie swych zwolenników lub też ogółu ludzi, jednakże nie potrafi ona zrezygnować z pragnień zadowalania zmysłów, zwłaszcza jeśli chodzi o obcowanie z kobietami. Taka osoba nie może uczynić postępu w życiu duchowym. Istnieje osiem różnych rodzajów przyjemności zmysłowej związanej z kobietami, włączając w to rozmawianie i myślenie o nich. Tak więc dla sannyasina, osoby w wyrzeczonym porządku życia, zażyłe rozmowy z kobietami są wielką obrazą. Śri Ramananda Raya i Śrila Narottama dasa Thakura rzeczywiście osiągnęli najwznioślejszy etap wyrzeczonego porządku, lecz ci, którzy ich naśladują, uważając ich za zwykłe ludzkie istoty, popełniają poważny błąd i dlatego ulegają wpływowi energii materialnej.

Antya 02.121    Powiedziawszy to, Śri Caitanya Mahaprabhu wszedł do Swego pokoju. Wszyscy bhaktowie zamilkli widząc Go w tak gniewnym nastroju.
Antya 02.122    Następnego dnia wszyscy bhaktowie wspólnie zbliżyli się do lotosowych stóp Śri Caitanyi Mahaprabhu, by w imieniu Juniora Haridasa przedstawić prośbę.
Antya 02.123    "Haridasa popełnił niewielką obrazę", powiedzieli. "Dlatego, o Panie, bądź miłosierny dla niego. Otrzymał teraz wystarczając nauczkę. W przyszłości nie dopuści się takiej zniewagi."
Antya 02.124    Śri Caitanya Mahaprabhu powiedział: "Mój umysł nie jest pod Moją kontrolą. Nie lubi on oglądać nikogo w wyrzeczonym porządku życia, kto zażyle rozmawia z kobietami.
Antya 02.125    "Każdy z was powinien udać się do swoich zajęć. Porzućcie tę bezcelową rozmowę. Jeśli jeszcze raz odezwiecie się w ten sposób, odejdę i nie zobaczycie Mnie tutaj więcej."
Antya 02.126    Słysząc to wszyscy bhaktowie zakryli rękami uszy, wstali i każdy poszedł do swoich obowiązków.
Antya 02.127    Śri Caitanya Mahaprabhu również opuścił to miejsce, żeby spełnić południowe obowiązki. Nikt nie mógł zrozumieć Jego rozrywek.
Antya 02.128    Następnego dnia wszyscy bhaktowie poszli do Śri Paramanandy Puri i poprosili go, by uspokoił Pana.
Antya 02.129    Skutkiem tego Paramananda Puri sam udał się do rezydencji Śri Caitanyi Mahaprabhu. Złożywszy mu pokłony, Pan z wielkim szacunkiem usadowił go obok Siebie.
