*83. Vasudeva spełnia ofiary

    Wśród kobiet obecnych na Polu Kuruksetra podczas zaćmienia słońca była Kunti, Gandhari, Draupadi, Subhadra i królowe wielu innych królestw, jak również gopi z Vrndavany. Opowieści różnych królowych Pana Krsny o ich zaślubinach z Krsną wprawiły w podziw wszystkie kobiety dynastii Kuru. Podziwiały one to, w jaki sposób wszystkie królowe Krsny przywiązały się do Niego z miłością i oddaniem i kiedy słuchały o tym, ich oczy napełniły się łzami.

    Kiedy tak zarówno kobiety, jak i mężczyźni zajęci byli rozmową, na miejsce ofiary przybyli prawie wszyscy wielcy mędrcy i asceci, pragnąc ujrzeć Pana Krsnę i Balaramę. Przewodzili im Krsna-dvaipayana Vyasa, wielki mędrzec Narada, Cyavana, Devala, Asita, Viśvamitra, Śatananda, Bharadvaja, Gautama oraz Pan Paraśurama razem ze swoimi uczniami takimi jak: Vasistha, Galava, Bhrgu, Pulastya, Kaśyapa, Atri, Markandeya, Brhaspati, Dvita, Trita, Ekata; czterej synowie Brahmy zwani Kumarami – Sanaka, Sanandana, Sanatana i Sanatkumara; Angira i Agastya, Yajnavalkya i Vamadeva.

    Na ich przybycie wszyscy królowie, łącznie z Maharają Yudhisthirą, Pandavami, Panem Krsną i Balaramą, natychmiast powstali ze swoich miejsc i padli do stóp tym wielkim, powszechnie szanowanym mędrcom. Tak oto zostali oni we właściwy sposób przyjęci, następnie zaś ofiarowano im miejsca do siedzenia oraz wodę do obmycia stóp. Podano im także smaczne owoce, girlandy kwiatów, kadzidła i papkę sandałową. Wszyscy królowie, na czele z Panem Krsną i Balaramą, czcili mędrców zgodnie z przepisami i regulaminem wedyjskim. Kiedy już wszyscy mędrcy zostali wygodnie usadowieni, Pan Krsna, który przyszedł po to, aby chronić religię, zaczął przemawiać do nich w imieniu wszystkich królów. Kiedy tylko zaczął Swoją mowę, wszyscy natychmiast zamilkli, pragnąc usłyszeć i zrozumieć Jego pozdrowienia dla mędrców.

    Pan Krsna przemówił w ten sposób: "Wszelka chwała zebranym mędrcom i ascetom! Dzisiaj wszyscy możemy poczuć, że nasze życie stało się sukcesem. Dzisiaj osiągnęliśmy upragniony cel życia, ponieważ możemy oglądać twarzą w twarz wszystkich tych wzniosłych wyzwolonych mędrców i ascetów, których pragną oglądać nawet półbogowie w niebiosach. Osoby, które są neofitami w służbie oddania i które jedynie składają pokłony przed Bóstwem w świątyni, lecz nie są w stanie uświadomić sobie tego, że Pan przebywa w każdym sercu, jak również ci, którzy wielbią różnych półbogów dla spełnienia swoich pożądliwych pragnień, nie są w stanie zrozumieć wzniosłych pozycji tych wielkich osobistości. Nie potrafią właściwie wykorzystać okazji, że mogą oglądać ich na własne oczy, dotykać ich lotosowych stóp, pytać o pomyślność czy wielbić ich przykładnie."

    Początkujący bhaktowie (neofici w służbie oddania) czy bigoci, nie są w stanie zrozumieć znaczenia tych, którzy są wielkimi mahatmami. Ich uczęszczanie do świątyni i składanie pokłonów przed Bóstwem jest jedynie formalnością. Ale ci, którzy w swym zrozumieniu wznoszą się do następnej platformy, mogą docenić znaczenie tych, którzy są mahatmami i bhaktami i dlatego starają się one zadowolić takie osoby. Dlatego Pan Krsna powiedział, że neofici nie są w stanie zrozumieć znaczenia wielkich mędrców, bhaktów i ascetów.

