Śri Śrimad A. C. Bhaktivedanta
Swami Prabhupada pojawił się w tym świecie w roku 1896, w Kalkucie, w Indiach. Po
raz pierwszy spotkał swojego mistrza duchowego, Śrila Bhaktisiddhantę
Sarasvatiego Gosvamiego, w 1922 roku w Kalkucie. Bhaktisiddhanta Sarasvati,
wybitny uczony religijny i założyciel sześćdziesięciu czterech Gaudiya-Matha
(instytutów wedyjskich), polubił tego wykształconego, młodego człowieka i
przekonał go, aby poświęcił swoje życie nauczaniu wiedzy wedyjskiej. Śrila
Prabhupada został jego studentem, a jedenaście lat później formalnie
inicjowanym uczniem.
W czasie ich pierwszego
spotkania, Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura poprosił Śrila Prabhupada,
aby szerzył wiedzę wedyjską w języku angielskim. W kilka lat później Śrila
Prabhupada napisał komentarz do
Bhagavad-gity, wspomagał działalność Gaudiya-Matha, a w roku 1944 zaczął
wydawać Back to Godhead – dwutygodnik
w języku angielskim, który obecnie jego uczniowie wydają na Zachodzie w ponad
trzydziestu językach.
W uznaniu dla uczoności i
oddania Śrila Prabhupady, w 1947 roku Gaudiya Vaisnava Society nadało mu tytuł
"Bhaktivedanta". W roku 1950, w wieku lat pięćdziesięciu czterech,
Śrila Prabhupada porzucił życie rodzinne, przyjmując porządek vanaprastha, aby bardziej poświęcić się
swoim studiom i pisaniu. Śrila Prabhupada przeniósł się do świętego miasteczka
Vrndavana, gdzie w bardzo skromnych warunkach żył w średniowiecznej świątyni
Radha-Damodara. Tam przez kilka lat całkowicie oddawał się głębokim studiom i
pisaniu. W roku 1959 przyjął wyrzeczony porządek życia (sannyasę). W Radha-Damodara Śrila Prabhupada rozpoczął pracę nad
dziełem swego życia: wielotomowym tłumaczeniem i komentarzami do Śrimad-Bhagavatam (Bhagavata Purana) –
zawierającego osiemnaście tysięcy wersetów. Napisał również Łatwą podróż na inne planety.
Po wydaniu trzech tomów Bhagavatam, Śrila Prabhupada opuścił
Indie, w 1965 roku, aby wypełnić misję swojego mistrza duchowego. Następnie
napisał ponad sześćdziesiąt tomów autorytatywnych tłumaczeń, komentarzy i
podsumowujących studiów na temat filozoficznych i religijnych klasyków Indii.
Kiedy w roku 1965 Śrila
Prabhupada po raz pierwszy przybył drogą wodną do Nowego Yorku, był praktycznie
bez grosza. Po niespełna roku wielkich trudów, w lipcu 1966 roku założył
Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Krsny. Aż do chwili, gdy opuścił ten
świat (14 listopada 1977 roku), przewodził temu towarzystwu i był świadkiem
jego rozrostu do przeszło stu aśramów, szkół,
świątyń, instytutów i społeczności rolniczych.
To właśnie Śrila Prabhupada
założył duchową społeczność New Vrndavana w Zachodniej Virginii i zaprowadził
na Zachodzie wedyjski system edukacji, gurukulę.
Śrila Prabhupada również
zainspirował konstrukcję kilku wielkich, międzynarodowych, kulturalnych centrów
w Indiach. Centrum w Śri-dhama Mayapur w Zachodnim Bengalu jest miejscem, gdzie
zaplanowano miasto duchowe. Jest to ambitny projekt, którego wykonanie będzie
trwało następne dziesięć lat. We Vrndavanie w Indiach jest wspaniała świątynia
Krsna-Balarama i Międzynarodowy Dom Gościnny. Duże kulturalne i szkoleniowe
centrum jest też w Bombaju. Poza tym w planie jest również budowa innych
centrów, w dwunastu innych ważnych miejscach Półkontynentu Indyjskiego.
Jednakże najbardziej znaczącym
darem Śrila Prabhupady są jego książki. Wysoce respektowane przez społeczeństwo
akademickie za ich autorytatywność, głębię i jasność, służą za standardowe
podręczniki na wydziałach wielu uczelni. Jego prace zostały przetłumaczone na
przeszło trzydzieści języków. Bhaktivedanta Book Trust, założone w roku 1972 w
celu publikowania jego książek, stało się największym światowym wydawcą w dziedzinie
religii i filozofii Indii.
Pomimo swego zaawansowanego wieku, Śrila Prabhupada – jedynie w przeciągu dwunastu lat – czternaście razy okrążył kulę ziemską, dając wykłady na sześciu kontynentach. Pomimo takiego ożywionego trybu życia, Śrila Prabhupada nie przestawał pisać. Jego prace stanowią prawdziwą bibliotekę filozofii, religii, literatury i kultury wedyjskiej.