Antya 02.130    Pan zapytał: "Co rozkażesz? W jakim celu tu przybyłeś?" Wtedy Paramananda Puri przedstawił błagalną prośbę, by Pan okazał łaskę Juniorowi Haridasowi.
Antya 02.131    Słysząc tę prośbę Śri Caitanya Mahaprabhu odpowiedział: "Mój drogi panie, wysłuchaj Mnie, proszę. Lepiej będzie, gdy zostaniesz tu ze wszystkimi Vaisnavami.
Antya 02.132    "Proszę, pozwól Mi udać się do Alalanathy. Zostanę tam Sam, tylko Govinda pójdzie ze Mną."
Antya 02.133    Powiedziawszy to, Pan wezwał Govindę. Ofiarowując pokłony Paramanandzie Puri wstał i zaczął odchodzić.
Antya 02.134    Wtedy Paramananda Puri Gosani w ogromnym pośpiechu ruszył i z wielką pokorą nakłonił Go, by usiadł w Swym pokoju.
Antya 02.135    Paramananda Puri powiedział: "Mój drogi Panie Caitanyo, jesteś niezależną Osobą Boga. Możesz uczynić wszystko, co zechcesz. Ty jesteś najwyższym autorytetem.
Antya 02.136    "Wszystkie czynności spełniasz dla korzyści ogółu ludzi. Nie potrafimy ich zrozumieć, gdyż Twe intencje są głębokie i poważne."
Antya 02.137    Powiedziawszy to, Paramananda Puri Gosani odszedł do własnego domu, zaś wszyscy inni bhaktowie poszli zobaczyć Juniora Haridasa.
Antya 02.138    Svarupa Damodara Gosani powiedział: "Haridaso, wysłuchaj nas, proszę, ponieważ wszyscy dobrze ci życzymy. Proszę, uwierz w to.
Antya 02.139    "Teraz Śri Caitanya Mahaprabhu jest nadal w gniewnym nastroju, gdyż jest niezależnym Najwyższą Osobą Boga. Lecz kiedyś na pewno okaże miłosierdzie, jako że w sercu jest bardzo łaskawy.
Antya 02.140    "Pan jest wytrwały i jeśli ty również będziesz się upierał, Jego wytrwałość wzrośnie. Będzie lepiej dla ciebie, gdy wykąpiesz się i zjesz prasada. Jego gniew w odpowiednim czasie automatycznie rozproszy się."
Antya 02.141    Powiedziawszy to, Svarupa Damodara Gosvami nakłonił Haridasa do wzięcia kąpieli i zjedzenia prasada. Uspokoiwszy go w ten sposób, wrócił do domu.
Antya 02.142    Kiedy Śri Caitanya Mahaprabhu szedł do świątyni zobaczyć Pana Jagannatha, Haridasa zatrzymywał się w dużej odległości i patrzył na Niego.
Antya 02.143    Śri Caitanya Mahaprabhu jest oceanem łaski. Któż może Go zrozumieć? Gdy karci drogich Sobie bhaktów, z pewnością robi to w celu przywrócenia zasad religii czy obowiązku.