    Krsna kontynuował: "Można oczyścić się, podróżując do świętych miejsc pielgrzymek, kąpiąc się tam i oglądając Bóstwa w świątyniach. Ale jeśli komuś zdarzy się spotkać wielkiego bhaktę, mahatmę, który jest reprezentantem Najwyższej Osoby Boga, wtedy osoba ta może natychmiast zostać oczyszczona. Dla oczyszczenia poleca się wielbienie ognia, słońca, księżyca, ziemi, wody, powietrza, nieba i umysłu. Poprzez wielbienie wszystkich tych elementów i ich bóstw przewodnich, można uwolnić się od wpływu zazdrości, ale poprzez służenie wielkiej duszy nawet zazdrosna osoba może natychmiast uwolnić się od wszelkich grzechów. Moi drodzy, czcigodni mędrcy i szanowni królowie, możecie Mi wierzyć, że osoba, która to ciało utworzone z trzech elementów – śluzu, żółci i powietrza – przyjmuje za samego siebie, która swoją rodzinę i krewnych uważa za swoją własność, która uważa rzeczy materialne za godne uwielbienia, i która odwiedza miejsca pielgrzymek jedynie po to, by wziąć tam kąpiel, ale nigdy nie obcuje tam z wielkimi osobistościami, mędrcami i mahatmami – taka osoba, nawet mając ciało ludzkie, jest niczym więcej ponad zwierzę, osła."

    Kiedy największy autorytet, Pan Krsna, przemawiał z tak wielkim naciskiem, wszyscy mędrcy i asceci trwali w głębokiej ciszy. Zdumieni byli, że mówi On o absolutnej filozofii życia w tak zwięzły sposób. Jeśli ktoś nie jest bardzo zaawansowany w wiedzy, wtedy zwykle utożsamia się ze swoim ciałem, członków rodziny uważa za powinowatych i znajomych, a ziemię, na której się narodził, uważa za godną czci. Z takiej koncepcji życia rozwinęła się współczesna ideologia nacjonalistyczna. Pan Krsna potępił takie idee, i potępił również osoby, które zadają sobie wiele trudu, aby odwiedzić święte miejsca pielgrzymek jedynie po to, by się tam wykąpać, i powracają do domów nie skorzystawszy z towarzystwa przebywających tam wielkich bhaktów i mahatmów. Takie osoby porównywane są do najgłupszych zwierząt, do osłów. Wszyscy którzy słuchali, rozważyli przemowę Pana Krsny i doszli do wniosku, że rzeczywiście jest On Najwyższą Osobą Boga, który przyjął rolę zwykłej ludzkiej istoty. Zwykła ludzka istota jest zmuszona zaakceptować pewien typ ciała na skutek reakcji płynących z jej przeszłych czynów. On natomiast grał rolę zwykłej ludzkiej istoty jedynie po to, aby nauczyć ogół ludzi, w jaki sposób powinni pokierować swoim życiem, tak aby doskonale wypełnić misję gatunku ludzkiego.

    Doszedłszy do wniosku, że Krsna jest Najwyższą Osobą Boga, mędrcy przemówili do Niego w ten sposób: "Drogi Panie, my, jako przywódcy społeczeństwa ludzkiego, powinniśmy posiadać właściwą filozofię życia, jednakże teraz jesteśmy oszołomieni czarem Twojej zewnętrznej energii. Zdumiewa nas Twoje zachowanie, które przypomina zachowanie zwykłej ludzkiej istoty i tym sposobem skrywa Twoją prawdziwą tożsamość jako Najwyższej Osoby Boga. Dlatego Twoje rozrywki uważamy za wszechcudowne."

    "Nasz drogi Panie, za pomocą Swojej własnej energii stwarzasz, utrzymujesz i unicestwiasz całą manifestację kosmiczną, pełną różnych nazw i form, podobnie jak ziemia, która stwarza wiele form kamiennych, drzew i inne rozmaite nazwy i formy, a mimo to pozostaje niezmienną. Chociaż tą różnorodność manifestacji stwarzasz poprzez Swoją energię, nie zostajesz skażony jej działaniem. Nasz drogi Panie, zdumiewają nas Twoje wspaniałe czyny. Chociaż jesteś transcendentalny w stosunku do całego tego materialnego stworzenia i jesteś Najwyższym Panem i Duszą Najwyższą wszystkich żywych istot, niemniej jednak pojawiasz się na tej Ziemi poprzez Swoją wewnętrzną moc, aby chronić Swoich bhaktów i unicestwić złoczyńców. Poprzez takie pojawianie się odnawiasz zasady wiecznej religii, o której ludzkie społeczeństwo zwykle zapomina, z powodu długiego obcowania z energią materialną. Nasz drogi Panie, Ty jesteś stwórcą podziału społecznego i duchowych statusów życia zgodnie z cechami członków społeczeństwa i rodzajem wykonywanej przez nich pracy, i kiedy te podziały zostaną zburzone poprzez pozbawione skrupułów osoby, Ty pojawiasz się i naprawiasz wszystko.

    "Drogi Panie, wiedza wedyjska jest reprezentacją Twojego czystego serca. Surowość życia, studiowanie Ved i transy medytacyjne prowadzą do różnej realizacji Ciebie, w Twoich zamanifestowanych i niezamanifestowanych aspektach. Cały świat zjawiskowy jest manifestacją Twojej energii bezosobowej, ale Ty Sam, jako Najwyższa Osoba Boga, nie manifestujesz się w nim. Ty jesteś Duszą Najwyższą, Najwyższym Brahmanem. Zatem osoby o kulturze braminicznej mogą zrozumieć prawdę o Twojej transcendentalnej formie. Dlatego zawsze wynosisz braminów i dlatego uważa się, że w najwyższym stopniu przestrzegasz kultury braminicznej. Dlatego znany jesteś jako brahmanyadeva. Nasz drogi Panie, jesteś ostatnim słowem we wszelkiej pomyślności i jesteś najwyższym schronieniem wszystkich świętych osób. Dlatego wszyscy uważamy, że poprzez spotkanie Ciebie osiągnęliśmy doskonałość naszego życia, wykształcenia, wyrzeczenia, jak również transcendentalnej wiedzy. W rzeczywistości to Ty jesteś ostatecznym celem wszelkich transcendentalnych osiągnięć.

    "Nasz drogi Panie, nie ma końca Twojej nieograniczonej wiedzy. Twoja forma jest transcendentalna, wiecznie istniejąca w pełni szczęścia i wiedzy. Ty jesteś Najwyższą Osobą Boga, Najwyższym Brahmanem, Duszą Najwyższą. Okryty czarem Swojej wewnętrznej mocy, yogamayi, chwilowo skrywasz Swoje nieograniczone moce, ale mimo to możemy zrozumieć Twoją wzniosłą pozycję i dlatego wszyscy ofiarowujemy Ci nasze pełne szacunku pokłony. Drogi Panie, czerpiesz przyjemność ze Swoich rozrywek w postaci ludzkiej istoty, skrywając Swój prawdziwy charakter transcendentalnego bogactwa i mocy. Dlatego wszyscy królowie, którzy obecni są tutaj, nawet członkowie dynastii Yadu, którzy bezustannie przebywają z Tobą, jedzą z Tobą z Tobą, nie są w stanie zrozumieć, że jesteś przyczyną wszystkich przyczyn, duszą każdego, oryginalną przyczyną całego stworzenia.

    "Kiedy ktoś śni w nocy, to figury halucynacyjne stworzone podczas tego snu przyjmuje za coś rzeczywistego, a ciało wyobrażone we śnie uważa za swoje prawdziwe ciało. Wtedy zapomina o tym, że poza tym ciałem, będącym halucynacją, istnieje inne, prawdziwe ciało, w stanie przebudzenia. Podobnie, w tym stanie przebudzenia zdezorientowana uwarunkowana dusza uważa uciechy zmysłowe za prawdziwe szczęście.