Antya 02.143  Znaczenie: Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura mówi w związku z tym, że Śri Caitanya Mahaprabhu, ocean łaski, ukarał Juniora Haridasa, chociaż był on drogim Mu bhaktą, by ustanowić, że osoba kierująca się zasadą oddania, zaangażowana w czystą służbę oddania nie powinna być hipokrytą. Z pewnością obłudną jest osoba zaangażowana w służbę oddania w wyrzeczonym porządku życia, która utrzymuje zażyłe związki z kobietami. Kara wymierzona Juniorowi Haridasowi jest przykładem dla przyszłych sahajiya, którzy mogą założyć strój wyrzeczonego porządku życia w celu imitowania Rupy Gosvamiego i innych bona fide sannyasinów, lecz w tajemnicy utrzymywać zakazane związki z kobietami. Aby pouczyć tego rodzaju ludzi, Śri Caitanya Mahaprabhu ukarał za nieznaczne odstępstwo od zasad regulujących Swojego drogiego bhaktę Haridasa. Śrimati Madhavidevi była wysoce zaawansowanym bhaktą, zatem przyjście do niej z prośbą o niewielką ilość ryżu, by usłużyć Śri Caitanyi Mahaprabhu, na pewno nie było zbyt wielką obrazą. Niemniej jednak Śri Caitanya Mahaprabhu domagał się przestrzegania surowej zasady głoszącej, że nikt w wyrzeczonym porządku życia nie powinien w zażyły sposób obcować z kobietami. Żądał tego po prostu w tym celu, by na przyszłość zabezpieczyć zasady regulujące. Gdyby Śri Caitanya Mahaprabhu nie ukarał Juniora Haridasa za to nieznaczne odchylenie, wówczas tzw. bhaktowie Pana wykorzystywaliby ten przykład, aby zachować swój zwyczaj nieograniczonego utrzymywania zakazanych związków z kobietami. W rzeczywistości oni mimo to głoszą, że Vaisnava może zachowywać się w ten sposób. Lecz tak postępować absolutnie nie wolno. Śri Caitanya Mahaprabhu jest nauczycielem całego świata i tę przykładową karę wymierzył po to, aby ustanowić, że filozofia Vaisnava nigdy nie pozwala na zakazane związki seksualne. Taki miał cel karząc Juniora Haridasa. Śri Caitanya Mahaprabhu jest w istocie najbardziej wspaniałomyślną inkarnacją Najwyższej Osoby Boga, lecz surowo zabraniał On zakazanego seksu.