    "Poprzez proces dostarczania przyjemności zmysłom tego materialnego ciała, dusza zostaje przykryta, a jej świadomość zostaje materialnie zanieczyszczona. To z powodu tej materialnej świadomości nie można zrozumieć Najwyższej Osoby Boga, Krsny. Wszyscy wielcy yogini-mistycy starają się obudzić swoją świadomość Krsny poprzez dojrzałą praktykę systemu yogi, by w ten sposób zrozumieć Twoje lotosowe stopy i medytować o Twojej transcendentalnej formie. W ten sposób można unieważnić rezultat nagromadzonych grzechów. Powiedziane jest, że woda Gangesu może oczyścić daną osobę z ogromnego ciężaru nagromadzonych grzechów, ale ta woda Gangesu jest błogosławiona tylko dzięki Twoim lotosowym stopom. Woda Gangesu jest potem wypływającym z lotosowych stóp Twojego Majestatu. Wszyscy dostąpiliśmy dzisiaj tego szczęścia, że mogliśmy na własne oczy zobaczyć Twoje lotosowe stopy. Drogi Panie, wszyscy jesteśmy duszami podporządkowanymi, bhaktami Twojej Osoby i dlatego prosimy, bądź łaskawy i obdarz nas Swoim bezprzyczynowym miłosierdziem. Dobrze nam wiadomo, że osoby, które zostały wyzwolone dzięki bezustannemu pełnieniu służby oddania dla Ciebie, nie są już dłużej zanieczyszczone poprzez materialne siły natury i dlatego są one zdolne wejść do królestwa Boga w niebie duchowym."

    Ofiarowawszy swoje modlitwy Panu Krsnie, zgromadzeni mędrcy zamierzali prosić Króla Dhrtarastrę i Króla Yudhisthirę o pozwolenie odejścia do ich aśramów. Ale wówczas Vasudeva, ojciec Pana Krsny i najbardziej zacny spośród wszystkich pobożnych ludzi, zbliżył się do mędrców i z wielką pokorą ofiarował im swoje wyrazy szacunku, padając im do stóp. Vasudeva powiedział: "Moi drodzy mędrcy, jesteście bardziej godni czci niż półbogowie. Dlatego ofiarowuję wam swoje wyrazy szacunku. Pragnę, abyście spełnili jedną moją prośbę, jeśli macie na to ochotę. Będę uważał to za wielkie błogosławieństwo, jeśli łaskawie wytłumaczycie mi najwyższego rodzaju działanie karmiczne, poprzez które można pokonać reakcje wszystkich innych działań."

    Obecnym tam mędrcom przewodził wielki mędrzec Narada. Dlatego on zabrał głos: "Moi drodzy mędrcy, nie jest bardzo trudno zrozumieć, że Vasudeva, który został ojcem Najwyższej Osoby Boga, poprzez przyjęcie Krsny za swojego syna, pyta nas o swoją pomyślność z powodu swojej wielkiej dobroci i prostoty. Mówi się, że zażyłość prowadzi do wzgardy. Zatem, mając Krsnę za swego syna, Vasudeva nie traktował Go z bojaźnią i podziwem. Czasami zdarza się, że osoby żyjące nad Gangesem nie uważają tej rzeki za bardzo ważną i wędrują daleko, aby wykąpać się w miejscu pielgrzymek. Ponieważ tak się składa, że Pan Krsna, którego wiedza nigdy i w żadnych warunkach nie jest podrzędna, jest tutaj obecny, Vasudeva nie musi prosić o instrukcje nas.

    "Pan Krsna nie jest zależny od procesu stworzenia, utrzymania i zniszczenia. Jego wiedza nigdy nie zależy od nikogo poza Nim Samym. Oddziaływanie sił materialnych, które zmieniają rzeczy w różnych okresach czasowych, nie mają na Niego wpływu. Jego transcendentalna forma jest pełna wiedzy, która nigdy nie ulega wpływowi ignorancji, dumy, przywiązania, zazdrości czy radości zmysłowych. Jego wiedza nigdy nie podlega prawom karmy, gdzie brane są pod uwagę pobożne i niepobożne czyny, ani też nie podlega wpływom trzech sił materialnej energii. Nikt nie jest Mu równy ani też od Niego wyższy, ponieważ On jest najwyższym autorytetem, Osobą Boga.

    "Zwykła uwarunkowane istota ludzka może myśleć, że uwarunkowana dusza, która pokryta jest zmysłami materialnymi, umysłem i inteligencją, jest równa Krsnie, ale Pan Krsna jest tak jak słońce, które nigdy nie zostaje przykryte chmurami, śniegiem, mgłą czy poprzez inne planety, chociaż czasami może się tak wydawać. Kiedy oczy mniej inteligentnej osoby zostaną przesłonięte przez te rzeczy, myśli ona, że słońce jest niewidoczne. Podobnie, osoby kierowane zmysłami i skłonne do materialnych uciech nie mogą mieć jasnej wizji Najwyższej Osoby Boga."

    Mędrcy obecni tam zaczęli przemawiać do Vasudevy i w obecności Pana Krsny, Balaramy i wielu innych królów, zaczęli udzielać mu swoich instrukcji, tak jak o to prosił. "Aby zniweczyć reakcje karmy czy pragnienia skłaniające nas do działania karmicznego, powinno się spełniać przepisane ofiary, które przeznaczone są do wielbienia Pana Visnu z wiarą i oddaniem. Pan Visnu jest tym, który przyjmuje rezultaty wszelkich ofiar. Wielkie osobistości i mędrcy, którzy są dostatecznie doświadczeni, aby posiadać wizję trzech faz elementarnego czasu, mianowicie przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, i ci, którzy widzą wszystko wyraźnie oczami pism objawionych, jednomyślnie oświadczyli, że dla uwolnienia serca z nagromadzonego tam brudu materialnego i dla oczyszczenia ścieżki wyzwolenia i tym samym osiągnięcia transcendentalnego szczęścia, należy zadowolić Pana Visnu. Dla tych, którzy są w stanie grhastha, bez względu na to, czy należą do klasy brahmana, ksatriya czy vaiśya, ten kult Najwyższej Osoby Boga, Pana Visnu, który znany jest jako Purusottama, oryginalna osoba, jest polecany jako jedyna pomyślna ścieżka.

    "Wszystkie uwarunkowane dusze w tym materialnym świecie mają głęboko zakorzenione pragnienie panowania nad naturą materialną. Każdy pragnie gromadzić bogactwa, każdy pragnie cieszyć się życiem do woli, każdy pragnie żony, domu i dzieci, i każdy chce być szczęśliwy w tym świecie, a po śmierci osiągnąć planety niebiańskie. Ale to właśnie te pragnienia są przyczyną naszego materialnego uwikłania. Aby więc wyzwolić się z tego uwikłania, należy poświęcić swoje uczciwie zapracowane bogactwa dla zadowolenia Pana Visnu.

"Jedynym procesem do wykorzenienia wszelkich materialnych pragnień jest zaangażowanie się w służbę oddania dla Pana Visnu. W ten sposób kontrolująca się osoba, nawet kontynuując swoje życie rodzinne, powinna porzucić trzy rodzaje materialnych pragnień, mianowicie pragnienie gromadzenia materialnych bogactw, cieszenie się żoną i dziećmi i osiągnięcie wyższych systemów planetarnych. Ostatecznie może ona porzucić życie rodzinne i przyjąć wyrzeczony porządek życia, angażując się całkowicie w służbę oddania dla Pana. Każdy, nawet jeśli przyszedł na świat w wysoko postawionej rodzinie, jako bramin, ksatriya czy vaiśya, z pewnością ma długi wobec półbogów, mędrców, przodków, żywych istot, itd., i aby uwolnić się od tych wszystkich zobowiązań, musi on spełniać ofiary, studiować literaturę wedyjską i płodzić dzieci tylko w swoim pobożnym życiu rodzinnym. Jeśli jednak ktoś przyjmuje wyrzeczony porządek życia bez spłacenia tych długów, to z pewnością upadnie z tej swojej pozycji. Dzisiaj spłaciłeś już długi swoim przodkom i mędrcom. Teraz, poprzez spełnienie ofiary, możesz uwolnić się od długów względem półbogów i przyjąć całkowite schronienie Najwyższej Osoby Boga. Mój drogi Vasudevo, z pewnością dokonałeś wielu pobożnych czynów w swoich poprzednich żywotach. Jakże inaczej mógłbyś być ojcem Krsny i Balaramy, Najwyższej Osoby Boga?"