Antya 02.144    Gdy wszyscy bhaktowie zobaczyli ten przykład, ogarnął ich nastrój strachu. Dlatego wszyscy przestali rozmawiać z kobietami, nawet w snach.

Antya 02.144  Znaczenie: W związku ze stri-sambhasana, rozmawianiem z kobietami, Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura mówi, że rozmowy z kobietami w celu subtelnego czy wulgarnego zadowalania zmysłów są surowo zabronione. Canakya Pandita, wielki moralista, mówi: matrvat-para-daresu. Tak więc nie tylko osoba w wyrzeczonym porządku życia czy zaangażowana w służbę oddania, lecz każdy powinien unikać przebywania z kobietami. Żonę innej osoby należy uważać za własną matkę.

Antya 02.145    W ten sposób minął Juniorowi Haridasowi cały rok, lecz wciąż Śri Caitanya Mahaprabhu nie okazał mu śladu łaski.
Antya 02.146    Toteż pod koniec pewnej nocy, złożywszy Śri Caitanyi Mahaprabhu pełne szacunku pokłony, Junior Haridasa odszedł do Prayag nie mówiąc nic nikomu.
Antya 02.147    Junior Haridasa postanowił ostatecznie osiągnąć schronienie u lotosowych stóp Śri Caitanyi Mahaprabhu. Tak więc w Triveni, u zbiegu Gangesu i Yamuny w Prayag, wszedł głęboko do wody i w ten sposób rozstał się z życiem.
Antya 02.148    Popełniwszy w ten sposób samobójstwo, udał się w swym duchowym ciele do Śri Caitanyi Mahaprabhu i uzyskał łaskę Pana. Jednak mimo to pozostał niewidoczny.
Antya 02.149    W duchowym ciele przypominającym ciało Gandharvy Junior Haridasa, mimo iż niewidoczny, śpiewał nocą Śri Caitanyi Mahaprabhu. Jednak oprócz Pana nikt o tym nie wiedział.
Antya 02.150    Pewnego dnia Śri Caitanya Mahaprabhu zapytał bhaktów: "Gdzie jest Haridasa? Teraz możecie go tu przyprowadzić."
Antya 02.151    Wszyscy bhaktowie odpowiedzieli: "Pewnej nocy pod koniec pełnego roku Junior Haridasa wstał i odszedł. Nikt nie wie, dokąd się udał."
Antya 02.152    Słysząc rozpaczanie bhaktów Śri Caitanya Mahaprabhu uśmiechał się łagodnie. Zatem wszyscy bhaktowie bardzo się zdumieli.
Antya 02.153-154    Pewnego dnia Jagadananda, Svarupa, Govinda, Kaśiśvara, Śankara, Damodara i Mukunda poszli wykąpać się w morzu. Słyszeli śpiewającego z oddali Haridasa, który jakby wołał ich swym oryginalnym głosem.
Antya 02.155    Nikt nie mógł go zobaczyć, ale słyszeli, jak śpiewał melodyjnym głosem. Dlatego wszyscy bhaktowie pod przewodnictwem Govindy wysnuli takie przypuszczenie.
Antya 02.156    "Haridasa musiał popełnić samobójstwo wypijając truciznę i z powodu tego grzesznego czynu jest teraz duchem bramina.
Antya 02.157    "Nie możemy zobaczyć jego materialnej formy", powiedzieli, "lecz mimo to słyszymy jego melodyjne śpiewanie. Dlatego musiał stać się duchem," Jednak Svarupa Damodara zaprotestował: "Takie przypuszczenie jest błędne.
Antya 02.158    "Junior Haridasa intonował mantrę Hare Krsna przez całe swe życie i służył Najwyższemu Panu Śri Caitanyi Mahaprabhu. Poza tym jest drogi Panu i umarł w świętym miejscu.
Antya 02.159    "Haridasa nie mógł się zdegradować; musiał osiągnąć wyzwolenie. To jest rozrywka Śri Caitanyi Mahaprabhu. Później wszyscy to zrozumiecie."
Antya 02.160    Pewien bhakta wrócił z Prayag do Navadvipy i opowiedział wszystkim szczegóły samobójstwa Juniora Haridasa.
Antya 02.161    Wyjaśnił, jak Junior Haridasa podjął decyzję i wszedł do wody u zbiegu Yamuny i Gangesu. Słysząc te szczegóły Śrivasa Thakura i inni bhaktowie bardzo się zdumieli.
Antya 02.162    Pod koniec roku Śivananda Sena jak zwykle przybył do Jagannatha Puri w towarzystwie innych bhaktów i z wielką radością spotkał się ze Śri Caitanyą Mahaprabhu.
Antya 02.163    Kiedy Śrivasa Thakura zapytał Śri Caitanyę Mahaprabhu: "Gdzie jest Junior Haridasa?" Pan odpowiedział: "Każdy osiąga rezultaty swoich działań dla korzyści."
Antya 02.164    Wtedy Śrivasa Thakura zrelacjonował szczegóły o decyzji Haridasa oraz opisał, jak wszedł do wody u zbiegu Gangesu i Yamuny.
Antya 02.165    Gdy Śri Caitanya Mahaprabhu usłyszał o tych szczegółach, uśmiechnął się zadowolony i powiedział: "To jest jedyny proces pokuty dla tego, kto patrzy na kobiety mając zmysłowe zamiary."
Antya 02.166    Wówczas wszyscy bhaktowie pod przewodnictwem Svarupy Damodary Gosvamiego doszli do wniosku, że skoro Haridasa popełnił samobójstwo u zbiegu rzek Gangesu i Yamuny, musiał zatem ostatecznie osiągnąć schronienie lotosowych stóp Śri Caitanyi Mahaprabhu.