    Po wysłuchaniu wszystkich mędrców, świątobliwy Vasudeva ofiarował swoje pełne szacunku pokłony ich lotosowym stopom. W ten sposób zadowolił mędrców, a następnie wyznaczył ich do spełnienia yajn. Kiedy mędrcy zostali już wyznaczeni na kapłanów ofiar, oni z kolei nakłonili Vasudevę do zebrania parafernaliów potrzebnych do spełnienia yajn w miejscu pielgrzymek. I tak Vasudeva został przekonany, aby już rozpoczynać yajny. Wszyscy członkowie dynastii Yadu wzięli kąpiel, ubrali się wspaniale, dekorując się ornamentami i przystrajając girlandami z kwiatów lotosu. Żony Vasudevy, ubrane w piękne szaty i przystrojone ornamentami i złotymi naszyjnikami, zbliżyły się do areny ofiar, niosąc na swych rękach artykuły wymagane przy spełnianiu ofiar.

    Kiedy wszystko było już przygotowane, rozległy się dźwięki mrdang, konch, bębenków i innych instrumentów muzycznych. Zawodowi tancerze, tak mężczyźni jak i kobiety, zaczęli popisywać się swoją sztuką. Sutowie i magadhowie, zawodowi śpiewacy, zaczęli ofiarowywać swoje modlitwy w formie pieśni. Gandharvowie wraz ze swymi żonami o słodkich głosach również zaczęli śpiewać różne pomyślne pieśni. Vasudeva pokrył swoje oczy collyrium (płyn do oczu), posmarował całe swoje ciało masłem, i potem razem ze swoimi osiemnastoma żonami, na czele z Devaki, usiadł przed kapłanem, aby poddać się oczyszczeniu poprzez ceremonię abhiseka. Wszystkie takie ceremonie przeprowadzane były ściśle według pism świętych, jak spełniane były poprzednio w przypadku księżyca z gwiazdami. Vasudeva, ponieważ był on wtajemniczony w ofiarę, był ubrany w skórę jelenia, ale wszystkie jego żony miały na sobie bardzo ładne sari, bransolety, naszyjniki, dzwoneczki u stóp, kolczyki i wiele innych ornamentów. Vasudeva wyglądał bardzo pięknie w otoczeniu swoich żon, dokładnie jak Król niebios, kiedy spełnia on takie ofiary.

    W tym czasie, kiedy Pan Krsna i Pan Balarama, razem ze Swoimi żonami, dziećmi i krewnymi, usiedli na tej wielkiej arenie ofiar, można było odnieść wrażenie, że Najwyższa Osoba Boga obecny jest tam razem ze wszystkimi istotami żywymi, będącymi Jego integralnymi cząstkami oraz Swoimi niezliczonymi energiami. Wiemy z śastr, że Krsna ma niezliczone energie i integralne cząstki, ale teraz, na tej arenie ofiar, wszyscy mogli rzeczywiście doświadczyć w jaki sposób Najwyższa Osoba Boga istnieje wiecznie razem ze Swoimi różnymi energiami. W tym czasie Pan Krsna pojawił się jako Pan Narayana, a Pan Balarama jako Sankarsana, źródło wszystkich żywych istot

    Vasudeva zadowolił Pana Visnu poprzez spełnienie różnego rodzaju ofiar, takich jak jyotistoma, darsa i purnamasa. Niektóre z tych yajn nazywane są prakrta, a niektóre znane są jako sauryasatra albo vaikrta. Następnie spełniane były jeszcze inne ofiary, znane jako agnihotra, gdzie w przepisowy sposób ofiarowywano odpowiednie przedmioty. W ten sposób zadowolony został Pan Visnu. Ostatecznym celem spełniania ofiar i dokonywania oblacji jest zadowolenie Pana Visnu. Ale w tym wieku Kali niezwykle trudno jest zgromadzić wszystkie konieczne parafernalia i brakuje także wymaganej wiedzy czy tendencji do takich ofiar. Dlatego w tym wieku Kali, kiedy ludzie są w większości nieszczęśliwi, pełni trosk i niepokojeni przez różnego rodzaju niedole, jedyną polecaną ofiarą jest sankirtana-yajna. Wielbienie Pana Caitanyi poprzez sankirtana-yajnę jest jedynym polecanym procesem dla tego wieku.

    Po dokonaniu różnego rodzaju ofiar, Vasudeva obdarzył kapłanów wszelkimi bogactwami, szatami, ornamentami, krowami, ziemią i zastępami sług. Następnie wszystkie żony Vasudevy wzięły kąpiel avabhrtha i spełniły część obowiązków ofiarnych znanych jako patnisamyaja. Po dokonaniu ofiary z wszystkimi wymaganymi parafernaliami, wszyscy razem wzięli kąpiel w jeziorach utworzonych przez Paraśuramę, które znane są jako Rama-hrada. Następnie, kiedy Vasudeva i jego żony wzięli już kąpiel, wszystkie szaty i ornamenty , które mieli na sobie, rozdzielili pomiędzy swoich poddanych, którzy zajęci byli śpiewaniem tańcem i podobnymi tego typu czynnościami. Możemy zauważyć tutaj, że spełnianie ofiar wiązało się z hojnym rozdzielaniem bogactw. Na początku obdarza się braminów i kapłanów, a po dokonaniu ofiar, użyte w ceremonii szaty i ornamenty rozdzielane są pomiędzy poddanych.

    Po ofiarowaniu użytych przedmiotów pieśniarzom i recytatorom, Vasudeva i jego żony, przybrani w nowe szaty i ornamenty, obficie nakarmili wszystkich, poczynając od braminów, a skończywszy na psach. Wtedy wszyscy przyjaciele, członkowie rodziny, żony i dzieci Vasudevy, razem ze wszystkimi królami i członkami dynastii Vidarbha, Kośala, Kuru, Kaśi, Kekaya i Srnjaya, zgromadzili się razem. Kapłani, półbogowie, ogół ludzi, przodkowie rodziny, duchy i Caranowie, wszyscy zostali dostatecznie nagrodzeni, otrzymując bogate dary i należne honory. Następnie wszystkie zgromadzone tam osoby otrzymały od Pana Krsny, męża bogini fortuny, pozwolenie na powrót do swoich domów, a w drodze powrotnej wysławiali doskonałość ofiary spełnionej przez Vasudevę.

    Kiedy Król Dhrtarastra, Vidura, Yudhisthira, Bhima, Arjuna, Bhismadeva, Dronacarya, Kunti, Nakula, Sahadeva, Narada, Pan Vyasadeva i wielu innych krewnych i powinowatych zbierało się do odejścia, zaczęli przeżywać tę rozłąkę i dlatego objęli czule wszystkich członków dynastii Yadu. Odjechało też wielu innych, którzy obecni byli na tej arenie ofiar. Wtedy Pan Krsna i Pan Balarama, razem z Królem Ugraseną, zadowolili mieszkańców Vrndavany, na czele z Nandą Maharają i pasterzami, hojnie obdarowując ich różnego rodzaju prezentami, chcąc ich w ten sposób uwielbić i uhonorować. Z powodu swoich wielkich uczuć przyjaźni, mieszkańcy Vrndavany pozostali tam jeszcze przez pewien czas z członkami dynastii Yadu.