Antya 02.166  Znaczenie: Śrila Bhaktivinoda Thakura zauważa, że gdy ktoś przyjmie wyrzeczony porządek życia i założy ubranie sannyasina lub babaji, a nosi się z zamiarem zadowalania zmysłów, zwłaszcza jeśli chodzi o związki z kobietami, jedyną pokutą za to jest popełnienie samobójstwa u zbiegu Gangesu i Yamuny. Jedynie taką pokutą może oczyścić swoje grzeszne życie. Gdy tego rodzaju osoba zostanie tak ukarana, może osiągnąć schronienie Śri Caitanyi Mahaprabhu. Jednak bez takiej kary bardzo trudno jest uzyskać Jego schronienie.

Antya 02.167    W ten sposób Śri Caitanya Mahaprabhu, syn matki Śaci, spełniał Swe rozrywki, sprawiające wielkie zadowolenie uszom i zmysłom czystych bhaktów, którzy o nich słuchają.
Antya 02.168    Wydarzenie to ukazuje łaskę Śri Caitanyi Mahaprabhu, Jego nauki, że sannyasin powinien pozostać w wyrzeczonym porządku życia, a także głębokie przywiązanie, jakie czują do Niego oddani bhaktowie.
Antya 02.169    Ukazuje ono również chwały świętych miejsc i pokazuje, jak Pan akceptuje oddanych Sobie bhaktów. W ten sposób spełniając jedną rozrywkę Pan osiągnął pięć czy siedem celów.
Antya 02.170    Rozrywki Śri Caitanyi Mahaprabhu są niczym nektar i głębokie są jak ocean. Ogół ludzi nie może ich pojąć, lecz zrównoważony bhakta może je zrozumieć.
Antya 02.171    Proszę, słuchajcie rozrywek Śri Caitanyi Mahaprabhu z wiarą i przekonaniem. Nie spierajcie się, gdyż uzyskacie wtedy przeciwny rezultat.
Antya 02.172    Modląc się u lotosowych stóp Śri Rupy i Śri Raghunathy, zawsze pragnąc ich miłosierdzia, ja, Krsnadasa, opowiadam Śri Caitanya-caritamrtę, podążając w ich ślady.

 

Instrukcje płynące z tego rozdziału

 

    Podsumowując ten rozdział Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura mówi, że powinniśmy wyciągnąć z niego następujące wnioski.

(1) Chociaż Śri Caitanya Mahaprabhu, Najwyższa Osoba Boga, jest inkarnacją miłosierdzia, niemniej jednak porzucił towarzystwo jednego ze Swych osobistych towarzyszy, mianowicie Juniora Haridasa, bowiem gdyby nie postąpił w ten sposób, wówczas pseudobhaktowie wykorzystywaliby błąd Juniora Haridasa jako usprawiedliwienie tego, by żyć jak bhaktowie i jednocześnie utrzymywać zakazane związki seksualne. Takie czynności zdeprawowałyby kult Śri Caitanyi Mahaprabhu i w rezultacie w imię Śri Caitanyi Mahaprabhu bhaktowie na pewno stoczyliby się w życie piekielne.

(2) Karząc Juniora Haridasa Pan ustanowił standard obowiązujący acaryów, czyli przywódców organizacji, głoszących kult Caitanyi, a także wszystkich prawdziwych bhaktów. Śri Caitanya Mahaprabhu chciał utrzymać najwyższy standard.

(3) Śri Caitanya Mahaprabhu uczył, że czysty bhakta powinien być prosty i wolny od grzesznych czynności, jako że w ten sposób można zostać Jego prawdziwym sługą. Uczył On Swych zwolenników, jak ściśle przestrzegać zasad wyrzeczonego porządku życia.

(4) Śri Caitanya Mahaprabhu pragnął dowieść, że Jego bhaktowie są wzniosłymi osobami o idealnym charakterze. Przyjmuje łaskawie oddanych Sobie bhaktów i uczy ich, ile cierpienia i niepokoju może wywołać nawet nieznaczne odstępstwo od ścisłych zasad oddanego życia.

(5) Karząc Juniora Haridasa, Śri Caitanya Mahaprabhu okazał mu Swą łaskę pokazując w ten sposób, jak wzniosłe było jego oddanie dla Niego. Z powodu tego transcendentalnego związku Pan naprawił nawet nieznaczną obrazę popełnioną przez Swego czystego bhaktę. Tak więc ten, kto chce być czystym bhaktą Śri Caitanyi Mahaprabhu, powinien porzucić wszelkie materialne zadowalanie zmysłów, w przeciwnym razie bardzo trudno jest osiągnąć Jego lotosowe stopy.

(6) Jeśli ktoś umiera w miejscu tak wysławianym jak Prayag, Mathura czy Vrndavana, może uwolnić się od reakcji grzesznego życia i osiągnąć wówczas schronienie Najwyższej Osoby Boga.

(7) Chociaż czysty czy oddany bhakta może upaść, niemniej jednak dzięki łasce Pana uzyskuje ostatecznie szansę powrotu do domu, do Boga.

 

W ten sposób Bhaktivedanta kończy objaśnienia do Drugiego Rozdziału Antya-lili Śri Caitanya-caritamrty, opisującego ukaranie Juniora Haridasa.