    Po dokonaniu tej ofiary Vasudeva był tak zadowolony, że jego szczęście nie znało granic. Wszyscy członkowie jego rodziny byli razem z nim i w ich obecności pochwycił ręce Nandy Maharajy i zwrócił się do niego w ten sposób: "Mój drogi bracie, Najwyższa Osoba Boga stworzył węzeł niewoli, który znany jest jako niewola miłości i uczucia. Myślę, że nawet wielkim mędrcom i świętym osobom byłoby niezwykle trudno przeciąć ten węzeł miłości. Mój drogi bracie, okazałeś mi tak wielką miłość, że nie byłem w stanie jej odwzajemnić. Dlatego myślę, że jestem wielkim niewdzięcznikiem. Zachowywałeś się dokładnie tak, jak jest to w zwyczaju świętych osób, ale ja nigdy nie będę w stanie odwzajemnić się tobie. Nie mam żadnych środków, którymi mógłbym ci się odpłacić za twoje przyjazne uczucia. Niemniej jednak jestem pewien, że nasze więzi miłości nigdy nie zostaną przerwane. Nasz związek przyjaźni musi trwać zawsze, pomimo tego, że nie jestem ci się w stanie odwzajemnić. Myślę, że mi to wybaczysz.

    "Mój drogi bracie, na początku, kiedy byłem uwięziony, nie mogłem służyć ci jako przyjaciel, i chociaż teraz jestem bardzo zamożny, to ten dobrobyt materialny stał się przyczyną mojego zaślepienia. Dlatego nawet teraz nie mogę odpowiednio cię zadowolić. Mój drogi bracie, jesteś tak dobry i uprzejmy, że wszystkim ofiarowujesz swoje wyrazy szacunku, ale nie dbasz o szacunek dla siebie, którym cię darzę. Osoba pragnąca pomyślnego postępu w życiu nie może posiadać zbyt wielkich bogactw materialnych, które mogłyby stać się przyczyną jej zaślepienia i dumy, ale musi ona dbać o swoich krewnych i przyjaciół."

    Kiedy Vasudeva przemawiał w ten sposób do Nandy Maharajy, przepełniony był wielkim uczuciem przyjaźni i wdzięczności za dobro, którego doznał od Nandy. Więc oczy jego napełniły się łzami i zaczął płakać. Pragnąc zadowolić swojego przyjaciela Vasudevę i będąc związanym wielkim uczuciem miłości do Pana Krsny i Balaramy, Nanda Maharaja spędził trzy miesiące w ich towarzystwie. Pod koniec tego okresu wszyscy członkowie dynastii Yadu starali się zadowolić mieszkańców Vrndavany najlepiej jak tylko mogli. Dlatego ofiarowali Nandzie Maharajy i jego towarzyszom szaty, ornamenty i wiele wartościowych przedmiotów, które w pełni usatysfakcjonowały mieszkańców Vrndavany. Vasudeva, Ugrasena, Pan Krsna, Pan Balarama, Uddhava i wszyscy inni członkowie dynastii Yadu, osobiście obdarzyli ich różnymi prezentami. Po przyjęciu tych pożegnalnych upominków, Nanda Maharaja i jego towarzysze wyruszyli do Vrajabhumi, Vrndavany. Jednakże ich umysły pozostały z Krsną i Balaramą, dlatego wszyscy wyruszyli do Vrndavany bez swoich umysłów.

    Kiedy członkowie rodu Vrsni pożegnali wszystkich swoich przyjaciół i gości, zauważyli, że zbliża się pora deszczowa, więc postanowili powrócić do Dvaraki. Byli w pełni zadowoleni, gdyż uważali, że Krsna jest dla nich wszystkim. Po powrocie do Dvaraki, z wielkim zadowoleniem zaczęli opisywać ofiarę dokonaną przez Vasudevę, spotkanie z wieloma przyjaciółmi i życzliwymi im osobami, jak również wiele innych wydarzeń, które miały miejsce podczas ich podróży do świętych miejsc pielgrzymek.

 

W ten sposób Bhaktivedanta kończy wyjaśnienia do osiemdziesiątego trzeciego rozdziału książki Krsna, zatytułowanego "Vasudeva spełnia ofiary ".